Μια πυροσβέστρια
Εδώ και σχεδόν έναν χρόνο ένας άγνωστος και αόρατος εχθρός έχει εισβάλλει στις ζωές μας.
Ο κορονοιός covid-19 μας έχει κάνει να ζούμε υπό το καθεστώς του φόβου και της ανασφάλειας.
Κλεισμένοι σπίτι φοβούμενοι τόσο αυτήν καθαυτή την πανδημία όσο και τα τσουχτερά πρόστιμα στις ‘παραβάσεις’ μόνη διέξοδος η τηλεόραση.
Η τρομερή εφεύρεση με τις απίστευτες δυνατότητες, εξελίχθηκε στο ιδανικό εργαλείο διαμόρφωσης συνείδησης.
Ξεκινώντας από τις 6 το πρωί μέχρι αργά το βράδυ ανακυκλώνονται τα «νέα» των ημερών.
Αριθμός κρουσμάτων, αριθμός διασωληνωμένων, αριθμός νεκρών, αριθμός προστίμων που επιβλήθηκαν και πάλι από την αρχή.
Ο φόβος και η ανασφάλεια περνούν από το ηχείο της συσκευής στην ψυχή και το μυαλό.
Τα παιδιά κλεισμένα μέσα, αποκλεισμένα από το φυσικό τους περιβάλλον λαμβάνουν εντολές απαγορεύσεων και υποχρεώσεων με μόνη διέξοδο την τηλεόραση.
Τα πρωινάδικα σε όλα τα κανάλια αναλύουν τα νέα της show biz, Big brother, Bacelor, Greece’s next top model, Love island, Survivor, The voice και πόσα ακόμα που μου διαφεύγουν αυτή τη στιγμή παίζονται καθημερινά.
Άρτια σκηνοθετικά και κατάλληλα προβεβλημένα προκαλούν την περιέργεια και καταφέρνουν να δημιουργούν την ψευδαίσθηση μιας πραγματικότητας. Τα «είδωλα» των παιδιών διαμορφώνονται με αριστοτεχνικό πράγματι τρόπο. Το εύκολο χρήμα και η διασημότητα ανάγονται σε ύψιστα ιδανικά και δεν έχει καμία σημασία η προσβολή της προσωπικότητας και ο εκμηδενισμός των ανθρώπινων αξιών που συντελούνται για την επίτευξη τους. Ο ατομικισμός και η αδιαφορία για τον συνάνθρωπο είναι τα όπλα της «επιτυχίας».
Στον αντίποδα η πραγματική ζωή άφαντη από την τηλεόραση.
Έχει περάσει ένας χρόνος και είναι πλέον εμφανές ότι οι επιλογές της κυβέρνησης είναι συγκεκριμένες. Δεν θέλουν δημόσια υγεία και για αυτό δεν έγινε ούτε βήμα για την ενίσχυσή Δεν θέλουν δημόσια παιδεία και για αυτό τα σχολεία ξανανοίγουν με τις ίδιες συνθήκες λόγω των οποίων παρέμειναν κλειστά τρεις μήνες. Μας το είπαν κατάμουτρα άλλωστε.
Ο ιός είναι παροδικός γιατί να πάρουμε μόνιμα μέτρα;
Προσπαθούν να ρίξουν στα νέα παιδιά την ευθύνη για τη διασπορά του ιού.
Πιστεύουν πως με τον εκφοβισμός και την καταστολή θα καταφέρουν να ρίξουν στάχτη στα μάτια των νέων για να μην βλέπουν ότι επιδιώκουν να τους μετατρέψουν σε πειθήνια όντα. Δεν ακούγεται άλλη φωνή, δεν ακούγεται άλλη άποψη λες και ξαφνικά όλοι έχουν σωπάσει.
Οι φωνές των νέων που μοχθούν στην καθημερινότητα, που αγωνίζονται για το κοινό καλό που ζητούν ίσες ευκαιρίες στη μόρφωση και στην εργασία είναι φιμωμένες.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η πλειοψηφία των νέων περνούν στα ψιλά γράμματα της επικαιρότητας. Οι φοιτητές, οι μαθητές και όλοι όσοι αγωνίζονται ενάντια στα αντιδραστικά και αντιλαϊκά μέτρα και νομοσχέδια που τόσο ύπουλα επιχειρούν οι κυβερνώντες να περάσουν αυτή την περίοδο, χαρακτηρίζονται ανεύθυνοι και υπαίτιοι για την διασπορά του ιού.
Έχουν σύμμαχο την τηλεόραση.
Αυξάνουν τις «κατάλληλες» εκπομπές προσπαθώντας να επιφέρουν την επιθυμητή ύπνωση.
Πλανώνται πλάνη οικτρά όμως.
Η νεολαία από τη φύση της αμφισβητεί. Διεκδικεί με ορμητικότητα και δεν νιώθει φόβο. Είναι αυθόρμητη και δεν μπαίνει σε καλούπια. Βρίσκει πάντα τρόπους και οργανώνεται και όταν έρθει η στιγμή ξεσηκώνεται και νικά.
Λάθος στόχο έχουν βάλει λοιπόν.
Το μυαλό των νέων δεν μπορεί να το ελέγξει καμία εξουσία.
Ανάρτηση από: http://sioualtec.blogspot.com/