Πηδά η φωτιά κι οι σούβλες έτοιμες
κι αυτός ολόρθος στέκει
πεθαίνει αρνούμενος το θάνατο
και λευτεριά φωνάζει
Ελευτεριά για 'σένα χάνομαι
μα θα 'ρθουν πίσω μου άλλοι
στρατοί οι γυιοί μου και τα εγγόνια μου
και θα σ' ελευθερώσουν
Μην κλαις κυρά κι εγώ θα αναστηθώ
και θα σ' αρπάξω πάλε
θα σπω τις αλυσίδες της σκλαβιάς
θα καταλνώ τα κάστρα
Στη γη είμαστε κι αλίμονο στης γης
αν ξοφληθεί η γενιά μας
στρατοί οι γυιοί μου και τα εγγόνια μου
και θα σ' ελευθερώσουν