Άλλος ένας νέος άνθρωπος, μόλις 35 χρονών, έδωσε πριν από λίγες μέρες τέλος στη ζωή του. Ίσως, επειδή τούτη η ζωή είναι πια για όλους μας αβίωτη, μια ζωή που δεν αξίζει πια να ζήσεις, ίσως από την οικονομική καταστροφή, μπορεί και γι' άλλους λόγους, ποιος να ξέρει. Όλοι οι ιθύνοντες παριστάνουν, ωστόσο, πως δεν τρέχει τίποτα ιδιαίτερο, ότι πρόκειται απλώς για ένα μεμονωμένο περιστατικό, για έναν διαταραγμένο άνθρωπο, που αντί να καταφύγει στη φαρμακευτική καταστολή αποφάσισε να τελειώσει εδώ του βίου του την προσπάθεια. Και οι κυβερνητικοί έμμισθοι ψιθυριστές και λασπολόγοι, τριγυρνούν στα προφίλ μας κουνώντας μας το δάχτυλο, πού ξέρετε εσείς τις αιτίες, αφήστε να μιλήσουν οι ειδικοί.
Εννοείται ότι κάποιος έχει ψυχολογικά προβλήματα όταν αυτοκτονεί. Κανείς δεν κάνει κάτι τέτοιο στα καλά του καθουμένου. Το θέμα είναι ποιος του δημιουργεί τα ψυχολογικά προβλήματα. Ποιος μας έχει κάνει να αισθανόμαστε σαν ζώα στο κλουβί; Ποιος μας τριβελίζει το μυαλό ότι αυτό θα είναι για πάντα;
Σίγουρα, κανείς δεν μπορεί ν' αποδείξει χωρίς στοιχεία ότι μια μεμονωμένη αυτοκτονία οφείλεται στο λοκντάουν (ούτε ότι δεν οφείλεται, πάντως). Εκτός εάν ο νεκρός άφησε σημείωμα ή αν υπάρχουν μαρτυρίες από την οικογένειά του ότι έπασχε, λόγω του εγκλεισμού, της ανεργίας, της φτώχειας κ.λπ. Αν δεν υπάρχουν όλ' αυτά, ουδεμία αυτοκτονία αναγνωρίζεται, όλες μεμονωμένα περιστατικά κι είναι μέρα Τρίτη άντε για σένα Πέμπτη.
Σίγουρα, κανείς δεν μπορεί ν' αποδείξει χωρίς στοιχεία ότι μια μεμονωμένη αυτοκτονία οφείλεται στο λοκντάουν (ούτε ότι δεν οφείλεται, πάντως). Εκτός εάν ο νεκρός άφησε σημείωμα ή αν υπάρχουν μαρτυρίες από την οικογένειά του ότι έπασχε, λόγω του εγκλεισμού, της ανεργίας, της φτώχειας κ.λπ. Αν δεν υπάρχουν όλ' αυτά, ουδεμία αυτοκτονία αναγνωρίζεται, όλες μεμονωμένα περιστατικά κι είναι μέρα Τρίτη άντε για σένα Πέμπτη.
Την ίδια μέρα αυτοκτόνησε κι ένας 15χρονος στο Κερατσίνι, αλλά κι αυτό τυχαίο, έφταιγαν τα βιντεοπαιχνίδια, είπαν. Τα ίδια μας έλεγαν και τα χρόνια των μνημονίων. Κάθε αυτοκτονία ήταν τυχαίο και ασύνδετο γεγονός κι εμείς λαϊκιστές, που το φωνάζαμε. Το 'χουμε ξαναδεί αυτό το έργο...
Στην τελευταία ημερίδα του ΔΙΔΕΑΔΥ, ωστόσο, ρώτησα τον κύριο Κατσαδώρο, της ΚΛΙΜΑΚΑ, εάν γνωρίζει τα επίσημα στατιστικά των αυτοκτονιών από τις δεκαετίες του 2000 και του 2010. Είπε κάμποσα πράγματα. Πρώτα, ότι οι επίσημα καταγραμμένες αυτοκτονίες διπλασιάστηκαν από το 2008 μέχρι το 2018, με ρυθμό αύξησης 10-15% το χρόνο. Επομένως, λέγαμε την αλήθεια τότε κι ας μας έβριζαν. Πάντοτε η αλήθεια διώκεται και κανένα καλό δεν μένει ατιμώρητο, όχι σ' αυτή τη χώρα.
Έπειτα, είπε ότι οι αυτοκτονίες υποκαταγράφονται σημαντικά, σύμφωνα με έρευνες. Κατόπιν, ότι πολλαπλάσιες είναι οι απόπειρες, που συχνά αφήνουν και αναπηρίες. Και, τέλος, ότι μετά το 2018 δεν έχουμε επίσημα στοιχεία, δηλαδή μόνο όταν θα δημοσιοποιηθούν, χρόνια αργότερα, τα στοιχεία από την περίοδο του υγειονομικού ολοκληρωτισμού, θα μπορούμε να μιλήσουμε πιθανώς για μια νέα ραγδαία αύξηση. Μόνο που τότε θα 'ναι αργά για δάκρυα. Νωρίτερα, είχε πει ότι έχει στις μέρες μας καταγραφεί πως αυξάνεται η πρόθεση αυτοκτονίας στους νέους, ότι αυξάνονται οι κλήσεις στις γραμμές βοήθειας κ.λπ, μέσα στον καιρό του εγκλεισμού.
Κρίμα που όλοι αυτοί οι ιδανικοί αυτόχειρες δεν κατάλαβαν ότι όλα τούτα γίνονται για το καλό μας...
Αν τουλάχιστον μέσα στους ανθρώπους
ένας πέθαινε από αηδία...
Σιωπηλοί, θλιμμένοι, με σεμνούς τρόπους,
θα διασκεδάζαμε όλοι στην κηδεία
(Κώστας Καρυωτάκης)
Ανάρτηση από: http://sioualtec.blogspot.com/