Παρασκευή 21 Μαΐου 2021

ΦΟΒΟΣ και ΕΛΠΙΔΑ

Του Πέτρου Μαγγανιάρη

«Κανένας άνθρωπος ούτε ομάδα ούτε έθνος δεν μπορεί να ενεργήσει ανθρώπινα ή να σκεφθεί σωστά υπό το κράτος ενός μεγάλου φόβου.» Bertrand Russel.

Δίδυμα αδέλφια ο φόβος και η ελπίδα, αλληλοτροφοδοτούνται με τον φόβο να συσκοτίζει τη λογική και ακολούθως να μας καθιστά όμηρους εκείνου που εμπορεύεται την ελπίδα.

Ο Αριστοτέλης στη «Ρητορική» αποκαλύπτει πως, για να καλλιεργηθεί ο φόβος, «δεῖ τινα ἐλπίδα ὑπεῖναι σωτηρίας, περὶ οὖ ἀγωνιῶσιν.»

Πρέπει, δηλαδή, να υπάρχει μία ελπίδα, για οτιδήποτε αγωνιούμε, γιατί αυτός που δεν ελπίζει, δεν φοβάται!

Ο Ναπολέων Βοναπάρτης ομολογεί πως «ο ηγέτης είναι έμπορος ελπίδας» και μία γερμανική παροιμία λέει πως «Οι δυνατοί έχουν θέληση, οι αδύναμοι έχουν ελπίδα».

Και ο φόβος και η ελπίδα προυποθέτουν ελλιπή γνώση ή κατανόηση της πραγματικότητας και αποτελούν τα πιο αποτελεσματικά όπλα στα χέρια των κάθε λογής εξουσιών.

Σήμερα η ανθρωπότητα στο σύνολό της ζει υπό το καθεστώς του απόλυτου φόβου που προκαλεί ένας ''φονικός'' ιός, που όμως φονεύει μόλις το 0,25% αυτών που μολύνει.

Αυτός ο φόβος ανατροφοδοτείται καθημερινά ως η απόλυτη απειλή από όλες τις εξουσίες του πλανήτη με την αμέριστη σύμπραξη διαπλεκόμενων ''ειδικών'' επιστημόνων και  κρατικοδίαιτων ΜΜΕ.

Ακολούθως όπως προείπαμε αναγκαία συνθήκη για την εμπέδωση της σχέσης ομηρίας είναι η κοινωνία να τροφοδοτείται, μέσω των ίδιων μηχανισμών, με την ελπίδα που αγωνιωδώς αναζήτα. Τον από μηχανής Θεό: Το ΕΜΒΟΛΙΟ.

Πορεία προς την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ μας ονομάστηκε ενώ στην πραγματικότητα ισοδυναμεί με παράδοση της άνευ όρων.

Στην ζωή μας κάποια στιγμή, μάλλον αμήχανα , πολλοί από εμάς θα έχουμε επικαλεστεί την περίφημη ρήση του Νίκου Καζαντζάκη:

«Δεν ελπίζω τίποτα, δεν φοβούμαι τίποτα, είμαι λέφτερος»

χωρίς ίσως να κατανοούσαμε τι ακριβώς ήθελε να μας πει ο σπουδαίος αυτός συγγραφέας μας.

Ότι δηλαδή για να ζήσουμε ελεύθεροι πρέπει να αντιπαλέψουμε τον παραλυτικό ΦΟΒΟ με την ΓΝΩΣΗ, δηλαδή την αναζήτηση της αλήθειας, και την αδράνεια της ΕΛΠΙΔΑΣ ( «το όνειρο που βλέπουμε ξυπνητοί» κατά τον Αριστοτέλη ) με τον ΑΓΩΝΑ για μια πιο ανθρώπινη και δίκαιη κοινωνία.