Η κυβέρνηση Μητσοτάκη -οφείλουμε να της το αναγνωρίσουμε- δημιουργεί σχολή στις μετωνυμίες και τους ευφημισμούς της ζοφερής πραγματικότητας που χτίζει για τους εργαζόμενους και τη νέα γενιά.
Ποια σκοπιμότητα εξυπηρετεί η επιβολή ενός υποχρεωτικά κεφαλαιοποιητικού συστήματος στην επικουρική ασφάλιση, την ώρα που η απόλυτη προτεραιότητα είναι να στηριχτεί στοιχειωδώς ο ΕΦΚΑ για να σταματήσει να αποτελεί Ταμείο βασανισμού εκατομμυρίων ασφαλισμένων; Απολύτως καμιά, εκτός από το να προικοδοτήσει με τα 2,5 δισ. των εισφορών της επικουρικής ασφάλισης τις ιδιωτικές εταιρείες που θα τα διαχειριστούν.
Τι θα κερδίσουν οι σημερινοί νέοι εργαζόμενοι που υποχρεούνται να «τζογάρουν» τις εισφορές τους επιλέγοντας επίπεδο ρίσκου στο οποίο θα επενδυθούν; Από το τίποτα μέχρι «ίσως, κάτι, κάποτε». Το να υπόσχεσαι στον σημερινό εικοσάρη ή τριαντάρη ότι σε τριάντα ή σαράντα χρόνια μπορεί να έχει αντί για 250 ευρώ 350 ευρώ επικουρική σύνταξη ακούγεται ως ανέκδοτο. Μπορεί άραγε να τους εγγυηθεί η σημερινή κυβέρνηση ότι έχουν μπροστά τους μόνο 30 ή 40 χρόνια δουλειάς;
Ωστόσο το κυριότερο πρόβλημα της ασφαλιστικής αντιμεταρρύθμισης είναι το τεράστιο δημοσιονομικό κόστος της. Παρά την πολύμηνη διαφήμιση των ιδιωτικών συντάξεων ως τεράστια «καινοτομία» και εναρμόνιση με το ευρωπαϊκό ρεύμα, αυτό που απέφευγε να πει η κυβέρνηση μέχρι τώρα είναι τι θα κοστίσει στο δημόσιο χρέος το πείραμα της ιδιωτικής σύνταξης.
Χθες μάθαμε ότι θα απαιτηθούν τουλάχιστον 56 δισ. ευρώ για τις επόμενες τέσσερις δεκαετίες για να περάσουμε χωρίς καταστροφικά σοκ στο νέο σύστημα. Φαίνεται τεράστιος χρόνος, αλλά αντιστοιχεί στον εργασιακό βίο ενός νέου ανθρώπου που κάνει σήμερα τα πρώτα του βήματα.
Σε αυτόν τον νέο άνθρωπο λέμε ότι για να έχει μια καλύτερη επικουρική σύνταξη στο απώτατο και αβέβαιο μέλλον πρέπει να επωμιστεί ως φορολογούμενος σήμερα κόστος τουλάχιστον 300 εκατ. ευρώ τον χρόνο. Αυτό και μόνο καθιστά την ασφαλιστική αντιμεταρρύθμιση μια γνήσια πολιτική απάτη.
Ανάρτηση από: https://www.efsyn.gr/