Του Γιώργου Ζουρίδη
«Η ουσία του ελληνικού προβλήματος είναι απλή. Η πατρίδα μας είναι χώρα υπό κατοχή. Και η κατοχή είναι αμερικανική. Μόνο οι στολές και η γλώσσα είναι ελληνικές. Και λύση του ελληνικού προβλήματος δεν υπάρχει καμία σε πολιτικό επίπεδο. Η Δημοκρατία στην Ελλάδα δεν θα φτάσει χωρίς την πραγματική, την ουσιαστική, την χωρίς όρους απελευθέρωση της από τα δεσμά που εχάλκευσε ο αμερικάνικος Ιμπεριαλισμός στα πλαίσια της Ατλαντικής Συμμαχίας. Για αυτό ο αγώνας μας είναι Εθνικοαπελευθερωτικός».
Ανδρέας Γεωργίου Παπανδρέου.
Έτσι ανοίγει το βιβλίο του «Η Δημοκρατία στο Απόσπασμα» ο δημοκρατικός Ηγέτης και η ουσία του λόγου του παραμένει αναλλοίωτη ως σήμερα, αν προσθέσουμε στα δεσμά μας και τον Ευρωπαϊκό Ιμπεριαλισμό! Και ίσως αύριο «δακρύσουμε» από τις νεοθωμανικές απαιτήσεις των γειτόνων μας, που ορέγονται τμήματα της Ελληνικής Επικράτειας.
Εις μνήμη λοιπόν του εθνικού Ηγέτη, που έδωσε το ιδεολογικό στίγμα ενός διαρκούς αγώνα για την εδαφική ακεραιότητα της χώρας και την ανεξαρτησία των Ελλήνων. Ένα στίγμα που δεν έγινε κατανοητό από την ελληνική πολιτική τάξη, η οποία με την ολιγωρία της βύθισε την χώρα μας στο αδιέξοδο και τον οικονομικό και κοινωνικό μαρασμό. Το βάθος της εξάρτησης σηματοδοτείται εν τέλει από την ένταξη της πατρίδας μας στο σκληρό πυρήνα του ευρώ, από τον υπέρογκο δανεισμό και από την μετέπειτα πολιτική των μνημονίων…
Και να φαντασθεί κανείς ότι όλοι τους έκαναν πολιτικές καριέρες στο όνομα του Ανδρέα και συνεχίζουν να το κάνουν, εκφυλίζοντας απλώς το όραμα του.Και απλά παραμένουν με το χέρι απλωμένο προς τους «συμμάχους» μας εν αναμονή εξωτερικής βοηθείας και δεν διδάσκονται από τις βασικές στιγμές της εθνικοαπελευθερωτικής Ιστορίας μας, που ποτίστηκε με άφθονο αίμα!
Τους αφιερώνω λοιπόν ένα απόσπασμα από τον Καπετάν Μιχάλη του Καζαντζάκη:
«Αν περιμένουμε καπετάνιοι μου, να αράξουν οι καραβιές που θέτε και να κουνήσει τα στραβοπόδαρα της η ρώσικη αρκούδα να κατέβει από τον βορρά για το χατίρι μας, ποτέ δεν θα ελευθερωθούμε. Και μήτε και θα είμαστε, ο Θεός να με συγχωρέσει, άξιοι να λευτερωθούμε.
Από ότι κατάλαβα στα λίγα χρόνια που ζώ και ζώνουμαι, δεν είναι η λευτεριά πέσε πίτα να σε φάω! Είναι κάστρο και το παίρνεις με το σπαθί σου! Όποιος δέχεται από ξένα χέρια την λευτεριά, είναι σκλάβος!!»
Και όποιος εξ ημών των νεοτέρων κατάλαβε, κατάλαβε…
Ανάρτηση από: https://kentrikaimeli.blogspot.com/