(Σύνοψη άμα το τέλος του 21 περί της ενεργειακής κρίσης και τρία συμπεράσματα)
Του Λύκαστρου
Ίσως να μην είναι πλέον τόσο γνωστό το παιχνίδι "πρέφα". Ιδιαίτερα δημοφιλές στα καφενεία μέχρι την δεκαετία του 70, παρέμεινε σε υψηλή εκτίμηση στα τμήματα των Μαθηματικών, και στα Πολυτεχνεία για μερικές δεκαετίες ακόμα λόγω του πολύ "τεχνικού" χαρακτήρα του.
Παίζεται με 32 φύλλα τράπουλας και από τρεις παίκτες, με στρατηγικό στόχο να μαζέψει ο τελικός νικητής περισσότερα "καπίκια" από τους άλλους. Τους πόντους δηλαδή που ποντάρονται από τους παίχτες στα διαδοχικά ανταγωνιστικά μεταξύ τους στοιχήματα, ένα είδος εσωτερικού κρυπτονομίσματος εντός του παιγνίου, αν με εννοείτε.
Δύσκολο παιχνίδι, αφού όπως είναι γνωστό και από άλλους κλάδους των φυσικών επιστημών, το πρόβλημα της ισορροπίας ανάμεσα σε τρία σώματα είναι άλυτο! Μη επιλύσιμο με συμβατικά μαθηματικά, όπως ανάμεσα σε δύο σώματα, όπου γι αυτά αρκεί ο Νεύτωνας και η κλασσική μηχανική του. Αρκεί μια πολύ μικρή δύναμη, μια διακύμανση της πλάκας όπως πχ ένα κακό επόμενο φύλλο ή ένα λάθος για να τα κάνει όλα μπάχαλο. Και φτου και από την αρχή να μαζεύουν όλοι καπίκια και το παιχνίδι μπορεί να μην τελειώσει ποτέ. Δύσκολο και συναρπαστικό συνάμα, αφού εμπεριέχει και μπλόφες και περίτεχνες στρατηγικές, από αυτές που δεν παίρνουν πρέφα τα παίγνια του Κούλη.
Οι παίκτες, με την εμπειρία, αυτό το πρόβλημα των τριών, το ανακαλύπτουν και χωρίς θεωρίες. Οπότε η στρατηγική που συνήθως διαμορφώνεται είναι να βάλουν δύο τον τρίτο παίχτη "στην μέση" και να του πάρουν, κατ' αρχάς, όλα του τα καπίκια. Μετά το παιχνίδι γίνεται απλό. Είτε ο ένας είτε ο άλλος θα βγει νικητής.
Αν το καλοσκεφτείς, ένα ανάλογο της πρέφας παίζεται ανάμεσα στις ΗΠΑ, την ΕΕ και την Ρωσία. Οι δύο πρώην υπερδυνάμεις της εποχής του Ψυχρού Πολέμου, συμφώνησαν πριν να ξεκινήσει η προηγούμενη παγκοσμιοποίηση, στην σύνοδο κορυφής Ρήγκαν-Κορμπατζόφ το 84 στην Ζυρίχη, να βάλουν την τότε ανερχόμενη ΕΟΚ, τώρα ΕΕ, στην μέση ως ενεργειακά απόλυτα εξαρτημένη από τους δύο και πολύ αδύναμη και στρατιωτικά. Εξαρτημένη είτε από τα πετρέλαια του Κόλπου, που έλεγχε κυρίως ο θείος Σαμ, είτε από το φυσικό αέριο που ελέγχει το Κρεμλίνο.
Μετά την κρίση του 08, αυτό το παίγνιο "πρέφας" έγινε και πιο άγριο. Από την μία τα σωρηδόν πληθωριστικά δολάρια που εκτυπώνουν οι ΗΠΑ χρησιμοποιήθηκαν μέσω των "πετροδολαρίων" για να εξάγουν τα οικονομικά τους προβλήματα σε όλον τον πλανήτη, σώζοντας την παρτίδα του εκάστοτε προέδρου.
Πως;; Κυρίως αυξομειώνοντας κατάλληλα τις διεθνείς τιμές της ενέργειας και φορτώνοντας χρέη στους ασθενέστερους κρίκους της παγκόσμιας οικονομικής αλυσίδας. Εμείς πρώτοι και καλύτεροι, τα ξέρετε, ως πολύ ενεργειακά εξαρτημένοι, παρά κάτι κοιτάσματα εδώ πιο κάτω που παραμένουν σφραγισμένα, σαν τα μυστικά από τις μελέτες του Τσιόδρα.
Η Ρωσία σε όλο αυτό το διάστημα κέρδιζε εύκολα ως παραγωγός ενέργειας. Και για να διατηρηθεί το παιχνίδι υπό έλεγχο, κατάφερε να θέσει την μεγαλύτερη οικονομικά δύναμη της Ένωσης, την Γερμανία, σε πλήρη εξάρτηση από τα δίκτυα της του φυσικού αερίου που κινούν την παραγωγική της μηχανή. Δεν προσλαμβάνονται τζάμπα οι πρώην καγκελάριοι ως σύμβουλοι της Gazprom, ξέρετε...
Τελευταίο μεγάλο της επίτευγμα, ο αγωγός Nordstream2, που συνδέει απ' ευθείας την Γερμανία με την Ρωσία, παρακάμπτοντας τις ενοχλητικές και για τους δύο ενδιάμεσες χώρες, που έμεναν να νομίζουν ότι είναι ρυθμιστές για λογαριασμό των ΗΠΑ. Άλλη μια μεγάλη διπλωματική τους αυταπάτη.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, έγιναν μέσα στο 21 δύο σημαντικά πράγματα:
- Η ΕΕ αποφάσισε, ιδιαίτερα μετά και την εκλογή Μπάιντεν, να προχωρήσει με πιο γρήγορα βήματα προς την ενεργειακή της απεξάρτηση, ποντάροντας όλα της τα λεφτά στο "όλα από ΑΠΕ" και προς το πράσινο υδρογόνο. Έργο μετάβασης που θα διαρκέσει τουλάχιστον 30 χρόνια και θα στοιχίσει στην Ένωση γύρω στα 17τρισ€ μέχρι το 30, με αμφίβολο ακόμη αποτέλεσμα το πόσο θα αυξηθεί έτσι το τελικό ενεργειακό της κόστος. Κομμάτια λες ας γίνει, το κλίμα να είναι καλά.. Μετά, πες και "έχει ο Θεός" για το πόσα θα χρειαστούν ακόμα, "δάνεια υπάρχουν", όπως είναι το μότο της καθυστερημένης οικονομικής σκέψης που ακόμα κυριαρχεί στα μυαλά των νάνων ηγετών της,. Αυτών που ακόμα αποκρύπτουν ότι "μέταλλα δεν υπάρχουν" γι αυτό το σχέδιο. Είτε τα ελέγχουν οι ανταγωνιστές είτε υπάρχουν στις ζητούμενες ποσότητες μόνο σε άλλους πλανήτες.
- Μετά τον κορονοϊο και την αποτυχημένη διαχείριση της πανδημίας στις περισσότερες χώρες της ΕΕ, εντάθηκαν και οι εκβιασμοί, κυρίως από την Ρωσία, για να αδειοδοτηθεί ο αγωγός Nordstream2, ζωτικής σημασίας για την "πράσινη"(!) μετάβαση της Γερμανίας. Έτσι, και λόγω όλων των λανθασμένων χειρισμών της κοντόφθαλμης ηγεσίας της ΕΕ που έπεσε στην παγίδα πυροβολώντας το πόδι της ΕΕ, έφτασε να πληρώνει τώρα η Δυτική Ευρώπη το φυσικό αέριο, από το οποίο δεν μπορεί να απεξαρτηθεί απότομα μέχρι το 2050, σε τιμές υπερπεντάπλασιες των περσινών. Μοιραία στα ύψη και το ηλεκτρικό ρεύμα και όλα της τα προϊόντα, αφού το ενεργειακό κόστος σε αυτά είναι τριπλάσιο έως εξαπλάσιο του εργατικού. Η λιτότητα στους μισθούς δεν αλλάζει απολύτως τίποτα ως προς την παραγωγικότητα. Την εποχή των αυτοματισμών και της ρομποτικής, άλλο είναι το κυρίαρχο ζήτημα. Νεοφιλελέδες, χάσατε...
Αποτέλεσμα από αυτά εντός του 21:
- Η Ρωσία έβγαλε ήδη τρελά κέρδη από τον Nordstream2 επειδή αυτός δεν λειτούργησε! Ποιο πολλά απ' όσα θα βγάλει αν και όποτε λειτουργησει και για πολλά χρόνια.
- Η Fed στις ΗΠΑ μπορεί να συνεχίζει να τυπώνει αεράτο νέο χρήμα με άνεση για να χρηματοδοτήσει ο Μπάιντεν το δικό του σχέδιο "Πράσινης μετάβασης" (με ισχυρή όμως στήριξη εκεί από τα πυρηνικά, που δεν είναι καθόλου μα καθόλου πράσινα).
- Η ΕΕ έτσι χάνει όλα της τα καπίκια!
Έτσι, το παίγνιο πλέον μπορεί να μεταφερθεί με ασφάλεια στον κύριο χώρο ανταγωνισμού στην νέα παγκοσμιοποίηση που μπήκαμε: Στην κόντρα ΗΠΑ-Κίνας, με όμως αυτή την φορά "παίχτη στην μέση" την Ρωσία και την Ινδία, τις δυνάμεις δηλαδή που θα κρίνουν την έκβαση της αντίστοιχης "πρέφας" που παίζεται πλέον στο επίπεδο όλου του πλανήτη.
Επικίνδυνο παίγνιο, αφού έτσι μεγαλώνει φυσικά και ο κίνδυνος νέων καταρρεύσεων τύπου Leman Brothers. Με διακυβεύματα όμως τώρα όχι τα 600δισ που έσκασαν από κάτι στεγαστικά δάνεια στις ΗΠΑ το 08, και που παρέσυραν στην απαξίωση γύρω στα 13τρισ$ σε τοξικά ομόλογα και που τα χρεώθηκαν τελικά τα κράτη (η δική μας αναλογία 140δισ που μας φέσωσε το PSI του Βενιζέλου για να σωθούν 4-5 Γαλλογερμανικές τράπεζες). Τώρα έχουν τεθεί σε διακινδύνευση πάνω από 20τρισ δάνεια μεγάλων εταιριών της ΕΕ και της Κίνας, λόγω της ενεργειακής κρίσης, μαζί με συνεπακόλουθες και άλλες κρίσεις στις αλυσίδες διανομής και την παραγωγή. Όπερ τώρα παίζονται πολλές εκατοντάδες τρισ μοχλευμένων τοξικών τραπεζικών προϊόντων!
Λίγο θέλει να γίνουν όλα Κούγκι, και να χαθούν όλα τα καπίκια όλων των παικτών;;
Και θα πεις τότε: Μα τρελοί είναι οι Αμερικανοί;; Δεν βλέπουν τι κάνουν;;
Δεν είναι τρελοί. Πολύ σκληροί παίκτες της πρέφας είναι, έστω παίζοντας την ως Τέξας πόκερ, όσο βλέπουν να χάνεται η παντοκρατορία του δολαρίου τους ανεπιστρεπτί. Έτσι τώρα εκβιάζουν όλο τον πλανήτη σε μία προσπάθεια να κερδίσουν τα τέσσερα χρόνια που χάθηκαν λόγω του Τραμπ. Τους χρειάζονται περίπου τέσσερα χρόνια τώρα για να μπουν με αξιώσεις, με τον άλφα ή βήτα τρόπο, στον νέο νομισματικό ανταγωνισμό των ψηφιακών μέσων, αυτά που ο περισσότερος κόσμος αντιλαμβάνεται ως "κρυπτονομίσματα".
Συμπέρασμα 1: Το πεδίο της κύριας μάχης ισχύος θα είναι το διαδίκτυο! Αυτό θα κρίνει τον νικητή στα σημεία του πιο πάνω παιγνίου πρέφας, αφού σε αυτό κυκλοφορεί ο νέος τύπος χρήματος μόνο.
Συμπέρασμα 2: Τι πρέπει να κάνει τώρα η ΕΕ μην και διαλυθεί στα εξ ων συνετέθη;; Τα μισά τα είπε η Ομάδα Σπινέλι : να αλλάξει το καταστροφικό σύμφωνο σταθερότητας. Το άλλο μισό, που δεν έχει ακόμα ειπωθεί, είναι να αλλάξει και τον τρόπο παραγωγής του ευρώ και την ενεργειακή της πολιτική, παύοντας να κάνει πλάτες και χαρές στις τράπεζες της. Δεν απαιτούνται πλέον!
Συμπέρασμα 3: Εμείς τι να κάνουμε, μπας και επιβιώσουμε;; Την απάντηση πρέπει να την βρούμε και γρήγορα. Έτσι και μόνο έτσι υπάρχει ελπίδα να μην είμαστε πάλι ο μεγάλος χαμένος-ασθενής κρίκος όντας "στην μέση". Αλλά ίσως από την μεριά όσων επιβιώσουν και μετά τα καπίκια.
Όπερ έδει δείξαι, που λένε και στα μαθηματικά.
Μάθε πρέφα και ασ' την 'νε. Και αν πεινάσεις πιαστην'νε. (Σουν Τσου, η τέχνη του ενεργειακού πολέμου).
Σύντομο ιστορικό σημείωμα για την έναρξη της ενεργειακής πρέφας ΕΔΩ.
Μέχρι της αρχές του 23 οι ψηλές τιμές αερίου, λένε τα futures των αγορών. Καπίκια υπάρχουν;;
Πως μεταφράζονται όλα αυτά στην τσέπη μας: 52-127% η αύξηση του κόστους θέρμανσης με κάθε τρόπο, σε σύγκριση με το 2017.
Ανάρτηση από: http://zeys-elaynon.blogspot.com/
Ευχαριστώ τον φίλο Μάκη Δ.