Η τωρινή επίθεση στο δημόσιο Πανεπιστήμιο

Του Κύρκου Δοξιάδη

Το ελληνικό δημόσιο Πανεπιστήμιο δέχεται διαρκώς επιθέσεις. Το καθεστώς ποτέ δεν μπόρεσε να συγχωρέσει στον εαυτό του το αμάρτημα στο οποίο περιέπεσε με τον νόμο 1268 του 1982, που εκδημοκράτισε τον πανεπιστημιακό θεσμό. Από τότε, δεν χάνει ευκαιρία να προσπαθεί να «ανανήψει» – είτε καταργώντας τον δημοκρατικό του χαρακτήρα είτε παραδίδοντάς το στην ασυδοσία των αγορών είτε και τα δύο. Και τούτο επί κυβερνήσεων τόσο της Ν.Δ. (Σουφλιάς, Γιαννάκου) όσο και του ΠΑΣΟΚ (Διαμαντοπούλου).

Σε τούτο το άρθρο, η σύντομη αναφορά μου στην τελευταία επίθεση εναντίον της δημόσιας Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης δεν θα είναι από τη σκοπιά της αριστερής ιδεολογίας, αλλά από εκείνην της αριστερής κοινωνικής και πολιτικής θεωρίας. Υπάρχει βαθιά σύνδεση μεταξύ των δύο, αλλά κάποιες φορές καλό είναι να διακρίνονται.

Ας αφήσουμε, λοιπόν, κατά μέρος μια ιδεολογική αναπαράσταση του δημόσιου Πανεπιστημίου, που σε μεγάλο βαθμό έχει επικρατήσει στην Αριστερά: το Πανεπιστήμιο ως αγνός θεσμός παιδείας και πνευματικής καλλιέργειας, μακριά από συμφέροντα και παιχνίδια εξουσίας, που (καλώς εχόντων των πραγμάτων) καταξιώνει την ύπαρξή του ασχολούμενος αποκλειστικά με τη μόρφωση των νέων και την προώθηση της επιστημονικής έρευνας.

Αύξηση 53% των τοξικών ουσιών από φυτοφάρμακα σε φρούτα και λαχανικά μέσα σε 9 χρόνια

Τα πιο μολυσμένα φρούτα ήταν τα βατόμουρα (51%), τα ροδάκινα (45%), οι φράουλες (38%), τα κεράσια (35%) και τα βερίκοκα (35%) ενώ, όσον αφορά στα λαχανικά, τα σέλινο (50%), και λάχανο (31%) διαπιστώθηκε πως περιείχαν τις μεγαλύτερες ποσότητες τοξικών ουσιών από φυτοφάρμακα 

Αύξηση 53% των τοξικών ουσιών από φυτοφάρμακα σε φρούτα και λαχανικά μέσα σε 9 χρόνια

Η μόλυνση των φρέσκων φρούτων και λαχανικών από τα πιο επικίνδυνα φυτοφάρμακα αυξήθηκε δραματικά στην Ευρώπη την τελευταία δεκαετία, διαπίστωσε η νέα μελέτη που διεξήχθη από το Pesticide Action Network (PAN) Europe.

Πιο αναλυτικά, σύμφωνα με τα ευρήματα, στο 1/3 των μήλων καθώς και στο 50% των βατόμουρων βρέθηκαν υπολείμματα από τις πιο τοξικές κατηγορίες φυτοφαρμάκων, μερικά από τα οποία έχουν συνδεθεί με ασθένειες όπως ο καρκίνος και οι καρδιακές παθήσεις.

Παράλληλα, τα υπολείμματα επικίνδυνων ουσιών στα ακτινίδια αυξήθηκαν από 4% το 2011 σε 32% το 2019, ενώ αντίστοιχα, το ποσοστό των μολυσμένων ουσιών που εντοπίστηκαν στα κεράσια υπερδιπλασιάστηκε από το 22% στο 50% κατά την ίδια χρονική περίοδο.

Πληροφορία και Ολοκληρωτισμός – Καπιταλισμός, Ιμπεριαλισμός και Δημοκρατία

Ανέκαθεν τα καπιταλιστικά κράτη ήταν, παρά τη δημοκρατική ιδεολογία τους, ολιγαρχίες, λόγω της τεράστιας εξουσίας που ασκεί μια φούχτα πολυεθνικών (περιλαμβανομένων των γιγάντων του Ίντερνετ)

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Στο προηγούμενο άρθρο μας εξηγήσαμε ότι η Κίνα προχώρησε σε μερική αποσύνδεση του δικού της Ίντερνετ από το αμερικανοκρατούμενο παγκόσμιο Διαδίκτυο, ένα βήμα που το θεωρούμε προοδευτικό, στο μέτρο που μειώνει την εξουσία του παγκόσμιου καπιταλισμού, του διεθνούς Κεφαλαίου πάνω σε αυτή τη χώρα.

Στο σημείο αυτό πρέπει να ανοίξουμε μια παρένθεση λόγω της διεθνούς ιδεολογικής και προπαγανδιστικής σύγκρουσης που διεξάγεται τώρα ανάμεσα στη Δύση και την Ανατολή για το θέμα της δημοκρατίας, μια σύγκρουση που γίνεται με εσφαλμένους και παραπλανητικούς όρους και από τις δύο πλευρές.

Μερικοί θα πουν ασφαλώς ότι η Ρωσία και η Κίνα δεν είναι δημοκρατικές χώρες και, επομένως, η αποσύνδεσή τους από το αμερικάνικο Ίντερνετ θα βοηθήσει τον αυταρχισμό τους. Εδώ όμως έχουμε σύγχυση δύο διαφορετικών επιπέδων, του εθνικού και του διεθνούς.

Το όνειρο του Οσμάν και ο επεκτατισμός του Ερντογάν

Του Δημήτρη Μάρτου

Οι χρόνιες συνοριακές δολοπλοκίες του τουρκικού κράτους και οι συνεχείς αναφορές της τουρκικής πολιτικής ελίτ στο οθωμανικό παρελθόν με αναβιώσεις κατακτητικών στιγμών, δεν είναι απλά μια επιτηδευμένη εμμονή, απότοκος της μεγαλομανίας της, αλλά προέρχεται από τις ίδιες τις ιστορικές διαδικασίες πολιτικής συγκρότησης των Τούρκων, δηλαδή τις διαδικασίες εθνικοποίησής τους.

Οι Τούρκοι εμφανίζονται, αυτοκρατοροποιούνται και εθνικοποιούνται σαν πολεμιστές συνόρων. Το εθνικό τους αφήγημα σφυρηλατείται γύρω από την αυτοτροφοδοτούμενη πίστη ότι έχουν το δικαίωμα να κατακτούν. Και αυτή η “μεθοριακότητα” του εθνι(κι)σμού τους συνιστά μια σημαντική παράμετρο του λεγόμενου “τουρκικού προβλήματος”.

Οι Σελτζούκοι και οι Οσμανλήδες Τούρκοι ήταν ανοργάνωτα λεφούσια επιδρομέων, πλιατσικολόγων, που ξεσπούσαν πάνω σε αγρότες, κατέστρεφαν, βίαζαν και άρπαζαν. Οι Οσμανλήδες, ιδιαίτερα, φτάσανε στο Βυζάντιο με τον Μογγόλο Τζένγκις Χαν, το 13ο αιώνα, ως μισθοφόροι του. Αυτοί έκαναν μόνιμο επάγγελμα τις λεηλασίες και τους φόνους για χάρη του μισθωτή τους. Μετά έφερναν, στα μέρη που άρπαζαν, τις οικογένειές τους.

Ο βαθυστόχαστος

Ενα Τέρας... σύνεσης και λογικής!

Thomas Peter/Pool Photo via AP

Του Γιώργου Τσιάρα

Προσωπική Υπόθεση: Χένρι Κίσινγκερ, πρώην υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ

Θα το γράψω ευθύς εξ αρχής, να το βγάλω από μέσα μου: δεν νομίζω ότι υπάρχει άλλος άνθρωπος στον πλανήτη που να αντιπαθώ περισσότερο από τον Χένρι Κίσινγκερ. Στα μάτια μου, ο συγκεκριμένος πάλαι ποτέ «μάγος της διπλωματίας» συγκεντρώνει όλα τα στοιχεία που καθιστούν έναν άνθρωπο αξιομίσητο, κατάλληλο μόνο για τον ένατο και τελευταίο κύκλο της Κόλασης του Δάντη – τον απόλυτο κυνισμό, την απανθρωπιά, τον ταξικό ελιτισμό, την αχόρταγη οικονομική βουλιμία, την πλήρη αδιαφορία για την ανθρώπινη ζωή, καθώς ευθύνεται προσωπικά για εκατομμύρια θανάτους. Κι ας μη σκότωσε με τα χέρια του, εξ όσων γνωρίζουμε, ποτέ κανέναν.

Κι όμως: αυτός ο αιωνόβιος (χτες έκλεισε τα 99!) Γερμανοεβραίος, που πολιτογραφήθηκε Αμερικανός όταν έφηβος ακόμη πέρασε τον Ατλαντικό για να γλιτώσει από τους ναζί, κατάφερε αυτές τις μέρες ύστερα από χρόνια σχετικής αφάνειας να επανέλθει στην επικαιρότητα. Πώς; Μα μιλώντας στο Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ του Νταβός, έναν θεσμό πολιτικο-οικονομικής «παγκόσμιας διακυβέρνησης» που ο ίδιος εν μέρει κατασκεύασε. Και υποστηρίζοντας, μπροστά σε ένα κυριολεκτικά φρενιασμένο από αντιρωσική υστερία ακροατήριο, γεμάτο μαθητές του, ότι η Ουκρανία πρέπει να καθίσει άμεσα στο τραπέζι του διαλόγου με τη Ρωσία και να παραχωρήσει εδάφη με αντάλλαγμα την ειρήνη!

Προειδοποίησε μάλιστα τους ακροατές του, πολλοί από τους οποίους έμοιαζαν θαρρείς έτοιμοι για την άμεση κήρυξη του Τρίτου Παγκοσμίου, να μην υποτιμούν τον σταθεροποιητικό ρόλο της Ρωσίας στην Ευρώπη τα τελευταία 400 χρόνια και να μην επιμείνουν στις φιλοπόλεμες κραυγές τους, γιατί η οποιαδήποτε παράταση της σύρραξης από εδώ και πέρα «δεν θα οδηγήσει στην ελευθερία της Ουκρανίας, αλλά σε έναν νέο πόλεμο της Δύσης ενάντια στην ίδια τη Ρωσία»! Και μπορεί να μην ανέφερε ποια εδάφη πρέπει να δώσει η Ουκρανία –είπε μόνο ότι το ιδανικό θα ήταν η επιστροφή στο status quo ante του Φεβρουαρίου– αλλά όλοι κατάλαβαν πως εννοεί τα ήδη ντε φάκτο χαμένα: την Κριμαία, το Ντονμπάς και ολόκληρη την παραλιακή ζώνη της Αζοφικής.

Εμπρός στο δρόμο που χάραξε η χούντα! – Οργή σπέρνουν, οργή θα θερίσουν

«Συνταγή» χούντας στα πανεπιστήμια από την κυβέρνηση της ΝΔ - Τι έκαναν οι χουνταίοι; «Εκλογές» με ενιαίο ψηφοδέλτιο και το ίδιο σκεπτικό: Τάχα μου «ανάδειξη των αρίστων», «αποκομματικοποίηση» και πάει λέγοντας. Οι τότε φοιτητές δεν τσίμπησαν. Έδωσαν τη μάχη των εκλογών και νίκησαν.

Toυ Γιώργου Καραγιάννη

Οργή σπέρνουν, οργή θα θερίσουν στην κυβέρνηση με τα νέα μέτρα  για τα ΑΕΙ και την προσπάθεια ουσιαστικής κατάργησης των φοιτητικών παρατάξεων, με την κατάργηση των φοιτητικών εκλογών με παρατάξεις και αντικατάσταση τους με ενιαίο ψηφοδέλτιο (διαβάστε εδώ τι ανακοίνωσε η υπουργός Παιδείας Κεραμέως)

Είναι πανικόβλητοι μετά την πανωλεθρία της ΔΑΠ ΝΔΦΚ και τη νίκη της Πανσπουδαστικής. Είναι όμως και ανιστόρητοι. Και γι’ αυτό αξίζει τους θυμίσουμε τα χαΐρια της χούντας του Παπαδόπουλου και του Ιωαννίδη πριν από 50 χρόνια .

Αν και έχει περάσει πολύς καιρός από τότε αξίζει να τους τα θυμίσουμε γιατί κι αυτοί στα χνάρια των χουνταίων στα πανεπιστήμια βαδίζουν. 

 Το 1972, λοιπόν, οι καραβανάδες και τα τσιράκια τους βλέποντας πως τα διορισμένα διοικητικά συμβούλια των φοιτητικών συλλόγων δεν μπορούσαν να συγκρατήσουν τις φοιτητικές διαμαρτυρίες με κύριο αίτημα τη διενέργεια εκλογών , νόμιζαν οι γελοίοι πως θα ξεγελάσουν τον φοιτητικό κόσμο προκηρύσσοντας εκλογές.

Για την αστυνομοκρατία στο ΑΠΘ

Του Γιώργου Μαργαρίτη

Ή με την βιβλιοθήκη ή με την βαριοπούλα” βρήκε να πει ο κος Μητσοτάκης για το  όργιο βίας που προκάλεσαν οι “δυνάμεις του νόμου και της τάξης” στο ΑΠΘ. 

Ένας πρωθυπουργός που ψεύδεται καθημερινά… Ένας πρωθυπουργός που κυβερνά πλέον ελέω των ροπάλων των πραιτωριανών του. 

Παρέλειψε τα εξής σημαντικά: 

1.- Ότι η χρηματοδότηση του ΑΠΘ από 55 εκατομμύρια το 2010 έχει συρρικνωθεί σε κάτι γύρω στα 10 εκατομμύρια. Βασικό θύμα των περικοπών η αγορά βιβλίων για τις βιβλιοθήκες του ΑΠΘ. Που βρίσκει το θράσος να μιλά για βιβλιοθήκες; 

2.- Η επί τρεις εβδομάδες παρουσία των αστυνομικών δυνάμεων στο ΑΠΘ και τα καθημερινά επεισόδια έχουν ουσιαστικά διακόψει την εκπαιδευτική διαδικασία στο ΑΠΘ (πολύ μικρή η προσέλευση φοιτητών ή και διδασκόντων) 

3.- Χθες κάτω από την σκιά των επεισοδίων εκκενώθηκε και το κτίριο της διοίκησης του ΑΠΘ. Έτσι διακόπηκε και η διοικητική λειτουργία του ιδρύματος. Το σωστό ερώτημα είναι: Ή με τον Μητσοτάκη ή με το Πανεπιστήμιο και την Παιδεία.  

Και τα δύο μαζί αποδεδειγμένα δεν γίνονται. 

Τσίπρας: «Τι άλλο πρέπει να συμβεί για να μιλάει κανείς για καθεστώς;»

Στο χείλος της αβύσσου: Παρέμβαση Κίσινγκερ και CIA

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Δύο παρεμβάσεις, που καταδεικνύουν ένα βαθύ σχίσμα στο αμερικανικό κατεστημένο και τις ίδιες τις μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ.

 O τρώσας και ιάσεται. Εκεί που φυτρώνει το κακό, φυτρώνει και το φάρμακο που μπορεί να το γιατρέψει,  γράφει ο Χέντερλιν.

Είναι πραγματικά εκπληκτικό και βαθύτατα ειρωνικό να βλέπει σήμερα κάποιος μια από τις πιο εγκληματικές μορφές του αμερικανικού ιμπεριαλισμού και του Εικοστού Αιώνα, τον Χένρι Κίσινγκερ, να παρεμβαίνει στη συνάθροιση των «αφεντικών» του πλανήτη, στο Νταβός και να τους πει να κλείσουν ειρήνη με τη Ρωσία προτού είναι αργά, και μάλιστα να το κάνουν με μετατόπιση των σήμερα αναγνωριζόμενων ουκρανικών συνόρων (*). Αποδεχόμενος δηλαδή ότι είναι αδύνατον να αντιστραφούν τα κέρδη της Ρωσίας επί του εδάφους.

Aν οποιοσδήποτε άλλος έλεγε πολύ λιγότερα από όσα είπε ο Κίσινγκερ, με το κλίμα νεομακαρθισμού και ανθρωποφαγίας που επικρατεί σήμερα στη Δύση (Ελλάδας και Κύπρου περιλαμβανομένης), θα τον είχανε περάσει τον άνθρωπο γενεές δεκατέσσερις ως περίπου έμμισθο πράκτορα της Κα Γκε Μπε! Έλα ντε, όμως που είναι δύσκολο να το κάνει κάποιος αυτό με τον πρώην υπουργό Εξωτερικών και σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας των ΗΠΑ, τον θεωρούμενο ως «δάσκαλο» και πνευματικό γκουρού της αμερικανικής διπλωματίας και της δυτικής στρατηγικής, που προσκάλεσε στο Νταβός ο  ίδιος ο πρόεδρος του ομώνυμου Φόρουμ Κλάους Σβαμπ.

Αν ο πόλεμος δεν σταματήσει σε δύο τρεις μήνες θα υπάρξει τέτοια αναταραχή που δύσκολα θα μπορούν πλέον να διορθωθούν τα πράγματα, προειδοποίησε ο Κίσινγκερ (**).

ΔΕΗ: Horror Movie Trailer (2022) | Luben TV

Των οικιών ημών εμπιπραμένων, ημείς άδομεν…

Το editorial του Δρόμου της Αριστεράς που κυκλοφορεί

Ο τίτλος αυτός έχει χρησιμοποιηθεί σε πάμπολλες περιπτώσεις. Φαίνεται πως το ρητό «ενώ τα σπίτια μας καίγονται, εμείς χαζοτραγουδάμε» ταιριάζει σε πολλές καταστάσεις του εν γένει βίου στη χώρα μας.

Το ολιγόλεπτο χαρούμενο διάλειμμα που χαιρέτησε ο Αλέξης Παπαχελάς –αναφερόμενος στο ταξίδι Μητσοτάκη στις ΗΠΑ– κράτησε ακόμα λιγότερο. Σχεδόν μόλις κάτι υπονόησε για τις υπερπτήσεις της τουρκικής πλευράς (χωρίς να αναφέρει ρητά την Τουρκία), ο Ερντογάν «σφύριξε και έληξε» (κατά Πάνο Κιάμο το άσμα). Και επιδεικτικά χάλασε την ατμόσφαιρα πετώντας προκλητικά πάνω από την Αλεξανδρούπολη, το νέο στρατιωτικό και ενεργειακό «οχυρό» των ΗΠΑ στην περιοχή.

Η ελληνική πλευρά απάντησε «σθεναρά» με το… «δεν θα ακολουθήσουμε τις απρέπειες και το επίπεδο των γειτόνων» απαντώντας έτσι στο «Μητσοτάκης γιοκ» του Ερντογάν. Προπάντων να μην απαντάμε στις προκλήσεις. Μετά από ένα-δύο 24ωρα οι βαριές πένες άρχισαν να μηρυκάζουν: «Κάνει παζάρι ο Ερντογάν ή πράγματι θέλει σύγκρουση με την Ελλάδα;», συνιστώντας ξανά ως μόνο δρόμο τον «διάλογο». Δηλαδή τη μερική αποδοχή των διεκδικήσεων της Άγκυρας. Άλλωστε οι «φίλοι μας» οι σύμμαχοι έσπευσαν να δείξουν αμέσως τι εννοούν σαν «λύση» στην περιοχή. Ο μεν εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ δήλωσε: «Συνεχίζουμε να ενθαρρύνουμε τους συμμάχους μας στο ΝΑΤΟ, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας και της Τουρκίας, να συνεργάζονται για τη διατήρηση της ειρήνης και της ασφάλειας στην περιοχή και για την επίλυση των διαφορών με διπλωματικό τρόπο. Προτρέπουμε τους συμμάχους μας να αποφύγουν τη ρητορική που θα μπορούσε να αυξήσει περαιτέρω την ένταση». Η δε εκπρόσωπος της Κομισιόν είπε: «Σε γενικές γραμμές προωθούμε και ενθαρρύνουμε την καλή συνεργασία μεταξύ ηγετών, ειδικότερα μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας, και ελπίζουμε ότι το θετικό κλίμα θα επανέλθει και θα αντικατοπτριστεί σε δηλώσεις και δράσεις στην περιοχή». Στην Ελλάδα το «κόμμα της Χάγης» έχει ήδη λάβει το μήνυμα, αν και ομολογουμένως ο Ερντογάν ώρες-ώρες δεν αφήνει πολλά περιθώρια «ελιγμών».

"Ελευθερία του τύπου"...

ΟΥΚΡΑΝΙΑ: Οι αυτοκτονικές τάσεις της Ευρώπης!…

Της  Caroline Galactéros

«Το ΝΑΤΟ δεν θα επεκταθεί ούτε μια ίντσα προς τα ανατολικά», είπε ο Τζέιμς Μπέικερ στον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ τον Φεβρουάριο του 1990, για να λάβει τη συμφωνία του για την επανένωση της Γερμανίας και την ενσωμάτωση του ανατολικού τμήματός της στην Ατλαντική Συμμαχία.

      Σήμερα, η Φινλανδία και η Σουηδία εκφράζουν διακαώς την επιθυμία τους να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ [υπέβαλαν ήδη αίτηση]… για να προστατευτούν φυσιολογικά από τη Ρωσία! Ένα συγκλονιστικό σκεπτικό τυφλότητας και μάλιστα κακοπιστίας, καθώς είναι ακριβώς η αδιάκοπη γεωγραφική προέλαση του ΝΑΤΟ προς τα ρωσικά σύνορα κατά τη διάρκεια πέντε φάσεων διεύρυνσης και η ενθάρρυνση και η ενεργός στρατιωτική υποστήριξη που δόθηκε στην Ουκρανία, όπως και στη Γεωργία να ενταχθούν στη Συμμαχία, οι οποίες,  20 και πλέον χρόνια, έτρεφαν το έμμονο ρωσικό σύμπλεγμα και τελικά οδήγησαν τον Πρόεδρο Πούτιν να ξεκινήσει την ένοπλη επέμβαση του στην Ουκρανία. Έχουμε δει μόνο τις δραματικές συνέπειες, όχι για την Ουάσιγκτον αλλά για εμάς τους Ευρωπαίους, αυτής της στρατηγικής τρέλας.

Ρωσία – Ο ασύδοτος ρατσισμός εναντίον των Ρώσων και οι επαγγελματίες "αντι–ρατσιστές"

Του Ηλία Παπαναστασίου

Κλείνουν σήμερα –24/5/2022– τρεις μήνες πολέμου στην Ουκρανία και αναφερόμαστε πλέον σε ένα τεράστιας σημασίας θέμα, αυτό του δηλητηριώδους ρατσισμού εναντίον των Ρώσων και οι αντιδράσεις – που θα έπρεπε να υπάρχουν – των «επαγγελματιών του αντι/ρατσισμού» στη χώρα μας αλλά και διεθνώς.

Μετά τις κυρώσεις οικονομικού χαρακτήρα εναντίον της Ρωσίας που ήδη ξεπέρασαν τις 10.000 (!) από το 2014, πάμπολλες κυρώσεις αφορούν ακύρωση αθλητικών εκδηλώσεων, καλλιτεχνικών παραστάσεων με παγκοσμίου φήμης μπαλέτα και θέατρα – π.χ. Θέατρο Μπολσόι – αλλά και ακυρώσεις προσκλήσεων σε ομάδες καλλιτεχνών και ανθρώπων του πνεύματος όλων των κατηγοριών, επιβάλλοντας έτσι ένα αληθινό «πέπλο σκότους» σε ό,τι είναι ρωσικό και γενικότερα σε ό,τι αναφέρεται στην Ρωσία. Φθάσαμε στο σημείο η ανεκδιήγητη Ελληνίδα Υπουργός Πολιτισμού να ακυρώνει παραστάσεις Ρωσικών μπαλέτων αλλά και οποιαδήποτε πρόσκληση, εκδήλωση ή άφιξη εκπροσώπων του πλουσιότατου Ρωσικού Πολιτισμού δηλαδή μιας χώρας που έδωσε τιτάνες στο παγκόσμιο πολιτιστικό στερέωμα και ονόματα όπως του Τσαϊκόφσκι, Προκόπιεφ, Σοστακόβιτς, Πούσκιν, Τολστόι, Τσέχωφ, Ντοστογιέφσκι κλπ. Εκπροσώπων δηλαδή της υψηλότερης ποιοτικά λογοτεχνίας του πλανήτη και μουσικής καλλιτεχνίας άφθαστου επιπέδου και ασύλληπτης λεπτότητας και αισθητικής ! Και όλα αυτά γιατί οι εκπρόσωποι είναι «Ρώσοι» και «Ρωσίδες» δηλαδή εκπροσωπούν την μεγαλύτερη σε έκταση χώρα του πλανήτη και μια από τις πλουσιότερες χώρες της παγκόσμιας ιστορίας σε πολιτισμό ήτοι τέχνη, επιστήμη, πολιτιστικά επιτεύγματα κλπ. Φυσικά για τους εκπρόσωπους της Αμερικανο/Ευρώπης – δηλαδή της λεγομένης «Δύσης» που ουσιαστικά δεν υφίσταται– όλα τα παραπάνω αποτελούν «λεπτομέρειες» και «ψιλά γράμματα» εφόσον ο στόχος είναι όχι μόνο η «μετασοβιετική» Ρωσία αλλά και η Σοβιετική Ένωση και γενικότερα οτιδήποτε αναφέρεται στη Ρωσία είτε με την προ–σοβιετική ή μετα–σοβιετική εκδοχή αλλά και με την πολύ–συκοφαντημένη Σοβιετική περίοδο. Ο απόλυτος στόχος αυτής της θρησκευτικού τύπου προπαγάνδας που θυμίζει Ιερά Εξέταση και την σκοτεινότερη περίοδο του Μακαρθισμού είναι να συκοφαντήσει, να εξευτελιστεί και γελοιοποιηθεί, ει δυνατόν να εξαϋλωθεί, οτιδήποτε Ρωσικό, οποιασδήποτε ιστορικής περιόδου των Ρώσων.

Νέα «Πολιτική Πρωτοβουλία» στον πατριωτικό χώρο

Μια νέα πατριωτική κίνηση κάνει την εμφάνιση της με το όνομα «Πολιτική Πρωτοβουλία», η οποία καλεί σε ενεργοποίηση ανεξάρτητη «από τα γερασμένα, απαξιωμένα και υποτελή εν τέλει πολιτικά σχήματα που μας κληροδότησε η χρόνια κρίση».

Όπως σημειώνουν στο ιδρυτικό τους κείμενο: «Οι παραδοσιακοί πολιτικοί σχηματισμοί δεν είναι σε θέση να εκφράσουν τον καημό του λαού μας για προκοπή στην ίδια του την πατρίδα. «Μοιραίοι και άβουλοι» συνάμα, απλώς εναλλάσσονται στις κυβερνήσεις με πανομοιότυπη και δοτή πολιτική. Και συντάσσονται σε όλα χωρίς κρατούμενα με τον διεθνή, ληστρικό, όπως αποδεικνύεται ολοένα και καθαρότερα, παράγοντα».

Το κείμενο της ιδρυτικής τους διακήρυξης υπογράφουν ενεργοί πολίτες αλλά και αντιδικτατορικοί αγωνιστές:

ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ

Να είσαι ελεύθερος. Να βγάζεις το ψωμί που τρως. Ανεμπόδιστα να γεύεσαι τη γονική σου κληρονομιά και να ετοιμάζεις εκείνη που θα δώσεις στα παιδιά σου. Θεμελιώδες τρίπτυχο —με πάμπολλες άλλες πτυχώσεις— πολιτείας που ευημερεί και ευτυχεί, καθώς έτσι οικοδομούμε «τὴν πόλιν τοῖς πᾶσι καὶ ἐς πόλεμον καὶ ἐς εἰρήνην αὐταρκεστάτην» (Περικλέους, Επιτάφιος). Αλλά από αυτά τα θεμελιώδη, δυστυχώς, πολύ έχουμε απομακρυνθεί εμείς οι σημερινοί Έλληνες και η σημερινή μας πατρίδα.

Με λίγα λόγια:

Α. Κυριαρχία. Διακόσια χρόνια μετά τη μεγάλη Ελληνική Επανάσταση, συνεχίζουμε να ζούμε σε μια Ελλάδα με κολοβωμένη την εθνική της ανεξαρτησία και την εδαφική της ακεραιότητα ακόμα να απειλείται με ακρωτηριασμό.

Ήταν τα «Μνημόνια», από το μοιραίο 2010, μέχρι το 2015 και μέχρι σήμερα, που μας επέβαλαν, έναντι του αλόγιστου χρέους, ένα ιδιότυπο καθεστώς απαλλοτρίωσης του εθνικού πλούτου, θεσμίζοντας την πλήρη οικονομική υποτέλεια, κατάσχοντας δια της τραπεζιτικής βίας το σύνολο σχεδόν των καταπιστευμάτων δύο τουλάχιστον γενεών Ελλήνων, από τον πόλεμο και μετά.

Μεγάλη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση

Λίγα πράγματα πηγαίνουν καλά στον πλανήτη. Στην πραγματικότητα, φαίνεται πως ό,τι μπορεί να πάει στραβά στον πλανήτη, πηγαίνει.

Του Θέμη Τζήμα

Ο κίνδυνος του γενικευμένου πολέμου καθίσταται ολοένα πιο πιθανός μέρα με τη μέρα και η οικονομική κρίση επανακάμπτει πλησίστια. Είναι χαρακτηριστικό, ότι ενώ ο στασιμοπληθωρισμός αναμένεται λίαν συντόμως, τα ομόλογα στις ΗΠΑ καταγράφουν τις χειρότερες επιδόσεις τους από το 1842.

Για τον πρόεδρο Μπάιντεν και τους έντρομους Δημοκρατικούς, όπως και τους συμμάχους τους, ο υπεύθυνος είναι ένας: ο πρόεδρος Πούτιν. Πρόκειται για μια συνήθη δικαιολογία. Ποτέ δεν φταίει το σύστημα. Πάντα φταίει κάποιος εξωτερικός παράγοντας. Το 2007-2008, έφταιγαν μερικοί τραπεζίτες. Μετά οι «λαϊκιστές» που δεν ήθελαν να εφαρμόσουν τα μνημόνια. Μετά, η νόσος Covid-19. Σήμερα ο Πούτιν. Το σύστημα δουλεύει, απλώς κάποιοι προσπαθούν να το υπονομεύσουν.

Η πραγματικότητα είναι ακριβώς αντίθετη. Ο Immanuel Wallerstein οφείλουμε να ομολογήσουμε ότι το είχε προβλέψει με απίθανη ακρίβεια, όταν έγραφε ότι μέχρι το 2009, ο παγκοσμιοποιημένος νεοφιλελευθερισμός θα αποτελούσε μια δοξασία του παρελθόντος. Αυτό ακριβώς συμβαίνει: ο νεοφιλελευθερισμός έχει πεθάνει εδώ και πάνω από μια δεκαετία αλλά επειδή κανείς δεν του πήρε το κεφάλι, έχει βρικολακιάσει.

Το παγκόσμιο οικονομικό μοντέλο γίνεται ολοένα λιγότερο λειτουργικό ως προς την δική του ακόμα την αναπαραγωγή, συνθήκη που το οδηγεί στο να καταπιέζει και τελικά να καταστρέφει τις παραγωγικές δυνάμεις σε εντεινόμενο ρυθμό, ιδίως στην Δύση.

Ο Πούτιν ενάντια στα ιδεολογήματα της παγκοσμιοποίησης

Του Γιώργου Χαρβαλιά

Στην προσπάθεια τους να πλήξουν καθοριστικά την εικόνα του Ρώσου ηγέτη και να εξηγήσουν γιατί η ανθρωπότητα πρέπει να απαλλαγεί δια παντός από την παρουσία του, τα δυτικά μέσα προπαγάνδας, συμπεριλαμβανομένων και πολλών ελληνικών, φιλοτεχνούν στον Βλαντιμίρ Πούτιν ένα προφίλ «νεομπολσεβίκου», άξιου διαδόχου της σκληρής σοβιετικής νομενκλατούρας που διοικούσε με σιδερένια πυγμή.

Στην πραγματικότητα ο Πούτιν είναι ο σφοδρότερος επικριτής του μπολσεβικισμού που έχει πατήσει το πόδι του στο Κρεμλίνο. Ιδεολογικά τοποθετείται πιο δεξιά από τους περισσότερους Ευρωπαίους ηγέτες και φυσικά από τον Αμερικανό πρόεδρο των Δημοκρατικών Τζο Μπάιντεν.

Διαβάζοντας τις επόμενες γραμμές, πολλοί από εσάς θα αναγνωρίσετε ένα ξεκάθαρο μανιφέστο  «υγιούς συντηρητισμού» απέναντι στην εθνομηδενιστική λαίλαπα της παγκοσμιοποίησης.

• Πρόκειται για αποσπάσματα από την τελευταία ομιλία του Προέδρου Πούτιν στην περίφημη «Λέσχη Συζητήσεων Βαλντάι», δηλαδή, το ρωσικό «Νταβός» που αποτελεί την αντίπραξη τής Μόσχας στο γνωστό ελβετικό φόρουμ του Κλάους Σβάμπ, σήμα κατατεθέν και κινητήριο μοχλό της παγκοσμιοποίησης. Μπορεί στην αρχή να μπερδευτείτε, νομίζοντας ότι αυτός που μιλάει είναι ο Ντόναλντ Τράμπ ή η Μαρίν Λεπέν, αλλά σας βεβαιώνω είναι ο Πούτιν:

«Τις τελευταίες δεκαετίες, πολλοί έχουν αναπτύξει εξεζητημένες ιδέες που υποστηρίζουν ότι ο ρόλος του κράτους είναι απαξιωμένος και σε αποδρομή. Η παγκοσμιοποίηση υποτίθεται ότι έκανε τα σύνορα αναχρονισμό και την εθνική κυριαρχία εμπόδιο στην ευημερία.

Επίθεση Β.Πούτιν σε Κ.Μητσοτάκη για την φράση «Μαριούπολη το νέο Μεσολόγγι»: «Θα λάβει απαντήσεις»

Πότε θα πούμε ...«Φτάνει πια»!

Του Γ. Π. Τριμπέρη

Ανέχονται και προωθούν στα Τμήματα την κολεγιοποίηση των υγειών και διεθνώς ανταγωνιστικών υψηλού επιπέδου Προγραμμάτων Σπουδών, στο όνομα της ευκολότερης αποφοίτησης, ώστε με μειωμένη γνώση οι απόφοιτοι να μη είναι απαιτητικοί στην αγορά εργασίας, να αποτελούν συνεχή πελατεία στη “Δια βίου Μάθηση” και e-earning επιμόρφωση.

Όπως φαίνεται ζούμε σε μια χώρα με μεγάλες ανοχές. Αν αναλογιστούμε πόσα έχει περάσει ο ελληνικός λαός τα τελευταία χρόνια, χωρίς να ξεχνάμε το βάρβαρο παρελθόν, αντίθετα με την γνωστή αισιόδοξη αναφορά ότι “τα βάσανα σε δυναμώνουν” και ότι “αυξάνουν τις αντιστάσεις σου απέναντι σε αυτούς που σου τα προκαλούν”, στη χώρα μας αυτή η αναφορά επαληθεύεται σε  όλο και πιο λίγους.

Οικονομική κρίση και  χρεωκοπία, ξεπούλημα νευραλγικών κρατικών τομέων σε πολυεθνικά συμφέροντα, αεροδρομίων και  λιμανιών, σε βαθμό που να μην ελέγχεις την ίδια σου τη χώρα. Μονάδες Υγείας, ενέργεια, μεταλλεία, παραδίδονται σε γνωστούς-αγνώστους “επενδυτές”, αδιαφορώντας για τις επιπτώσεις στη δημόσια Υγεία, στη τσέπη του καταναλωτή, στο περιβάλλον. Παραδίδονται νέες βάσεις επί ελληνικού εδάφους στους Αμερικανούς, στο ΝΑΤΟ, όταν όλοι γνωρίζουν τις σφαγές χιλιάδων αθώων ανθρώπων σε ολόκληρο τον πλανήτη που προκάλεσαν, επιβάλλοντας δια πυρός και σιδήρου την οικονομική και την πολιτική κυριαρχία τους.

Έρευνα: Τα κόλπα των σούπερ μάρκετ για να ψωνίζουμε περισσότερα πράγματα

Σχεδόν σε όλους έχει συμβεί να βρισκόμαστε σε μια ουρά για το ταμείο του σούπερ μάρκετ και σχεδόν ενστικτωδώς να βάλουμε «εκτάκτως» στο καλάθι μας ένα πακέτο τσίχλες ή καραμέλες που έχουν τοποθετηθεί εκεί γύρω.

Για πολλούς, αυτό συμβαίνει συχνά κατά την αναμονή τους στην ουρά και αποτελεί μια «παρορμητική αγορά». Και μπορεί η απόφαση να πάρετε τις τσίχλες δίπλα από το ταμείο να μοιάζει αυθόρμητη, ωστόσο βασίζεται σε ένα προσεκτικά σχεδιασμένο χωροταξικό πλάνο γύρω από το που θα τοποθετηθεί στον χώρο το εκάστοτε προϊόν.

Η εν λόγω σχεδίαση φαίνεται μάλιστα να αποδίδει καθώς στις ΗΠΑ τουλάχιστον, οι καταναλωτές ξόδεψαν έως και 6 δισεκατομμύρια δολάρια σε τέτοιου τύπου αγορές πέρσι, σύμφωνα με την εταιρεία ερευνών αγοράς IRI.

«Η παρορμητική αγορά αντιπροσωπεύει μια πολύ, πολύ μεγαλύτερη συνιστώσα της καταναλωτικής συμπεριφοράς από ό,τι αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι», αναφέρει ο Τζέιμς Μπάροουζ, ο οποίος μελετά τα καταναλωτικά πρότυπα στη Σχολή Εμπορίου McIntire του Πανεπιστημίου της Βιρτζίνια.

Έλληνες και Πολιτισμός

Για να γίνει γνωστή και λεπτομερειακά συγκεκριμένη η προσφορά των Αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων, επιστημόνων και καλλιτεχνών στον παγκόσμιο πολιτισμό, παραθέτουμε παρακάτω έναν κατάλογο με τους θεμελιωτές διαφόρων επιστημονικών και καλλιτεχνικών κλάδων.

Ολιστική αντιμετώπιση της ζωής...

Άλμα προσάρτησης των κατεχομένων το νέο πρωτόκολλο Άγκυρας-ψευδοκράτους

Του Κώστα Βενιζέλου

Άλμα και όχι ένα άλλο βήμα προς την κατεύθυνση της προσάρτησης των κατεχομένων έχει κάνει η Τουρκία με το «πρωτόκολλο οικονομικής και δημοσιονομικής συνεργασίας» μεταξύ Τουρκίας και “ΤΔΒΚ” για το 2022. Παρά το γεγονός ότι ο έλεγχος της κατοχικής δύναμης ήταν πάντα ασφυκτικός, καταπιεστικός, αυτή τη φορά είναι προφανές πως η Τουρκία, με το πλαίσιο του νέου πρωτοκόλλου, είναι ως να ανοίγει υποκατάστημα στα κατεχόμενα.

Μεταφέρει όλες τις δομές του τουρκικού κράτους στην κατεχόμενη περιοχή και επιδιώκει να προσαρμόσει πλήρως το παράνομο καθεστώς των εγκάθετών της στον τρόπο λειτουργίας του τουρκικού κράτους. Παράλληλα, ανοίγει διάπλατα τον δρόμο σε Τούρκους “επενδυτές”, για να βάλει χέρι στην οικονομία, κυρίως στα έργα ανάπτυξης. Πρόκειται για μία μεθόδευση, στην οποία ο Ερντογάν θέλει να έχει λόγο, μέσω κάποιων φίλων του επενδυτών, επιχειρηματιών.

Μ@λ@κες...

Τιμές λίτρου βενζίνης:

Ρωσία: 0.76€

Ουγγαρία: 1.23€

Τουρκία: 1.41€

Πολωνία: 1.47€

Βουλγαρία: 1.54€

Βοσνία: 1.55€

Σερβία: 1.56€

Σλοβενία: 1.56€

Κύπρος: 1.62€

Ρουμανία: 1.63€

Μαυροβούνιο: 1.70€

Σλοβακία: 1.77€

Κροατία: 1.78€

Τσεχία: 1.79€

Ιταλία: 1.83€

Μ@λ@κες: 2.30€

«Ανομία στα Πανεπιστήμια είναι οι εργασιακές συνθήκες γαλέρας»: Η πραγματικότητα των νέων ερευνητών/τριών

Παράγουν ερευνητικό έργο, δουλεύουν με εξαντλητικά ωράρια και με αυστηρές προθεσμίες, ενώ καλύπτουν ακόμα και κενά που έχουν να κάνουν με την έλλειψη καθηγητών στα ΑΕΙ, παραδίδοντας ακόμα και αυτoδύναμη διδασκαλία. Την ίδια στιγμή, η ερευνητική τους εργασία καταλήγει να θεωρείται ακόμα και «χόμπι», σαν να είναι «κάποιοι ιδιόμορφοι τύποι που τους αρέσει να διαβάζουν», δουλεύουν βράδια, Σαββατοκύριακα, συχνά βρίσκονται με μπλοκάκι, πληρώνονται πιθανόν ανά τρίμηνο ή ακόμα και μήνες αφότου έχουν παραδώσει το έργο τους, πληρώνουν μόνοι/ες τα έξοδα για τα απαραίτητα Συνέδρια. Είναι η καθημερινότητα για χιλιάδες νέες ερευνήτριες και νέους ερευνητές, επιστήμονες/ισσες, Υποψήφιους Διδάκτορες/ισσες που εργάζονται στα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα της χώρας. Ένας κλάδος κατακερματισμένος, που ενώνεται με αιτήματα γύρω από το αυτονόητο τρίπτυχο «Μισθός-Ωράριο-Ασφάλιση», ζητώντας Συλλογική Σύμβαση Εργασίας.

Των Γεωργίας Κριεμπάρδη και Θάνου Καμήλαλη

Tα εξοντωτικά ωράρια, η εργασιακή επισφάλεια, η κάλυψη επιπλέον αναγκών που προκύπτουν στα ΑΕΙ λόγω της υποχρηματοδότησης, η έντονη κινητικότητα, οι καθυστερήσεις μηνών στη μισθοδοσία και η εξάρτηση από την προκήρυξη νέων προγραμμάτων σκιαγραφούν την καθημερινότητα της πλειοψηφίας των εργαζομένων στην Έρευνα & Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.

Εδώ και έναν χρόνο, εργαζόμενες και εργαζόμενοι έχουν συστήσει το Πανελλαδικό τους Σωματείο και την περασμένη εβδομάδα, στις 17 Μαΐου, πραγματοποίησαν, με μεγάλη επιτυχία, την πρώτη κλαδική απεργία. Ένα σημαντικό βήμα, δεδομένου ότι πρόκειται για έναν κλάδο κατακερματισμένο, «με συναδέλφισσες/ους με διαφορετικούς ρόλους (Υποψήφιοι/ες Διδάκτορες/σσες, postdoc, τεχνικό προσωπικό, συμβασιούχοι σε project, έκτακτο διδακτικό προσωπικό κ.α.) και εργασιακές σχέσεις (συμβασιούχοι, υπότροφοι, “μπλοκάκια”, αμισθί) το έργο των οποίων όμως είναι απαραίτητο για ερευνητική και διδακτική διαδικασία των Πανεπιστημίων και Ερευνητικών Κέντρων».

Στις Κάννες οι Φεμεναζί πρόσφεραν και πάλι τις υπηρεσίες τους στον Ιμπεριαλισμό

Του Χριστόφορου Τριαντάφυλλου

Η ήρωας της φωτογραφίας, κατάφερε και πέρασε (εννοείται ανενόχλητη χωρίς να την εμποδίσει κανένας) όλους τους σεκιούριτι στο Φεστιβάλ Καννών και με σχηματισμένη την ουκρανική σημαία στο στήθος μετέδωσε το μήνυμα "Σταματήστε να μας βιάζετε" που απευθυνόταν στους Ρώσους στρατιώτες που (δήθεν) βιάζουν τις Ουκρανές.

Στην συνέχεια σύσσωμα τα συστημικά μέσα έτρεξαν να προβάλλουν το γεγονός, ενώ οι (απόλυτα ελεγχόμενες) φεμινιστικές οργανώσεις την κάνανε σημαία καταδικάζοντας την Ιμπεριαλιστική επέμβαση της Ρωσίας και τους εγκληματίες βιαστές Ρώσους στρατιώτες.

Πραγματικά θα ήταν μία πολύ ωραία συγκινητική ιστορία εάν δεν ήταν ακόμα άλλο ένα στημένο παραμύθι του Ιμπεριαλισμού στα πλαίσια προπαγάνδας και της προσπάθειας ευαισθητοποίησης του δυτικού κόσμου για τους ηττημένους Ναζί της Ουκρανίας και της απελευθέρωσης της Μαριούπολης από τα δίχτυα του Σιωνισμού και του Ιμπεριαλισμού.

Δικτατορίες και αποικίες δεδομένων: Η επίθεση στον Ανθρωπισμό και τον Ορθολογισμό

Πηγαίνουμε σε μια κατάσταση, που οι δυνατότητες της Γκεστάπο, της Στάζι ή του Στάλιν θα μοιάζουν με εκείνες των αλχημιστών συγκρινόμενες με των μοντέρνων χημικών.

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Σε μια σειρά άρθρων μας παρουσιάσαμε τον κεντρικό ρόλο που παίζει στην εποχή μας, περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη, ο έλεγχος της πληροφορίας ιδίως από τους γίγαντες του Ίντερνετ, σε στενή συνάφεια με τις μυστικές υπηρεσίες και αυτές ελεγχόμενες κατά το μάλλον ή ήττον, στο δυτικό κόσμο, από δύο τρία ισχυρά κέντρα, όπως οι ΗΠΑ, η Βρετανία και το Ισραήλ. Δεν πρέπει εξάλλου να μας διαφεύγει το ότι οι ίδιες οι μυστικές υπηρεσίες, αν και παραμένουν τυπικά κρατικές, έχουν γίνει όλο και περισσότερο όργανο ιδιωτικών καπιταλιστικών συμφερόντων.

Και οι γίγαντες του Ίντερνετ και οι μυστικές υπηρεσίες διαθέτουν σήμερα την ικανότητα να συλλέγουν και να επεξεργάζονται (αυτόματα σε μεγάλο βαθμό) έναν απίθανο αριθμό δεδομένων που αφορούν τόσο τον γενικό πληθυσμό, όσο και την ελίτ κάθε δοσμένης χώρας. Το σύστημα αυτό έχει ήδη περιγραφεί από τους μελετητές ως «καπιταλισμός της παρακολούθησης», της «εποπτείας» (surveillance capitalism).

Η συλλογή δεδομένων έχει ήδη χρησιμοποιηθεί για να επηρεάσει ή και να κρίνει το αποτέλεσμα των εκλογών σε δεκάδες χώρες, μέσω της συνεργασίας του Facebook με την Cambridge Analytica (που διελύθη μετά τα σχετικά σκάνδαλα, αλλά φαίνεται ότι τώρα πάει να ξανασυσταθεί). Σταδιακά, οι εταιρείες συγκεντρώνουν έτσι τις πληροφορίες για όλους τους ανθρώπους, τουλάχιστο όσους χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες τους και αποτελούν ένα σημαντικό τμήμα όλης της ανθρωπότητας. Πηγαίνουμε σε μια κατάσταση όπου έχει δημιουργηθεί η υλική και τεχνολογική βάση ενός νέου ολοκληρωτισμού, μπροστά στον οποίο οι δυνατότητες της Γκεστάπο, της Στάζι ή των υπηρεσιών του Στάλιν θα μοιάζουν με τις δυνατότητες των αλχημιστών συγκρινόμενες με αυτές των μοντέρνων χημικών.

Πάλι καλά...

Εμείς (οι σοσιαλσοβινιστές) κι ο κόσμος (ο πολυπολικός)

Του Π. Παπ.

Το πρόσφατο άρθρο του Πέτρου Παπακωνσταντίνου («Ο πόλεμος στην Ουκρανία κι εμείς«, 26.03.2022) αξίζει να διαβαστεί από όλο τον κόσμο της αριστεράς. Επειδή αποτελεί την ειλικρινέστερη και αρτιότερη μέχρι στιγμής, στο εγχώριο αριστερό στερέωμα, υπεράσπιση του δικαιώματος ημών των δυτικών να καταπιέζουμε τον υπόλοιπο πλανήτη ώστε να διατηρούμε το προνομιακό μας στάτους.

Και επειδή, σε αντίθεση με τη συντριπτική πλειοψηφία των αριστερών τοποθετήσεων, που αρκούνται στο να αραδιάζουν συνθήματα που δε βγάζουν νόημα, ο Παπακωνσταντίνου μπαίνει στον κόπο να αναμετρηθεί με την πραγματικότητα και να τοποθετηθεί συγκεκριμένα.

Αφού περιγράψει το στόχο των ΗΠΑ ως «τη συντριβή της Ρωσίας και την αποκατάσταση της «ενότητας της Δύσης» υπό αμερικανική ηγεμονία», αναρωτιέται:

«[Θ]α μπορούσε κανείς να δικαιολογήσει, με βαριά καρδιά, τον πόλεμο του Πούτιν με το επιχείρημα ότι μια ήττα της Ρωσίας θα ευνοούσε την κύρια απειλή για την παγκόσμια ειρήνη και την κυριαρχία των λαών, τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό;».

Και απαντάει: «Σε καμία περίπτωση. Η απερίφραστη καταδίκη αυτού του άδικου πολέμου, που συσσωρεύει τρομερά δεινά σε έναν λαό 45 εκατομμυρίων ανθρώπων, θα έπρεπε να είναι αυτονόητη για κάθε πολιτισμένη συνείδηση και ειδικά για τους αριστερούς.»

Η ΕΕ θα δανειστεί για να πληρώνει τους “μισθούς” των Ουκρανών. Οι ΗΠΑ απλώς θα τυπώνουν δολάρια

Οι βαλίτσες με τα 30 εκατομμύρια ευρώ σε μετρητά που έπιασαν Ούγγροι συνοριοφύλακες
να μεταφέρει η πρώην σύζυγος του Ουκρανού βουλευτή Ihor Kotvitsky,
«δεξιού χεριού» του επί 7 έτη υπουργού ασφάλειας και προστάτη των νέο-ναζί Στεπάν Αβάκοφ.

Του Κωστή Μηλολιδάκη

Α. ΠΛΗΡΩΣΤΕ ΜΑΣ 7 ΔΙΣ ΔΟΛΑΡΙΑ ΤΟΝ ΜΗΝΑ ΓΙΑ ΜΙΣΘΟΥΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ ΩΣΤΕ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ. ΓΙΑ ΣΑΣ ΕΙΝΑΙ ΕΠΕΝΔΥΣΗ ΚΑΙ ΟΧΙ ΕΞΟΔΑ.

«Η Ουκρανία χρειάζεται 7 δισεκατομμύρια δολάρια το μήνα σε άμεση χρηματοδότηση για να μπορέσει να καλύπτει κοινωνικές παροχές [συντάξεις] και μισθούς, είπε ο Πρόεδρος Volodymyr Zelenskiy  στην Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Κομισιόν), Ursula von der Leyen , όταν αυτή επισκέφθηκε το Κίεβο [στις 8 Απριλίου] σύμφωνα με πηγές» είχε μεταδώσει το Bloomberg στις 14 Απριλίου. Ο Ζελένσκι επανέλαβε το αίτημα στις 21 Απριλίου μιλώντας στο φόρουμ της Διεθνούς Τράπεζας, όπου εκεί όμως δεν μίλησε για πληρωμή μισθών και συντάξεων, αλλά για «αναπλήρωση των οικονομικών απωλειών» ενώ προσέθεσε ότι θα χρειαστούν επίσης πολλές εκατοντάδες δισεκατομμύρια δολάρια για την ανοικοδόμηση. Η υπουργός οικονομικών των ΗΠΑ, Janet Yellen, την προηγουμένη είχε υποσχεθεί 500 εκατομμύρια δολάρια στον πρωθυπουργό της Ουκρανίας, Denys Shmyhal και στον υπουργό οικονομικών Sergiy Marchenko, που την επισκέφθηκαν στην Ουάσιγκτον, προκειμένου να συνεχίσει να λειτουργεί η Ουκρανική κυβέρνηση. Σταγών εν τω ωκεανώ μπρος στα ποσά που εκτιμούν οι Ουκρανοί ότι αποτιμάται η μάχη που δίνουν για τον “ελεύθερο κόσμο”.

Ο Θουκυδίδης στο Κίεβο…

Του Στάθη Σταυρόπουλου

Η ιστορία έχει μοτίβα που –τηρουμένων των αναλογιών– επαναλαμβάνονται. Διότι όταν επαναλαμβάνονται οι αιτίες, επαναλαμβάνονται, σε παραλλαγές, και τα αποτελέσματα.

Ποιος δεν θα το έλεγε; Πιθανόν 

ο Μπάιντεν και πολλές ηγεσίες όπως η δική του, αλλιώς η επανάληψη στην Ιστορία θα ήταν η εξαίρεση. Βεβαίως ο Μπάιντεν, η Αναλένα Μπέρμποκ, ο Μπλαιρ ή ο Μπους δεν μπορούν και δεν μπόρεσαν να κάνουν αλλιώς. Έκαναν και κάνουν τη δουλειά τους.

……………

Δεν ενδιαφέρει αν είναι αφιλοσόφητοι, διότι το σύστημα που υπηρετούν δεν είναι φιλοσοφημένο. Και όπως έχει αποδειχθεί, ουδέν σύστημα είναι φιλοσοφημένο. Καθότι κάθε σύστημα διαχειρίζεται πόρους και ανθρώπους με ταξικές προτεραιότητες.

Η κατ’ αυτάς λοιπόν σύγκρουση των ΗΠΑ με τη Ρωσία, παραπέμπει στον Πελοποννησιακό πόλεμο. Για μια ακόμα φορά. Όπως πολλοί πόλεμοι.

Η Αθήνα, μια δημοκρατική, ιμπεριαλιστική Δύναμη περισφίγγει τη Σπάρτη, με στόχο τη μονοκρατορία. 

Η μία Δύναμη είναι θαλάσσια, η δεύτερη χερσαία. Η μία Δύναμη ηγείται μιας Συμμαχίας που έχει μετατρέψει τους συμμάχους της σε υποτελείς, η άλλη βασίζεται στη στρατιωτική της ισχύ κι εν τέλει καταφεύγει στην οικονομική στήριξη της Κίνας, συγγνώμην της Περσίας.

Έχω την εντύπωση ότι αυτήν τη στιγμή οι ΗΠΑ επιχειρούν τη δική τους Σικελική Εκστρατεία. Η Σικελική Εκστρατεία δεν ήταν μια τρέλα, αλλά μια αναγκαιότητα. Η αυτοκρατορία των Αθηναίων, από τη Σκυθία των σιτηρών έως την Αίγυπτο των αρχαίων δρόμων, θα έμενε επισφαλής, όσον η Μεγάλη Ελλάδα και ιδιαιτέρως η Σικελία δεν έμπαιναν υπό τη σκέπη και διοίκηση της Συμμαχίας.

Ευλογιά τον πιθήκων