«Συνταγή» χούντας στα πανεπιστήμια από την κυβέρνηση της ΝΔ - Τι έκαναν οι χουνταίοι; «Εκλογές» με ενιαίο ψηφοδέλτιο και το ίδιο σκεπτικό: Τάχα μου «ανάδειξη των αρίστων», «αποκομματικοποίηση» και πάει λέγοντας. Οι τότε φοιτητές δεν τσίμπησαν. Έδωσαν τη μάχη των εκλογών και νίκησαν.
Toυ Γιώργου Καραγιάννη
Οργή σπέρνουν, οργή θα θερίσουν στην κυβέρνηση με τα νέα μέτρα για τα ΑΕΙ και την προσπάθεια ουσιαστικής κατάργησης των φοιτητικών παρατάξεων, με την κατάργηση των φοιτητικών εκλογών με παρατάξεις και αντικατάσταση τους με ενιαίο ψηφοδέλτιο (διαβάστε εδώ τι ανακοίνωσε η υπουργός Παιδείας Κεραμέως)
Είναι πανικόβλητοι μετά την πανωλεθρία της ΔΑΠ ΝΔΦΚ και τη νίκη της Πανσπουδαστικής. Είναι όμως και ανιστόρητοι. Και γι’ αυτό αξίζει τους θυμίσουμε τα χαΐρια της χούντας του Παπαδόπουλου και του Ιωαννίδη πριν από 50 χρόνια .
Αν και έχει περάσει πολύς καιρός από τότε αξίζει να τους τα θυμίσουμε γιατί κι αυτοί στα χνάρια των χουνταίων στα πανεπιστήμια βαδίζουν.
Το 1972, λοιπόν, οι καραβανάδες και τα τσιράκια τους βλέποντας πως τα διορισμένα διοικητικά συμβούλια των φοιτητικών συλλόγων δεν μπορούσαν να συγκρατήσουν τις φοιτητικές διαμαρτυρίες με κύριο αίτημα τη διενέργεια εκλογών , νόμιζαν οι γελοίοι πως θα ξεγελάσουν τον φοιτητικό κόσμο προκηρύσσοντας εκλογές.
Τις έκαναν τις «εκλογές» με το ίδιο σύστημα που λανσάρει τώρα η Κεραμέως με το ενιαίο ψηφοδέλτιο. Και με το ίδιο σκεπτικό: Τάχα μου «ανάδειξη των αρίστων», «αποκομματικοποίηση» και πάει λέγοντας. Οι τότε φοιτητές δεν τσίμπησαν. Έδωσαν τη μάχη των εκλογών και νίκησαν , μέσα στις ασφυκτικές συνθήκες της χούντας. Πως αντέδρασαν οι χουνταίοι; Όπως τώρα ο Μητσοτάκης η Κεραμέως και τα καλόπαιδα της ΔΑΠ. Έβγαλαν αποτελέσματα που αναδείκνυαν νικητές τα διάφορα καθάρματα που είχαν διορίσει στα διοικητικά συμβούλια.
Όμως οι φοιτητές αρνήθηκαν να δεχτούν τη φασιστική βία και νοθεία και στις μεγάλες μαχητικές συγκεντρώσεις (ποιος δεν θυμάται τα περίφημα «σκαλάκια της Νομικής» , το αμφιθέατρο στο Χημείο, τα κατάμεστα αμφιθέατρα στο Πολυτεχνείο) και τις διαδηλώσεις στους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας, , όπου κυριαρχούσαν πια συνθήματα όπως με κυρίαρχα το «Ελευθερία-Δημοκρατία» και «Κάτω η Χούντα».
Και μετά; Και μετά έγιναν αυτά που δεν μπορούν να καταλάβουν ο Μητσοτάκης , η Κεραμέως και οι «άριστοι» της ΟΝΝΕΔ, γιατί με την ιστορία γενικά έχουν μεγάλο πρόβλημα. Να τους θυμίσουμε λοιπόν τις μεγάλες καταλήψεις του Φλεβάρη και της Άνοιξης του 1973 στη Νομική και το Πολυτεχνείο. Την αποτυχημένη προσπάθεια να υποτάξουν το φοιτητικό κίνημα με δεκάδες συλλήψεις και βασανιστήρια αλλά και επιστρατεύσεις με διακοπή της αναβολής σπουδών. Τι πέτυχαν; Το Νοέμβριο έγινε το Πολυτεχνείο, πρελούδιο της ανατροπής του χουντικού καθεστώτος! Όποιος σπέρνει οργή, όσα κεφάλια φοιτητών και φοιτητριών ανοίξει, ό,τι και να κάνει οργή θα εισπράξει…
Ανάρτηση από: https://www.imerodromos.gr/