Ρήξη τώρα, για να ‘χουμε ζωή

Να μην συνηθίσουμε το θάνατο, να μην συνηθίσουμε τις υποκλοπές, να μην συνηθίσουμε το ξερίζωμα των δικαιωμάτων μας. Γιατί μετά το επιχείρημά τους θα ναι: εσείς τα επικυρώσατε, με την ψήφο σας.

Photo: Aris Oikonomou / SOOC

Του Δημήτρη Σαραφιανού
Υποψήφιος Βουλευτής Α’ Αθήνας, ΜέΡΑ25 – Συμμαχία για τη Ρήξη

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η κυβέρνηση της ΝΔ επιχείρησε να εκθεμελιώσει όποια δικαιώματα και ελευθερίες των εργαζομένων, της νεολαίας, των λαϊκών στρωμάτων είχαν παραμείνει όρθια μετά τη λαίλαπα των 3 μνημονίων. Η πολιτική αυτή είχε ως προμετωπίδα της το σύνθημα «να τελειώνουμε με τη μεταπολίτευση» και βέβαια όλοι καταλάβαιναν ότι εννοούσε να τελειώνουμε με τη δυνατότητα των λαϊκών στρωμάτων να παίζουν ρόλο στις κοινωνικές διεργασίες και τα πολιτικά πράγματα της χώρας. Γιατί ακριβώς αναπολεί τα προμεταπολιτευτικά καθεστώτα των περιορισμένων δικαιωμάτων και ελευθεριών. Το ‘πε άλλωστε ρητά κι ο Βορίδης, ο κατ εξοχήν νοσταλγός αυτών των καθεστώτων, πρέπει να γίνουν βαθιές τομές στους θεσμούς και το κράτος για να ηττηθεί στρατηγικά η αριστερά.

Και η αριστερά που ενοχλεί είναι αυτή που μπαίνει μπροστά στην υποστήριξη των λαϊκών διεκδικήσεων, όχι αυτή που εφαρμόζει μνημονιακές νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Δεν είναι λοιπόν τυχαίο ότι η ΝΔ πρωτοστάτησε στη νομοθέτηση σωρείας αντισυνταγματικών διατάξεων σε μια σειρά τομείς (κοινωνική ασφάλιση, στέγη, εργασιακές σχέσεις, αυτοδιοίκηση, συναθροίσεις, πανεπιστημιακή αστυνομία, επαναπροωθήσεις) και την εφαρμογή αντισυνταγματικών πρακτικών (με κορυφαίο το σκάνδαλο των υποκλοπών), αφού το ισχύον Σύνταγμα αποτυπώνει ακριβώς τον συσχετισμό κοινωνικών δυνάμεων της μεταπολίτευσης. Και βέβαια πάτησε πάνω στη διάβρωση των συνταγματικών εγγυήσεων με πρόσχημα τη μνημονιακή κατάσταση «οικονομικής έκτακτης ανάγκης» που είχαν νομιμοποιήσει τα δικαστήρια, αλλά και η πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ, επεκτείνοντάς την περισσότερο με πρόσχημα την «υγειονομική έκτακτη ανάγκη», που επίσης ευλογήθηκε με δικαστικές αποφάσεις, αλλά και με τη στάση της αντιπολίτευσης.

Τι μας περιμένει μετά τις εκλογές στο Αιγαίο

Του Απόστολου Απστολόπουλου

Οι προσεχείς εκλογές θα είναι γέφυρα για κάτι διαφορετικό από τα σημερινά. Κάποιος παλιά έλεγε “θα αλλάξουν όλα για να μείνουν τα ίδια”. Μόνο που τώρα θα αλλάξουν για για τα καλά, δεν θα μείνουν ίδια. Θα πάνε προς το χειρότερο. Ο κόσμος το διαισθάνεται και εμμένει στα γνωστά ελπίζοντας ότι η ακινησία είναι καταφύγιο. Και ο Μητσοτάκης ελπίζει σ’ αυτό (στην ακινησία, τη συσπείρωση περί την κυβέρνηση) για να παραμείνει πρωθυπουργός. Μπορεί και να το πετύχει τουλάχιστον προσωρινά. Καθώς, όμως, αποφεύγει όπως ο διάβολος το λιβάνι να πει το παραμικρό για το άμεσο μέλλον το δικό μας και της χώρας, προδιαγράφεται άτσαλο και το δικό του μέλλον. Μαζί και το δικό μας, με ή χωρίς αυτοδυναμία.

Η πορεία προς τη λήθη είναι η μοιραία (αλλά και πιο ανώδυνη) κατάληξη πολλών από τους εφήμερους “ήρωες” και σωτήρες της πολιτικής μας ζωής. Όσο “η λήθη είναι λύση” για τους ιθύνοντες, αποδεκτή από τον κόσμο, μας περιμένουν τα λασπόλουτρα ως ιαματική μέθοδος αυταπατών.

Καθώς δεν εμφανίζεται κανείς καινούργιος “από μηχανής θεός” κάποιοι αναζητούν λύση στο πρόσφατο παρελθόν. Αλλά ο συμπαθής και πιθανόν βέλτιστος στην παρούσα κατάσταση πρώην πρωθυπουργός εγκατέλειψε την πολιτική ώστε να μην διακινδυνεύσει την προσωπική και οικογενειακή του ζωή, λόγω τολμηρών όσο και ανεπιθύμητων πρωτοβουλιών (έσωθεν και έξωθεν) που είχε αναλάβει. Απολύτως σεβαστό. Αλλά το ερώτημα είναι τι θα εκλείψει: Οι απειλές εναντίον του (και εναντίον μας) ή η διαφορετική αντιμετώπισή τους; Κανείς δεν μπορεί να απαιτήσει θυσία κάποιου άλλου. Αλλά όποιος διεκδικεί Εξουσία αναλαμβάνει τους κινδύνους, τις θυσίες, τα ρίσκα της.

Συναρμολόγησέ το… χωρίς ανοχή!

Το editorial του Δρόμου της Αριστεράς που κυκλοφορεί

Μερικές σκόρπιες ειδήσεις του τελευταίου 24ώρου μπορούν να δώσουν μια καλύτερη εικόνα της σύγχρονης πραγματικότητας, όπως αυτή εξελίσσεται. Μιας πραγματικότητας πολύπλοκης, χαοτικής, σκοτεινής, ενός ακατάληπτου κόσμου, ενός μεγα-κόσμου με ψηφίδες και καταστάσεις αλληλεξαρτώμενες, συγκρουσιακές και αντιφατικές. Σκόρπιες ειδήσεις που χρειάζονται μια «συναρμολόγηση».

► Ο Μπάιντεν και ο Τραμπ ανακοίνωσαν την υποψηφιότητά τους για τις προσεχείς εκλογές στις ΗΠΑ. Επιστροφή στο «μέλλον»… Περιμένοντας τους νέους σπασμούς της κρίσης και νέα επεισόδια χρηματιστικών «κανονιών».

► Η επέτειος του τραγικού πυρηνικού ατυχήματος στο Τσερνομπίλ συμπίπτει με τα εγκαίνια ενός νέου πυρηνικού εργοστασίου σε μια άκρως σεισμόπληκτη περιοχή, στο Ακούγιου της Τουρκίας. Ρωσικής κατασκευής το εργοστάσιο, και πανηγύρια της Τουρκίας με βαριά άρρωστο τον Ερντογάν λίγες μέρες πριν τις εκλογές. Ενώ ο κίνδυνος γύρω από το πυρηνικό εργοστάσιο στην Ζαπορίζια είναι τεράστιος, οι απειλές για χρήση πυρηνικών δυναμώνουν και η χρήση όπλων με απεμπλουτισμένο ουράνιο είναι δεδομένη…

► Ο Κινέζος ηγέτης Σι Τζινπίνγκ επικοινώνησε με τον Ζελένσκι: η επαφή κράτησε αρκετή ώρα, και κινεζική αντιπροσωπεία θα επισκεφθεί το Κίεβο. Μια πρωτοβουλία της Κίνας για ειρήνευση σε άλλο τόνο από την «αποναζιστικοποίηση» που εξαγγέλλει η Μόσχα. Ο ρεαλισμός στο τιμόνι, και η κινεζική εκδοχή παγκοσμιοποίησης.

ΝΔ και χρέη

Εκλογές 2023: Τα κόμματα και οι συνασπισμοί που δήλωσαν συμμετοχή

Τριάντα οχτώ κόμματα, δέκα συνασπισμοί κομμάτων και δύο μεμονωμένοι υποψήφιοι υπέβαλαν φακέλους για τις επικείμενες βουλευτικές εκλογές της 21ης Μαΐου.

Μεταξύ των κομμάτων περιλαμβάνονται αυτά του Ηλία Κασιδιάρη «Έλληνες», στο οποίο φέρεται να έχει τα «ηνία» ο Δημήτρης Χατζηλιάδης, απόστρατος ταξίαρχος και πρώην καθηγητής της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων και το «ΕΑΝ» του πρώην Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Αναστάσιου (Τάσου) Κανελλόπουλου.

Αξίζει να σημειωθεί πως το Α1 Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου θα προχωρήσει στην ανακήρυξη των κομμάτων και των συνδυασμών κομμάτων το βράδυ της ερχόμενης Τρίτης, 2 Μαΐου 2023.

Οι αρεοπαγίτες θα ανακοινώσουν ποια κόμματα και συνασπισμοί κομμάτων, κ.λπ. από τα 50 που έχουν καταθέσει συμμετοχή στις εκλογές έχουν τις νόμιμες προϋποθέσεις να συμμετάσχουν και ποια δεν τηρούν το γράμμα του νόμου.

Ποιοι βγάζουν κυβέρνηση στην Ελλάδα

Του Κωνσταντίνου Κόλμερ

Η ελληνική κοινή γνώμη βομβαρδίζεται απ’ τα ΜΜΕ με πληροφορίες για τα κόμματα των προσεχών εκλογών, περί πιθανών νικητών και ηττημένων, τα νομοθετικά “μπλόκα” χιλιάδων ψηφοφόρων, ποιοι βγάζουν κυβέρνηση, τις προσχωρήσεις και συγχωνεύσεις αγνώστων κομματιδίων και για τα υψηλά ποσοστά αναποφασίστων στις σφυγμομετρήσεις. Έλεος!

Κανείς όμως δεν θίγει την εξάρτηση της κάλπης από τα επαγγελματικά συμφέροντα ψηφοφόρων, η μεγαλύτερη ομάδα των οποίων επηρεάζει τ’ αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών και του σχηματισμού κυβερνήσεως: Εκείνη των δημοσίων υπαλλήλων(ΔΥ). Ο αριθμός των ΔΥ, στους οποίους περιλαμβάνονται οι πολιτικοί υπάλληλοι, οι δημοτικοί και οι του δευτέρου βαθμού …κακοδιοίκησης (που μας φόρτωσε η Ευρωπαϊκή Ένωση, εκτός των άλλων) είναι άγνωστος παρά τα τρία μνημόνια που υπέγραψαν τρεις αριστερές κυβερνήσεις με την Κομισιόν της ΕΕ από το 2010 έως το 2016.

Τούτο δεν είναι τυχαίο. Τα κόμματα εξουσίας ζηλοτύπως εκράτησαν το μυστικό, προκειμένου να έχουν την ευχέρεια να διορίζουν ψηφοφόρους τους, να μετακαλούν ΔΥ σε προνομιούχες θέσεις και να ματαιώνουν πάσαν αξιολόγηση κι εν τέλει την αξιοκρατία στο Δημόσιο.

Υποτίθεται ότι το πλήθος των ΔΥ εξαρτάται από το μέγεθος της χώρας, τις διαστάσεις του Δημοσίου και τις παροχές που αναλαμβάνει το κράτος δωρεάν προς τους κατοίκους, ως η εκπαίδευση, η δημοσία υγεία και η κοινή ωφέλεια, οι υποδομές και… ο πολιτισμός (!) Η δικαιοσύνη, η εθνική άμυνα κι η “ασφάλεια” θεωρούνται “δημόσια αγαθά”, στον βαθμό που παρέχονται από τους λειτουργούς των.

Η τελευταία επέκταση της χώρας έγινε με την ενσωμάτωση των Δωδεκανήσων το 1949. Τότε, ο αριθμός των δημοσίων λειτουργών (πλην των ενόπλων δυνάμεων) δεν ήταν μεγαλύτερος των 150.000.

Το νου σας!

Αστυνομοκρατία

Σε αυτές τι εκλογές ας μπουν τα "αριστερόμετρα" στο συρτάρι.

Αν έχουμε λίγες και μέτριες επιλογές κάπου έχει γίνει λάθος, γιατί το επιτρέψαμε.

4 χρόνια κι άλλα 4 πριν... τι ακριβώς κάναμε;

Ας κοιτάξουμε καλά τη φωτογραφία κι ας αποφασίσει ο καθένας με πόση αστυνομία είναι ευχαριστημένος.

Και με τι είδους προσφοράς υπηρεσιών από μέρους της είναι ευχαριστημένος.

Σκεφτόμαστε την πρώτη διαδήλωση για το Πολυτεχνείο με κυβέρνηση Μητσοτάκη... τριπλές σειρές Ματ σε όλη τη διαδρομή λες και διαδήλωναν εγκληματίες... τα drone να πετάνε πάνω από τα κεφάλια μας και να μας φωτίζουν με τους προβολείς... ενώ για ώρες τα ελικόπτερα της αστυνομίας πετούσαν πάνω από το κέντρο με της Αθήνας δημιουργώντας ένα αίσθημα τρόμου και ανασφάλειας...

Αυτά είναι στιγμές που έχουμε κρατήσει στη μνήμη μας.

Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τον ματατζή που διέλυσε την ανθοδέσμη που άφησαν στο μνημείο του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου ούτε την απαγόρευση να πάει στο μνημείο ακόμα κι ο δάσκαλος του ή άλλα πρόσωπα που ήθελαν να τιμήσουν τη μνήμη του.

ΟΟΣΑ: Πρωταθλήτρια η Ελλάδα

Ο ψαράς

Χωρίς λόγια...

ΚΚΕ και Ιμπεριαλισμός

Στην Ελλάδα, παρ’ ότι δεν εκπροσωπείται πλέον στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό, ο αντιϊμπεριαλισμός – αντιαμερικανισμός έχει ευλόγως βαθιές ρίζες, αφού οι ΗΠΑ εδώ έχουν συνδεθεί με τον εμφύλιο, τη χούντα, τη διάλυση του Κυπριακού κράτους, κάθε είδους προσβολές της κρατικής μας κυριαρχίας, αλλά και με τη ληστεία των οικονομικών πόρων μας, σε συνεργασία με την ΕΕ. Όμως το ΚΚΕ δείχνει να αντιμετωπίζει διαφορετικά τα πράγματα. Φαίνεται να πιστεύει ότι οι νεοϊμπεριαλιστικές και νεοαποικιοκρατικές πολιτικές των ΗΠΑ είναι... ψευδοπρόβλημα και ο αγώνας εναντίον τους «αποπροσανατολισμός».

Του Γιάννη Ραχιώτη

Πρόσφατα το τμήμα διεθνών σχέσεων του ΚΚΕ δημοσίευσε ένα εκτεταμένο κείμενο κριτικής εναντίον ενός διεθνούς συντονισμού αντιιμπεριαλιστικών οργανώσεων με τίτλο «Παγκόσμια Αντιιμπεριαλιστική Πλατφόρμα – ΠΑΠ» που ιδρύθηκε τον Οκτώβρη του 2022. Η ΠΑΠ συσπειρώνει μερικές δεκάδες κόμματα και οργανώσεις απ’ όλο τον κόσμο που έχουν κοινό στόχο την αντίσταση στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό και τους συμμάχους του. Από την Ελλάδα συμμετέχουν δύο μικρές πολιτικές ομάδες μια εκ των οποίων είναι η «Πλατφόρμα Ανεξαρτησίας» στην οποία μετέχει και ο υποφαινόμενος.

Όπως φαίνεται από την ιδρυτική της διακήρυξη, η ΠΑΠ θεωρεί ότι οι πόλεμοι που εξελίσσονται ή προετοιμάζονται δεν είναι μεμονωμένες τοπικές υποθέσεις, αλλά μέρος της προσπάθειας των ΗΠΑ να διατηρήσουν την παγκόσμια ηγεμονία. Για τον πόλεμο στην Ουκρανία θεωρεί ότι πραγματικά ξεκίνησε με το, οργανωμένο από τις ΗΠΑ, πραξικόπημα του 2014 που ανέτρεψε τη νόμιμη κυβέρνηση της χώρας, ότι οι ΗΠΑ έχουν στόχο την περικύκλωση και τελικά τη διάλυση της Ρωσίας, ενώ από την πλευρά της τελευταίας είναι πόλεμος αυτοάμυνας και προσπάθεια ανακοπής της συστηματικής εξόντωσης των ρωσικών πληθυσμών στην Ουκρανία.

Μπιλ Γκέιτς: Οι δάσκαλοι θα αντικατασταθούν σύντομα από την τεχνητή νοημοσύνη

Μακροπρόθεσμα, η τεχνολογία μπορεί είτε να ωφελήσει είτε να βλάψει την ανθρωπότητα αυτοί είναι η άποψη όλων όσων ασχολούνται με την τεχνολογία ΑΙ. Οι μηχανές τεχνητής νοημοσύνης θα μπορούσαν να «ελέγχουν τους ανθρώπους» και να λαμβάνουν αποφάσεις για εμάς, αν δεν ενεργήσουμε τώρα.

Ο δισεκατομμυριούχος παγκοσμιοποιητής Μπιλ Γκέιτς έκανε μια πρόβλεψη, λέγοντας ότι οι δάσκαλοι στα σχολεία θα αντικατασταθούν σύντομα με ρομπότ Τεχνητής Νοημοσύνης (AI), τα οποία, όπως λέει, είναι πολύ καλύτερα από τους ανθρώπους.

«Η τεχνητή νοημοσύνη, από τότε που το επίκεντρο έγινε η μηχανική της μάθηση, έχει επιτύχει μερικά απίστευτα ορόσημα», είπε ο Γκέιτς στην CEO της DreamBox Learning Jessie Woolley-Wilson.

«Ξέρετε, μπορεί να ακούει την ομιλία και να αναγνωρίζει την ομιλία καλύτερα από τους ανθρώπους. Μπορεί να αναγνωρίσει εικόνες και βίντεο καλύτερα από τους ανθρώπους. Ο τομέας στον οποίο ήταν ουσιαστικά άχρηστος ήταν στην ανάγνωση και τη γραφή. Δεν μπορούσες να πάρεις, ας πούμε, ένα βιβλίο βιολογίας και να το διαβάσεις και να περάσεις τις εξετάσεις AP».

Τι σημαίνουν οι εκλογές για την Ελλάδα;

Της Μαρίας Νεγρεπόντη - Δελιβάνη

Το κυρίαρχο πρόβλημα Ελλάδας, αλλά και Κύπρου, που είναι επίσης Ελλάδα, ήταν και παραμένει η υποτέλεια σε ακραίο βαθμό. ‘Οτι σημαντικό αφορά την πατρίδα μας έχει προαποφασιστεί από τους έξωθεν φίλους-συμμάχους-εχθρούς, ερήμην του λαού. Σε αυτόν, περνάει μονίμως ένα σχήμα “παραμυθοειδές’, ότι δήθεν “ουδέποτε θα αποδεχτούμε την α ή τη β εθνικά δυσμενή λύση”, ότι “η Τουρκία είναι απομονωμένη και έχει επισύρει την οργή των συμμάχων ενώ, εμάς μας αγαπούν και μας υπολογίζουν”, ότι “η οικονομία μας ευημερεί και τα μνημόνια έχουν τελειώσει”, ότι «το μοναδικό μας πρόβλημα είναι η απόκτηση της επενδυτικής βαθμίδας», και άλλα τινά παρόμοιας ευτράπελης  και παραπειστικής υφής!

Κάτω από αυτές τις συνθήκες εξυπακούεται ότι ο λαός δεν πρέπει να “γνωρίζει” τίποτα από ότι αποτελεί τη βάση της ύπαρξής του και το μέλλον των απογόνων του, δεδομένου ότι  δεν είναι αυτός ο κυρίαρχος της χώρας του. Γι’ αυτό και πρέπει να αποκλείονται οι τυχόν  ευκαιρίες  αντίδρασης του στις προειλημμένες αποφάσεις  για λογαριασμό του.

Και να έρθω στη  συζήτηση περί της  “ανάγκης` αφύπνισης”, που τόσο συχνή αναφορά γίνεται σε αυτήν και  που όλοι όσοι αγαπάμε την Ελλάδα, ευχόμαστε κάποτε να υλοποιηθεί.

“Αφύπνιση” ναι, αλλά πως όμως; Δεδομένου, ότι ένα μεγάλο τμήμα του λαού μας είναι προσκολλημένο  στα συστημικά πολιτικά κόμματα, που  αντλούν την όποια ισχύ τους έξωθεν, που ακόμη εκμεταλλεύονται την ανύπαρκτη ουσιαστικά διάκριση αριστεράς και δεξιάς (με μόνη  εξαίρεση το ΚΚΕ) και που προβάλλονται από τα συστημικά ΜΜΕ χωρίς όρια, με τη βοήθεια συστηματικής απόκρυψης ή αλλοίωσης γεγονότων, αλλά και παροχής ψεύτικων ειδήσεων.

Αντιιμπεριαλιστικός συντονισμός για την ήττα του ΝΑΤΟ

4 χρόνια Μητσοτάκης.Τα επιτεύγματα.

«Στη χούντα ο εχθρός φορούσε στολή, σήμερα όλοι φοράνε κοστούμια»! Ο Ιωάννης Μάζης «ζωγραφίζει»

ΧΟΥΝΤΑ 21η Απριλίου: Το παραμύθι του οικονομικού θαύματος που ήταν εφιάλτης!

Του Πάρη Καρβουνόπουλου

Μέρα που είναι θα ακούσουμε οπωσδήποτε για το …οικονομικό “θαύμα” της χούντας!!! Υπάρχουν κάποιοι λίγοι που ίσως να πέρασαν καλα επί χούντας κι έχουν κάθε λόγο να την νοσταλγούν. Δεν υπάρχει κανένας λόγος όμως να μας τρελαίνουν κάθε χρόνο…στο παραμύθι της …επιτυχημένης… “επανάστασης”. Χούντα ήταν από ένα τσούρμο επικίνδυνων που τους πληρώσαμε ακριβά. Διέλυσαν τα πάντα και στο …φινάλε τους έχασαν και την Κύπρο.

Περί του οικονομικού…θαύματος λοιπόν για να μην μας παραμυθιάζουν,με στοιχεία που είχαν δημοσιευθεί στην εφημερίδα ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ:

•Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής το 1974 που η χούντα έπεσε μας άφησε χρέος 20,8% επί του ΑΕΠ, περίπου 114 δις δρχ. Ρυθμός ανάπτυξης 0,9% όταν όλη η Αθήνα χτιζόταν και οι περισσότεροι Έλληνες ήταν μετανάστες και ναυτικοί στέλνοντας συνάλλαγμα.

Το χρέος το 1967 ήταν 37,8 δισ. δρχ. και το 1973 ήταν ήδη στα 87 δισ., µε το έλλειµµα στο εµπορικό ισοζύγιο να είναι 4,5 φορές ψηλότερο και τις καταθέσεις, παρά τις διαρκείς τονωτικές ενέσεις των Ελλήνων µεταναστών, να µειώνονται δραµατικά µετά το 1970.

•Τα προβλήματα της οικονομίας των χουνταίων είχαν αρχίσει να γίνονται εμφανέστατα από το 1971.

Στις 6.4.1971 οι εφηµερίδες δηµοσιεύουν: «Αύξηση κατά 23,5% σηµείωσε το δηµόσιο χρέος εντός του πρώτου 5µήνου του 1970, έναντι του 1969, κι έφθασε τα 58,3 δισεκατοµµύρια δρχ. τον Μάιο του περασµένου έτους, έναντι 47,2 που ήταν τον Μάιο του 1969, σύµφωνα µε στοιχεία της ΕΣΥΕ».

Στις 22.9.1971 υπάρχει στα «Νέα» οικονοµική ανάλυση του Κωνσταντίνου Κόλµερ, όπου διαβάζουµε ότι «ναι µεν σηµειώθηκε το 1970 µια επιβράδυνση στην αύξηση του ρυθµού αυξήσεως του χρέους στο 12% έναντι 25% του 1969 (σ.σ.: πάλι επί χούντας είχε εκτιναχθεί, δηλαδή), όµως σηµειώθηκε µια ουσιώδης αύξηση του κρατικού δανεισµού µε έντοκα γραµµάτια και διπλασιασµός του δανεισµού σε συνάλλαγµα». Παρατίθενται, µάλιστα, και αποκαλυπτικά στοιχεία για το δηµόσιο χρέος από το 1958, µε πηγή πάντα τη στατιστική υπηρεσία:

Οταν οι μάσκες πέφτουν: Διαβουλεύσεις ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ για κοινή στήριξη υποψηφίου κατά του Κ.Πελετίδη στην Πάτρα! (video)

Το ενδεχόμενο μιας κοινής στήριξης υποψήφιου δημάρχου κατά του Κώστα Πελετίδη, που έχει τη στήριξη του ΚΚΕ, συζήτησαν στην Πάτρα οι επικεφαλής των τοπικών οργανώσεων της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ σε συνάντηση που είχαν μεταξύ τους!  

«Όποιος υποψήφιος δήμαρχος πάει στο 2ο γύρο με τον Πελετίδη να στηριχθεί από όλους προκειμένου η Πάτρα να ανασάνει. Είναι του ΚΙΝΑΛ, είναι του ΣΥΡΙΖΑ να στηριχθεί από όλους» πρότεινε ευθέως ο Αντώνης Κουνάβης πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής Εκλογικής Περιφέρειας Αχαΐας της ΝΔ προς τον συντονιστή του ΣΥΡΙΖΑ Μιχάλη Σιδηρόπουλο και τον γραμματέα της ΝΕ ΠΑΣΟΚ Αχαΐας Νίκο Μοίραλη που είναι ομοτράπεζοι.

Το βίντεο είναι αποκαλυπτικό!

"Η Δύση Έπεσε" - Μαρία Δελιβάνη

Τεχνητή Νοημοσύνη και θέσεις εργασίας

Του Γιάννη Τόλιου*

Τελευταία όλο και συχνότερα γράφεται για «λογισμικά» Τεχνητής Νοημοσύνης (ΤΝ) που γίνονται εξυπνότερα. Μιλάμε για το ChtGTP (Generative Pre-trained Transformer ή Παραγωγικός Προ-εκπαιδευμένος Μετασχηματιστής), μια πλατφόρμα γλωσσικής επικοινωνίας, που μπορεί να κάνει ποικίλες εργασίες, με χρήση φυσικής γλώσσας. Δηλαδή να απαντάει σε ερωτήσεις, να κάνει αυτόματα μεταφράσεις σε διάφορες γλώσσες, περιλήψεις κειμένων, να κατανοεί και να παράγει κείμενα, να μετατρέπει κείμενα σε ομιλία, να γράφει στοίχους τραγουδιών, να συνθέτει μουσική, κά. Το προφανές ερώτημα που προβάλλει, ποιος ο αντίκτυπος στις θέσεις εργασίας και γενικότερα στην οικονομία και στην κοινωνία.

Οι αντιφατικές όψεις της «Τεχνητής Νοημοσύνης»

Η «Τεχνητή Νοημοσύνη» (Artificial Intelligence-ΑΙ), είναι από τις σημαντικότερες εφαρμογές της «ψηφιοποίησης». Ένα σύστημα ΤΝ μπορεί: 1) να εκτελεί γνωστικές λειτουργίες, 2) να κατανοεί το περιβάλλον σε πραγματικό χρόνο, μέσω αισθητήρων, σημάτων και ροής δεδομένων, 3) να προσαρμόζεται ώστε να γίνεται πιο αποτελεσματικό με «μηχανική μάθηση» και κυρίως με «βαθιά μάθηση», κά. Οι εφαρμογές της καλύπτουν ευρύ φάσμα δραστηριοτήτων (αυτόνομη κίνηση οχημάτων, αυτόνομα ρομπότ, βιομηχανικό αυτοματισμό, ανάλυση χρηματοοικονομικών ροών, διαχείριση εφοδιαστικής αλυσίδας, προώθηση πωλήσεων, γεωργία ακρίβειας, μη επανδρωμένα σκάφη υδάτων και αέρος (drones), κά.

Ωστόσο οι εφαρμογές της έχουν αντιφατικό χαρακτήρα. Ειδικότερα οι εφαρμογές ChtGTP, οδηγούν «στην κοινωνία των μη απαραίτητων ανθρώπων».! Σύμφωνα με έρευνα της Goldman Sachs (αρχές 2023), το παγκόσμιο ΑΕΠ θα μπορούσε να αυξηθεί 7% σε περίοδο 10 ετών, ενώ από την άλλη προβλέπεται αύξηση της «στρατιάς των ανέργων», δεδομένου ότι γίνονται επισφαλείς 300 εκατ. θέσεις εργασίας στις αναπτυγμένες οικονομίες. Υπολογίζεται ότι οι εφαρμογές ChtGTP, θα επηρεάσουν 2 στους 10 εργαζόμενους στο 50% του περιεχομένου της εργασία τους. 

Συνήθισες να κατηγορείς τους άλλους. Μήπως πρέπει να κάνεις αυτοκριτική και να προσέχεις τι ψηφίζεις, αγαπητέ ψηφοφόρε ;

Του Ηλία Παπαναστασίου

Βροχή σκανδάλων, αυξανόμενη ακρίβεια σε καθημερινό επίπεδο, ανομία στο έπακρο, υποχωρήσεις στα εθνικά θέματα σε βαθμό ανήκουστο, όνειδος η επίφαση των πραγμάτων και η «κατ’ επίφαση» εικόνα μιας «αναπτυσσόμενης Ελλάδας» που έχει επιταχυνθεί στην νιοστή από μια προπαγανδιστική μηχανή αμερικανικού τύπου των ελληνικών μέσων ενημέρωσης, όλα τα παραπάνω ουσιαστικά τι πιστοποιούν; Δεν υπάρχει απλή παρακμή και εκφυλισμός της ελληνικής κοινωνίας, ούτε απλώς μια αμερικανοποίηση τριτοκοσμικού τύπου με «βαλκανικά εξαμβλώματα» σε επίπεδο μαζικής ψυχαγωγίας. Υπάρχει μια «επιφατική Δημοκρατία» (Ν. Σίμος) η οποία στηρίζεται όχι απλώς στην «απάθεια» αλλά στην πλήρη απολιτικοποίηση, κρετινοποίηση και αποεγκεφαλοποιημένη «ψυχολογία συγκατάθεσης, συναίνεσης, συγκατάβασης, συνένοχης» του Ρωμιού όσον αφορά τους κρατούντες δηλαδή την άθλια πολιτική ελίτ υπαλλήλων της ολιγαρχίας. Δεν διαμαρτύρεται μαζικά, δεν απεργεί ουσιαστικά, δεν συμμετέχει παρά ελάχιστα και σε βαθμό μόνο «ευθέως ανάλογου» του προσωπικού του οφέλους. είναι δηλαδή ο κλασσικός πελάτης του συστήματος, υπάκουος, βολικός με ψυχολογία εσαεί ραγιά. Αυτή λοιπόν η επιφατική Δημοκρατία στηρίζεται στον ραγιαδισμό των κατ’ ευφημισμό «πολιτών», ουσιαστικά δηλαδή των τηλεθεατών. Γιατί αυτό είναι ο Ρωμιός, ένας τηλεθεατής που παριστάνει τον πολίτη και με φιλοδοξίες «κριτή των εκλογών».

 

Πώς όμως ψηφίζεις, αγαπητέ Νεοέλληνα ψηφοφόρε της διαρκούς καρπαζιάς, όταν δεν είσαι ενημερωμένος; Αλήθεια γνώριζες πως το 52% των νέων θέσεων απασχόλησης είναι μερικής απασχόλησης και ο καθαρός μισθός ανέρχεται στα 323 ευρώ, κατάσταση που πιθανόν αφορά τα παιδιά και τα εγγόνια σου; Γνώριζες πως το Δημόσιο Χρέος ξεπέρασε για πρώτη φορά τα 400 δις και πως το εμπορικό έλλειμμα ξεπέρασε τα 25 δις; Φανταζόμαστε πως κατάλαβες το ράλι τιμών που ξεπέρασαν την κορυφή των Ιμαλαΐων τα τελευταία χρόνια ή μήπως εντυπωσιάστηκες από «τα κουπόνια του Άδωνι» και τα απίστευτα φληναφήματα και παραμυθολογίες του Υπουργού Σκρέκα για το ηλεκτρικό ρεύμα; Έθεσες ποτέ στον εαυτό σου το απλό ερώτημα «Πώς είναι δυνατόν η Ελλάδα να πάει μπροστά χωρίς επαναδιαπραγμάτευση του χρέους» ; Μήπως δεν σε ενδιαφέρει που θα χρωστάς στον αιώνα τον άπαντα γιατί πιστεύεις πως ο Μητσοτάκης «θα τα καταφέρει» πιθανόν με την βοήθεια του μεγάλου σοσιαλιστή Νοτίου Βαλκανικής και περιχώρων, Νίκου Ανδρουλάκη; Τον τελευταίο τον ρώτησες πολύ απλά «Βρε Νίκο, ο Μητσοτάκης σε παρακολουθούσε σαν ύποπτο και εσύ παριστάνεις τον Κινέζο»; Επίσης πιστεύουμε πως δεν ξέχασες τις 57 ψυχούλες των νεκρών του εγκλήματος των Τεμπών που κυνηγάνε σαν ερινύες τους εγκληματίες πολιτικούς. Άλλωστε, το πόρισμα των Εμπειρογνωμόνων για τις ευθύνες των Τεμπών, είναι καταπέλτης για την σημερινή Κυβέρνηση. 

Κοινωνικά υπεύθυνες επιχειρήσεις: η μεγάλη απάτη

Είναι μια ιδέα που κάθε τόσο επανέρχεται: να εκπαιδεύσουμε τον λύκο για να παριστάνει το τσοπανόσκυλο. Παρά τη συστηματική αποτυχία τέτοιων προσπαθειών, η ελπίδα ξαναγεννιέται, κάθε φορά συνοδευόμενη από νέες, αποτελεσματικότερες μεθόδους. Κάπως έτσι προέκυψε η ιδέα της δημιουργίας «επιχειρήσεων με αποστολή», οι οποίες υποτίθεται ότι θα κατευνάσουν τους ανταγωνισμούς στους χώρους εργασίας και θα εξασφαλίσουν την καλή επικοινωνία των μετόχων, των διευθυνόντων και των μισθωτών σε συνθήκες κοινωνικής ειρήνης.

Της Laura Raim *

«Μόλις γκρεμίσατε το άγαλμα του Μίλτον Φρίντμαν!», δήλωνε γεμάτος υπερηφάνεια ο Εμμανουέλ Φαμπέρ στις 26 Ιουνίου 2020. Στη γενική συνέλευση της Danone (1), οι μέτοχοι ψήφισαν με πλειοψηφία που υπερέβαινε το 99% την υιοθέτηση της ιδιότητας «επιχείρηση με αποστολή». Αυτό το νομικό καθεστώς ιδρύθηκε από τον νόμο Pacte (2)(«Σχέδιο δράσης για την ανάπτυξη και τον μετασχηματισμό των επιχειρήσεων») του 2019. Μια πρωτιά για γαλλική εταιρεία εισηγμένη στο χρηματιστήριο και μια ειρωνική αναφορά στον Αμερικανό οικονομολόγο που αγαπούν οι Γάλλοι εργοδότες. Στο εξής, ο «προορισμός» του γίγαντα του κλάδου των τροφίμων θεωρητικά δεν είναι μόνο η επίτευξη κερδών: υπάρχει και ένας ευγενέστερος σκοπός, «η βελτίωση της υγείας», καθώς και «η προστασία του πλανήτη και η ανανέωση των φυσικών πόρων». Ο Φαμπέρ, «ανθρωπιστής και εντελώς ασυνήθιστος επιχειρηματίας», όπως αρέσκεται να τον περιγράφει ο οικονομικός Τύπος, δεν αρκείται να ατενίζει κάθε μέρα στο γραφείο του τη φωτογραφία ενός άστεγου τραβηγμένη από τον Λη Τζέφρις: παραιτήθηκε επίσης από την ειδική εταιρική σύνταξη («retraite chapeau») ύψους 1,2 εκατομμυρίων ευρώ ετησίως.

Έτσι, σύμφωνα με τον Φαμπέρ, η Danone ετοιμαζόταν να «επανεφεύρει ένα μοντέλο ζωντανής επιχείρησης, μια οικονομία που υπηρετεί τον άνθρωπο» (3) όταν, ξαφνικά, τον Νοέμβριο του ίδιου έτους, ο όμιλος ανακοίνωσε την κατάργηση 2.000 θέσεων εργασίας, εκ των οποίων οι 500 στη Γαλλία –το μεγαλύτερο πρόγραμμα μαζικών απολύσεων στην ιστορία του. Κι όμως, η κερδοφορία του είναι σημαντική, ενώ η πανδημία ελάχιστα επηρέασε τον κύκλο εργασιών του. Ωστόσο, η χρηματιστηριακή τιμή τoυ κατρακύλησε. Και η Danone είναι λιγότερο κερδοφόρα από τους ανταγωνιστές της, τη Nestlé και την Unilever. «Είναι οδυνηρό», αλλά «η προστασία της οικονομικής αποδοτικότητας και των κερδών έχει θεμελιώδη ρόλο για μια επιχείρηση», δήλωνε ο Φαμπέρ στον ραδιοφωνικό σταθμό France Inter στις 24 Νοεμβρίου 2020. Τέσσερις μήνες αργότερα, είδε την πόρτα της εξόδου από την εταιρεία.

«Λαχανάκια» Βρυξελλών

Το editorial του Δρόμου της Αριστεράς που κυκλοφορεί

Η υπόθεση Γεωργούλη απορροφά μεγάλο μέρος της δημοσιότητας και του πολιτικού(;) διαλόγου τις τελευταίες μέρες. Ξεχνιέται όμως πως είναι μία ακόμα «παρέμβαση» εκ Βρυξελλών, δηλαδή από κύκλους της ευρωκρατίας με συγκεκριμένους στόχους. Εκ των οποίων ο πιο ορατός είναι το κόντεμα των δύο μεγάλων κομμάτων, η δημιουργία όρων για γενικότερες διευθετήσεις (κυβερνήσεις συνεργασίας). Επιπλέον, θα χρησιμοποιηθεί πολλαπλά η «ευρωβουλευτική ανυποληψία» για να απαξιωθεί περισσότερο η Ελλάδα στον σχεδιασμό μιας νέας «εποπτείας», και της «συνεννόησης» με την Τουρκία. Θυμίζουμε ότι η υπόθεση των υποκλοπών, με την οποία παρενοχλήθηκε ο Μητσοτάκης, από εκεί τροφοδοτήθηκε. Ακολούθησε η υπόθεση Καϊλή, και τώρα η υπόθεση Γεωργούλη, που φέρνει σε δύσκολη θέση τον ΣΥΡΙΖΑ (ο Γεωργούλης είναι απλώς ένας μεζές, ένας μικρός μεζές, που όμως εξυπηρετεί προς το παρόν το κόντεμα του ΣΥΡΙΖΑ).

Εν τέλει, μονιμοποιείται μια μέθοδος «δικαιωματική» για την εκκαθάριση τοπίου, την προώθηση σχεδιασμών και την αλλαγή συσχετισμών. Μια καταγγελία για παρενόχληση, κακοποίηση ή βιασμό, «τελεσιδικεί» πριν καν αρχίσει μια κανονική διαδικασία έρευνας, και οπωσδήποτε πριν υπάρξει νομική απόφαση. Ο «δικαιωματισμός» εξελίσσεται σε μέθοδο «πολιτικής» εκκαθάρισης. Μοιάζει να λύνονται έτσι ανταγωνισμοί και να προωθούνται επιδιώξεις. Η «μέθοδος» μάς έρχεται από την Αμερική, και έχει ρίζες: για όποιους θυμούνται, από την εποχή Κλίντον και το σκάνδαλο Λεβίνσκι, μέχρι πρόσφατα με τη δίωξη Τραμπ (για να μην ξεχνάμε και πώς αλλάζουν χέρια ΜΚΟ και οι περιουσίες τους, όπως έγινε με την υπόθεση της «Κιβωτού του Κόσμου»…).

Αν έχεις ζήσει... στα μπουντρούμια της χούντας...

έχει βαρύνουσα σημασία η γνώμη σου

Οκτώ χρόνια μετά το 2015. Οι επικείμενες εκλογές μέσα στο καθεστώς που έφτιαξαν τα μνημόνια

Του Κώστα Δημητριάδη

Δεν μπορεί να γίνεται σοβαρός λόγος για τις επικείμενες εκλογές και για τα όσα πάει να φέρει η επόμενη μέρα, παραβλέποντας το βάρος που ασκεί το ειδικό μνημονιακό καθεστώς που προέκυψε μετά το 2015 με τη συνυπογραφή του τρίτου μνημονίου από όλα μαζί τα συστημικά κόμματα – πολιτικούς του πυλώνες. Αυτές τις ίδιες πολιτικές δυνάμεις που μετά από οκτώ χρόνια –τέσσερα της «βάρδιας-Μάτι» του ΣΥΡΙΖΑ και άλλα τόσα της «βάρδιας-Τέμπη» της Ν.Δ.– κακοποίησης του πολιτικού βίου και της κοινωνίας, που πάνε τώρα –ερίζοντας για τα ποσοστά τους στη νομή της εξουσίας που θα προκύψει, μέσα σ’ ένα μπλοκαρισμένο πολιτικό σκηνικό– να συνδιαμορφώσουν την επόμενη μέρα. Που όπως όλα δείχνουν, πρόκειται να οδηγήσει σε κρίσιμες αποφάσεις για την ύπαρξη της χώρας και του λαού.

Σε ποιες ράγες κινείται το τρένο της χώρας

Είναι αναγκαίες μερικές χοντρικές επισημάνσεις που δείχνουν την «ποιότητα», τη συνέχεια και την ενιαία λογική των όσων έχουν συμβεί αλλά και των όσων κυοφορούνται. Κατά πρώτον. Επιχειρήθηκε να εμπεδωθεί από όλο το ευρύ φάσμα συστημισμού τόσο κεντροδεξιάς όσο και κεντροαριστεράς κοπής (όχι μόνο από το κομματικό σύστημα αλλά και απ’ όλες τις συστημικές φυλές, ΜΜΕ, «δεξαμενές σκέψης», τους ποικιλώνυμους από τους χώρους της διανόησης, προθύμους για κάθε βρωμοδουλειά,) κλίμα μεγάλης συναίνεσης γύρω από το ότι τα μνημόνια ήταν θετικά γιατί τάχα επέβαλαν με σιδερένιο «χέρι» τις «μεγάλες μεταρρυθμίσεις που είχε ανάγκη η οικονομία και γενικότερα ο τόπος».

21 Απριλίου 1967...

Δόσεις

Είμαστε όλοι ΑΕΚ!

Το συγκεκριμένο πανό είναι αποκαλυπτικό. Η ενόχληση των Ισραηλινών δεν ήταν τα όποια επεισόδια έγιναν στο πρώτο παιχνίδι ανάμεσα στους οπαδούς της ΑΕΚ και της Χαποέλ.

Αυτό που τους ενόχλησε ήταν οι σημαίες της Παλαιστίνης και το πανό που έγραφε "Η Ιερουσαλήμ είναι η πρωτεύουσα της Παλαιστίνης".

Αυτά βαφτίζονται ως Αντισημιτισμός από τους πραγματικούς τρομοκράτες της ανθρωπότητας.

Η Ιερουσαλήμ (Αλ Κουντς) ήταν, είναι και θα είναι η διαχρονική πρωτεύουσα της Παλαιστίνης!

Aκρως Ελληνικό...

Επειδή λοιπόν όλοι οι Έλληνες κάναμε εξοικονόμηση και περιορίσαμε την κατανάλωση ρεύματος το 2022

Κερδίζουμε μια ΓΕΝΝΑΙΑ ΑΥΞΗΣΗ ΣΤΑ ΠΑΓΙΑ!!!
22% στις μονοφασικές συνδέσεις και 77% στις τριφασικές...
Ώστε όσο κι αν μειώσουμε την κατανάλωση να πληρώνουμε ΑΚΟΜΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ στο λογαριασμό... (συνολικά 3δις μέχρι τέλους του χρόνου!!!!)
Κι αυτά όλα ΕΝΩ ΤΑ ΕΧΟΥΝ ΨΗΦΙΣΕΙ αναδρομικά από την αρχή του χρόνου!!!!
θα εφαρμοστούν στους λογαριασμούς...
το Μάιο !!!!
για να λάβουμε τη λυπητερή ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ!!!! Στον Ιούνιο!!!

ΑΛΛΩΣΤΕ ΕΤΣΙ ΚΑΝΟΥΝ ΠΑΝΤΑ
στον εξυπνότερο λαό της οικουμένης!!!
Τον βάζουν να πληρώνει
το πιο ακριβό τηλέφωνο
(με τις χειρότερες υπηρεσίες),
το πιο ακριβό ρεύμα,
τα πιο ακριβά καύσιμα,
τα πιο ακριβά τρόφιμα,
τις πιο ακριβές μετακινήσεις,
στη πιο χρεωμένη χώρα
με τις πιο χαμηλές αποδοχές!!!

Πού πάει η Νέα Διεθνής Τάξη (ΝΔΤ) της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης;

Του Τάκη Φωτόπουλου

Μέχρι σχεδόν τις αρχές αυτού του αιώνα (που σηματοδοτούσε και μια νέα χιλιετία) φαινόταν ότι η Νέα Διεθνής Τάξη της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης (ΝΔΤ) είχε παγιωθεί για καλά στον καπιταλιστικό κόσμο και επομένως και στη Γη ολόκληρη, που σήμερα, άμεσα ή έμμεσα, είναι πια καπιταλιστική—εκτός από μικροεξαιρέσεις τύπου Β. Κορέας, που είναι περισσότερο απολιθώματα του παρελθόντος παρά τα σημάδια του μέλλοντος το οποίο ανατέλλει. Και αυτό γιατί η καπιταλιστική οικονομία της αγοράς (με διάφορες παραλλαγές) είναι σήμερα κυρίαρχη παντού, από τη Δύση μέχρι την Ανατολή και από τον Βορρά στον Νότο.

Και αυτό, παρά τις διάφορες παραλλαγές που ουσιαστικά απλά παριστάνουν ότι εκφράζουν ένα εναλλακτικό κοινωνικο-οικονομικό σύστημα (συνήθως κάποιο κατάλοιπο κοινωνικού πειραματισμού όπως η σημερινή «κομουνιστική» Κίνα). Πράγμα βέβαια που είναι αδύνατο όταν η οικονομία μιας χώρας είναι πλήρως ενσωματωμένη στην παγκόσμια οικονομία της αγοράς και επομένως είναι οι διεθνείς επενδύσεις και το εξωτερικό εμπόριο (δηλαδή βασικά οι πολυεθνικές επιχειρήσεις) τα οποία παίζουν, άμεσα ή έμμεσα, καθοριστικό ρόλο στον τρόπο κατανομής των παραγωγικών πόρων της (όπως βασικά γίνεται ακόμη και στην «κομουνιστική» Κίνα). Δεν είναι λοιπόν περίεργος ο «μεσοβέζικος» ρόλος της Κίνας στη σύγκρουση μεταξύ των ΝΑΤΟϊκών χωρών της καπιταλιστικής Δύσης και της (μη ΝΑΤΟϊκής) Ρωσίας – που όλες όμως είναι βέβαια κατά βάση παραλλαγές της καπιταλιστικής οικονομίας της αγοράς¹.

Χρέος και χρεοφειλέτης, δάνειο και δανειολήπτης: Μια διαχρονική βάση εξαναγκασμού και καταπίεσης απ’ την οποία πηγάζει μια σχέση ε ξ ο υ σ ί α ς. Μια ιστορική αναδρομή και μια υπόμνηση

«Ό,τι προηγείται προετοιμάζει όσα έπονται,

 ό,τι έπεται α ν α κ α λ ε ί όσα π ρ ο η γ ή θ η κ α ν»!

«Ο αργυραμοιβός και η γυναίκα του» πίνακας του Oλλανδού ζωγράφου Μαρίνους βαν Ρεϊμέρσβελε, c.1540.

Του Πέτρου Πέτκα

I)  Το χρέος ήταν πάντοτε ο  ε φ ι ά λ τ η ς  του αγρότη μικροϊδιοκτήτη, ιδιαίτερα επειδή οι νόμοι που αφορούσαν τους υπερήμερους οφειλέτες στην αρχαιότητα ήσαν συχνά πολύ σκληροί και μπορούσαν να οδηγήσουν στον προσωπικό  ε ξ α ν δ ρ α π ο δ ι σ μ ό  ή πάντως σε κάποιο βαθμό υποδούλωσης για όσον καιρό χρειαζόταν για την αποπληρωμή του χρέους, προϋπόθεση που μερικές φορές αποτελούσε μιαν απεριόριστα μακρόχρονη διαδικασία.  Οι χρεοφειλέτες που έχουν φτωχύνει, μερικές φορές κινητοποιούνται για να  πετύχουν όχι μόνο αναβολή πληρωμής των τόκων ή μείωση του  επιτοκίου, αλλά και για την ολική κατάργηση  ό λ ω ν  τ ω ν  ο φ ε ι λ ώ ν  αίτημα που στην ελληνική ονομαζόταν χρεών αποκοπή και στην λατινική, novae tabulae.  Το αίτημα αυτό συνδέθηκε συχνά με την συνηγορία για μια γενική αναδιανομή της γης  (γ η ς  α ν α δ α σ μ ό ς),  το έτερον βασικό αίτημα του προγράμματος των ριζοσπαστών της πολιτικής Αριστεράς.  Έχουμε δύο ιστορικά παραδείγματα απ’ την ελληνική αρχαιότητα για τα οποία έχουμε καλή πληροφόρηση:  στην Αθήνα το 594-3 π.Χ. ο νομοθέτης Σόλων χορήγησε μια πλήρη κατάργηση των οφειλών (την γνωστή σ ε ι σ ά χ θ ε ι α)  αλλά αρνήθηκε τον αναδασμό της γης ֗ και στην Σπάρτη το 243-242 π.Χ. ο βασιλιάς Άγις Δ’ παραχώρησε μια γενική ακύρωση των οφειλών αλλά εμποδίστηκε να προχωρήσει στην αναδιανομή της γης που είχε σχεδιάσει. [1] Ο Σόλων έλαβε, επί πλέον, και το εξαιρετικό μέτρο της απαγόρευσης για το μέλλον, όχι μόνο του εξανδραποδισμού για οφειλές αλλά και της κάθε λογής υποδούλωσης για χρέη, απαγορεύοντας απλώς την υ π ο θ ή κ ε υ σ η  του  σ ώ μ α τ ο ς (δανείζεσθαι επί σώμασι) μια πολύ αναγκαία μεταρρύθμιση. [2] Ο Σόλων φρόντισε να αγοράσει, με έξοδα και δαπάνες του δημοσίου, όσους Αθηναίους είχαν πωληθεί για χρέη σαν δούλοι στο εξωτερικό και να τους επαναπατρίσει σαν ελεύθερους Αθηναίους. [3]

Αν η κατάργηση των χρεών και ο αναδασμός της γης, και τα δύο μαζί ήσαν τα αιώνια «επαναστατικά» αιτήματα στις αρχαίες ελληνικές πόλεις, [4]  συναποτελούσαν, ταυτόχρονα, τον μ ό ν ι μ ο  ε φ ι ά λ τ η  της αντίστοιχης εύπορης τάξης των ίδιων πόλεων! 

Δύει η Δύση, ανατέλλει η εποχή των σκακιστών

Του Γιώργου Μαργαρίτη

Σε προηγούμενο άρθρο μας είδαμε τους όρους και το υπόστρωμα, πάνω στους οποίους αρθρώνεται η σημερινή πολιτική των ισχυρών δυνάμεων και πιο ειδικά του πάλαι ποτέ κυρίαρχου Δυτικού Κόσμου, ο οποίος βλέπει την θέση του να αμφισβητείται από την άνοδο νέων ισχυρών κρατών. Όπως συμβαίνει συχνά στην ιστορία, το βασικό κληροδότημα που αφήνει πίσω της η κυρίαρχη θέση είναι οι στρατιωτικές δυνατότητες.

Ο από καιρό ισχυρός είχε τον χρόνο και τις δυνατότητες να δημιουργήσει στρατιωτικούς μηχανισμούς, αντίστοιχους με την οικονομική του ισχύ και ηγεμονία. Να κτίσει δηλαδή αυτό που ονομάζουμε στρατιωτική παράδοση, η οποία υπογράμμιζε εμφατικά και έκφραζε δυναμικά, εκεί όπου χρειαζόταν, την κυρίαρχη θέση. Δεδομένου ότι η δόμηση στρατιωτικού εργαλείου είναι επίπονη και μακρόχρονη υπόθεση, οι νέοι ανερχόμενοι ισχυροί υστερούν, για ένα διάστημα, σε αυτόν τον τομέα.

Για να το διευκρινίσουμε καλύτερα, η σημερινή στρατιωτική ισχύς της Κίνας υπολείπεται της οικονομικής της ισχύος. Το ίδιο συμβαίνει με τις μικρότερες ανερχόμενες δυνάμεις. Στην ουσία, ενώ ο Δυτικός Κόσμος εκτοπίζεται από το οικονομικό-παραγωγικό (και πιθανώς διπλωματικό) προσκήνιο, παραμένει ακόμα κυρίαρχος στο στρατιωτικό πεδίο. Πρόκειται για πρόσκαιρο πλεονέκτημα. Στην πολιτική δε τα πλεονεκτήματα σπεύδει κανείς να τα αξιοποιήσει όσο ισχύουν, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τις ΗΠΑ και στην στάση τους στο Ουκρανικό.

Απλή αναλογική

Ευτυχώς...

Ενσυναίσθηση... μηδέν...

40 μέρες από το θάνατο 57 ανθρώπων, που η κρατική ανευθυνότητα προκάλεσε...

4 χρόνια που η φτώχεια θερίζει, η ακρίβεια έχει σπάσει ρεκόρ, το πετρέλαιο και το ρεύμα είναι στα ύψη...

4 χρόνια που η ελευθερία του τύπου και κάθε είδος ΜΜΕ ελέγχεται...

4 χρόνια που παρακολουθούνται όλοι ακόμα και οι αρχηγοί ενόπλων δυνάμεων της χώρας...

4 χρόνια που τα νοσοκομεία έπιασαν πάτο... που θρηνούμε 36 χιλιάδες νεκρούς από κορωνοϊό...

4 χρόνια που δεν υπάρχουν φάρμακα και ψάχνουμε ακόμα και τα ντεπόν...

4 χρόνια που κάνουν κουμάντο οι κάθε λογής μαφίες ενώ οι πολίτες τρώνε ξύλο από τα ματ...

4 πολύ δύσκολα χρόνια...

Κι αυτός γελάει...

Γελάει καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος...

21 Μαϊου ας γελάσουμε εμείς.

Τι θα καταγράψουν οι εκλογές της 21ης Μαΐου;

Του Ρούντι Ρινάλντι

Μέσα σε ένα νοσηρό πολιτικό κλίμα ξεκίνησε και επίσημα η προεκλογική περίοδος. Αφού περίμενε να καταλαγιάσει κάπως η οργή του κόσμου, ο πολιτικός κόσμος, χωρίς καμιά ντροπή, χωρίς ίχνος αυτοκριτικής, εφορμά για να πλασαριστεί στο νέο σκηνικό που προδιαγράφεται – διαιωνίζοντας την ίδια την ύπαρξή του ως κάτι έξω, πέρα, πάνω και επί της κοινωνίας, ως ξένο σώμα που μιλά στο όνομα της χώρας, που «εκπροσωπεί» την κοινωνία και διαχειρίζεται τις κοινές υποθέσεις τάχα προς όφελος της κοινωνίας και της χώρας. Φυσικά οι εκλογές θα διεξαχθούν κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις και συνθήκες, οι οποίες καθορίζουν σε βασικές γραμμές το τι θα καταγραφεί μέσα από τις κάλπες. Και, πολύ περισσότερο, τι θα προκύψει ως κυβέρνηση και διακυβέρνηση μετά τις εκλογές, είτε με την πρώτη είτε, αν χρειαστεί, με δεύτερες εκλογές.

Τα τρία κύρια ζητήματα που έτσι κι αλλιώς επενεργούν είναι: α) Η βαθύτατη κρίση εμπιστοσύνης μεγάλου μέρους της κοινωνίας συνολικά προς το πολιτικό σύστημα. β) Η έτσι κι αλλιώς αλλαγή του συσχετισμού ανάμεσα στα τρία συστημικά κόμματα. γ) Το πλαίσιο που ήδη διαμορφώνεται για κυβερνήσεις συνεργασίας, οι οποίες θα προωθήσουν παραλλαγές του Ελλάδα 2.0 στην οικονομία, τη «συνεκμετάλλευση» μαζί με την Τουρκία σε ενεργειακά και Αιγαίο-Κυπριακό, την εμπέδωση και πιο σφικτή συνεργασία με τον ευρωατλαντισμό στον πόλεμο ενάντια στη Ρωσία.

Αυτά τα τρία «πεδία» θα επενεργήσουν στο τι θα καταγραφεί, και κυρίως στο τι προαλείφεται για την επόμενη μέρα σε επίπεδο διακυβέρνησης. Ας τα εξετάσουμε ένα-ένα και σε σχέση με τις εκλογικές διαδικασίες που έρχονται.

Α) Θα υπάρξει ψήφος τιμωρίας, και σε ποια έκταση;

Πρώτον, η μεγάλη κρίση εμπιστοσύνης που οδήγησε στην κοινωνική έκρηξη η οποία εκδηλώθηκε μετά το συστημικό έγκλημα στα Τέμπη δεν έχει καταλαγιάσει. Υπάρχει, λειτουργεί σε μοριακό επίπεδο, καταγράφεται και δημοσκοπικά (η περίφημη «γκρίζα ζώνη» και ο «Κανένας»), ενώ δεν γνωρίζουμε πώς θα συμπεριφερθούν 440.000 νέοι ψηφοφόροι ηλικίας 17-20 χρόνων, που ψηφίζουν για πρώτη φορά.

Συγκλονιστικός ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου! Μήνυμα απελευθέρωσης του νησιού – ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ

«Το μήνυμα της Ανάστασης του Χριστού είναι μήνυμα ότι οι θλίψεις του κόσμου τούτου είναι παροδικές. Όσα κακά και να συναντήσουμε στον κόσμο τούτο, όσες θλίψεις, όσες ταλαιπωρίες, στο τέλος η τελευταία λέξη ανήκει στον Θεό. Θα ξεφύγουμε από αυτές τις καταστάσεις και θα βγούμε στο φως της Ανάστασης»

Της Άννας Μαρίας Ευτυχίου

Με το βλέμμα στραμμένο στην Ιεροσύνη και στο ποίμνιο της Εκκλησίας, ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Γεώργιος μάς εξηγεί με απλά λόγια το νόημα των Άγιων Ημερών, της νηστείας και της Αναστάσεως του Θεανθρώπου.

Ο κοσμαγάπητος Αρχιεπίσκοπος με την αξιοθαύμαστη προσήνεια προς πάντας, ακούραστος κήρυκας του Θείου Λόγου, με τη μοναδική ευρύτητα λόγου και κρυστάλλινη σαφήνεια, στέλνει μήνυμα αγάπης και ενότητας με αφορμή τις Άγιες μέρες που διανύουμε, ενώ, παράλληλα, στη συνέντευξη που ακολουθεί, εύχεται σε όλους του Ορθόδοξους Χριστιανούς να ακολουθήσει η Ανάσταση σε όποια πάθη και ταλαιπωρίες υφίστανται, όπως την Ανάσταση του Χριστού μας. Ξεκάθαρος και χωρίς περιστροφές απαντά για τις βουβές εκκλησίες μας στα κατεχόμενα, όπου δεν θα ακουστεί ούτε φέτος το «Ανάστα ο Χριστός», καθώς και για τις επικίνδυνες ενέργειες που επιθυμεί να επιφέρει η Τουρκία στην πολύπαθη πατρίδα μας, καλώντας όλους μας σε επαγρύπνηση και ετοιμότητα.