Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2014
Και να που ήρθε ο καιρός να…
Του Πέτρου Κατσάκου
Και να που ήρθε ο καιρός να σηκώσεις το κλόμπ πάνω στη μάνα σου που καθάριζε σκάλες, πάνω στον πατέρα σου που ήρθε με το τρακτέρ απ το χωριό, πάνω στο δάσκαλο του γιού σου, πάνω στο ίδιο το παιδί σου.
Πάρε φόρα και χτύπα. Σφίξε τα δόντια και τσάκισέ τους.
Να δουν πως δεν πήγαν χαμένοι τόσοι κόποι.
Και μια που έρχονται ...κάλπες, ας ακούσουμε και μια αλήθεια... (video)
...για να μην πάμε "υποκρινόμενοι, ότι δεν ξέρουμε..."
Ανάρτηση από: http://edo-provokatoras.blogspot.gr
Ώστε, πήραμε και διαβεβαιώσεις;
Του Άριστου Μιχαηλίδη
Ήταν πολύ καθαρός ο Πρόεδρος Αναστασιάδης: «Το έχουμε καταστήσει σαφέστατο ότι σε περίπτωση που συνεχίσουν οι παραβιάσεις, η απάντηση θα είναι έξοδος από τις συνομιλίες». Αποκάλυπτε μάλιστα, σε συνέντευξη του στην Καθημερινή την Κυριακή, ότι «οι διαβεβαιώσεις που έχουμε είναι ότι τα μικρά επεισόδια που παρατηρήθηκαν δεν θα επαναληφθούν, ενόσω τουλάχιστον διαρκούν οι συνομιλίες».
Οι συνομιλίες εξελίσσονται, σήμερα κιόλας ο Μαυρογιάννης θα είναι στην Άγκυρα και ο Οζερσάι στην Αθήνα, αλλά το τουρκικό πειρατικό πλοίο Μπαρμπαρός μαζί με άλλα συνοδευτικά πλοία και πολεμικά, ολόκληρος στόλος δηλαδή, δεν πήραν το μήνυμα του κ. Αναστασιάδη. Προχθές ήταν απέναντι από τον Ακάμα κι έκαναν έρευνες εντός της κυπριακής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης. Χθες σεριάνιζαν πάλι στην κυπριακή ΑΟΖ. Μάλλον, αυτό δεν το θεωρεί ο Πρόεδρος από τις παραβιάσεις για τις οποίες πήρε διαβεβαιώσεις ότι «δεν θα επαναληφθούν». Τουλάχιστον όμως, ας μην κάνει τέτοιες δηλώσεις για να ικανοποιεί εσωτερικές αντιδράσεις, αν δεν μπορεί να κάνει και πράξεις. Διότι, αν αλήθεια το είχε καταστήσει σαφέστατο, όπως λέει ή όπως διαβεβαίωσε τον εταίρο του Συλλούρη να λέει, ότι αν συνεχιστούν οι παραβιάσεις θα διακόψει τις συνομιλίες, θα έπρεπε να το είχε κάνει ήδη. Τα λόγια και οι παλικαρισμοί είναι αχρείαστοι όταν η πραγματικότητα είναι τόσο τραγικά προβλέψιμη. Πήρε διαβεβαιώσεις, είπε ο Πρόεδρος, προφανώς από τους Αμερικανούς, ότι δεν θα επαναληφθούν τα επεισόδια. Όμως πόσες φορές πρέπει να διαψευστούν οι προσδοκίες όσων επενδύουν στην τουρκική διαλλακτικότητα για να σταματήσουν να πιστεύουν τις «διαβεβαιώσεις» των εκπροσώπων τους και να χειριστούν τα πράγματα με προτεραιότητα την προστασία μας (και της Κυπριακής Δημοκρατίας) και όχι τις ψευδαισθήσεις τους;
Ιερά Σύνοδος και Κυπριακό
Του Βάσου Φτωχόπουλου
Από την εφημερίδα Ένωσις (2/2014)
Από την εφημερίδα Ένωσις (2/2014)
Δεν πρόκειται να παραβιάσουμε μία από τις βασικές μας αρχές εδώ στην εφημερίδα ΕΝΩΣΙΣ. Από την πρώτη μέρα της κυκλοφορίας μας, πριν από 20 χρόνια, σταθήκαμε αλληλέγγυοι προς την Εκκλησία μας, παραβλέποντας πολλές φορές οφθαλμοφανή και σοβαρά λάθη της, γνωρίζοντας πως η κάθε κριτική προς τους προκαθήμενούς της σήμαινε ταυτοχρόνως και υπόσκαψη της Εκκλησίας μας, μιας και ο πολιτικός κόσμος πάλευε μετά λύσσας να τη συκοφαντήσει και να τη λοιδορήσει εξαιτίας της στάσης της στο εθνικό ζήτημα. Σταθήκαμε αλληλέγγυοι γνωρίζοντας πολύ καλά ότι σε τελευταία ανάλυση η εκκλησία μας είναι το τελευταίο καταφύγιο ΚΑΘΕ πονεμένου ανθρώπου, κάθε Έλληνα που παλεύει για να διατηρήσει την ταυτότητά του σ’ αυτόν τον τόπο. Σε προσωπικό επίπεδο τα λέγαμε στους μητροπολίτες μας, μα και στον ίδιο τον Αρχιεπίσκοπο. Δώσαμε απαντήσεις στους πολέμιους της Εκκλησίας χωρίς να σκεφτούμε τις πολιτικές συνέπειες. Σταθήκαμε συνεπείς στην αρχή μας περί ελληνικής και ορθόδοξης Κύπρου, σταθήκαμε και υπερασπιστές των λαθών της Εκκλησίας μας, διότι ΕΜΕΙΣ είμεθα η εκκλησία. Προσωπικά, παρ’ όλη μου την απέχθεια προς την εξουσία, ακόμη και την εκκλησιαστική, πολλές φορές πρωτοστάτησα για να αναδείξουμε τις αρετές κάποιων ιεραρχών μας. Υπερασπίστηκα πολλές κινήσεις του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Χρυσόστομου του Α’ και, μαζί με δύο άλλους συναγωνιστές, δώσαμε σκληρή μάχη τότε με το σχέδιο Ανάν, ώστε ομιλητής στη μεγάλη συγκέντρωση στην πλατεία Ελευθερίας να είναι ο τότε άσημος μητροπολίτης Πάφου και νυν Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Β’.
Ο Σώρρας, η Χρυσή Αυγή και τα ανύπαρκτα τρις
Του Μιχάλη Ιγνατίου
O εκ Πάτρας απένταρος… «τρισεκατομμυριούχος» Αρτέμιος Σώρρας είναι σίγουρα μια πολύ φαιδρή περίπτωση. Σε άλλες εποχές, όταν δεν υπήρχε το Διαδίκτυο, θα γελούσαν μαζί του μόνο όσοι είχαν την ατυχία να τον γνωρίσουν στο μικρόκοσμο του χωριού του. Και χρησιμοποιώ τη λέξη «ατυχία», διότι, ενώ δηλώνει «τρισεκατομμυριούχος» σε… πετσετάκια, κάνει διάφορες αρπαχτές μέχρι να πάει… παρακάτω.
Εσχάτως καταφεύγει σε ηλίθιους -διότι πώς αλλιώς να τους χαρακτηρίσω-, οι οποίοι του δίνουν 20άρικα για να ενισχύσουν τον… αγώνα του για «σωτηρία» της Ελλάδας. Θα αναρωτηθείτε γιατί ασχολούμαι με τον εν λόγω τύπο. Για πολλούς λόγους.
Το «ΠΟΤΑΜΙ», που δροσίζει τους παπαγάλους του ΝΑΤΟ
«Με τον κ Κασιδιάρη, πολιτικά με χωρίζει ένας άβυσσος»
Άρης Σπηλιωτόπουλος
_____________
Στις 11 Ιούλη 2005 δημοσιεύτηκε στην «Ελευθεροτυπία», υπογραμμένο από 163 «πανεπιστημιακούς», «πολιτικούς», «δημοσιογράφους» και… «πολίτες» το παρακάτω κείμενο:
Διακήρυξη
Δέκα χρόνια από τη μεγάλη σφαγή της Σρεμπρένιτσα
Συμπληρώνονται στις 11 Ιουλίου δέκα χρόνια από τη μαζική σφαγή 8,000 αμάχων την οποία οργάνωσαν στη Σρεμπρένιτσα το καθεστώς Mιλόσεβιτς και οι εγκάθετοί του στη Bοσνία, Mλάντιτς και Kάρατζιτς. H σφαγή αυτή δεν ήταν η μόνη, προηγήθηκαν άλλες (Bούκοβαρ, Γκόραζντε κ.τ.λ.) καθώς και η πολύχρονη πολιορκία του Σαράγεβο που κόστισε 11,000 νεκρούς. Kροάτες καιMουσουλμάνοι διέπραξαν επίσης εγκλήματα πολέμου και δίνουν τώρα λόγο στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Xάγης.
Eπενδυτές και πολυεθνικές πάνω από λαούς και κράτη
Οι μυστικές διαπραγματεύσεις ΗΠΑ – Ε.Ε. για τη συμφωνία TTIP, η οποία θα υποκαταστήσει την ισχύουσα νομοθεσία και θα κάνει νόμους του κάθε ευρωπαϊκού κράτους τους κανόνες του ελεύθερου εμπορίου που έχουν καθιερωθεί από τις πολυεθνικές.
Το πρώτο ερώτημα είναι πόσο νόμιμο και πόσο ηθικό είναι μια χώρα να σύρεται σε «ειδικό δικαστήριο» γιατί επέλεξε να αυξήσει τον κατώτατο μισθό ή γιατί αποφάσισε να «παγώσει» τα τιμολόγια του νερού ή να θέσει αυστηρά όρια για την εκπομπή αερίων από τις βιομηχανίες.
Το πρώτο ερώτημα είναι πόσο νόμιμο και πόσο ηθικό είναι μια χώρα να σύρεται σε «ειδικό δικαστήριο» γιατί επέλεξε να αυξήσει τον κατώτατο μισθό ή γιατί αποφάσισε να «παγώσει» τα τιμολόγια του νερού ή να θέσει αυστηρά όρια για την εκπομπή αερίων από τις βιομηχανίες.
Όποιος απαντήσει ότι δεν είναι καθόλου νόμιμο και επ’ ουδενί ηθικό, έχει χάσει από χέρι. Γιατί, σύμφωνα με τις επιταγές της Κομισιόν, σύμφωνα με τα όσα εν κρυπτώ συζητούνται μεταξύ ΗΠΑ και Ευρωπαϊκής Ένωσης, ο «νόμος του επενδυτή» και οι «κανονισμοί ασφαλείας των πολυεθνικών» για τα τρόφιμα και τα φάρμακα έχουν πλεονέκτημα σε σχέση με τις επιλογές ενός κράτους για την προστασία της δημόσιας υγείας και των πολιτών του.
Το δεύτερο ερώτημα είναι πόσο δημοκρατικό είναι το μέλλον 500 εκατομμυρίων Ευρωπαίων να κρέμεται από 46 τεχνοκράτες – διαπραγματευτές, ερήμην των κρατών – μελών και του Ευρωκοινοβουλίου.
Το δεύτερο ερώτημα είναι πόσο δημοκρατικό είναι το μέλλον 500 εκατομμυρίων Ευρωπαίων να κρέμεται από 46 τεχνοκράτες – διαπραγματευτές, ερήμην των κρατών – μελών και του Ευρωκοινοβουλίου.
Ξέρεις, γιατρέ μου…
Του Καρτέσιου
… σ’ αγαπώ, σ’ εκτιμώ, αλλά ήρθε η ώρα να πούμε κάποιες αλήθειες. Το 2001 οπότε και ξεκίνησε η λειτουργία των απογευματινών ιατρείων στα νοσοκομεία, τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Αρκετοί ήταν εκείνοι οι ασθενείς που είχαν το 40ευρω ή το 80ευρω για να σε επισκεφτούν το απόγευμα στο νοσοκομείο και να προσπεράσουν την 6μηνη λίστα αναμονής.
Βέβαια και τότε, γιατρέ μου, υπήρχαν κι εκείνοι που δεν είχαν αυτό το ποσό. Και περίμεναν στην ουρά. Ίσως κάποιοι να μην πρόλαβαν τελικά να εξεταστούν. Όμως ήταν άλλες μέρες εκείνες. Δεν τους μετρούσαμε τους νεκρούς. Ούτε εσύ, γιατρέ μου, είχες καταλάβει τότε ότι συμμετέχοντας στα απογευματινά ιατρεία άνοιγες την πόρτα σε συνήθειες ελεύθερης αγοράς μέσα στα δημόσια νοσοκομεία.
Κι έτσι, ζήσαμε το παρτσακλό φαινόμενο από τη μία να πληρώνεσαι απευθείας από τον ασθενή κι από την άλλη να διαμαρτύρεσαι για την προσπάθεια ιδιωτικοποίησης της δημόσιας Υγείας. Ουσιαστικά διαμαρτυρόσουν εναντίον των πράξεών σου, αλλά δεν το συζητήσαμε τότε όπως έπρεπε. Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε ότι κανείς δε σε είχε υποχρεώσει να συμμετέχεις στα απογευματινά ιατρεία. Οικειοθελώς το έκανες.
Πέμπτη 27 Φεβρουαρίου 2014
Άδωνις: Οι καρκινοπαθείς μπαίνουν στα επείγοντα μόνο αν πεθαίνουν
Ότι ο Άδωνις Γεωργιάδης είναι ένα αμετροεπές ον, το οποίο από τηλεπλασιέ ανέβηκε σε άλλο επίπεδο και οπλισμένος με την απαιτούμενη δόση άγνοιας κινδύνου έγινε υπουργός στην κυβέρνηση Σαμαρά είναι γνωστό.
Ότι ο Άδωνις Γεωργιάδης έχει ολοκληρώσει με χειρουργική ακρίβεια την αποσάρθρωση της δημόσιας Υγείας που είχαν ξεκινήσει προκάτοχοί του με παντιέρα τον ανένδοτο κατά της διαφθοράς και ενάντια στο φακελάκι είναι επίσης γνωστό.
Αυτό που ακόμα δεν έχει γίνει γνωστό είναι οι δηλώσεις του σε ρεπορτάζ της εφημερίδας Washigton Post στην οποία με περισσή κυνικότητα αναφέρει: Είναι γνωστό πως ο καρκίνος δεν αποτελεί επείγον περιστατικό εκτός εάν βρίσκεται ο ασθενής σε τελικό στάδιο της αρρώστειας.
Λάδι στη φωτιά έριξε η κασέτα με τη συνομιλία του Ερντογάν
Πολιτικό σεισμό προκαλούν στην Τουρκία οι ηχογραφημένες συνομιλίες του πρωθυπουργού Ερντογάν με τον γιο του, στις οποίες εμφανίζονται να συζητούν πώς θα εξαφανίσουν μεγάλα χρηματικά ποσά. Προϊόν «ανήθικου μοντάζ» χαρακτήρισε ο ίδιος ο Ερντογάν το ηχητικό ντοκουμέντο που τον εμπλέκει στο σκάνδαλο δωροδοκιών. Στη φωτογραφία, ο Ερντογάν χειροκροτείται από τους βουλευτές του, την ώρα που ο αρχηγός της αντιπολίτευσης τον καλεί να παραιτηθεί αν δεν θέλει «να φύγει με ελικόπτερο».
Στα άκρα οδηγείται η πολιτική σύγκρουση στην Τουρκία, καθώς για πρώτη φορά ο Ταγίπ Ερντογάν εμφανίζεται να εμπλέκεται προσωπικά στο σκάνδαλο των δωροδοκιών, ενώ η κεμαλική αντιπολίτευση ζητεί την παραίτησή του, προειδοποιώντας τον ότι, σε διαφορετική περίπτωση, θα αναγκαστεί «να φύγει με το ελικόπτερο».
Λάδι στη φωτιά της αντιπαράθεσης έριξε ηχητικό μήνυμα που αναρτήθηκε στο YouTube τη νύχτα της Δευτέρας προς Τρίτη και το οποίο εμφανίζει τον Τούρκο πρωθυπουργό να δίνει τηλεφωνικά οδηγίες στον γιο του, Μπιλάλ, να «εξαφανίσει» μεγάλα χρηματικά ποσά από το σπίτι του. Η θρυλούμενη συνομιλία φέρεται να πραγματοποιήθηκε την 17η Δεκεμβρίου, δηλαδή την ημέρα που οι διωκτικές αρχές προχωρούσαν σε συλλήψεις γιων υπουργών και επιχειρηματιών, οι οποίοι εμπλέκονταν στην υπόθεση των δωροδοκιών. Σε κάποιο σημείο της συνομιλίας, ο Μπιλάλ Ερντογάν φέρεται να πληροφορεί τον πατέρα του ότι έμεναν ακόμη προς «εξαφάνιση» 30 εκατ. ευρώ.
Οι Ευρωπαίοι εταίροι δεν έχουν κανένα απολύτως πρόβλημα να συνεργαστούν με νεοναζιστικά κόμματα... κι οι δημοκρατικές "ευαισθησίες" της Αριστεράς στην Ευρώπη είναι "αναίσθητες" μπρος στην μπίζνα της Οικονομικής Νομισματικής Ένωσης...
Αλεξάντερ Μιζίτσκο. Επικεφαλής τάγματος του Δεξιού Τομέα (στρατιωτικός
βραχίωνας του νεοναζιστικού κόμματος Ελευθερία). Τί έκανε ο "δημοκράτης-αγανακτικιασμένος";
Σε συνεδρίαση του τοπικού κοινοβουλίου της πόλης Ρόβνο, μπούκαρε οπλισμένος ως άλλος
"Ράμπο" με καλάσνικοφ και μαχαίρι καταδρομέων. Ακούμπησε στα έδρανα τα
εργαλεία του διαλόγου και δήλωσε: "Όποιος θέλει ας δοκιμάσει να μου πάρει το
όπλο". Μετά από αυτό ξεκίνησαν οι δημοκρατικές διαβουλεύσεις και εκτελέστηκαν
οι εντολές του Μιζίτσκο...
Πέφτοντας από τα σύννεφα λοιπόν διαπιστώνουμε ότι:
ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΟΥ ΒΥΡΩΝΑ: Αγροτικά Προϊόντα στο Βύρωνα ΧΩΡΙΣ ΜΕΣΑΖΟΝΤΕΣ
ΣΑΒΒΑΤΟ 1 ΜΑΡΤΙΟΥ 2014
Αγροτικά Προϊόντα στο Βύρωνα
ΧΩΡΙΣ ΜΕΣΑΖΟΝΤΕΣ
ΕΞΤΡΑ ΠΑΡΘΕΝΟ ΕΛΑΙΟΛΑΔΟ ΣΟΔΕΙΑΣ 2013-2014 από το Αετό Μεσσηνίας. Η συσκευασία των 5 λίτρων στην τιμή των 16,50 €.
ΑΛΕΥΡΙ από το Κριεκούκι για όλες τις χρήσεις από σκληρό σιτάρι, κατηγορίας Μ. Η συσκευασία των 5 κιλών3,30 €.
ΑΛΕΥΡΙ από το Κριεκούκι μαλακό άσπρο, μαλακό τύπου 70%. Η συσκευασία των 5 κιλών 3,30 €.
Ζητείται ταξική συνείδηση
Την Τζωρτζίνα Ράινχαρτ μάλλον δεν την γνωρίζετε. Σας διαβεβαιώ, όμως, ότι η εν λόγω κυρία σίογυρα δεν πολυστενοχωριέται για την άγνοιά σας, μιας και πρόκειται για τον πλουσιώτερο άνθρωπο στην Αυστραλία που φιγουράρει στην 36η θέση τής περίφημης λίστας Forbes ως η 4η πλουσιώτερη γυναίκα τού πλανήτη.
Πώς και μου θυμήθηκε σήμερα η κυρία Ράινχαρτ; Εμ, αφήνει το διαδίκτυο άνθρωπο ν' αγιάσει; Ψάξε το ένα και σκάλισε το άλλο, έπεσα σ' ένα παλιό δημοσίευμα (5/9/2012) της Daily Mail, με τίτλο: "Η πλουσιώτερη γυναίκα τού κόσμου καλεί τους αυστραλούς να δεχτούν μείωση των μισθών τους επειδή οι αφρικανοί εργάτες είναι πρόθυμοι να κερδίζουν μόνο 2 δολλάρια την ημέρα". Ε, δεν ήθελα πολύ για να συνεχίσω διαβάζοντας όλο το άρθρο.
Επειδή κάποιοι μπορεί να μπερδεύτηκαν, μια απαραίτητη εξήγηση: στην λίστα Forbes εκείνης της χρονιάς, η Ράινχαρτ ήταν όντως η πλουσιώτερη γυναίκα του κόσμου αλλά μέσα στο 2012 την ξεπέρασαν η Λιλιάν Μπετανκούρ, η Κρίστυ Γουώλτον και η Άλις Γουώλτον. Φαίνεται πως αυτή η "υποχώρηση" εκνεύρισε την αυστραλέζα "βασίλισσα των ορυχείων" και είπε όσα είπε. Ας δούμε τι είπε ακριβώς:
Με σταυρό εσείς; Με Σταύρο εμείς!
Ρίγη ανακούφισης σαρώνουν την χώρα αφού μετά το χτεσινό φαρμάκι που ποτίστηκαν οι πολίτες ανά την Ελλάδα από το διαζύγιο του Βενιζέλου με την πλούσια θεία, ήρθε σήμερα η ανακοίνωση της καθόδου του Σταύρου Θεοδωράκη στις Ευρωεκλογές.
Όχι πως τον νοιάζει να εκλεγεί. Θα παραδώσει την έδρα του είπε. Είναι όμως που θέλει να σώσει τη χώρα γιατί παντού ακούει φωνές που τον ρωτάνε πότε θα το κάνει. Και μετά την αποτυχία της Ελιάς κι ένα λεωφορείο που έχασε και άργησε στο ραντεβού της, αποφάσισε να κάνει αυτό που του ζητάνε. Οι φωνές.
Στο μανιφέστο του ο μαχητικός δημοσιογράφος, που θα αφήσει τη δημοσιογραφία για να δώσει τη λύση που του ζήτησαν όλοι οι άνθρωποι που συναντάει, έγραψε για όλα. Μίλησε για όλα. Ή σχεδόν για όλα.
Μίλησε για όλα εκτός από το απόλυτο έλλειμμα δικαιοσύνης που έχει η χώρα εδώ και χρόνια. Εκτός από το άθλιο ξεπουπούλιασμα του κοινωνικού κράτους που λαμβάνει χώρα αυτήν ακριβώς τη στιγμή που αποφάσισε να πολιτευτεί. Εκτός από την συνειδητή υποβάθμιση του βιοτικού επιπέδου του μέσου πολίτη. Εκτός από την “δημοκρατία εκτάκτου ανάγκης” που χαρακτηρίζει τη διακυβέρνηση της χώρας.
Το μπαζωμένο ποτάμι
Του πιτσιρίκου
Σταύρος Θεοδωράκης ανακοίνωσε την πρωτοβουλία για την δημιουργία Κίνησης που θα κατέλθει στις ευρωεκλογές. Το όνομα της Κίνησης θα είναι «Το Ποτάμι» αλλά αυτό δεν είναι και πολύ έξυπνο, αφού είναι γνωστό πως στην Ελλάδα τα ποτάμια τα μπαζώνουν.
Εντελώς συμπτωματικά, η ανακοίνωση της πρωτοβουλίας του Σταύρου Θεοδωράκη για συμμετοχή στις ευρωεκλογές γίνεται την επομένη της αποχώρησης της πρωτοβουλίας των 58 από την Ελιά.
Επίσης, εντελώς συμπτωματικά, πριν από μερικές ημέρες, ο Σταύρος Θεοδωράκης κατήγγειλε μέσω του δελτίου του Mega –παρέα με τον Πρετεντέρη, την Τρέμη και τον Τσίμα- πως πρωτοδίκης από την Κω άσκησε λογοκρισία στην εκπομπή του και στο Mega για το Φαρμακονήσι.
Τον κυνηγάει το σύστημα τον Σταύρο Θεοδωράκη γιατί είναι πολύ επικίνδυνος. Τα αποκαλυπτικά άρθρα του και οι εκπομπές του μετά την χρεοκοπία της χώρας είναι γροθιά στο στομάχι και προκαλούν έντονες συζητήσεις στα κομμωτήρια ανάμεσα στις κομμώτριες και τις πελάτισσες, με αποτέλεσμα να μην στρώνει η περμανάντ.
Είδα από περιέργεια την εκπομπή για το Φαρμακονήσι που ήταν ένα ωραιότατο πλυντήριο για τους λιμενικούς.
Τετάρτη 26 Φεβρουαρίου 2014
«Όσο δεν αντιδράς, η βία θα φτάσει και σε εσένα»
Η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες ενισχύει την εκστρατεία της ενάντια στη ρατσιστική βία με ένα νέο τηλεοπτικό σποτ.
Τι συμβαίνει όταν δεν λειτουργούν τα φυσιολογικά μας αντανακλαστικά; Στόχος του βίντεο είναι να μας παρακινήσει να αναλογιστούμε ποιες είναι οι συνέπειες της αδιαφορίας απέναντι στη ρατσιστική βία. Το βίντεο επισημαίνει ότι κρούσματα ρατσισμού συμβαίνουν γύρω μας καθημερινά και κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, τονίζοντας ότι: «Όσο δεν αντιδράς, η βία θα φτάσει και σε εσένα».
Η καινοτόμος προσέγγιση του τηλεοπτικού σποτ απέναντι στο ζήτημα του ρατσισμού ανήκει στην εταιρεία McCann Athens. Την υλοποίηση ανέλαβε η εταιρεία Stefi Productions, υπό τη σκηνοθετική επίβλεψη των Tokomburu. Το Γραφείο της Υ.Α. του ΟΗΕ στην Ελλάδα τούς ευχαριστεί θερμά για τη δημιουργία του βίντεο.
Δείτε το βίντεο:
Πρόγραμμα «My Roufianos»
Φακέλωμα μαθητών μέσω της ηλεκτρονικής πλατφόρμας «My school» του υπουργείου Παιδείας
Το 1949 ο Τζορτζ Όργουελ δημοσίευσε το βιβλίο του «1984» δείχνοντας πώς ένα ολοκληρωτικό καθεστώς μπορεί να έχει υπό συνεχή παρακολούθηση τους πολίτες.
Έπειτα από 65 ολόκληρα χρόνια ο Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος, όπως όλα τα στοιχεία καταδεικνύουν, αποφάσισε να φορέσει τη «μάσκα» του Μεγάλου Αδερφού.
Σε μία προσπάθεια να βάλει... τάξη στα σχολεία της χώρας δημιούργησε – κατά το ευρωπαϊκό... αναπτυξιακό πλαίσιο – την ηλεκτρονική πλατφόρμα «My School» και άρχισε το φακέλωμα. Καθηγητές, μαθητές, ακόμα και γονείς, καλούνται να δώσουν αρκετά προσωπικά στοιχεία τους. Και αυτομάτως έκαστος αποκτά το δικό του... «προφίλ»!
Η ματαίωση της πολιτικής επιστράτευσης τον Φεβρουάριο του 1943
«Τις ημέρες εκείνες έκαναν σύναξη μυστική τα παιδιά και λάβανε την απόφαση, επειδή τα κακά μαντάτα πλήθαιναν στην πρωτεύουσα, να βγουν έξω σε δρόμους και σε πλατείες, με το μόνο πράγμα που τους είχε απομείνει: Μια παλάμη τόπο κάτω από τ’ ανοιχτό πουκάμισο, με τις μαύρες τρίχες και το σταυρουδάκι του ήλιου. Οπου είχε κράτος κι εξουσία η Ανοιξη».
Οδυσσέας Ελύτης1
Του Γιώργου Πετρόπουλου
Από τις πρώτες μέρες της γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα το ζήτημα της επιστράτευσης ελληνικού πληθυσμού για τη χρησιμοποίησή του έμμεσα ή άμεσα υπέρ των πολεμικών σκοπών του άξονα απασχόλησε τόσο τις κατοχικές δυνάμεις όσο και τους ντόπιους συνεργάτες τους. Δύο περίπου μήνες από την πτώση της Αθήνας ο υπουργός Αμυνας της κυβέρνησης των κουίσλιγκ, υπό τον στρατηγό Τσολάκογλου, πρότεινε απευθείας στους Γερμανούς το σχηματισμό ελληνικής λεγεώνας που θα πολεμούσε στο πλευρό των γερμανικών στρατευμάτων και κατά της Σοβιετικής Ενωσης. Οπως προκύπτει από τα γερμανικά αρχεία, στις 14 του Ιούλη του 1941 ο επιτετραμμένος της γερμανικής πρεσβείας στην Αθήνα φον Γκρέβενιτς τηλεγραφούσε στο Βερολίνο, στον πρεσβευτή Αλτενμπουργκ, που εκείνες τις μέρες βρισκόταν στη γερμανική πρωτεύουσα, τα παρακάτω: «Ο Ελληνας υπουργός Εθνικής Αμυνας γερμανόφιλος στρατηγός Μπάκος μου ανακοίνωσε σήμερα, ότι η ιδέα συγκροτήσεως λεγεώνας με Ελληνες, που θα πολεμήσουν κατά της Ρωσίας, βρίσκει απήχηση σε ευρείς κύκλους του λαού. Σαν υπουργός του πολέμου επιθυμεί να πάρει αυτή την υπόθεση στα χέρια του…»2.
Τρόικα έφα!
Του Στάθη
Ηρθε, ήρθε η Τρόικα! κι άρχισαν αμέσως οι δικοί μας -τα ανδρείκελά τους- τα καραγκιοζιλίκια. Πάει το θηρίο το πλεόνασμα, το δάγκωσε ο κ. Τόμσεν, το μάσηξε, το έφτυσε κι από γκοντζίλα το ’βγαλε πεκινουά.
Γλίτσες τα παπαγαλάκια, «δεν το αμφισβητεί το πλεόνασμα η Τρόικα», έγραφε αιδημόνως χθες η ναυαρχίδα του Τιτανικού των Δανείων, «μόνον το υπολογίζει αλλοιώς», γουργούριζε σαν καρδερίνα η διατεταγμένη δημοσιογραφία.
Ξινό το νεραντζάκι, το ’φτυσε ο κυρ Μαζούχ και πέτυχε το πεκινουά στο μάτι.
***
Και στο βάθος του πλάνου η Ελλάδα ξεπατώνεται.
Γκαρσόνια κι ανειδίκευτοι εργάτες σε ένα τοπίο μωβ βαθύ,γεμάτο από σκουπίδια φιλμ καταστροφής πίσω στο 1950, με τις δεκαετίες να χάσκουν σαν... βιομηχανικά συντρίμμια από ένα Τσερνομπίλ των προσδοκιών - φτερουγίζουν, αποδημητικά για αλλού, οι ζωές μας και πάνω απ’ τα κεφάλια μας πλανάται σαν το ιπτάμενο γουρούνι των Πινκ Φλόιντ ο κ. Στουρνάρας και σκληρίζει -«θα κάνω όλα όσα θέλει ο ΟΟΣΑ»- ένα τετράκανο, ρε παιδιά, να τον καταρρίψω! Τίποτα ο Στουρνάρας! ίπταται σαν ζέπελιν-γουρούνα και ουρλιάζει σαν κατοχικό μεγάφωνο - «θα κάνω όσα λέει η Τρόικα! Θα κάνω ό,τι μου πει η Τρόικα!».
Ηρθε, ήρθε η Τρόικα! κι άρχισαν αμέσως οι δικοί μας -τα ανδρείκελά τους- τα καραγκιοζιλίκια. Πάει το θηρίο το πλεόνασμα, το δάγκωσε ο κ. Τόμσεν, το μάσηξε, το έφτυσε κι από γκοντζίλα το ’βγαλε πεκινουά.
Γλίτσες τα παπαγαλάκια, «δεν το αμφισβητεί το πλεόνασμα η Τρόικα», έγραφε αιδημόνως χθες η ναυαρχίδα του Τιτανικού των Δανείων, «μόνον το υπολογίζει αλλοιώς», γουργούριζε σαν καρδερίνα η διατεταγμένη δημοσιογραφία.
Ξινό το νεραντζάκι, το ’φτυσε ο κυρ Μαζούχ και πέτυχε το πεκινουά στο μάτι.
***
Και στο βάθος του πλάνου η Ελλάδα ξεπατώνεται.
Γκαρσόνια κι ανειδίκευτοι εργάτες σε ένα τοπίο μωβ βαθύ,γεμάτο από σκουπίδια φιλμ καταστροφής πίσω στο 1950, με τις δεκαετίες να χάσκουν σαν... βιομηχανικά συντρίμμια από ένα Τσερνομπίλ των προσδοκιών - φτερουγίζουν, αποδημητικά για αλλού, οι ζωές μας και πάνω απ’ τα κεφάλια μας πλανάται σαν το ιπτάμενο γουρούνι των Πινκ Φλόιντ ο κ. Στουρνάρας και σκληρίζει -«θα κάνω όλα όσα θέλει ο ΟΟΣΑ»- ένα τετράκανο, ρε παιδιά, να τον καταρρίψω! Τίποτα ο Στουρνάρας! ίπταται σαν ζέπελιν-γουρούνα και ουρλιάζει σαν κατοχικό μεγάφωνο - «θα κάνω όσα λέει η Τρόικα! Θα κάνω ό,τι μου πει η Τρόικα!».
Τρίτη 25 Φεβρουαρίου 2014
ΣυνΙΣΤΑΜΕνη παρατυπιών το ΥΠΕΞ
Της Νάντιας Βασιλειάδου
Επί υπουργίας Γ. Παπανδρέου, το κράτος χρηματοδότησε το (έχον και την ιδιότητα της ΜΚΟ) ΙΣΤΑΜΕ με 413.399 ευρώ για το πρόγραμμα «Αναδιάρθρωση της Βουλής της Γεωργίας» (!), με υπογραφή του διευθυντή τής τότε νεοσύστατης ΥΔΑΣ, Αλεξ Ρόντου. Οι ελεγκτές ζητούν την επιστροφή χρημάτων που δεν δικαιολογούνται από τα παραστατικά…
Επί υπουργίας Γ. Παπανδρέου, το κράτος χρηματοδότησε το (έχον και την ιδιότητα της ΜΚΟ) ΙΣΤΑΜΕ με 413.399 ευρώ για το πρόγραμμα «Αναδιάρθρωση της Βουλής της Γεωργίας» (!), με υπογραφή του διευθυντή τής τότε νεοσύστατης ΥΔΑΣ, Αλεξ Ρόντου. Οι ελεγκτές ζητούν την επιστροφή χρημάτων που δεν δικαιολογούνται από τα παραστατικά…
Η έκθεση ολοκληρώθηκε μέσα στο 2013, γεγονός που αυτόματα εγείρει ερωτήματα για την αξιοποίησή της από την παρούσα πολιτική ηγεσία, δηλαδή τον υπουργό Εξωτερικών και πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελο Βενιζέλο, καθώς τα ευρήματα τέθηκαν σε γνώση της υφισταμένης του υπηρεσίας
Με «χρυσά» κονδύλια του υπουργείου Εξωτερικών χρηματοδοτήθηκε το ΙΣΤΑΜΕ, που -εκτός από ερευνητικό κέντρο του ΠΑΣΟΚ- είναι και ΜΚΟ! Το 2002, οπότε και τοποθετήθηκε ο εκλεκτός του Γιώργου Παπανδρέου, Αλεξ Ρόντος, στη θέση του διευθυντή της νεοσύστατης τότε ΥΔΑΣ (Υπηρεσία Διεθνούς Αναπτυξιακής Συνεργασίας), υπεγράφη σύμβαση μεταξύ της υπηρεσίας αυτής και του ΙΣΤΑΜΕ, για το πρόγραμμα «Αναδιάρθρωση της Βουλής της Γεωργίας» συνολικού προϋπολογισμού 413.399 ευρώ και συμμετοχή της ΥΔΑΣ κατά 75%. Η διάρκεια του προγράμματος ήταν 18 μήνες, από τις 30/9/2002 μέχρι τις 30/3/2004, έτος κατά το οποίο, σύμφωνα με πληροφορίες, ο Αλ. Ρόντος ανέλαβε χρέη συμβούλου του τότε προέδρου της Γεωργίας, Μιχαήλ Σαακασβίλι.
Aυτοαμνηστευμένοι δήμιοι
Του Χρήστου Γιανναρά
Η καταστροφή είναι δεδομένη, το ίδιο και η απόγνωση. H πρώτη δεν είναι για όλους ευδιάκριτη, η δεύτερη ακόμα δεν κραυγάζει. Eπιτείνεται συνεχώς η οικονομική ανισότητα, η άδικη μεταχείριση των πολιτών από το κράτος – και η αδικία είναι το πιο εύφλεκτο υλικό, προσάναμμα για το χάος.
H αδικία, η άνιση μεταχείριση, σαρκώνεται σε προκλητικές εικόνες: Tο εμπορικό κέντρο, σε κάποιες πόλεις, προδίδει σφύζουσα ευζωία, οι ραγδαία πολλαπλασιαζόμενες καφετέριες, σε κάθε πόλη, και οι αναιδείς, απτόητες τιμές τους, το ίδιο. Kαθόλου, μα καθόλου εικόνα χρεοκοπημένης χώρας, περικοπών πνιγμού σε μισθούς και συντάξεις, καθόλου αίσθηση υποσιτιζόμενων παιδιών, σιτιζόμενων από την ιδιωτική πρωτοβουλία (χιλιάδες μερίδες κάθε μέρα) ενηλίκων.
Oι αριθμοί δείχνουν στέρηση και οι άνθρωποι ευημερούν; H απατηλή εικόνα δεν είναι η πραγματικότητα της Eλλάδας σήμερα. H συντελεσμένη καταστροφή δεν έχει φτάσει, ακόμα, στη φάση της έκρηξης. Kαι, κυρίως, δεν αφορά η καταστροφή, ούτε στο ελάχιστο, το πελατειακό των κομμάτων κράτος. Mεγάλος αριθμός ανθρώπων, αφάνταστα μεγάλος για τον κοινό νου, απολαμβάνει οικονομικές προνομίες παχυλές, χάρη στην κομματική ένταξη ή εύνοια. Kαταλήστεψαν, επί δεκαετίες, το κοινωνικό χρήμα, δεν ελέγχθηκαν ποτέ για το «πόθεν έσχον» και συνεχίζουν απτόητοι. Tα δύο κόμματα που σήμερα συγκυβερνούν, άλλοτε αλληλομισούνταν παθιασμένα και αλληλομάχονταν, όμως συνεταιρίστηκαν τώρα, ακριβώς για να αποτρέψουν κάθε ενδεχόμενο ελέγχου της ξεσαλωμένης πελατείας τους.
Η καταστροφή είναι δεδομένη, το ίδιο και η απόγνωση. H πρώτη δεν είναι για όλους ευδιάκριτη, η δεύτερη ακόμα δεν κραυγάζει. Eπιτείνεται συνεχώς η οικονομική ανισότητα, η άδικη μεταχείριση των πολιτών από το κράτος – και η αδικία είναι το πιο εύφλεκτο υλικό, προσάναμμα για το χάος.
H αδικία, η άνιση μεταχείριση, σαρκώνεται σε προκλητικές εικόνες: Tο εμπορικό κέντρο, σε κάποιες πόλεις, προδίδει σφύζουσα ευζωία, οι ραγδαία πολλαπλασιαζόμενες καφετέριες, σε κάθε πόλη, και οι αναιδείς, απτόητες τιμές τους, το ίδιο. Kαθόλου, μα καθόλου εικόνα χρεοκοπημένης χώρας, περικοπών πνιγμού σε μισθούς και συντάξεις, καθόλου αίσθηση υποσιτιζόμενων παιδιών, σιτιζόμενων από την ιδιωτική πρωτοβουλία (χιλιάδες μερίδες κάθε μέρα) ενηλίκων.
Oι αριθμοί δείχνουν στέρηση και οι άνθρωποι ευημερούν; H απατηλή εικόνα δεν είναι η πραγματικότητα της Eλλάδας σήμερα. H συντελεσμένη καταστροφή δεν έχει φτάσει, ακόμα, στη φάση της έκρηξης. Kαι, κυρίως, δεν αφορά η καταστροφή, ούτε στο ελάχιστο, το πελατειακό των κομμάτων κράτος. Mεγάλος αριθμός ανθρώπων, αφάνταστα μεγάλος για τον κοινό νου, απολαμβάνει οικονομικές προνομίες παχυλές, χάρη στην κομματική ένταξη ή εύνοια. Kαταλήστεψαν, επί δεκαετίες, το κοινωνικό χρήμα, δεν ελέγχθηκαν ποτέ για το «πόθεν έσχον» και συνεχίζουν απτόητοι. Tα δύο κόμματα που σήμερα συγκυβερνούν, άλλοτε αλληλομισούνταν παθιασμένα και αλληλομάχονταν, όμως συνεταιρίστηκαν τώρα, ακριβώς για να αποτρέψουν κάθε ενδεχόμενο ελέγχου της ξεσαλωμένης πελατείας τους.
Επίδομα ψήφου
Του Γιάννη Λαζάρου
Σε έναν τομέα εκσυγχρονίστηκε η χώρα. Στην πληρωμένη ψήφο. Τα παλιά καλά
χρόνια άρχιζαν την τσάρκα οι υποτακτικοί δημάρχων και βουλευτικών πόρτα-πόρτα
τάζοντας λεφτά, θέσεις μόνιμες εργασίας μέχρι και γαμπρό για την κόρη που ήταν
σαν την κατάρα του Αγίου Αντωνίου. Μετά μαζευόταν στα κατά τόπους καφενεία, μπαρ
και άρχιζαν την καταμέτρηση πριν ακόμα ανοίξει η κάλπη. Ωραίες εποχές.
Σήμερα αγοράζουν την ψήφο νόμιμα, μνημονιακά
και ευρωπαϊκά με νομοσχέδια και μνημονιακές υποχρεώσεις που ξαφνικά θυμήθηκαν
ότι υπήρχαν από το πρώτο Μνημόνιο. Έχουμε εν τη παλάμη και ούτω ψηφίσομεν τα
κάτωθι:
Η “αντιμνημονιακή” ΑΔΕΔΥ δέχθηκε με πολύ χαρά
τα 150 ευρώ για ανθυγιεινή εργασία σχεδόν για όλους τους δημοσίους υπαλλήλους
της χώρας. Από τον υπάλληλο του Δημαρχείου μέχρι τον παπά της ενορίας
θα παίρνουν 150 ευρώ το μήνα για να μην σπάσουν χέρι και πόδι από κιμωλία και λιανοκέρι. Η “αντιμνημονιακή”
ΑΔΕΔΥ με τις αγωνιστικές γυμναστικές σώπασε ξαφνικά για τα μνημόνια αφού όπως
δήλωσε ο Σταϊκούρας το συγκεκριμένο επίδομα επανήλθε διότι ήταν Μνημονική
υποχρέωση που υπέγραψαν. Δεν φανταζόμαστε τώρα να καλέσει την πρωτοξαδέλφη ΓΣΕΕ
σε αγωνιστική γυμναστική αρνούμενη τα 150 το μήνα.
Του πιτσιρίκου
Κάθε φορά που ο Λάκης Λαζόπουλος επανεμφανίζεται στην τηλεόραση -εκτός από την υψηλή τηλεθέαση της εκπομπής του- ανοίγουν τρία θέματα: κάποιοι τον κατηγορούν πως δεν έχει πια κάτι να πει, κάποιοι τον κατηγορούν πως ενδιαφέρεται μόνο για την τσέπη του και κάποιοι άλλοι αναρωτιούνται πού είναι η σάτιρα και οι σατιρικοί καλλιτέχνες σε αυτή την δύσκολη εποχή.
Αν δεν σου αρέσει ο Λάκης Λαζόπουλος, μην τον βλέπεις. Δεν σε υποχρεώνει κανείς να τον βλέπεις.
Και στις μέρες μας, δεν μπορείς να πεις πως δεν έχεις εναλλακτικές πηγές διασκέδασης και ψυχαγωγίας.
Σήμερα, η παγκόσμια προσφορά θεαμάτων – με την βοήθεια του Διαδικτύου- έχει φτάσει στον ουρανό, και, ας είμαστε ειλικρινείς, όλα μαζί τα προγράμματα της ιδιωτικής τηλεόρασης στην Ελλάδα τα τελευταία 25 χρόνια έχουν μικρότερη αξία από τα έξι πρώτα επεισόδια της σειράς True Detective που παίζεται τώρα στις ΗΠΑ (και, ευτυχώς, παίζεται και στους υπολογιστές μας.)
Οπότε, δεν καταλαβαίνω γιατί οι ίδιοι άνθρωποι επί δέκα χρόνια γράφουν πόσο δεν τους αρέσει ο Λαζόπουλος. Το γράψατε μια, δυο, πέντε, φτάνει.
Κύπρος και Αριστερά, έθνος και Ελλάδα
Με τα ιστορικά διδάγματα κόντρα στη «μεταμοντέρνα» αποικιοκρατία.
Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Αν η ελληνική Αριστερά δεν θέλει να δει το πολιτικό της διάβημα να διαλύεται τελικά εις τα εξ ων συνετέθη, να καταστρέφεται, αν θέλει να ασκήσει εξουσία και να παίξει ρόλο σε αυτή την ιστορική συγκυρία, τότε πρέπει να τοποθετηθεί με σαφήνεια στο θέμα της Κύπρου.
Καμιά πολιτική δύναμη δεν μπορεί να διεκδικήσει (ή να κρατήσει) κυβέρνηση στην Ελλάδα, «παρακάμπτοντας» το Κυπριακό, πολύ περισσότερο δεν μπορεί να «ηγεμονεύσει» πολιτικά στη χώρα, χωρίς σαφή, ξεκάθαρη πολιτική για το Κυπριακό και καμιά δύναμη, κανένας πολιτικός δεν μπορεί, κατά τη γνώμη μας, να λέγεται ή να θεωρείται αριστερή/ός, ούτε καν δημοκρατική/δημοκράτης, αν δεν τάσσεται ανεπιφύλακτα στο πλευρό του κυπριακού λαού, των Ελλήνων της Κύπρου, συντριπτικής πλειοψηφίας του πληθυσμού της νήσου, του οποίου Ηνωμένες Πολιτείες και Μεγάλη Βρετανία ουδέποτε απεδέχθησαν το δικαίωμα της αυτοκυβέρνησης-αυτοδιάθεσης και που θέλουν, εν ονόματι τάχα λύσης και «ενοποίησης», να γυρίσουν τώρα στην υποδούλωση και την αποικιοκρατία. Αλίμονο αν η Αριστερά χαρίσει στην Άκρα Δεξιά το προνόμιο να εμφανίζεται ως κύρια δύναμη υπεράσπισης του ελληνικού λαού, του ελληνικού έθνους.
Καμιά πολιτική δύναμη δεν μπορεί να διεκδικήσει (ή να κρατήσει) κυβέρνηση στην Ελλάδα, «παρακάμπτοντας» το Κυπριακό, πολύ περισσότερο δεν μπορεί να «ηγεμονεύσει» πολιτικά στη χώρα, χωρίς σαφή, ξεκάθαρη πολιτική για το Κυπριακό και καμιά δύναμη, κανένας πολιτικός δεν μπορεί, κατά τη γνώμη μας, να λέγεται ή να θεωρείται αριστερή/ός, ούτε καν δημοκρατική/δημοκράτης, αν δεν τάσσεται ανεπιφύλακτα στο πλευρό του κυπριακού λαού, των Ελλήνων της Κύπρου, συντριπτικής πλειοψηφίας του πληθυσμού της νήσου, του οποίου Ηνωμένες Πολιτείες και Μεγάλη Βρετανία ουδέποτε απεδέχθησαν το δικαίωμα της αυτοκυβέρνησης-αυτοδιάθεσης και που θέλουν, εν ονόματι τάχα λύσης και «ενοποίησης», να γυρίσουν τώρα στην υποδούλωση και την αποικιοκρατία. Αλίμονο αν η Αριστερά χαρίσει στην Άκρα Δεξιά το προνόμιο να εμφανίζεται ως κύρια δύναμη υπεράσπισης του ελληνικού λαού, του ελληνικού έθνους.
Και τώρα αγαπητέ Έλληνα τι θα τον κάνεις τόσο θυμό;
Της Βάλιας Μπαζού
Η ερώτηση προκύπτει αβίαστα εάν διαβάσει κανείς τα
αποτελέσματα της έρευνας του τελευταίου ευρωβαρομέτρου που καταδεικνύει ότι οι
Έλληνες τα έχουν πάρει στο κρανίο! Έρευνα που καταδεικνύει ότι οι Έλληνες είναι
οι πιο θυμωμένοι, οι πιο δύσπιστοι και οι πιο απαισιόδοξοι από όλους τους
ευρωπαίους. Και όταν λέμε θυμωμένοι και δύσπιστοι εννοούμε καταλυτικά,
ολοκληρωτικά. Οι δείκτες είναι εντυπωσιακοί:
-Το 87% των Ελλήνων πολιτών δεν εμπιστεύεται την ελληνική κυβέρνηση. Μόνο 1 στους 10 Έλληνες δηλώνει ότι εμπιστεύεται την εθνική κυβέρνηση (10 %). Ο αντίστοιχος ευρωπαϊκός μέσος όρος διαμορφώνεται στο 23%.
-Το 86% των Ελλήνων πολιτών δεν εμπιστεύεται τη Βουλή και το 75% δεν εμπιστεύεται τους φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης
-Το 94% δεν εμπιστεύεται τα πολιτικά κόμματα της χώρας του, ποσοστό που είναι το υψηλότερο αρνητικό του συνολικού ευρωπαϊκού δείγματος
-Το 82% είναι δυσαρεστημένο από τον τρόπο που λειτουργεί η δημοκρατία τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
-Το 98% των Ελλήνων πολιτών εκφράζει δυσαρέσκεια για την κατάσταση της οικονομίας στην Ελλάδα και το 75% για την κατάσταση της οικονομίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση
-Το 87% των Ελλήνων πολιτών δεν εμπιστεύεται την ελληνική κυβέρνηση. Μόνο 1 στους 10 Έλληνες δηλώνει ότι εμπιστεύεται την εθνική κυβέρνηση (10 %). Ο αντίστοιχος ευρωπαϊκός μέσος όρος διαμορφώνεται στο 23%.
-Το 86% των Ελλήνων πολιτών δεν εμπιστεύεται τη Βουλή και το 75% δεν εμπιστεύεται τους φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης
-Το 94% δεν εμπιστεύεται τα πολιτικά κόμματα της χώρας του, ποσοστό που είναι το υψηλότερο αρνητικό του συνολικού ευρωπαϊκού δείγματος
-Το 82% είναι δυσαρεστημένο από τον τρόπο που λειτουργεί η δημοκρατία τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
-Το 98% των Ελλήνων πολιτών εκφράζει δυσαρέσκεια για την κατάσταση της οικονομίας στην Ελλάδα και το 75% για την κατάσταση της οικονομίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση
Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και υποταγή στα ξένα συμφέροντα
Του Σάββα Παύλου
Οι συνεχείς αποκαλύψεις, για το φαγοπότι με τις μη κυβερνητικές οργανώσεις στην Ελλάδα, συνεχίζονται. Το ένα σκάνδαλο διαδέχεται το άλλο, μιλάμε για δεκάδες εκατομμύρια ευρώ που μοιράστηκαν στους έξυπνους. Παλιά, οι μεγάλες δυνάμεις πλήρωναν πράκτορες. Όμως ο τίτλος αυτός είναι απωθητικός και προκαλεί απωθητικά συναισθήματα σε όλους. Μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και τη μονοκρατορία των Η.Π.Α. ανακαλύφθηκαν καινούργιοι και πιο ραφιναρισμένοι τρόποι. Ιδρύεις μια μη κυβερνητική οργάνωση εναντίον του ρατσισμού, υπέρ του φεμινισμού, τις προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της προστασίας του γαϊδουριού και των πεταλούδων και της πτηνοπανίδας και τα παίρνεις χοντρά. Και όταν μετά χοντραίνει το παιγνίδι και σκοτώνεται κόσμος στο Ιράκ και αλλού, ή έρχεται το σχέδιο Ανάν, εσύ δεν μιλάς, ή, ακόμη, υποστηρίζεις. Μια νέα, λοιπόν, μορφή πρακτορισμού. Υπάρχουν και μερικές μη κυβερνητικές οργανώσεις που τιμούν το όνομά τους, φαίνεται όμως ότι η πλειονότητα παίζει το παιγνίδι των χρηματοδοτών της. Αλήθεια, γιατί μια μη κυβερνητική οργάνωση εναντίον του ρατσισμού να χρειάζεται χρηματοδότηση από την Αμερική ή την Ευρωπαϊκή Ένωση; Δεν μπορούν τα μέλη της εκ των ενόντων, όπως λέμε εμείς οι παλιοί φιλόλογοι, να καλύψουν τις οικονομικές ανάγκες των εκδηλώσεών τους; Άρα, πίσω από τη βιτρίνα και τους ευγενείς στόχους κρύβεται ο χρηματισμός και η ιδεολογική εξυπηρέτηση των χρηματοδοτών. Ανασύρουμε, λοιπόν, ένα παλιό άρθρο που δεν έχασε την επικαιρότητά του.
Ο ΕΣΡ Μπαλούρδος
Του Στάθη
Όταν εγκαλείσαι από κάποιαν Αρχή για «υποχρέωση σεβασμού της έννομης
τάξης της χώρας», μάλλον σε ζώνουν τα φίδια ότι έχεις χρονοδιακτινισθεί πίσω
στη δεκαετία του 1950, ή στην καρδιά της χουντικής περιόδου του
1960...
Βεβαίως, όταν διαπιστώνεις ότι ο
χωροφύλαξ που έχει στείλει ο αστυφύλαξ να σου σφυρίξει στ’ αυτί δι’ υπόθεσίν σου
είναι το ΕΣΡ, έρχεται η ψυχή σου στον τόπο της, δεν αντιμετωπίζεις κάποια
τραγωδία, αλλά την τραγική γελοιότητα μιας δράκας
αλλοφρόνων.
Κι εξηγούμαι: το Εθνικό Συμβούλιο
Ραδιοτηλεόρασης στην εμμονική και μανιακή καταδίωξη του
Real Fm που...
το στιγματίζει, προσέθεσε ένα ακόμη
«διαμάντι» - αυτήν τη φορά εναντίον της «Ελληνοφρένειας», κατηγορώντας τους
συντελεστές της εκπομπής για παραβατική συμπεριφορά εις ό,τι αφορά την
υποχρέωσή τους να σέβονται την έννομη τάξη της χώρας.
Δεν ξέρω πώς μια παράνομη στη σύνθεσή
της (είναι όλα της τα μέλη εκπρόθεσμα) Ανεξάρτητη Αρχή αντιλαμβάνεται τη
νομιμότητα, αλλά γνωρίζω πώς θα έπρεπε η νομιμότητα να αντιλαμβάνεται τις
Ανεξάρτητες Αρχές: σαν έναν καρκίνο που (όπως οι ΜΚΟ και οι offshore) κατατρώει
το πολίτευμα. Πώς; συμβάλλοντας στην άμβλυνση της διάκρισης των
εξουσιών. Στις Ανεξάρτητες Αρχές (φρούτο κι αυτό του «εκσυγχρονισμού»)
ανατίθεται έργο που θα έπρεπε να φέρουν και να περαιώνουν η νομοθετική ή η
εκτελεστική εξουσία (και να ελέγχει η δικαστική). Τίποτα απ’ αυτά δεν συμβαίνει
και έτσι η Ανεξάρτητη Αρχή λειτουργεί σαν μια πολιτική offshore
μέσα στην οποίαν διαχέονται και χάνονται ευθύνες,
υποχρεώσεις και αρμοδιότητες των τριών συντεταγμένων
εξουσιών.
Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου 2014
Έξω από το ευρώ όποιος δεν παραδίνει την κυριαρχία του!
Του Γιώργου Δελαστίκ
Σοκ προκαλεί το άρθρο του Γερμανού
Βόλφγκανγκ Γκλομπ, μέλους της Γαλλογερμανικής Οικονομικής Επιτροπής, στην ημερήσια
γαλλική οικονομική εφημερίδα «Λεζ Εκό» από τις πρώτες κιόλας λέξεις του:
«Η Γερμανία έχει ένα πρόβλημα. Αυτό το πρόβλημα είναι η Γαλλία» γράφει χωρίς
περιστροφές ευθύς εξαρχής. Πολύ πιο ωμό είναι το κλείσιμο αυτού του περιεκτικού
άρθρου: «Η διάσημη γερμανική Επιτροπή των Σοφών δεν έχει αφήσει την παραμικρή αμφιβολία
στην τελευταία ετήσια έκθεσή της: η καλή λειτουργία ενός κοινού νομίσματος σε
ευρωπαϊκή κλίμακα απαιτεί την εγκατάλειψη της εθνικής κυριαρχίας σε κεντρικούς τομείς.
Τα κράτη που θα αρνηθούν αυτή την εγκατάλειψη, πρέπει να εγκαταλείψουν το κοινό
νόμισμα. Με μεγάλο ενδιαφέρον παρακολουθείται στη Γερμανία η συζήτηση που βρίσκεται
σε εξέλιξη στη Γαλλία για την έξοδό της από το ευρώ! Το μέλλον θα δείξει αν αυτό
το βήμα είναι η έσχατη λύση για την ανάκτηση της ανταγωνιστικότητας της γαλλικής
βιομηχανίας»!