Δώσ’ μου σε παρακαλώ έναν, μονάχα ΕΝΑΝ, έναν Έλληνα, έναν απλό άνθρωπο, έναν συνηθισμένο, απ’ αυτούς που συναντάμε στη λαϊκή, στο λεωφορείο, στο καφενείο.
Έναν που θα σταθεί στο δικαστήριο, όπως αυτός ο Ισπανός πυροσβέστης και θα πεί,
-Εγώ σώζω ανθρώπους, δε σώζω τράπεζες!
Να μπορώ να σταθώ δίπλα του και να φωνάξω
-Αυτός κι εγώ κι όλοι σας. Κουφάλες δεν ξοφλήσαμε! Πάλι μπροστά σας μας βρίσκετε.
Ευχαριστώ τον φίλο Μάκη Δ.