Αποκαλυπτικά αποτελέσματα στην δημοσκόπηση της
Palmos Analysis για το Tvxs, με θέμα την κρίση στο ελληνικό ποδόσφαιρο και τις αιτίες
της. Η μεγάλη πλειοψηφία των ερωτηθέντων πιστεύει ότι το ποδόσφαιρο δεν είναι
"καθαρό και δίκαιο" και ότι για την κρίση ευθύνονται βασικά οι Ποδοσφαιρικές
Ανώνυμες Εταιρείες (ΠΑΕ) και οι παράγοντες που έχουν αναμειχθεί στο χώρο
"για να προωθήσουν τα επιχειρηματικά τους συμφέροντα". Άλλα εντυπωσιακά
ευρήματα: η διαιτησία δεν θεωρείται σοβαρή αιτία της κρίσης ή των φαινομένων βίας
και στις παραπάνω θέσεις συμφωνούν όλοι οι οπαδοί των κομμάτων, από Αεκτζήδες και
Παναθηναϊκοί μέχρι Παοκτζήδες και Ολυμπιακοί.
Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2014
Χρέος και Γεωπολιτική ...
Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
'Eσο έτοιμος
για την επόμενη μέρα
«Τους άλλους
πολιτικούς τους σκότωσαν οι επικοινωνιολόγοι και οι δημοσκόποι. ‘Ενας υπεύθυνος
πολιτικός είναι κάποιος που είναι μέσα στον λαό, που συναισθάνεται αυτό που λέει
ο λαός».
Ψάρεψα αυτή τη
φράση της Μαρίν Λε Πεν από το τελευταίο Express. Δημαγωγία μπορεί να πείτε, αλλά
αυτή η δημαγωγός έρχεται τώρα πρώτη στις δημοσκοπήσεις για τις επόμενες προεδρικές
εκλογές στη Γαλλία, γεγονός κοσμοϊστορικό για τα μεταπολεμικά πολιτικά δεδομένα
μιας χώρας που είναι, εδώ και τρεις αιώνες, η «ιδρύτρια» και το πολιτικό βαρόμετρο
όλης της Ευρώπης.
Σε μια κατάσταση
βαθειάς κρίσης και «προδοσίας» των ελίτ, το κοινωνικό σώμα έχει ακόμα περισσότερο
ανάγκη από τη γλώσσα και την αυθεντικότητα της αλήθειας. ‘Ένα μεγάλο μέρος της εκτόξευσης
του ΣΥΡΙΖΑ π.χ. μεταξύ 2011 και 2012 οφείλεται στον «αυθορμητισμό» του Τσίπρα. Μετά
τις εκλογές του Ιουνίου 2012, η αλλαγή στο στυλ του κόμματος μάλλον απέτρεψε παρά
βοήθησε την άνοδό του.
Τι αρέσει από την ΕΣΣΔ σε εκείνους που δεν τη γνώρισαν
Του Ντμίτρι Γκούμπιν, Ogoniok
Ακρως ενδιαφέρουσες απόψεις από νέους ανθρώπους που ποτέ τους δεν γνώρισαν τη Σοβιετική Ενωση, για το τι θα ήθελαν να φέρουν από εκείνο το σύστημα στη σημερινή κοινωνία. Υγεία, Παιδεία, σταθερότητα και βεβαιότητα για το αύριο, κυριαρχούν.
Στη Σχολή Δημοσιογραφίας του Διεθνούς Πανεπιστημίου Μόσχας θέτω στους φοιτητές μια άσκηση: Να γράψουν τα υπέρ και τα κατά της ΕΣΣΔ. Δεν με ενδιαφέρει τι πιστεύουν για τη Σοβιετική Ένωση, αλλά ποια μορφή έχει πάρει στη σκέψη εκείνων που έχουν ακούσει διηγήσεις γι’ αυτή. Λαμβάνω ως απάντηση επτά κείμενα, τα οποία είναι αρκετά ειρωνικά: «Δουλεία, ισότητα, αηδία», ή «Ο φανταστικός κόσμος της Σοβιετικής Ένωσης»…
Τι λοιπόν θα ήθελαν αυτά τα εικοσάχρονα παιδιά να φέρουν πίσω από το σοβιετικό παρελθόν; Ιδού οι απαντήσεις τους:
-Δωρεάν εκπαίδευση και υγεία: 5 αναφορές.
-Σταθερότητα και βεβαιότητα για την αυριανή μέρα: 5 αναφορές .
-Συσπείρωση, φιλική διάθεση, ντομπροσύνη: 4 αναφορές.
-Ασφάλεια, απουσία εγκληματικότητας: 4 αναφορές.
-Καλή εκπαίδευση, πνευματική ζωή: 3 αναφορές.
-Κοινωνική ασφάλιση: 3 αναφορές.
-Αυτοπραγμάτωση, ανάπτυξη των τεχνών, μαζί και της τηλεόρασης: 3.
Δυο φορές αναφέρθηκαν: «Ανάπτυξη του αθλητισμού», «Ισχυρός στρατός», «Ποιοτική υγειονομική περίθαλψη», «Στέγη για όλους». Μια φορά: «Τεχνική βάση», «Αγάπη για την πατρίδα» και … «Υπέροχη γεύση τσίχλας» (!).
Τι λοιπόν θα ήθελαν αυτά τα εικοσάχρονα παιδιά να φέρουν πίσω από το σοβιετικό παρελθόν; Ιδού οι απαντήσεις τους:
-Δωρεάν εκπαίδευση και υγεία: 5 αναφορές.
-Σταθερότητα και βεβαιότητα για την αυριανή μέρα: 5 αναφορές .
-Συσπείρωση, φιλική διάθεση, ντομπροσύνη: 4 αναφορές.
-Ασφάλεια, απουσία εγκληματικότητας: 4 αναφορές.
-Καλή εκπαίδευση, πνευματική ζωή: 3 αναφορές.
-Κοινωνική ασφάλιση: 3 αναφορές.
-Αυτοπραγμάτωση, ανάπτυξη των τεχνών, μαζί και της τηλεόρασης: 3.
Δυο φορές αναφέρθηκαν: «Ανάπτυξη του αθλητισμού», «Ισχυρός στρατός», «Ποιοτική υγειονομική περίθαλψη», «Στέγη για όλους». Μια φορά: «Τεχνική βάση», «Αγάπη για την πατρίδα» και … «Υπέροχη γεύση τσίχλας» (!).
Τα τουρκικά ΜΜΕ προαναγγέλουν "ένωση των εκκλησιών"...
Του Νίκου Χειλαδάκη
Είναι το λιγότερο εντυπωσιακά τα τουρκικά δημοσιεύματα που αναφέρονται στην «ιστορική», όπως χαρακτηρίζεται από όλους, επίσκεψη του Πάπα της Ρώμης Φραγκίσκου στην Τουρκία και η αναμενόμενη συνάντηση του με τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο. Αλλά το πιο εντυπωσιακό είναι πως τα περισσότερα δημοσιεύματα προαναγγέλλουν ότι με την συνάντηση αυτή θα αρχίσει η τελική πορεία ένωσης των «εκκλησιών» μετά από χίλια σχεδόν χρόνια διαχωρισμού. Για παράδειγμα παραθέτουμε το πολύ χαρακτηριστικό δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας, Star, που έχει μεγάλο αφιέρωμα στην επίσκεψη του Πάπα στην Τουρκία με τον πολύ ενδεικτικό τίτλο, «Bin yıl sonra İstanbul’da barışacaklar», δηλαδή, «Χίλια χρόνια μετά θα ομονοήσουν στην Κωνσταντινούπολη». Όπως αναφέρεται στο κοινό μήνυμα που αναμένεται να εκδοθεί στην συνάντηση του Πάπα της Ρώμης και του Πατριάρχη, θα γίνεται σαφή αναφορά για την κοινή θέληση να ξεπεραστούν όλα τα εμπόδια και να επιτευχτεί μετά από 960 χρόνια, όταν είχαν γίνει οι αμφότεροι αφορισμοί, η ποθούμενη ένωση των «εκκλησιών».
Από τα Τάγματα Ασφαλείας στην Απριλιανή Χούντα - Μέρος 4ο: Ο ΙΔΕΑ αναλαμβάνει δράση, η ακροδεξιά απλώνει τα πλοκάμια της και οι Αμερικανοί γίνονται οι νέοι "προστάτες" μας
Το ιδεολόγημα της "εθνικοφροσύνης"
Ο πολιτικός όρος που έμελλε να κυριαρχήσει στην πολιτική ζωή της χώρας από τα Δεκεμβριανά του 1944 έως τουλάχιστον το 1974 ήταν το ιδεολόγημα της "εθνικοφροσύνης".
Ο όρος "εθνικόφρονας" χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά για τον προσδιορισμό ενός κομματικού σχηματισμού από το Δ.Γούναρη το 1915 και συνδέθηκε με το θεσμό της βασιλείας. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1940, όμως, υιοθετήθηκε από αυτούς που συνεργάστηκαν με τους κατακτητές Γερμανούς, αυτούς που πολέμησαν στο πλάι των Βρετανών εναντίον του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ και αυτούς που υποδέχτηκαν τον Αμερικανό στρατηγό Βαν Φλητ παρουσιάζοντας τον ελληνικό στρατό λέγοντάς του "Στρατηγέ, ιδού ο στρατός σας (!)". Όπως ακριβώς συνέβαινε στο "1984" του Όργουελ με τα συνθήματα "Ο πόλεμος είναι ειρήνη, η ελευθερία είναι σκλαβιά, η άγνοια είναι δύναμη", η παραχάραξη του ορθού λόγου συνεχιζόταν : "Οι δοσίλογοι είναι εθνικόφρονες(!)"
Spiegel: 3ο Μνημόνιο για την Ελλάδα, με 10 δισεκατομμύρια ευρώ
Το γερμανικό περιοδικό “Spiegel”, που στα χρόνια της ελληνικής κρίσης έχει αποδειχτεί να διαθέτει… προνομιακή ενημέρωση από την πλευρά του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε αλλά και της ίδιας της Άνγκελα Μέρκελ για τις προθέσεις των Γερμανών αναφορικά με την τύχη της Αθήνας, αποκαλύπτει σήμερα το… μυστικό, για το 3ο Μνημόνιο στο οποίο θα υποχρεωθεί η Ελλάδα.
Ουρλιαχτό, για το ληστή των εφησυχασμένων συνειδήσεων Νίκο Ρωμανό
Του Αντώνη Αντωνάκου
Κι ήθελε ακόμη πολύ φως να
ξημερώσει
όμως εγώ δεν παραδέχτηκα την
ήττα,
έβλεπα τώρα πόσα κρυμμένα τιμαλφή
έπρεπε να σώσω
πόσες φωλιές νερού να συντηρήσω
μέσα στις φλόγες.
(Μανόλης Αναγνωστάκης)
Όλοι εμείς
που γαβγίζουμε μέχρι λύσσας αλλά δε δαγκώνουμε και βγάζουμε λυρικά τελειοποιημένα
χαπάκια-γραπτής ομολογίας πίστης στη δύναμη της εξουσίας-που κόβουν τη δίψα για
δράση, ακούμε τώρα τις φωνές απ’ τα πηγάδια των φυλακών.
Τα καλύτερα
μυαλά κάθε γενιάς οδηγούνται σε ψυχίατρο, έμπορο ναρκωτικών ή φυλακή. Τα καλύτερα
μυαλά δεν είναι αυτά που λέγανε το μάθημα νεράκι αλλά αυτά που κατουρούσαν το νεράκι
του μαθήματος και χέζαν τη μια και μοναδική άποψη του κυρίου νικητή όλων των απόψεων.
Την άποψη που σιγοψήνουν οι νικητές στην ακαδημία και τη σερβίρουν στα παιδάκια
οι έσχατοι διορθωτές. Οι όσοι έγιναν δάσκαλοι όσο θα γινόταν μπάτσοι, παπάδες ή
δεκανείς.
Η Ρωσία σε σταυροδρόμι
Του Τάκη Φωτόπουλου
Περίληψη: Σε αυτό το βαρυσήμαντο άρθρο, εξετάζεται ―υπό το πρίσμα των αποφάσεων που ελήφθησαν στην τελευταία σύνοδο του G20 στο Brisbane― η παρούσα εγκληματική Νέα Διεθνής Τάξη (ΝΔΤ) της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, η οποία, μέσω της στρατιωτικής και οικονομικής βίας, έχει οδηγήσει σε απόγνωση την πλειοψηφία του παγκόσμιου πληθυσμού προς όφελος μιας μικρής μειοψηφίας. Το άρθρο συμπεραίνει ότι οι χώρες του BRICS, οι οποίες προσυπέγραψαν το επίσημο ανακοινωθέν που σαφώς υιοθετεί την νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και εκθειάζει τις βασικές αρχές πάνω στις οποίες βασίζεται η ΝΔΤ, ουσιαστικά δεν έχουν δικαίωμα μετά από αυτό να μιλούν για έναν εναλλακτικό πόλο σε ένα νέο πολυπολικό κόσμο. Η μόνη πιθανή εξαίρεση είναι η Ρωσία, η οποία, ακριβώς λόγω της άνισης σχέσης της με αυτή την εγκληματική Διεθνή Τάξη, είναι σήμερα ο κύριος στόχος της Υπερεθνικής Ελίτ (Υ/Ε) που την διαχειρίζεται. Με αυτή την έννοια, η Ρωσία βρίσκεται, για μια ακόμη φορά μετά την επανάσταση του 1917, σε ένα ιστορικό σταυροδρόμι, και από τις αποφάσεις που θα πάρει θα κριθεί όχι μόνο η δική της τύχη, αλλά επίσης, και η τύχη όλου του κόσμου. Δηλαδή, αν θα ανατείλει μια νέα μακρά σκοταδιστική περίοδος, ή αν, αντίθετα, θα τεθούν οι βάσεις για μια πραγματική κοινωνία αυτοκαθορισμού.
Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2014
Περί Ρωμανού κι επεξεργασίας της αλήθειας
Του Παναγιώτη Χατζηστεφάνου
Παρακολουθώντας
τις επεξεργασμένες φωτογραφίες του Ρωμανού να περνάνε από την κεντρική ροή, εκείνες
που υπέστησαν χασάπικη επέμβαση από βάρβαρο “χειριστή” Photoshop δεν μπορώ
παρά να εστιάσω στην σημασία που έχει αυτό το χυδαίο ρετούς καθώς προσπαθεί να αποκρύψει
τα ίχνη της βίας του Ναζιστικού παρακράτους που είναι καθεστώς στο αποικιοκρατούμενο
κρατίδιο που κάποτε λεγόταν Ελλάδα.
Η προχειρότητα,
η τσαπατσουλιά αλλά και η αλαζονεία αυτής της επέμβασης είναι το λογότυπο που συμβολίζει
την μοναδική βιομηχανία που πραγματικά γνωρίζει ανάπτυξη και έχει λαμπρό μέλλον
στην πάλαι ποτέ Ελλάδα: την ολοένα και πιο επιταχυνόμενη κατασκευή και παραγωγή
εικονικής κανονικότητας.
Η πρωτόγονη,
ξεκάθαρα σαρκαστική στην επιπολαιότητα της, επέμβαση μέσω Photoshop πάνω στο παραμορφωμένο
πρόσωπο του Ρωμανού μας υπενθυμίζει ότι τίποτε δεν έχει σημασία πέρα από
την απόκρυψη της αλήθειας.
Στην ανάπτυξη
της αυτή η αγωνία απαντάται στις νεότευκτες και λεπτεπίλεπτες αφηγήσεις περί “μιας
άλλης Ελλάδας που δημιουργεί”, στων οποίων το λεπτεπίλεπτο παραμύθι η Ναζιστική
προπαγάνδα βρίσκεται πλέον σε πλήρη ανάπτυξη και παράγει ψεύδος και απάτη πολυτελείας
ως προϊόν για διεθνή κατανάλωση.
Οι τζιχαντιστές επιτίθενται από τουρκικό έδαφος στο Κομπάνι, αλλά ο Πάπας κι ο Βενιζέλος απολαμβάνουν την τουρκική κομπανία…
Ο Πάπας της Ρώμης, Φραγκίσκος κι ο… Πάπας της Αθήνας, Βαγγέλης Βενιζέλος βρίσκονται αυτήν τη στιγμή στην Τουρκία, τη χώρα η οποία κατηγορείται από τους Κούρδους, αλλά κι από ανεξάρτητες ΜΚΟ πως, πέρα από όλα τα άλλα, επέτρεψε στους τζιχαντιστές να κινηθούν από το δικό της έδαφος προκειμένου να προχωρήσουν σε βομβιστικές επιθέσεις αυτοκτονίας στη μαρτυρική πόλη Κομπάνι. Την ώρα που τα ελληνικά μέσα ενημέρωσης περιγράφουν με κάθε λεπτομέρεια και συγκίνηση την επίσκεψη του Ποντίφικα στην Αγιά Σοφιά και τις επαφές του αντιπροέδρου της ελληνικής κυβέρνησης, υπουργού Εξωτερικών και προέδρου του ΠΑΣΟΚ με την τουρκική πολιτική ηγεσία, η Άγκυρα κλείνει τα μάτια στην ακραία επιθετικότητα του ISIS, η οποία μόνο το τελευταίο 24ωρο έχει στοιχίσει τη ζωή τουλάχιστον 30 ανθρώπων.
“Η νεοελληνική Φαυλοκρατία”
Του Ευάγγελου Κοροβίνη
ΓΕΝΕΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ
Τα πρώτα πενήντα χρόνια – Ένα φαυλοκρατικό πολιτικό σύστημα αποκρυσταλλώνεται
Μέχρις και τις παραμονές της Επανάστασης του ’21, η απόσχιση των κλεφταρματολών από το σώμα των καρτερικών ομοθρήσκων του και οι συχνές συγκρούσεις με τους Οθωμανούς δεν απέβλεπαν μόνο στη θεμελίωση χριστιανικού κράτους. Παράπλευρος στόχος ήταν η αυτονόμηση από τους μηχανισμούς της εξουσίας, η δημιουργία διατοπικού αρματολικού δικτύου στη βάση των τοπικοσυγγενικών δεσμών και, μέχρι την έκρηξη της Επανάστασης, η προνομιακή ένταξη στην Οθωμανική τάξη πραγμάτων, στην οικονομία της βίας και της αυθαιρεσίας, που χαρακτήριζε την παρακμάζουσα Αυτοκρατορία.
Η αδιάλειπτη διεξαγωγή του Αγώνα επί δέκα συνεχή χρόνια συντέλεσε στην εδραίωση της εθνικής συνείδησης και πέραν του στενού κύκλου των διανοουμένων[1]. Παρά ταύτα, η δημιουργία αίσθησης νομιμοφροσύνης προς το νεοϊδρυθέν κράτος αποδείχθηκε δύσκολο, αν όχι ακατόρθωτο, έργο.
Πολύ σύντομα, αμέσως μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια (που με ισχνά μέσα που διέθετε προσπάθησε να θεμελιώσει σύγχρονο για τα δεδομένα της εποχής κράτος[2]), η πολιτική ζωή του ανεξάρτητου κρατιδίου θα πάρει τη μορφή μιας ανελέητης και διαρκούς σύγκρουσης για τον έλεγχο του κράτους. Το κράτος, ο κυριότερος εργοδότης της χώρας, θα γίνει «το μήλον της έριδος» μεταξύ των αλληλοσπαρασσόμενων φατριών.
Ο Πελετίδης έδωσε σε άπορους στην Πάτρα την εκμετάλλευση ελαιόδεντρων. Αστυνομικοί και ιερείς αντέδρασαν!
Παρακαλώ, την προσοχή σας. Παρά τις "λογοτεχνικές παρεμβάσεις" του γράφοντος, η ιστορία που ακολουθεί είναι πέρα για πέρα αληθινή:
Επειδή στην Πάτρα κατά τις τελευταίες δημοτικές εκλογές πλειοψήφισαν οι κομμουνιστές, είναι φυσικό και επόμενο η δημοτική αρχή να μην ασχολείται με σοβαρά και κεφαλαιώδη προβλήματα της πόλης, όπως κάνει π.χ. ο δήμος Ναυπλιέων, ο οποίος ασχολήθηκε με το να ονομάσει τον Αντώνη Σαμαρά επίτιμο δημότη του. Εμείς εδώ, κολλημένοι κομμουνιστές, επιμένουμε να ασχολούμαστε με τρίχες, όπως π.χ. πώς θα ανακουφίσουμε (έστω και λίγο) τους συμπολίτες μας που υποφέρουν.
Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο, λοιπόν, οι διοικούντες τον δήμο σκέφτηκαν κάτι απλό: να αξιοποιήσουν κατά τον πιο πρόσφορο τρόπο την δημοτική περιουσία. Κι ανάμεσα στα περιουσιακά στοιχεία τού δήμου υπάρχουν και... ελιές! Μιας και στο σχέδιο πόλης έχουν ενταχθεί αγροί και χωράφια, πολλά των οποίων έχουν ήδη απαλλοτριωθεί προκειμένου να ανοιχτούν δρόμοι, να γίνουν πλατείες, να χτιστούν σχολεία κλπ, είναι λογικό να υπάρχουν μεταξύ τους και κάποια με ελιές.
ΗΠΑ: «Αράπης είναι! Ρίχτε του στο ψαχνό κι ας είναι παιδί!»
Του Γιώργου Δελαστίκ
Ξέσπασαν για μια ακόμη φορά οι μαύροι των ΗΠΑ εναντίον του ρατσισμού που μαίνεται στη χώρα τους. Με αφορμή την προκλητική απόφαση δικαστηρίου στο Φέργκιουσον της πολιτείας του Μιζούρι να μην παραπέμψει καν σε δίκη τον λευκό αστυνομικό Ντάρεν Ουίλσον που σκότωσε τον 18χρονο άοπλο μαύρο έφηβο Μάικλ Μπράουν τον Αύγουστο, ξέσπασαν βίαιες ταραχές στο Φέργκιουσον και διαδηλώσεις σε 170 και πλέον πόλεις των ΗΠΑ. Από την Ουάσιγκτον, τη Νέα Υόρκη και το Σικάγο ως το Λος Αντζελες και το Σιάτλ στη Δυτική Ακτή της αχανούς χώρας. Για μια ακόμη φορά έγινε σαφές ότι αν κάποιος είναι αστυνομικός στις ΗΠΑ, δρα στη βάση του δόγματος… «Αράπης είναι, ρίχτου στο ψαχνό κι ας είναι και παιδί! Ετσι κι αλλιώς μπλεξίματα με τη Δικαιοσύνη να έχεις αποκλείεται!». Την περασμένη εβδομάδα, άλλωστε, αστυνομικός δολοφόνησε… 12χρονο (ναι, δωδεκάχρονο!) παιδί, μαύρο φυσικά κι αυτό, επειδή κρατούσε ένα ψεύτικο πιστόλι που πετούσε μπίλιες πλαστικές και έπαιζε με αυτό σε ένα πάρκο! Οταν ένας Αμερικανός αστυνομικός σκοτώνει ένα 12χρονο παιδί, οι πιθανότητες είναι εξαιρετικά περισσότερες ότι το κάνει για να διασκεδάσει αφαιρώντας τη ζωή ενός «αράπη» παρά επειδή… «φοβήθηκε».
Πόσους μαλάκες αντέχει η χώρα;
Σε φτωχαίνουν αυτοί, αλλά εσύ τα βάζεις με τον μετανάστη. Τα βάζεις με τον φουκαρά της εμπόλεμης ζώνης που τα άφησε όλα πίσω για να σωθεί. Ρε φίλε, πόσα κιλά μαλάκας είσαι;
Πόσους μαλάκες αντέχει η χώρα;
ΠΟΣΟΣΤΩΣΗ ΣΤΟΥΣ ΜΑΛΑΚΕΣ!
Ανάρτηση από: https://www.facebook.com/pages/The-Bloopers-Team-web-radio
Με το βασανιστήριο της υποχρεωτικής σίτισης απειλούν τον αναρχικό αγωνιστή Ν.Ρωμανό, σχετική ανακοίνωση για την υγεία του.
Τις τελευταίες
ώρες κυκλοφορεί έντονα ότι το ολοκληρωτικό καθεστώς προχωρά με εισαγγελείς στο βασανιστήριο
της υποχρεωτικής σίτιση του αναρχικού αγωνιστή Νίκου Ρωμανού, θα επανέλθουμε πριν
όμως τοποθετούμε την ανακοίνωση της γιατρού Λ. Βεργοπούλου
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ
ΓΙΑΤΡΟΥ ΛΙΝΑΣ ΒΕΡΓΟΠΟΥΛΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ ΤΟΥ ΑΠΕΡΓΟΥ ΠΕΙΝΑΣ
ΝΙΚΟΥ ΡΩΜΑΝΟΥ
Σήμερα 28 Νοεμβρίου
2014 επισκέφτηκα τον κρατούμενο Νίκο Ρωμανό, απεργό πείνας από τις 10 Νοεμβρίου,
στο νοσοκομείο Γεννηματάς όπου νοσηλεύεται φρουρούμενος από αστυνομικές δυνάμεις.
Δήλωσε ότι παραμένει σταθερός στην αρχική του θέση να συνεχίσει την απεργία πείνας
ως το τέλος (αρνούμενος την υποχρεωτική σίτιση, πίνοντας μόνο νερό, χωρίς να παίρνει
ενδοφλέβια υγρά και υποστηρικτική αγωγή με ορό). Θα συνεχίσει να «διεκδικεί το αίτημά
του για χορήγηση εκπαιδευτικών αδειών από τη φυλακή, με οδόφραγμα το σώμα του και
με πλήρη γνώση των κινδύνων για την υγεία και τη ζωή του, μέχρι να κερδίσει ανάσες
ελευθερίας από την ισοπεδωτική συνθήκη του εγκλεισμού».
Ποιοι φοράνε τις κουκούλες;
"Με τους παλμούς της καρδιάς του να φτάνουν τους 170, η ανακοπή δυστυχώς είναι αναμενόμενη". Η μάχη του Νίκου Ρωμανού με την ανάλγητη εξουσία (διαβάστε ΕΔΩ)
Τον Γρηγορόπουλο τον σκοτώσατε. Πισώπλατα στα 15 του.
Τον Ρωμανό, κοντεύετε. Παράνομα στα 21 του.
Τις αδερφές του Χάρβαρντ όμως που έχετε για συμβούλους,
πρέπει να τις απολύσετε γιατί δεν σας τα λένε καλά.
Τον Ρωμανό, κοντεύετε. Παράνομα στα 21 του.
Τις αδερφές του Χάρβαρντ όμως που έχετε για συμβούλους,
πρέπει να τις απολύσετε γιατί δεν σας τα λένε καλά.
Η Ελλάς ως Lebensraum
Του Γεώργιου Μαλούχου
Δεν είναι το πρώτο δείγμα, ούτε, προδήλως, θα είναι (εύκολα) το τελευταίο. Η πορεία της μετατροπής της Ελλάδας σε ένα νέο είδος απομακρυσμένου, σύγχρονου γερμανικού οικονομικού, διοικητικού και, φυσικά, πολιτικού Lebensraum, «ζωτικού χώρου», καθίσταται όμως τώρα πιο εξόφθαλμη παρά ποτέ, με την «ξαφνική κατάκτηση» του πακέτου όλων των περιφερειακών αεροδρομίων της χώρας.
Πώς η ουκρανική κρίση συναντά την Ανατολική Μεσόγειο
Του Κώστα Ράπτη
Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας με την Τουρκία
δεν συγκαλεί στις αρχές Δεκεμβρίου μόνο η Ελλάδα – το ίδιο διάστημα πρόκειται να
συνεδριάσει, για πέμπτη φορά στα χρονικά, στην Άγκυρα το αντίστοιχο σχήμα της γειτονικής
χώρας με την Ρωσία.
Δεχόμενος προ ημερών τα διαπιστευτήρια του νέου
Τούρκου πρεσβευτή στη Μόσχα, ο Vladimir Putin μίλησε με θερμά λόγια για τις σχέσεις
του με την τουρκική ηγεσία και τον Tayyip Erdogan προσωπικά και δήλωσε ότι προσβλέπει
στην επικείμενη συνεδρίαση του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας Ρωσίας-Τουρκίας για
το “άνοιγμα νέων οριζόντων” στις διμερείς σχέσεις.
Ωστόσο, στο βαρύ κλίμα που έχουν δημιουργήσει
τόσο η ουκρανική όσο και η μεσανατολική κρίση οι ρωσο-τουρκικές σχέσεις χαρακτηρίζονται
από εξαιρετική αμφισημία – ακροβατώντας ανάμεσα στην αμοιβαία επιθυμητή σύμπραξη
και τον αντικειμενικά προδιαγεγραμμένο ανταγωνισμό.
Να αντιταχθούμε στη σκανδαλώδη “επίσκεψη” του Νταβούτογλου
Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου συγκέντρωση διαμαρτυρίας στα Προπύλαια
Στις 5 Δεκεμβρίου 2014 καταφθάνει στην Ελλάδα ο πρωθυπουργός της Τουρκίας και αρχιτέκτονας του νεο-οθωμανισμού, Αχμέτ Νταβούτογλου, για να συμμετάσχει στο κοινό, ελληνοτουρκικό υπουργικό συμβούλιο. Την ίδια στιγμή που πραγματοποιείται μια νέα επέκταση της εισβολής στην Κύπρο, με την έμπρακτη αμφισβήτηση της κυπριακής ΑΟΖ· την ίδια στιγμή που η Τουρκία βρίσκεται στο αποκορύφωμα της επεκτατικής της δραστηριότητας, προωθώντας τα σχέδιά της στην Συρία, και ευρύτερα στην Μέση Ανατολή και έρχεται σε ευθεία αντίθεση με τον κουρδικό λαό· την ίδια στιγμή που βρίσκεται σε απομόνωση σε ολόκληρη την περιοχή, τότε η κυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου επιλέγει να συμμετάσχει σ’ ένα ακόμη στιγμιότυπο «ελληνοτουρκικής φιλίας». Μόνο που, πλέον, και μετά τα τελευταία γεγονότα στην Κύπρο, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις έχουν εισέλθει για μια ακόμα φορά σ’ ένα νέο στάδιο: Πλέον, η τουρκική κυβέρνηση δεν επιδιώκει να επιβάλει τα συμφέροντά της δια της «φιλίας» αλλά δια των εκβιασμών και της ανοιχτής επιβολής. Γι’ αυτό και αυτό το κοινό ελληνοτουρκικό συμβούλιο δεν είναι απλώς μόνον ένα ακόμη πυροτέχνημα «φιλίας», αλλά επί της ουσίας η πρώτη συνάντηση του νεο-οθωμανού περιφερειακού δυνάστη, που αμφισβητεί ανοικτά το καθεστώς του Αιγαίου και απειλεί τη Θράκη, με την ελληνική «διοίκηση». Αποτελεί σκάνδαλο η συνάντηση των υπουργικών συμβουλίων των δύο χωρών ,τη στιγμή που η Ελλάδα όχι μόνο έχει εγκαταλείψει το ενιαίο αμυντικό δόγμα Ελλάδας-Κύπρου και δεν διεξάγονται κοινές συναντήσεις των υπουργικών συμβουλίων Ελλάδας-Κύπρου, όπως θα έπρεπε!
Video με τον Νίκο Ρωμανό να σηκώνει ψηλά τη γροθιά του μέσα από το Γ. Γεννηματά
Αποκλειστικό βίντεο από τον @dromografo, με τον Νίκο Ρωμανό να βρίσκεται την Παρασκευή αργά το βράδυ στο παράθυρο του Γ. Γεννηματά. Ο Νίκος Ρωμανός ο οποίος κανει απεργία πείνας εδώ και 20 μέρες, σηκώνει ψηλά την γροθιά του και χαιρετάει τους αλληλέγγυους που βρίσκονται έξω από το Νοσοκομείο Γεννηματά.
«Θα ξανανταμώσουμε να είσαι σίγουρος, αλλά όχι στο καφενείο»
Του Χρήστου Επαμ. Κυργιάκη
Σήμερα συμπληρώνεται ο τρίτος μήνας από τότε που ο φίλος μας κρατάει μόνο για τον εαυτό του αυτό το φοβερό μυστικό. Δεν μπόρεσε, ή μάλλον δεν θέλησε να το μοιραστεί με κανέναν. Ούτε με φίλο, ούτε με γνωστό, ούτε με συγγενή. Όμως είχε φτάσει πια στα όριά του. Ένιωθε πως δεν θα μπορούσε να το κρατήσει άλλο μέσα του. Τον έπνιγε, μέρα τη μέρα του έτρωγε τα σωθικά. Είχε δίκιο τελικά ο παππούς του που έλεγε συχνά πώς οι αρρώστιες των σπλάχνων είναι αρρώστιες ψυχής. Αυτούς τους τελευταίους μήνες, αισθανόταν πολύ συχνά πόνους στα σπλάχνα του ενώ ποτέ άλλοτε δεν είχε τέτοιου είδους ενοχλήσεις.
Όλα ξεκίνησαν πριν από ένα χρόνο περίπου, όταν το αφεντικό του, του ανακοίνωσε πως στο εξής θα τον χρειαζόταν μόνο τις τέσσερις από τις πέντε μέρες της εβδομάδας, γιατί οι παραγγελίες είχαν μειωθεί άρα και τα δρομολόγια θα ακολουθούσαν μια αντίστοιχη μείωση. Του είπε επίσης πως όλοι οι οδηγοί το ίδιο πρόβλημα αντιμετωπίζουν και πως αν ήθελε θα μπορούσε να ψάξει αλλού για δουλειά αρκεί να του υπέβαλλε την παραίτησή του γιατί εκείνος δεν του πήγαινε η καρδιά να τον διώξει. Βέβαια του υπενθύμισε επίσης πως θα υπήρχε και μια αντίστοιχη μείωση στο μισθό του αφού θα μειωνόταν οι μέρες εργασίας του. Έτσι ήταν το δίκαιο.
Ιερισσός - Σκουριές: «Γιαγιά, τι έκανες μπροστά στα ΜΑΤ;»
Του Κώστα Παπαντωνίου
Την ώρα που ο κόσμος υποχωρούσε εξαιτίας των χημικών, μια ηλικιωμένη παρέμενε ακλόνητη στην είσοδο του εργοταξίου, όπου και γινόταν η διαμαρτυρία για τα μεταλλεία. Μπροστά στα ΜΑΤ, επιβεβαίωνε το θάρρος της γενιάς της. «Της γενιάς του ‘40», όπως μου έλεγε με καμάρι, παίρνοντας το γυρισμό για την Ιερισσό. «Έχουμε περάσει σκληρή φτώχεια και πείνα. Μέρες που πιστέψαμε ότι δεν θα επιστρέψουν, αλλά μας τις έφερε πίσω ο Σαμαράς. Ζήσαμε τον εμφύλιο στα βουνά και θέλουν να τον ξαναζήσουμε και τώρα».
Ο εμφύλιος, για τον οποίο μου έκανε λόγο η κ. Καίτη, 75 χρονών, δεν ήταν μια υπερβολή πάνω στην κουβέντα. Η El Dorado Gold, στην προσπάθειά της να προχωρήσει κανονικά το έργο, έχει καταφέρει προσφέροντας γη και ύδωρ, να εξαγοράσει και να χωρίσει την περιοχή στα δύο.
Στη Μεγάλη Παναγιά, το χωριό που βρίσκεται πιο κοντά στις εγκαταστάσεις, συγγενείς και φίλοι δεν ανταλλάσσουν εδώ και δύο χρόνια κουβέντα. «Ήρθαν να μας καταστρέψουν τον τόπο. Κι όχι μόνο το δικό μας. Ο δικός μας είναι η αρχή για να καταστρέψουν όλη τη Χαλκιδική και τη Βόρεια Ελλάδα».
Η τραγωδία στο Γοργοπόταμο
Στις 29 Νοεμβρίου 1964 χιλιάδες κόσμου συγκεντρώθηκε στον Γοργοπόταμο για να τιμήσουν την 22η επέτειο από την ανατίναξη της ομώνυμης γέφυρας, που αποτέλεσε μία από τις κορυφαίες αντιστασιακές πράξεις του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ήταν η πρώτη φορά που εορτασμός διοργανώθηκε από το επίσημο ελληνικό κράτος.
Στην κυβέρνηση βρισκόταν η Ένωση Κέντρου με πρωθυπουργό τον Γεώργιο Παπανδρέου. Το πολιτικό κλίμα ήταν βαρύ από την παραίτηση του αναπληρωτή Υπουργού Συντονισμού Ανδρέα Παπανδρέου, λίγες μέρες νωρίτερα. Η φιλοκυβερνητική εφημερίδα «Ελευθερία», προσκείμενη στον Υπουργό Οικονομικών Κώστα Μητσοτάκη, τον είχε κατηγορήσει για χαριστικές αναθέσεις μελετών και έργων σε φιλικά του πρόσωπα («Σκάνδαλο Σκιαδαρέση») και ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε υποβάλλει την παραίτησή του για «να υπερασπισθεί την αθωότητα και την πολιτική του εντιμότητα».
Η νέα αποικιοκρατία
Του Δημήτρη Μηλάκα
Σε άλλες παλαιότερες εποχές «αντιβασιλείς», έπαρχοι και αξιωματούχοι έφταναν από την μητρόπολη για να διοικήσουν τους πρωτόγονους ιθαγενείς, να δώσουν τα φώτα τους και να ρουφήξουν τον πλούτο τους. Σήμερα, όπως αρχίζει πια να γίνεται ξεκάθαρο από το ελληνικό παράδειγμα εποπτείας, η αποικιοκρατική διοίκηση γίνεται κατά κύριο λόγο από το πρόθυμο εγχώριο πολιτικό προσωπικό.
Αυτοί οι πρόθυμοι τοποθέτησαν τη χώρα στη μέγγενη των Μνημονίων και των Δανειακών Συμβάσεων φρόντισαν να εντάξουν στο εσωτερικό δίκαιο της χώρας τις απαιτήσεις των δανειστών και από το 2010 μέχρι και τώρα διοικούν ως τοποτηρητές ξένων συμφερόντων μετατρέποντας τη χώρα σε αποικία χρέους, όπου:
Θοδωρής Ιακωβίδης: «Λευτεριά στην Κύπρο» (video)
Ο αθλητής του Πανελληνίου μόλις είχε σηκώσει τα 190 κιλά στην κίνηση του ζετέ. Άφησε τα βάρη, σήκωσε τα δυο του χέρια και φώναξε «λευτεριά στην Κύπρο». Όσοι Κύπριοι και Ελλαδίτες βρίσκονταν στο γυμναστήριο της Λεμεσού ξέσπασαν σε χειροκροτήματα. Αμέσως μετά το τέλος του αγώνα, οι Κύπριοι έσπευσαν να τον αγκαλιάσουν και να τον φιλήσουν γι’ αυτή την κίνησή του.
«Σε κάποια πράγματα είμαι λίγο ιδεολόγος και δεν το μπορώ το άδικο. Γι’ αυτό φώναξα, βγήκε από μέσα μου», τόνισε ο Ιακωβίδης στο Sportsfeed.gr.
Για άλλη μία φορά, ο Ιακωβίδης απέδειξε ότι είναι ένας ξεχωριστός αθλητής. Το καλοκαίρι, όταν είχε νικήσει στο πανελλήνιο πρωτάθλημα, τράβηξε μαζί του στο πρώτο σκαλί του βάθρου και τον συναθλητή του, Αντώνη Μαρτασίδη, επειδή όπως είπε «ο Αντώνης έπρεπε να είναι νικητής, αλλά έμεινε δεύτερος από μία ατυχία».
Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2014
Ύστατος αγώνας από τον Νίκο Ρωμανό που δεν υποχωρεί. Επείγον κάλεσμα συμπαράστασης στις 23:00!
Επείγον κάλεσμα συμπαράστασης στις 23:00!
Ο Νίκος Ρωμανός
βρίσκεται στην 3η εβδομάδα απεργίας πείνας, με τη ζωή του να διατρέχει άμεσο κίνδυνο.
«Με τους παλμούς της καρδιάς του να φτάνουν τους 170, η ανακοπή δυστυχώς είναι
αναμενόμενη όπως κάποιοι ψιθυρίζουν, ενώ θα έπρεπε να το φωνάζουν», δηλώνει
ο δικηγόρος του, Φραγκίσκος Ραγκούσης.
Πολλοί ισχυρίζονται
και όχι αβάσιμα ότι οι κυβερνητικές πολιτικές των τελευταίων χρόνων απειλούν την
ίδια την επιβίωση σημαντικών κομματιών της κοινωνικής πλειοψηφίας. Είναι τόσο
αλαζονικά ανάλγητη και δολοφονική όμως η φυσιογνωμία αυτής της κυβέρνησης ώστε να
μην διστάσει να βάλει την υπογραφή της στο θάνατο ενός νέου ανθρώπου που διεκδικεί
ένα νόμιμο και δίκαιο δικαίωμά του;
Στην.. υπηρεσία του Προξενείου και οι μουσουλμάνοι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ
Έμμεση απόπειρα ομογενοποίησης της μουσουλμανικής μειονότητας της Δυτικής Θράκης και ενσωμάτωσης των Πομάκων και των Ρομά στους τουρκογενείς συνιστούν οι παρεμβάσεις στην Ολομέλεια των δύο μειονοτικών βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ Αιχάν Καρά Γιουσούφ και Χουσεϊν Ζεϊμπέκ οι οποίοι έκαναν αναφορά σε υποτιθέμενη «μητρική γλώσσα» των μουσουλμάνων της περιοχής.
Στην πράξη οι δύο βουλευτές μετέφεραν στο ελληνικό κοινοβούλιο τις προσπάθειες του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής να επιβάλλει την τουρκική γλώσσα ως την επίσημη της μειονότητας και έτσι να ενισχυθούν οι απόπειρες για αναγνώριση της δήθεν «τουρκικής εθνικής ταυτότητας» της μειονότητας.
Κατά την συζήτηση στην Βουλή τροπολογιών του υπουργείου Παιδείας που αφορούν τα μειονοτικά σχολεία ο κ. Αϊχάν Καρά Γιουσούφ υποστήριξε πως «Η παιδεία και οι υπηρεσίες που θα παρέχονται στα νηπιαγωγεία θα πρέπει να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις της μειονότητας και να είναι δίγλωσσες, δηλαδή στην μητρική γλώσσα και στην ελληνική. Σε κάθε περίπτωση η αναζήτηση εκπαιδευτικών λύσεων πρέπει να γίνει στη βάση της παραδοχής ότι η ορθή εκπαίδευση στη μητρική γλώσσα παρέχει τη δυνατότητα για την εκμάθηση μιας δεύτερης γλώσσας. Είναι επιτακτική η ανάγκη να γίνει αναδιαμόρφωση και επικαιροποίηση των σπουδών, τόσο στην πρωτοβάθμια, όσο και στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση».
Μπορούμε;
Του Γεράσιμου Δεληβοριά
Γιατί εμείς ΔΕΝ «Μπορούμε»;
Ποιος θυμάται τους «αγανακτισμένους»; Στην Ελλάδα κανείς και κανείς δεν αναφέρεται πια σ’ αυτούς και τα γεγονότα που συγκλόνισαν τη χώρα μας πριν από τρία χρόνια.
Στην όχι και τόσο μακρινή μας Ισπανία, τους θυμούνται πολύ καλά, γιατί τους βλέπουν κάθε μέρα. Μόνο που τώρα η αγανάκτηση έδωσε τη θέση της στη θέληση. «Μπορούμε» (podemos) δηλώνουν 208,000 μέλη του καινούργιου κόμματος και μαζί τους εκατοντάδες χιλιάδες Ισπανοί, προκαλώντας «πολιτικό σεισμό» στη χώρα, φέρνοντας πρώτο στις δημοσκοπήσεις το καινούργιο κόμμα για τις γενικές εκλογές που θα διεξαχθούν σ’ ένα χρόνο.
Άλλωστε από εκεί ξεκίνησαν όλα. Στην πλατεία του Ήλιου στη Μαδρίτη, συγκεντρώθηκαν πρώτη φορά φορά οι αγανακτισμένοι πολίτες, δίνοντας το σύνθημα για συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας και σε άλλες χώρες, με πρώτη και καλύτερη τη δική μας, με τις μεγάλες συγκεντρώσεις στις πλατείες που ακολούθησαν. Μέχρι εκεί όμως ήταν η κοινή μας πορεία. Η εξέλιξη του κινήματος των «αγανακτισμένων» ήταν τελείως διαφορετική στις δύο χώρες, που τις ενώνουν τόσα πολλά.
Γιατί εμείς ΔΕΝ «Μπορούμε»;
Ποιος θυμάται τους «αγανακτισμένους»; Στην Ελλάδα κανείς και κανείς δεν αναφέρεται πια σ’ αυτούς και τα γεγονότα που συγκλόνισαν τη χώρα μας πριν από τρία χρόνια.
Στην όχι και τόσο μακρινή μας Ισπανία, τους θυμούνται πολύ καλά, γιατί τους βλέπουν κάθε μέρα. Μόνο που τώρα η αγανάκτηση έδωσε τη θέση της στη θέληση. «Μπορούμε» (podemos) δηλώνουν 208,000 μέλη του καινούργιου κόμματος και μαζί τους εκατοντάδες χιλιάδες Ισπανοί, προκαλώντας «πολιτικό σεισμό» στη χώρα, φέρνοντας πρώτο στις δημοσκοπήσεις το καινούργιο κόμμα για τις γενικές εκλογές που θα διεξαχθούν σ’ ένα χρόνο.
Άλλωστε από εκεί ξεκίνησαν όλα. Στην πλατεία του Ήλιου στη Μαδρίτη, συγκεντρώθηκαν πρώτη φορά φορά οι αγανακτισμένοι πολίτες, δίνοντας το σύνθημα για συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας και σε άλλες χώρες, με πρώτη και καλύτερη τη δική μας, με τις μεγάλες συγκεντρώσεις στις πλατείες που ακολούθησαν. Μέχρι εκεί όμως ήταν η κοινή μας πορεία. Η εξέλιξη του κινήματος των «αγανακτισμένων» ήταν τελείως διαφορετική στις δύο χώρες, που τις ενώνουν τόσα πολλά.
Δ. Κουφοντίνας: δήλωση αλληλεγγύης στον Ν. Ρωμανό
Πριν από λίγη ώρα, ο Δημήτρης Κουφοντίνας επικοινώνησε τηλεφωνικά με την «Κόντρα» από την ειδική πτέρυγα των φυλακών Κορυδαλλού, και έκανε την εξής δήλωση:
«Οι καρπαζοεισπράκτορες της συγκυβέρνησης, το κλωτσοσκούφι του κάθε ισχυρού, είτε στη χώρα είτε στην ευρύτερη περιοχή μας, αυτοί που τρέμουν, πειθήνιοι και δουλικοί, μπροστά στον τελευταίο υπαλληλίσκο των τοκογλύφων δανειστών, δείχνουν αντίθετα το πιο κτηνώδες πρόσωπό τους απέναντι στον εχθρό λαό, απέναντι σ’ όσους τολμούν να αντιστέκονται. Απέναντι και στους απεργούς πείνας πολιτικούς κρατούμενους καταρρέει το προσωπείο του δήθεν ανθρωπισμού τους και αποκαλύπτεται το φασιστικό πρόσωπο της εξουσίας, το ίδιο διαχρονικά απέναντι στους απεργούς πείνας πολιτικούς κρατούμενους, είτε στην Ιρλανδία, είτε στην Τουρκία, είτε στην Ανάφη, σ’ όλες τις χώρες, σ’ όλους τους καιρούς.
«Οι καρπαζοεισπράκτορες της συγκυβέρνησης, το κλωτσοσκούφι του κάθε ισχυρού, είτε στη χώρα είτε στην ευρύτερη περιοχή μας, αυτοί που τρέμουν, πειθήνιοι και δουλικοί, μπροστά στον τελευταίο υπαλληλίσκο των τοκογλύφων δανειστών, δείχνουν αντίθετα το πιο κτηνώδες πρόσωπό τους απέναντι στον εχθρό λαό, απέναντι σ’ όσους τολμούν να αντιστέκονται. Απέναντι και στους απεργούς πείνας πολιτικούς κρατούμενους καταρρέει το προσωπείο του δήθεν ανθρωπισμού τους και αποκαλύπτεται το φασιστικό πρόσωπο της εξουσίας, το ίδιο διαχρονικά απέναντι στους απεργούς πείνας πολιτικούς κρατούμενους, είτε στην Ιρλανδία, είτε στην Τουρκία, είτε στην Ανάφη, σ’ όλες τις χώρες, σ’ όλους τους καιρούς.
Ναυαγοί χωρίς ναυάγιο
Του Καρτέσιου
Αλήθεια λένε. Δεν υπήρξε κανένα ναυάγιο στη διαπραγμάτευση του Παρισιού, διότι απλώς δεν υπήρξε καμία διαπραγμάτευση. Και δεν υπήρξε καμία διαπραγμάτευση από τη στιγμή που ο Χαρδούβελης ομολογεί ότι «ως χώρα έχουμε ολοκληρώσει το 99% των δεσμεύσεών μας, όμως εκείνοι θέλουν και το 1%». Όταν λοιπόν έχεις ολοκληρώσει το 99% των δεσμεύσεών σου στη Τρόικα, τί ακριβώς έχεις διαπραγματευτεί όλο αυτό το διάστημα που δήθεν διαπραγματεύεσαι; Ποια μνημόνια σκίζεις κάθε μέρα, όταν έχεις ολοκληρώσει το 99% των δεσμεύσεων αυτών των μνημονίων;
Κι όταν μιλάμε για «δεσμεύσεις» δεν εννοούμε «στιγμιαίες» δεσμεύσεις, αλλά εφ όρου ζωής. Πρόκειται για δεσμεύσεις με όλη την έννοια της λέξης. Δεσμεύουν την κάθε μας μέρα και την κάθε μέρα της κάθε γενιάς που ακολουθεί. Ας δούμε ποιο είναι και αυτό το 1% που επιμένει να ζητά η Τρόικα. Είναι η υπογραφή ενός νέου Μνημονίου, το οποίο όμως –κι εδώ είναι το ενδιαφέρον – δεν αρνείται η σημερινή κυβέρνηση να υπογράψει, απλώς παρακαλά να της δοθεί πίστωση χρόνου ώστε να το υπογράψει μετά την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας.
Σε αυτή την παράταση χρόνου εστιάζεται όλο αυτό που έχουν βαφτίσει «διαπραγμάτευση». Διαπραγματεύονται τον χρόνο που θα είναι ακόμη στην εξουσία. Πρόκειται περί διαπραγμάτευσης καθαρά προσωπικών συμφερόντων του Σαμαρά, του Βενιζέλου και των βουλευτών τους. Αυτό ναι, το δέχομαι. Διαπραγματεύονται όσο μπορούν. Κατά πάσα πιθανότητα θα πάει καλά. Ούτως ή άλλως, ολόκληρο το Σύστημα χρειάζεται χρόνο για να κάψει αποδείξεις απ’ όλα τα σκάνδαλα που δημιούργησε κι απ’ όλες τις συμφορές που συνειδητά έχει προκαλέσει στον τόπο.
Δεν μπορούμε να μιλάμε για αριστερό πατριωτισμό;
Του Δημήτρη Χρήστου
Τι γίνεται αν ο διάλογος δεν αποδίδει, αν οι στρατιωτικές προκλήσεις κλιμακώνονται και, κυρίως, αν οι παγκόσμιοι διαιτητές αδικούν τη χώρα και την αριστερή κυβέρνησή της;
Αφορμή για το σημερινό θέμα του άρθρου η δισέλιδη συνέντευξη της Σίας Αναγνωστοπούλου που φιλοξενήθηκε στην "Αυγή" της Κυριακής με τίτλο "Η ΑΟΖ, το Κυπριακό, η Τουρκία: Τι σημαίνει αριστερή πολιτική στα 'εθνικά θέματα'». Διάβασα τη συνέντευξη δύο και τρεις φορές. Το θέμα ήταν, είναι και θα είναι αρκετά σοβαρό, καθώς οι κανόνες και οι θεσμοί του διεθνούς δικαίου παραβιάζονται συστηματικά, με τον νόμο του ισχυροτέρου να επικρατεί με βίαια μέσα. Αυτή η κατάσταση βρίσκει την Ελλάδα αμυντικά, οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά στο πιο αδύναμο σημείο της μεταπολιτευτικής περιόδου. Παντού (με εξαίρεση την αδύναμη Βουλγαρία που έχει στρέψει το ενδιαφέρον της στη διαχείριση της δικής της μουσουλμανικής μειονότητας) όπου έχουμε σύνορα, Αλβανία, ΠΓΔΜ, Τουρκία, αντιμετωπίζουμε παρατεταμένα άλυτα προβλήματα.
Η κατάσταση πλέον ξεφέγει από κάθε έλεγχο - Ετοιμαστείτε..
Του Κ. Κυριακόπουλου
Στο Παρίσι οι συμμορίες και η μαφία των δανειστών, δε ζήτησαν
2 δις. Ζήτησαν τα πάντα με αντάλλαγμα το απόλυτο τίποτε, και έκαναν σαφές πως δεν
παζαρεύουν τίποτε και με κανέναν, φροντίζοντας να θυμίσουν στους πάντες ότι τους
έχουν δεμένους χειροπόδαρα...
Τα πράγματα είναι
πολύ πιο σοβαρά απ ότι επιχειρούν να εμφανίσουν τόσο οι πρωταγωνιστές όσο και οι
κομπάρσοι αυτής της κακοστημένης παράστασης.
Αυτό που συνέβη
στο Παρίσι, δεν ήταν μια ακόμη σφαλιάρα των επικυρίαρχων στα χειραγωγούμενα ανδρείκελα
της Αθήνας, που είδαν την επικοινωνιακή παραμύθα τους να καταρρέει σαν χάρτινος
πύργος, από τον άσπλαχνο τρόπο με τον οποίο τους αντιμετώπισαν τα ίδια τους τα αφεντικά.
Οι εξελίξεις
στο Παρίσι ουσιαστικά σηματοδότησαν πως έχουμε μπει πια στην τελική ευθεία, και
αυτό που γράφεται αυτή τη στιγμή, είναι ο επίλογος για την ίδια την Ελλάδα.
Πριν αρχίσουν
να σκάνε στον αέρα οι λεπτομέρειες από το ταξίδι αυτοκτονίας στη Γαλλική πρωτεύουσα,
ας δούμε πως έχουν τα πράγματα ως προς την ουσία των προβλημάτων.
Πέμπτη 27 Νοεμβρίου 2014
Κράτος, επανάσταση και ηγεμονία
Σε μπελάδες βάζουν την εγχώρια χαβιαροαριστερά και τους «ταξικιστικούς» (και ουχί ταξικούς)νεοφιλελεύθερους «αριστερούς» ανανεωτές (εντός και εκτός ΣΥΡΙΖΑ), οι εξαιρετικές εκδόσεις Α/ΣΥΝΕΧΕΙΑ, με την έκδοση του βιβλίου του Άλβαρο Γκαρσία Λινέρα, αντιπρόεδρου της Βολιβίας και στενού συνεργάτη του Έβο Μοράλες.
Όχι επειδή ο χώρος του «αριστερού life style, δεν αναφέρεται σαν απόπειρα για έμπνευση ή για προβληματισμό στο μπολιβαριανό κίνημα, αλλά επειδή φανερώνει τις καθηλώσεις και την υποκρισία που το διαπνέει. Υποκρισία αλλά και «εφηβική» εμμονή να γοητεύεται από οτιδήποτε εξωτικό, αλλά να θεωρεί αναχρονισμό και …εθνικισμό να βρίσκει αναλογίες στον δικό της τόπο.