Ανάρτηση από: http://gregordergrieche.blogspot.com
Δευτέρα 30 Ιουλίου 2018
Κυριακή 29 Ιουλίου 2018
Εμπρησμοί: Τώρα ψελλίζουν, δόλια, κάποια μισόλογα…
Κάθε εθνική και κοινωνική συμφορά, κάθε ανθρώπινη τραγωδία …κινητοποιεί όλους τους μηχανισμούς του ΕΓΚΛΗΜΑΤΟΣ: Τους πολιτικούς απατεώνες, τις ύαινες των ΜΜΕ και τους ποικίλους «αναλυτές»…
Τα εμπρηστικά ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ τα συνοδεύουν πάντα, σαν αποτρόπαιο …αποτύπωμα, τα ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ: α). Της φρενοβλαβούς προπαγανδιστικής αυθάδειας, αλλά και ηλιθιότητας της πολύχρωμους καθεστωτικής αλητείας και ιδιαίτερα των κοινοβουλευτικών απατεώνων: Κυβέρνησης και αντιπολίτευσης…
β). Της δημοσιογραφικής πορνείας που δραματοποιεί κάθε συμβάν, εμπορεύεταιι αδίστακτα τους θανάτους, τον ανθρώπινο πόνο και τους θρήνους των θυμάτων…
γ). Των «ειδικών» και ποικίλων «αναλυτών» που έρχονται να «ανακαλύψουν» τα αίτια της καταστροφής, στηρίζοντας, εμμέσως, αλλά και ευθέως, τις καθεστωτικές μυθολογίες, οι οποίες διαχέουν τις ευθύνες σε ένα ευρύτατο φάσμα, και με δόλιο τρόπο τις μεταθέτουν στα θύματα…
Το Μάτι αποτεφρώθηκε ολοκληρωτικά, οι νεκροί και οι αγνοούμενοι μπορεί να φτάσουν στους 200 (και να βομβαρδιζόταν το Μάτι λιγότερους νεκρούς θα είχαμε και εντυπωσιακά μικρότερες καταστροφές), ο κρατικός μηχανισμός, η αυτοδιοίκηση και όλες οι αρμόδιες υπηρεσίες πιαστήκανε στον ύπνο και απλώς φωτογράφιζαν τα «οπίσθια» της πύρινης λαίλαπας, ΚΑΙ παρ’ όλα αυτά τα ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑΣ, το θράσος των «αριστερών» ανδρεικέλων και όλης αυτής της καθεστωτικής αλητείας, υψώθηκε σε μορφές παράνοιας…
Σάββατο 28 Ιουλίου 2018
Να ζήσουμε
Τι κάνει ο λαός
όταν πενθεί;
Γίνεται λίγο
περισσότερο λαός.
Κλαίει για γνωστούς
και για αγνώστους.
Δίνει νερό και
χέρι.
Αίμα απ’ αυτό
που πάντα περισσεύει.
Βουτιές βαθιές
για να σώσει ό,τι σώζεται.
Μετά ανοίγει
το μάτι που απόμεινε κοιτάζοντας πίσω, τριγύρω και μπροστά.
Πιάνεται καλά-καλά
για να μετρήσει ποια κομμάτια του λείπουν.
Ποιο δέρμα κάηκε
και ποιο αξίζει να φορά.
Διαλέγει ξανά
τους φίλους του.
(Δεν μπορεί να
είναι οι ίδιοι).
Διαλέγει και
τους εχθρούς του.
(Τους δίνει ονόματα
φαρδιά-πλατιά).
Ανατρέχει σε
στίχους δικούς του που ξέχασε.
«Ήρθαν ντυμένοι
φίλοι αμέτρητες φορές οι εχθροί».
Παρασκευή 27 Ιουλίου 2018
Οι επαναλαμβανόμενοι εμπρησμοί που μετατρέπονται σε Εθνική καταστροφή είναι η τραγική συνέπεια μιας χώρας που κατάντησε Προτεκτοράτο
Κάτοικος περιοχής Μάτι: «…δεν μας ενδιαφέρουν τα σπίτια.., θέλουμε τους ανθρώπους μας πίσω, χάσαμε τους ανθρώπους μας, φέρτε τους ανθρώπους πίσω… τη γειτονιά μας… το καλοκαίρι πλημμύριζε παιδιά η γειτονιά που έρχονταν να κάνουν διακοπές με τους παππούδες και τις οικογένειές τους και ήμασταν όλοι μαζί,… πού είναι οι άνθρωποί μας;! Φέρτε τους πίσω σας παρακαλώ…!»
Λένε πολλοί, ο «Έλληνας είναι δεμένος με το σπίτι του» και την οικογένειά του. Είναι αλήθεια αλλά είναι και «μισή αλήθεια», γιατί αυτός ο λαός έχει υποστεί την πιο άγρια οικονομική βία και τον έχουν πλέον καθυποτάξει ολοκληρωτικά.
Όταν ο ελληνικός λαός έβγαινε από τον πόλεμο του ’40 και έναν εμφύλιο, έμπαινε σε ένα καθεστωτικό μοντέλο οικονομικής και πολιτικής εξάρτησης, όπου στα μετέπειτα χρόνια εκφράστηκε με την ενσωμάτωση της χώρας στην ΕΕ και αργότερα στο ευρώ, χάνοντας σταδιακά ακόμα και κάποιες υποτυπώδεις βάσεις οικονομικής και εθνικής κυριαρχίας.
Μάλλον πολύ λίγα λόγια έχουν συνδέσει την αποδιάρθρωση των κοινοτικών ανθρώπινων δεσμών στην ελληνική ύπαιθρο με το μοντέλο της εξαρτημένης ανάπτυξης που μας επιβλήθηκε μεταπολεμικά και οδήγησε στην μαζική εσωτερική και εξωτερική μετανάστευση και σε ένα σωρό τραγικές συνέπειες που είναι απόρροια μια καθολικής απουσίας προστατευτικών κοινωνικών δομών και μηχανισμών.
Η καταστροφή σαν καθρέπτης
Του Γιώργου Ρακκά
Κρατικές ευθύνες: κανένα σχέδιο που υπάρχει για να δίνει λόγο ύπαρξης στην «πολιτική προστασία» δεν λειτούργησε. Απ′ την Περιφέρεια μέχρι την Κυβέρνηση, κι από εκεί τους κατά τόπους Δήμους αντιλήφθηκαν πολύ αργά το μέγεθος της καταστροφής, όταν αυτή ήταν εν εξελίξει. Χαριστική βολή στην απρονοησία τους, το ξέσπασμα της εστίας στην Ραφήνα, ενώ έτρεχαν και δεν πρόφταναν στην Κινέττα.
Η υστέρηση δεν ήταν μόνον ή κυρίως οικονομική – την καθίζηση υποδομών και μηχανισμών θα πρέπει να την δούμε περισσότερο σα συνέπεια, παρά σαν το αίτιο. Πρωτόκολλα για την αντιμετώπιση καταστάσεων εκτάκτου ανάγκης υπάρχουν πολλά. Συνήθως δεν τίθεται κανένα εν ισχύ· γιατί; Μια πολύ χαρακτηριστική στάση νωθρότητας έχει κυριεύσει τις θεσμικές ηγεσίες. Απορροφώνται αποκλειστικά στο επικοινωνιακό έργο, αντιμετωπίζοντας με απίστευτη αδράνεια ό,τι επηρεάζει επί της ουσίας την πραγματικότητα.
Συβαριτισμός των ολίγων μέσα στην ανέχεια των πολλών. Οι περισσότεροι δήμαρχοι, περιφερειάρχες, υπουργοί και λοιποί αρμόδιοι θεωρούν προσβολή ν′ ασχολούνται με την «πολιτική προστασία». Το βλέπουν σαν να σφουγγαρίζουν, αυτοί, οι μικροί Λουδοβίκοι της ύστερης μεταπολίτευσης· κάποια βράβευση, μια συνέντευξη που θα επιτρέψει να φιλοτεχνήσουν όποιο προφίλ θέλουν για τον εαυτό τους, μια κοκορομαχία στα παράθυρα· οπωσδήποτε εγκαίνια, ή μια εκδήλωση σαν ευκαιρία να διαφημίσουν την ανθρωπιά τους. Αυτό είναι το πεδίο των δραστηριοτήτων τους.
Πέμπτη 26 Ιουλίου 2018
ΕΕ και ευρώ πάση θυσία: Η δολοφονία ενός λαού!
Κι όταν θα φθάσεις στην ακμή σου, Καίσαρ πια· έτσι περιωνύμου ανθρώπου σχήμα όταν λάβεις, τότε κυρίως πρόσεξε σα βγεις στον δρόμον έξω, εξουσιαστής περίβλεπτος με συνοδεία, αν τύχει και πλησιάσει από τον όχλο κανένας Aρτεμίδωρος, που φέρνει γράμμα, και λέγει βιαστικά «Διάβασε αμέσως τούτα, είναι μεγάλα πράγματα που σ’ ενδιαφέρουν», μη λείψεις να σταθείς· μη λείψεις ν’ αναβάλεις κάθε ομιλίαν ή δουλειά· μη λείψεις τους διαφόρους που χαιρετούν και προσκυνούν να τους παραμερίσεις (τους βλέπεις πιο αργά)· ας περιμένει ακόμη κ’ η Σύγκλητος αυτή, κ’ ευθύς να τα γνωρίσεις τα σοβαρά γραφόμενα του Aρτεμιδώρου»
Κωνσταντίνος Καβάφης: «Μάρτιαι Ειδοί»
__________________________________
Aπό τη μια, τα δωσιλογικά καθάρματα, λαφυραγωγοί του κουφαριού της Ελλάδας, οι περισσότεροι εκ των οποίων είναι τόσο άχρηστοι, που…φορούν δυο αριστερά παπούτσια.
Από την άλλη, η κατοχή της χώρας, από τη μαύρη διεθνή των τοκογλύφων, που αφαιμάσσει οικονομικά (κι όχι μόνο) τη χώρα και την εκποιεί κομμάτι-κομμάτι, με την αγαστή συνεργασία των δωσιλόγων. .
Οι αλάστορες του πολιτικού συστήματος, με μόνη ικανότητά τους, τη λυσσώδη προσπάθεια για τη διατήρηση και τη νομή της-ελέω Γερμανίας και ΗΠΑ- μνημονιακής εξουσίας, ώστε να «πουλάνε μούρη» και να «θρέφουν κώλο», αυξάνοντας την προσωπική τους περιουσία κι ευημερία.
«Σε μια χώρα που εν ριπή οφθαλμού μπορεί να καείς ζωντανός, απαγορεύεται να καείς νεκρός»
Αποτεφρώθηκε η σορός του Μάνου Ελευθερίου
Η σορός του Μάνου Ελευθερίου μεταφέρθηκε στη Βουλγαρία όπου και κάηκε.
Η πικρία της οικογένειάς του η οποία αναγκάστηκε να μεταφέρει τη σορό στη Βουλγαρία μιας και οι αποτρεφρώσεις δεν επιτρέπονται στην Ελλάδα, αποτυπώθηκε σε ανάρτηση στην επίσημη σελίδα του Μάνου Ελευθερίου στο facebook.
Η πικρία της οικογένειάς του η οποία αναγκάστηκε να μεταφέρει τη σορό στη Βουλγαρία μιας και οι αποτρεφρώσεις δεν επιτρέπονται στην Ελλάδα, αποτυπώθηκε σε ανάρτηση στην επίσημη σελίδα του Μάνου Ελευθερίου στο facebook.
Τρίτη 24 Ιουλίου 2018
Καμένη γη
Το να αναφέρεται κανείς σε ασύμμετρες απειλές είναι μάλλον
ανόητο, αφού τα δικά μας σφάλματα είναι εκθετικά μεγαλύτερα από τα σχέδια των «εχθρών»
μας – πόσο μάλλον όταν ακόμη και στην άκρη του γκρεμού, όταν φαίνεται καθαρά πως
η πατρίδα μας καταρρέει μετατρεπόμενη σε ένα αποτυχημένο κράτος, επικρατεί ο ατομισμός
και η εσωστρεφής μικροπολιτική σε ολόκληρο το εύρος της κοινωνίας.
«Στην ιστορία
και στις μέρες μας οι φυσικές καταστροφές δεν είναι σπάνια φαινόμενα. Αυτοί που
τυχόν τις υποκινούν, ενδέχεται να είναι εσωτερικά εγκληματικά στοιχεία αλλά και
εξωτερικά. Σε αμφότερες τις περιπτώσεις η απουσία ελέγχων οφείλεται σε κρατικό έλλειμμα.
Το ίδιο ισχύει και για την ανεπάρκεια των μέσων αντιμετώπισης ή την ελλιπή οργάνωση.
Παρά το ότι στην ανοχύρωτη Πολιτεία μας (μια Πολιτεία δεν είναι οχυρωμένη εάν τα
ιδεολογήματα θεωρούν το κράτος και την κρατική κυριαρχία περιττά και αναλώσιμα)
η ελπίδα είναι μάταιη, ας ελπίσουμε ότι οι πυρκαγιές δεν θα αποτελέσουν, όπως αποτέλεσαν
οι «Ρώσοι κατάσκοποι», αντικείμενο εσωτερικών μικροπολιτικών παιγνίων.
Δευτέρα 23 Ιουλίου 2018
Oι συριζέοι Ιωαννίδηδες ετοιμάζουν πραξικόπημα στη Θράκη
Του Κώστα Καραΐσκου
Το γεγονός ότι η σημερινή Κυβέρνηση των συριζέων εθνομηδενιστών κρέμεται κυριολεκτικά από 3 ψήφους μειονοτικών βουλευτών της Θράκης τείνουμε γενικώς να το ξεχνάμε. Όπως υποτιμούμε κάπως και το γεγονός ότι οι βουλευτές αυτοί, πέραν των όποιων προσωπικών τους πεποιθήσεων, δέχονται ποικίλες πιέσεις από την Τουρκία όπου αναφέρεται το μεγάλο κομμάτι των ψηφοφόρων τους. Έρχεται όμως να μας το θυμίσει με τρόπο οδυνηρό και με αύξουσα επιμονή η θρακική πολιτική της Αθήνας των δύο τελευταίων χρόνων.
Η Κυβέρνηση από το φθινόπωρο του 2016, τουλάχιστον, άρχισε με τρόπο ύπουλο να πριονίζει ό,τι έχει απομείνει όρθιο στην μειονοτική πολιτική της χώρας μας. Υπήρξαν και κάποια βήματα σωστά, οφειλόμενα όχι βεβαίως σε κάποια συριζέικη πρωτοβουλία αλλά στην καθαυτό λειτουργία του κράτους και της νομιμότητας. Από τον περασμένο Δεκέμβρη όμως η κατάσταση έχει ξεφύγει και ό,τι γίνεται στη Θράκη προερχόμενο από την Αθήνα είναι ταυτισμένο με το αιτηματολόγιο της Άγκυρας. Φυσικά δημοσίως οι Τσίπρες, οι Κοτζιάδες και οι Γαβρόγλοι διακηρύσσουν ότι η πολιτική τους στη Θράκη είναι εσωτερικό μας θέμα και κανέναν ρόλο δεν παίζει το τι θα πει ο Ερντογάν, παραλλήλως όμως κάνουν ακριβώς αυτά που απαιτεί ο νεοσουλτάνος (εδώ δεν μπόρεσαν να αρνηθούν την επίσκεψή του στην Κομοτηνή, θα του πούνε όχι στα άλλα;)! Έτσι, και στην κατεύθυνση των δίγλωσσων νηπιαγωγείων προχωράνε (με το ευρωπαϊκό πιλοτικό πρόγραμμα του ΙΕΠ), και τις Διαχειριστικές Επιτροπές των βακουφίων υπονομεύουν με κάθε τρόπο (μηνύσεις, καταγγελίες, οικονομικός στραγγαλισμός…), και τους μουφτήδες κάλεσαν σε παραίτηση για να προχωρήσουν σε εκλογές (άλλη παγκόσμια πρωτοτυπία)! Ό,τι ζητάει η Άγκυρα υλοποιείται από τους Κουΐσλιγκς της Αθήνας, αλλά ως …δική τους επιλογή. Φυσικά επικαλούνται και τον «διάλογο», αλλοίμονο, τι είναι οι άνθρωποι, τίποτε φασίστες; Τίποτε πουλημένα τομάρια, εξωνημένα κνώδαλα, προσκυνημένα γιουσουφάκια; Όχι, είναι δημοκράτες και αριστεροί κι έχουν προτεραιότητα τον διάλογο (με την Άγκυρα).
Τότε Χίτες και Ταγματασφαλίτες σήμερα Χρυσαυγίτες. Πάντα δολοφόνοι και κακοποιοί.
Του Γ. Γ.
Είναι γνωστό ότι ένα απ' τα αγαπημένα συνθήματα των Χρυσαυγιτών είναι το "Τιμή σε Χίτες και Ταγματασφαλίτες".
(Οι Χίτες και οι ταγματασφαλίτες ήταν κάτι άθλια υποκείμενα, βασιλόφρονες, δοσίλογοι, και οτιδήποτε «πατριωτικό» υπήρχε στο χώρο της άκρας δεξιάς που στην διάρκεια της κατοχής εξοπλίστηκαν απ’ τους Γερμανούς για να πολεμήσουν τον ΕΛΑΣ, διαπράττοντας παράλληλα τεράστιες θηριωδίες σε βάρος του άμαχουελληνικού λαού).Είναι γνωστό ότι ένα απ' τα αγαπημένα συνθήματα των Χρυσαυγιτών είναι το "Τιμή σε Χίτες και Ταγματασφαλίτες".
Γιατί το θυμήθηκα αυτό τώρα; Ο λόγος είναι γιατί συνάντησα στον "Ριζοσπάστη" ο οποίος κυκλοφορούσε σαν σήμερα το 1946, άλλο ένα κοινό που έχουν οι οπαδοί και τα μέλη της δικαζόμενης σήμερα εγκληματικής συμμορίας, με τους ιδεολογικούς προγόνους τους.
Οτι δηλαδή πέρα από δολοφόνοι και τραμπούκοι είναι και κακοποιοί κάθε είδους.
Για σεσημασμένους λωποδύτες με την ταμπέλα του Χίτη κάνει λόγο ο "Ριζοσπάστης" του '46, με τα μπραβιλίκια και την προστασία που "πουλούσαν" οι χρυσαυγίτες σε μετανάστες και νυχτερινά μαγαζιά ασχολήθηκε πρόσφατα το δικαστήριο στην δίκη της Χ. Α.
Άλλο ένα γνήσιο τέκνο του νεοφιλελευθερισμού ενάντια στη δημοκρατία
Ο μονάρχης Μακρόν και ο παρακρατικός Ρασπούτιν του βυθίζουν τη Γαλλία σε βαθιά κρίση!
Του Γιώργου Μητραλιά
Τα αποκαλυπτήρια του μακρονικού (παρα)κράτους είναι εντυπωσιακά και βυθίζουν ήδη το καθεστώς Μακρόν και συνάμα τη Γαλλία σε μια κρίση που ίσως δεν έχει προηγούμενο. Φυσικά, δεν είναι μόνον ότι ο “άνθρωπος για όλες τις δουλειές” του προέδρου και Νο 2 του προεδρικού του γραφείου αρεσκόταν να κακοποιεί αγρίως με τα ίδια τα χέρια του νεαρούς διαδηλωτές (που τυχαίνει να ήταν Έλληνες), ούτε ότι ντυνόταν μπάτσος και διηύθυνε τις επιχειρήσεις των γαλλικών ΜΑΤ. Είναι κυρίως και πριν απ’όλα ότι ο πανταχού παρών 26χρονος Αλεξάντρ Μπεναλλά έκανε όλες αυτές και πολλές άλλες καραμπινάτες παρανομίες ολκής με τις ευλογίες και την κάλυψη του Γάλλου προέδρου καθότι ετύγχανε -τουλάχιστον- ευνοούμενος, κολλητός και μυστικοσύμβουλός του υπεράνω νόμων, ιεραρχιών, θεσμών και λοιπών παραδόσεων της Γαλλικής Δημοκρατίας!(1)
Προς το παρόν, ο συνήθως λαλίστατος κ. Μακρόν που αρέσκεται να συγκρίνεται με τον… Δία, παραμένει εκκωφαντικά σιωπηλός ενώ οι κάθε λογής επιβαρυντικές αποκαλύψεις (βίντεο, φωτογραφίες, μαρτυρίες,...) πέφτουν σαν το χαλάζι, διαψεύδοντας ακαριαία και συνεχώς τα αλλεπάλληλα χονδροειδή ψέμματα των αμήχανων κυβερνητικών αξιωματούχων με τα οποία ο Γάλλος προέδρος προσπαθεί απλώς να κερδίσει χρόνο. Στη γαλλική κυβέρνηση επικρατεί πανικός, τα μέχρι χτες φιλο-μακρονικά ΜΜΕ δείχνουν να μην ποντάρουν πια στη μακροημέρευση του “καθεστώτος-Μακρόν” και τα κόμματα της γαλλικής αντιπολίτευσης πυροβολούν ακατάσχετα τον ένοικο των Ηλυσίων προσβλέποντας ίσως ακόμα και στην πρόωρη έξωσή του! Με άλλα λόγια και κατά κοινή ομολογία, δεν είμαστε ακόμα παρά στην αρχή ενός πολιτικού σεισμού και μιας πρωτόγνωρης θεσμικής κρίσης που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το τέλος της…
Κυριακή 22 Ιουλίου 2018
Το τεσσαρακονταετές μνημόνιο
Με την μετονομασία των μνημονίων σε «ενισχυμένη επιτήρηση»,
η Ελλάδα θα ισοπεδωθεί ευρισκόμενη διαρκώς σε μία κατάσταση, όπου θα πρέπει να διασώζεται
σε μόνιμη βάση – ενώ αυτές οι «διασώσεις» θα δρομολογούνται με τους παλιούς γνωστούς
όρους και συνθήκες, παρά το ότι τα αποτελέσματα τους ήταν ανέκαθεν εγκληματικά για
τους Έλληνες.
Ανάλυση
Ευάγγελος Αβέρωφ: «Γιατί αφήσαμε αβοήθητη την Κύπρο το 1974 στον Αττίλα 2»
Υπουργός Εθνικής Αμυνας της
Ελλάδας κατά τον Αττίλα 2 ήταν ο Ευάγγελος Αβέρωφ, μία από τις μεγαλύτερες πολιτικές
μορφές της Μεταπολίτευσης, ο οποίος κατηγορήθηκε ότι άφησε αβοήθητη την Κύπρο στην
δεύτερη φάση της εισβολής τον Αύγουστο του 1974 και αντίθετα με την προσπάθεια της
στρατιωτικής κυβέρνησης στον Αττίλα 1 που έστειλε δυνάμεις ή προσπάθησε να στείλει
ακόμα ισχυρότερες, αρνήθηκε να δώσει την σχετική διαταγή, βασιζόμενος στην κρίση
του τότε πρωθυπουργού Κ.Καραμανλή ότι «Η Κύπρος κείται μακράν».
Φέροντας βαρύ φορτίο
(όταν ανέλαβε υπουργός οι Τούρκοι, μαζί με τους Τουρκοκύπριους ήλεγχαν μόνο το
6-8% του εδάφους, αφού είχαν καταληφθεί οι περισσότερες τουρκοκυπριακές περιοχές
και με τον Αττίλα 2 έφτασαν να κατέχουν σχεδόν το 40% του κυπριακού εδάφους) ο στενός
συνεργάτης του Κ. Καραμανλή, υπουργός Άμυνας την εποχή εκείνη και μετέπειτα πρόεδρος
της ΝΔ καταθέτει στην επιτροπή της Βουλής το 1988 που είχε ανοίξει τον σχετικό φάκελο.
Σάββατο 21 Ιουλίου 2018
Airbnb: «Η οικονομία του διαμοιρασμού»
Οι ευρωπαϊκές πόλεις αναζητούν τρόπους να περιορίσουν το φαινόμενο Airbnb
Του Νίκου Ντάσιου από την Ρήξη φ. 145
Η «οικονομία του διαμοιρασμού» ορίζεται από τους Μπόστμαν και Ρότζερς ως «εκείνο το οικονομικό σύστημα που βασίζεται στην κοινή χρήση αγαθών και υπηρεσιών δωρεάν ή έναντι αμοιβής, μεταξύ ομότιμων ιδιωτών» και εντάσσεται στο πλαίσιο της «συνεργατικής οικονομίας», σύμφωνα με σχετική γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής των Περιφερειών (ΕΕ C51/10-2-2016). Η δωρεάν χρήση ήτοι «οικονομία της δωρεάς», αφορά σε μη κερδοσκοπικές συναλλαγές ενώ οι κερδοσκοπικές δραστηριότητες, συνδέονται με τη λειτουργία διαδικτυακών πλατφορμών υπό την κατοχή ιδιωτών-επενδυτών.
Στον τομέα των καταλυμάτων, σχετικές πλατφόρμες είναι οι: Airbnb, Rentalia, Homeaway, Couchsurfing, Bedycasa, στις οποίες εγγράφονται ιδιοκτήτες ακινήτων για προσωρινό διαμοιρασμό δωματίων, σπιτιών, ακόμα και ξενώνων, πανσιόν και τουριστικών καταλυμάτων. Στον τομέα των μεταφορών, αντίστοιχες πλατφόρμες είναι οι: Blablacar, Umcoche, Liftshare, Karzoo, στις οποίες είναι δυνατή η εγγραφή ιδιοκτητών ΙΧ διατεθειμένων να μοιραστούν με άλλους τις ελεύθερες θέσεις των οχημάτων τους στα ταξίδια εντός και εκτός των πόλεων. Η Uber είναι μια αντίστοιχη πλατφόρμα η οποία, εκτός του διαμοιρασμού των οχημάτων, προτείνει και υπηρεσίες μετακινήσεων με προσφυγή σε επαγγελματίες οδηγούς.
Η μάχη για την ηγεμονία του πλανήτη
Όταν η Κίνα αντιμετωπίζει αδιέξοδα στον εμπορικό πόλεμο που της έχουν κηρύξει οι Η.Π.Α., δραστηριοποιείται έμμεσα η Ρωσία – ενώ η Γερμανία προσπαθεί να συμβαδίσει μέσω της ΕΕ, όπως με το πρόσφατο θηριώδες πρόστιμο στη Google, ύψους 4,34 δις $.
Παρά το ότι φαίνεται πως οι σχέσεις των προέδρων Trump και Putin βελτιώνονται, σύμφωνα με τα νέα στοιχεία του αμερικανικού υπουργείου οικονομικών η Ρωσία μείωσε δραστικά και απότομα τα συναλλαγματικά της αποθέματα σε ομόλογα της υπερδύναμης – από 100 δις $ στα 15 δις $, εντός του 2018 (γαλάζια καμπύλη στο γράφημα). Μία τόσο μεγάλη μείωση δεν έχει συμβεί ποτέ – ούτε καν στα τέλη του 2014, όπου η ρωσική κεντρική τράπεζα, λόγω της κρίσης της Κριμαίας, προσπάθησε να σταματήσει την κατάρρευση του ρουβλίου, επεμβαίνοντας στις αγορές συναλλάγματος και πουλώντας μαζικά δολάρια.
Σε πλήρη αντίθεση όμως με τότε, οι πιέσεις που ασκούνται σήμερα στο ρούβλι δεν είναι μεγάλες – ενώ η ρωσική οικονομία ευρίσκεται σε ανοδική πορεία (ανάλυση). Εκτός αυτού τα συναλλαγματικά αποθέματα της χώρας αυξάνονται – με βραδύ ρυθμό, αλλά συνεχώς (κόκκινη καμπύλη στο γράφημα), οπότε δεν στηρίζεται το νόμισμα από την κεντρική τράπεζα. Τέλος, ο χρυσός που διαθέτει η Ρωσία, αυξήθηκε εντός των τελευταίων ετών από τα 50 δις $ στα 80 δις $ κατά το ΔΝΤ (γαλάζια καμπύλη) – γεγονός που συνεχίζει να δίνει την εντύπωση πως το χρυσό ρούβλι αποτελεί έναν πιθανό στόχο της χώρας, για την πλήρη αποδέσμευση της από το δυτικό σύστημα του χρέους.
Φωτογραφία-ντοκουμέντο: Ο Σωτήρης Πέτρουλας αιμόφυρτος, χτυπημένος από δακρυγόνο στα «Ιουλιανά»
Η φωτογραφία τραβήχτηκε λίγα λεπτά μετά το χτύπημα στον Σωτήρη Πέτρουλα ενώ ο άνδρας που εικονίζεται να τον μεταφέρει στα χέρια του είναι ο δημοσιογράφος της «Αθηναϊκής», Γιώργος Κουτλίδης (υπέγραφε σαν Γιώργος Σειρηνός), που κάλυπτε την πορεία.
Το ιστορικό ντοκουμέντο παραδόθηκε στο αρχείο του ΚΚΕ.
Σωτήρης Πέτρουλας - «Μάρτυρες ήρωες οδηγούνε | τα γαλάζια μάτια του μάς καλούνε»
ΤΑ ΙΟΥΛΙΑΝΑ
Από νωρίς το απόγευμα συγκεντρώνονται στα Προπύλαια φοιτητές της ΕΦΦΕ και εργαζόμενοι κυρίως οικοδόμοι από τις δυτικές συνοικίες της Αθήνας. Ξεκινάει πορεία. Στη Σταδίου, στο ύψος του «Αττικόν» η αστυνομία εμποδίζει την πορεία να προχωρήσει και ξεκινάνε οι συγκρούσεις. Οι «αύρες», τα τεθωρακισμένα οχήματα της αστυνομίας επιτίθενται εκτοξεύοντας εκατοντάδες διακρυγόνα και ένα από αυτά χτυπάει τον άτυχο αγωνιστή Πέτρουλα. Οι μαινόμενοι άνδρες της αστυνομίας τον καθηλώνουν και τον κακοποιούν μέχρι θανάτου.
«Κάντε κάνα μπάνιο, είστε πολύ άσπροι»
Αυτή τη δήλωση
έκανε ο πρωθυπουργός των «επιτυχιών» Α. Τσίπρας προσερχόμενος στη συνεδρίαση του
πολιτικού συμβουλίου του ΣΥΡΙΖΑ στην Κουμουνδούρου.
Η ταλαιπωρημένη
Ελλάδα, όπως και όσο μπορεί, με όποιο μέσο και με κάθε οικονομία, μετρώντας και
το τελευταίο ευρώ, θα προσπαθήσει να βρεθεί σε κάποια παραλία, να κάνει κάποιο μπάνιο,
να κάνει ολιγοήμερες διακοπές, να στείλει τα παιδιά στο χωριό. Η Ελλάδα του κυρίου
Τσίπρα μπορεί στα διαλείμματά της, στη χαλάρωσή της, να παίρνει χρώμα στις βίλες
που παραχωρούν διάφοροι εφοπλιστές – όπως συμβαίνει με τον ίδιο τον Τσίπρα και την
οικογένειά του στο Σούνιο.
Πίσω από τα ευφυολογήματα,
τύπου «κάντε κάνα μπάνιο» (άρα δεν έχουμε εκλογές…) κρύβονται υπολογισμοί, μεθοδεύσεις,
σχέδια αιφνιδιασμού, ίντριγκες και φυσικά θελήματα προς τους ισχυρούς. Η καλοκαιρινή
ανάπαυλα πάντα χρησίμευε ως προθάλαμος των κυοφορούμενων εξελίξεων.
Παρασκευή 20 Ιουλίου 2018
328 ευρώ ο μισθός ιδιωτικού υπαλλήλου, 400 το… επίδομα δημόσιου για να δουλέψει!
Την ώρα που η Ελλάδα έχει άμεση ανάγκη παραγωγικής εργασίας, οι μισθοί μειώθηκαν σε όλο τον ιδιωτικό τομέα το 2018 σε σχέση με το 2017 και έφτασαν στα 328,25 ευρώ για το 30% των εργαζόμενων εκεί- με μερική απασχόληση κι όλας- ενώ στο δημόσιο, υπηρεσίες διπλοπληρώνουν χαριστικά επιδόματα των 400 ευρώ (γρηγορόσημα) ακόμα και σ εκείνους που δεν δικαιούνται τίποτε!
Τρανταχτό παράδειγμα της ασυδοσίας στη διαχείριση του δημόσιου χρήματος και επί εποχής του «ηθικού πλεονεκτήματος», είναι, σύμφωνα με καταγγελίες, το μεγάλο ταμείο ΙΚΑ του Ηρακλείου Κρήτης. Και είναι αυτό που αποκαλύφθηκε. Άγνωστο πόσες άλλες υπηρεσίες μοιράζουν τα λεφτά των πολιτών ρουσφετολογώντας, κλέβοντας και χαρτζηλικώνοντας ημέτερους.
Ημέτερους, γιατί στο πάρτι του Ηρακλείου φέρονται να εμπλέκονται συνδικαλιστικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και κορυφαία μέλη του διοικητικού συμβουλίου ΙΚΑ Ανατολικής Κρήτης!
Όλα ξεκίνησαν με την πρωτοφανή απόφαση της κυβέρνησης να πληρώνει γρηγορόσημο 400 ευρώ το μήνα στους υπαλλήλους ασφαλιστικών ταμείων, προκειμένου να διεκπεραιώνουν πιο γρήγορα τους φακέλους συνταξιοδοτήσεων! Δηλαδή, τους πληρώνουμε παραπάνω από ένα μισθό ιδιωτικού υπάλληλου το μήνα για να κάνουν τη δουλειά τους!
Μ αυτό τον τρόπο η κυβέρνηση άνοιξε την όρεξη σε κάθε υπάλληλο να δουλεύει στο ρελαντί προκειμένου να εκβιάζει παραπάνω λεφτά για να δουλεύει κανονικά! Κι όποιος έχει συναλλαγεί με τις δημόσιες υπηρεσίες έχει σαφή εικόνα της σβελτάδας για την οποία μιλάμε.
Αυτή την κερατιάτικη αύξηση των 400 ευρώ το μήνα, που πληρώνουν οι πολίτες από τους φόρους τους, την τσεπώνουν υπάλληλοι του ΕΦΚΑ σε όλη τη χώρα για να διεκπεραιώνουν πιο γρήγορα τις συντάξεις. Στο ΙΚΑ Ηρακλείου όμως, σύμφωνα με τις καταγγελίες, η διεύθυνση δήλωσε αδυναμία ελέγχου των φακέλων, επικαλούμενη έλλειψη προσωπικού.
Μεσόγειος: Δύο κόσμοι πάνω στην ίδια θάλασσα
Είναι η ίδια άμμος. Η άμμος της Μεσογείου. Το κοντράστ όμως των φωτογραφιών αποτελεί απτό δείγμα της καπιταλιστικής βαρβαρότητας…
Από τη μια πλευρά μπουκάλια πανάκριβης σαμπάνιας στοιβαγμένα, μετά από μια ξέφρενη νύχτα κροίσων που γλέντησαν με τα κέρδη που απόκτησαν από την εκμετάλλευση ανθρώπων…
Από την άλλη ρημαγμένα σωσίβια. «Σαμπρέλες ελπίδας» κάποιων προσφύγων που γλύτωσαν από τις βόμβες, πάλεψαν με κύματα, δουλεμπόρους και κυβερνήσεις της Ευρώπης (που υποδαύλισαν τους πολέμους αλλά διώχνουν τα θύματα τους) μέχρι να πατήσουν στεριά. Μερικά από τα σωσίβια μπορεί να έφτασαν και «ορφανά» στην ακτή. Να «βρήκαν» …μόνα τους την άμμο.
Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης (ΔΟΜ) του ΟΗΕ, μέχρι στιγμής, το 2018 περισσότεροι από 1.400 άνθρωποι έχουν χάσει τη ζωή τους επιχειρώντας να διασχίσουν τη Μεσόγειο.
Στη διάρκεια των έξι πρώτων μηνών του 2018, ένας άνθρωπος στους 19 που επιχειρούσαν τον διάπλου της Μεσογείου έβρισκε εκεί τον θάνατο.
Η ηλιθιότητα του bitcoin
Του Θοδωρή Αθανασιάδη
Προσέξτε ότι η ερώτηση δείχνει πεντακάθαρα πως ο συνάδελφος γνώριζε το bitcoin. Ήξερε ότι πρόκειται για ένα ψηφιακό νόμισμα (κρυπτονόμισμα, όπως αποκαλείται), το οποίο γεννιέται από το πουθενά και δεν αντιπροσωπεύει κάτι χειροπιαστό. Για την γνώμη μου ενδιαφερόταν. Του την είπα. Και λέω να την γράψω κιόλας, ώστε να μπορώ να παραπέμπω εδώ όποιον άλλο με ρωτήσει το ίδιο πράγμα στο μέλλον, επειδή πάντα θα βαριέμαι να απαντώ σε κουτές ερωτήσεις.
Διαχρονική εξέλιξη της τιμής του bitcoin
20 Ιουλίου 1974: 43 χρόνια από την τουρκική εισβολή - (ΒΙΝΤΕΟ+ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ)
Η Τουρκική εισβολή στην Κύπρο ξεκίνησε στις 5 το πρωί της 20ής Ιουλίου 1974, όταν οι ναυτικοί σταθμοί επιτήρησης ΣΕΠ “Α” και ΣΕΠ “Δ” δέχτηκαν τα πρώτα πυρά. Στις 5.15′ Τούρκοι αλεξιπτωτιστές έπεσαν στον τουρκικό τομέα της Λευκωσίας, ενώ η πόλη δεχόταν αεροπορικό βομβαρδισμό.
Στις 6 π.μ. άρχισε η απόβαση των τουρκικών στρατευμάτων στην Κερύνεια.
Ο λαός προσπαθεί να αντισταθεί με κάθε μέσο αλλά το πραξικόπημα της χούντας και ΕΟΚΑ Β είχε διαλύσει κάθε αμυντικό μηχανισμό. Επικρατεί χάος στις στρατιωτικές δυνάμεις, που απλώς υποχωρούν κάτω από τις διαταγές των χουντικών αξιωματικών που έκρυβαν τον οπλισμό για να μη έρθει στα χέρια του λαού. Εξάλλου είναι γνωστό ότι μέχρι και την τουρκική εισβολή, μέρος της εθνικής φρουράς παρέα με τις συμμορίες της ΕΟΚΑ Β΄ κυνηγούσαν ακόμα μακαριακούς και αριστερούς και επιδίδονταν σε σφαγές.
Ο λαός προσπαθεί να αντισταθεί με κάθε μέσο αλλά το πραξικόπημα της χούντας και ΕΟΚΑ Β είχε διαλύσει κάθε αμυντικό μηχανισμό. Επικρατεί χάος στις στρατιωτικές δυνάμεις, που απλώς υποχωρούν κάτω από τις διαταγές των χουντικών αξιωματικών που έκρυβαν τον οπλισμό για να μη έρθει στα χέρια του λαού. Εξάλλου είναι γνωστό ότι μέχρι και την τουρκική εισβολή, μέρος της εθνικής φρουράς παρέα με τις συμμορίες της ΕΟΚΑ Β΄ κυνηγούσαν ακόμα μακαριακούς και αριστερούς και επιδίδονταν σε σφαγές.
Εμείς φταίμε που δεν καταλάβαμε τι σημαίνει διζωνικότητα – και ποίοι πίσω από το κατάπτυστο γλωσσάρι!!
Εμείς φταίμε
που δεν καταλάβαμε τι σημαίνει διζωνικότητα – και ποίοι πίσω από το
κατάπτυστο γλωσσάρι!!
Βρετανία,
Τουρκία, όπως και για την διζωνική με δικούς μας ‘κομπάρσους’
Έλαβαν χώρα
την Πέμπτη 12 Ιουλίου 2018 σε αίθουσα του Πανεπιστημίου του Westminster τα
επίσημα εγκαίνια της μετακόμισης του Cyprus Centre από το Πανεπιστήμιο
Metropolitan στο Holloway στο Λονδίνο όπου λειτουργούσε για πολλά χρόνια στο Πανεπιστήμιο
του Westminster, ένα σεμινάριο με τίτλο «British-Cypriot
Interactions post Brexit», (Βρετανο-Κυπριακή αλληλοεπίδραση μετά το Πρέξιτ).
Προεδρεύων
του σεμιναρίου ήταν ο Βρετανός καθηγητής Andrew Wright και παρευρέθηκαν κοντά
20 άτομα. Στην πρώτη οντότητα ομιλητές ήταν οι Δρ. Huseyin Cakal,
Lecturer of Psychology, Keele University και ο καθηγητής Νεόφυτος Λοιζίδης,
από τη Σχολή Πολιτικής και Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου του Κέντ. (Ο Dr.
Isik Kuscu Bonnenfant, από το Τμήμα Διεθνών Σχέσεων του Τεχνικού Πανεπιστημίου
Μέσης Ανατολής στην Άγκυρα δεν παρευρέθηκε ούτε ο Δρ. Χάρης Ψάλτης από το
Πανεπιστήμιο της Κύπρου – οι οποίοι αναφέρονταν στο πρόγραμμα επίσης ως ομιλητές).
Αμφότεροι αναφέρθηκαν σε διάφορες δημοσκοπήσεις που έκαναν διαχρονικά με σωρεία
ερωτήσεων αλλά το κύριο στοιχείο που πρόβαλε τελικά ήταν ότι οι Έλληνες δεν υποστηρίζουν
την Δι-κοινοτική, Δι-ζωνική Ομοσπονδία.
Παρουσιάζοντας
το συγκεκριμένο αποτέλεσμα ότι 41.7% απορρίπτει την ΔΔΟ, το 36.3% την
δέχεται ως λύση ανάγκης και μόνο το 21.9% την δέχεται, ο κ. Λοιζίδης μας είπε
ότι «Όσο περισσότεροι Ελληνοκύπριοι θέλουν να επιστρέψουν τόσο πιο δύσκολο
είναι, οι Ελληνοκύπριοι δεν έχουν καταλάβει τι σημαίνει διζωνικότητα».
Πέμπτη 19 Ιουλίου 2018
H κενολογία των αρχηγών σκοτώνει
Ο λόγος του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης (περιεχόμενο και μορφή) δεν διαφέρει από τον λόγο του πρωθυπουργού – κάθε πολίτης μπορεί να το πιστοποιήσει. Προσπαθούν να διαφοροποιηθούν μόνο στο ποιος το «καλό» θα το κάνει «καλύτερα». Εχουν και οι δυο την ίδια εκδοχή για το «καλό»: Είναι η αύξηση της καταναλωτικής ευχέρειας. Εκεί τελειώνουν όλα.
Αλλά και για τον τρόπο (το πώς θα επιτευχθεί το «καλό») συμπίπτουν απολύτως: Μόνο επιτροπευόμενοι από τις «Αγορές» (μέσω Ε.Ε. και ΝΑΤΟ), μόνο αν παραμείνουμε στο ευρωπαϊκό (σκληρά γερμανικό) νόμισμα, μόνο απολύτως πειθαρχημένοι στην υποθήκευση κάθε κοινωνικής περιουσίας, με παράταση της πτώχευσης στο διηνεκές, μόνο τότε θα πετύχουμε υψηλές διαβαθμίσεις του «καλύτερου» στο κοινά παραδεκτό «καλό».
Αυτά «κατ’ ουσίαν». Αλλά το πολιτικό τους παιχνίδι δεν αφορά στην ουσία, αφορά στις εντυπώσεις. Ο πρωθυπουργός, ενώ «απετάξατο μετά βδελυγμίας» τη νεανική του στράτευση στον αριστερό ριζοσπαστισμό, «δίχως αιδώ ή λύπην» για την αλλαξοπιστία του, επιμένει να ψαρεύει ψήφους και συμπάθεια στα θολά απονέρια της «προοδευτικής» Αριστεράς: Πότε χλευάζοντας (στην πράξη) κάθε θησαύρισμα «πατρίδας», πολιτισμού και συλλογικής αξιοπρέπειας (χαρίζοντας μακεδονική ιθαγένεια και γλώσσα στους Σκοπιανούς). Πότε νομιμοποιώντας την άσκηση «μητρότητας» από άνδρες και «πατρότητας» από γυναίκες. Πότε αναμασώντας τη χιλιοφθαρμένη «προοδευτική» ιδεοληψία για «χωρισμό Εκκλησίας - κράτους» – χώρια η μεθοδική διάλυση σχολειού και πανεπιστημίων από τη νεκρόφιλη εκπαιδευτική του πολιτική.
20 Ιουλίου: η αγιότητα, έμπρακτη απάντηση στο Nαζισμό.
Του Θανάση Ν. Παπαθανασίου
Δρ. Θεολογίας, Διευθυντής του
περιοδικού «Σύναξη»
Διδάσκων (ΕΔΙΠ) στην Ανώτατη
Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθήνας
20 Ιουλίου: η αγιότητα, έμπρακτη
απάντηση στο Nαζισμό. Ευρώπη, ακούς;
Σήμερα, μνήμη αυτών που υψώθηκαν στον ουρανό ως στάχτη και καπνός· θυμίαμα καμωμένο από ανθρώπινο κορμί. Μνήμη Ορθοδόξων που πέθαναν σε ναζιστικά στρατόπεδα επειδή δεν έκλιναν γόνυ στην ειδωλολατρία που κατηγοριοποιεί τις εικόνες του Θεού σε πλήρεις ανθρώπους, λιγότερο ανθρώπους και διόλου ανθρώπους. Μνήμη αγίων που ταυτίστηκαν με κάθε διωκόμενο, από τα σοκάκια του Παρισιού μέχρι τον Γολγοθά πίσω από το συρματόπλεγμα:
- άγιος Ηλίας Φονταμίνσκυ (+ 1942, στο Άουσβιτς).
- άγιος π. Δημήτριος Κλεπινίν (+
1944, στο Μίτελμπαου-Ντόρα).
- άγιος Γιούρι Σκομπτσώφ (+ 1944,
στο Μίτελμπαου-Ντόρα).
- αγία Μαρία Σκομπτσόβα, μητέρα του
Γιούρι και μοναχή (+ 1945, στο Ράβενσμπρουκ).
Τετάρτη 18 Ιουλίου 2018
Πως τα κινήματα κατά της παγκοσμιοποίησης έστριψαν δεξιά
του Νικόλα Μιρέντσι
Γεννήθηκαν στα αριστερά της κυβερνώσας αριστεράς, ενάντια στον «Τρίτο Δρόμο» του Τόνι Μπλερ, στην αισιοδοξία του Μπιλ Κλίντον, της γερμανικής Σοσιολδημοκρατίας του Γκέρχαρντ Σρέντερ, την ΕΕ του Ρομάνο Πρόντι. Όμως, δεκαεπτά χρόνια μετά τη σύνοδο της Ομάδας G8 στη Γένοβα, τα (νέα) κινήματα κατά της παγκοσμιοποίησης έχουν ψυχή τε και σώματι αφιερωθεί στη λατρεία του εθνικού κράτους που έχει ανασύρει η Δεξιά, και που προβάλλεται ως η μόνη κριτική της παγκοσμιοποίησης που έχει παραμείνει στην παγκόσμια πολιτική αγορά.
Πρόκειται για μια εντυπωσιακή σημειολογική αναστροφή -- από την ριζοσπαστική αριστερά στην πιο ριζοσπαστική δεξιά-που έχει σημειωθεί τα τελευταία χρόνια, αλλά που όμως είχε ξεκινήσει την ανάστροφη πορεία της μετά την 11 Σεπτεμβρίου 2001, με την επίθεση της Αλ Κάιντα στους Δίδυμους Πύργους Νέα Υόρκη. «Εκείνη τη στιγμή, άρχισε να υποβαθμίζεται η ιδέα της αδιάλειπτης επέκτασης της παγκοσμιοποίησης, η οποία είχε ξεκινήσει αμέσως μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου», εξηγεί ο Ρομπέρτο Εσπόζιτο, καθηγητής φιλοσοφίας στην Ανωτάτη Σχολή της Πίζας.
Μόλις λίγους μήνες πριν την επίθεση, το κίνημα κατά της παγκοσμιοποίησης είχε αναπτύξει όλες τις δυνάμεις του στους δρόμους της Γένοβας, αμφισβητώντας τη σύνοδο της Ομάδας G8-την συνάντηση κορυφής των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων των ισχυρότερων χωρών του κόσμου. Όλα ξεκίνησαν στο Σιάτλ, το 1997, όταν το κίνημα έκανε μία εκρηκτική είσοδο στην παγκόσμια σκηνή, εφορμώντας του ενάντια στη σύνοδο κορυφής του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, του ΠΟΕ. "Ένας άλλος κόσμος είναι δυνατός", διετράνωναν τότε οι διαδηλωτές στις ΗΠΑ.
«Ο Μαρξ ο Λένιν και το καθαρό-απέριττο «τραίνο» της Υγείας για όλους»
• Είναι σήμερα καθολική και πιο δίκαιη η πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας στη χώρα μας;
Προφανώς δεν υπάρχει βελτίωση των συνθηκών πρόσβασης στην ιατρική περίθαλψη. Το αντίθετο μάλιστα. Στη πρόσφατη περίοδο, όπως δείχνουν τα επίσημα στατιστικά δεδομένα η πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας έχει καταστεί δυσχερής και συνδέεται με τις ιδιωτικές πληρωμές και παραπληρωμές που συχνά οδηγούν σε καταστροφικές δαπάνες τα νοικοκυριά.
Ειδικότερα, το 14% των νοικοκυριών σύμφωνα με τη Eurostat δυσχεραίνεται στη προσπέλαση των υπηρεσιών υγείας -για οικονομικούς λόγους- ενώ το ποσοστό αυτό ανέρχεται στο 37% για το κατώτερο πεμτημόριο του πληθυσμού.
Η επιδείνωση των συνθηκών πρόσβασης οφείλεται στο συνδυασμό των χρονίωνστρεβλώσεων του υγειονομικού τομέα και των δυσμενών επιπτώσεων της κρίσης και των ατελέσφορων “μνημονιακών”πολιτικών. Όμως τα φαινόμενα αυτά κατανέμονται με διαφορετική ένταση και έκταση στα διάφορα στρώματα του πληθυσμού και παράγουν ανισότητες που ακυρώνουν το κριτήριο της ισότητας και την αρχή “ίση πρόσβαση για ίση ανάγκη“ ώστε να τίθεται σε αμφισβήτηση η φιλελεύθερη δημοκρατική παραδοχή για την ισότητα των ευκαιριών στις σύγχρονες ανοικτές κοινωνίες.
Η γερμανική αποταμίευση
Του Θοδωρή Αθανασιάδη
Το παραμύθι είναι παλιό αλλά πάντα υπάρχουν χείλη πρόθυμα να το αναπαράγουν, ώτα ευήκοα να το αποδεχτούν και κεφάλια έτοιμα να κουνηθούν συγκαταβατικά στο άκουσμά του: είμαστε ένας λαός τεμπέληδων και καλοπερασάκηδων, που έχουμε μάθει να τρώμε όχι μόνο όσα βγάζουμε αλλά να παίρνουμε και δανεικά από πάνω και που δεν πρόκειται ποτέ να βρούμε στον ήλιο μοίρα αν δεν αλλάξουμε μυαλά. Κι επειδή κάθε καθώς πρέπει παραμύθι πρέπει να έχει κι ένα ηθικό δίδαγμα, το εν λόγω προβάλλει ως παράδειγμα προς μίμηση τον γερμανικό λαό, ο οποίος καταναλώνει ελάχιστα και αποταμιεύει πολλά, συντείνοντας έτσι στο να γίνει η χώρα του μεγάλη και τρανή.
Δεν πρόκειται να ασχοληθώ με το παραμύθι καθ' εαυτό, καθ' όσον δεν έχει νόημα να προσπαθήσω να πείσω τους ανεγκέφαλους ότι δεν είναι δυνατόν να χαρακτηρίζεται ως καλοπερασάκιας ένας λαός του οποίου το επίπεδο ποιότητας ζωής έχει καταβαραθρωθεί και το προσδόκιμο ζωής του άρχισε να μειώνεται λόγω κακής διατροφής και κακής περίθαλψης. Μήτε θα μπω στον κόπο να θυμίσω πως ούτε οι πατεράδες μας ήσαν καλοπερασάκηδες, εφ' όσον μετανάστευαν κατά χιλιάδες για να βρουν μεροκάματο αλλά ούτε και οι παππούδες μας ή οι προπάπποι μας, που πέρασαν την μισή τους νιότη πολεμώντας κάπου. Αυτά τα καταλαβαίνει όποιος έχει ένα κουκούτσι μυαλό στο κεφάλι του. Εδώ θα ασχοληθώ με το ηθικό δίδαγμα του παραμυθιού, διερευνώντας την πραγματική του διάσταση.
Δεν πρόκειται να ασχοληθώ με το παραμύθι καθ' εαυτό, καθ' όσον δεν έχει νόημα να προσπαθήσω να πείσω τους ανεγκέφαλους ότι δεν είναι δυνατόν να χαρακτηρίζεται ως καλοπερασάκιας ένας λαός του οποίου το επίπεδο ποιότητας ζωής έχει καταβαραθρωθεί και το προσδόκιμο ζωής του άρχισε να μειώνεται λόγω κακής διατροφής και κακής περίθαλψης. Μήτε θα μπω στον κόπο να θυμίσω πως ούτε οι πατεράδες μας ήσαν καλοπερασάκηδες, εφ' όσον μετανάστευαν κατά χιλιάδες για να βρουν μεροκάματο αλλά ούτε και οι παππούδες μας ή οι προπάπποι μας, που πέρασαν την μισή τους νιότη πολεμώντας κάπου. Αυτά τα καταλαβαίνει όποιος έχει ένα κουκούτσι μυαλό στο κεφάλι του. Εδώ θα ασχοληθώ με το ηθικό δίδαγμα του παραμυθιού, διερευνώντας την πραγματική του διάσταση.
"Αποταμιευτές" στην Γερμανία (αριστερά) και στην Ελλάδα (δεξιά)
Ήταν κάποτε ένα μπακάλικο…
Όταν η αγορά μιλάει για την καταστροφή του κοινωνικού και οικονομικού ιστού
Του Γιώργου Ρακκά, πολιτικού επιστήμονα από το Άρδην τ. 110
Ακρως ενδιαφέροντα τα στοιχεία που προκύπτουν από την ανάλυση των στατιστικών για τον κλάδο των «ταχυκίνητων αγαθών» (δηλαδή των απαραίτητων προϊόντων που καταναλώνουμε καθημερινά) στην Ελλάδα. Δύο είναι οι κύριες τάσεις που καταγράφονται:
Πρώτον, εκείνη για την περαιτέρω συγκεντροποίηση της αγοράς στα χέρια των μεγάλων αλυσίδων σούπερ μάρκετ και τη συνακόλουθη συρρίκνωση των μικρών και των μεσαίων παικτών. Σύμφωνα με στοιχεία τα οποία δημοσίευσε στις 18 Δεκεμβρίου η Καθημερινή, από το 2008 μέχρι σήμερα έχουν κλείσει οι μισές αλυσίδες καταστημάτων σούπερ μάρκετ, από 104 έμειναν μόλις… 55 για το 2016, ενώ εξίσου ραγδαία είναι η πτώση για την ίδια περίοδο και σε ό,τι αφορά στα παραδοσιακά, εξειδικευμένα καταστήματα τροφίμων (κρεοπωλεία, ιχθυοπωλεία, μανάβικα κ.ο.κ), τα οποία και παρουσιάζουν σωρευτική μείωση κατά 28%, σε σύγκριση με το 2010 (1). Ακόμα μεγαλύτερες πιέσεις προς τη συγκεντροποίηση αναμένονται να προκύψουν από την απόφαση του μεγάλου ολλανδικού κολοσσού Spar να επανατοποθετηθεί στην ελληνική αγορά [μέχρι πρότινος είχε συμπράξει με τον Βερόπουλο], εξαγοράζοντας την ως τα τώρα μικρή ελληνική αλυσίδα του Αστέρα, που σκοπεύει να την αναδείξει σε ένα πλήρες δίκτυο 300 καταστημάτων ανά τη χώρα (2).