Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση δεν έχει σχέδιο για την αντιμετώπιση της πανδημίας παρά μόνο για την επικοινωνιακή διαχείρισή της. Τα μέτρα που λαμβάνει, πάντως, αποκαλύπτουν ότι ακόμα και την ώρα που πεθαίνουν δεκάδες Έλληνες καθημερινώς στα νοσοκομεία και στα σπίτια τους η μητσοτακική ιδεοληψία τού νεοφιλελευθερισμού καλά κρατεί...
Για τον πρωθυπουργό οι άνθρωποι, και δη οι νέοι, δεν έχουν δικαίωμα να διασκεδάζουν παρά μόνο να παράγουν. Οτιδήποτε δεν εξυπηρετεί την παραγωγή απαγορεύεται κι ας μην υπάρχουν χειροπιαστές αποδείξεις ότι η διασκέδαση είναι η βασική υπεύθυνη για τον κοροναΐό. Kι ας είναι οι εργασιακοί χώροι, τα γηροκομεία και τα σχολεία αποδεδειγμένα εστίες εξάπλωσής του, για να μην αναφερθώ στις εκκλησίες...
Το lockdown σήμερα είναι αναγκαίο, δεν ήταν όμως αναπόφευκτο κι αυτή είναι η μεγάλη πολιτική ευθύνη τής κυβέρνησης, η οποία επιμένει να συγκρίνει ντομάτες με πατάτες, να αναδεικνύει δηλαδή τι συμβαίνει σε άλλες χώρες όπου τα επιδημιολογικά δεδομένα είναι διαφορετικά και οι οποίες έχουν πράξει πολλά περισσότερα για την αντιμετώπιση της υγειονομικής, οικονομικής και κοινωνικής κρίσης. Το "πονάει χέρι, κόβει χέρι", το να μένουμε δηλαδή κλειδωμένοι στα σπίτια- κελιά μας, είναι πολύ εύκολη λύση.
Με αυτόν τον τρόπο ούτε ιό ούτε εγκληματικότητα θα έχουμε ούτε τροχαία ατυχήματα, αλλά ούτε και ζωή. Κι αν αυτήν την ώρα, έτσι μούσκεμα που τα έχουν κάνει στο Μαξίμου, προέχει η βιολογική μας επιβίωση αυτό δεν σημαίνει ότι η ολική καραντίνα μπορεί να είναι επιλογή για το επόμενο εξάμηνο. Σε μία τέτοια περίπτωση θα αδειάσουν οι ΜΕΘ, αλλά θα γεμίσουν τα τρελάδικα...Στο πλαίσιο, εξάλλου, της υγειονομικής ασφάλειας σωστά απαγορεύονται και συγκεντρώσεις και πορείες, όπως αυτή του Πολυτεχνείου. Τα μέτρα δεν μπορεί να λαμβάνονται α λα καρτ ούτε να επαφίεται το κράτος στην ικανότητα ενός κόμματος ή ενός φορέα να τηρεί τους υγειονομικούς κανόνες...
Το Πολυτεχνείο δεν θα ξεχαστεί αν φέτος δεν περπατήσουμε έως την αμερικανική πρεσβεία, μολονότι η επίκληση ενός πρωθυπουργού που έχει υπουργούς του τον Μ. Βορίδη και τον Αδ. Γεωργιάδη στη μνήμη των νεκρών τού αντιδικτατορικού αγώνα είναι τουλάχιστον υποκριτική. Πολλώ δε μάλλον η όψιμη καπηλεία από τη δεξιά λαϊκών αγώνων, όπως της Εθνικής Αντίστασης και του Πολυτεχνείου, στους οποίους είχε, στην καλύτερη περίπτωση, το ρόλο κομπάρσου και στη χειρότερη θέση δίπλα στους βιαστές τής Ιστορίας...
Ανάρτηση από: http://tripioevro.blogspot.com/