Σάββατο 28 Φεβρουαρίου 2015

Στη σκιά του φόβου


Του Κώστα Βεργόπουλου

Ο Ζαν-Κλωντ Γιουνκέρ, πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, προσάπτει στην νέα ελληνική κυβέρνηση «έλλειμμα διαπραγματευτικής ικανότητος» κατά την διάρκεια των πρόσφατων διαπραγματεύσεων στο Eurogroup. Μπορεί η παρατήρηση να είναι ακριβής και η νεότευκτη ελληνική πλευρά να παραμένει όντως υπόλογη για έλλειμμα προπαρασκευής, σοβαρότητος και υπευθυνότητος. Ωστόσο, θα ήταν πληρέστερη και απείρως ακριβέστερη, εάν στις επισημάνσεις του συμπεριελάμβανε με τους κατάλληλους χαρακτηρισμούς και την ευρωπαϊκή πλευρά, κυρίως την γερμανική. Η χώρα που σήμερα ηγείται του ευρωπαϊκού εγχειρήματος εμφανίζει δραματικό έλλειμμα διαπραγματευτικής ικανότητος με εταίρους στο κοινό νόμισμα, κατά πολύ σοβαρότερο και κρισιμότερο από ό,τι η Ελλάδα. 
Εάν το ζητούμενο στις σημερινές συνθήκες είναι η σταθερότητα της Ευρωζώνης στο πλαίσιο της παγκόσμιας οικονομίας, δεν αρκεί να επιρρίπτονται μονομερώς ευθύνες, ακόμη και βάσιμες, στην ελληνική πλευρά, που δεν αποτελεί παρά ένα μικροσκοπικό 2,8% του ευρωπαϊκού συνόλου, ενώ παράλληλα αποσιωπιούνται αυτές, πολύ μεγαλύτερες και κατά πολύ καθοριστικότερες, των Ευρωπαίων εταίρων. 

Ο Π.Κονδύλης, ο νέος ελληνισμός και το εθνικό ζήτημα

Περιοδικό: Νέος Λόγιος Ερμής τ.10

Α
 Η ενασχόληση του Π.Κονδύλη με το εθνικό ζήτημα,  τα έθνη εν γένει και  το ελληνικό έθνος ειδικότερα, του χάρισε την πρώτη σημαντική δημοσιότητα στην χώρα μας και του έδωσε την ευκαιρία να τον γνωρίσει ένα κοινό που προηγουμένως δεν είχε ασχοληθεί με το έργο του. 
Βεβαίως το γεγονός αυτό είχε πολλές αρνητικές συνέπειες. Πρώτα-πρώτα δέχθηκε την επίθεση κάποιων δημοσιογράφων  που δεν γνώριζαν ούτε το έργο του, ούτε το τι αυτό εκπροσωπεί. Δεύτερον το μεγαλύτερο μέρος  του κοινού τον ταύτισε με τις όψιμες απόψεις του για το εθνικό ζήτημα, με αποτέλεσμα να ασχοληθούν ελάχιστα με τα υπόλοιπα πολύ σημαντικά δοκίμια του.
Ο ίδιος απέφευγε συστηματικά την δημοσιότητα, ενώ  είχε μια ριζική απέχθεια για την ελληνική πολιτική και πνευματική  πραγματικότητα με αποτέλεσμα  να στέκεται σε μεγάλη απόσταση από αυτή. Τα έργα του μπορεί να εκδίδονται από αναγνωρισμένους ελληνικούς εκδοτικούς οίκους, όπως το «Θεμέλιο», η «Γνώση», και η «Στιγμή» αλλά τα δοκίμια του δημοσιεύονται σε περιοδικά με περιορισμένο κοινό, όπως ήταν το «Λεβιάθαν», η «Ίνδικτος», και η «Νέα Κοινωνιολογία», ενώ σπανιότερα δημοσιεύονταν σε εφημερίδες όπως η «Καθημερινή» και το «Βήμα».

Παγκόσμιος ολοκληρωτισμός: η αλλαγή δεν απαγορεύεται, η αλλαγή είναι αδύνατη

Του Claudio Gallo

Η προφανώς περίεργη θέση μου είναι ότι: το νεοφιλελεύθερο σύστημα που διέπει άμεσα ή έμμεσα, το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου παράγει μια καταστροφική ανθρωπολογική μετάλλαξη που οδηγεί σε ένα είδος πλανητικού ολοκληρωτισμού.

Κατ ‘αρχάς ας ξεκαθαρίσουμε την λεξιλόγιο. Ο νεοφιλελευθερισμός είναι γενικά μια οικονομική φιλοσοφία που διαμορφώθηκε τον 20ο αιώνα από φιγούρες  όπως ο Friedrich Hayek και ο Milton Friedman. Χαρακτηριστικό αυτής της σκέψης είναι η πεποίθηση ότι το μόνο ενοποιητικό στοιχείο της κοινωνίας είναι το άτομο, μαζί με την πίστη ότι η ελεύθερη αγορά μπορεί να ρυθμίσει την κοινωνία καλύτερα   από οποιαδήποτε εξωτερική ρύθμιση. Οι νεοφιλελεύθεροι είναι πάντα υπέρ οποιασδήποτε απορρύθμισης και ιδιωτικοποίησης.

Ιστορικά η αυτόματη ρύθμιση της αγοράς είναι γνωστή ως η κλασική φιλελεύθερη θεωρία του αόρατου χεριού. Συνήθως αυτό αποδίδεται στον Άνταμ Σμιθ, αν και ο Σκωτσέζος οικονομολόγος το  χρησιμοποιεί πολύ σπάνια και προφανώς με μια πιο περιορισμένη έννοια. Τέλος πάντων, το αόρατο χέρι είναι πλέον αναπόσπαστο μέρος της νεοφιλελεύθερης θεωρίας, η οποία θεωρεί ότι οποιαδήποτε δημόσια παρέμβαση στην οικονομία είναι έργο του διαβόλου.

Συμφωνία-γέφυρα


Ανάρτηση από: https://kyrgiakischristos.wordpress.com

Επιτέλους, ανοίγει η ΕΡΤ!


Του πιτσιρίκου



Σήμερα το πρωί, ο υπουργός Επικρατείας, Νίκος Παππάς, δήλωσε στην τηλεόραση του ΣΚΑΪ πως την επόμενη εβδομάδα θα έρθει στη Βουλή το νομοσχέδιο για την ΕΡΤ, όπου θα προβλέπεται μικρή αύξηση του ανταποδοτικού τέλους μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ, ώστε να επαναλειτουργήσει η ΕΡΤ.
Θεωρώ τεράστιο λάθος, ο υπουργός Επικρατείας να προαναγγέλλει το άνοιγμα της ΕΡΤ από ένα ιδιωτικό κανάλι. Αυτό, αν δεν μπορεί να το καταλάβει κάποιος μόνος του, δεν χρειάζεται να του το εξηγήσεις.
Επίσης, θεωρώ λάθος την αύξηση του ανταποδοτικού τέλους, ώστε να λειτουργήσει ξανά η ΕΡΤ.
Και βέβαια, αν η κυβέρνηση σκοπεύει να προσλάβει ξανά όλους τους εργαζόμενους της ΕΡΤ, αυτό θα είναι το απόλυτο λάθος.
Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ είχαν μια χρυσή ευκαιρία τον Ιούνιο του 2013 να κάνουν την δική τους επανάσταση και να γράψουν ιστορία.
Το πραξικοπηματικό και βλακώδες μαύρο που έριξε στην ΕΡΤ η κυβέρνηση Σαμαρά έφερε δίπλα στους εργαζόμενους την πλειοψηφία των Ελλήνων· ακόμα και ανθρώπους που δεν έβλεπαν ποτέ ΕΡΤ, ακόμα και ανθρώπους που δεν είχαν τηλεόραση.

Απεργία πείνας και αποχή συσσιτίου στις φυλακές Γ’ τύπου του Δομοκού

Απεργία πείνας ξεκίνησε σήμερα ο Γιώργος Σοφιανίδης, κρατούμενος στην Ε1 πτέρυγα της φυλακής Γ’ τύπου του Δομοκού. Σε ένδειξη αλληλεγγύης στον συγκρατούμενό τους και απαιτώντας το κλείσιμο των φυλακών Γ’ τύπου, όλοι οι υπόλοιποι κρατούμενοι της Ε1 πτέρυγας (μεταξύ αυτών είναι οι πολιτικοί κρατούμενοι Δημήτρης Κουφοντίνας, Νίκος Μαζιώτης, Κώστας Γουρνάς και Γιάννης Ναξάκης) προχωρούν από σήμερα σε αποχή συσσιτίου, ενώ θα αρνηθούν τον εγκλεισμό στα κελιά το μεσημέρι. Σε ανάλογες κινητοποιήσεις αναμένεται να προχωρήσουν κρατούμενοι στις υπόλοιπες πτέρυγες του Δομοκού, καθώς και οι κρατούμενοι σε άλλες φυλακές της χώρας.

Ο Γιώργος Σοφιανίδης ήταν κρατούμενος στον Κορυδαλλό. Φοιτούσε στο ΤΕΙ Πειραιά και παράλληλα στο ΙΕΚ των φυλακών Κορυδαλλού. Παραμονή πρωτοχρονιάς τον μετήγαγαν αιφνιδιαστικά στη φυλακή Γ’ τύπου του Δομοκού, μολονότι προβλεπόταν πως όσοι φοιτούσαν στο ΙΕΚ του Κορυδαλλού δεν θα μεταφέρονταν σε άλλη φυλακή.

Και τώρα τι; Μεταξύ Σκύλλας και Χάρυβδης

Του Ευτύχη Μπιτσάκη 

Αυτές τις ημέρες κορυφώνεται το δράμα που παίζεται σε βάρος της χώρας μας, «στιγμή» (με την εγελιανή έννοια του όρου) που θα απαντήσει στο ερώτημα: υποτέλεια ή εθνική ανεξαρτησία και προοδευτική πορεία με στρατηγικό στόχο τον σοσιαλισμό.
Ουσιαστικά είμαστε μια χρεοκοπημένη χώρα. Πώς φτάσαμε λοιπόν εδώ; Η απάντηση είναι απλή και σαφής: Οι μεταπολεμικές κυβερνήσεις υπέταξαν το αίτημα της εθνικής ανεξαρτησίας και της κοινωνικής προόδου στο ταξικό συμφέρον της κυρίαρχης τάξης. Οι μετέπειτα αγώνες της Αριστεράς συνδύαζαν διαλεκτικά (ή έπρεπε να συνδυάζουν) το πατριωτικό (εθνική ανεξαρτησία) με το ταξικό (κοινωνική απελευθέρωση, σοσιαλισμός).
ΣΗΜΕΡΑ, ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ γενικής κρίσης του καπιταλισμού, το κεφάλαιο (με κυρίαρχο το χρηματιστικό), με την πολιτική του νεοφιλελευθερισμού, δεν επιχειρεί απλώς να μεταφέρει τα αποτελέσματα της κρίσης σε βάρος της εργατικής τάξης και των υποτελών στρωμάτων.
Επιδιώκει να καταστρέψει όσα κέρδισαν οι λαοί την περίοδο του αιματοβαμμένου καπιταλισμού (πληρωμή της εργατικής δύναμης, κράτος πρόνοιας, προοδευτική παιδεία κλπ.).

«Ηχήστε οι Σάλπιγγες»: Η κηδεία του Κωστή Παλαμά

Στις 27 Φεβρουαρίου 1943 έφευγε από τη ζωή, σε ηλικία 84 ετών, ο σπουδαίος έλληνας ποιητής Κωστής Παλαμάς. Ήταν βαριά άρρωστος και καθηλωμένος στην οδό Περιάνδρου 3 στην Πλάκα. Λίγες μέρες νωρίτερα, στις 9 Φεβρουαρίου του 1943 έφυγε η γυναίκα του  Μαρία.

Το νέο του θανάτου του επιφανέστερου ποιητή της γενιάς του 1880 κυκλοφόρησε με αστραπιαία ταχύτητα στην κατοχική Αθήνα. «Χτες βράδυ μία είδηση ακατανόητη μας ήρθε. Μία είδηση ασύλληπτη. Ο Γέρο-Παλαμάς πέθανε. Είχαμε ξεχάσει πως ήταν θνητός» γράφει στο προσωπικό της ημερολόγιο η Ιωάννα Τσάτσου.

Τρομοκρατίας… συνέχεια!

Είναι προφανές ότι άρεσε πολύ στα ΜΜΕ η στάση της προηγούμενης κυβέρνησης να μην ενημερώνει για τίποτα τον ελληνικό λαό | EUROKINISSI/ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ

Της Άντας Ψαρρά
Από το βράδυ της Πέμπτης το… μεγάλο κανάλι μέχρι και σήμερα το πρωί το επιτελείο του ΔΟΛ και όλα τα συντηρητικά μέσα αποφάσισαν να συνταχθούν με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, εμφανιζόμενοι βασιλικότεροι του βασιλέως για να προδικάσουν πιστωτικό γεγονός αν η Ελλάδα δεν εξοφλήσει τη δόση του Μαρτίου.
Φυσικά και πολύ σκόπιμα συγχέεται αυτό που είπε ο υπουργός Αλέκος Φλαμπουράρης περί ενδεχόμενου να ζητηθεί παράταση στην πληρωμή σε συνεννόηση με το ΔΝΤ στο μέτρο που (είναι σε όλους γνωστό) ότι η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί στο να μη γίνουν μονομερείς ενέργειες.

Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου 2015

Αναμένονται νεώτερα

Του Στάθη

«Σαν έτοιμη από καιρό», εδώ και έξι μήνες, εδώ και έναν χρόνο, θα έπρεπε να είναι η ομάδα των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που θα αποτελούσε το Υπουργικό Συμβούλιο εις ό,τι αφορά κυβερνητική στρατηγική και νομοσχέδια. Αλλοι υπουργοί φαίνεται να είναι έτοιμοι κι άλλοι όχι. Χωρίς να λείπουν και κάποιες προχειρότητες (τελείως απαράδεκτες και άκρως ανησυχητικές). Βεβαίως είναι ακόμα πολύ νωρίς (η κυβέρνηση είναι μόλις ενός μηνός), αλλά θα είναι αργά αν η κυβέρνηση συνεχίζει να σπεύδει βραδέως προκειμένου να αντιμετωπίσει τον Χρόνο (και το Χρήμα) που επιπίπτει εναντίον της. Απ’ την άλλη, ο λαός (κατ’ αντίθεσιν με πολλούς Συριζαίους) δεν βιάζεται να κρίνει την κυβέρνηση, περιμένει να δει το κυβερνητικό έργο για να το πράξει.
Αυτήν τη στιγμή η κυβέρνηση μάχεται σε δύο μέτωπα: της διαπραγμάτευσης και της διακυβέρνησης. Που οι εξελίξεις στο ένα επηρεάζουν τις εξελίξεις στο άλλο.

Απελπισία και απελευθέρωση

Θανάσης Ν. Παπαθανασίου
Δρ. Θεολογίας, εκπαιδευτικός,
αρχισυντάκτης του περιοδικού «Σύναξη»


Απελπισία και απελευθέρωση.
Πανανθρώπινες διαδρομές με τη Βίβλο*.


«Θα πάρω θέση, θα σταθώ στη σκοπιά μου και στην πολεμίστρα μου και θα προσμένω για να δω τι θα μου πει ο Θεός για να πω, και ποια θα πρέπει απάντηση να δώσω στο παράπονο που διατύπωσα» [1].

Προφήτης Αβακούμ: Εκπρόσωπος παραπονούμενων, μα παραπονούμενων απαιτητικών κι ετοιμοπόλεμων. Το ετοιμοπόλεμο μεταμορφώνει την αδρανή υπομονή σε προσδοκία έμπρακτη. Είσαι στην πολεμίστρα, σε θέση πράξης. Και προσδοκάς απάντηση ρηματική και έμπρακτη μαζί. Γιατί ζητάς να αλλάξει  ροή η ιστορία.

«Ως πότε, Κύριε, θα σου φωνάζω για βοήθεια, κι εσύ δεν θα με ακούς; Σου κράζω για την αδικία που επικρατεί, μα εσύ δεν επεμβαίνεις! […] Γιατί παρατηρείς τη δυστυχία χωρίς να κάνεις τίποτα;» (Αβακ. 1: 1-4).

Εμείς τώρα, διαβάζοντας τον Αβακούμ μέχρι τέλους, γνωρίζουμε ότι η απάντηση ήρθε. Αλλά τις ώρες του παραπόνου, τις ώρες της κραυγής, τις ώρες του καμπουριάσματος στην πολεμίστρα, ο παραπονούμενος αναμετριέται με τη σιωπή, με την απουσία, με την απελπισία, χωρίς κάτι εκείνη τη στιγμή να του εξασφαλίζει ότι η σιωπή, η απουσία, η απελπισία δεν θα είναι αιώνιες. Και σιωπή, απουσία, απελπισία σημαίνουν ότι επελαύνει ανενόχλητη στην ιστορία η νομοτέλεια την οποία ορίζει η ισχύς, με όχημα στις ημέρες του Αβακούμ τους Βαβυλώνιους και στις ημέρες της αφεντιάς μας τους νεοφιλελεύθερους,

«αυτό το έθνος το σκληρό κι αδίστακτο, που διασχίζει όλη τη γη, γυρεύοντας να κατακτήσει ξένες χώρες. Είναι φοβεροί και τρομεροί. Νόμος τους είναι του ισχυρότερου το δίκιο» (1: 6-7).

Ελληνοφρένεια τιβί 24-02-2015



Ανάρτηση από: http://www.ellinofreneianet.gr

Ελληνοφρένεια τιβί 23-02-2015



Ανλαρτηση από: http://www.ellinofreneianet.gr

Η Αριστερά στην κοιλιά του κήτους του Καπιταλισμού

Του Γιώργου Σταματόπουλου

Υπάρχουν οι φανατικοί του ΣΥΡΙΖΑ, οι απλοί υποστηρικτές του και οι εχθροί του. Οι πρώτοι είχαν πειστεί ότι η κυβέρνηση θα κάνει επανάσταση, ότι θα πάει στην ευρωζώνη και θα τα κάνει όλα λίμπα (γιατί έτσι ψήφισε ο ελληνικός λαός και δεν σηκώνουμε μύγα στο σπαθί μας. Αυτοί απογοητεύτηκαν από τη συμφωνία στο «γιουρογκρουπ», ε, τι να κάνουμε. Οι τρίτοι χύνουν δηλητήριο διότι νομίζουν ότι είχαν δίκιο όταν έλεγαν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ παραπλάνησε προεκλογικά τους ψηφοφόρους. Οι δεύτεροι δίνουν οι άνθρωποι μια πίστωση στη νέα κυβέρνηση, απτόητοι από τις ακραίες
δηλώσεις του Μανώλη Γλέζου. Πλανώνται και οι τρείς.

Βουλωμένο γράμμα…

Του Νίκου Μπογιόπουλου


Παρατήρηση πρώτη: Τα όσα υπογράφηκαν μεταξύ της κυβέρνησης και των «εταίρων» της στο Eurogroup αποτελούν μια νέα συμφωνία της Ελλάδας με τους… «θεσμούς». Θα ήταν αδιανόητο μια τέτοια συμφωνία να μην περάσει από τη Βουλή. Σε αυτή την περίπτωση θα είχαμε επανάληψη και συνέχιση των μαύρων τακτικών των Προεδρικών Διαταγμάτων και των Πράξεων Νομοθετικών Περιεχομένων. Των τακτικών που βύθισαν ακόμα και αυτή την αστική δημοκρατία στα Τάρταρα την προηγούμενη 5ετία. Το θέμα πρέπει να λήξει άμεσα. Τώρα. Χωρίς «δημιουργικές ασάφειες» και χωρίς… τσαλίμια.
    Παρατήρηση δεύτερη: Εκείνο που ακούγαμε προεκλογικά από τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν το τέλος του Μνημονίου από το ίδιο το βράδυ των εκλογών. Και όχι η «επέκτασή του». Εσχάτως όποτε ασκείται τεκμηριωμένη κριτική στην κυβέρνηση για όσα δεσμεύτηκε με τους «εταίρους» της, εκείνο που ακούγεται σαν δικαιολογία είναι: «Και τι μπορούσε να κάνει, οι τράπεζες θα έμεναν χωρίς ρευστό».«Θα παθαίναμε ό,τι και η Κύπρος»«Θα μας πήγαιναν σε ξαφνικό θάνατο» κι άλλα τέτοια. Θυμίζουμε ότι αντίστοιχα ήταν τα «επιχειρήματα» των προηγούμενων κυβερνήσεων μετά από κάθε συνάντησή τους με την τρόικα και μετά από κάθε επιστροφή τους από τις Βρυξέλλες. Αλλά τότε ο ΣΥΡΙΖΑ μιλούσε για«δικαιολογίες», για «υποταγή» και για «υποτέλεια». Τότε όλη αυτή η «επιχειρηματολογία» εκλαμβανόταν – και από τον ΣΥΡΙΖΑ – σαν «εμπόριο φόβου». Τώρα από πού κι ως που διεκδικεί κλέη «ρεαλισμού»;

Ο γρίφος ελύθη; Η συμφωνία μάλλον δεν έρχεται στη Βουλή


Έντονος προβληματισμός επικρατεί στην Κυβέρνηση για το αν η συμφωνία για παράταση της δανειακής σύμβασης θα έρθει προς κύρωση στη Βουλή ή όχι.
Έντονος προβληματισμός επικρατεί στην Κυβέρνηση για το αν η συμφωνία για παράταση της δανειακής σύμβασης θα έρθει προς κύρωση στη Βουλή, πιθανότατα την άλλη εβδομάδα, ή όχι.

Ενδεικτική είναι η δήλωση του υπουργού Επικρατείας Νίκου Παππά, σήμερα, στον ΣΚΑΙ, ότι δεν πρόκειται περί νέας συμφωνίας, αλλά περί επέκτασης της προηγούμενης. Πρόκειται ουσιαστικά για μια αλλαγή ημερομηνίας είπε ο κ. Παππάς ο οποίος σημείωσε ότι από τα ευρωπαϊκά κοινοβούλια, μόνο 3-4 τη συζητάνε. Σύμφωνα μάλιστα με τον κ. Παππά, η κυβέρνηση δέχεται κριτική από αυτούς που δεν φέρανε καν την πρώτη σύμβαση στη Βουλή, που ήταν τεράστια.
Σημείωσε ωστόσο ότι "όλα τα κομμάτια της συμφωνίας που πετύχαμε θα γίνουν κοινοβουλευτικό έργο και τότε όλοι θα αναλάβουν τις ευθύνες τους".
Ο Αντιπρόεδρος της Βουλής Α. Μητρόπουλος, μιλώντας στην εκπομπή της Έλλης Στάη στα Παραπολιτικά fm, ήταν κατηγορηματικός λέγοντας ότι η συμφωνία σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να έρθει προς κύρωση στη Βουλή.  
Αυτή τη στιγμή ο Α. Τσίπρας έχει στο γραφείο του δύο εισηγήσεις.

Πολύπλευρο στοίχημα για την κυβέρνηση οι Σκουριές

Το ζήτημα των εξορύξεων χρυσού στη Χαλκιδική δεν μπορεί να περιμένει
Της Λόλας Χρυσούλη 
Μετά τις 25 Ιανουαρίου ξεκίνησε μια άλλη σχέση των κινημάτων με την εξουσία. Ήταν αυτή –η σχεδόν αμήχανη– στιγμή που ένα κόμμα της αντιπολίτευσης που στηρίζει τους κοινωνικούς αγώνες, όπως ο πολύχρονος αγώνας στις Σκουριές, περνάει στην άλλη πλευρά, αυτή της εξουσίας.
Τα αιτήματα των κινημάτων παραμένουν τα ίδια και στην περίπτωση της Χαλκιδικής ξεκάθαρα και πάρα πολλές φορές διατυπωμένα σε κουβέντες με τον ΣΥΡΙΖΑ. Καμία επέκταση των μεταλλείων στην Β.Α. Χαλκιδική, σταδιακή μείωση της μεταλλευτικής δραστηριότητας, αποκατάσταση των περιβαλλοντικών ζημιών από τις χρόνιες δραστηριότητες και αποχαρακτηρισμός της περιοχής από μεταλλευτική ζώνη. Για να μπορέσουμε να αναπτύξουμε τον τόπο σε ένα άλλο μοντέλο παραγωγικής ανασυγκρότησης.

Ο πιο καλός ο μαθητής

Του Γεράσιμου Δεληβοριά

«Ένα από τα πιο ουσιαστικά καθήκοντα των πολιτικών αντρών συνίσταται λοιπόν στο να βαφτίζουν με λαοφιλείς λέξεις, ή τουλάχιστον ουδέτερες, τα πράγματα που οι μάζες απεχθάνονται με τα παλιά τους ονόματα. Η δύναμη των λέξεων είναι τόσο μεγάλη, που αρκούν όροι καλά επιλεγμένοι για να τις κάνουν να δεχτούν τα πιο μισητά πράγματα».
(Γκυστάβ Λε Μπόν, «Η ψυχολογία των μαζών» (1895) εκδ. ΤΟ ΒΗΜΑ 2010 σελ. 92)

Καταλαβαίνει λοιπόν κι όποιος δεν είναι καθηγητής σε Αγγλικό πανεπιστήμιο όπως ο διευθυντής του πολιτικού γραφείου του Αλέξη Τσίπρα κ. Παππάς, γιατί η «τρόϊκα» έγινε «θεσμοί», το «μνημόνιο» «πρόγραμμα» κι όλα τα άλλα που άλλαξαν όνομα τον τελευταίο καιρό.
 Είναι μια μέθοδος διακυβέρνησης (των μαζών), που βασίζεται πάνω στην ψυχολογία (των μαζών).
Έτσι λοιπόν βλέπει τον ελληνικό λαό ο Αλέξης Τσίπρας και το επιτελείο του; Σαν «μάζα» που μπορεί να χειραγωγηθεί με τεχνάσματα;
 Οι παραπάνω πρακτικές αυτό τουλάχιστον δείχνουν. Κι αυτό είναι το σημαντικό. Όχι το γεγονός πως υποχωρεί απέναντι στις απαιτήσεις των δανειστών (εταίροι λέγονται τώρα). Κανείς δεν πίστεψε ποτέ πως θα μπορούσε να κερδίσει όσα διατυμπάνιζε εξ αρχής στις διαπραγματεύσεις με τους γύπες που τρώνε τις σάρκες μας.

Το σεξ και η πολιτική. (Μόνο για ενήλικες).

Του mitsos175


Η εξουσία είναι αφροδισιακή. Σήμερα θα αναλύσουμε από μια άλλη σκοπιά τη σχέση εξουσιαστή και εξουσιαζόμενου. Γιατί οι πολιτικοί έχουν βίτσια και θέλουν να τα βγάλουν πάνω μας;

Πρώτα απ όλα στο σεξ θα μιλήσουμε για τη φαντασίωση. Όποιος κομπλεξικός βγαίνει πάνω, νομίζει πως το σκουληκάκι του έχει γίνει βόας. Το να έχει κάποιος αυτή την αντίληψη δεν θα ήταν τόσο κακό, αν δεν έβλεπε όλους εμάς ως φουσκωτές κούκλες. Δηλαδή αν δεν μας πήδαγε από τις μπάντες πολλάκις ημερησίως.
Κι αν το ευχαριστιόμασταν δεν θα υπήρχε λόγος να παραπονεθούμε, ούτε να αλλάζουμε κάθε λίγο επιβήτορα. Αλλά οι πράξεις του είναι άγριες και διαστροφικές. Θα μου πείτε στην σεξουαλική πράξη όλα επιτρέπονται και τίποτα δεν είναι κακό. Σωστό, με δυο όμως προϋποθέσεις: Να απευθύνεται σε ενήλικους (αυτό γίνεται στις εκλογές) αλλά και να υπάρχει η απαραίτητη συναίνεση. Αν πχ κάποιος δε θέλει, τότε δεν είναι έρωτας. Είναι βιασμός.

Η συμφωνία σε απλά ελληνικά

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

«Οι Έλληνες σίγουρα θα έχουν μία δυσκολία να εξηγήσουν τη συμφωνία στους ψηφοφόρους τους».

Με αυτήν τη χαιρέκακη – και γερμανικής κατανάλωσης – ατάκα ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε προσπάθησε να πει στο εσωτερικό της χώρας του, από τη Βουλή της οποίας θα πρέπει να ψηφιστεί η νέα τετράμηνη συμφωνία - γέφυρα για την Ελλάδα, ότι είναι ο μεγάλος νικητής στην αναμέτρηση με τη χώρα των «τεμπέληδων» και «μπαταχτσήδων» του Νότου και την εξτρεμιστική και αυθάδη κυβέρνησή της.

Από τις γερμανικές ειρωνείες που εκστομίστηκαν αυτές τις μέρες κρατάμε ακόμη δύο:

Η ανάθεση είναι το μπανιστήρι του ανέραστου

Του Κίμωνα Ρηγόπουλου


Στο κύκνειο άσμα του Άρθουρ Μίλερ ένας αποσβολωμένος από την πραγματικότητα που τον πνίγει άνθρωπος ψελλίζει συνεχώς: ποιο είναι το θέμα; Ακριβώς εδώ βρισκόμαστε. Πνιγμένοι στην αφόρητη ύλη των δελτίων ειδήσεων, σε μια έκθεση ιδεών των ανίδεων, χωρίς πρόλογο, κυρίως θέμα και επίλογο, αλλά με πολλά know how, σηκώνουμε τα χέρια ψηλά και αναφωνούμε κι εμείς: ποιο είναι το θέμα; Ανάμεσα σε Βαρουφάκειους γρίφους και τακτικισμούς χωρίς στρατηγική προσπαθούμε να αρθρώσουμε την άποψή μας, που καταλήγει να είναι η ολοένα και πιο ασθενική επιθυμία μας. Μεταξεταστέοι ισοβίως στο πάθημα που δεν γίνεται ποτέ μάθημα. Έτοιμοι να αναθέσουμε την ονείρωξή μας στα πιο ρωμαλέα κορμιά γιατί «αυτοί ξέρουν» Επιλέγουμε τον ρόλο του ανήμπορου και εξαπατημένου. Είμαστε τα φτωχόπαιδα σε μελό του 60, που βλέπουμε τον γιο του βιομήχανου να φεύγει βολίδα με την κουρσάρα του έχοντας στο πλευρό του την αγαπημένη μας κι εμείς τρώμε την σκόνη του. Κι αυτό αρχίζει να μας αρέσει. Γιατί θα τα λέμε αργότερα πιωμένοι στο καφενείο και όλο και κάποιος θα μας χτυπήσει με κατανόηση στην πλάτη. Ένα θλιβερό αντίγραφο των αντιηρώων του Βάρναλη. Η αυτολύπηση σε όλο της το μεγαλείο και «άντε να περάσει η νύχτα και να΄ρθει το πρωινό»

Ούτε “δημιουργική”, ούτε “ασάφεια”

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Τι κείμενο είναι αυτό που έστειλε η κυβέρνηση με τις «μεταρρυθμίσεις» της στις Βρυξέλλες, το οποίο έγινε δεκτό μετ’ επαίνων από τους «εταίρους»; Είναι ένα κείμενο… «δημιουργικής ασάφειας»απαντούν τα κυβερνητικά στελέχη και ταυτόχρονα κλείνουν πονηρά το μάτι υπονοώντας ότι μέσω αυτής της… «δημιουργικής ασάφειας» θα πετύχουν εκείνες τις θεαματικές ντρίμπλες που θα ζαλίσουν την «θεσμοτρόικα» και έτσι θα εφαρμόσουν φιλολαϊκή πολιτική…
    Ας αφήσουμε κατά μέρος αν η επίκληση στις επίδοξες μελλοντικές ντρίμπλες γίνεται για να ξεγελαστεί η «θεσμοτρόικα» ή για να «αποκοιμηθεί» ο ελληνικός λαός, και πάμε να δούμε το κείμενο αυτό καθ’ αυτό ώστε να διαπιστώσουμε, τελικά, πόσο «δημιουργικό» και πόσο «ασαφές» είναι.
    Διαβάζουμε στο (και αποκαλούμενο) «μέιλ Βαρουφάκη»:
    α) «Η πολιτική ΦΠΑ θα εξορθολογιστεί σε σχέση με τους συντελεστές οι οποίοι θα εξομαλυνθούν (…) με σκοπό να περιοριστούν οι εξαιρέσεις, εξαλείφοντας ταυτόχρονα τις παράλογες εκπτώσεις». Αλήθεια, από αυτή την δήλωση εκείνο που καταλαβαίνει κανείς είναι ότι ο ΦΠΑ θα μειωθεί; Η’ ότι πολύ περισσότερο θα καταργηθεί στα είδης πρώτης ανάγκης; Αλήθεια, ποιος δεν καταλαβαίνει ότι εδώ η κυβέρνηση δεσμεύεται για αύξηση του ΦΠΑ και εκείνο που μένει είναι δούμε το πού, το πώς, το πότε και το πόσο;  

Καλή όρεξη


Ανάρτηση από: http://i-kyr.gr

Μετεκλογικές αγορές


Ανάρτηση από: https://zacharispanos.wordpress.com

Πέμπτη 26 Φεβρουαρίου 2015

Επιστολή Μίκη Θεοδωράκη προς ΚΚΕ: Αισθάνομαι ντροπή για τη νέα Βουλή. Πείτε ΟΧΙ στα Μνημόνια

Ο Μίκης Θεοδωράκης απέστειλε σήμερα στον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα.

Επιστολή έστειλε ο Μίκης Θεοδωράκης  στον ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα, χαιρετώντας  το συλλαλητήριο που διοργανώνει το ΚΚΕ, αύριο, Παρασκευή στις 7 το απόγευμα στην Πλατεία Συντάγματος.

Από την πλευρά του ο κ. Κουτσούμπας ευχαρίστησε τον Μίκη Θεοδωράκη με δική του επιστολή.
Διαβάστε την επιστολή

«Χαιρετίζω την συγκέντρωση που θα γίνει αύριο στο Σύνταγμα με στόχο την πρόταση Νόμου για την κατάργηση των ΜΝΗΜΟΝΙΩΝ.
Οι περισσότεροι συμπολίτες μας δεν γνωρίζουν ότι αν και πέρασε ένας μήνας από την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ και την πλειοψηφία στη Βουλή της Αριστεράς (γενικά) στη χώρα μας, εξακολουθούν να ισχύουν οι παρακάτω προδοτικές δεσμεύσεις:
Πρώτον: η παράδοση της εθνικής μας κυριαρχίας στους ξένους.
Δεύτερον: η καθολική δέσμευση της δημόσιας περιουσίας της χώρας και
Τρίτον: η απαγόρευση άσκησης εθνικής οικονομικής και εξωτερικής πολιτικής.

Παγκόσμιο σοκ: Οι τζιχαντιστές καταστρέφουν αγάλματα 3.000 ετών (video)

Έκαψαν επίσης σπάνια χειρόγραφα και πάπυρους. Εισέβαλαν στην ιστορική βιβλιοθήκη της Μοσούλης.

Σε άλλη μια θηριωδία προχωράει το ισλαμικό κράτος το οποίο κυκλοφορεί ένα βίντεο που δείχνει τζιχαντιστές να καταστρέφουν σπάνια και αρχαία αντικείμενα στο βόρειο Ιρακ.
Μέσα στα 5 λεπτά του βίντεο, μία ομάδα ανδρών καταστρέφει γλυπτά 3.000 ετών, χρησιμοποιώντας βαριοπούλες και αξίνες στο Μουσείο της Μοσούλης.
Κάποια από τα αντικείμενα χρονολογούνται από τον 7ο αιώνα π.Χ. Ανάμεσά τους φαίνεται πως βρίσκεται και ένας φτερωτός ταύρος -πρόκειται για μορφή μιας ασσυριακής θεότητας-, το οποίο χρονολογείται από τον 9ο αιώνα π.Χ.
Οι αρχαιότητες προέρχονταν από Μουσείο στη Μοσούλη -αρχαία Νινευή-, η οποία κατελήφθη από το Ισλαμικό Κράτος τον περασμένο Ιούνιο, δήλωσε πρώην εργαζόμενος του Μουσείου στο πρακτορείο Reuters. 

«Ο προφήτης μάς διέταξε να ξεφορτωθούμε τα αγάλματα και τα λείψανα. Οι σύντροφοί του έκαναν το ίδιο όταν κατέλαβαν χώρες μετά από εκείνον» λέει άνδρας που εμφανίζεται σε βίντεο.



Ο καιρός γαρ εγγύς…

Του Καρτέσιου

Ζητήσαμε από τον κ. Τσίπρα να μας μιλήσει με τη γλώσσα της αλήθειας. Κι εκείνος άρχισε να μας μιλά με τη γλώσσα του Αντώνη Σαμαρά. «Παρατάσεις», «θα δούμε», «ίσως», «από τον επόμενο χρόνο», «την έγκριση των εταίρων», «θα το συζητήσουμε», «απαιτεί την έγκριση»….
Κατά τα λοιπά, περιβάλλον εκβιασμού και τρόμου περί άδειων ταμείων, προβλήματος ρευστότητας, στενότητας χρόνου, ανάγκη άμεσων αποφάσεων…
Το μόνο που απομένει είναι ένα «αν δεν το ψηφίσουμε δεν θα υπάρχουν λεφτά για μισθούς και συντάξεις».
Ακόμη κι αν είναι μία φορά σαφές ότι η πλειοψηφία των ψηφοφόρων δεν έδωσε ρητή εντολή στον κ. Τσίπρα να επιστρέψει την Ελλάδα στη δραχμή, είναι χίλιες φορές σαφέστερο ότι κανείς δεν έδωσε την έγκριση στον κ. Τσίπρα να συνεχίσει τα Μνημόνια, να τα επεκτείνει, να τα ανανεώσει και γενικώς να βαδίσει στο δρόμο που χάραξαν οι πολιτικές των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Πολλές οι οικονομικές αναλύσεις, τοποθετήσεις, προσεγγίσεις, όμως την ουσιαστικότερη την διάβασα από τον φίλο Ηλία Γαρουφαλάκη και είναι μία τούρκικη παροιμία που λέει «Όταν φεύγεις από τον δρόμο για τη χασούρα, κέρδος έχεις». Όμως η κυβέρνηση συνεχίζει στο δρόμο της μεγάλης χασούρας, μέχρι να χαθεί στον ορίζοντα και να μην φαίνεται.

Στο Κομπάνι, τη Ροζάβα και ολάκερη τη γη θα νικήσουν οι λαοί! - video-foto


Τα μέλη της αποστολής των εκπαιδευτικών σωματείων επιστρέψαμε σήμερα στην Ελλάδα. Γεμάτοι! Στεναχωρημένοι ίσως που δεν καταφέραμε τελικά να πατήσουμε στο ελεύθερο Κομπάνι, να πιάσουμε το χέρι, να μιλήσουμε με τους αντάρτες και τις αντάρτισσες του YPG/YPJ, αλλά γεμάτοι! Γεμάτοι συναισθήματα, πολλά και ανάμεικτα, αλλά ένα κυρίαρχο: Πίστη στον αγώνα, στη δύναμη των λαών να νικήσουν!

Συμβιβασμός-γέφυρα

Του Σταύρου Λυγερού

Αντιμέτωποι με το φάσμα των ανεξέλεγκτων επιπτώσεων ενός ναυαγίου τόσο η ελληνική κυβέρνηση όσο και το ευρωιερατείο, υποχρεώθηκαν να κάνουν τις αναγκαίες υποχωρήσεις ώστε το Eurogroup της Παρασκευής να καταλήξει σε μία αρχική συμφωνία, η οποία αποτυπώθηκε στην κοινή ανακοίνωση. Η αρχική αυτή συμφωνία αναμένεται να καταστεί λειτουργική, όταν τη Δευτέρα η Αθήνα θα καταθέσει έναν κατάλογο με τις μεταρρυθμίσεις, τις οποίες προτίθεται να εφαρμόσει κατά τη διάρκεια του τετραμήνου της παράτασης.
Ο ελληνικός κατάλογος θα περιλαμβάνει όλες τις θεσμικές μεταρρυθμίσεις, οι οποίες είναι επιθυμητές και από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Παρά τις διαφωνίες που έχουν μαζί της, τα αφεντικά της ΕΕ έχουν συνειδητοποιήσει ότι μόνο αυτή, λόγω της απουσίας εξαρτήσεων, έχει την πολιτική βούληση και ως εκ τούτου πιθανότητες να καθαρίσει την κόπρο του Αυγείου σε κρίσιμους τομείς, όπως είναι η καταπολέμηση της διαπλοκής, της διαφθοράς και της φοροδιαφυγής.
Σύμφωνα με κοινοτικό αξιωματούχο, το ευρωιερατείο θα επιδιώξει να συμπεριλάβει στον κατάλογο που θα στείλει η Αθήνα και δεσμεύσεις, οι οποίες είναι αντιπαθείς στην ελληνική πλευρά. Μ’ αυτή την έννοια, στις αρχές αυτής της εβδομάδας θα έχουμε έναν ακόμα μικρό κύκλο διαπραγμάτευσης. Ο ίδιος, ωστόσο, θεωρεί ελάχιστα πιθανό να προκληθεί αδιέξοδο ικανό να σκοτώσει τη συμφωνία της Παρασκευής.

...για τις μεγάλες εποχές που θα 'ρθουν!


Ανάρτηση από: http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.gr

Υπέρμαχος της διχοτόμησης της Κύπρου, γνωστή ανανίστρια του κλίματος Ρεπούση-ποτάμι, απ' αυτούς που βγάζουν σπυριά όταν ακούει τη λέξη πατρίδα, είναι το "αριστερό" φρούτο που κατηγόρησε τον Μανώλη Γλέζο για ναρκισσισμό...

Το "ωραίο" είναι ότι η γνωστή ανανίστρια, εντελώς τυχαία στρογγυλοκάθησε και στη θέση της Γραμματέας στην Επιτροπή Εθνικής 'Αμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής...

Όταν λοιπόν κατηγορούν το εθνικό σύμβολο για ναρκισσισμό τέτοια άτομα, που ο έρωτάς τους για τη φίλη και γείτονα Τουρκία, ξεπηδάει από αυτιά και στόμα, κάτι καλό θα σημαίνει...

Απλώς, για αρχή, θυμίσουμε ότι η εν λόγω κυρία υπέγραψε το εμετικό κείμενο υπέρ του ΝΑΙ στο σχέδιο ΑΝΑΝ - 7 Απρίλη 2004, μαζί με τους άλλους κατάπτυστους θαμώνες, των χρηματοδοτούμενων με μαύρα δολάρια των ΗΠΑ πρακτορίστικών οργανώσεων ΕΛΙΑΜΕΠ και ΟΠΕΚ του Σημίτη (χεσμένη η "ελληνική" δικαιοσύνη, δεν τόλμησε ΠΟΤΕ να αναζητήσει ευθύνες εθνικές προδοσίας, παρά τα αδιάψευστα ντοκουμέντα-τεκμήρια), όπως οι Θεόδωρος Κουλουμπής, Λουκάς Τσούκαλης, Γιώργος Ηρακλείδης, Σία Αναγνωστοπούλου και άλλα μέλη του ΕΛΙΑΜΕΠ και φυσικά ο Αλιβιζάτος, υποψήφιος πρόεδρος του νεοταξικού Ποταμιού και του νεοφιλελεύθερου ΠΑΣΟΚ...

Όπου μαύρα δολάρια κι οι ανανιστές!

Απίστευτο γερμανικό video clip για τον Βαρουφάκη

Ο «ανυπόταχτος» Βαρουφάκης στο video clip παίζει μπουζούκι, καβαλάει μηχανή, είναι άγριος, οργισμένος και προκλητικός 


O ΣΥΡΙΖΑ πετά στα σκουπίδια τον Μαρξ για χάρη του Μπλερ

Ο παρακάτω αναλυτής του ακομπλεξάριστα υπερ-συστημικού BBC εύστοχα περιγράφει την μετατροπή των “σοσιαλιστών” του ΣΥΡΙΖΑ σε σοσιαλφιλεύθερους (όπως έγινε βέβαια προ πολλού στην Βρετάνια με τους Εργατικούς). Θα έπρεπε όμως να είχε καταλάβει πως ότι έγινε με την αριστερά πτέρυγα του Εργατικού κόμματος (μετά βέβαια από χρόνια συγκρούσεων με τους Μπλερικούς), δηλαδή ο τελικός περιορισμός τους σε μια ‘γραφική μειονότητα μέσα στο κόμμα για να δίνουν την εντύπωση του «πολυτασικού κόμματος», ήδη γίνεται στον ΣΥΡΙΖΑ και χωρίς καμία μάχη από την «αριστερή πλατφόρμα» μέσα σε αυτό (Λαφαζανης, Λαπαβιτσας κλπ). Όλοι αυτοί  απλά προβάλουν κάποιες “αντιρρησούλες” στο μαζικό ξεπούλημα για χάρη βέβαια “της ενότητας της Αριστερής κυβέρνησης” η “της ενότητας του Λαού”, που λέει και ο ανεκδιήγητος Μίκης Θεοδωράκης (δηλαδή της ενότητας και με τους σοσιαλφιλελεύθερους)!

ΠΗΓΗ: Robert Peston, υπεύθυνος σύνταξης για τα Οικονομικά, “Syriza dumps Marx for Blair”, BBC, (24.02.2015)

Ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών Γιάννης Βαρουφάκης ρισκάρει να εξασφαλίσει την οικονομική σταθερότητα με κόστος την πολιτική αστάθεια.
Στη σύντομη διάρκεια της τελευταίας ελληνικής οικονομικής κρίσης, ο ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται να έχει μετατραπεί σε αυτό που στο Ηνωμένο Βασίλειο θα λέγαμε ως  μετατροπή των παραδοσιακών αριστερών σε Μπλερ-ικούς.

Όλοι στο συλλαλητήριο του ΚΚΕ την Παρασκευή 27 Φλεβάρη στις 7 μ.μ. στο Σύνταγμα

Δείτε το χιουμοριστικό βίντεο για τη νέα συμφωνία κυβέρνησης - ΕΕ για επέκταση του μνημονίου και των δεσμεύσεων που το συνοδεύουν.



Από mail, σε mail !...


Ανάρτηση από: http://logoplokies.blogspot.gr

Η Τουρκία προσέκρουσε σε… λιβυκό ύφαλο

Του Κώστα Ράπτη
Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο. Και απέναντι στην Τουρκία των Tayyip Erdogan και Ahmet Davutoglu οι διακατεχόμενοι από εκδικητικές διαθέσεις μάλλον είναι περισσότεροι από ό,τι φαίνεται.
Είναι βέβαια ήδη αρκετό το ότι η Τουρκία αντιμετωπίζεται με καχυποψία από τις ΗΠΑ, παρακολουθείται από τις μυστικές υπηρεσίες της Γερμανίας, καταγγέλλεται από τη Δαμασκό και σαμποτάρεται από τη Σαουδική Αραβία, όπου επιχείρησε να διευρύνει της στηρίζοντας την Μουσουλμανική Αδελφότητα. Αλλά να μποϊκοτάρεται και από τη μία εκ των δύο ανταγωνιστικών κυβερνήσεων της σπαρασσόμενης Λιβύης είναι πολύ…

Καληνύχτα Ελπίδα, καληνύχτα Αξιοπρέπεια, καληνύχτα Άλεξ boy

Του Γιάννη Λαζάρου

Δεν χρειαζόταν να είσαι προφήτης για να ξέρεις ότι τελικά η κατοχή στην Ελλάδα θα παραμείνει ακόμα και με το τελευταίο χαρτί του συστήματος που ήταν η επιλογή της «πρώτης φοράς αριστερά». Όσοι δεν έχουν κομματικά σελοφάν διαφόρων χρωμάτων να καλύπτουν τα μάτια τους στα πραγματικά γεγονότα, έχουν μεγαλύτερη αντοχή στην αλήθεια.

Ο λαός έδρασε στον πανικό μην χάσει κι άλλα. Όχι από την σακούλα που φυλάει την αξιοπρέπεια, αλλά από το προσωπικό του θησαυροφυλάκιο. Είτε αυτό είναι μισθός, σύνταξη, επιδοτούμενη μέσω ΕΣΠΑ επιχείρηση, καπαρωμένη θέση σε κάποιο 5μηνο, μετάταξη ή επαναδιορισμό ή μία καλή προσφορά για επιχειρηματικό δάνειο μετά τις νέες κυβερνητικές συμφωνίες. Το αποτέλεσμα αυτών που υπέγραψε η ελληνική κυβέρνηση με τις κατοχικές δυνάμεις είναι το αποτέλεσμα των εκατομμυρίων ψηφοφόρων που ήθελαν προσωπική ελπίδα, προσωπική αξιοπρέπεια, προσωπικό σώσιμο. Πήραν αυτό που ζήτησαν: Προσωρινή παράταση του προσωπικού ασήμαντου μικρόκοσμού τους.