Δευτέρα 30 Ιουνίου 2014

Ο ταχυδρόμος της ιστορίας αναζητεί παραλήπτη

Γιατί το κρέας δεν είναι ψάρι

Του Λουκά Αξελού

  Είναι, νομίζω, προφανές, ότι τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών συνιστούν μια σαφή νίκη του ΣΥΡΙΖΑ. Μια σπουδαία εκλογική νίκη θα συμπλήρωνα που με όρους πολιτικούς αποτυπώνει πως μέσα σε μια τριετία ο ΣΥΡΙΖΑ από ένα μικρό κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς μετεξελίχθη σε ένα μεσαίο πρωταγωνιστικό κόμμα με σημαίνοντα λόγο και παρουσία στην κεντρική πολιτική σκηνή.
   Αυτές οι κατακτήσεις σε ομαλές συνθήκες θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν ακόμα και πανηγυρισμούς. Όμως, δυστυχώς, σε μια γονατισμένη Ελλάδα που συνεχώς αιμορραγεί, η αυστηρή ανάγνωση των αποτελεσμάτων οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η σαφής αυτή εκλογική νίκη δεν συστοιχίζεται με μιαν ανάλογη πολιτική και κοινωνική.
   Η επομένη των εκλογών έκανε εμφανές το γεγονός ότι όχι μόνο δεν έχει ωριμάσει η ρήξη προς το σάπιο μεταπολιτευτικό οικοδόμημα αλλά και ότι για μεγάλα τμήματα πληθυσμού η μεταπολίτευση εξακολουθεί να είναι ζωντανή και παρούσα.
   Έχω τονίσει ότι θα ήταν σοβαρό λάθος να θεωρήσουμε ότι τα τμήματα αυτά της κοινωνίας βρίσκονται στην θέση αυτή γιατί απλώς έχουν αυταπάτες ή παρασύρονται από την κυβερνητική προπαγάνδα. Υπάρχουν φυσικά και τέτοια τμήματα. Ο σκληρός όμως πυρήνας τους, ένα 20% τουλάχιστον του συνολικού πληθυσμού έχει συνειδητά υιοθετήσει ως ταξική του επιλογή την νεοταξική-νεοφιλελεύθερη πρόταση και αντιστέκεται και θα αντισταθεί λυσσαλέα σε κάθε απόπειρα ανατροπής της.

Πρόεδρος Ουρουγουάης: Εσείς στη FIFA είστε πουτάνας γιοι! (video)

Με… «γαλλικά» κόσμησε τους παράγοντες της FIFA ο πρόεδρος της Ουρουγουάης, Χοσέ Μουχίκα, για την τιμωρία του Σουάρες, κάνοντας λόγο για φασισμό εκ μέρους της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας.

Ιδιαίτερα εκνευρισμένος από την ποινή που επέβαλε η FIFA στον Λουίς Σουάρες για το δάγκωμα του Ουρουγουανού επιθετικού στον Τζόρτζιο Κιελίνι ήταν ο Χοσέ Μουχίκα.

«Ψήνεται» σιγά-σιγά (και με την ΑΝΟΧΗ της Τουρκίας!) η ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ του ΚΟΥΡΔΙΣΤΑΝ

Του Γιώργου Παπαγιαννόπουλου

Έχουμε γράψει πολλές φορές στη στήλη αυτή, σε βάθος εικοσαετίας, τόσο για τον Εθνικοαπελευθερωτικό Αγώνα του Κούρδικου Λαου, όσο και για τις μικρές «αυτόνομες» Επικράτειες που έχει υπό τον έλεγχο του, ιδίως το κομμάτι του Βόρειου Ιράκ, που «προέκυψε» μετά την ιμπεριαλιστική εισβολή στο Ιρακ των αγγλο-αμερικάνων το 2003. Τώρα, φαίνεται ότι είμαστε ΕΝΑ ΒΗΜΑ ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ στην ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ ενός ΜΕΓΑΛΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ του ΚΟΥΡΔΙΣΤΑΝ, ΠΡΟΑΓΓΕΛΟΣ για ένα Μεγαλύτερο, Ενιαίο Κουρδιστάν αύριο..

Με βάση τις τελευταίες εξελίξεις στο Ιράκ που προέκυψαν μετά την επέλαση- επέκταση των σουνιτών, η Τουρκία φαίνεται πως εξετάζει, πλέον, όχι μόνο να αποδεχτεί την de facto διάλυση- τριχοτόμηση (;) του κράτους του Ιράκ, αλλά και να υποστηρίξει την ανάδειξη νέων, θρησκευτικά ομοιογενών κρατών που θα προκύψουν από τη διάλυση αυτή. Η απόφαση αυτή των Τούρκων συνδέεται άμεσα με τις συνεχείς προόδους των μαχητών του «Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ και του Λεβάντε», που εκεινόντας από την Συρία απειλούν σήμερα, ως και την κατάληψη της Βαγδάτης.

Μηνύει τους ρακοσυλλέκτες ο Μπουτάρης

Ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης κατέθεσε μήνυση εναντίον «ομάδων ατόμων που τελούν διακεκριμένες κλοπές κατ΄ εξακολούθηση, κατ΄ επάγγελμα και κατά συνήθεια, ενώ παράλληλα προκαλούν καταστροφές και βλάβες στους κάδους ανακύκλωσης»
Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο αντιδήμαρχος Ανακύκλωσης και Καθαριότητας, Θανάσης Παππάς ανέφερε σχετικά:

«Είναι μεγάλο πρόβλημα και πρέπει να λυθεί σε εθνικό επίπεδο, σε επίπεδο αστυνομίας, ΣΔΟΕ και εισαγγελίας. Είναι Βουλγαρόγυφτοι, Αλβανοί και Έλληνες που κλέβουν χαρτί και μέταλλα και στη συνέχεια τα πηγαίνουν και τα πωλούν σε επιχειρήσεις εντός της Θεσσαλονίκης».

«Δεν είναι μόνο η οικονομική ζημιά που προκαλούν στο Δήμο και κατ΄ επέκταση από τους κατοίκους που αντλούν ωφέλεια από την ανακύκλωση των προϊόντων. Είναι θέμα λειτουργικό και αισθητικό, καθώς δίπλα σε κάθε κάδο βλέπεις και από έναν να κλέβει. Στη συνέχεια, πετά ότι δεν του χρειάζεται βρομίζοντας όλο τον τόπο» πρόσθεσε.

Τα μνημόνια έχουν ήδη επιτελέσει τον σκοπό τους


Του Σταύρου Λυγερού

ΠΑΡΑ ΤΙΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ του πρωθυπουργού να καλλιεργήσει την εντύπωση ότι η Ελλάδα γυρίζει σελίδα, τα γεγονότα οδηγούν στο αντίθετο συμπέρασμα. Οι δηλώσεις του ότι τα μνημόνια θα είναι σε λίγο παρελθόν κι ότι δεν θα ληφθούν νέα μέτρα έρχονται σε αντίθεση και με τη δήλωση Σόιμπλε και με την έκθεση του ΔΝΤ. Ο χρόνος θα δείξει εάν θα επιβεβαιωθούν οι δανειστές που μιλάνε για νέο μνημόνιο ή η κυβέρνηση που το αποκλείει. Η πείρα των τεσσάρων χρόνων, πάντως, μας διδάσκει ότι όποτε είχαμε τέτοια διαφωνία, τελικώς έγινε αυτό που ήθελε η τρόικα.

Δημόσιο, ο μεγαλύτερος μπαταχτσής

Του Μάριου Χριστοδούλου

Κλειστές παραμένουν για περισσότερο από ένα πεντάμηνο οι κάνουλες χρηματοδότησης από την κυβέρνηση, με την κατάσταση στο εσωτερικό της οικονομίας να παραμένει ασφυκτική. Σύμφωνα με πληροφορίες, τα ποσά που έχει πληρώσει από την αρχή του χρόνου το Δημόσιο στις επιχειρήσεις με τις οποίες συναλλάσσεται περιορίζονται στα 275 εκατ. ευρώ, όταν τα ανεξόφλητα χρέη του κράτους προς τους ιδιώτες φτάνουν τα 2,4 δισ. ευρώ. Η κυβέρνηση έχει ήδη βγει εκτός χρονοδιαγράμματος στο πρόγραμμα αποπληρωμής αυτών των χρεών, που είχαν φτάσει τα 8,1 δισ. ευρώ, χωρίς σε αυτό το ποσό να περιλαμβάνονται και οι επιστροφές από τον ΦΠΑ, ύψους 680 εκατ. ευρώ. Από αυτά το Δημόσιο έχει εξοφλήσει τα 5,7 δισ. ευρώ με δάνειο «ειδικού σκοπού» που πήρε τον Δεκέμβριο του 2012 από την τρόικα.
Ο αρχικός σχεδιασμός προέβλεπε τη συνολική εξόφληση αυτών των οφειλών έως το τέλος του 2013, κάτι που δεν κατέστη εφικτό, με αποτέλεσμα ένα μέρος των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων του Δημοσίου να μην έχει τακτοποιηθεί μέχρι και σήμερα.

ΣΥΡΙΖέικη ανθρωπολογία

  • Η αυτονόμηση του προεδρικού γραφείου είναι ένα ζήτημα. Είναι μεγαλύτερης σημασίας πρόβλημα από την αυτονόμηση ενός κομματικού μηχανισμού από τη βάση ή ακόμα και από την αυτονόμηση της βάσης από την κοινωνία; Μάλλον όχι, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν υφίσταται. Ας το σκεφτούμε κι αλλιώς: Κάποιοι σύντροφοι φαίνεται σαν να δίνουν μεγαλύτερο βάρος στις «κομματικές αποφάσεις» απ’ ό,τι στο «κόμμα»
Στην εκδήλωση στο Φεστιβάλ Resistance με θέμα την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ, η καθαρίστρια Δήμητρα Μανώλη είπε πάνω-κάτω: «Γι’ αυτά που συζητάτε σήμερα δεν έχω να πω πολλά, αλλά θα σας μιλήσω για τον αγώνα μας». Η ίδια έχει μια σεμνότητα -χαρακτηριστική των «απλών», αγωνιζόμενων ανθρώπων- και δεν σκέφτηκε ή δεν είπε ότι με αυτό τον τρόπο στέλνει ένα μήνυμα που συνδέεται άμεσα με το θέμα της εκδήλωσης. Ο ΣΥΡΙΖΑ -σε όλες του τις εκφάνσεις- οφείλει να το λάβει σοβαρά υπ’ όψιν του.

Γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια!

Ωριμη ανακοίνωση της μεγαλύτερης οργάνωσης οπαδών της ΑΕΚ που παραδέχεται το λάθος στα επεισόδια που έγιναν στη Στρούγκα αλλά παραμένει ΑΤΑΛΑΝΤΕΥΤΗ για ΓΗΠΕΔΟ ΣΤΗ ΝΕΑ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑ όπως έχει παρουσιαστεί


(...Ένα λάθος το οποίο προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν για δικούς τους σκοπούς φασιστικά site. Σε αυτούς τους φασίστες δηλώνουμε απερίφραστα πως η ORIGINAL 21 δεν θα παίξει το πολιτικό παιχνίδι που επιδιώκουν. Η πόρτα της ΟRIGINAL ήταν , είναι και θα είναι πάντα κλειστή για εσάς και τις ναζιστικές ιδέες σας. Ιδέες που δεν αρμόζουν στις προσφυγικές ρίζες της ΑΕΚ)
Ανακοίνωση
Αυτό το σύνθημα που βγαίνει εδώ και 11 χρόνια από τα χείλη μας, μέσα από την καρδιά μας, είναι πολύ κοντά στο να γίνει πραγματικότητα .
Το νέο γήπεδο της ΑΕΚ στον ίδιο ακριβώς χώρο που μας τον άφησαν οι πρόσφυγες παππούδες μας, στον ίδιο ακριβώς χώρο που θα τον βρουν αύριο τα παιδιά μας.

ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ: Το κράτος φεύγει, τα ιδρύματα έρχονται

Της Δήμητρας Μυρίλλας

Εκεί που δεν υπάρχει κράτος, υπάρχουν ιδιώτες που έρχονται να καλύψουν τα κενά. Ιδρυμα Νιάρχου, Ιδρυμα Ωνάση, Οργανισμός ΝΕΟΝ του Δασκαλόπουλου, τώρα και το Ιδρυμα Μαριάννας Βαρδινογιάννη που αποφάσισε να ασχοληθεί με την επιστροφή των Μαρμάρων του Παρθενώνα.
Είναι αλήθεια πως τα μεγάλα Ιδρύματα  έχουν καταλάβει (το ρήμα χρησιμοποιείται με την έννοια της κανονικής κατάληψης) ένα πολύ μεγάλο μέρος  του πολιτιστικού τοπίου. Φαίνεται όμως πως μέσα στον ανταγωνισμό τους, ανταγωνισμό μεγαλείου και ηγεμονίας, φροντίζουν να κάνουν ένα καταμερισμό εργασίας και αρμοδιοτήτων.
Αλλωστε το πεδίο είναι τεράστιο και έχει «ψωμί» για όλους. Και τα ιδρύματα, με την αμφίεση του ευπατρίδη, ευεργέτη, εισχωρούν  όπου υπάρχει κενό… Κενό αφημένο επίτηδες για να έρθουν ως σωτήρες να το καλύψουν.

H «εκστρατεία» των μαρμάρων

Θα ξεκινήσουμε όμως από την νέα άφιξη στον κόσμο των ιδρυμάτων που παράγουν πολιτιστική πολιτική. Και όχι πολιτική σε δευτερεύοντες τομείς… Παράγουν πολιτιστική πολιτική που αγγίζει κομβικά θεσμικά θέματα και κεντρικά ζητήματα υποδομών. Και τώρα  επεκτείνονται και σε νέους τομείς. Εμπλέκονται και στη διαμόρφωση εξωτερικής πολιτικής,  όπως η διεκδίκηση των Γλυπτών του Παρθενώνα.

Ποιοι μας κυβερνούν!!!

Μας κυβερνάει ο Σαμαράς. Ο άνθρωπος που όταν τον ρώτησαν ενώπιον της Μέρκελ γιατί τάχθηκε ενάντια στο πρώτο Μνημόνιο εκείνος σταύρωσε τα χεράκια του και απάντησε: «Ουδείς αναμάρτητος»…

 

Χάσαμε...


Ανάρτηση από: http://i-kyr.gr

Κυριακή 29 Ιουνίου 2014

Η Εθνική και τα νοητά είδωλα του κυπριωτισμού

Του Χρήστου Ιακώβου

Κάθε φορά που μία διεθνής επιτυχία της εθνικής Ελλάδος γίνεται γεγονός, προκαλώντας έξαλλους πανηγυρισμούς στην Κύπρο, μία μερίδα αντιδρά καταφεύγοντας στις μόνιμες και αφοριστικές επωδούς περί εθνικισμού για να ερμηνεύσει μία αυθόρμητη συνειδησιακή εκδήλωση.
Μετά την εμπειρία του 1974, κάποιοι «προοδευτικοί» και σήμερα, πολλοί εξ αυτών, συμπυκνωμένοι στο αχαρτογράφητο πολιτικώς σχήμα του λεγομένου «εκσυγχρονισμού»(sic), οι οποίοι φαντάζονται ότι είναι πιο ρεαλιστές από τους ούτως ή άλλως λοιδορημένους «εθνικιστές», αφού πίστευσαν ότι ξεπέρασαν τους «εθνικιστικούς αταβισμούς» και υιοθετώντας ιδεολογικά αναμασήματα ενός ξενόφερτου ειρηνισμού και οικουμενισμού, θεώρησαν ότι θα μπορούσαν να οικοδομήσουν ένα νέο πολιτικό πολιτισμό στην Κύπρο, στηριζόμενοι στην ιδεολογία του κυπριωτισμού, ο οποίος σταδιακά θα κυριαρχούσε σε βάρος της επικρατούσας ελληνικής εθνικής συνείδησης.

Σεμινάριο: “Κοινωνικοί και πολιτικοί αγώνες 1964-2014″(Video: “Περίοδος 2008 έως σήμερα″)

Το Άρδην ολοκλήρωσε τον κύκλο σεμιναρίων για τους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες των Ελλήνων στην πενηνταετία 1964-2014, στην αίθουσά του, Ξενοφώντος 4, Πλ. Συντάγματος, Αθήνα.
Η έβδομη και τελευταία διάλεξη έλαβε χώρα την Πέμπτη 19/06/14 με θέμα: “Περίοδος 2008 ως σήμερα”.



240 Χιλιόμετρα για τον Αιγιαλό - Πρόγραμμα




Η ανεξάρτητη πρωτοβουλία "240 χιλιόμετρα για τον αιγιαλό" έχει ως στόχο την ανάδειξη της εξαιρετικής σημασίας του ελληνικού αιγιαλού ως κοινό αγαθό για όλους, καθώς και την ανάγκη προστασίας του από μελλοντική εντατική εκμετάλλευση.

Από τις 8 έως τις 12 Ιουλίου, με χορηγούς τους αιγιαλούς της Αττικής και καύσιμο το θαλασσινό αεράκι, ο Άγης Εμμανουήλ, ηθοποιός και μαραθωνοδρόμος, θα τρέξει από τον Ισθμό μέχρι το Μαραθώνα και θα ενεργοποιήσει όσους περισσότερους πολίτες, ώστε να δημιουργήσουν μια ανθρώπινη αλυσίδα προστασίας στις απειλούμενες παραλίες μας και να μεταφέρουν το μήνυμα ότι η ενεργοποίηση και η ομαδική δράση των πολιτών ενάντια σε περιορισμούς της ελευθερίας και της ποιότητας ζωής τους, μπορεί να ανατρέψει οποιοδήποτε Νομοσχέδιο ιδιωτικοποίησης της φυσικής κληρονομιάς μας.

Εξόριστοι οι ποδοσφαιριστές της πρώτης μεταπολεμικής Εθνικής Ελλάδος

Ήταν Παρασκευή 23 Απριλίου 1948 και η Εθνική Ελλάδος αντιμετώπισε για πρώτη φορά μεταπολεμικά τους Τούρκους στο κατάμεστο γήπεδο του Παναθηναϊκού στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας!

Οι φίλαθλοι στην ιστορική φωτογραφία του Δημήτρη Χαρισιάδη, κρέμονται σαν τσαμπιά, ακόμα και από τον πυλώνα του προβολέα.

Ήταν η εποχή που δεν λαμβάνονταν ιδιαίτερα μέτρα ασφαλείας και οι φίλαθλοι έβρισκαν διάφορους τρόπους για να δουν το παιχνίδι.

Οι ποδοσφαιριστές ήταν παιδιά της βιοπάλης και του καθήκοντος. Ήταν όλοι τους ερασιτέχνες και έπαιζαν μόνο για τη φανέλα.


Οι περισσότεροι έζησαν φτωχοί, ενώ όσοι κυνηγήθηκαν για τα πολιτικά τους φρονήματα, βρέθηκαν στην εξορία. Κάποιοι από αυτούς ήρθαν κατευθείαν από τη Μακρόνησο για να πάρουν μέρος στο ματς. Σε μερικούς όμως, δεν επετράπη η συμμετοχή.... 

Η κυβέρνηση ΝΔ-ΚΚΕ του 1989

Του Γιώργου Δελαστίκ

Ήταν σαν μεθαύριο, πριν από ένα τέταρτο του αιώνα: 1 Ιουλίου 1989. Τότε, πριν πό 25 ακριβώς χρόνια, έπεφτε Σάββατο η 1η Ιουλίου. Γύρω στις 7 το απόγευμα ο Βουλευτής της ΝΔ Τζαννής Τζαννετάκης παίρνει από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας Χρήστο Σαρτζετάκη την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης.

Λίγες ώρες νωρίτερα έχει πάρει μέρος σε σύσκεψη του αρχηγού της ΝΔ Κωνσταντίνου Μητσοτάκη με τους δύο αρχηγούς του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου, τον γενικό γραμματέα του ΚΚΕ Χαρίλαο Φλωράκη και τον αρχηγό της ΕΑΡ (όπως έχει μετονομαστεί το ΚΚΕ Εσωτερικού) Λεωνίδα Κύρκο.
Αυτοί έχουν αποφασίσει όχι μόνο να σχηματίσουν κυβέρνηση Δεξιάς – Αριστεράς, αλλά στη συνάντησή τους… μοίρασαν και τα υπουργεία!

Στις 18 Ιουνίου 1989 είχαν γίνει βουλευτικές εκλογές. Η ΝΔ, παρά το γεγονός ότι πήρε το 44,25% των ψήφων, λόγω του σχεδόν αναλογικού εκλογικού συστήματος είχε πάρει 145 βουλευτές. Το ΠΑΣΟΚ είχε αντέξει στην ασφυκτική πίεση συγκεντρώνοντας το 39,15% των ψήφων και 125 Βουλευτές. Ο μεγάλος χαμένος των εκλογών ήταν ο Συνασπισμός της Αριστεράς, ο οποίος παρά τις στημένες από τη Δεξιά δημοσκοπήσεις που τον απογείωναν λαμβάνει μόνο το γλίσχρο 13,12% των ψήφων – μόλις μια εκατοστιαία μονάδα πάνω από το άθροισμα των ποσοστών που είχαν πάρει στις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές του 1985 χωριστά το ΚΚΕ και το ΚΚΕ Εσωτερικού.

Κύπρος: το έγκλημα που έγινε κι αυτό που θα γίνει (Λεβέντες και Ραγιάδες στο νησί της Αφροδίτης)

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου


Τον Μάρτιο του 1974, ο Αριστοτέλης Ωνάσης συνάντησε, για πρώτη και τελευταία φορά, τον ταξίαρχο Δημήτριο Ιωαννίδη. Σύμφωνα με στενό συνεργάτη του ‘Ελληνα Κροίσου, ο Ιωαννίδης είπε στον Ωνάση:

«Θα πάμε πολύ καλά στα εθνικά θέματα. Και στο βορειοηπειρωτικό και στο κυπριακό. Στο κυπριακό, οι Αμερικανοί μου είπαν ότι, αν βγάλουμε τον παπά από τη μέση, το νησί είναι δικό μας».

Ο Ωνάσης ήταν οτιδήποτε εκτός από ηλίθιος. «Αν είναι έτσι γιατί δεν αφήνεις τους Αμερικάνους να το κάνουν αυτό; Γιατί να το κάνουμε εμείς;», είπε στον δικτάτορα.

Τη συνέχεια την ξέρουμε. Η Κύπρος διχοτομήθηκε, έχασε σε ένα μήνα μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού της από το Ιράκ σε χρόνια πολέμου. 250.000 ‘Ελληνες έφυγαν από τα σπίτια τους για να μη ξαναγυρίσουν ποτέ, η Ελλάδα μπήκε σε εξοπλιστικό ανταγωνισμό τρισήμισυ δεκαετιών με την Τουρκία που την κατέστρεψε (αναγκαστικό για την άμυνά της, καθόλου αναγκαστικό για τον καταστροφικό τρόπο που τον διεξήγαγαν οι άξιοι κρεμάσματος πολιτικοί μας). Ο Ιωαννίδης πέθανε στη φυλακή χωρίς να μιλήσει («αν μιλήσω», είπε, «όλοι οι ‘Ελληνες θα γίνουν κομμουνιστές»). Δεν δικάσαμε ποτέ τους υπεύθυνους της προδοσίας, και γι’ αυτό κινδυνεύουμε τώρα να χάσουμε και τα δύο κράτη, Ελλάδα και Κύπρο. Είτε δια της μετατροπής τους σε οικονομικά προτεκτοράτα («αποικίες χρέους»), είτε δια της αποδοχής απερίγραπτων σχεδίων «λύσης» του κυπριακού, τύπου Ανάν.

Απλά, σας πηδάνε σύντροφοι του ΣΥΡΙΖΑ…

«Δεν πρόκειται να μπει κανένας φυλακή για 5,000 ευρώ. Στην ανάγκη θα τα δώσει η ΝΔ»!

Μανώλης Κεφαλογιάννης στο Mega (27-02-2013).


Του askordoulakos

Είναι γνωστή η χιτλερική ρήση ότι «… σε κάθε τόπο θα βρεθούνε κάμποσα φιλόδοξα και ιδιοτελή καθάρματα, που θα εξυπηρετήσουν πρόθυμα τους σκοπούς μου, γιατί αυτό θα είναι ο μόνος τρόπος για να αναδειχτούν και να πλουτίσουνε στη χώρα τους….».
Ένα από τα διαπρεπή (όχι από τα διαπρεπέστερα) φιλόδοξα και ιδιοτελή καθάρματα, που εξυπηρετούν πρόθυμα τους σκοπούς του κάθε αφεντικού, ξένου, ή ντόπιου είναι κι ο Μανώλης Κεφαλογιάννης εξ Ηρακλείου, που είναι συνεπώνυμος κι όχι συγγενής του μακαρίτη Μανώλη Κεφαλογιάννη εξ Ανωγείων και μπαμπά της Όλγας, ο οποίος ήταν (με απόφαση του Τριμελούς Πλημελειοδικείου Ρεθύμνου παρακαλώ!) προστάτης των ναρκεμπόρων του Μυλοποτάμου!

Ομιλούμε βέβαια, για ένα πρόσωπο ελλιπέστατης πνευματικής και πολιτικής συγκρότησης, έναν καλοαναθρεμένο και θρασύδειλο τσόγλανο, η θέση του  οποίου στο πολιτικό σύστημα οφείλεται στο... μπαμπά του, όπως άλλωστε συμβαίνει και με τον έτερο φελλό, χαζοχαρούμενο βλάκα και υπόδικο για κακούργημα, Μιλτιάδη Βαρβιτσίώτη. Είναι αυτό, που αποτυπώνεται στη λαική καθομιλουμένη: «Αν δεν είχε τις πλάτες του μπαμπά, δεν θα του ανέθεταν ούτε τη φύλαξη βαλσαμωμένου πουλιού, διότι θα του έφευγε...» 

Έρευνα-σοκ: Μεροκάματο 19 ευρώ για πάντα!

Το ΔΝΤ ξαναχτυπά με ένα νέο σύστημα κατώτατου μισθού που θα τσακίσει κάθε έννοια εργασιακού δικαιώματος και αξιοπρεπούς διαβίωσης. Σύμφωνα με έρευνα – σοκ του εργατολόγου, Αλέξη Μητρόπουλου, που δημοσιεύεται αυτήν την Κυριακή στο «Χωνί» ερχεται ο βασικός μισθός χωρίς προσαυξήσεις! Οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα θα έχουν τον ίδιο μισθό-ψίχουλα για όλη τους τη ζωή. Με 500 ευρώ το μήνα (ή και λιγότερα…) θα πιάνουν δουλειά για πρώτη φορά, τα ίδια θα παίρνουν και μετά από 30, 35 ή 40 χρόνια εργασίας!
- Καταργούνται όλα τα επιδόματα!
- Καταργείται η ίδια η έννοια της προϋπηρεσίας, μέχρι η ανεργία να πέσει κάτω από το… 10%! Δηλαδή, για πάντα!

Όταν οι άντρες έχουν τις μπάλες στο πάνω κεφάλι τους

Η απάντηση του Πέτρου Αργυρίου στο φανατικό παραλήρημα του Νίκου Μπογιόπουλου για τη μπάλα

Του Πέτρου Αργυρίου

Ο Νίκος ο Μπογιόπουλος είναι από τους λίγους δημοσιογράφους που εκτιμώ.
Ποτέ του δεν έκρυψε ότι είναι στρατευμένος κομμουνιστής.
Ούτε ότι είναι στρατευμένος ποδοσφαιρόκαυλος.
Δικαίωμά του.
Αυτό που δεν αποτελεί δικαίωμα του είναι να επιχειρεί μεθοδευμένα να επιβάλει λογικές προληπτικής λογοκρισίας σε όσους δυσφορούν με την ποδοσφαιρομανία- κυρίως όταν είναι ο ίδιος που στο πεδίο της πολιτικής είναι δριμύτατος πολέμιος της προληπτικής λογοκρισίας.
Αυτό που δεν αποτελεί δικαίωμά του είναι να δικαιολογεί το φασισμό του ποδοσφαίρου- κυρίως όταν ο ίδιος είναι πολέμιος του φασισμού στο πολιτικό πεδίο.
Στο άρθρο του http://blogvirona.blogspot.gr/2014/06/blog-post_457.html στις 25/06/2014 με τον “εμπνευσμένο” τίτλο “Γκόοοολ” (με πόσα οοοο γράφονται αυτές οι λέξεις-επιφωνήματα πλέον Νίκο;), ο Μπογιόπουλος κάνει ακόμη περισσότερα από αυτά που στις πρώτες γραμμές αυτού του άρθρου του προσάπτονται. Ο Μπογιόπουλος κάνει μια φασίζουσα προπαγάνδα υπέρ του ποδοσφαίρου, απομονώνοντας το από όλα τα εκφυλιστικά φαινόμενα διαφθοράς, βίας, ξεπλύματος χρημάτων, πολιτικών εκβιασμών και χειραγώγησης μαζών που το συνοδεύουν, καταγγέλλοντας μεν τα φαινόμενα αλλά απαλλάσσοντας από κάθε κατηγορία το έδαφος πάνω στα οποία αυτά αναπτύσσονται: τα ποδοσφαιρικά γήπεδα.

Γκόοοολ!

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Από το διάβασμα και μόνο του τίτλου, είμαστε βέβαιοι ότι οι «δυσκοίλιοι» ξεκίνησαν ήδη να ψιθυρίζουν όλο… ευφυΐα: «Μα δεν βλέπετε στη Βραζιλία τις διαδηλώσεις;». Τις βλέπουμε άνθρωπέ μου. Αυτό που εσύ δεν βλέπεις είναι ότι στη Βραζιλία δεν διαδηλώνουν ενάντια στο ποδόσφαιρο. Δεν διαδηλώνουν ενάντια στο παιχνίδι. Διαδηλώνουν ενάντια στη ληστεία της FIFA και στην ενδοτικότητα της εκεί κυβέρνησης απέναντί της.
   «Και τι έγινε που ο Σαμαράς (σ.σ.: ο Γιώργος, εννοείται…) έβαλε το πέναλτι, μήπως σωθήκαμε από το Μνημόνιο;» - επιμένει ο «δυσκοίλιος».  Όχι άνθρωπέ μου, δεν σωθήκαμε από τα Μνημόνια. Ούτε η πρόκριση ήταν προαπαιτούμενο για καμιά δόση από την… τρόικα. Τίποτα δεν άλλαξε. Όπως δεν άλλαξε και η τύχη των Φόκλαντ που ποτέ δεν πέρασαν στην Αργεντινή επειδή ο Μαραντόνα ντρίμπλαρε όλη την εθνική Αγγλίας και της τo «κάρφωσε». Αλλά αυτό δεν μας απαγορεύει να φωνάξουμε: «Γκόοοολ»!  

Καιροσκοπισμοί εθελόδουλων


Προεκλογικά ο Σαμαράς υποσχόταν την, σε σύντομο χρονικό διάστημα, ανακήρυξη ΑΟΖ. Αποτέλεσε αυτό σημαντικό όπλο στην προεκλογική φαρέτρα μεταξύ άλλων μεγαλόστομων διακηρύξεων, με κυριότερη την «επαναδιαπραγμάτευση» του μνημονίου που ναυάγησε ένα μόλις δίμηνο μετά τις εκλογές. Η περίπτωση της ΑΟΖ ακολούθησε μια διαφορετική πορεία.

Ιστορική αναδρομή: ο ηλεκτρισμός στην Ελλάδα (συγκλονιστικό video)

- Πως φτάσαμε μετά από 60 χρόνια "ιδιωτικής πρωτοβουλίας" στην εθνικοποίηση.
 - Πως έφτασε το ρεύμα στα χωριά, στα ακριτικά νησιά, σε απομακρυσμένα ορεινά μέρη που "δεν συνέφερε" στους ιδιώτες.
 - Τα Λιγνιτικά κοιτάσματα.
 - Πως από "ατμομηχανή της ανάπτυξης" χρησιμοποιήθηκε ακόμα και ως εκβιαστικός μηχανισμός είσπραξης χαρατσιών και φορέας βολέματος "ημετέρων" των κυβερνήσεων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.
- Πώς 60 χρόνια!! μετά την εθνικοποίηση, επιστρέφουμε(;) στους "ιδιώτες".
 Το 1889 φτάνει το "ηλεκτρικό" στην Ελλάδα. Η Γενική Εταιρεία Εργοληψιών, κατασκευάζει στην Αθήνα, στην οδό Αριστείδου, την πρώτη μονάδα παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος. Το πρώτο κτίριο που φωτίζεται είναι τα Ανάκτορα και πολύ σύντομα ο ηλεκτροφωτισμός επεκτείνεται στο ιστορικό κέντρο της Πρωτεύουσας. Τον ίδιο χρόνο η τουρκοκρατούμενη Θεσσαλονίκη θα δει κι αυτή το ηλεκτρικό φως καθώς Βελγική Εταιρία αναλαμβάνει απ' τις Τουρκικές αρχές το φωτισμό και την τροχιοδρόμηση της Πόλης με την κατασκευή εργοστασίου παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.

Τάξη και Πατρίδα: Γύρω από το ζήτημα της εξάρτησης της χώρας μας

Του Θανάση Τσιριγώτη

Γύρω από το ζήτημα της εξάρτησης της χώρας μας υπάρχουν πολλές παρεξηγήσεις. Από ορισμένους οι οποίοι ανακάλυψαν, μαζί με τον Σημίτη, την ισχυρή Ελλάδα, η εξάρτηση, δηλαδή η σχέση της χώρας μας με τον ιμπεριαλισμό, θεωρείται παλαιομοδίτικη προσέγγιση, ξεπερασμένο θεωρητικό σχήμα, συνώνυμο της ψωροκώσταινας (φτωχή αγρότισσα του Ναυπλίου που έδωσε τον οβολό της για την επανάσταση του 1821). Αντί αυτού προκρίθηκαν κάτι ψευτομοντέρνα μεταπτυχιακά που βλέπουν την Ελλάδα ν’ ανταγωνίζεται στα ίσια τις ΗΠΑ – Γερμανία, εξαγωγές κεφαλαίων σ’ όλον τον κόσμο, διεκδίκηση αγορών και φυσικά μία «αριστερή» ψωροφαντασία. Σαφώς υποτίμηση του ιμπεριαλισμού ο οποίος αντικαταστάθηκε από την «παγκοσμιοποίηση» και τις θεωριούλες της λεγόμενης αλληλεξάρτησης. (Σ’ ένα θεατρικό έργο ο λόρδος λέει στον διαμαρτυρόμενο υπηρέτη ότι αυτός, όντας αφεντικό, τον έχει τόσο πολύ ανάγκη που δεν μπορεί να ζήσει μόνος –αλληλεξάρτηση στην πράξη δηλαδή).

Απέναντι σε όλα τα παραπάνω, μια μικρή, αλλά με μεγάλο παρελθόν, οργάνωση της κομμουνιστικής αριστεράς, το Μ-Λ ΚΚΕ, κόντρα σε θεούς και δαίμονες, πρόβαλλε τον αντιιμπεριαλιστικό αγώνα, συστατικό στοιχείο της επαναστατικής ανατροπής και της αποτίναξης της διπλής κυριαρχίας του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας αστικής τάξης.

Ο Παππάς της Χρυσής Αυγής και τα παιδιά του χαιρετούν ναζιστικά. Έστελνε ευχετήριες κάρτες με την σβάστικα και έγραφε “Χάιλ Χίτλερ”...

Η «Εφημερίδα των Συντακτών» δημοσιεύει εικόνες που εμφανίζουν τον Χρήστο Παππά να ντύνεται με τη σβάστικα, αλλά και να χαιρετά ναζιστικά μαζί με τα τα παιδιά του. Σύμφωνα με την εφημερίδα τα νέα ντοκουμέντα καταρρίπτουν τον ισχυρισμό του προφυλακισμένου βουλευτή της Χρυσής Αυγής Χρήστου Παππά, ότι οι φωτογραφίες που πρόσφατα είδαν το φως της δημοσιότητας είχαν ληφθεί πριν από 30 χρόνια…. 

Σημεία των... Μνημονίων: Μας "καταπλάκωσαν" οι φόροι.

Εκρηξη των φορολογικών επιβαρύνσεων για τους μισθωτούς αλλά και τους ελεύθερους επαγγελματίες στα χρόνια των Μνημονίων αποκαλύπτουν τα στατιστικά στοιχεία για τα εισοδήματα και τους φόρους.

Την τριετία 2011-2013 η μέση φορολογική επιβάρυνση των μισθωτών διαμορφώθηκε στο 13,9%, όταν
τη δεκαετία 2001-2010 η μέση επιβάρυνση ήταν 10,4%.

Δηλαδή μέσα σε τρία χρόνια αυξήθηκε κατά 3,5 ποσοστιαίες μονάδες λόγω των φορολογικών ανατροπών που επήλθαν στη φορολόγηση των εισοδημάτων, με δραστική μείωση του αφορολόγητου ορίου, την κατάργηση των περισσότερων φοροαπαλλαγών και την καθιέρωση αυστηρών τεκμηρίων διαβίωσης.
Αντίστοιχα η μέση φορολογική επιβάρυνση των ελεύθερων επαγγελματιών από 11,4% που ήταν τη δεκαετία 2001-2010 εκτοξεύθηκε στο 21,5% την τριετία 2011-2013.

Δικαστές και δικηγόροι. Παιδιά διαφορετικών Θεών.

Το επάγγελμα του νομικού (δικαστή και δικηγόρου) είναι το προτελευταίο που θα μείνει πάνω στη γη. Το τελευταίο είναι του ιατρού. Ακόμα κι δύο άνθρωποι να μείνουν πάνω στη γη θα έχουν ανάγκη από κανόνες ρύθμισης της συμπεριφοράς μεταξύ των. Ακόμα κι ένας να μείνει, θα έχει την ανάγκη ιατρού.

Δικαστές και δικηγόροι υποτίθεται ότι είναι συνλειτουργοί της Δικαιοσύνης. Όσο απαραίτητος είναι ο δικαστής για την απονομή της Δικαιοσύνης, άλλο τόσο απαραίτητος είναι και ο δικηγόρος που εκπροσωπεί το δίκαιο του διαδίκου. Είναι και οι δύο παράγοντες της δίκης. Όμως το ελληνικό πολιτικό σύστημα, αντιμετωπίζει διαφορετικά τους μεν από τους δε. Οι μεν δικαστές είναι δημόσιοι υπάλληλοι, διορισμένοι από την κυβέρνηση και παντελώς ανεξέλεγκτοι από το λαό, οι δε δικηγόροι είναι ιδιώτες - ελεύθεροι επαγγελματίες κρινόμενοι κάθε μέρα από τους πολίτες – πελάτες τους. 

Τα κατακτητικά σχέδια της Τουρκίας για Ελλάδα – Κύπρο

Ο σκληρός Ερντογάν και ο “μειλίχιος” δαπραγματευτής Νταβούτογλου

Στις 31 Μαΐου συμπληρώθηκε ένας χρόνος από τη βίαιη καταστολή από την κυβέρνηση Ερντογάν των αυθόρμητων, μαζικών, ειρηνικών διαδηλώσεων στην πλατεία Ταξίμ της Κωνσταντινούπολης, που ξέσπασαν με αφορμή την ανοικοδόμηση πολυκαταστήματος -mall- στη θέση του Πάρκου Γκεζί, αλλά με πραγματική αιτία τις τραγικές συνέπειες στον τουρκικό λαό της εγκληματικής πολιτικής των Ερντογάν-Νταβούτογλου.

Η διεφθαρμένη κυβέρνηση Ερντογάν έδειξε το πραγματικό της πρόσωπο στη βίαιη καταστολή των αυθόρμητων, μαζικών και ειρηνικών διαδηλώσεων στην πλατεία Ταξίμ. Η εξέγερση στην πλατεία Ταξίμ εξελίχθηκε γρήγορα σε επανάσταση, καθώς επεκτάθηκε σε πάνω από 70 τουρκικές πόλεις.
Στην επανάσταση αυτή -η οποία δεν κατεστάλη παρά το γεγονός ότι το τουρκικό καθεστώς την έπνιξε στο αίμα- έχει πρόσφατα προστεθεί αποδοκιμασία από τις ίδιες τις ανώτατες τουρκικές αρχές, όπως ο Τούρκος πρόεδρος της Δημοκρατίας, το Συνταγματικό Δικαστήριο, ο γενικός εισαγγελέας, η Τουρκική Ενωση Δικηγορικών Συλλόγων κ.ά. Ετσι, με απόφασή του στις 28 Μαΐου 2014, το Συνταγματικό Δικαστήριο της Τουρκίας ήρε την απαγόρευση πρόσβασης στο YouTube, επειδή παραβιάζει το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης.

Σάββατο 28 Ιουνίου 2014

Σώστε μας από τις Σώτες

Του Καρτέσιου


Οι Σώτες Τριανταφύλλου αυτοανακηρύχθηκαν σε Αγίους Πέτρους του Δυτικού Παραδείσου. Κρατάνε τα κλειδιά των πυλών και λένε «εσύ είσαι καλός για δυτικός, πέρνα», «εσύ είσαι κακός για δυτικός, πάνε στην κόλαση του μουσουλμανισμού». Θα ήταν γραφικό όλο αυτό αν δεν ήταν άκρως επικίνδυνο. Και είναι επικίνδυνο επειδή αυτό το πλέον συντηρητικό κομμάτι της σκέψης έχει καταφέρει να παρουσιαστεί ως προοδευτικό. Οι Σώτες Τριανταφύλλου είναι οι εκπρόσωποι της «ρεαλιστικής κεντροαριστεράς» την οποία το Σύστημα παλεύει με νύχια και με δόντια να μας την επιβάλει ως την αυριανή καλύτερη λύση. Παρακολουθώντας τους, όμως, δύσκολα θα διακρίνεις διαφορές με τις απόψεις του πατρός Μπους καθώς και εκείνες των θρησκόληπτων Ευαγγελιστών που εκλέγουν συνήθως πρόεδρο στις ΗΠΑ.
Γράφουν οι κυρά – Σώτες: «Η εφαρμογή της πολυπολιτισμικότητας εμποδίζει την αφομοίωση και κατακερματίζει («βαλκανοποιεί») την κοινωνία η οποία δεν επιτυγχάνει ενιαία εθνική ταυτότητα. Αυτή η αποτυχία έχει ανυπολόγιστες συνέπειες: οι μειονότητες παραμένουν προσκολλημένες σε βάρβαρα ήθη· περικλείονται και απομονώνονται από την ευρύτερη κοινωνία και, με τη θεαματική τους «ασυμβατότητα», προκαλούν ρατσιστικά αισθήματα στους πολίτες των χωρών υποδοχής (επ’ αυτού καλό είναι να διαβάσει κανείς τον Ετιέν Μπαλιμπάρ που κάνει λόγο για τις κραυγαλέες «ορατές διαφορές»).

‘Ερχονται οι κομμουνιστές!

Του Δημήτρη Τρίμη

Προσέξτε τα επίσημα στοιχεία του success story: 77 δισεκατομμύρια ευρώ τα «κόκκινα» δάνεια προς τις τράπεζες (οι οποίες χρηματοδοτήθηκαν με ενέσεις επιβίωσης ύψους 211,5 δισεκατομμυρίων ευρώ δημοσίου χρήματος), 66 δισεκατομμύρια ευρώ χρέη από φόρους εταιρειών και ιδιωτών προς το Δημόσιο, 2,4 δισεκατομμύρια ευρώ οι υποχρεώσεις του Δημοσίου προς ιδιώτες και πάνω από 30 δισεκατομμύρια ευρώ οι ζημιές των ασφαλιστικών ταμείων την τελευταία πενταετία.
Το δε δημόσιο χρέος έφτασε τα 318 δισεκατομμύρια ευρώ ή στο 175% του μειωμένου κατά 30% την τελευταία πενταετία ΑΕΠ. Από την άλλη πλευρά, οι εξαγωγές ελληνικών προϊόντων μειώνονται παρά τη ραγδαία πτώση του εργατικού κόστους, ενώ η προσέλκυση κεφαλαίων (καθαρών εισροών ξένων επενδύσεων) έπεσε από τα 4,3 δισεκατομμύρια ευρώ το 2006 στο 1,6 δισεκατομμύριο ευρώ το 2013 -παρά τις διευκολύνσεις και τα παρακαλετά. Δηλαδή η εσωτερική υποτίμηση πέτυχε, ο ασθενής λαός όμως πεθαίνει.

Η προοπτική μιας φτωχότερης Δύσης

Τα μεσοστρώματα του ανεπτυγμένου κόσμου μεταξύ της σφύρας των εντονότερων ανισοτήτων και του άκμονος των αναδυόμενων οικονομιών


Του Κώστα Ράπτη

Κρίση, υπερχρέωση, λιτότητα, απώλεια ανταγωνιστικότητας, απορρύθμιση του εργασιακού τοπίου, γήρανση του πληθυσμού, υποχώρηση του κοινωνικού κράτους. Για το μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού των βιομηχανικών κρατών της Δύσης το όραμα της διαρκώς ανοδικής κοινωνικής κινητικότητας έχει δώσει τη θέση του στην απειλή της φτωχοποίησης.
Η βεβαιότητα που επικρατούσε μέχρι πρότινος ότι η επόμενη γενιά θα γνωρίσει «ακόμα καλύτερες μέρες» έχει αντιστραφεί, ενώ, την ίδια στιγμή, η έξαρση της ξενοφοβίας υπενθυμίζει την «κούρσα προς τον πάτο» που δημιουργεί στην αγορά εργασίας η εισροή μεταναστών από λιγότερο προνομιούχα μέρη.

Σεμινάριο: “Κοινωνικοί και πολιτικοί αγώνες 1964-2014″ (Video: “Περίοδος 1989-1993″)

Το Άρδην συνεχίζει τον κύκλο σεμιναρίων για τους πολιτικούς και κοινωνικούς αγώνες των Ελλήνων στην πενηνταετία 1964-2014, στην αίθουσά του, Ξενοφώντος 4, Πλ. Συντάγματος, Αθήνα.
Η έκτη διάλεξη έλαβε χώρα την Πέμπτη 12/06/14 με θέμα: “Περίοδος 1993-2008. Η κυριαρχία του εκσυγχρονισμού και οι ιδεολογικές διαμάχες με αυτόν“.
Εισηγητής: Γ. Καραμπελιάς.

Α’ μέρος: Η παράδοση αντιστέκεται



Η εκλιπούσα Κύπρος και οι πολιτικοί της


Του Άριστου Μιχαηλίδη

Μας έκανε εντύπωση μια ανακοίνωση του ΑΚΕΛ, που σχολίαζε την πολύ θετική κοινή θέση των 28 κρατών μελών στο Συμβούλιο Σύνδεσης Ε.Ε. – Τουρκίας. Το Συμβούλιο καλεί ξεκάθαρα την Άγκυρα να εφαρμόσει το Πρωτόκολλο τελωνειακής σύνδεσης, να αναγνωρίσει δηλαδή την υποχρέωσή της έναντι της Κυπριακής Δημοκρατίας και να ανοίξει λιμάνια και αεροδρόμια. «Επιβάλλεται, έλεγε το ΑΚΕΛ, η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση να προβληματιστεί, αφού εδώ και δέκα σχεδόν χρόνια η πολιτική που ακολουθεί αναφορικά με τις κυπρογενείς υποχρεώσεις της Τουρκίας αποδεικνύεται αναποτελεσματική. Συνεπώς, επιβάλλεται η Ε.Ε. να αναζητήσει πιο αποτελεσματικούς τρόπους, έτσι που να πειστεί η Τουρκία να σεβαστεί ειλημμένες υποχρεώσεις της έναντι της Κύπρου».

Είναι να απορείς…..

Του Δημήτρη Χρυσικού


Το άρθρο του Λ. Ριζά «Σε εποχές κρίσης η κρίση αμβλύνεται»  υπήρξε καλό ερέθισμα – με παρακίνησε – να γράψω κι εγώ μερικές γραμμές, για το ζήτημα που θίγει στο τέλος του άρθρου του: τα «ατομικά» βίτσια του εκλεκτού του ΣΥΡΙΖΑ για την δημαρχεία της Αθήνας, Γαβριήλ Σακελλαρίδη.
       Είχα διαβάσει στην ΕΠΟΧΗ (22-6-14) ένα άρθρο με τον «καμαρωτό τίτλο» «Ο Γαβριήλ μας ξανακάνει περήφανους». Σε αυτό ο συντάκτης του και προφανώς με τη σύμφωνη γνώμη της Συντακτικής   Επιτροπής της εφημερίδας, μας πληροφορούσε ότι:
 «Ο Γαβριήλ, στους λίγους μήνες που διήρκεσε η καμπάνια μίλησε στη καρδιά του κόσμου της Αριστεράς, αλλά και ολόκληρης της κοινωνίας που πλήττεται, που παλεύει για την επιβίωση, που ψάχνει ένα άλλο πολιτικό και δημόσιο ήθος, που προτάσσει την αξιοπρέπεια.  «Ο Γαβριήλ έχει το πρόσωπο της Αριστεράς για την οποία παλέψαμε και την οποία ονειρευτήκαμε», λέγανε ορισμένοι από τους παλιούς συντρόφους που βρέθηκαν εκείνο το βράδυ εκεί» και συνέχιζε «Ένα μήνα μετά, ο Γαβριήλ μάς ξανακάνει περήφανους.  Ενάντια στην υποκρισία, το συντηρητισμό, τον ψευτοηθικισμό. Απέναντι στη χειρότερη πτυχή του φασισμού, αυτή που προσπαθεί, πατώντας πάνω στα χειρότερα ένστικτα και στα πιο σαθρά κατάλοιπα των πιο σάπιων αντιλήψεων, να πετάξει ανθρώπους στον κίτρινο βόθρο των εκβιασμών και της κλειδαρότρυπας, στάθηκε με τον πιο αξιοπρεπή τρόπο.»

Ελλάδα, Κύπρος, παγκοσμιοποίηση: δέκα χρόνια από το κυπριακό δημοψήφισμα

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου


Το δημοψήφισμα του Απριλίου 2004 στην Κύπρο για το σχέδιο Ανάν υπήρξε μια κορυφαία στιγμή όχι μόνο της κυπριακής, αλλά συνολικά της ελληνικής (και σε κάποιο βαθμό και της ευρωπαϊκής) ιστορίας. Μια στιγμή που, ορθώς, ο Μίκης Θεοδωράκης συνέκρινε με την ελληνική αντίσταση στον ιταλικό φασισμό το 1940 και στην αμερικανοκίνητη χούντα των συνταγματαρχών το 1967.

Σχέδιο Ανάν (και ‘Ερογλου-Αναστασιάδη): κατάλυση του κυπριακού κράτους, μετατροπή της Κύπρου σε αποικία

Το σχέδιο Ανάν (όπως και τυχόν «λύση» του κυπριακού - κατάλυση του κυπριακού κράτους - επί των προδιαγραφών που ορίζει, με επαρκώς καταστροφική σαφήνεια, το ανακοινωθέν Αναστασιάδη-‘Ερογλου) αφαιρούσε από το κυπριακό κράτος τα κυριότερα χαρακτηριστικά και εξουσίες όλων των κρατών όπως τα  προβλέπει ο καταστατικός χάρτης του ΟΗΕ. Αφαιρούνταν π.χ. από το νέο «κράτος» που δημιουργούσε το Ανάν το δικαίωμα και τα μέσα της αυτοάμυνας (στρατός) ή το δικαίωμα και τα μέσα κυριαρχίας της υποτιθέμενης Ομοσπονδίας επί της επικρατείας της ή το δικαίωμα της πλειοψηφίας να λαμβάνει (έστω με ορισμένους περιορισμούς) τις κυριότερες αποφάσεις που την αφορούν, το δικαίωμα δηλαδή του λαού της Κύπρου να κυβερνάει τον τόπο του!

Μία είναι η λύση...


Ανάρτηση από: http://i-kyr.gr

Πώς «εκδικείται» η αλήθεια

Του Χρήστου Γιανναρά

Ο τρόπος που «εκδικείται» η αλήθεια είναι να υπάρχει. Υπάρχοντας εκθέτει και διασύρει όσους την παραγνωρίζουν, την παίρνουν αψήφιστα, τη λογαριάζουν εξουδετερωμένη ολοκληρωτικά από τη χρησιμότητα. Ακόμα και σε κοινωνίες πρωτόγονων εκτιμήσεων της ποιότητας, οι άνθρωποι χαμογελούν ειρωνικά ή και δυσφορούν βλέποντας να αναρριχώνται σε θώκους επισημότατους «βασιλιάδες γυμνοί», τσίτσιδοι. Το ειρωνικό χαμόγελο απλών, απλοϊκών ανθρώπων είναι η «εκδίκηση» της αλήθειας: Σπάζει κόκαλα, γιατί συνεχίζει να είναι, παρά πάσαν προσδοκίαν, αυτονόητη. 

Ο τρόπος που «εκδικείται» η αλήθεια είναι σκληρός. Διαπομπεύει όσους την καπηλεύονται, εκτοπίζει και εξαφανίζει όσους προσχηματικά την υψώνουν μπαϊράκι, όσους μετέρχονται την απομίμηση σαν γνησιότητα. Σε ποιο πεδίο πραγματώνεται (γίνεται πράξη) η «εκδίκηση» της αλήθειας, και γιατί είναι δυσδιάκριτη στους πολλούς; Η απάντηση στο ερώτημα αυτό, επειδή αφορά την αλήθεια, δεν μπορεί να έχει τη χρηστικότητα της πληροφορίας. Είναι, ήταν και θα είναι πάντοτε αδύνατο να γνωστοποιήσει κανείς ως πληροφορία, το «γιατί» ερωτεύθηκε τον μεγάλο της ζωής του έρωτα. Αν μπορεί να εντοπίσει τους λόγους, σίγουρα δεν γνώρισε ποτέ τον μεγάλο έρωτα. Αν κάποτε τον γνώρισε, χαμογελάει έκτοτε συγκαταβατικά ή ειρωνικά για τις φτηνιάρικες σαπουνόπερες. Χωρίς επιχειρήματα. 

Ποιο είναι το διάσημο ρέμα που περνάνε οι φίλαθλοι για να πάνε στο γήπεδο;...

Μια εντυπωσιακή φωτογραφία από τη δεκαετία του 60, όταν στην περιοχή γίνονταν έργα διαμόρφωσης του γνωστού ρέματος. Οι φίλαθλοι έφταναν εκεί με τον ηλεκτρικό και κατέβαιναν μαζικά στον σταθμό του Περισσού, που γινόταν το αδιαχώρητο. Ήταν Κυριακή και η αγαπημένη τους ομάδα είχε παιχνίδι, το οποίο δεν θα έχαναν με τίποτα. Παρά το γεγονός ότι έπρεπε να περπατήσουν μέσα στα χώματα και να ακροβατήσουν στα αυτοσχέδια μονοπάτια που οδηγούσαν στο θρυλικό γήπεδο... Πρόκειται για το ρέμα του  Ποδονίφτη και οι Αεκτζήδες το θυμούνται καλά,

Επιστολή προς «δημοσιοκάφρους»: ΑΕΚ είμαστε ρε, όχι Μελισσανίδης


Δημοσιεύουμε αυτούσια την επιστολή που μας έστειλε ο καθημερινός μας αναγνώστης που υπογράφει ως Bee Κeeper. Επικοινωνήσαμε μαζί του και μας εξέθεσε τις απόψεις του και τηλεφωνικά… Μέσα στο πλαίσιο της δημοκρατικής αντίληψης του AEK LIVE και της άποψης ότι όλες οι γνώμες ανθρώπων που αγαπούν την ΑΕΚ πρέπει να δημοσιοποιούνται και να μην πετάγονται στον κάλαθο των αχρήστων επειδή δεν μας αρέσουν, ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΥΜΕ αυτούσια την επιστολή που έστειλε ο αδερφός Ενωσίτης σε όλα τα site που ασχολούνται με την ΑΕΚ. Όλα όσα αναφέρει αποτελούν προσωπικές του απόψεις και δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι τις ασπαζόμαστε ή ότι δεν ασπαζόμαστε κάποιες από αυτές…  Ένας από τους λόγους που δημοσιεύουμε την επιστολή είναι γιατί περιέχει επικριτικά σχόλια και για το AEK LIVE. Δημοκρατία έχουμε για αυτό και δίνουμε το λόγο στον Ενωσίτη αναγνώστη, να πει όσα νιώθει…

ΔΕΝ είμαστε στρατός ΚΑΝΕΝΟΣ πούστη προέδρου...


ΔΕΝ θέλουμε να γίνει το Άλσος μπετόν...
ΔΕΝ απαιτούμε τίποτα περισσότερο από το αυτονόητο...
ΔΕΝ είμαστε φασίστες και αυτό το έχουμε αποδείξει κατ´ επανάληψη...
ΔΕΝ πρόκειται να φοβηθούμε τίποτα και κανέναν...
ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΗΡΑΜΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΠΑΠΠΟΥΔΕΣ ΜΑΣ


Ανάρτηση από: Αντιφασίστες Oπαδοί / φίλαθλοι της ΑΕΚ - Antifa Fans

Ανδρέας Παπανδρέου: Ποιοι «σκοτώνουν» τη μνήμη του

Η αποδόμηση της παρακαταθήκης του ξεκίνησε απ’ τον «εκσυγχρονισμό» και συνεχίζεται...
Λίγες μέρες μετά το πέρασμα στην ιστορία του μεγάλου ηγέτη Ανδρέα Παπανδρέου, που έφυγε ξημερώματα της 23ης Ιούνη του 1996, πάνω στο κρεβάτι όπου κατέληξε, μαζί με την ελληνική σημαία, μαζί με τη σημαία του ΠΑΣΟΚ, του πολιτικού του «παιδιού», βρισκόταν κι ένα μπουκαλάκι με νερό απ’ το Αιγαίο, μαζί μ’ ένα μήνυμα ενός ανθρώπου του λαού:
«Μια χούφτα θάλασσα απ’ το Αιγαίο που αγάπησες, ταξίδεψες και υπερασπίστηκες, για συντροφιά στο στερνό σου ταξίδι...» Τήνος Λ.Χ.