Κ Α Θ’ ΕΠΟΜΕΝΗ φορά θα ‘ναι όμοιο ή παραπλήσιο το οικτρό… προτελευταίο. Ακόμη κι αν εσύ τρέφεις την ψευδαίσθηση πως είν’ το τελευταίο, ευθύς αμέσως θ’ ανακαλύψεις ότι ήταν το προτελευταίο προς το οικτρότερο. Διότι, η οδυνηρή απόφαση να υποκύπτεις στον εκβιασμό, να συνθηκολογείς και ν’ αποδέχεσαι το κακό για ν’ αποφύγεις το χειρότερο, είν’ η πιο σίγουρη μέθοδος για να σου επιβληθεί ο επόμενος, χειρότερος τού προηγούμενου, εκβιασμός. Στον οποίο και πάλι θα υποκύψεις, προκειμένου ν’ αποφύγεις τον χείριστο.
Επειδή οι εκβιαστές σου ξέρουν πως είσαι πια δεδομένος και δοκιμασμένος υποτελής. Εκτελεστικό όργανο των εκάστοτε διαδοχικών αποφάσεων των εκβιαστών. Ένας περίπου Τσολάκογλου.
Κι εκείνος συνθηκολόγησε 20.4.1941 με τους Γερμανούς εισβολείς, για ν’ αποφύγει το χειρότερο. Αλλά: Αφού πρώτα εξαναγκάστηκε ευθύς να υπογράψει άλλα δύο κατάπτυστα πρωτόκολλα στις 21 και 23.4.1941, κατέστη εκτελεστικό όργανο της Κομαντατούρ τού Γ΄ Ράιχ, «πρωθυπουργός» της γερμανο-ιταλο-βουλγαρικής κατοχής της πατρίδας.
Δ Ι Ο Τ Ι : «Οίς ει ξυγχωρήσετε, και άλλο τι μείζον ευθύς επιταχθήσεσθε ως φόβω και τούτο υπακούσαντες = εάν υποχωρήσετε, θα βρεθείτε αμέσως μπροστά σε κάποιαν άλλη μεγαλύτερη απαίτησή τους, διότι θα 'χουν τη βεβαιότητα ότι από φόβο υποκύψατε», έγραψε στο Α-140.5 ο Θουκυδίδης, τον οποίο ουδέποτε μελέτησες στη ζωή σου…
Ε Ι Σ Α Ι ΗΔΗ υπό την κυριαρχία, υπό τας διαταγάς, υπό τον έλεγχο της Τροϊκοκρατίας. Ούτε μισό νομοσχέδιο δεν μπορείς να στείλεις στη Βουλή χωρίς να το έχει προηγουμένως εγκρίνει η εδώ Κομαντατούρ της Τρόικας. Όπως ήδη το αναφώνησε εν ολομελεία την Πέμπτη, 6 Δεκ. 2012, ο Πρόεδρος της Βουλής, «η Τρόικα απαιτεί και επιβάλλει να κυβερνάται αυτή η χώρα με διατάγματά [της]»: Πώς ήταν επί Περσοκρατίας, Φόρου Υποτελής η μεγαλόνησος; Έτσι και χειρότερα, τώρα: Ακόμη και για όλα όσα εσύ νομίζεις, μέσα στην ενταύθα πλειοψηφούσα αυταπάτη, ότι απομένουν, ως ελπίδα αξιοποίησης, κοιτάσματα μελλοντικής ανάκαμψης. Ιδίως γι’ αυτά! Επειδή, υπό Τροϊκοκρατίαν, κάθε μέλλον, αποτελεί τον επόμενο, οικτρό, προτελευταίο των εκβιασμών!
Π Α Ν Δ Η Μ Ω Σ ΑΥΤΑΠΑΤΩΜΕΘΑ, συλλογικά, ηγεσία και λαός ότι τώρα, «λαβωμένοι αλλά όρθιοι», «θα ανασυνταχθούμε και θα προχωρήσουμε μπροστά και ότι, ξανά, μπορούμε ν’ ανακτήσουμε τη χαμένη αξιοπρέπεια και περηφάνια μας». Κούνια που μας κούναγε! Ακόμη κι αν η πλειονότητα του λαού είν’ έτοιμη εμπράκτως να επιδείξει όλες τις προγονικές της αρετές, στερείται -οϊμέ- τού πρώτιστου: Εμπνευσμένης, άξιας, ικανής και ανιδιοτελούς ηγεσίας.
ΕΡΩΤΗΣΗ
Πριν από 10 μήνες, Πέμπτη, 17 Μαΐου 2012, που η Βουλή ψήφιζε τη «στήριξη της Λαϊκής Τράπεζας», ο πρόεδρός της κ. Γ. Ομήρου διακήρυσσε από την έδρα εν ολομελεία ότι, «υπάρχει οικονομικό έγκλημα και πρέπει να υπάρξει διερεύνηση αυτών των ευθυνών». Εννοούσε, άραγε, το συνηθέστερο των πουζιασμένων κκοντέινερς της Κομματοκρατίας μας, δηλαδή, την Κότσhινην Πέφτην;
Ανάρτηση από: http://www.sigmalive.com
