Η σκοπιανή αστυνομία αντιμετωπίζει κάθε διαμαρτυρία με άφθονες πλαστικές σφαίρες
Ειδικού Συνεργάτη από την Ρήξη φ. 121
Ειδομένη… η παλιά μεθοριακή διάβαση με την πρώην Γιουγκοσλαβία, μέσω της οποίας η Ελλάδα συνδέεται σιδηροδρομικά με τα λοιπά Βαλκάνια και την Κ. Ευρώπη. Ένας μικρός τελωνειακός σταθμός σε ένα μεθοριακό ελληνικό χωριουδάκι, που το τελευταίο διάστημα έχει γίνει κέντρο παγκοσμίου ενδιαφέροντος. Διεθνή ΜΜΕ, ΜΚΟ, πέρα από αυτές που έχουν ενεργοποιηθεί εδώ και μήνες, εμφανίζονται καθημερινά. Δέκα χιλιάδες πρόσφυγες που συνεχώς αυξάνονται έχουν εγκλωβιστεί μετά το επί της ουσίας κλείσιμο των συνόρων από πλευράς Σκοπίων. Η σκοπιανή αστυνομία, σε οποιαδήποτε διαμαρτυρία στη νεκρή ζώνη, ρίχνει άφθονες πλαστικές σφαίρες και δακρυγόνα.
Η στέγαση αυτού του πλήθους είναι το μεγάλο πρόβλημα τούτη τη στιγμή. Διότι στο φαγητό και στο πόσιμο νερό, όπως και στις συνθήκες υγιεινής, όλο και κάτι κάνουν οι ΜΚΟ, υπό τον συντονισμό των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, οι οποίοι έχουν και τη μεγαλύτερη συνεισφορά από οικονομική, οργανωτική και πρακτική άποψη. Έτσι κι αλλιώς, η ιδιότητα του πρόσφυγα απονέμεται πολιτικά από κάθε κράτος χωριστά. Οπότε οι Αφγανοί, εν μια νυκτί αποχαρακτηρίστηκαν, αποκλείστηκαν από το ως πριν λίγες μέρες πέρασμα της μεθοριακής γραμμής και πλέον ελάχιστοι είναι στην Ειδομένη. Το πλήθος των προσφύγων χάνει κάθε μέρα την υπομονή του, γεγονός που επιτείνεται από το πρόβλημα της στέγασης. Κι όταν λέμε στέγαση, μιλάμε για αντίσκηνα μέσης χωρητικότητας τεσσάρων, έξι ή και δέκα ατόμων.Στον καταυλισμό της Ειδομένης, με μια προσεκτική έρευνα, θα βρει κανείς τη θρησκευτική και φυλετική πανσπερμία που χωρίζει με ποταμούς αίματος την Εγγύς Ανατολή. Αρχικά βλέπει κανείς Σύρους και Ιρακινούς. Στην πραγματικότητα, όμως, οι Σύροι χωρίζονται σε σουνίτες, αλεβίτες και χριστιανούς, με τους πρώτους να αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία. Κι η κατανομή σε αδρές γραμμές φαίνεται από το ντύσιμο των γυναικών.
Οι Ιρακινοί χωρίζονται σε σουνίτες και Κούρδους, με τους τελευταίους να έχουν στους κόλπους τους μια ευδιάκριτη ομάδα γεζίντι. Οι γεζίντι είναι οι θρησκευτικοί απόγονοι της ζωροαστρικής θρησκείας, η οποία ήταν κι η επίσημη θρησκεία των περσικών κρατών της αρχαιότητας, έως την ισλαμική κατάκτηση. Μιλήσαμε με πολλούς γεζίντι, κι όλοι επιβεβαίωναν το ίδιο πράγμα: Το ότι δηλαδή η συμπεριφορά των Τούρκων ήταν άσχημη μεν προς όλους τους πρόσφυγες, αλλά προς τους γεζίντι ήταν ακόμα χειρότερη. Πολλοί εξ αυτών μας είπαν ότι, παρά τα προβλήματα, η Ελλάδα τους φαίνεται παράδεισος σε σχέση με την Τουρκία.
Για τις εν γένει στάσεις και συμπεριφορές των προσφύγων από πολιτικοθρησκευτική άποψη, μίλησα με πολλούς αραβόφωνους μεταφραστές που δουλεύουν στις ΜΚΟ. Όλοι, ευγενέστατα, έκαναν πως δεν καταλαβαίνουν τι τους ρωτάω. Τελικά ένας τους, πολύ αξιόπιστος και με βαθιά γνώση της μεσανατολικής και ελληνικής πραγματικότητας, έκανε την έκπληξη. Μεταφέρω αυτούσια τα λόγια του: «Άκου, φίλε, τους καταλαβαίνω τους πρόσφυγες, ο πόλεμος είναι τραγωδία, αλλά διακρίνω σε πολλούς από αυτούς την ισλαμική έπαρση και θα μπορούσα να σου δείξω και κάποιες φάτσες που τους κόβω για μελλοντικούς τζιχαντιστές. Απορώ με την Ελλάδα, δεν καταλαβαίνει το παιχνίδι της Τουρκίας; Οι Τούρκοι έχουν στόχο να εγκλωβιστεί στην Ελλάδα μεγάλο πλήθος μουσουλμάνων, τους οποίους αργότερα θα επιχειρήσουν να τους συνδέσουν με τη μειονότητα στη Θράκη… και δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να συμβεί. Πού να τα δουν αυτά οι Έλληνες πολιτικοί, αλλά αυτοί δεν είναι πολιτικοί… ο Αλί-Μπαμπά με τους σαράντα κλέφτες είναι…»
Κάποια στιγμή μιλάω με έναν νεαρό Ιρακινό, τον οποίο έτυχε να βοηθήσω σε κάποιο θέμα του, χάρη σε μια γνωριμία μου. Κράτησε το κινητό μου και κάποιες φορές που ανέβαινα με έπαιρνε και πίναμε έναν καφέ μαζί. Κάποια στιγμή μου ξανοίχτηκε. Μεταφέρω αυτολεξεί όσα μου είπε: «Φίλε μου, εμείς είμαστε σουνίτες απ’ τη Βαγδάτη. Το ISIS προσπαθεί να μας στρατολογήσει. Οι πιο πολλοί δεν το γουστάρουμε, είναι φονιάδες παρανοϊκοί. Αλλά ούτε με τους κυβερνητικούς θέλουμε να πάμε… κι από αυτούς πολύ ξύλο τρώμε… Οι Κούρδοι Πεσμεργκά, αν και σουνίτες, είναι άλλο έθνος».
Τελειώνοντας αυτές τις πρώτες γραμμές απ’ την Ειδομένη, δεν μπορώ να μην επισημάνω και την εμφάνιση αυτοκίνητων της Ουάχα. Η εν λόγω είναι η καταριανή ΜΚΟ, για τις υπόγειες διαδρομές της οποίας με το ISIS πολλά λέγονται. Εν πάση περιπτώσει, να θυμηθούμε ότι, το καλοκαίρι, πολλά μέλη της στα νησιά ορμούσαν όπως κι άλλοι να βγάλουν ανθρώπους απ’ τα κύματα, με τη διαφορά ότι τα παλικάρια της Ουάχα έβγαζαν και την γνωστή κραυγή «Αλλάχ Άκμπαρ». Στην Ειδομένη οι άνθρωποι της Ουάχα δήλωσαν ότι ειδικεύονται και μπορούν να βοηθήσουν στην παροχή πόσιμου νερού. Βεβαίως, το μόνο πρόβλημα που δεν έχει η Ειδομένη είναι αυτό του νερού.
Και σαν κερασάκι στην τούρτα, παραμονές Τσικνοπέμπτης, εθεάθη με παρέα σε ταβερνείο του Πολυκάστρου ο γνωστός επαγγελματίας του αντιρατσισμού Πέτρος Κωνσταντίνου, ο γνωστός… Κεερφα, ΣΕΚ, Ανταρσύα και δεν συμμαζεύεται. Ίσως δει κι από κοντά την αγριότητα των σκοπιανών ειδικών δυνάμεων απέναντι στους πρόσφυγες της Ειδομένης. Διότι πάει στο διάολο, στη λογική του εθνομηδενισμού του και του τροτσκιστικού αυτοπροσδιορισμού, οι Σκοπιανοί είναι «Μακεδόνες». Τη «μακεδονική» αστυνομία δεν μπορεί το Σεκ, το Κεερφα, η Ανταρσύα να την καταγγείλουν με τα ίδια σκληρά λόγια που χρησιμοποιούν για λιγότερο επικίνδυνες πρακτικές της ΕΛ.ΑΣ.;
Ανάρτηση από :http://ardin-rixi.gr
