Του Τάσου Μαυρόπουλου
Ένα είναι σίγουρο. Οι προηγούμενες κυβερνήσεις, θα ήταν πρόθυμες να περάσουν το 3ο μνημόνιο και το 4ο που συζητείται στη βουλή 21-22/5, δεν θα μπορούσαν όμως από το μέγεθος της λαϊκής κατακραυγής.
Δύο είχαν ψηφίσει, χωρίς να έχουν ολοκληρώσει την εφαρμογή τους και οι αντιδράσεις του κόσμου έριξαν κυβερνήσεις, καταβαράθρωσαν και εξαφάνισαν κόμματα. Οι εκλογές του Γενάρη του 2015 έγιναν με αφορμή την εκλογή του προέδρου, με πραγματική αιτία όμως ότι η κυβέρνηση Σαμαροβενιζέλου ήταν αδύναμη να συνεχίσει την εφαρμογή των μνημονίων. Δεν είχε το λαϊκό έρεισμα ούτε και την ανοχή του κόσμου. Ακόμα και το άκουσμά του μέιλ Χαρδούβελη προκαλούσε έντονες αντιδράσεις.
Η σημερινή κυβέρνηση, μιλώντας στο όνομα της αριστεράς και εξαπατώντας το λαό, ανέλαβε το ρόλο του διαμεσολαβητή με τους τοκογλύφους. Η ιστορία θα δείξει αν όλα αυτά που ζούμε ήταν προαποφασισμένα από μια σφιχτή ηγετική ομάδα ή ήταν απόφαση μετά την παράδοση και συνθηκολόγησή της στις 12 Ιούλη.
Οι προηγούμενες κυβερνήσεις είχαν επιστρατεύσει, τον φόβο, την ενοχή, την ύβρη του κόσμου, την ισοπέδωση της αυτοεκτίμησής του, τον κοινωνικό αυτοματισμό, για να τον διχάσουν. Για να βλέπει σαν εχθρό και αιτία της κατάστασής του τον διπλανό του και όχι τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές και τις κυβερνήσεις που τις εφάρμοζαν. Και όσους ξέφευγαν από την επικοινωνιακή καταστολή, τους περίμεναν τα ΜΑΤ.
Η σημερινή κυβέρνηση όμως, χρησιμοποιώντας σύγχρονη και αποτελεσματικότερη τακτική, έγινε ο αποτελεσματικότερος υπάλληλος των «θεσμών». Αφού στήριξε τους αγώνες του λαού, συνέβαλε στην ριζοσπαστικοποίησή του και τον ανέβασε στα κάγκελα, μετά του έδωσε το τελικό χτύπημα. Ανέλαβε να ισοπεδώσει το ριζοσπαστισμό, την ελπίδα του, την αγωνιστικότητά του, το φρόνημά του, στο όνομα της αριστεράς και να τον οδηγήσει αφοπλισμένο στο μονόδρομο του ακραίου νεοφιλελευθερισμού. Να τον βάλει να βαδίσει στο δρόμο που αμφισβητούσε και ζητούσε την ανατροπή του. Ανέλαβε να υλοποιήσει ό,τι πιο βρώμικο. Να απενεργοποιήσει αυτούς που αντιδρούσαν μέχρι τότε. Να δώσει την αίσθηση στο λαό που αντιδρούσε τότε, ότι τώρα κυβερνά. Να του δώσει την εικόνα μιας δήθεν έντιμης ήττας και συμβιβασμού, που τα αποτελέσματά τους όμως δεν θα τον άγγιζαν και θα την πλήρωνε το κεφάλαιο και αυτοί που έπρεπε να πληρώσουν. Τον έβαλε σε κατάσταση αναμονής, τον αδρανοποίησε, τον έριξε στην κατάθλιψη και στην απογοήτευση, τον έσπρωξε στην αποστράτευση και στην αποχή και εκμεταλλευόμενη την ηττοπάθειά που του καλλιέργησε, τον ξεδόντιασε, ρίχνοντας την ευθύνη του τρίτου και τέταρτου μνημονίου πάνω του.
Εκμεταλλεύτηκε το χρόνο και τη ζαλάδα του κόσμου, για να τον δέσει χειροπόδαρα, χωρίς να του αφήνει καμιά έξοδο διαφυγής στο μέλλον. Επιστράτευσε όλες τις πραξικοπηματικές μεθοδεύσεις των προηγουμένων και την επιχειρηματολογία τους. Οι ίδιοι άνθρωποι που έλεγαν στο πρόσφατο παρελθόν ότι τα δύο πρώτα μνημόνια, ακόμα και ανολοκλήρωτα, ήταν καταστροφικά για την πατρίδα μας και το λαό της και έπρεπε να καταργηθούν, ανέλαβαν την ολοκλήρωση των δύο πρώτων και του φορτώνουν στην πλάτη άλλα δύο. Πολλαπλασιάζουν τη δόση στο δηλητήριο που θα μας κατέστρεφε, όπως έλεγαν. Ανέστησαν και δικαίωσαν αυτούς που καταδίκασε ο κόσμος. Τους έδωσαν ρόλο και φωνή. Οι δανειστές έμειναν έκπληκτοι από την επιδεξιότητα τους.
Επιχειρηματολογούν δημόσια για τις επιλογές τους γελοιοποιούμενοι, γιατί πολλά απ’ αυτά που λένε θα απέφευγε και ο Μητσοτάκης να τα πει, προσέχοντας την εικόνα του. Έχουν ξαμοληθεί στα ΜΜΕ προκαλώντας τη θυμηδία. Γιατί αυτά που έχουν ψηφίσει και συνεχίζουν να ψηφίζουν, δεν έχουν σχέση με την ιδεολογική αφετηρία βουλευτών της αριστεράς ούτε μπορούν να υποστηριχτούν με λογικά επιχειρήματα. Μόνο με γελοίες αναφορές μπορείς να τα υποστηρίζονται. Αν πριν δύο χρόνια τους έβαζε κάποιος να ακούσουν τη φωνή τους από το μέλλον, δεν θα πίστευαν την κατάληξη που θα είχαν. Αυτά που λένε, πολλές φορές, είναι χειρότερα ακόμα και απ’ αυτά που κάνουν. Δεν διστάζουν να λασπώνουν και να υβρίζουν τον κόσμο που εξαπάτησαν και τώρα τον αρμέγουν. Δεκάδες είναι οι δημόσιες αναφορές που ξεφεύγουν όχι μόνο από τις αρχές της αριστεράς (αυτές έχουν χαθεί καιρό) αλλά από την κοινή λογική και την ανθρωπιά. Αναφορές και επιλογές με ταξικό πρόσημο, σε βάρος των χαμηλών και μέσων κοινωνικών στρωμάτων. Οι πολιτικές τους αναφορές εξαντλούνται, στο ότι οι αρχές και αξίες της αριστεράς που επικαλούνταν ήταν αυταπάτες, ότι εφαρμόζουν αυτά που ψήφισαν οι προηγούμενοι, ότι υπεύθυνος είναι ο κόσμος που συναίνεσε με την ψήφο του και ότι αισθάνονται περήφανοι που έσωσαν την ευρωζώνη. Έσωσαν δηλαδή αυτούς που μας δυναστεύουν, με νωπή την λαϊκή εντολή στα χέρια να αντισταθούν απέναντι σ’ αυτούς. Έσωσαν αυτούς, που για να διατηρήσουν τα πλούτη και την κυριαρχία τους, πίνουν το αίμα μας. Έσωσαν την ευρωζώνη που παραπαίει, την ώρα που διαμορφώνεται ένα πλατύ μέτωπο αμφισβήτησής της σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Έσωσαν τη Μέρκελ και τον Σόιμπλε και ενίσχυσαν τον επικυρίαρχο ρόλο της Γερμανίας στην Ευρώπη. Τι περισσότερο να πουν για να γίνει κατανοητό για ποιους δουλεύουν.
Έφτασαν στο σημείο να χειροκροτούν ενθουσιασμένοι όλοι οι βουλευτές, την αναφορά του πρωθυπουργού στη βουλή, ότι η περικοπή του ΕΚΑΣ στους συνταξιούχους δεν θα έχει αναδρομικότητα. Για να δικαιολογήσουν τον βιοπορισμό τους, έχασαν κάθε ίχνος αξιοπρέπειας και ταξικής συνείδησης. Δεν εκπροσωπούν πλέον αυτούς που τους ψήφισαν. Οι σύμμαχοι τους τώρα είναι αυτοί που κερδοσκοπούν σε βάρος του λαού και στο παρελθόν τους ονόμαζαν δυνάστες.
Έφτασαν στο σημείο να χειροκροτούν ενθουσιασμένοι όλοι οι βουλευτές, την αναφορά του πρωθυπουργού στη βουλή, ότι η περικοπή του ΕΚΑΣ στους συνταξιούχους δεν θα έχει αναδρομικότητα. Για να δικαιολογήσουν τον βιοπορισμό τους, έχασαν κάθε ίχνος αξιοπρέπειας και ταξικής συνείδησης. Δεν εκπροσωπούν πλέον αυτούς που τους ψήφισαν. Οι σύμμαχοι τους τώρα είναι αυτοί που κερδοσκοπούν σε βάρος του λαού και στο παρελθόν τους ονόμαζαν δυνάστες.
Πόσοι άραγε θα ψήφιζαν ΣΥΡΙΖΑ στις 20 Σεπτέμβρη αν ήξεραν ότι το τρίτο μνημόνιο δεν θα έμενε στα χαρτιά όπως του έλεγαν, αλλά θα του έστελναν σύντομα το λογαριασμό; Πόσοι θα τον ψήφιζαν αν ήξεραν ότι με άλλοθι την ψήφο τους, θα του φόρτωναν και 4ο μνημόνιο και θα παρέδιδαν τη χώρα και τις τύχες του κατευθείαν στα χέρια των δανειστών;
Ο Μητσοτάκης και ο Άδωνις, μαζί με ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙ και Λεβέντη, δεν το πιστεύουν κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ και της κυβέρνησης. Τρίβουν τα χέρια τους από χαρά. Γιατί τους δικαιώσατε. Γιατί μπήκατε και σεις στο κάδρο και γίνατε ένας απ’ αυτούς. Γιατί εφαρμόζετε ακριβώς αυτά που πιστεύουν. Γιατί όλοι μαζί ψηφίσατε το 3ο μνημόνιο, αλλά οι υπόλοιποι δεν θα μπορούσαν να το εφαρμόσουν. Γιατί τα βάρη που φορτώνετε στο λαό, τα χρεώνουν στην αριστερά, γιατί αυτή θέλουν να πλήξουν. Γιατί, αν τύχει και κυβερνήσουν, δεν θα χρειαστεί να κάνουν κάτι παραπάνω από το να εκδίδουν ένα προεδρικό διάταγμα. Όταν θα κόβουν μισθούς, συντάξεις και δαπάνες, όταν θα αρπάζουν τα κοράκια τα σπίτια του κόσμου, όταν θα ξεπουλάνε το δημόσιο πλούτο, δεν θα λένε αυτά που έλεγαν στο παρελθόν, «ότι αν δεν υπήρχαν μνημόνια θα έπρεπε να τα εφεύρουμε». Θα λένε ότι αυτό που κάνουν είναι κακό και λάθος, αλλά είναι ψηφισμένο από μια «αριστερή» κυβέρνηση που τους έδεσε τα χέρια και δυστυχώς δεν μπορούν να κάνουν διαφορετικά. Τα ίδια που λέτε εσείς τώρα. Τα ίδια που έλεγαν Σαμαράς-Βενιζέλος για τον Γιωργάκη. Τραγικά ίδιοι αλλά είστε πιο επικίνδυνοι, γιατί εκμεταλλευτήκατε τα δημοκρατικά αντανακλαστικά του κόσμου για να τον χειραγωγήσετε. Υποκλίνονται στο μεγαλείο σας αλλά σας φοβούνται κιόλας. Φοβούνται ότι μαζί με τους ψηφοφόρους τους θα χάσουν την οικονομική ελίτ που τους στηρίζει. Γιατί αδυνατούν να είναι τόσο αποτελεσματικοί όσο εσείς.
Δυστυχώς, αυτή η κυβέρνηση δεν θα είναι μια αριστερή παρένθεση , όπως πιθανολογούσαν κάποιοι στο παρελθόν. Γιατί η αριστερή παρένθεση παρέπεμπε σε μια κατάσταση σύγκρουσης με τα κυρίαρχα οικονομικά συμφέροντα, τους δανειστές και το κατεστημένο, για να εξυπηρετηθούν οι λαϊκές ανάγκες και να ελευθερωθεί η χώρα .Θα είναι μια θλιβερή παρένθεση, που θα έχει κάνει τη βρώμικη δουλειά των τοκογλύφων την κρισιμότερη στιγμή. Γιατί όλες οι κυβερνήσεις λειτούργησαν σαν μεσίτες του κερδοσκοπικού κεφαλαίου. Αυτή όμως αποδείχθηκε η καλύτερη.
Η πολιτική παρακαταθήκη του ΟΧΙ είναι εδώ. Μπορεί ο κόσμος του να αιφνιδιάστηκε, να παραπλανήθηκε, να απογοητεύτηκε, να αποστασιοποιήθηκε, να έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία, δεν είναι όμως διατεθειμένος να ανεχτεί την εκμετάλλευση της εμπιστοσύνης που σας έδειξε. Δεν είναι διατεθειμένος να ανεχτεί ότι κλέψατε την ψήφο του για να στραφείτε εναντίον του και να γίνετε οι καλύτεροι μεσίτες των «θεσμών» στην Ελλάδα. Η κατάλυση της παραπαίουσας μέχρι σήμερα βουλής και δημοκρατίας και η παράδοση της πατρίδας μας και της τύχης του λαού μας στους νεοαποικιοκράτες, με την δική σας ψήφο, τον ξύπνησε από το λήθαργο και σύντομα η οργή του θα γίνει πολιτική πράξη. Πολιτική πράξη που δεν θα έχει σχέση με το παρελθόν και θα σηματοδοτεί τη ρήξη με το σαθρό οικοδόμημα της ευρωζώνης και της ΕΕ.
Τάσος Μαυρόπουλος είναι μέλος της ΛΑ.Ε.
πρώην Γ.Γ. Πολιτικής Προστασίας
πρώην Γ.Γ. Πολιτικής Προστασίας
Ανάρτηση από: http://mauropoulos.blogspot.gr