Ως Σημαία ευκαιρίας ή σημαία ευκολίας (flag of convenience), χαρακτηρίζει από το 1959 ο ΟΟΣΑ, τις σημαίες κάποιων χωρών όπως, της Λιβερίας, του Παναμά, της Ονδούρας και της Κόστα Ρίκας των οποίων οι νόμοι επιτρέπουν και επί της ουσίας διευκολύνουν φορολογικά τα νηολογημένα υπό την σημαία τους πλοία ξένης πλοιοκτησίας.
Με τις σημαίες ευκαιρίας οι πλοιοκτήτες εξασφαλίζουν ακόμη και σήμερα: την πλέον ευμενέστατη φορολογική μεταχείριση, ευκολότερη δανειοληψία με πλείστες ασφαλίσεις, λιγότερους κινδύνους από πολεμικές εμπλοκές ή διεθνείς υποχρεώσεις των χωρών τους, απαλλαγή από κρατικές αναμίξεις στην εκμετάλλευση των πλοίων τους, ελαστικότητα στην έκδοση αποδεικτικών ναυτικής ικανότητας των ναυτικών (πτυχία, διπλώματα) κ.ά.
Από τα μέσα της δεκαετίας του 1980, παρατηρείται η ραγδαία μείωση του εμπορικού στόλου των Ελλήνων εφοπλιστών, από τις μετεγγραφές των πλοίων τους από το ελληνικό νηολόγιο σε «ανοικτά νηολόγια» και σε σημαίες ευκαιρίας.
Πριν λίγα χρόνια ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ έλεγε στη Βουλή: «Έχουμε μια μεγάλη άνθηση της ναυτιλίας. Έρχεται η Νορβηγία και η Αγγλία και βάζει φορολογία. Εσείς λοιπόν γιατί δεν τους μαζεύεται όλους εδώ; Απαλλάξτε τους από όλα».
Μπορεί η Ελλάδα να μην έγινε χώρα με σημαία ευκαιρίας, οι φοροαπαλλαγές όμως για τους εφοπλιστές διαδέχονταν η μια την άλλη.
Όσοι σήμερα ψάχνουν να βρουν αποκλειστικά και μόνο στους φοροφυγάδες τα διαφυγόντα έσοδα του ελληνικού κράτους, ας κάνουν τον κόπο να διαβάσουν τις διατάξεις με τις φοροαπαλλαγές των ναυτιλιακών επιχειρήσεων στον κρατικό προϋπολογισμό. Οι εφοπλιστές και τα πλοία τους απλά δεν φορολογούνται ή ακόμα καλύτερα απαλλάσσονται πλήρως από τους φόρους, ενώ ο συντάκτης του προϋπολογισμού δεν μπαίνει καν στον κόπο να συμπληρώσει την ειδική στήλη με τον υπολογισμό των χαμένων κρατικών εσόδων από αυτές τις απαλλαγές.
Εκτός από τις σημαίες ευκαιρίας υπάρχουν και οι «βουλευτές ευκαιρίας» με την Χρυσή Αυγή να δίνει εξετάσεις στο μεγάλο κεφάλαιο ζητώντας στη Bουλή να δοθούν στους εφοπλιστές και νέα κίνητρα καταθέτωντας πρόσφατα ερώτηση στη Βουλή με θέμα: «Λύση στη χρηματοδότηση των ναυτιλιακών εταιρειών». Με την ερώτηση οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής ζητούσαν νέα προνόμια για τους εφοπλιστές όπως «ενίσχυση των ναυτιλιακών εταιρειών υπό όρους από τη μεριά του κράτους». Η οργάνωση ρωτούσε μάλιστα την κυβέρνηση αν «θα δοθούν εγγυητικές επιστολές από το κράτος για να μπορέσουν να λύσουν το πρόβλημα (σ.σ. χρηματοδότησης) οι ναυτιλιακές εταιρείες; Με ποιον τρόπο προτίθενται να στηρίξουν τις ναυτιλιακές εταιρείες;»
Τον περασμένο Νοέμβρη, ο Ηλίας Παναγιώταρος μιλώντας στην Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής ζητούσε νέες επιδοτήσεις και φοροαπαλλαγές για τους εφοπλιστές, με αντάλλαγμα δήθεν κάποιες θέσεις εργασίας για Έλληνες: «βλέπουμε στον προϋπολογισμό που λέτε ότι από φορολόγηση των πλοίων υπό ελληνική σημαία θα αποκομίσουμε 80 εκατ. ευρώ... ε το πιο εύκολο που θα κάνουν οι Ελληνες πλοιοκτήτες είναι να αλλάξουν τη σημαία για να γλιτώσουν τα λεφτά, αντί να βρεθεί μια χρυσή τομή κι από δυο τρεις Ελληνες που είναι μάξιμουμ σε κάθε πλήρωμα, ο καπετάνιος και ο πρώτος μηχανικός, να δοθούν κίνητρα για να είναι και οι υπόλοιποι ναύτες Ελληνες».
Ανάρτηση από: http://left.gr
