Τετάρτη 2 Οκτωβρίου 2013

Η συμμορία της αθωότητας

Της Νίνας Γεωργιάδου


Τα τελευταία εικοσιτετράωρα υπάρχει ένα πανηγυρικά αντιφασιστικό κλίμα στη χειμαζόμενη Ψωροκώσταινα, που εκπορεύεται, κυρίως, από τις οθόνες της μαζικής λοβοτομής. Το διαχέουν από τα πάνω προς τα κάτω οι οικοδεσπότες των μιντιακών σχολών λαϊκής επιμόρφωσης που, μετά βδελυγμίας, ανακάλυψαν ότι όλον αυτό τον καιρό φιλοξενούσαν στα πάνελ τους μαχαιροβγάλτες, διακινδυνεύοντας, εν αγνοία τους, αυτή την ίδια τη σωματική τους ακεραιότητα, χάριν της δημοκρατικής πολυφωνίας.
Όπως όμως δε μασάει η κατσίκα ταραμά, έτσι κι αυτοί οι πολεμικοί ανταποκριτές, που χρόνια τώρα ρισκάρουν τη ζωή τους στα μπαρουτοκαπνισμένα πεδία των  τηλεοπτικών στούντιο, που ταλαιπωρούνται, μετακινούμενοι με το πρωθυπουργικό αεροσκάφος για να αποτυπώσουν δημοσιογραφικά τις πρωθυπουργικές μεσιτείες, δεν ιεραρχούν το ρίσκο που πήραν πάνω από την έγκυρη ενημέρωση.
Χάρη και στη δική τους ριψοκίνδυνη συμβολή, ο «θρίαμβος της δημοκρατίας» ρολάρει τώρα χαρούμενα στις υποτιτλικές περιλήψεις των μιντιακών βοθρολυμάτων, όπου η έκπληξη του Στραβελάκη, διαδέχεται την περίσκεψη του Πρετεντέρη, την αποστροφή της Όλγας, τη φρίκη του Ευαγγελάτου και τη συντριβή του Πορδοσάλτε.
Η συμμορία των αθώων δημοσιογράφων συνεγείρεται  από το κυβερνητικό σάλπισμα για στήριξη της απειλούμενης δημοκρατίας και προάσπιση του συνταγματικού τόξου και εφορμά σ’ έναν πρωτοφανή αντιφασιστικό αγώνα. Όσες μέρες τώρα διαρκούν τα μονοθεματικά αντίφα δελτία, δεν επελαύνει η τρόικα με νέες καρατομήσεις, δεν αυτοκτονούν οι κεκαρμένοι από την απόγνωση, δεν διαλύεται η δημόσια εκπαίδευση ούτε κονιορτοποιείται η δημόσια υγεία.
Τα δελτία λαϊκής επιμόρφωσης μπουκώνουν μόνο από τις συνομιλίες της κουμπάρας του Λαγού και του σύντεκνου του Ρουπακιά και όλο το ακροδεξιό κυβερνητικό σκυλολόι, που ξερνά εμέσματα θεωρίας των δύο άκρων μέσα στα μούτρα μας, με τον Φαήλο να αντικαθιστά επάξια τον Κασιδιάρικο τσαμπουκά και το Βορίδη να εξομοιώνει το μαφιόζικο ναζιστικό υπόκοσμο με τους αγωνιστές της Χαλκιδικής.
Για άλλη μια φορά το μαχαίρι της αποκαλυπτικής δημοσιογραφίας φτάνει στο κόκαλο. Λεφούσια δημοσιογράφων, μετά από οξυδερκείς έρευνες, ανακαλύπτουν ξαφνικά  αυτό που ήξερε και η κουτσή Μαρία. Ότι το «αίμα, τιμή» είχε την έννοια των αιματοβαμμένων εκκαθαρίσεων σε καλή τιμή. Οι έγκριτοι οικονομικοί συντάκτες διαπιστώνουν ότι το εθνικό πλυντήριο, με την επωνυμία «Χρυσή Αυγή», πτώχευσε, όχι λόγω έλλειψης γενναιόδωρων πόρων από εφοπλιστές, μητροπολίτες και άλλους πατριώτες, αλλά ως  μια μικρομεσαία και προβληματική επιχείρηση που δεν μπόρεσε να αντέξει τους νόμους της αγοράς, τον άγριο ανταγωνισμό με την πολυεθνική της κυβερνητικής ακροδεξιάς.
Η αθωότητα ξεχειλίζει και από τα άδεια μάτια της θεότυφλης και οπωσδήποτε ανεξάρτητης δικαιοσύνης, που ως τώρα γράπωνε όλους τους Αγιάννηδες για ένα μαρκαδόρο ή για ένα κομμάτι ψωμί και  δεν πρόκανε να επέμβει σε Μανωλάδες, Χαλκιδική, off shore, νταβαντζήδες μεταναστριών, φουσκωτούς συμπαραστάτες των ΜΑΤατζήδων, Μελιγαλάδες και άλλα τοιαύτα. Πρόκαμε μόνο, στα πλαίσια της αδιαμφισβήτητης αθωότητας της  να αφήσει ελεύθερους τους μαχαιροβγάλτες και να κοινοποιήσει το όνομα του ενός και μοναδικού μάρτυρα που τελούσε υπό προστασία, για να ξέρει προκαταβολικά τι θα πάθει όποιος μιλά για οικογενειακά μυστικά!  Γιατί δυο χεράκια έχει κι αυτή η στραβή και τι να πρωτοκάνει απ’ αυτά που θα συνεχίσει να κάνει. Εξάλλου την εποχή που ο Μιχαλολιάκος διαδεχόταν τον Παπαδόπουλο και ο Βορίδης διαδεχόταν το Μιχαλολιάκο και ο Μιχαλολιάκος διαφήμιζε ξιφολόγχες ακονισμένες στα πεζοδρόμια και οι μετανάστες ξεσκίζονταν σε αστυνομικά παραρτήματα του υπουργείου προστασίας και σε αφηνιασμένα πογκρόμ,  οι εκπρόσωποι της θεόστραβης μελετούσαν για να μπορούν επάξια να ενδυθούν την τήβεννο.  Και με βάση αυτή την επίπονη μελέτη τεκμηρίωσαν την προσωρινή αποφυλάκιση, αποδίδοντας στην κοινωνία ανθρώπους (που λέει ο λόγος) για τους οποίους, μετά τη μαστρωπία, εκβιασμό, προμελετημένη δολοφονία, παιδεραστία, εμπρησμό, πογκρόμ, δεν συντρέχει υποψία τέλεσης νέων αδικημάτων, καθώς δεν υπάρχει άλλου τύπου πιθανό έγκλημα να τελεστεί. Το ζήτημα για τη θεόστραβη είναι, ούτως ειπείν ποιοτικό και όχι ποσοτικό. Και με δεδομένο ότι η «πχοιότητα» είναι ανώτερη της ποσότητας, όπως έλεγαν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι (ουκ εν τω πολλώ κλπ) θεώρησε, προφανέστατα και απολύτως δικαιολογημένα, η στραβή ότι αν οι προσωρινά ελεύθεροι τελέσουν και άλλες μαστρωπίες, εκβιασμούς, προμελετημένες δολοφονίες, παιδεραστίες, εμπρησμούς και πογκρόμ θα σκοντάψουν στο ανιαρό της επανάληψης για το οποίο το ποινικό μας δίκαιο δεν προβλέπει τίποτα. Επιπλέον ζήτησαν από τον ηγέτη  του εγχώριου υποκαταστήματος της αρίας φυλής να τους δείξει τα καθαρά του χέρια και ιδίοις όμμασι διαπίστωσαν, με ικανοποίηση, πως όχι  μόνο τα είχε μόλις πλύνει αλλά είχε κόψει και τα νύχια του, στοιχείο που συνέβαλε καταλυτικά στην εν λόγω απόφαση.
Το φάντασμα της αθωότητας πλανάται πάνω και απ’ τον τελευταίο καφενέ της Μπανανίας, όπου ως γνωστό διεξάγονται τα πιο πούρα αντικυβερνητικά ντέρμπυ, εκφωνούνται οι πιο πύρινοι πατριωτικοί δεκάρικοι και εκτονώνεται η συσσωρευμένη φάπα, οι φραπεδιάρηδες ανακαλύπτουν ότι η Χρυσή Αυγή μπορεί και να μην είναι ο σωτήρας του εθνικού μας γονιδίου και ο νταβατζής της εθνικής μας κάθαρσης. Με αποτροπιασμό διαπιστώνουν ότι οι υπέρβαροι απόγονοι των Σπαρτιατών δεν έτρεφαν τόσο καιρό τα τετράγωνα κουφάρια τους με μέλανα ζωμό  αλλά με ταγκισμένα λίπη. Η ίδια συγκινητική αθωότητα  σπρώχνει στο εξομολογητήριο της ενορίας όλους τους πεπλανηθέντες θεοσεβούμενους ψηφοφόρους για τους οποίους ο πλησίον έχει οπωσδήποτε λευκή επιδερμίδα και μαύρη ψυχή.
Με αισθήματα που κυμαίνονται από τη δυσάρεστη έκπληξη ως την κοπαδική τούμπα, αναζητούν νέο εντολοδόχο για να αποθέσουν την ανάθεση σωτηρίας.
Και ποιος άλλος μπορεί να είναι αυτός αν όχι η Σαμαρική αποφασιστικότητα που εντέλλεται από την Ευρωπαϊκή υπεράκτια εταιρία δολοφόνων και εντέλλει τη μέχρι αηδίας ανεξάρτητη δικαιοσύνη να αποκαταστήσει το λαϊκό αίσθημα δικαίου, να ξεμπερδεύει με τον υπόκοσμο που δεν εγγυάται τη σοβαροφάνεια, να αποκαθάρει τις αλωμένες δυνάμεις καταστολής με μια-δυο το πολύ διαπομπεύσεις και να επαναφέρει τη διαχείριση της μαζικής ψυχολογίας στους αξιοπρεπείς, γραβατοφορεμένους διαχειριστές της.
Ανάρτηση από: http://www.alfavita.gr