«Θα επισκεφτούμε
δύο χώρες - μέλη του G20 τις οποίες κατέστρεψαν και χρεοκόπησαν οι ομοϊδεάτες
του κ. Σαμαρά, τις οποίες ανέστησαν αριστερές και προοδευτικές κυβερνήσεις που
αγνόησαν το νεοφιλελεύθερο μονόδρομο. Λαοί που πέταξαν από πάνω τους τα
νεοφιλελεύθερα δόγματα και βαδίζουν το δρόμο της ανάπτυξης και της
αξιοπρέπειας».
Αυτά έλεγε ο
κύριος Τσίπρας πριν επισκεφτεί τη Βραζιλία και την Αργεντινή. Στη Βραζιλία, που
ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ως πρότυπο λόγω της αριστερής διαχείρισης, περισσότεροι από ένα
εκατομμύριο άνθρωποι βρίσκονται αυτές τις μέρες στους δρόμους 100 πόλεων, στο
πλαίσιο των αντικυβερνητικών διαδηλώσεων που πραγματοποιούνται εδώ και μερικές
ημέρες στη χώρα.
Οι διαδηλώσεις
ξεκίνησαν με αφορμή τις αυξήσεις στα εισιτήρια των μεταφορών, ωστόσο η άγρια
κρατική καταστολή, με την οποία αντιμετωπίστηκαν, ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε
το ποτήρι... Οι διαδηλώσεις επεκτάθηκαν, συνδέθηκαν με την αγανάκτηση που
δημιούργησε η δαπάνη εκατομμυρίων για το Μουντιάλ, τις ιδιωτικοποιήσεις, την
κατάσταση στη Δημόσια Υγεία και Παιδεία και τη φτώχεια.
Αυτά είναι τα
δεδομένα μετά από δέκα χρόνια «προοδευτικής» διαχείρισης των «κεντροαριστερών»
κυβερνήσεων που στήριξαν την καπιταλιστική ανάπτυξη και γιγάντωσαν τους
μονοπωλιακούς ομίλους, μετατρέποντας τον βραζιλιάνικο καπιταλισμό σε παγκόσμια
δύναμη.
«Δεν είμαστε σε
θέση να φιλοξενήσουμε το Παγκόσμιο Κύπελλο αυτή τη στιγμή. Δεν το χρειαζόμαστε.
Χρειαζόμαστε Υγεία και Παιδεία. Είναι ντροπή να σπαταλάμε τόσα πολλά χρήματα για
το Παγκόσμιο Κύπελλο, ενώ τα νοσοκομεία και τα σχολεία παραμένουν σε άθλιες
συνθήκες» (Ριβάλντο, πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής).
Την ώρα που ο
βραζιλιάνικος καπιταλισμός αναρριχάται στην 6η μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου,
στις εργατογειτονιές της Βραζιλίας δίνεται καθημερινά σκληρή μάχη για την
επιβίωση. Ο βασικός μισθός είναι 215 ευρώ. Εκατομμύρια δεν λαμβάνουν ούτε αυτόν.
53 εκατομμύρια ζουν κάτω από το όριο φτώχειας. Στη χώρα υπάρχουν 1,6 εκατομμύρια
κατοικίες σε φαβέλες και επισφαλή οικήματα όπου διαβιούν 52,3 εκατομμύρια άτομα
δίχως υποδομές. Όταν το 2009 στο 5% των πλουσιότερων αντιστοιχούσε το 30,3% του
αμύθητου ΑΕΠ της χώρας, στο 50% των φτωχότερων αναλογούσε μόλις το
17%.
Tα στοιχεία αυτά
έρχονται με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο να επιβεβαιώσουν ότι δεν μπορεί να
υπάρχει καμία εξυγίανση, καμία διαχείριση, καμία ανάπτυξη προς όφελος του λαού
όταν την οικονομία της χώρας την έχουν στα χέρια τους οι επιχειρηματικοί όμιλοι
και οι κυβερνήσεις υπηρετούν την καπιταλιστική ανάπτυξη. Όταν στην εξουσία και
στη διακυβέρνηση της χώρας δεν βρίσκεται η εργατική τάξη και οι σύμμαχοί της,
αλλά τα μονοπώλια και τα κόμματα που τα στηρίζουν. Ό,τι θα γίνεται θα στηρίζεται
στην εκμετάλλευση και στο κέρδος. Άλλωστε σ' αυτά στηρίζονται οι «αριστεροί»
διοργανωτές με τους «υγιείς» επιχειρηματίες συνεργάτες τους που έχουν αναλάβει
την επένδυση του Μουντιάλ 2014.
«Είμαστε
ανίκητη χώρα. Θα δείξουμε την ποιότητα που μπορεί να παράσχει η Βραζιλία στο
Κύπελλο Συνομοσπονδιών, στο Παγκόσμιο Κύπελλο και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του
2016» είπε η Ντίλμα Ρούσεφ, πρόεδρος της χώρας, εγκαινιάζοντας ένα γήπεδο
που το κόστος ανέγερσης άγγιξε τα 300 εκατομμύρια δολάρια και θα είναι ανάμεσα
στα δώδεκα συνολικά που θα χρησιμοποιηθούν το καλοκαίρι, με το συνολικό κόστος
να φτάνει τα 9.830.000.000 ευρώ.
Ποιότητα για την
«αριστερή» κυβέρνηση της Βραζιλίας. που ο ΣΥΡΙΖΑ έχει κάνει πόστερ στα γραφεία
της Κουμουνδούρου, είναι αυτό ακριβώς:
Τεράστια κέρδη για
μια χούφτα υγιείς και με διαφανείς διαδικασίες επιχειρηματίες από τη μια και από
την άλλη 23 εκατομμύρια άνθρωποι να βιώνουν ακραία φτώχεια και μιζέρια. Όλοι
αυτοί ούτε έξω απ’ το γήπεδο δεν θα μπορούν να περάσουν τις ημέρες του Μουντιάλ,
αφού με την τιμή ενός εισιτηρίου μπορούν να θρέψουν την οικογένειά τους για
μέρες.
Και όλα αυτά σε
μια χώρα που κατέχει την 6η θέση της παγκόσμιας οικονομίας με τεράστιες
παραγωγικές δυνατότητες και αμύθητο πλούτο που παράγεται από τους εργαζόμενους
και φτάνει και παραφτάνει για να τους προσφέρει μια καλύτερη ζωή. Είναι
χαρακτηριστική η δήλωση του Ρομάριο, πρώην διεθνή άσου, για ένα από τα γήπεδα
που θα φιλοξενήσουν το Μουντιάλ: «Τα λεφτά που δαπανήσαμε για το "Μανέ
Γκαρίντσα" στην Μπραζίλια θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για 150.000 σπίτια για
τις χαμηλόμισθες οικογένειες».
Η θέση αυτή της
Βραζιλίας, ως ανεπτυγμένης καπιταλιστικής χώρας, της έδωσε τη δυνατότητα να
διεκδικήσει με επιτυχία τη διοργάνωση του Μουντιάλ 2014 και τους Ολυμπιακούς
Αγώνες του 2016. Διοργανώσεις που θα φέρουν μεγάλα κέρδη στις πολυεθνικές και τα
μονοπώλια, αλλά αβάσταχτα βάρη στο λαό. Η συντριπτική πλειοψηφία του
βραζιλιάνικου λαού δεν πρόκειται να γευτεί ούτε κόκκο από την «επιτυχία» αυτή
για την οποία κοκορεύονται οι «αριστεροί» και «προοδευτικοί» κυβερνώντες της
Βραζιλίας.
ΥΓ: Προτείνουμε
στον ΣΥΡΙΖΑ κατά τη διάρκεια της επόμενης προεκλογικής περιόδου να καλέσει την
πρόεδρο της Βραζιλίας για επίσκεψη στην Αθήνα ώστε να μας μεταφέρει από κοντά
την πείρα της «αριστερής» διαχείρισης του καπιταλισμού, των «φιλολαϊκών»
επενδύσεων του Μουντιάλ, καθώς και την πείρα της «αριστερής» ενσωμάτωσης και
καταστολής των διαδηλώσεων όταν ο λαός σε παίρνει χαμπάρι.
Η. Ζ.
Ανάρτηση από: http://902.gr
