Όποιος δεν αδράξει την ευκαιρία που προσφέρει η κατάληψη της ΕΡΤ δεν δικαιούται να επικρίνει ξανά το μνημόνιο
Από το πρώτο 24ωρο είχε γίνει σαφές ότι η κατάληψη του ραδιομεγάρου δεν αφορούσε μόνο τους εργαζομένους της ΕΡΤ αλλά τη δημοκρατία, την ελευθερία και τη διαχείριση των δημοσίων αγαθών. Τα πολιτικά γραφεία ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΔΗΜΑΡ συνειδητοποιούσαν ότι καθώς η ΕΣΗΕΑ κατάφερε να μπλοκάρει το μηχανισμό προπαγάνδας της Τρόικας, με την απεργία στα ΜΜΕ, το άνοιγμα των μικροφώνων της ΕΡΤ στην κοινωνία απειλούσε άμεσα όχι μόνο την επιβίωση της κυβέρνησης αλλά ολόκληρης της μνημονιακής πολιτικής.
Η δυνατότητα ευθείας αμφισβήτησης της οικονομικής πολιτικής αλλά και η ανάδειξη της ίδιας της ενημέρωσης ως δημοσίου αγαθού, που ανήκει, παράγεται και καταναλώνεται από τους πολίτες ήταν ένα από τα σημαντικότερα πλήγματα που έχει δεχθεί ο κρατικός μηχανισμός προπαγάνδας τις τελευταίες δεκαετίες. Ίσως ποτέ άλλοτε από την εποχή του πολυτεχνείου ένα μικρόφωνο δεν αμφισβήτησε τόσο βαθιά την κυριαρχία ενός καθεστώτος στην Ελλάδα.
Η ανησυχία των κυβερνώντων άρχισε να μετατρέπεται σε πανικό καθώς η ΕΤ3 έδινε δείγματα γραφής για το τι μπορεί να σημαίνει δημόσια τηλεόραση. Με απόλυτο επαγγελματισμό οι συνάδελφοι παρουσίασαν τις περιπτώσεις της ΒΙΟΜΕ αλλά και της μάχης που δίνουν οι κάτοικοι της Χαλκιδικής απέναντι στην καναδική πολυεθνική Eldorado ενώ είχαν συνεχή ενημέρωση και ανταποκρίσεις από την πλατεία Ταξίμ της Κωνσταντινούπολης.
Στην Αθήνα η ΝΕΤ, παρά τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των εργαζομένων, έχασε πολύτιμο χρόνο ομφαλοσκοπόντας, τη στιγμή που ο κόσμος απ’ έξω της ζητούσε να μετατραπεί σε αυτό που θα έπρεπε να είναι – ένα βήμα για τους αποκλεισμένους των κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης. Είναι χαρακτηριστικό ότι δημοσιογράφοι του καναλιού έφτασαν να παρουσιάζουν ακόμη και τα πρωτοσέλιδα των απεργοσπαστικών εφημερίδων, τα οποία κυκλοφόρησαν με τη βοήθεια των ΜΑΤ, τη στιγμή που άλλοι συνάδελφοί τους έδιναν μάχη για να κυκλοφορήσουν το απεργιακό φύλλο που στήριζε την ΕΡΤ.
Από το βράδυ της Παρασκευής όμως η κατάσταση άρχισε και εδώ να βελτιώνεται με θεαματικούς ρύθμούς. Η δημιουργία θεματικών ενοτήτων έδωσε το λόγο σε ανθρώπους που αμφισβήτησαν το κύμα ιδιωτικοποιήσεων και έθιξαν θέματα που αποτελούσαν ταμπού για τα ΜΜΕ των εργολάβων και των εφοπλιστών.
Ήταν προφανές ότι η επικοινωνιακή ομάδα του Μαξίμου- ο περιπλανώμενος θίασος με επικεφαλής των Μουρούτη – έπρεπε να περάσει στο περιθώριο και να αναλάβουν δράση οι δυνάμεις που εδώ και αρκετές δεκαετίες αναλαμβάνουν να σβήνουν κάθε ξέσπασμα κοινωνικής οργής για λογαριασμό των εκάστοτε οικονομικών ελίτ: το ΠΑΣΟΚ, η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ.
Όσοι παρακολούθησαν τη γενική συνέλευση των συνδικαλιστών το απόγευμα του Σαββάτου συνειδητοποίησαν ότι ενώ η βάση καλούσε απεγνωσμένα σε γενική απεργία, η οποία θα μπορούσε να ανατρέψει άμεσα την κυβέρνηση, οι δυο μεγάλες συνδικαλιστικές ενώσεις απέφευγαν να δεσμευτούν και προσπαθούσαν να ροκανίσουν τον χρόνο για λογαριασμό της κυβέρνησης.
Την ίδια ώρα άνθρωποι του Βενιζέλου, όπως η Αφροδίτη Αλ Σαλεχ, είχαν στρατοπεδεύσει στο ραδιομέγαρο και προετοίμαζαν την επικοινωνιακή αντεπίθεση μαζί με διευθυντικά στελέχη της ΕΡΤ που έκαναν αιφνιδίως την επανεμφάνισή τους. Το ΠΑΣΟΚ είχε κάθε λόγο να παίξει αυτό το παιχνίδι καθώς από τη μια παρουσιαζόταν ως η δύναμη που ζητά την επαναλειτουργία της ΕΡΤ αλλά ταυτόχρονα απασφάλιζε τον πραγματικό εκρηκτικό μηχανισμό: το ενδεχόμενο δηλαδή η ΕΡΤ να μετατραπεί σε κέντρο αγώνα για το σύνολο της κοινωνίας.
Το τι ακριβώς σχεδιαζόταν έγινε σαφές όταν η Ελλη Στάη ξάφνιασε τους εργαζόμενους εμφανιζόμενη στο κεντρικό στούντιο μαζί με ένα από τα πλέον φιλομνημονιακά και πράσινα πάνελ που έχουν στηθεί στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης. Αξίζει να δούμε μερικά από τα πρόσωπα κλειδιά της πράσινης φρουράς που κατσικώθηκε στο στούντιο και να θυμηθούμε ορισμένες από τις θέσεις τους.
Πρώτος και καλύτερος ο σύζυγος της υποψήφιας με το ΠΑΣΟΚ Άννας Νταλάρα – ο άνθρωπος που γιουχάρεται και γιαουρτώνεται στις συναυλίες του ύστερα από την στήριξη που παρείχε στα μνημόνια και την εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας.
Απέναντι του ο πολιτευτής του ΠΑΣΟΚ Θανάσης Χειμωνάς ο οποίος δεν εξελέγη αλλά τοποθετήθηκε στη θέση του γραμματέα πολιτισμού. Πρόκειται για τον συγγραφέα που πίστευε ότι όσοι ασκούσαν κριτική στην κυβέρνηση για το θάνατο των παιδιών από το μαγκάλι στη Λάρισα “γούσταραν” με το θάνατο τους γιατί έτσι θα μπορούσαν ” να στηρίξουν την επανάστασή τους”. Είναι ο ίδιος δε που σατίριζε τα κρούσματα ασιτίας στα σχολεία μιλώντας για “τα παιδάκια που λιποθυμούν από ασιτία επειδή οι γονείς τους δεν έχουν να τους πάρουν κόρνφλεϊκς”.
Στο στούντιο βρισκόταν επίσης ο Θανάσης Τσεκούρας, από το απεργοσπαστικό Εθνος, ο οποίος στο παρελθόν είχε διαγραφεί από την ΕΣΗΕΑ με το αιτιολογικό ότι σε προηγούμενη απεργία “παίρνοντας το μέρος της εργοδοσίας, εκτράπηκε σε ειρωνικούς χαρακτηρισμούς, ύβρεις και συκοφαντίες κατά των μελών του Δ.Σ”.
Στο πάνελ συμμετείχε και ο δημοσιογράφος Νίκος Φελέκης, σύζυγος της ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ Μαριλένας Κοππά, ο οποίος επίσης είχε διαγραφεί από την ΕΣΗΕΑ για δυο χρόνια. Στο παρελθόν δημοσιεύματα τον έφεραν να προαλείφεται για τη θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου επί κυβερνήσεως ΠΑΣΟΚ και να διατηρεί στενότατες σχέσεις με το περιβάλλον Παπανδρέου.
Οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ αλλά και ο κόσμος που βρισκόταν έξω από το ραδιομέγαρο εξαγριώθηκαν και σύμφωνα με δημοσιεύματα η Στάη έφυγε από την πίσω πόρτα. Το ερώτημα όμως παραμένει: Έχει καταλάβει κανείς από τις συνδικαλιστικές και κομματικές ηγεσίες της κοινοβουλευτικής Αριστεράς πόσο κοντά στην πτώση βρίσκεται η κυβέρνηση και κυρίως πόσο σαρωτικό θα είναι το χτύπημα στην αντισυνταγματική πολιτική του μνημονίου εάν η κοινωνία διατηρήσει ένα μέσο έκφρασης σαν την ΕΡΤ;
Περάσαμε μήνες απαξιώνοντας τον ελληνικό λαό, λέγοντας ότι έχει παραιτηθεί και ότι ολόκληρη η κοινωνία προχωρά σε μια φάση εκφασισμού. Κι’ όμως όποτε είχαν την ευκαιρία τα πιο πρωτοπόρα τμήματα των εργαζομένων έδειξαν ότι είναι έτοιμα για μια ολοκληρωτική σύγκρουση που θα μπορούσε να συμπαρασύρει όχι μόνο όλους τους Έλληνες αλλά ολόκληρη την Ευρώπη.
Οι καθηγητές ήταν έτοιμοι να χτυπήσουν τη γροθιά στο μαχαίρι, αδιαφορώντας για το γιγαντιαίο μηχανισμό λάσπης που είχε στηθεί εναντίον τους. Προδόθηκαν όμως την τελευταία στιγμή σε μια ακόμη απεργιακή Βάρκιζα. Κάποιοι θέλουν να επαναλάβουν αυτό το σκηνικό με τους εργαζομένους της ΕΡΤ. Το βάρος που πέφτει στις πλάτες των τελευταίων είναι δυσανάλογα μεγάλο και προφανώς δεν μπορούν να το σηκώσουν μόνοι τους. Έχουν όμως την στήριξη εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλη την Ελλάδα.
Δεν είναι απλό, χρειάζεται καθημερινή παρουσία και πίεση από τους έξω για να αλλάξουν τα πράγματα μέσα.
Αν όμως η ΝΕΤ γίνει ΕΤ3, αν δώσει το μικρόφωνο στην κοινωνία και κάνει αυτό που ξέρει πολύ καλά να κάνει – σωστή δημοσιογραφία – η πτώση της κυβέρνησης και μαζί του μνημονίου είναι θέμα ημερών. Αν περιμένει έτοιμες λύσεις από τα μεγάλα συνδικάτα και τα κόμματα της αντιπολίτευσης οι μέρες της είναι μετρημένες. Αυτά υπάρχουν για να διατηρούν το status quo και το απέδειξαν σε κάθε ευκαιρία μέχρι στιγμής. Σε αυτή την περίπτωση δεν θα έχει προδώσει μόνο τον εαυτό της αλλά το αγαθό που της εμπιστεύτηκε όλη η Ελλάδα – τη δημόσια ενημέρωση.
Ένα είναι σίγουρο κανένας δεν δικαιούται στο εξής να παραπονιέται για το μνημόνιο αν δεν κάνει κάτι σήμερα για να το ανατρέψει
Ανάρτηση από: http://info-war.gr
