Μικρέ : Σου στέλνω την Αγάπη μου μαζί με τους θερμούς και αγωνιστικούς μου χαιρετισμούς. Να θυμάσαι ότι πάντα θα σε έχω στην καρδιά μου και στην σκέψη μου, γιατί είσαι η κληρονομιά που θα αφήσω σ, αυτόν τον κόσμο «αποχωρώντας», σαν αποτέλεσμα των κόπων και αγώνων μιας ολόκληρης ζωής.
Την διάβασα την επιστολή σου μικρέ και πολύ στεναχωρήθηκα, όχι τόσο για αυτά που σκέφτεσαι για μένα, αλλά πολύ περισσότερο γιατί ακόμα δεν έχεις καταλάβει τι πραγματικά σημαίνει ζωή. Στενοχωριέμαι ακόμα πιο πολύ γιατί εγώ φταίω, που δεν βρήκα τον τρόπο να σου το βάλω μες το μικρό σου το μυαλό.
Τα διάβασα τα επισυναπτόμενά σου γκάλοπ, και τις στατιστικές που μου ‘στειλες τις είδα, αλλά καθόλου δεν μπορώ να συμφωνήσω σε όλα αυτά. Δεν μπορώ να συμφωνήσω στα συμπεράσματα που βγάζεις, γιατί καμιά από τις έρευνες που μου ‘στειλες δεν έχει μέσα τον παράγοντα αποχή. Αυτοί που απέχουν από την ζωή μικρέ είναι νέοι, και αν συμμετείχαν μην είσαι και τόσο σίγουρος ότι θα ψήφιζαν σωστά. Τουναντίον.
Δεν το παίρνω κατάκαρδα μην νομίζεις. Έχω συνηθίσει πλέον και γνωρίζω ότι μες το μυαλό σου και για ότι κακό και να σου συμβαίνει, θα φταίω εγώ. Σε μένα τα παράπονά σου και το κλάμα, έχοντας όμως πάντα την ανάγκη και στο χάδι, αλλά και στην συμβουλή την πατρική.
Σήμερα δεν θα σε συμβουλέψω, θα σε μαλώσω και κάτι τέτοιο θα έπρεπε να το είχα κάνει καιρό πριν!
Δεν μπορώ με τίποτα να συμφωνήσω, στο ότι αν δεν ψήφιζαν οι μεγάλες ηλικίες, θα είχαμε κυβέρνηση της αριστεράς, γιατί μια τέτοια σκέψη μου θυμίζει άλλα πράγματα φρικαλέα, άλλες φιλοσοφίες και πρακτικές. Αρκεί να βάλεις στην θέση της λέξης ηλικιωμένος, κάποια από τις λέξεις : Γύφτος, Εβραίος, Μαύρος, gay, Χολέρα AIDS, η Πανούκλα και θα το καταλάβεις και εσύ. Δεν θέλει και πολύ μυαλό μικρέ.
Να συμφωνήσω όμως ότι πράγματι εμείς φταίμε, εμείς που δεν ψηφίζουμε σωστά. Άντε να συμφωνήσω με τις στατιστικές σας και να πάμε παρακάτω, να δούμε και το δάσος δηλαδή. Εκεί μέσα κρύβονται και ο λύκος και ο δράκος, μέσα στα παραμύθια που σου μολογούσα μια ζωή. Δικά μου και τα παραμύθια, δικές μου και οι ευθύνες και πάνω σ’ αυτό δεν έχω τίποτα να πω.
Για πες μου όμως κάτι εσείς με την απολιτίκ συμπεριφορά και τα πάντα στο χέρι τα κάνατε καλύτερα μικρέ;
Δεν στερηθήκατε ποτέ τίποτα, από γκόμενα, έως αυτοκινητάκια και αυτοκίνητα, και εμείς λέγαμε και ευχαριστώ αν μας έδιναν καμιά καραμέλα. Δεν εκτιμήσατε όμως έτσι και τίποτα, ακόμα και το ψωμί που περίσσευε το πετούσατε, ενώ εμείς τρώγαμε από τα περισσεύματα. Επιστήμονες όλοι, με έναν στυλό στο αυτί γυρνάτε, περιμένοντας το μάνα να πέσει από τον ουρανό. Αλλά το μάνα θέλει Μάνα, και Μάνα δεν υπάρχει πια.
Ψωμί δεν ξέρετε να φτιάχνετε. Σπίτια, δεν ξέρετε να κτίσετε. Φωτιά δεν ξέρετε να ανάψετε, αν δεν έχετε αναπτήρα ηλεκτρονικό. Ζώα δεν ξέρετε να σφάξετε, ούτε να αρμέξετε. Οι ντομάτες νομίζετε ότι παράγονται στην λαϊκή αγορά. Χωρίς Αλβανούς είστε ένα τίποτα, γιατί σας είχαμε και υπηρεσίες και νταντάδες και όλα τα καλούδια του θεού.
Αλήθεια, πόσες κατουρημένες ποδιές του Πάγκαλου φίλησαν οι μπαμπάδες σας, για να σας διορίσουν στο δημόσιο; Πόσες πόρτες χτύπησαν, για να σας βρουν μια σοβαρή δουλειά του επιπέδου σας και της αξίας που σας έδωσαν; Διευθυντού και πάνω θα έπρεπε να είναι η θέση, τίποτα λιγότερο δεν θέλατε. Οι σπουδές βλέπεις και τα πτυχία έχουν και τις απαιτήσεις τους.
Πόσα δάνεια αναγκάστηκαν να πάρουν οι μπαμπάδες σας μπας και σας λείψει τίποτα και χάσει η Βενετιά βελόνι δηλαδή.
Μην μας κατηγορείτε λοιπόν μικρέ εμείς στην εποχή μας προσφέραμε πολλά. Δεν λέω όσα θέλαμε αλλά όσα καταφέραμε. Προσπαθήσαμε όμως και τίποτα δεν χαρίσαμε. Όλες οι κατακτήσεις που σας κληρονομήσαμε και με την απολιτίκ συμπεριφορά και τον ωχαδερφισμό σας χάσατε, δικά μας δημιουργήματα ήταν. Στον αγώνα τον δικό μας και των παππούδων σας τα χρωστάτε. Κληρονομιά για τα παιδιά σας ήταν. Την φάγατε όμως την κληρονομιά, την χάσατε στις παραλίες, και τα παιδιά σας δεν θα έχουν ούτε σπίτι.
Ωράρια, επιδόματα, άδειες γονικές και εγκυμοσύνης, «εμείς στην δουλειά γεννάγαμε και πολλές φορές και στο σπίτι η στην καλύβα». Πολυτεχνεία, εθνικές αντιστάσεις, απεργίες και συλλαλητήρια. Και αίμα. Πολύ αίμα δώσαμε μικρέ να κατακτήσουμε αυτά που χάσατε εν μια νυκτί, αραγμένοι στου μυαλού σας το μοντέρνο και της μόδας σύνθημα : «Σιγά ρε μην ασχοληθώ εγώ τώρα με τα κόμματα, τα κόμματα είναι για τους βλάκες».
Δικός σας είναι πλέον ο κόσμος μικρέ, κάντε τον όπως θέλετε, κτίστε την δικιά σας την ζωή. Βάλτε του και φωτιά και κάψτε τον, αν ξέρετε πως να το κάνετε. Για σας τον φτιάξαμε, δικιά σας και η απόφαση τι να τον κάνετε. Μην μας κατηγορείτε μόνο, που δεν μας έχει μείνει και πολύ μυαλό να ξέρουμε τι να ψηφίσουμε και να μας συγχωράτε για τούτη την ζημιά, που ίσως τώρα κάνουμε, αλλά όπως ξέρεις το μυαλό φυραίνει με τα χρόνια, είναι φυσιολογικό.
Μην νομίζεις όμως, ότι οι και δικοί μας οι μπαμπάδες και παππούδες σας, είχαν περισσότερο μυαλό. Χειρότεροι ήταν. Είχαν και Βενιζέλους, και Πάγκαλους, αλλά και Παπάγους και Πλαστήρες. Δεν δίναμε όμως σημασία εμείς σε αυτά. Σιγά μην μας τρόμαζαν λίγοι η πολλοί ψήφοι, λες και εκεί ήταν η διαφορά. Κάναμε τον δικό μας αγώνα μικρέ, κτίσαμε τον δικό μας κόσμο και νομίζω πως καλά τα πήγαμε, μέχρι που σας τον παραδώσαμε.
Και όλε οι προηγούμενες γενιές δηλαδή καλά τα πήγαν, καλύτερο κόσμο παραδώσανε όχι χειρότερο.
Εμείς το μόνο κακό που κάναμε, στο μόνο που μπορείς να μας ρίξεις την ευθύνη, είναι ότι σας καλομάθαμε και σας κάναμε ανίκανους να διαχειριστείτε την ζωή, και αυτό φταίει, αυτή είναι και η διαφορά σας από τις προηγούμενες γενιές .
Αγωνιστείτε μπας και τα καταφέρετε έστω και τώρα, δεν είναι ακόμα αργά, έχετε τον χρόνο. Έχετε και την δύναμη.
Παιδιά μας είστε τι διάολο, πρέπει να μας μοιάσετε !!!!
Ανάρτηση από: http://anemosantistasis.blogspot.gr
