Του Κώστα Βενιζέλου
Τι έμεινε να ξεζουμίσουν από αυτή τη χώρα, από αυτό το κράτος; Τα παίρνουν όλα και φεύγουν και οι εντός και οι εκτός. Υπάρχει μια καθεστηκυία τάξη, πολιτική, οικονομική που δεν ενδιαφέρεται ούτε για την εικόνα της χώρας, ούτε και για την απαξίωση των πολιτών. Ενδιαφέρεται για το ταμείο της. Η Κύπρος δεν είναι η μόνη χώρα της Ευρώπης,η οποία έχει υιοθετήσει πρόγραμμα παραχώρησης υπηκοοτήτων σε πολίτες τρίτων χωρών.
Έχει ακουστεί για άλλη χώρα οτιδήποτε δυσφημιστικό; Για την Κύπρο ακούγονται πολλά γιατί γίνονται πολλά. Και ας μην αρχίσουν οι θεωρίες της συνωμοσίας ότι «μας κυνηγούν οι εχθροί», γιατί σχεδόν όλοι στην κοινωνία γνωρίζουν τις πραγματικότητες.Όλοι, λίγο-πολύ, είτε ξέρουν είτε υποψιάζονται το πάρτι που γινόταν.
Και θα συνεχιστεί από άλλες… επάλξεις ένα άλλο πάρτι, όταν στείλουν τα αζήτητα το πρόγραμμα των διαβατηρίων. Θα στηθεί μια άλλη βιομηχανία με τους ίδιους "βιομηχάνους". Η κουλτούρα μιας μερίδας προνομιούχων είναι η ίδια για όλα τα ζητήματα, επειδή απλά στηρίζονται στην ίδια λογική και προσέγγιση. Και στα οικονομικά, όπου παρατεταμένο είναι το πάρτι της λεηλασίας και της αρπαγής.
Αλλά και στο Κυπριακό, όπου καλλιεργούνται διαχρονικά παραδοξότητες και λογικές ομηροποίησης σε σύνδρομα ήττας. Έχουν την ψευδαίσθηση, για παράδειγμα, ότι "θα ανοίξουν δουλειές" μετά από μία (όποια) λύση, θα συμμετέχουν (οι ίδιοι πάντα) στην ανοικοδόμηση της Αμμοχώστου, θα συνεχίζουν να στοιβάζουν χρήμα. Σε αυτή τη χώρα, οι διαχρονικά ακολουθούμενες πρακτικές δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα διαπλοκής και κουτουρού. Το μείγμα αυτό, όμως, είναι άκρως επικίνδυνο για τη χώρα.Κτηματομεσιτικός ατζέντης η Εκκλησία
Υπάρχουν μια σειρά παράγοντες που καθορίζουν εν πολλοίς το γίγνεσθαι. Πρώτον, η καλή ή η κακή σχέση της κυβέρνησης με δικηγορικά γραφεία και ελεγκτικούς οίκους καθορίζει και το τοπίο όπως και την ένταση του πολέμου. Δεύτερον, η καλή ή η κακή σχέση των κυβερνώντων με την ευρύτερη αυλή καθορίζει και το βαθμό υπονόμευσης. Ειδικά ο θεσμός της Εκκλησίας έχει ξεπεράσει κάθε όριο.
Πέρασε στο πεδίο της κτηματομεσιτικού ατζέντη και του μεσάζοντα, με το αζημίωτο πάντα. Η βιομηχανία με τους γάμους (δεν παντρεύονται πλέον τα παλιόπαιδα), των βαπτίσεων, δεν αποφέρουν τα αναμενόμενα έσοδα. Γι’αυτό και οι μεσολαβήσεις, οι παρεμβάσεις, τα διαβατήρια, οι πωλήσεις γης, οι συναλλαγές. Και πολλά άλλα και σε όποιους δεν αρέσει να «ππέσουνχώρκα».
Η αξιοπιστία έχει χαθεί και η αποστολή χάθηκε στη διαδρομή. Ο Θεός, για όσους πιστεύουν, δεν περιορίζεται στο "Κύριε Ελέησον", αλλά στο άγιο ευρώ. Και κάτι άλλο για τον Αρχιεπίσκοπο: Έχει παραδεχθεί ότι στέλνει επιστολές, επικοινωνεί με αρμοδίους για ρουσφέτι(γιατί περί αυτού πρόκειται). Τι προβλέπει ο σχετικός νόμος; Έχει άσυλο ο Προκαθήμενος;
Τα κόμματα; Τα κόμματα είναι συστημικά γι’ αυτό και δεν μπορούν να αλλάξουν ούτε οι κοινωνικές στρεβλώσεις ούτε και τα ίδια. Στηρίζουν ή και είναι μέρος των συστημικών πυλώνων στην κοινωνία. Οι διαφορές εναλλάσσουν αναλόγως των ρόλων. Οι πολίτες; Δίνουν τη μάχη δια των μέσω κοινωνικής δικτύωσης. Εκτόνωση υπάρχει, αλλά δεν αλλάζει τίποτε. Άλλωστε, το διαδικτυακό μπούλιγνκ θα κρατήσει μερικές ημέρες και μετά θα ξεχαστούν όλα.
Ανάρτηση από: https://slpress.gr