Η νέα κυβέρνηση σχηματίστηκε, οι βουλευτές ορκίστηκαν, τα πρώτα κυβερνητικά συμβούλια και οι πρώτες κοινοβουλευτικές συνεδριάσεις οσονούπω ξεκίνησαν και το κυβερνητικό πρόγραμμα μπήκε πλέον στη φάση της υλοποίησής του. Το πρόγραμμα εμφανίζεται άκρως δυναμικό, απόλυτα αντίστοιχο με την ευρεία πλειοψηφία που ο ελληνικός λαός επιδαψίλευσε στην πάλαι ποτέ «επικατάρατο δεξιά» και αναλόγως αντίστοιχο της αποφασιστικότητας που εμπνέει ο νέος πρωθυπουργός της χώρας και οι παρ’ αυτώ αξιωματούχοι. Πρόκειται δε για πρόγραμμα εξόχως απελευθερωτικό, αντάξιο ίσως της Μεγάλης Ιδέας. Ως εκ τούτου πρόκειται για πρόγραμμα πολεμικό που με στοργή αντικρύζει τα πάθη αλύτρωτων αδελφών.
Όχι, μη φανταστεί κανείς ότι η ικμάδα του (δεξιού) ελληνισμού θα στραφεί εναντίον των εισβολέων Τούρκων και με ορμή θα απελευθερώσει τις θάλασσες της Κύπρου και ίσως, το κατεχόμενο τμήμα του νησιού. Αυτά τα πράγματα είναι δεδομένα, ήτοι, έχουν εκχωρηθεί στους ισχυρούς, σε εκείνους που έχουν στα χέρια τους ως υποθήκη την Ελλάδα και τους κατοίκους της ομού. Αυτοί θα αναλάβουν, μετά από «διδακτικό» θερμό επεισόδιο, ίσως και χωρίς να χρειαστεί αυτό, την κατανομή των εδαφών και των θαλασσών της Κύπρου – και ίσως της Ελλάδας. Σε αυτό το επίπεδο το ζήτημα έχει τελειώσει και ουδεμία ανάγκη υπάρχει να συγκροτηθεί απελευθερωτική σταυροφορία με βλάσφημους «αντισυμμαχικούς» σκοπούς.
Αντίθετα υπάρχουν αλύτρωτοι αδελφοί που στενάζουν δίπλα μας. Που ζουν κάτω από τη σκληρή κατοχή «εμπόρων», «αναρχικών» και «μπαχαλάκηδων» και που κρύβουν βαθιά στα σεντούκια τους τις γαλανόλευκες σημαίες προσμένοντας την ιερή ώρα της λευτεριάς. Αυτών τα πάθη μη μπορώντας να αντέξει ο νέος πρωθυπουργός διέταξε την οργάνωση ιερής εθνικής σταυροφορίας για την απελευθέρωσή τους. Για να τονίσει δε την υπέρτατη εθνική σημασία του εγχειρήματος ανέθεσε την αρχιστρατηγία σε έναν πράσινο στρατηγό, μη θέλοντας να χρεώσει τον θρίαμβο -ή την ήττα- σε κάποιον από τους γαλάζιους πολεμοχαρείς οπλαρχηγούς του.
Οι προετοιμασίες της ιερής πανστρατιάς έχουν ήδη ξεκινήσει. Δοκιμαστικές κινήσεις οδήγησαν στον άγριο ξυλοδαρμό διαδηλωτών ή περαστικών στα πέριξ της Ακροπόλεως ή στην Χαριλάου Τρικούπη. Έχει σημασία να καταδειχθεί ότι οι «φρουροί της έννομης τάξης» δεν «έχουν χάσει το χέρι τους». Επιπλέον, σε μία κίνηση υψηλού συμβολισμού ο πρωθυπουργός απέσυρε τις φρουρές της Ηρώδου του Αττικού -εκθέτοντας τον εαυτό του σε κίνδυνο- ώστε να ενισχύσει τα μάχιμα τμήματα της πρώτης γραμμής.
Οι πρώτοι στόχοι προσδιορίστηκαν. Φυσικά τα Εξάρχεια έρχονται σε πρώτη προτεραιότητα, ακολουθούν οι χώροι ανομίας που -κατά τον εθνικό ηγέτη- προστατεύονται από το «ακαδημαϊκό άσυλο». Το μόνο ίσως που μένει είναι -πέρα από την ψήφιση μερικών ενθαρρυντικών νόμων- η εμφάνιση στον ουρανό του «Εν Τούτω νίκα», με τη μορφή κάποιου κατασκευασμένου ή μη επεισοδίου που θα δώσει την αφορμή. Έτσι εξάλλου αρχίζουν όλοι οι πόλεμοι.
Έτσι λοιπόν, μέσα στο καλοκαίρι, ή αμέσως μετά από αυτό, ο πόλεμος φαίνεται πως είναι «προ των πυλών». Προαναγγέλεται ως εύκολος πόλεμος. Οι δυνάμεις του Σταυρού -συγγνώμη, του Κράτους- θα συντρίψουν με ένα κτύπημα τους ελεεινούς εχθρούς τους. Η δε λοιπή κοινωνία έκθαμβη από τη δύναμη των όπλων του Νόμου και της Τάξης και μάλλον έντρομη από τις δεξιότητες που θα επιδείξουν θα σπεύσει αφ’ ενός να δοξάσει τον Στρατηλάτη, αφετέρου, να υποταχθεί σε όσα ο τροπαιοφόρος της υποδείξει.
Μια μικρή ανησυχία σε όλα αυτά. Ο μικρομέγαλος νέος ηγέτης της χώρας έχει σπουδάσει σε σπουδαία πανεπιστήμια των ΗΠΑ (εκείνα με τα υψηλά δίδακτρα). Τα Πανεπιστήμια αυτά υπάρχουν για να διαμορφώνουν κυρίαρχους ηγέτες «δυτικής κοπής», από εκείνους που ενδόμυχα πιστεύουν ότι η «ιστορία τελείωσε» και ότι τώρα ζούμε περίοδο μικροπροσαρμογών στην παντοκρατορία το καπιταλισμού. Ως εκ τούτου θεωρείται περιττή πολυτέλεια η διδαχή της ιστορίας. Υποθέτουμε λοιπόν ότι θα του είναι άγνωστη η ιστορία του Χάρολντ, βασιλιά της Αγγλίας, που κατανίκησε μεν τους Βίκιγκς στον βορρά, έχασε όμως την μάχη και το θρόνο του καθότι δεν υπολόγισε του Νορμανδούς στον νότο. Αυτά όμως έγιναν στα 1066 μ.Χ.. Τότε που υπήρχε ιστορία…. Ξεχασμένα πράγματα δηλαδή…
* Ο Γιώργος Μαργαρίτης είναι καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας στο τμήμα Πολιτικών Επιστημών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Ανάρτηση από: https://www.imerodromos.gr
