Το ΝΑΤΟ «έχει πάθει εγκεφαλικό» δήλωσε εν ψυχρώ προ ημερών ο Μακρόν, ενώ λίγο πριν είχε καρφώσει Γερμανία και ΗΠΑ απορρίπτοντας την ένταξη στην Ε.Ε. στα Σκόπια και στην Αλβανία. Οι Τάιμς της Ν. Υόρκης έγραψαν ότι η Μέρκελ επέπληξε σκληρά τον Μακρόν. «Κουράστηκα να μαζεύω τα κομμάτια σου», διέρρευσε η Μέρκελ ότι είπε στον Μακρόν, ενώ ο γερμανικός Τύπος κάρφωσε τον Μακρόν ως φιλοαμερικανό. Αλλά τότε η Γερμανία τι είναι; Όταν ο κ. Χ. Μάας, υπουργός Εξωτερικών, δηλώνει με έκδηλη ικανοποίηση ότι η συμμαχία με τις ΗΠΑ είναι η «ασφάλεια ζωής της Ευρώπης και θέλουμε να παραμείνει έτσι». Ο Μακρόν σε συνέντευξή του στον Βρετανικό Εκόνομιστ είχε δηλώσει, σε μια ντεγκωλική αποστροφή, ότι μια χώρα χωρίς εθνική κυριαρχία δεν έχει Δημοκρατία.
Και υπογράμμισε ότι Ε.Ε. και ΝΑΤΟ πρέπει να συνομιλήσουν με τη Μόσχα. Ωραία λόγια λίγο πριν από τη συνάντηση Πούτιν-Μακρόν στις 9 του μηνός. Αλλά με λίγη ουσία. Η Γερμανία κυριαρχεί και ο Μακρόν ζητάει λίγο μεζέ. Αυτά για την ώρα. Αργότερα, αν επιβεβαιωθεί ότι η Ε.Ε. μετά το Βrexit, οδεύει προς διάλυση, και αν η Γερμανία –που επανεξοπλίζεται– απειλήσει για τρίτη φορά την παγκόσμια ειρήνη, τότε η Γαλλία μπορεί, ίσως, να αποκτήσει ρόλο στο διεθνές παιχνίδι, προσεγγίζοντας τη Μόσχα. Οπότε η Γερμανία θα βρεθεί μεταξύ δύο πυρηνικών Δυνάμεων.
Ο «ΚΑΥΓΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΚΑΘΕΔΡΙΑ», του Παρισιού με το Βερολίνο, στην Ευρώπη είναι πραγματικός, οι απαρχές φθάνουν στα τέλη του προπερασμένου αιώνα. Μετά τη γερμανική ενοποίηση το Βερολίνο προπορεύεται και το Παρίσι ακολουθεί. Αλλά, από μια άλλη άποψη, κάθε παρατηρητής των ευρωπαϊκών και διεθνών πραγμάτων θα αναρωτηθεί: Τι σημασία έχουν οι καυγάδες των μικρών Ευρωπαίων;
Για τις ΗΠΑ, όπως έλεγε ο Μπρεζίνσκι, «η Ευρώπη είναι προτεκτοράτο». Και παραμένει προτεκτοράτο, όπως υπονοεί, ικανοποιημένος, ο ΥΠΕΞ Μάας στην προαναφερόμενη δήλωσή του. Ο Τραμπ παίζει τους Γερμανούς και τους λοιπούς Ευρωπαίους στα δάχτυλα. Δήλωσε ότι το ΝΑΤΟ είναι άχρηστο, υπονοώντας ότι θα φύγει, ίσα για να τους κάνει να τον γλείφουν να μείνει, όπως κι έγινε.
Όλοι ξέρουν ότι οι πρωταγωνιστές είναι τρεις: Οι ΗΠΑ, η Ρωσία και η Κίνα. Οι ευρωπαϊκές χώρες, χωριστά, αξίζουν μόλις λίγα ευρώ. Η Ε.Ε. ιδρύθηκε με προτροπή των ΗΠΑ (από τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο) επειδή ήθελαν ενωμένες τις ευρωπαϊκές χώρες ως ασπίδα, τότε κατά της ΕΣΣΔ, τώρα κατά της Ρωσίας. Η εγκατάσταση πυραύλων μεσαίου βεληνεκούς (καλύπτουν την ευρωπαϊκή ήπειρο) ξεκαθαρίζει ότι οι ΗΠΑ θεωρούν τους Ευρωπαίους «κρέας για τα κανόνια», θύματα της πρώτης γραμμής. Τελεία. Κλειδί για την υποταγή της Ευρώπης είναι να τηρείται ο σκοπός του ΝΑΤΟ όπως τον διατύπωσε ο πρώτος γραμματέας του λόρδος Ισμέυ: «Να κρατάει τη Ρωσία εκτός (Ευρώπης), την Αμερική εντός και τη Γερμανία πατημένη στο χώμα». Εκπληρούνται και οι τρεις όροι. Για την ώρα.
Οι ΗΠΑ δεν θα το κουνήσουν ούτε από την Ευρώπη, ούτε από τη Μ. Ανατολή ούτε από πουθενά από όπου έχουν πατήσει το πόδι τους. Και μπορούν να μείνουν, για την ώρα. Είναι δύσκολο και οικονομικά δυσβάστακτο. Αλλά αν, δείχνοντας αδυναμία, υποχωρήσουν και αποχωρήσουν από ένα σημείο θα τους πάρει σβάρνα ο κατήφορος χωρίς σταματημό. Τώρα οι ΗΠΑ του Τραμπ κατάφεραν να μετατρέψουν την ήττα στη Συρία από ολοκληρωτική καταστροφή σε περιορισμένης σημασίας υποχώρηση, κρατώντας τον έλεγχο των πετρελαιοπηγών, προσώρας. Μια χρήση των πυρηνικών είναι η καταστροφή. Η άλλη είναι ότι υποχρεώνουν τον αντίπαλο σε αυτοσυγκράτηση, σε περιορισμένες νίκες, για να αποφευχθεί το ολοκαύτωμα.
ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΗΠΑ είναι ότι η ασπίδα της Ε.Ε. δεν φαίνεται να έχει μακροζωία, αρχίζοντας από το επικείμενο, αναπόφευκτο Βrexit. Ο Σαλβίνι αναμένεται να επανέλθει θριαμβευτικά, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, ενώ η ανήμπορη Μέρκελ αποχωρεί. Ο Πούτιν δήλωσε ότι σε μια δεκαετία η Ε.Ε. θα διαλυθεί.
Ο Μακρόν –και ο Ρότσιλντ που τον επέλεξε– υποστηρίζουν την παγκοσμιοποίηση και δεν θέλουν να τα χαλάσουν με την υπόλοιπη Δύση, ιδίως με τις ΗΠΑ. Αλλά ποτέ δεν ξέρεις πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα με τις ίντριγκες που θυμίζουν το κλίμα τις παραμονές του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Πιθανός διάδοχος του Μακρόν εμφανίζεται η Λεπέν, ηγέτης της λαϊκής και λαϊκίστικης Δεξιάς, που διατηρεί καλές σχέσεις με τη Ρωσία και έχει ήδη στραφεί προς την Γκωλική παράδοση. Αν οι συντηρητικοί ψηφοφόροι εγκαταλείψουν την καθεστωτική Δεξιά αλά Μακρόν, η Λεπέν έχει καλές πιθανότητες να εκλεγεί πρόεδρος. Αν από τη σημερινή Ε.Ε. απομείνει μια μικρότερη, αμιγώς γερμανική Ένωση, οι ΗΠΑ θα υποστούν στρατηγικό πλήγμα έναντι της Ρωσίας.
Είναι αστεία κάθε συζήτηση περί ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε. Ενόσω ο Ερντογάν διεκδικεί αυτονομία στο διεθνές παιχνίδι, την Ε.Ε. την έχει ως αγελάδα για άρμεγμα. Μόνο μια ηττημένη, ανήμπορη και οπωσδήποτε τεμαχισμένη Τουρκία ίσως γίνει δεκτή ώστε να μην αποπειραθεί να ξαναταράξει τον ύπνο των Βρυξελλών/Βερολίνου. Η Ελλάδα ενόσω δεν διεκδικεί την ανεξαρτησία της, θα μείνει προτεκτοράτο. Προκαλεί θλίψη ότι έντιμοι διανοούμενοι, δημοσιογράφοι, καθηγητές, αναλύονται σε προτάσεις περί του πρακτέου καλλιεργώντας αυταπάτες ότι υπάρχουν αποδέκτες. Ενώ ακριβώς η ανυπαρξία τους είναι το πρόβλημα.
Ανάρτηση από: https://edromos.gr
