Του Κώστα Βενιζέλου
Η Τουρκία αρχίζει βαθμηδόν να εφαρμόζει το σχέδιό της για τη «Γαλάζια Πατρίδα» και τούτο γίνεται πολιτικά, διπλωματικά αλλά και διά της ισχύος. Ένας συνδυασμό που διαμορφώνει ένα πλαίσιο επιβολής. Ιδιαίτερα όταν στην αντίπερα όχθη υιοθετείται μια φοβική τακτική αντιμετώπισης της επεκτατικής πολιτικής της κατοχικής δύναμης. Και ενώ η Λευκωσία δεν έχει δυνατότητες, η Αθήνα -που διαθέτει- επιμένει να υποβαθμίζει τις τουρκικές ενέργειες. Κυρίως εκείνες που δεν την αγγίζουν ευθέως. Όταν για παράδειγμα αφορούν στην Κύπρο, που είναι μακριά.
Στην επιστολή του Μόνιμου Αντιπροσώπου της Τουρκίας στον ΟΗΕ, Φεριντούν Χ. Σινιρλίογλου, ημερομηνίας 13 Νοεμβρίου, παράλληλα με την πρόταξη της γνωστής, πάγιας πολιτικής της κατοχικής Τουρκίας για την οριοθέτηση ΑΟΖ, έχουν κατατεθεί στον διεθνή οργανισμό συντεταγμένες με τις οποίες επιχειρεί να αρπάξει τη θαλάσσια περιοχή της Κύπρου, αμφισβητώντας τα όσα υπέβαλε η Λευκωσία προ μηνών στον ΟΗΕ. Και η αρπαγή της κυπριακής θάλασσας θα είναι το πρώτο βήμα, το επόμενο θα είναι η ελληνική.
Ποια ήταν η αντίδραση της Αθήνας;
«Οι τουρκικοί ισχυρισμοί και η αναφορά σε συγκεκριμένες συντεταγμένες είναι νομικά αβάσιμοι, εσφαλμένοι και αυθαίρετοι, στον βαθμό που παραβιάζουν κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδος», ανέφερε σε ανακοίνωση.
Δηλαδή, στον βαθμό ΜΟΝΟ που επηρεάζει την Ελλάδα επιστρατεύονται όλοι οι χαρακτηρισμοί; Και όταν επηρεάζεται η Κύπρος; Και μόνο ως εγγυήτρια δύναμη να συμπεριφερόταν η Ελλάδα θα αντιδρούσε διαφορετικά.
Αλλά και ο υπουργός Εξωτερικών, Νίκος Δένδιας, σε ανάρτησή του στο τουίτερ ανέφερε τα εξής:
«Το ελληνικό ΥΠΕΞ με την πιο καθαρή και αυστηρή γλώσσα απέρριψε πλήρως τους τουρκικούς ισχυρισμούς στην επιστολή προς τον ΟΗΕ. Η Τουρκία οφείλει να αντιληφθεί ότι το συμφέρον της είναι οι σχέσεις καλής γειτονίας με την Ελλάδα και να ενθαρρύνει την επίλυση του Κυπριακού».
«Το ελληνικό ΥΠΕΞ με την πιο καθαρή και αυστηρή γλώσσα απέρριψε πλήρως τους τουρκικούς ισχυρισμούς στην επιστολή προς τον ΟΗΕ. Η Τουρκία οφείλει να αντιληφθεί ότι το συμφέρον της είναι οι σχέσεις καλής γειτονίας με την Ελλάδα και να ενθαρρύνει την επίλυση του Κυπριακού».
Και το ερώτημα είναι ποιον να ενθαρρύνει για την επίλυση η Τουρκία. Μήπως διαφεύγει το γεγονός ότι είναι η Τουρκία που κατέχει τμήμα της Κύπρου και διατηρεί κατοχικά στρατεύματα στο νησί;
Είναι ενδιαφέρουσα η τοποθέτηση του Έλληνα ΥΠΕΞ σε πρόσφατη συνέντευξή του (Real FM” με τον δημοσιογράφο Νίκο Χατζηνικολάου, 22/11/2019). Είπε σε σχέση με τα ελλαδοτουρκικά: «Κατ’ αρχήν, η ίδια η στάση της Τουρκίας στο Κυπριακό δηλητηριάζει, έστω και αν δεν είναι διμερές θέμα, τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, για να είμαστε ειλικρινείς. Δεν είμαστε αδιάφοροι ως προς το τι συμβαίνει στην Κύπρο».
Σε όλα αυτά, βέβαια, ήρθε καπάκι η υπογραφή μνημονίου κατανόησης μεταξύ της Τουρκίας και της Λιβύης αναφορικά με τις θαλάσσιες χώρες, μια εξέλιξη που δεν ήταν αιφνιδιαστική. Είχε εξαγγείλει η Άγκυρα τη συμφωνία.
Και αντέδρασε η Αθήνα μετά από αυτή την εξέλιξη με διάφορες κινήσεις που έγιναν και θα γίνουν σε διπλωματικό επίπεδο («Μια τέτοια προσπάθεια είναι παντελώς αγεωγράφητη, γιατί αντιβαίνει κάτι το οποίο ο καθένας μπορεί να διαπιστώσει ότι ανάμεσα στις δυο χώρες· υπάρχει ο μεγάλος όγκος της Κρήτης», ανέφερε ο Έλληνας ΥΠΕΞ). Προφανώς και αυτό είναι αποτέλεσμα της στάσης της Αθήνας. Όταν η αντίδραση της Ελλάδος στις έκνομες ενέργειες της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ είναι πλαδαρή, το επόμενο βήμα είναι να ανοίξει την όρεξη της Άγκυρας. Κι όταν ανοίξει η όρεξή της δεν θα σταματήσει, εκτός κι εάν έχει κόστος.
Η απάντηση στις τουρκικές κινήσεις είναι ο καθορισμός ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδος και Κύπρου. Ένα θέμα που χρονολογείται. Είναι καιρός να γίνει!
Ανάρτηση από: http://www.philenews.com/
