Παράλληλα και
ταυτόχρονα με την υπόθεση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών που συνέλαβε στον Εβρο η
Αγκυρα με navtex που εξέδωσε «εξαφανίζει» το Καστελόριζο από τον ελληνικό χάρτη
υπενθυμίζοντας τα ενδιαφέροντα και τα συμφέροντά της από το βορειότερο ως το νοτιότερο
άκρο των ελληνοτουρκικών συνόρων. Αν το επεισόδιο με τη σύλληψη των δύο στρατιωτικών
μπορεί να χαρακτηριστεί αναπάντεχο και τυχαίο, δεν ισχύει το ίδιο με την navtex
«εξαφάνισης» του Καστελόριζου…
Ακριβώς πριν
από επτά χρόνια τον …μακρινό Μάρτη του 2011 (κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου)
το τουρκικό υπουργείο εξωτερικών κάλεσε τον Ελληνα πρέσβη στην Αγκυρα για
να του ανακοινώσει με διάβημα, συνοδευόμενο από χάρτες ότι κατά την τουρκική αντίληψη
το Καστελόριζο δεν … υπάρχει.
Σύμφωνα, λοιπόν,
με εκείνο το τουρκικό διάβημα τον Μάρτη του 2011:
Το Καστελόριζο μαζί με τα χωρικά του ύδατα επικάθεται στην Τουρκική
υφαλοκρηπίδα και δεν διαθέτει κανένα δικαίωμα στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη
(ΑΟΖ)
Με βάση τους τουρκικούς χάρτες οι οποίοι παρουσιάστηκαν στον Ελληνα
διπλωμάτη η τουρκική ΑΟΖ στην περιοχή συνορεύει με την ΑΟΖ της Αιγύπτου
Η τουρκική κυβέρνηση είχε ενημερώσει για τις θέσεις της την Αίγυπτο
και γι αυτόν τον λόγο το Κάιρο είχε διακόψει τις ελληνοαιγυπτιακές συζητήσεις για
την ΑΟΖ στην περιοχή.
Λίγους μήνες
αργότερα από αυτό το διάβημα, στις 16/ 11/2011 ο τότε υπουργός ενέργειας της Τουρκίας
Τανέρ Γιλντίζ ανακοίνωνε ότι η χώρα του θα προχωρήσει στο μέλλον σε έρευνες πετρελαίου
και φυσικού αερίου στη Μεσόγειο σε συνεργασία με την εταιρεία shell. Αξίζει να σημειωθεί
ότι λίγο πριν την ανακοίνωση των τουρκικών προθέσεων για έρευνες στην ΑΟΖ
του Καστελόριζου (στις 6/11/2011) δυο τουρκικά φωτοαναγνωριστικά αεροσκάφη
πέταξαν ακριβώς πάνω από το Καστελόριζο στα 1.000 πόδια (300 μέτρα)
και διαπιστώθηκε εκτός των άλλων ότι λόγω τις απόστασης από τις ελληνικές αεροπορικές
βάσεις και της μικρής διάρκειας της πτήσης (των τουρκικών αεροσκαφών)
αυτά δεν αναχαιτίστηκαν από ελληνικά αεροσκάφη.
Ένα χρόνο πριν
από αυτά τα περιστατικά θα πρέπει να θυμίσουμε ότι η κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου
τον Μάη του 2010 η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου είχε υποδεχτεί μετά βαΐων και
κλάδων τον Ταγίπ Ερντογάν που έσπευσε στην Αθήνα επικεφαλής ολόκληρου του τουρκικού
υπουργικού συμβουλίου και κουστωδίας Τούρκων επιχειρηματιών οι οποίοι αναζητούσαν
ευκαιρίες από το ξεπούλημα που μόλις ξεκίναγε. Τότε, υπογράφηκε μια ντουζίνα ελληνοτουρκικων
συμφωνιών οι οποίες υποτίθεται ότι έβαζαν τα ελληνοτουρκικά σε ένα δρόμο ταχύτατης
προσέγγισης.
Τρεις μήνες μετά
την επίσκεψη του Ερντογάν τον Αύγουστο του 2010 αποκαλύφθηκε το «δώρο» που
πρόσφερε η κυβέρνηση Παπανδρέου στον Ερντογάν και στο βωμό της ελληνοτουρκικής προσέγγισης:
ο τότε α΄ γενικός διευθυντής του ΥΠΕΞ κατόπιν εντολής του τότε υπουργού εξωτερικών
Δημήτρη Δρούτσα υπέβαλε εγγράφως (ΑΠ.φ.104174) σε αρμόδιο εμπειρογνώμονα του
ελληνικού ΥΠΕΞ ερωτήματα για ζητήματα της ελληνοτουρκικης διαπραγμάτευσης για την
υφαλοκρηπίδα. Μια από τις ερωτήσεις αναζητούσε επιχειρηματολογία που να επιτρέπει
την ικανοποίηση της τουρκικής απαίτησης να βγει από την ατζέντα της ελληνοτουρκικής
διαπραγμάτευσης για την υφαλοκρηπίδα το Καστελόριζο.
Από τότε έχουν
περάσει 7- 8 χρόνια και:
Οι ελληνικές κυβερνήσεις εξακολουθούν να υποδέχονται τον Ερντογάν
στην Αθήνα με προφανή κατευναστική διάθεση
Δεν έχει ανακηρυχθεί η ελληνική ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο συντηρώντας
με αυτόν τον τρόπο την άποψη της Αγκυρας ότι το Καστελόριζο απλώς επικάθεται στην
τουρκική υφαλοκρηπίδα
Η Τουρκία εκτός από τις navtex που εξαφανίζουν το Καστελόριζο έχει
αποκτήσει και τα μέσα (δικό της σκάφος) για την πραγματοποίηση ερευνών όποτε κρίνει
σκόπιμο και όπου θέλει στην περιοχή.
Αυτές οι τουρκικές δυνατότητες υποστηρίζονται και από την στρατιωτική
αποφασιστικότητα (και δυνατότητα) που επέδειξε η Αγκυρα διώχνοντας το ερευνητικό
σκάφος της ιταλικής ΕΝΙ από την κυπριακή ΑΟΖ.
Όπως γίνεται
αντιληπτό από τα παραπάνω όλα όσα ζούμε αυτό το διάστημα στα ελληνοτουρκικά δεν
είναι ξαφνικά, ούτε αποτέλεσμα κάποιας συγκυρίας. Είναι το αποτέλεσμα των σταθερών
επιδιώξεων της Αγκυρας σε συνδυασμό με την αποτυχημένη κατευναστική πολιτική των
ελληνικών κυβερνήσεων.
Όσο λοιπόν οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου «πέφτουν από
τα σύννεφα» και αναζητούν τρόπους να δικαιολογήσουν την τουρκική επιθετική τακτική
ως αποτέλεσμα της συγκυρίας (εξαγωγή των προβλημάτων που έχει ο Ερντογάν) η Αγκυρα
προωθεί την ατζέντα της οικοδομώντας τετελεσμένα στον χάρτη…
Ανάρτηση από: http://www.topontiki.gr
