Μέ έκπληξη διαπίστωσα την καταστροφή πού δημιουργήθηκε στό κτίριο τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Νεαπόλεως καί Σταυρουπόλεως ἀπό κάποιους πού ἔβαλαν γκαζάκια καί προκάλεσαν ἔκρηξη καλυπτόμενοι ἀπό τό σκοτάδι τῆς νύκτας.
Διάβασα ἐπίσης ὅτι κάποιοι ἀνέλαβαν τήν εὐθύνη καί ἔβαλαν τήν ὑπογραφή τους στήν ἀνακοίνωση τους μέ τήν ἔνδειξη «ἀναρχικοί/ές» καί μέ τήν δικαιολογία ὅτι «εἶναι μιά πράξη ἀντίστασης στήν φασιστική στάση πού δείχνει ἡ Ἐκκλησία καί συμπάθεια πού ἔχει σέ φασιστικά μορφώματα ὅπως ἡ Χρυσή Αὐγή κλπ».
Τί νά σχολιάσεις; Τήν πράξη ἤ τήν δικαιολογία; Ἡ μία χειρότερη ἀπό τήν ἄλλη καί μάλιστα ἄν ἐξειδικεύσουμε τά πράγματα.
Τό κτίριο τό ὁποῖο οἱ ἀναρχικοί, καί γιά τήν ἀκρίβεια κακοποιοί, ἐπεχείρησαν νά καταστρέψουν στεγάζει τήν καρδιά μιᾶς πηγῆς ἀγάπης πού ἐκτοξεύεται πρός κάθε κατεύθυνση.
Ἡ συγκεκριμένη Μητρόπολη δημιουργήθηκε στίς πτωχές συνοικίες τῆς Δυτικῆς Θεσσαλονίκης, ἕνα χῶρο ξεχασμένο ἀπό τήν ὑπόλοιπη πόλη καί συμπορεύτηκε μέ τήν φτώχεια καί τίς δοκιμασίες αὐτοῦ τοῦ λαοῦ.Ὁ πρῶτος Ἐπίσκοπός της, ὁ Μακαριστός Διονύσιος καί ὁ σημερινός διάδοχος του, ὁ Μητροπολίτης Βαρνάβας, ἦταν καί εἶναι πηγές ἀστείρευτης ἀγάπης καί προσφορᾶς γι’αὐτό τό λαό.
Ἀγάπησαν καί ἀγαπήθηκαν ἀπό τό λαό καί συμπορεύθηκαν. Ἕνα πλῆθος Ἐκκλησιῶν δημιουργήθηκαν πού καί σήμερα προσφέρουν διακονία ἀγάπης σέ αὐτό τό λαό.
Αὐτός ὁ λαός εἶναι πού ἀνήγειρε αὐτούς τούς ναούς μέ τίς οἰκονομίες του.
Καθημερινά ἄπειρες μερίδες φαγητοῦ ἑτοιμάζονται καί προσφέρονται ἀπό ἀνθρώπους τοῦ λαοῦ πού καθημερινά καί ἀνιδιοτελῶς ἐργάζονται γιά τήν ἀνακούφιση τῶν ἀδελφῶν τους.
Αὐτή τήν ἑστία ἀγάπης βρῆκαν νά κτυπήσουν; Ναί! Πρῶτον γιατί δέν εἶναι ἀναρχικοί, ἀλλά κακοποιοί καί τό δηλώνουν τά ἔργα τους καί δεύτερον γιατί εἶναι ἀνίκανοι νά ἀγαπήσουν οἱ ἴδιοι καί μισοῦν αὐτούς πού ἀγαποῦν.
Ἄν εἶχαν ἀγάπη θά ἦταν πρό πολλοῦ στρατευμένοι καί οἱ ἴδιοι σέ αὐτό τό ἔργο τῆς ἀγάπης, θά τό στήριζαν, θά ἦταν πρόθυμοι νά μαγειρεύουν τίς χιλιάδες μερίδες φαγητοῦ ἡμερησίως καί θά ἔνιωθαν ἀνακούφιση καί χαρά γιά τήν προσφορά τους.
Ἀλλά αὐτοί εἶναι ἐχθροί τοῦ λαοῦ, μισοῦν τόν λαό, δέν ἐνδιαφέρονται γι’αὐτόν. Κρύβονται γιατί ἴσως εἶναι κάποια καλοβολεμένα ἀνθρωπάκια πού δέν ἔχουν ὄρεξη γιά δημιουργία, ἀλλά γιά καταστροφή.
Νά σταθῶ λίγο καί στήν δικαιολογία. Ἔγινε λέει ἡ ἐμπρηστική ἐπίθεση σέ ἔνδειξη ἀντίστασης στήν φασιστική στάση πού δείχνει ἡ Ἐκκλησία καί συμπάθεια πού ἔχει σέ φασιστικά μορφώματα ὅπως ἡ Χρυσή Αὐγή.
Τό δικό μου σχόλιο: Ἀπό πότε οἱ φασίστες μιλᾶνε γιά φασισμό; Εἶχα ὀνομάσει κάποτε τήν Χρυσή Αὐγή, ΜΑΥΡΗ ΝΥΚΤΑ. Σᾶς λέω λοιπόν ξεκάθαρα ὅτι εἶστε μιά ἄλλη ΜΑΥΡΗ ΝΥΚΤΑ πανομοιότυπη μέ τήν πρώτη.
Μέσα στό σκοτάδι τῆς νύκτας κινεῖσθε καί οἱ δυό σας. Τάγματα ἐφόδου ἡ Χρυσή Αὐγή, τάγματα ἐφόδου καί ἐσεῖς καί ἕνα τέτοιο τάγμα ἔκανε τήν καταστροφή.
Ἕνα ὄμορφο κτίριο, τό λευκό τῆς ἀγάπης, τό μαυρίσατε γιατί μέσα στό μαῦρο καί στό σκοτάδι κινεῖσθε, σκοτάδι ὑπάρχει στήν ψυχή σας, εἶστε ἐκφραστές τοῦ μηδέν καί τοῦ τίποτα πού μόνη σας ἱκανότητα εἶναι νά καταστρέφετε καί ἡ μόνιμη ἀνικανότητα σας νά δημιουργεῖτε καί νά ἀγαπᾶτε.
Δυστυχισμένοι καί θλιβεροί ἄνθρωποι ἀξιολύπητοι, ἀλλά ὄχι ἀξιομίσητοι. Ἁπλά ταλαίπωροι. Δυστυχεῖς, βουλιαγμένοι μέσα στό κενό σας, ἀπό τό ὁποῖο βγαίνετε γιά νά διασκεδάσετε τήν ἀνία σας καί νά πιστέψετε ὅτι ὑπάρχετε.
Δέν σᾶς φοβᾶμαι, ὄχι γιατί δέν εἶστε ἱκανοί νά κάνετε καί σέ ἐμένα κακό, ἀλλά γιατί μόνο τό κακό μπορεῖτε νά κάνετε.
Ἄν μοῦ κάνετε τό ἴδιο κακό, ἐγώ θά ἀφήσω τό κτίριο μαῦρο μέ μιά ταμπέλα: «Αὐτό τό ἔκαναν οἱ κακοποιοἰ πού παριστάνουν τούς ἀναρχικούς. Αὐτό τό ἔκαναν οἱ δειλοί πού παριστάνουν τούς ἥρωες».
Καί ἐάν μέ σκοτώσετε, γιατί καί γι’αὐτό εἶσθε ἱκανοί, θά εἶμαι ἐλεύθερος γιατί σέ πεῖσμα σας θά ζήσω!
Εἶπα «παριστάνετε τούς ἀναρχικούς» γιατί δέν εἶστε ἱκανοί νά εἶστε ἀναρχικοί. Ἀναρχικοί εἶναι μόνον οἱ Ἅγιοι. «Δικαίῳ νόμος οὐ κεῖται».
Γιά τόν δίκαιο δέν ὑπάρχει νόμος. Ὁ δίκαιος ὑπερβαίνει τό νόμο καί δέν σκοντάφτει ἐπάνω του. Εἶσθε ἀνίκανοι νά εἶσθε ἀναρχικοί.
Οἱ Ἅγιοι κινήθηκαν στό φῶς καί ὄχι στό σκοτάδι, αὐτό φῶς πού φώτιζε τήν ψυχή τους, ἐνῶ στή δική σας φωλιάζει τό σκοτάδι. Τοῦτες τίς ἡμέρες ἔχουμε στήν πόλη μας τό Ἅγιο Λουκᾶ τόν ἰατρό.
Ἕνα μεγάλο ἐπιστήμονα, πρωτοπόρο στήν ἐποχή του, ἄνθρωπο πού ἀγάπησε τό λαό.
Αὐτόν τόν ἄνθρωπο ἄνθρωποι τῆς ἐποχῆς ἐκείνης πού ζοῦσαν στό ἴδιο σκοτάδι μέ σᾶς, τόν πολέμησαν, τόν προπηλάκησαν, τόν βασάνισαν, τόν ἔριξαν στά κάτεργα, τόν ἔστειλαν στή Σιβηρία, ἀλλά στό τέλος τόν ἀναγνώρισαν. Τό φῶς εἶναι πάντα πιό δυνατό ἀπό τό σκοτάδι.
Κάποτε κάποιοι σάν καί ἐσᾶς πού παρίσταναν τούς ἀναρχικούς, ἀποφάσισαν καί ἔγιναν ἀληθινά ἀναρχικοί καί στρατεύτηκαν στήν διακονία τῆς ἀγάπης καί τῆς ἀληθινῆς συμπόρευσης μέ τό λαό. Ἄς κλείσω μέ τήν ἐλπίδα νά γίνει αὐτό καί μέ σᾶς.
Ανάρτηση από: http://geromorias.blogspot.gr
