Του Λευτέρη Ριζά
Δυο «καυτά» ζητήματα απασχολούν τον τελευταίο καιρό την ελληνική κοινωνία – ιδιαίτερα προβάλλονται από τον τύπο και στηρίζονται από την κυβέρνηση και πολλές περίπου πολιτικές ομάδες: της διαφθοράς / διαπλοκής και το προσφυγικό. Για το τελευταίο και τις γνωστές εξελίξεις που έχουν προκύψει: κλείσιμο συνόρων από «γείτονες» και μη, απόφαση ΕΕ κλπ πολλές από αυτές τις οργανώσεις – στα σπλάχνα του ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν τέτοιες απόψεις, αλλά όχι μόνο – υποστηρίζουν το άνοιγμα ή την κατάργηση των συνόρων. Η ελεύθερη μετακίνηση των λαών είναι, υποστηρίζουν «ανθρώπινο» δικαίωμα τους. Βέβαια με την ίδια ακριβώς λογική, ανθρώπινο δικαίωμα και κάποιων άλλων, συντεταγμένων πολιτικά σε κράτος, είναι να μην επιτρέπουν σε όποιον θέλει να εισέλθει των συνόρων που έχει ορίσει (πολύ συχνά μετά από αγώνες και πολέμους) το συγκεκριμένο κράτος. Έχω υποστηρίξει ότι το πιο «ανθρώπινο» δικαίωμα είναι αυτό που εξασφαλίζει την ζωή και παραμονή των ανθρώπων στον τόπο (χώρα, πόλη, χωριό) που γεννήθηκε.
Το άλλο «καυτό» ζήτημα είναι αυτό της «διαφθοράς» και της «διαπλοκής» οικονομικών συμφερόντων με το πολιτικό προσωπικό – μέλη ή κολλητούς της κυβέρνησης.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ το έχει σηκώσει πολύ ψηλά και μάλλον είναι κατανοητό το γιατί. Προσπαθεί να αποσπάσει την προσοχή του κόσμου, του λαού, από τα άλλα προβλήματα που τον απασχολούν καθημερινά.