Του Ηρόστρατου
«Τώρα
υπάρχουν ακόμη και αρνητές του Ολοκαυτώματος, άνθρωποι που πιστεύουν ότι δεν
συνέβη ποτέ. Μπορείτε να το φανταστείτε; Τι νομίζουν ότι απέγιναν έξι
εκατομμύρια Εβραίοι; Πού νομίζουν ότι απέκτησα το τατουάζ μου;»
Έντι Τζέικου, Ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στη
γη
Ο Έντι
Τζέικου, που έχει σήμερα ξεπεράσει τον έναν αιώνα ζωής, είναι ένας επιζών του
Άουσβιτς. Το βιβλίο του, που κυκλοφόρησε πρόσφατα στα ελληνικά από τις εκδόσεις
Ψυχογιός, είναι πραγματικά συγκλονιστικό.
Στον πρόλογο του βιβλίου η Μαρίζα Ντεκάστρο αναφέρει εύστοχα ότι το Ολοκαύτωμα είναι ένα τραύμα ανοικτό, «όχι επειδή μας το θυμίζουν οι λίγοι πλέον επιζώντες», αλλά γιατί «οι ιδέες που το έκαναν πραγματικότητα, επιβάλλοντάς το πριν από εβδομήντα και πλέον χρόνια στην ευρωπαϊκή ήπειρο, αναφύονται με νέο σθένος. Μορφώματα με ναζιστικές απόψεις και ιδεώδη εξακολουθούν να υπάρχουν στην Ευρώπη και αλλού συντηρώντας τη μισαλλοδοξία, τον ρατσισμό με τα πολλά πλοκάμια του, τον αντισημιτισμό…»
Διαβάζοντας
το βιβλίο, πέρα από τα πολλά συναισθήματα και σκέψεις που μου γεννήθηκαν,
ένιωσα να φουντώνει μέσα μου και η οργή.
Πώς είναι δυνατόν να ζω σε μια χώρα όπου άνθρωποι όπως ο Πλεύρης, ο Βορίδης και ο Γεωργιάδης βρίσκονται στην Κυβέρνηση; Πώς είναι δυνατόν στη χώρα που έζησε το Δίστομο και τα Καλάβρυτα, που είδε τους Εβραίους πολίτες της να εξοντώνονται σε απίστευτα ποσοστά να κυβερνούν σήμερα οι θαυμαστές του Χίτλερ και των μεθόδων του;