Απλωτές για το αληθινό Μια υπόμνηση στα 200 χρόνια από το 1821

Του Θανάση Ν. Παπαθανασίου

Αν. Καθηγητής της Ανώτατης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας Αθήνας

Διευθυντής του περιοδικού «Σύναξη»

Κατακαλόκαιρο στην Ελλάδα. Μοιάζει αυτονόητο το να αποζητά κανείς δροσιά στα μεσογειακά νερά της, να χαίρεται την άπλα τους  και να ξεμουδιάζει με απλωτές.

Ήταν 19 Ιουλίου του 1847 όταν ένας νεαρός αποζήτησε αυτή τη χαρά στα νερά της Κέρκυρας, κοντά στον μώλο της Μαντρακίνας. Ήταν δηλαδή εικοσιέξι χρόνια μετά το ξέσπασμα της επανάστασης του ’21 και δεκαεφτά πριν από την ενσωμάτωση των Επτανήσων στο νεοελληνικό κράτος. Κοντολογίς, η 19^η Ιουλίου του 1847 ήταν μια από τις μέρες της αγγλικής κατοχής του νησιού (1815-1864). Και ο νεαρός που αποζήτησε τη χαρά στη θάλασσά της ήταν Άγγλος στρατιώτης. Ο Ουίλιαμ Μιλς.

Ο Μιλς κολυμπούσε μαζί με συναδέλφους του, όμως αυτόν αντάμωσε η τραγικότητα στο γαλάζιο της Κέρκυρας. Ένας μεγάλος πόρφυρας (καρχαρίας στην κερκυραϊκή ντοπιολαλιά) του επιτέθηκε, τον καταβύθισε και τον σκότωσε. Το σώμα του βρέθηκε μετά από καμιά δεκαριά μέρες χωρίς τον δεξιό του βραχίονα.

Η είδηση συγκλόνισε τον Ζακυνθινό Διονύσιο Σολωμό. Σχεδόν μια ολόκληρη χρονιά μόχθησε για ένα ποίημα με τίτλο «Πόρφυρας», χωρίς ποτέ να το φέρει σε τελική μορφή. Ο «Πόρφυρας» είναι από τα πιο φιλοσοφημένα έργα του εθνικού ποιητή, ένα στοχαστικό και θρηνητικό προσκύνημα στο εύθραυστο του ανθρώπου, στον παραλογισμό της οδύνης και στις πανανθρώπινες διαστάσεις που έχει το εύθραυστο κι ο παραλογισμός. Ο ποιητής κρατάει ανώνυμο τον Μιλς, τον οποίο και νιώθει ως ένα παλικαράκι ξένο σε ξένο τόπο, σπαραχτικά αποκομμένο από το όνειρό του. Τον εμφανίζει  να λαχταρά ένα ακατόρθωτο ταξίδι - αστραπή στο σπιτικό του και να μονολογεί καθώς κολυμπούσε λίγο πριν την ανάδυση του πόρφυρα:

Η ψευδοαριστερά στα αζήτητα, η δήθεν ακροδεξιά καρκινοβατεί

Του Απόστολου Αποστολόπουλου

Σε Ελλάδα και Ευρώπη κυριαρχούν οι καθεστωτικές, συντηρητικές, πολιτικές δυνάμεις αν και περιστασιακά εκδηλώνεται ποικίλη διαμαρτυρία, υπαρκτή αλλά ανήμπορη, αμήχανη, σε αδιέξοδο πολιτικό και ιδεολογικό. Το φαινόμενο εκτείνεται από τη Γερμανία, κέντρο των εξελίξεων στην Ε.Ε., έως τη Γαλλία, την Ιταλία και την Ελλάδα, τελευταίο τροχό της ευρωάμαξας.

Θεωρητικά, ένα από τα πιο σημαντικά πρόσφατα πολιτικά γεγονότα στην Ε.Ε. θα ήταν η Σύναξη, στις αρχές Ιουλίου, και το Μανιφέστο 16 λεγόμενων ακροδεξιών κομμάτων. Πέρασε, όμως, στα ψιλά, κανείς δεν ίδρωσε. Τα καθεστωτικά κόμματα της Δεξιάς και της Αριστεράς δεν ένιωσαν την παραμικρή απειλή. Δεν υπάρχει ούτε Διεθνής του Φασισμού, ούτε συμμαχία τους ούτε καν υποκατάστατο, μια σημαιούλα με τη φάτσα του Σαλβίνι, (ως κακέκτυπο του Ντούτσε) να ενοχλεί το πολιτικό/οικονομικό ιερατείο του Μιλάνου, του Βερολίνου και των Βρυξελλών.

Ανύπαρκτοι και ανυπόληπτοι

Η πάλαι ποτέ κραταιά ιστορική Αριστερά κινείται μεταξύ ανυπαρξίας και ανυποληψίας. Στην Ιταλία και Γαλλία τα άλλοτε ισχυρά Κ.Κ. βυθίστηκαν στην ανυπαρξία. Η «άλλη» Αριστερά, η «προοδευτική», PODEMOS/ΣΥΡΙΖΑ, Μελανσόν, εντελώς ανυπόληπτη, όπως «η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή». Στην Ελλάδα ο κ. Κούλογλου (σε επιστολή του προς τον κ. Τσίπρα) αναρωτιέται μήπως οι ψηφοφόροι δεν αγαπάνε πια τον ΣΥΡΙΖΑ ενώ αυτό που χάθηκε είναι η εκτίμησή τους.

Η λεγόμενη ακροδεξιά άφησε στο ερμάριο το τρομοκρατικό (και τρομακτικό) της πρόσωπο ελπίζοντας να ρίξει από τον θρόνο την κατεστημένη κοινοβουλευτική Δεξιά. Παίζοντας σε ξένο γήπεδο, το Κοινοβούλιο, κατάφερε να γίνει ένα πλαδαρό και ανίκανο πολιτικά κατασκεύασμα. Αντί να προτείνει μια ενιαία Ευρώπη, ανεξάρτητη από Ρωσία και ΗΠΑ, (από τον Ατλαντικό ως τα Ουράλια, έλεγε ο Ντε Γκολ) ζήτησε να αποχωρήσει κάθε χώρα-μέλος, δηλαδή να διαλυθεί η Ε.Ε. Ο κόσμος τους γύρισε την πλάτη γνωρίζοντας ότι όλη η Ευρώπη είναι με το ζόρι μια επαρχία της Κίνας. Όσο πιο μικρός και μόνος τόσο πιο αδύναμος.

Ομολογία Μητσοτάκη: Όχι φοιτητές στα ΑΕΙ, θέλουμε μαθητείες στον ιδιωτικό τομέα

Αποκαλυπτικός για τους στόχους των αλλαγών που προωθούνται στην εκπαίδευση ήταν σήμερα στην Βουλή ο πρωθυπουργός

Του Γεράσιμου Λιβιτσάνου

Η κυβέρνηση δεν θέλει «φοιτητές», θέλει νέους με «εργαλειακή μόρφωση» αναλώσιμους ως «καύσιμο» για την παραγωγική μηχανή της νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής ανάπτυξης στην μετα Covid εποχή. Στη σημερινή συζήτηση του νομοσχεδίου του υπουργείου Παιδείας για το «νέο σχολείο» ο πρωθυπουργός ομολόγησε – στην δευτερολογία του- δίχως υπεκφυγές πού στοχεύουν οι αλλαγές που προωθούνται στην εκπαίδευση. Ανάμεσά τους και το νομοσχέδιο για το νέο διοικητικό πρότυπο των σχολικών μονάδων που πρόκειται να ψηφιστεί αύριο Τετάρτη έχοντας προκαλέσει τις αντιδράσεις της εκπαιδευτικής κοινότητας.

Κάν’ το όπως η Γερμανία

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επισήμανε ότι πως υπάρχει «μια τεράστια δυσαρμονία μεταξύ της προσφοράς- δηλαδή, των αποφοίτων των Ελληνικών Πανεπιστημίων, όσων διεκδικούν θέση στην αγορά εργασίας και της ζήτησης. Τι ζητά σήμερα η αγορά εργασίας; Αυτά δεν είναι εναρμονισμένα. Άλλα πράγματα σπουδάζουν τα παιδιά μας, άλλα πτυχία παίρνουν και άλλες δεξιότητες και γνώσεις ζητάει η αγορά εργασίας».

Με βάση αυτό επισήμανε ότι η χώρα πρέπει να ακολουθήσει όσα γίνονται σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε: «Δείτε λίγο τι γίνεται στη Γερμανία. Η Γερμανία έχει πολύ μικρότερο αριθμό φοιτητών στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, στα Πανεπιστήμια της. Έχει εξαιρετικά Πανεπιστήμια, έχει και πολύ μικρότερο αριθμό φοιτητών. Ταυτόχρονα έχει ένα εξαιρετικό σύστημα Τεχνικής Εκπαίδευσης. Εξαιρετικό σύστημα Τεχνικής Εκπαίδευσης με πολλές μαθητείες, σε συνεργασία με τον ιδιωτικό τομέα».

Είμαι δίπλα...

 

Ο διπλοεμβ......μένος Άδωνις νόσησε...

Σχόλιο του Πέτρου Μαγγανιάρη

 Μάλιστα κι όμως ...

σύμφωνα και με δική του υπογραφή θα μπορούσε:

-Αν ήταν υγειονομικός να κυκλοφορεί ελεύθερα και χωρίς τεστ στους χώρους των νοσοκομείων και να φροντίζει ασθενείς.

-Αν δούλευε σε γηροκομείο να φροντίζει και χωρίς τεστ υπερήλικες.

-Αν ήταν τουρίστας να μπαινοβγαίνει σε πλοία και αεροπλάνα χωρίς τεστ.

-Αν ήθελε να διασκεδάσει να βρίσκεται και χωρίς τεστ σε όλους τους κλειστούς χώρους εστίασης σε γήπεδα σε συναυλίες σε θέατρα.

- Αν δούλευε σε οποιαδήποτε δημοσία ή ιδιωτική επιχείρηση και χωρίς τεστ να έρχεται απρόσκοπτα σε επαφή με πελάτες και συναδέλφους και χωρίς τον κίνδυνο απόλυσης (που ευλόγως κατά τον Άδωνι θα υποστεί ο ανεμβ.....στος εργαζόμενος).

Ο κάθε Άδωνις κινούμενος σύμφωνα με τις αποφάσεις του... Άδωνι και τις εισηγήσεις των σοφών ειδικών είναι μία κινητή υγειονομική βόμβα. Αλλά ποιος νοιάζεται;

Απορία

Τί μας κληροδοτούν τα 47 χρόνια από την Μεταπολίτευση

Του Βασίλη Ασημακόπουλου

Η στιγμή της Μεταπολίτευσης, είναι η μετάβαση-παράδοση της εξουσίας από το δικτατορικό καθεστώς σε εκπροσώπους της προδικτατορικής πολιτικής τάξης και συγκεκριμένα στον Κωνσταντίνο Καραμανλή, που για το λόγο αυτό επιστρέφει στην Αθήνα από το Παρίσι, στις 23-24 Ιουλίου 1974. Στα 11 χρόνια που έλειπε είχε μεσολαβήσει η σαρωτική νίκη της Ένωσης Κέντρου στις εκλογές του 1964 και η ανατροπή της με το βασιλικό πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1965 και τα “Ιουλιανά”.

Στη συνέχεια, το στρατιωτικό πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967 για τη ματαίωση των εκλογών της 28ης Μαΐου 1967 και του βέβαιου εκλογικού θριάμβου της Ένωσης Κέντρου και της δυναμικής που ένα τέτοιο ενδεχόμενο απελευθέρωνε. Το εγχείρημα φιλελευθεροποίησης–μονιμοποίησης του δικτατορικού καθεστώτος (Παπαδόπουλος–Μαρκεζίνης) που ακυρώθηκε με την εξέγερση του Πολυτεχνείου τον Νοέμβριο 1973 και το νατοϊκής έμπνευσης πραξικόπημα κατά του Μακαρίου (15-7-1974), η τουρκική εισβολή στις 20-7-1974, η αδυναμία του στρατού να επιτελέσει τη βασική του λειτουργία και η κατάρρευση του στρατιωτικού καθεστώτος.

Σε όλη αυτή την περίοδο –ουσιαστικά καθ’ όλη τη μετεμφυλιακή εποχή– το εθνικό-γεωπολιτικό (Κυπριακό) αποτελεί τον σκληρό πυρήνα των εξελίξεων, δίνοντας χαρακτηριστικά στον αγώνα για τη δημοκρατία, αλλά και για το κοινωνικό ζήτημα σε έναν κοινωνικό σχηματισμό κυρίαρχο-κυριαρχούμενο όπως ο ελληνικός στην εποχή του Ψυχρού Πολέμου. Με πιο ευρεία θεώρηση, η στιγμή της Μεταπολίτευσης, καταλαμβάνει την περίοδο που ξεκινά με την παράδοση της εξουσίας από τους εκπροσώπους του δικτατορικού καθεστώτος σε πολιτική κυβέρνηση υπό τον Καραμανλή και ολοκληρώνεται ένα χρόνο μετά με τη δίκη και καταδίκη των πρωταιτίων του “στιγμιαίου”, όπως δικαστικά κρίθηκε, εγκλήματος της Δικτατορίας.

Κατατέθηκε στη Βουλή το νομοσχέδιο για την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης

Στη Βουλή κατατέθηκε στις 2 τα ξημερώματα του Σαββάτου το νομοσχέδιο για την ιδιωτικοποίηση των επικουρικών συντάξεων και την παράδοσή τους στα κοράκια του τζόγου. Όπως σε όλα τα προηγούμενα νομοθετικά εκτρώματα, με έναν παραπλανητικό τίτλο, στην προκειμένη περίπτωση «Ασφαλιστική μεταρρύθμιση για τη νέα γενιά», η κυβέρνηση επιχειρεί να συγκαλύψει τον εξόφθαλμα αντιλαϊκό του χαρακτήρα.

Το νομοσχέδιο θα εισαχθεί προς συζήτηση στις αρμόδιες Επιτροπές της Βουλής την Τρίτη 27 Ιούλη, στις 4 μ.μ. και, σύμφωνα με το Υπουργείο Εργασίας, θα τεθεί σε ψηφοφορία στην Ολομέλεια μετά τις θερινές διακοπές.

Στο νέο Ταμείο Επικουρικής Κεφαλαιοποιητικής Ασφάλισης (ΤΕΚΑ), που θα λειτουργεί με βάση την κεφαλαιοποίηση, θα υπαχθούν υποχρεωτικά οι νεοεισερχόμενοι στην αγορά εργασίας από 1/1/2022 και, σε μια προσπάθεια μεγέθυνσης της πελατείας, προαιρετικά όσοι ασφαλισμένοι είναι κάτω των 35 ετών, αλλά και κλάδοι ελεύθερων επαγγελματιών, που μέχρι τώρα δεν υπάγονται στην επικουρική ασφάλιση.

Στην ουσία πρόκειται για ένα σχέδιο νόμου που ανάβει το «πράσινο φως» για την ιδιωτικοποίηση της επικουρικής ασφάλισης και την παραπέρα κλιμάκωση της επίθεσης στο Ασφαλιστικό, θέτοντας στη «λοταρία» του χρηματιστηριακού τζόγου τις επικουρικές συντάξεις. Ο «ατομικός ασφαλιστικός κουμπαράς» που καθιερώνει, σημαίνει ότι πλέον η επικουρική σύνταξη, η προστασία των γηρατειών, παύει να είναι συλλογική υπόθεση, γίνεται απολύτως «ατομική». Η σύνταξη σταματά να είναι προστασία και μετατρέπεται σε «επένδυση», οι δε ασφαλισμένοι σε «επενδυτές»! Ως εκ τούτου, επειδή οι επενδύσεις πολλές φορές αποτυγχάνουν, οι μελλοντικοί συνταξιούχοι μπορεί να μετατραπούν σε «αποτυχημένους επενδυτές» και να βρεθούν στο δρόμο!

Μητροπολίτης Αργολίδος Νεκτάριος: Η αγελάδα και το εμβόλιο

Του Μητροπολίτη Αργολίδος Νεκτάριου

Παρατηρούμε τούτες τις μέρες, ύστερα από μία πρόσκαιρη ύφεση, ο κορονοϊός να επανέρχεται δριμύτερος. Τα κρούσματα να αυξάνουν αλματωδώς. Η επιστημονική κοινότητα να κρούει, τον κώδωνα του κινδύνου. Η πολιτεία με αγωνιώδεις εκκλήσεις να προσπαθεί να πείσει για την αναγκαιότητα του εμβολιασμού, ζητώντας μάλιστα την αρωγή της εκκλησίας. Στόχος η επίτευξη της ανοσίας, που μπορεί να τιθασεύσει τον ιό και τις συνεχείς μεταλλάξεις του.

Μία ομάδα που δεν έχουν ακόμη εμβολιαστεί είναι όσοι φοβούνται τις παρενέργειες. Είναι κατανοητό, τόσα που ακούν να έχουν μία κάποια δικαιολογία να διστάζουν. Όμως οι ίδιοι άνθρωποι παίρνουν κάποια φάρμακα. Μερικοί μάλιστα είναι κινητό φαρμακείο. Αλήθεια έχουν διαβάσει το συνοδευτικό φυλλάδιο με τις οδηγίες και παρενέργειες; Τρομάζεις πολλές φορές απ’ αυτά που διαβάζεις και διστάζεις να πάρεις το συγκεκριμένο φάρμακο. Γι’ αυτό και πολλοί γιατροί συστήνουν στους ασθενείς, να μην διαβάζουν τις παρενέργειες! Φάρμακο σημαίνει φαρμάκι και αφού το φάρμακο έχει ενέργεια, θα έχει και παρενέργεια. Όμως χάρη σ’ αυτά τα φάρμακα ζούμε οι περισσότεροι και χάρη σ’ αυτά ο μέσος όρος ζωής έχει ανέβει.

 Μου έλεγε ένας φίλος γιατρός ότι όταν πρωτοβγήκε το πρώτο εμβόλιο, νομίζω του δαμαλισμού, κυκλοφόρησε η φήμη ότι ο άνθρωπος θα μεταβληθεί σε … αγελάδα!  Μου έδωσε μάλιστα «το ημερολόγιο του 2021 των εκδόσεων ΒΗΤΑ, με τίτλο, “Ιατροί και ασθενείς στη χαρακτική”,(1609 – 1840), όπου οι γελοιογράφοι διακωμωδούν τους αντιεμβολιαστές και τις φοβίες τους. Σε μια γελοιογραφία δείχνει ανθρώπους να εμβολιάζονται και σε λίγο να βγαίνουν από το σώμα τους αγελάδες! Σήμερα εκτός από τα τσιπάκια που «εμφυτεύονται» στο σώμα μας, κάποιοι ισχυρίζονται ότι όσοι εμβολιάστηκαν θα βγάλουν κέρατα στο κεφάλι και ουρά! Σε μία άλλη γελοιογραφία δείχνει τον Edward Jenner (1749 – 1823), που ήταν επινοητής του εμβολιασμού κατά της ευλογιάς, με άλλους δύο συναδέλφους του, να απομακρύνουν τους αρνητές του εμβολιασμού, που αποχωρούν με κατάρες! Κάθε ομοιότητα με τα καθ’ ημάς, είναι απλώς συμπτωματική…  

Να «φύγουμε» τους Βάρβαρους«Άριστους» για να Έρθουν οι Άριστοι

Του Γιάννη Περάκη

Η προτελευταία σταγόνα που έκανε το ποτήρι της οργής να ξεχειλίσει, ήταν το παράδειγμα του άριστου μαθητή χωρίς εισαγωγικά που έγραφε στη επιστολή του πρός την κ. Κεραμέως: 

«Γνωρίζω ότι ο χρόνος σας είναι περιορισμένος και για αυτόν τον λόγο θα προσπαθήσω να είμαι σύντομος χωρίς να σταθώ σε προσωπικές απόψεις. Είμαι τελειόφοιτος μαθητής του λυκείου και από σήμερα ένας Αποτυχημένος άριστος και συμμετείχα στις φετινές πανελλαδικές εξετάσεις στοχεύοντας να εισαχθώ στην Αρχιτεκτονική σχολή του ΕΜΠ.

Κατάφερα με κόπο να συγκεντρώσω 20.988 μονάδες στο σύνολο (17.898 μονάδες στα μαθήματα και 3.090 στο σχέδιο), δηλαδή 1.838 μονάδες πάνω από την περσινή βάση. Όμως σήμερα έμαθα ότι παρότι αρίστευσα δεν θα μπορέσω να εισαχθώ στο ΕΜΠ, ούτε στην δεύτερη επιλογή μου που ήταν το ΑΠΘ. Αυτό συμβαίνει γιατί στο ελεύθερο σχέδιο η βαθμολογία μου ήταν 13.6 μονάδες ενώ η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής (Ε.Β.Ε.) του αντίστοιχου ειδικού μαθήματος ήταν 14.03. Έτσι για 0.43 μονάδες στο ελεύθερο σχέδιο μου στερείται η θέση για την οποία πάλεψα."

Αλλά υπάρχουν και άλλα 19.999 παιδιά μας που έμειναν έξω από την ανώτατη εκπαίδευση.

Αναστασία Γιάμαλη: Οι ίδιοι που συγχαίρουν τον Αντετοκούνμπο καταψήφισαν το άρθρο για την Ιθαγένεια

Διάλυση του δημόσιου συστήματος υγείας

Ανετοκούμπωτες...

Τι συνέβη στην Κύπρο τον Ιούλιο του 1974;

Από την Ρήξη φ. 135

Όλα ξεκίνησαν από τις συμφωνίες Ζυρίχης-Λονδίνου που σηματοδότησαν την πρώτη μεγάλη νίκη της Τουρκίας, δηλαδή την αποτροπή της Ένωσης και την μεταβολή της σε «εγγυήτρια δύναμη», ενώ το ανεφάρμοστο Σύνταγμα άνοιξε τον δρόμο για την διχοτομική πορεία που ακολούθησε. Και η ευθύνη δυστυχώς –όχι ισομερώς βέβαια–, ανήκει σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις.
Αρχικώς, η Δεξιά αποδείχτηκε ανίκανη να ακολουθήσει μια εθνικοαπελευθερωτική γραμμή, δεδομένης της εξάρτησής της από τις ΗΠΑ, εξάρτηση που θα οδηγήσει αρχικώς στην αποχώρηση της ελληνικής Μεραρχίας το 1967 και, τελικά, στο πραξικόπημα και την προδοσία του Ιωαννίδη. Έτσι η στρατιωτική δικτατορία, που κοπτόταν υπέρ των «εθνικών δικαίων», αρχικά αφόπλισε την Κύπρο και στη συνέχεια με το πραξικόπημα την παρέδωσε στην Τουρκία. Και οι αλλεπάλληλες προσπάθειές της για την εκπαραθύρωση του Μακαρίου δημιούργησαν το απαραίτητο ψυχολογικό υπόστρωμα για να μεταβληθεί η υπαρκτή διαίρεση των Ελληνοκυπρίων σε θανάσιμο μίσος μεταξύ τους, υποβοηθώντας την τουρκική εισβολή. Μέσα σε αυτό το κλίμα ο Μακάριος από τη Νέα Υόρκη κάλεσε το Συμβούλιο Ασφαλείας, στις 19 Ιουλίου 1974, να αποκαταστήσει την τάξη, και να θέσει τέλος την «εισβολή της Ελλάδας»:

Η “απόβαση” του Ερντογάν προκαλεί πανικό πριν καν γίνει

Του Κώστα Βενιζέλου

Η επίσκεψη του ισλαμοφασίστα Ερντογάν, σήμερα και αύριο, στην κατεχόμενη Κύπρο δεν είναι μόνο προκλητική αλλά και παράνομη. Στα πρώτα χρόνια μετά την εισβολή η Κυπριακή Δημοκρατία κατάγγελλε επισκέψεις Τούρκων κι άλλων αξιωματούχων. Αυτό δεν ίσχυσε για πάντα. Κάποια στιγμή, αυτό σταμάτησε. Από την μια η ψευδαίσθηση πως αυτοί που θα επισκέπτονταν τα κατεχόμενα θα… πίεζαν, τότε, τον Ντενκτάς, από την άλλη ότι συνήθισαν, σιγά-σιγά, κάποιοι την κατοχή, οι επισκέψεις αυτές πέρασαν στο πεδίο της ρουτίνας.

Άλλωστε κάποια στιγμή η Κυπριακή Δημοκρατία είχε μετατραπεί σε τροχονόμο, στέλνοντας ξένους αξιωματούχους στο κατοχικό “προεδρικό”. Πάλιν γιατί υπήρχε η ψευδαίσθηση ότι θα “πίεζαν” τους εκάστοτε κατοχικούς ηγέτες. Το μόνο που κατάφερναν ήταν να αναβαθμίζουν το κατοχικό καθεστώς ενώ άφηναν εκτός της μεγάλης εικόνας την Τουρκία. Όλο αυτό ο χρόνος το μετέτρεψε σε μόνιμη “συνήθεια”. Γι’ αυτό και δεν αναμέναμε ότι θα υπήρχε αντίδραση από τα Ηνωμένα Έθνη, την Ευρωπαϊκή Ένωση για την επίσκεψη ως παράνομη ενέργεια.

Βέβαια οι μη αντιδράσεις σε μια παράνομη επίσκεψη δεν οφείλονται μόνο στο γεγονός ότι δεν αναδεικνύεται τόσο πολύ αυτή η πτυχή από την επηρεαζόμενη χώρα, αλλά και επειδή η Κύπρος δεν είναι Ουκρανία και η Τουρκία δεν είναι Ρωσία. Στην ΕΕ “σκίζονται” για την παραμικρή κίνηση της Ρωσίας. Αλλά και έχουν άγχος με το επίπεδο και την ποιότητα της δημοκρατίας σε μια σειρά από χώρες, αλλά αφήνουν ανενόχλητο τον φασίστα Ερντογάν.

Big Pharma...

Αρθρο της Πρέσβειρας της Κούβας για τον Ημεροδρόμο – “Κρατάμε ψηλά τα λάβαρα της ελευθερίας, της ανεξαρτησίας, της εθνικής κυριαρχίας, του σοσιαλισμού και της αλληλεγγύης με τους λαούς του κόσμου”

(Μετάφραση: Σαπφώ Διαμάντη)

Αρθρο για τον Ημεροδρόμο της Σέλμυς Μαρία Ντομινγκες Κορτίνα – Πρέσβειρας της Κούβας στην Ελλάδα: 

Η Κουβανική Επανάσταση αγωνίζεται εν μέσω πανδημίας ενάντια στο εμπάργκο και την εκστρατεία ψευδών ειδήσεων 

Εξήντα δύο χρόνια Επανάστασης απέναντι στις Ηνωμένες Πολιτείες, που συμπληρώθηκαν την 1 η Ιανουαρίου, προσδίδουν παγκόσμια βαρύτητα στον ηρωικό αγώνα του κουβανικού λαού. Σε αυτό το διάστημα μπόρεσε να καταγραφεί η ικανότητα του λαού της Κούβας και των ηγετών της να κρατήσουν ψηλά, απέναντι στην άγρια και ακατάπαυστη εχθρότητα του προπυργίου του ιμπεριαλισμού, τα λάβαρα της ελευθερίας, της ανεξαρτησίας, της εθνικής κυριαρχίας, της ενότητας και ολοκλήρωσης της Λατινικής Αμερικής και Καραιβικής, της δημοκρατίας, του σοσιαλισμού και της αλληλεγγύης με τους λαούς του κόσμου. Το κλειδί της νίκης στη διάρκεια αυτών των έξι δεκαετιών της Επανάστασης υπήρξε η αδιάρρηκτη ενότητα του λαού γύρω από την πρωτοπορία και την ηγεσία της Επανάστασης, από τις μορφές του Κομαντάντε Φιδέλ Κάστρο, του Αρχιστράτηγου Ραούλ Κάστρο, ως τη σημερινή ιστορική συνέχεια των νέων γενεών Κουβανών, στο πρόσωπο του Προέδρου Μιγκέλ Δίας-Κανέλ.

Σήμερα, η ενότητα του λαού, το Κομμουνιστικό Κόμμα και η ηγεσία της Επανάστασης εξακολουθούν να είναι αναγκαία και συνεχίζουν να προωθούν την παγίωση και εμβάθυνση της επαναστατικής διαδικασίας, προκειμένου να αντιμετωπιστεί ο εγκληματικός οικονομικός, εμπορικός και χρηματοπιστωτικός αποκλεισμός των ΗΠΑ κατά της Κούβας, αλλά και να αναπτυχθεί η χώρα προς όφελος της ευημερίας του κουβανικού λαού.

Κούβα

Πώς μας πετσοκόβουν έτσι;

Του Βασίλη Λιόση

Εδώ και πολύ καιρό στο ευρύτερο κοινωνικό μου περιβάλλον ακούω συνεχώς άσχημες ειδήσεις. Αυτοάνοσα, δερματικές παθήσεις, γαστρεντερολογικά, καρκίνοι, εγκεφαλικά, καρδιακά επεισόδια, καταθλίψεις, κρίσεις πανικού.

Ο κόσμος είναι πιεσμένος. Πολύ πιεσμένος. Ό,τι βιώνει το σωματοποιεί. Και αυτά που βιώνει είναι ένα βουνό προβλημάτων, συνήθως άλυτων. Την κύρια πίεση οι άνθρωποι τη βιώνουν στους εργασιακούς τους χώρους. Χαμηλοί μισθοί, διαλυμένες εργασιακές σχέσεις, αφόρητη εντατικοποίηση και την απειλή της απόλυσης να επικρέμεται ως κοφτερό ξίφος πάνω από το κεφάλι τους. Από την άλλη πιεστική είναι και η κατάσταση της ανεργίας, μιας ανεργίας που έχει πάρει πάλι την ανιούσα και αν πιστέψουμε τα επίσημα στοιχεία βρίσκεται κοντά στο 17%. Ανεπίσημα είναι μάλλον μεγαλύτερη. Αλλά δεν είναι μόνο το ζήτημα της εργασίας που βεβαίως είναι το πλέον κρίσιμο. Είναι η ανασφάλεια των ανθρώπων για τα ζητήματα υγείας, παιδείας, κοινωνικής ασφάλισης. Τι θα κάνω αν αρρωστήσω αναρωτιέται ο κόσμος. Θα πάρω σύνταξη και αν ναι πότε, είναι ένα άλλο βασανιστικό ερώτημα. Θα μπορέσω να πάω διακοπές και για πόσες ημέρες, αναρωτούνται αγωνιωδώς οι εργαζόμενοι.

Κύπρος: Μια καταστροφή μπορεί ακόμα να αποφευχθεί. Σταματήστε την τώρα!

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Το Πακιστάν και άλλα κράτη ετοιμάζονται να αναγνωρίσουν το τουρκοκυπριακό ψευδοκράτος. Αθήνα και Λευκωσία μπορούν να αποτρέψουν αναγνωρίσεις. Δεν ξέρουμε όμως αν θα το κάνουν!

Σύμφωνα με δημοσιεύματα του τουρκικού Τύπου, όπως της “Χουριέτ” και της “Γενί Σαφάκ”, το Πακιστάν και άλλα κράτη ετοιμάζονται να αναγνωρίσουν το τουρκοκυπριακό ψευδοκράτος, προϊόν των δύο στρατιωτικών εισβολών της Τουρκίας στην Κύπρο, το 1974, που σχεδιάστηκαν από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, ιδίως την πιο εξτρεμιστική πτέρυγα του δυτικού συστήματος υπό τον Χένρι Κίσινγκερ.

Δεν έχουμε δυνατότητα να εκτιμήσουμε πόσο κοντά είμαστε σε τέτοιο ενδεχόμενο, που μοιάζει πάντως να έχει εγγραφεί ως δυνατότητα για την αμέσως επόμενη περίοδο. Αυτό που μπορούμε αντίθετα να εκτιμήσουμε είναι, πρώτον, οι πολλαπλές καταστροφικές συνέπειες που θα έχει για την Κύπρο και την Ελλάδα οποιαδήποτε αναγνώριση του ψευδοκράτους, και δεύτερο, ότι είναι στις δυνατότητες Αθήνας και Λευκωσίας να αποτρέψουν αναγνωρίσεις. Μπορούν να τις αποτρέψουν, όπως θα εξηγήσουμε αναλυτικά στη συνέχεια, αλλά πρέπει να κινηθούν άμεσα.  Δεν ξέρουμε όμως αν θα το κάνουν!

Αρχή “ξηλώματος” του κυπριακού κράτους

Καταστροφικές συνέπειες θα έχει οποιαδήποτε αναγνώριση γιατί θα σημάνει την αρχή του “ξηλώματος του πουλόβερ” του κυπριακού κράτους. Σήμερα το κυριότερο πολιτικό, διπλωματικό και νομικό όπλο της Κυπριακής Δημοκρατίας που της έχει απομείνει είναι η διεθνώς αναγνωρισμένη, με σειρά αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, νομική του υπόσταση. Την αναγνωρίζουν όλα τα κράτη – μέλη του ΟΗΕ πλην της Τουρκίας.

Μπένγιαμιν: Ελεύθερος είναι όποιος δεν φοβάται

Του Γιώργου Χ. Παπασωτηρίου

Στη μελέτη του για τον Μπωντλαίρ, ο Μπένγιαμιν ασχολήθηκε με τη μελαγχολία ως δημιουργική πηγή. Αναφέρεται στην «αριστερή μελαγχολία» του επαναστάτη ψευτο-διανοούμενου ο οποίος δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί τις δυνατότητες για ριζική αλλαγή στο παρόν. Η αριστερή μελαγχολία με άλλα λόγια αντιπροσωπεύει την άρνηση να συμφιλιωθεί κάποιος με τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του παρόντος.

Ο Μπένγιαμιν παρουσιάζει την εικόνα του αγγέλου της ιστορίας, βασισμένη στον πίνακα του Klee, Angelus Novus. Ο άγγελος της ιστορίας ωθείται από μια θύελλα προς μια καθορισμένη κατεύθυνση, προς το μέλλον. Η θύελλα αυτή είναι τόσο δυνατή που παγιδεύει τα φτερά του αγγέλου και δεν του επιτρέπει να τα κλείσει, δηλαδή να σταματήσει την προκαθορισμένη και ιλιγγιώδη πορεία της ιστορίας προς το μέλλον. Σε αυτή την αλληγορία ο Μπένγιαμιν μας προτείνει να τραβήξουμε το φρένο της ιστορίας, να σταματήσουμε αυτή την κίνηση που οδηγεί στην καταστροφή και να δώσουμε ριζικές λύσεις τώρα. Εάν η αριστερά δεν διατυπώσει με σαφήνεια τους στόχους της είναι πολύ πιθανό να πάψει να παίζει το ρόλο μιας επαναστατικής και απελευθερωτικής εναλλακτικής λύσης και να καταστεί μια απατηλή εναλλακτική λύση στο σύστημα της αγοράς.

15 Ιούλη 1965: να μην ξεχνάμε την αποσταCia, τους αποστάτες και τον εφιάλτη της δημοκρατίας

Να μην ξεχνάμε την ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ, το χρηματισμό βουλευτών της Ε.Κ., τους αμερικανούς, το παλάτι και τον αρχιμάγειρα της αποσταCiaς Μητσοτάκη! Λαοί που δεν έχουν μνήμη, δεν έχουν μέλλον!

Διαίρει και βασίλευε

Σχόλιο του Πέτρου Μαγκανιάρη

Ωραίο το αφήγημα τους περί προστασίας και τείχους ανοσίας, αλλά ΜΟΝΟ όταν ΔΕΝ συνοδεύεται από τα νούμερα....

Τα πραγματικά στοιχεία λοιπόν δείχνουν, πως η πιο εμβολιασμένη ευρωπαϊκή χώρα η Βρετανία και η αρκετά εμβολιασμένη Ελλάδα, έχουν όλους τους πανδημικούς δείκτες χειρότερους, σε σχέση με τις λιγότερο εμβολιασμένες χώρες της Ευρώπης, την Ουκρανία και την Βουλγαρία.

Το αστραφτερό τίποτα

Του Κώστα Γκιώνη

Συναντάω παλιούς γνωστούς, δεν τους αναγνωρίζω, προφανώς ούτε κι αυτοί εμένα. Μόνο οι φωνές τους παραμένουν ίδιες, όπως όταν ήταν παιδιά. Παιδικές φωνές μέσα σε γερασμένα κεφάλια, σε κορμιά παρατημένα, ξεχειλωμένα σαν παλιοσαμπρέλες. Ετοιμοπαράδοτοι στον δημιουργό τους, έχουν φύγει προ πολλού, ή δεν έχει τύχει να έρθουν ποτέ σ’ αυτή τη διάσταση.

Περπατάνε αφηρημένοι, χασκογελάνε σπασμωδικά, συμπονούν ψεύτικα, τα ξέρουν όλα αν και δεν διαβάζουν τίποτα, αναμασάνε την εύπεπτη χιλιοαλεσμένη προπαγάνδα που τους παράχωσαν στο ξεχειλωμένο από τις συνεχείς εκπλήξεις στόμα τους.

Είναι οι μάγκες της πορδής και της φωνής. Την Κυριακή ξύνουν τ’ αχαμνά τους και σκοτώνονται για τις επιχειρήσεις-ξέπλυμα. Καπνίζουν σαν τσιμινιέρες, φτύνουν, ρεύονται και πέρδονται, κάνοντας σεξιστικά σχόλια για κοριτσάκια στην ηλικία της κόρης τους.

Πίνουν ό,τι βρουν μπροστά τους, αρκεί να γεμίσουν το άδειο ντεπόζιτο της μοναξιάς τους. Τσιμπολογάνε χοληστερίνη και τριγλυκερίδια, ξερνάνε οινόπνευμα και κακομοιριά, τα μάτια τους άδεια, έχουν γίνει φωλιές μελαγχολίας όπου κουρνιάζουν τα πουλιά των χαμένων ευκαιριών.

Τα πάντα στη ζωή τους είναι το χρήμα. Προσκυνούν αριθμούς. Όσο μεγαλύτερος ο αριθμός, τόσο βαθύτερο το σκύψιμο. Μπορούν να πουλήσουν και τη μάνα τους για δαύτο. Με τ’ αδέλφια τους έχουν να μιλήσουν δεκαετίες για 20 πόντους ενός κτήματος εκτός σχεδίου στην εξωτική Άνω Κορομηλίτσα, στα 1650 μέτρα υψόμετρο, που δεν πάνε ποτέ.

Προσφορά για εμβολιασμό

Original 21 – ΑΕΚ: «Δηλώνουμε την αντίθεσή μας στην πρόσληψη αυτού του σκουπιδιού»

Οι οργανωμένοι φίλαθλοι της ΑΕΚ, στην Original 21, σε ανάρτησή τους σχετικά με την πρόσληψη του Β. Τσιάρτα ως προπονητή στην ομάδα ΑΕΚ Β΄, αναφέρουν «Δηλώνουμε με εκκωφαντικό τρόπο και τόνο την αντίθεσή μας στην πρόσληψη αυτού του «σκουπιδιού» στην ΑΕΚ και το λέμε από τώρα με κάθε τρόπο ότι δεν είναι αποδεκτός ανάμεσά μας. Γιατί ο τοίχος λέει: “ΑΕΚ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΡΟΣΦΥΓΙΑ ΞΕΡΙΖΩΜΕΝΗ”, γιατί ο Κοντούλης πέθανε για αυτά τα ιδανικά, γιατί το πούλμαν στο Βελιγράδι μπούκαρε για την ειρήνη, γιατί ο Τζούντα Γκαρσία και ο κάθε ποδοσφαιριστής μας όσο “διαφορετικός” κι αν είναι, δεν αποτελεί λαθροεισβολέα, όπως ο Τσάρτας πιστεύει, αλλά ίσο μέλος μας και όχι άτομο που θα του ζητούν πιστοποιητικό για να μπει στα Σπάτα, γιατί στην τελική και χωρίς διαπραγματεύσεις είναι διαφορετικό να είσαι ΑΕΚ…»:

Και εκεί που κάπως το νερό είχε μπει στο αυλάκι και τα πράγματα έδειχναν να έχουν μια ομαλή ροή, κάτι που ασφαλώς δημιουργούσε εκτός από ένα άνεμο αισιοδοξίας και μια μορφή συσπείρωσης διοίκησης, ομάδας, κόσμου και το μεσαίο γράμμα μας φαινόταν να είναι η καλύτερή μας μεταγραφή για την χρονιά που έρχεται, ήρθαν δυο γεγονότα να αμαυρώσουν την προσπάθεια που γίνεται και να θυμίσουν ότι στον μαγικό κόσμο της ΑΕΚ μπορείς να περιμένεις το κάθε τι απρόβλεπτο.

Εξουσία...

Η Αστική Δημοκρατία Πέθανε, Ο «Μεταδημοκρατικός» Ολοκληρωτισμός Γεννήθηκε

Του Γιάννη Περάκη

Τα όσα τεκταινόμενα συμβαίνουν εδώ και χρόνια με αφορμή την παγκοσμιοποίηση, επισπεύδονται σήμερα με αφορμή την πανδημία. Θα τολμούσε κάποιος να πει μετά βεβαιότητας ότι οι οικονομικό-πολιτικές συνθήκες αλλάζουν προς το χείρον, με ταχύτητα φωτός. Τις βιώνουμε κυρίως σε οικονομικό επίπεδο με:

1) Τις συνθήκες εργασίας

2) Την ποιότητα ζωής

3) Την μαζική εισαγωγή των ρομπότ στην παραγωγή και γενικά στην καθημερινότητα μας

Βασική προυπόθεση της αποδοχής από τους πολίτες των «αλλαγών» αυτών, αποτελεί η αλλαγή των πολιτικών όρων και λειτουργίας αυτής της εναπομείνουσας δημοκρατικότητας της αστικής δημοκρατίας.

Στην Ελλάδα το φαινόμενο αυτό είναι εντονότερο, σε σχέση με τις υπόλοιπες ανεπτυγμένες χώρες της Ε.Ε. Τα μνημόνια από το 2011 ψαλίδισαν ελευθερίες και δικαιώματα. Η χώρα κυβερνάται δια προεδρικών διαταγμάτων, με υποβιβασμό της λειτουργίας των θεσμών και τις απανωτές καταπατήσεις του συντάγματος. Θεσμούς και σύνταγμα που τα ίδια τα κόμματα εξουσίας ψήφισαν και στα λόγια ευαγγελίζονται.

Δείτε στα μάτια την κυρία Τασούλα Ισαάκ

Του Αλέκου Μιχαηλίδη 

Η κυρία Τασούλα Ισαάκ δεν είναι υπεράνθρωπος. Δεν είναι ανώτερη ούτε ξεπερνά τις αντοχές των υπολοίπων. Είναι μια καθημερινή Παραλιμνίτισσα, σκληρή και μαυροφορεμένη, όρθια και περήφανη, η φτέρνα της είναι δεμένη με το χώμα της ελεύθερης (και της κατεχόμενης) Αμμοχώστου, το βλέμμα της ευθύ και η καρδιά της τεράστια. Έχει περίσσια αξιοπρέπεια, παραπάνω από όλους μας, κουβαλά τον καλό εαυτό των Κυπρίων, αγκαλιάζει νοερά όποιον έχει απέναντί της.

Η κυρία Τασούλα Ισαάκ έχει παράπονο από όσους δεν τράβηξαν τον σουγιά τους μετά τις δολοφονίες του Αυγούστου 1996. Χρόνια ολόκληρα την άφησαν μονάχη, ν’ ανάβει το κερί του Τάσου και να καρτερά τη Δικαιοσύνη να λειτουργήσει. Τέσσερις Πρόεδροι, έντεκα υπουργοί Δικαιοσύνης και πέντε Γενικοί Εισαγγελείς δεν έκαναν τίποτα για να εκτελεστούν τα διεθνή εντάλματα σύλληψης για τους δολοφόνους του γιου της και του Σολωμού, κι ένας Θεός ξέρει σε ποιο συρτάρι της Ιντερπόλ βρίσκονται. 

Ανεπανόρθωτα...

Τα προηγούμενα δύο χρόνια ήταν κρίσιμα, απλά δεν το ξέραμε στις 7 Ιουλίου του 2019

Του Κωνσταντίνου Ταχτσίδη

Δεύτερος Ιούλιος με τον Καίσαρα. Δύο χρόνια Αριστεία, με άλφα στερητικό. 730 ημέρες που χάθηκαν χιλιάδες ζωές, ανθρώπινα και εργασιακά δικαιώματα δεκαετιών. Περίπου 104 κρίσιμες εβδομάδες.

Δύο χρόνια κυβέρνησης Μητσοτάκη του ‘Β.

Δύο χρόνια που φταίμε για τις αποτυχίες και ο πρωθυπουργός οικειοποιείται την οποιαδήποτε, ελάχιστη επιτυχία.

Δύο χρόνια που φταίμε, γιατί ο πρωθυπουργός πήρε στις αρμοδιότητές του την ΕΡΤ, το ΑΠΕ, την ΕΥΠ και τις ζωές μας.

Δύο χρόνια που φταίμε, γιατί συνεχίζει να εξοπλίζεται σε τερατώδη βαθμό η κατασταλτική μηχανή του κράτους.

Δύο χρόνια που φταίμε, όσοι δεν βλέπουμε την ίδια πραγματικότητα που παρουσιάζει η συντριπτική πλειοψηφία των ΜΜΕ

Δύο χρόνια που φταίμε, γιατί ανήλικοι είδαν στο σινεμά το Joker.

Τα εργοστάσια-συνεργεία όπλων του ΕΛΑΣ Δύο εξαιρετικοί πρωτεργάτες: Κώστας Αλεξάνδρου και Αλέκος Παπαγεωργίου

Του Κώστα Γκιώνη

Οι αντάρτες του ΕΛΑΣ έδωσαν τις πιο σκληρές και αιματηρές μάχες κατά του φασισμού σε όλη την τότε κατεχόμενη Ευρώπη, έχοντας στις τάξεις τους ανθρώπους με ισχυρό το αίσθημα της ελευθερίας και της αυταπάρνησης. Άνδρες και γυναίκες ανιδιοτελείς, που στιγμή δεν δείλιασαν μπροστά στον βάρβαρο κατακτητή (Γερμανό, Ιταλό, Βούλγαρο), κι ας είχαν ελάχιστο οπλισμό. Το τελευταίο ήταν μεγάλο πρόβλημα. Υπήρχαν κάποια παλιά όπλα, και μερικά που τα ’κλεβαν από τους τρεις διαφορετικούς στρατούς κατοχής. Συχνά διέθεταν διαφορετικούς τύπους όπλων και σφαιρών: πώς θα μπορούσαν να ταιριάξουν διαφορετικών διαμετρημάτων σφαίρες στα υπάρχοντα όπλα; Επίσης, πώς συντηρούνταν αυτά τα όπλα, πού έβρισκαν ανταλλακτικά και ορυκτέλαιο για τη λίπανση του ατομικού οπλισμού; Ένας μόνιμος αξιωματικός του στρατού αναρωτιόταν: «Ποιος διάβολος τους είπε, πού το μάθανε, πως το βρασμένο λάδι αντικαθιστά πληρέστατα το ορυκτέλαιο; Μυστήριο! Εγώ ποτέ μου δεν το είχα ακούσει αυτό στο στρατό!. Κι όμως, στον ΕΛΑΣ, από τον Μοριά ως τον Έβρο, όλοι οι σκοπευτές οπλοπολυβόλων είχαν το μπουκαλάκι τους με το βρασμένο λάδι» (Ιστορία της Εθνικής Αντίστασης 1941-1944). Ερωτήματα εύλογα, στα οποία οι απαντήσεις δεν είναι και τόσο γνωστές στο ευρύτερο κοινό. Οι ιστορίες του Κώστα Αλεξάνδρου και του Αλέκου Παπαγεωργίου, που ακολουθούν, θα λύσουν πολλές απορίες, και θα αναδείξουν μια σπουδαία σελίδα της Εθνικής μας Αντίστασης.

Εν μέσω πανδημίας

Στην Ελλάδα ζούμε...

Οι Αζέροι σβήνουν τα ίχνη των Αρμενίων! Συνεχίζεται η πολιτιστική γενοκτονία στο Αρτσάχ

Καταστράφηκε κοιμητήριο του 18ου αιώνα

Αρμενία – Αζερμπαϊτζάν: Δεύτερο νεκροταφείο καταστράφηκε στο κατεχόμενο έδαφος Αρτσάχ από το Αζερμπαϊτζάν. Οι γενοκτονικές προθέσεις του Αλίγεφ. Τα νεκρά σώματα Αρμενίων στρατιωτών

Την καταστροφή αρμενικού κοιμητηρίου στο χωριό του Σγκνάχ στο κατεχόμενο έδαφος από τις αζερικές δυνάμεις του Αρτσάχ (Ναγκόρνο-Καραμπάχ) καταγγέλουν το «Παρατηρητηρίου Μνημείων» και το «Παρατηρητήριο της Κληρονομιάς του Καυκάσου».

Όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, η περιοχή ισοπεδώθηκε προκειμένου να γίνει η σύνδεση οδικού δικτύου! Οι φωτογραφίες μαρτυρούν το πολιτιστικό έγκλημα.

Χωρίς λόγια

Διπολισμός με ενάμισι κόμμα;

Του Ρούντι Ρινάλντι

Ανοίγουν τα πάντα λόγω καλοκαιριού (πάλι με τυχοδιωκτικό τρόπο) και αναμένονται οι τουρίστες. Πολιτικός κόσμος, κυβέρνηση και επιχειρηματικός κόσμος σχεδιάζουν το πώς θα «απορροφηθούν» τα λεφτά (και είναι πολλά τα λεφτά…) του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας. Ποιος θα διαχειριστεί το πακέτο, ποιοι θα ωφεληθούν από αυτό, δηλαδή μεγάλος ανταγωνισμός με πολλά επεισόδια. Οι δημοσκοπήσεις σαν να βγαίνουν με καρμπόν, δεν παρουσιάζουν καμία έκπληξη. Η κοινωνία ζαλισμένη, κουρασμένη, παρακολουθούσε στην καραντίνα τις «Άγριες μέλισσες» κι όταν τελείωσε το σίριαλ για φέτος, παρακολουθεί παγωμένη και αποσβολωμένη το έγκλημα στα Γλυκά Νερά – όπου ο πιλότος έγινε πρώτα τέρας και μετά «Μπάμπης». Κι αμέσως μετά βλέπει τι έκανε ένας παπάς στην Μονή Πετράκη με το βιτριόλι. Από κοντά καύσωνας, χρέη, αλλά και σχέδια για αποδράσεις κάθε είδους.

Ναι, αλλά η κυβέρνηση δεν σταματά το «έργο» της, και η αντιπολίτευση της κρατά γερά το φανάρι. Είναι εντελώς ψεύτικη εικόνα ότι τάχα συγκρούονται δύο παρατάξεις, δύο κόσμοι, δύο πολιτικές.

Το μήνυμα που ελήφθη από όλους

Για τα επόμενα χρόνια, όσο αφορά την οικονομική πολιτική δεν υπάρχει άλλος δρόμος από αυτόν που χαράσσει το πακέτο των 50-60 δισεκατομμυρίων του Ταμείου Ανάκαμψης. Αυτό το έχουν χωνέψει καλά όλοι: πολιτικός και επιχειρηματικός κόσμος. Σε αυτόν τον καμβά θα προχωρήσουν ό,τι και να γίνει στο πολιτικό επίπεδο. (κάνουμε μια αφαίρεση για το τι μπορεί να προκληθεί από την πορεία της πανδημίας, που καθόλου δεν έχει τελειώσει).

Το Τέρμα της Ακροδεξιάς Διολίσθησης της Ν.Δ. είναι ο Κοινοβουλευτικός Φασισμός

Του Γιάννη Περάκη

Η Ν.Δ. ανακοίνωσε τα νέα μέτρα. Η πεμπτουσία των νέων μέτρων, απαριθμούνται:
α) «Προνόμια» για τους εμβολιασμένους,
β) Η προσπάθεια να αρχίσει «εμφύλιος» πόλεμος μεταξύ των εμβολιασμένων και των μη,
γ) Εκτόξευση απειλών ενάντια στους αρνητές ότι θα πεθάνουν της πείνας (στέρηση επιδομάτων) σε περίπτωση νέας πανδημίας.
Όλα αυτά με έναν τρόπο πολιτικής διακυβέρνησης,όπως:
1) τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου,
2) την υποβάθμιση της βουλής και της κοινοβουλευτικής διαδικασίας και
3) μπαράζ αντιλαικών μέτρων:στην εργασία, παιδεία, υγεία, ξήλωμα του δημόσιου τομέα και «δωρεάς» της περιουσίας του Ελληνικού λαού (ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ).
Όλα τα προηγούμενα είναι η μαγιά και η χημεία, για την ανάπτυξη του κρυπτοφασισμού.Ας μην κρυβόμαστε, του μπολιάσματος του φασισμού σε κυβέρνηση και σε πολίτες.

Η λίστα του Ουμπέρτο Έκο με τα κοινά χαρακτηριστικά του φασισμού

Το φασιστικό παιχνίδι μπορεί να παίξει σε πολλές μορφές και το όνομα του παιχνιδιού δεν αλλάζει. Από τα 14 χαρακτηριστικά βάσει της λίστας του Έκο. Θα απαριθμήσουμε ορισμένα που ταιριάζουν με το «κλίμα των ημερών». Πολλά από αυτά είναι αντιφατικά μεταξύ τους και ταιριάζουν επίσης σε άλλα είδη δεσποτισμού ή φανατισμού, αλλά ένα από αυτά αρκεί για να επιτρέψει στον φασισμό να εξαπλωθεί γύρω του.

Ο αθόρυβος «θάνατος» του μελισσοκόμου

Του Αβραάμ Ιωαννίδη

Γνωρίζουμε όλοι, πόσο κομβική είναι η εργασία των επικονιαστών για τον πλανήτη μας και για την ίδια μας τη ζωή. Οι μελισσοκόμοι το γνωρίζουν πολύ καλά. Δυστυχώς όμως αυτός ο κλάδος που είναι πραγματικά ιδιαίτερα υποσχόμενος, ίσως σε μερικά χρόνια να είναι μια ανάμνηση ή απλά ένα χόμπι για ρομαντικούς, αν δεν λάβουμε σοβαρά υπόψη τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μελισσοκόμοι.

Υπάρχουν αρκετοί λόγοι που δυσχεραίνουν το έργο των μελισσών, όλοι σχετιζόμενοι με τη φύση, όπως:
Η αύξηση των μέσων θερμοκρασιών το χειμώνα και η εμφάνιση της άνοιξης πρώιμα.
Ο μειωμένος χρόνος ανθοφορίας, όλων σχεδόν των φυτών, δημιουργεί ελλείψεις σε τροφές και ιδιαίτερα σε γύρη.
Η μεγάλη αστάθεια που παρουσιάζουν τα τελευταία χρόνια, τα «σίγουρα χαρτιά» της μελισσοκομίας μας – δηλαδή οι μελιτοεκκρίσεις του πεύκου και του έλατου.
Οι μεγάλες απώλειες σε πληθυσμούς που προκύπτουν από την έξαρση της Βαρρόα και των άλλων ασθενειών που αυτή προκαλεί.
Οι πυρκαγιές που εξοντώνουν χιλιάδες στρέμματα δάσους.
Τα φυτοφάρμακα που σκοτώνουν χιλιάδες μέλισσες.

Μην είστε μίζεροι...

Το ταμπού των εθνικών ιδιαιτεροτήτων

Του Ιάσωνα Καπετανίδη

Εξ αφορμής του νέου περιστατικού βιασμού της 19χρονης από ομοεθνείς της και του τρόπου που παρουσιάστηκε στα διαδικτυακά μέσα της Αριστεράς

-Όταν ο Finnley έγραφε το εμβληματικό του έργο για την Ελληνική Επανάσταση, περιγράφοντας την προεπαναστατική εθνική, κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα των Οθωμανικών Βαλκανίων, όταν έλεγε ότι οι Βούλγαροι και Σέρβοι είναι αγρότες και κτηνοτρόφοι, οι Τούρκοι δημόσιοι υπάλληλοι και στρατιωτικοί και οι Έλληνες αγωγιάτες (έμποροι) και πραματευτάδες, το σίγουρο είναι ότι δεν πέρασε ποτέ απ’ το μυαλό του ότι μπορεί να κατηγορηθεί για ρατσιστικά στερεότυπα. Όταν μίλαγε για τους Αλβανούς ας πούμε, περιέγραφε πως το τραχύ τοπίο της Αλβανίας, το φτωχό έδαφος, η σχετική απομόνωση και η κοινωνική πραγματικότητα -οι «φάρες»- σφυρηλάτησαν το χαρακτήρα του Αλβανού και οδήγησαν την περίοδο που εξετάζει, στο να αναδειχτούν οι Αλβανοί σε μια σκληρή πολεμική φυλή που πουλούσε υπηρεσίες στους Αγάδες και Μπέηδες, να αποτελούν το πιο αξιόμαχο τμήμα του Οθωμανικού στρατού και να φτάνουν να ελέγχουν την Σουλτανική διαδοχή. Ασφαλώς λοιπόν ο Finnley δεν ανακάλυψε κάποιο «φυλετικό» χαρακτηριστικό των Αλβανών, αλλά τις κοινωνικο-οικονομικές και ιστορικές αιτίες που δημιούργησαν ένα φαινόμενο.

«Απαρτχάιντ»... Ελλάδα ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΚΚΕ-Κιναλ-ΜΕΡΑ25 και Cia...

Εκδήλωση Μνήμης «Αντίσταση, Αξιοπρέπεια, Ελευθερία»

«Από την 1η μέχρι τις 11 Ιουλίου, ομάδα Κυπρίων μοτοσικλετιστών θα βρίσκεται στην Ελλάδα για να βαδίσει σε μονοπάτια ιστορικής συνέχειας, με γνώμονα τον αγώνα της μνήμης ενάντια στη λήθη και κουβαλώντας την επιμονή για δικαιοσύνη των θυσιών του Τάσου και του Σολωμού.

Από τη Θεσσαλονίκη και τη Μακεδονία, θα φτάσουν στις Καστανιές του Έβρου,στην Αλεξανδρούπολη, στο χωριό Αυξέντιο, μεταφέροντες τη σκυτάλη του Αυξεντίου. Από εκεί, θα γίνουν ένα με την ιστορία, στο Οχυρό Ρούπελ, στο Σιδηρόκαστρο του Γεώργιου Κατσάνη, στα Ιωάννινα του Χριστόδουλου Σώζου, στο Μεσολόγγι της ηρωικής εξόδου, στα αντιφασιστικά Καλάβρυτα, στο Παλαμήδι του Κολοκοτρώνη, στο Ναύπλιο, την πρώτη πρωτεύουσα, στη Σπάρτη του Λεωνίδα, στον βυζαντινό Μυστρά, στον Πειραιά, στην αλύγιστη Κρήτη, στην Αθήνα. Στο οδοιπορικό που φέρει ομώνυμο τίτλο, η μνήμη θα τρέξει ξανά και θα συναντήσει Έλληνες από κάθε γωνιά, με σκοπό να τονιστεί η σημασία του κοινού αγώνα Ελλάδας – Κύπρου. Για τον Τάσο, τον Σολωμό, την ιστορία, την ελευθερία και τη δικαιοσύνη.