Το blog του Βύρωνα
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑ
Δευτέρα 21 Ιουλίου 2025
Ρ. Ρινάλντι : Να παραμερίσουμε την μετριοκρατία και τους "σωτήρες" - "Η Ελλάδα που θέλουμε"
Κυριακή 20 Ιουλίου 2025
Γλυπτά του Παρθενώνα: μια ιστορική αδικία που τη διαιωνίζουν τα υπολείμματα της βρετανικής αποικιοκρατίας
Του Δημήτρη Μάρτου
Ακόμη και σήμερα δεν λείπουν οι Βρετανοί διανοούμενοι και πολιτικοί, που ψάχνουν απεγνωσμένα λόγους για να δικαιολογήσουν την πράξη της αρπαγής και κατακράτησης ελληνικών μνημείων στο Λονδίνο. 36 σημαίνοντα πρόσωπα της πολιτικής και πανεπιστημιακής κοινότητας του Ηνωμένου Βασιλείου υπέγραψαν μια επιστολή (11-7-2025), με την οποία προσπαθούν να εμποδίσουν τις συνομιλίες για την «επανένωση» των Γλυπτών του Παρθενώνα.
Θεωρούν αυτές τις συνομιλίες «διαστρέβλωση της πορείας της ιστορίας για πολιτικούς και ιδεολογικούς λόγους», ότι η «απομάκρυνση των Μαρμάρων από την Αθήνα έγινε για συγκεκριμένους πολιτιστικούς λόγους τους οποίους έχουμε καθήκον να σεβαστούμε και να κατανοήσουμε», ότι δεν αναγνωρίζουν τις έρευνες και τις δημοσκοπήσεις που ζητούν την επιστροφή των Γλυπτών και ακόμη ότι «η μυστικότητα των διαπραγματεύσεων ενδέχεται να συνιστά παραβίαση των θεσμικών καθηκόντων που οι επίτροποι των μουσείων οφείλουν προς το κοινό».
Εν κατακλείδι, καλούν την Κυβέρνηση του Κιρ Στάρμερ και το ΔΣ του Βρετανικού Μουσείου «να αναστείλουν κάθε συζήτηση περί μεταβίβασης, μόνιμου δανεισμού ή αποδέσμευσης των Μαρμάρων του Έλγιν μέχρι να πραγματοποιηθεί πλήρης δημόσια επανεξέταση».
Αν και η λεγόμενη «Συμφωνία του Παρθενώνα» στηρίζεται στη λογική του δανεισμού των Γλυπτών στην Ελλάδα, με ταυτόχρονο δανεισμό άλλων αρχαιοτήτων από την Ελλάδα στο Βρετανικό Μουσείο, οι «36» διαφωνούν ακόμη και σε αυτήν την «κατευναστική», εκτονωτική και μάλλον εκφυλιστική, για το δίκαιο της επιστροφής, συμφωνία των δανειστικών ανταλλαγών.
Το φοβικό σύνδρομο δεν έσωσε ποτέ το θύμα… Η ήττα του 1974, δεν είναι δικαιολογία για αποδοχή της υποταγής
Ο κ. Λουκάς Αξελός, συγγραφέας- διευθυντής των εκδόσεων «Στοχαστής» και του περιοδικού «Τετράδια». Φωτογραφία από τους διοργανωτές της εκδήλωσης. 23/06/2024
Στην Αίθουσα Εκδηλώσεων του Ιδρύματος Μακαρίου Γ’, της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κύπρου, έγινε η παρουσίαση του αφιερώματος του περιοδικού «Τετράδια» για τα 50 χρόνια από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, την οποία οργάνωσαν οι εκδόσεις ΣΤΟΧΑΣΤΗΣ, το περιοδικό «ΤΕΤΡΑΔΙΑ» και το ΕΡΜΑ.
Για το αφιέρωμα μίλησαν ο Αρχιεπίσκοπος Νέας Ιουστινιανής και Πάσης Κύπρου κ. κ. Γεώργιος, και ο Λουκάς Αξελός, Συγγραφέας- διευθυντής των εκδόσεων «Στοχαστής» και του περιοδικού «Τετράδια». Συντονιστής ήταν ο δημοσιογράφος Κώστας Βενιζέλος, Δημοσιογράφος. Παρακάτω δημοσιεύουμε την ομιλία του κ. Αξελού
Του Λουκά Αξελού*
Είμαι ιδιαίτερα συγκινημένος γιατί βρίσκομαι ανάμεσά σας και θέλω να σας ευχαριστήσω για την συμμετοχή σας, όπως θέλω, επίσης, να ευχαριστήσω ειλικρινά τους διοργανωτές της εκδήλωσης αυτής και ιδιαίτερα τους αγαπητούς φίλους και συντρόφους Πέτρο Παπαπολυβίου και Κώστα Βενιζέλο, αλλά και το βιβλιοπωλείο ΕΡΜΑ, για την σημαντική βοήθειά τους στην παρουσίαση του αφιερώματος αυτού.
Η ομιλία μου αυτή δεν φιλοδοξεί να προσθέσει κάτι το καινούργιο στην μέχρι σήμερα έρευνα γύρω από το Κυπριακό. Στηρίζεται όμως στο πραγματικό γεγονός ότι η διαρκής ενασχόλησή μου επί μισόν και πλέον αιώνα γύρω από το υπ’αρ. 1 Εθνικό μας Ζήτημα, με οδηγεί στην διαπίστωση ότι αν και τα πλείστα από τα όσα ζητήματα το συγκροτούν έχουν εξαντλητικά αναλυθεί και αποκαλυφθεί στις πραγματικές τους διαστάσεις, εξακολουθούν να αποτελούν, όταν δεν παρακάμπτονται ή αποσιωπώνται, ζητούμενο από ένα σημαντικό τμήμα του πολιτικού και επιστημονικού κόσμου.
Η εθνική ταυτότητα του λαού μας στην Κύπρο, είναι πέρα από κάθε αμφιβολία ελληνική, και δεν μπορεί παρά να αναζητιέται στον μεσογειακό χώρο, και προπαντός στην σύνδεσή της με την υπόλοιπη Ελλάδα.
Είναι χαρακτηριστικό της συνείδησης που είχε σύμπας ο Ελληνισμός για την ελληνικότητα της νήσου, το Μνημόνιο του Ιωάννη Καποδίστρια στην διάσκεψη των πρεσβευτών στον Πόρο τον Σεπτέμβριο του 1828, όπου σαφώς διατυπώνεται πως η Κύπρος ανήκει μαζί με τα άλλα μας νησιά στο σύνολο που πρέπει να νοείται με τον όρο Ελλάς, αφού «η ιστορία και τα μνημεία της αρχαιότητας, όλα εν ενί λόγω επιμαρτυρούσιν ότι είναι της Ελλάδος διαμερίσματα».
Την εκπληκτική αυτή ιστορική πραγματικότητα, που παρ’ όλη την σφοδρή αντιστράτευση της γεωγραφίας και των πολεμίων, επέβαλαν για 3.500 χρόνια οι Έλληνες της Κύπρου, διατηρώντας την ακριτικό προμαχώνα του νησιωτικού Ελληνικού Κόσμου έχει επισημάνει η διεθνής κοινότητα.
Κυριακή 13 Ιουλίου 2025
Υπόθεση Λεονάρντο Μπερτουλάτσι: Ένα «δώρο» του Μιλέι στη Μελόνι από «το παρελθόν που δεν περνάει»
Μια ιστορία που υπενθυμίζει ότι τα αδικήματα αμφισβήτησης του κρατικού μονοπωλίου στην άσκηση βίας παραμένουν εσαεί απαράγραπτα.
Του
Λεωνίδα Βλάσση
Την
Τρίτη 1η Ιουλίου, μετά την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου της Αργεντινής, με
την οποία απέρριψε την έφεση κατά της έκδοσής του, ο 75χρονος Λεονάρντο
Μπερτουλάτσι, 45 χρόνια μετά τη φυγή του από την Ιταλία, συνελήφθη στο Μπουένος
Άιρες. Μεταφέρθηκε σε κέντρο κράτησης, εν αναμονή της απέλασής του για την
έκτιση της ποινής κράτησης, στην οποία έχει καταδικαστεί για αδικήματα
σχετιζόμενα με τη συμμετοχή του, τη δεκαετία του 1970, στη δράση της ένοπλης
κομμουνιστικής οργάνωσης Ερυθρές Ταξιαρχίες (Brigate Rosse), των οποίων και
υπήρξε μέλος στην πόλη της Γένοβας.
Εδώ
και σχεδόν ένα χρόνο, από τις 29 του περασμένου Αυγούστου, ο ηλικιωμένος Ιταλός
βρισκόταν σε κατ’ οίκον περιορισμό στο σπίτι του στην αργεντίνικη πρωτεύουσα,
μετά την ανάκληση του πολιτικού ασύλου που του είχε χορηγηθεί το 2004, έπειτα
από απόφαση του ομοσπονδιακού δικαστηρίου, επί της κεντροαριστερής κυβέρνησης
Νέστορ Κίρχνερ, με την οποία του αναγνωριζόταν η ιδιότητα του πολιτικού
πρόσφυγα, αφού είχε καταδικαστεί από την ιταλική δικαιοσύνη ερήμην, κάτι που
δεν προβλέπεται δικονομικά στην Αργεντινή.
Σύμφωνα με δηλώσεις του συνηγόρου του, Ροδόλφου Γιανζόν, η σύλληψή του με σκοπό την άμεση μεταφορά του στην Ιταλία αποτελεί «σκάνδαλο και λαμβάνει χώρα ενώ είναι ακόμα ανοιχτή η έφεση ενάντια στην ανάκληση της ιδιότητας του πολιτικού πρόσφυγα από τις αρχές της κυβέρνησης του Χαβιέρ Μιλέι». Ο έμπειρος Αργεντινός δικηγόρος υπεράσπισης ανθρωπίνων δικαιωμάτων ανακοίνωσε επίσης την πρόθεσή του να κινηθεί νομικά για την υπόθεση και σε διεθνή επίπεδο. Παράλληλα τόνισε πως πρόκειται για μια ανάκληση που, για να έχει νομική ισχύ μετά την απόρριψη της έφεσης, πρέπει πρώτα να επικυρωθεί από τις δικαστικές αρχές.
Μαρία Καρυστιανού
Ζούμε σε μια χώρα που η Ειρήνη Μουρτζίκου έδωσε από πέντε συνεντεύξεις σε όλα τα κανάλια και η Μαρία Καρυστιανού ούτε μία...
Σάββατο 12 Ιουλίου 2025
«Το δουλεμπόριο»- Η αλήθεια για το μεταναστευτικό όπως την γράφει ο Στάθης Σταυρόπουλος
Πρώτον: η Δύση εξαπολύει πολέμους, διασπείρει τη φτώχεια κι εξάγει «Δημοκρατία», με αποτέλεσμα να δημιουργεί συνεχώς προσφυγικά κύματα (και από εμπόλεμες χώρες, και από απλώς φτωχές).
Δεύτερον: τερατώδεις μηχανισμοί στη Δύση βγάζουν δισεκατομμύρια και από την διακίνηση (το δουλεμπόριο) και από την εκμετάλλευση των προσφύγων ως άλλων σκλάβων στην παραγωγή ( βιομηχανική και αγροτική καταστρέφοντας ταυτοχρόνως τα εργασιακά δικαιώματα των εγχώριων εργατών και εργαζόμενων.
Μέσω των ΜΚΟ όχι μόνον διακινούνται δισεκατομμύρια για την υποδοχή και διαχείριση προσφύγων, αλλά ξεπλένονται διεσεκατομμύρια και δισεκατομμύρια μαύρου χρήματος.
Τρίτον: μέσα στους πρόσφυγες παρεισφρύουν βαλτοί ,πράκτορες, φανατικοί, ισλαμιστές και κάθε άλλης καρυδιάς καρύδι, οι οποίοι συντηρούν στις χώρες υποδοχής τον «πόλεμο των πολιτισμών». Με τον οποίον οι άρχουσες τάξεις διαχειρίζονται τους γηγενείς πληθυσμούς στην κατεύθυνση του φόβου, της εξαθλίωσης και της χειραγώγησης. Και του αυταρχισμού.
Οι αμοιβές των Ελλήνων εργαζομένων τελευταίες σε όλη την ΕΕ
Ήρθαν τα νέα ντροπιαστικά δεδομένα απ' τη Eurostat: Η Ελλάδα πάλι τελευταία σε αμοιβές εργαζομένων προς ΑΕΠ το 2024, με τη μεγαλύτερη μείωση στην Ευρώπη την τελευταία τετραετία (-4 μονάδες του ΑΕΠ). Την τελευταία τετραετία, το ελληνικό ΑΕΠ έχει αυξηθεί κατά 7787€ ανά εργαζόμενο ενώ οι μισθοί προς ΑΕΠ έχουν μειωθεί 8110€ ανά εργαζόμενο!!!
Η Ελλάδα το 2024 είναι τελευταία στην ΕΕ σε #μισθούς ως προς ΑΕΠ με τους μισθούς να ανέρχονται μόλις στο 35% του ΑΕΠ, 13 μονάδες του ΑΕΠ χαμηλότερα από τον ΜΟ της ΕΕ (47,9%). Οι εργαζόμενοι στην #Ελλάδα δηλαδή παίρνουν 26 δις λιγότερα από τον ΜΟ της #ΕΕ που αντιστοιχούν σε 6012 ευρώ τον χρόνο στον κάθε απασχολούμενο (4,384 εκατομμύρια) ή 501 ευρώ λιγότερα τον μήνα από τον μέσο Ευρωπαίο.
Που πήγε η αύξηση του ΑΕΠ από το 2020 στο 2024? Το ΑΕΠ της Ελλάδας από το 2020 έχει αυξηθεί 34 δις (δηλαδή 7787€ το έτος ή 648€ τον μήνα ανά #εργαζόμενο) και οι μισθοί ως προς ΑΕΠ έχουν μειωθεί κατά 4 ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ (η μεγαλύτερη μείωση στην Ευρώπη), δηλαδή κατά 8.110 ευρώ ετησίως ή 675€ τον μήνα (!) : Μισθοί προς ΑΕΠ 2020:39% Μισθοί προς ΑΕΠ 2024:35%
Πόσα από τα λαμόγια του ΟΠΕΚΕΠΕ ψήφισαν ΝΑΙ πριν δέκα χρόνια;
Του Πάσχου Λαζαρίδη
Παρασκευή 11 Ιουλίου 2025
Μελέτης Μελετόπουλος : Η Κίνηση των 91 και τα σενάρια για Σαμαρά- Καραμανλή
Πέμπτη 10 Ιουλίου 2025
Τετάρτη 9 Ιουλίου 2025
Ιστορικό βίντεο με τον Οτσαλάν να καλεί σε παράδοση όπλων τους Κούρδους και στροφή στη νόμιμη δράση
O Αμπντουλάχ Οτσαλάν, ο ηγέτης του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK), εμφανίστηκε σε βίντεο την Τετάρτη, για να δηλώσει ότι ο ένοπλος αγώνας εναντίον της Τουρκίας έχει τελειώσει. Ο ίδιος ήταν μπροστά στην κάμερα μαζί με άλλα 6 φυλακισμένα στελέχη του PKK, ενώ το κείμενο πρέπει να ήταν προσυμφωνημένο με την τουρκική κυβέρνηση, που τον κρατά φυλακισμένο στο Ιμραλί, εδώ και 26 χρόνια.
Δευτέρα 7 Ιουλίου 2025
Μέρες Ιουλίου 2015 Τι λέγεται, τι έγινε, πού βρισκόμαστε 10 χρόνια μετά
Του Ρούντι Ρινάλντι
Το δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου 2015 σημάδεψε την Ελλάδα σε μια πολύ κρίσιμη στιγμή. Για μια βδομάδα σχεδόν, από την αναγγελία της διεξαγωγής του δημοψηφίσματος έως μία μέρα μετά από αυτό, έγινε ένας «σεισμός» στη χώρα. Η νύκτα της 5ης Ιουλίου προς 6η Ιουλίου και όσα έγιναν μέχρι το μεσημέρι της 6ης Ιουλίου με τη σύνοδο των αρχηγών των κομμάτων, ακόμα απασχολούν. Πολλά δεν έχουν διευκρινιστεί, ενώ συσκοτίζονται ουσιώδη ζητήματα. Καθώς συμπληρώνονται 10 χρόνια από τότε, γράφονται πολλά. Ο Τσίπρας ζητά να δημοσιοποιηθούν τα πρακτικά της συνόδου αρχηγών, η Μέρκελ επισκέπτεται την Αθήνα και «θυμάται» πόσο δύσκολες στιγμές πέρασε κι αυτή κ.ο.κ. Υπάρχει κάποιο ενδιαφέρον για το ζήτημα…
Τι λέγεται για εκείνες τις μέρες
Η κυρίαρχη (αστική) άποψη είναι ότι εκείνες τις μέρες η χώρα έφτασε στον γκρεμό, αλλά ευτυχώς σώθηκε την ύστατη στιγμή χάρη στην ψύχραιμη στάση ορισμένων διεθνών δυνάμεων (Μέρκελ-Ομπάμα-Ολάντ) που δεν ήθελαν να εκδιωχθεί η Ελλάδα από την Ε.Ε. Βοήθησε επίσης, λένε, η αποφασιστική στάση των «Μένουμε-Ευρώπη» κομμάτων και παραγόντων (κόμματα που υποστήριξαν το «Ναι», συν Στουρνάρας και Σία), όπως και η «στροφή» ή «κωλοτούμπα» του Τσίπρα. Αυτός, λένε, μάλλον κατάλαβε ότι δεν υπήρχε άλλη επιλογή και αποδέχθηκε όλους τους όρους που τέθηκαν τελεσιγραφικά το βράδυ της 5ης Ιουλίου, επικυρώθηκαν δε την επομένη στη σύνοδο των αρχηγών. Έτσι λίγες μέρες μετά υπέγραψε τη συμφωνία με την Κομισιόν, ενώ στις 14 Αυγούστου υπερψηφίστηκε το 3ο μνημόνιο από 222 βουλευτές (Υπενθύμιση: Τη συμφωνία, εκτός από τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ, υπερψήφισαν η Ν.Δ., το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ. Κατά ψήφισαν 64 βουλευτές, και 11 «παρών». 43 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ καταψήφισαν).
Η επικέντρωση στην υποτιθέμενη «κωλοτούμπα» του 2015 δεν επιτρέπει ούτε την πραγματική αποτίμηση ούτε την ουσιαστική κριτική
Του Παναγώτη Σωτήρη
Τα πρακτικά της σύσκεψης των πολιτικών αρχηγών
επιτρέπουν πολύ πιο σοβαρή αποτίμηση των στρατηγικών ελλειμμάτων που είχε η
τότε εκδοχή της Αριστεράς. Αρκεί να μην αναζητούμε «ευκολίες σκέψης».
Το in είχε μια μεγάλη δημοσιογραφική επιτυχία. Και την είχε κατά
βάση γιατί υπήρχε μέχρι τώρα μια παράλογη άρνηση να δοθούν στη δημοσιότητα τα
πρακτικά του Συμβουλίου των Πολιτικών Αρχηγών παρότι δεν είναι απόρρητα και
παρότι αναμφίβολα επιτρέπουν μια καλύτερη αποτίμηση γεγονότων, χωρίς στην
πραγματικότητα να αποκαλύπτουν «μυστικά του κράτους».
Το δημοσίευμα
ήταν πλήρες, είχε τις βασικές τοποθετήσεις και αποτύπωνε ακριβώς τι έγινε σε
εκείνη τη σύσκεψη. Και με αυτό τον τρόπο εξυπηρετούσε μια βασικά
αναγκαιότητα: να έχουμε όλα τα δεδομένα για να μπορούμε να κρίνουμε τι ακριβώς
συνέβη τότε. Ο καθένας και η καθεμιά μπορούν να κάνουν την αποτίμησή τους.
Αυτό που υπογραμμίζει το συγκεκριμένο δημοσίευμα είναι αυτό που
διαισθανόμασταν και τότε: η πολιτική γραμμή της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα από
την πρώτη στιγμή που ανέλαβε την εξουσία ορίζοντα είχε ουσιαστικά τη
διαπραγμάτευση με τους δανειστές για μια λιτότητα και ένα Μνημόνιο με
ημερομηνία λήξης.
Η κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα δεν είχε ποτέ γραμμή ή τοποθέτηση
για μια ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ένωση, είτε αυτό αφορούσε την έξοδο από το ευρώ,
είτε πολύ περισσότερο την έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Ούτε είχε γραμμή ποτέ
για μονομερή στάση πληρωμών ή διαγραφή του χρέους, παρά μόνο για αναδιάρθρωση
του χρέους ύστερα από διαπραγμάτευση με τους δανειστές.
Προφανώς και υπήρχαν εντός του ΣΥΡΙΖΑ, συμπεριλαμβανομένου του υπουργικού συμβουλίου, φωνές που υποστήριζαν ότι η έξοδος από τα μνημόνια απαιτούσε αυτού του είδους της ρήξη. Όμως, είχαν αποδεχτεί ήδη από το 2012 ότι η κυρίαρχη γραμμή του κόμματος, αυτή που εκπροσωπούσε ο Αλέξης Τσίπρας, δεν περιλάμβανε τη ρήξη.
Κυριακή 6 Ιουλίου 2025
Σκέψεις για το ιστορικό ΟΧΙ στο Ευρωενωσιακό πραξικόπημα στην Ελλάδα το 2015 που είχε ταξικό πρόσημο!
Του Κωστή Μπασσογιάννη
Την περίοδο της ελληνικής κρίσης δεν υπήρχαν Γερμανοί «φιλέλληνες» και «ανθέλληνες». Υπήρχαν μόνο Γερμανοί που σκέφτονταν γερμανικά, κατά την αντίληψη των οποίων η χώρα μας έπρεπε να τιμωρηθεί
Του Γιώργου Χαρβαλιά
Σάββατο 5 Ιουλίου 2025
Σχέδιο: «Λιγότερη Ελλάδα»
Το editorial του Δρόμου της Αριστεράς που κυκλοφορεί
Παγκόσμιες εταιρείες «κερδίζουν από τη γενοκτονία» στη Γάζα
Παρασκευή 4 Ιουλίου 2025
Τετάρτη 2 Ιουλίου 2025
Τρίτη 1 Ιουλίου 2025
Νέο αντεργατικό νομοσχέδιο – τερατούργημα: «Διευθέτηση» της 13ωρης δουλειάς με τις ευλογίες της ΕΕ
Η οριστική ταφόπλακα στο 8ωρο και στον σταθερό χρόνο εργασίας μπαίνει με το νέο νομοσχέδιο που παρουσίασε το μεσημέρι της..
Η οριστική ταφόπλακα στο 8ωρο και στον σταθερό χρόνο εργασίας μπαίνει με το νέο νομοσχέδιο που παρουσίασε το μεσημέρι της Δευτέρας το υπουργείο Εργασίας καθώς προβλέπει μεταξύ άλλων την καθιέρωση των 13 ωρών δουλειάς σε έναν εργοδότη και την εργασία λάστιχο μέσω της διευθέτησης του χρόνου εργασίας σύμφωνα με τις ανάγκες της εργοδοσίας.
Και μετά από όλα αυτά μόνο ειρωνική μπορεί να χαρακτηριστεί η φράση της υπουργού Ν. Κεραμέως ότι το νομοσχέδιο προβλέπει «πιο δίκαιη αγορά εργασίας για τους εργαζόμενους και τους εργοδότες» (!).
Το σχέδιο νόμου έρχεται ως συνέχεια των εκτρωματικών νόμων των προηγούμενων χρόνων όπως η διευθέτηση του εργάσιμου χρόνου με 10ωρη δουλειά χωρίς προσαύξηση (ν. Χατζηδάκη), όπου τα περισσότερα άρθρα ψηφίστηκαν από την κυβέρνηση της ΝΔ μαζί με ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ και η απασχόληση σε πολλαπλούς εργοδότες μέχρι και 13 ώρες τη μέρα (ν. Γεωργιάδη), οι συμβάσεις «ελάχιστης προβλεψιμότητας», η 6ημερη εργασία και η «ψηφιακή κάρτα» που ουσιαστικά γίνεται εργαλείο μέτρησης της «ευελιξίας».
Τι περιλαμβάνει το νομοσχέδιο
Θεσμοθετείται η 13ωρη εργασία σε έναν εργοδότη, μετά και το νόμο έκτρωμα του Γεωργιάδη που προέβλεπε σε 2 εργοδότες. Συγκεκριμένα, η εργοδοσία θα μπορεί να προσθέτει στο 8ωρο εκτός από τη μία ώρα υπερεργασία (9η ώρα) και τις 3 ώρες υπερωρία άλλη μία ώρα υπερωρία φτάνοντας σύνολο τις 13!
Δέκα χρόνια πριν: Η μεγάλη κωλοτούμπα
Παρότι
μετά την προκήρυξη του δημοψηφίσματος το “όχι” δέχθηκε πανταχόθεν πυρά, παρότι
δεν πρόσφερε φερέγγυα πολιτική προοπτική, παρότι η κατάρρευση ήταν σε απόσταση
αναπνοής, στις κάλπες σάρωσε. Ο κύριος λόγος είναι ότι εξέφρασε την υπαρξιακή
ανάγκη της πλειοψηφίας των Ελλήνων να αντιδράσουν στον στραγγαλισμό της χώρας
και να μην συνυπογράψουν με την ψήφο τους την εκβιαστική υπαγωγή της ελληνικής
κοινωνίας σε πρόσθετη εξοντωτική λιτότητα.
Κατά τα άλλα, τα κοινωνικά στρώματα που
απείχαν από τον γκρεμό κατά κανόνα ψήφισαν “ναι”, φοβούμενα το ορατό δια γυμνού
οφθαλμού ενδεχόμενο να προκληθεί κατάρρευση και χάος. Αντιθέτως, τα τμήματα του
πληθυσμού που είχαν πέσει στον γκρεμό ή ήταν κοντά στο χείλος του ψήφισαν τότε
κατά κανόνα “όχι”. Το 61,3% που ψήφισε “όχι” στο δημοψήφισμα, έστειλε ένα
ισχυρό πολιτικό μήνυμα. Υπογράμμισε κατά αναμφισβήτητο τρόπο ότι οι Έλληνες δεν
ήθελαν την εξοντωτική λιτότητα που τους σερβίριζε το ευρωιερατείο και εν μέρει ευαισθητοποίησε
την ευρωπαϊκή κοινή γνώμη.
Η σαρωτική νίκη του “όχι”, όμως, δεν άλλαξε τον συσχετισμό δυνάμεων, ούτε την κατάληξη εκείνης της σύγκρουσης. Συνέβαλε, ωστόσο, στο να διατηρήσει ο ελληνικός λαός τον αυτοσεβασμό του. Αυτό μπορεί να είναι άυλο, αλλά δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητο. Δεδομένου, πάντως, ότι τη στρόφιγγα της ρευστότητας των ελληνικών τραπεζών την έλεγχε η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, οι του ευρωιερατείου είχαν τη δυνατότητα να προκαλέσουν έμφραγμα στην ελληνική οικονομία και το έπραξαν. Από εγγυητής των ελληνικών τραπεζών, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα είχε μετατραπεί σε εργαλείο στραγγαλισμού τους και κατ’ επέκτασιν στραγγαλισμού της ελληνικής οικονομίας.
Κυριακή 29 Ιουνίου 2025
O διαταραγμένος Αμερικανός Προτεστάντης (Από τον παρανοικό Αντι-Ρωσισμό στην Αντι-Κινεζική Ψύχωση και από εκεί στην Αντι-Ιρανική Σχιζοφρένεια)
Του Ηλία Παπαναστασίου
Σύντομη εισαγωγή για τον Περσικό Πολιτισμό
Η Περσία έγινε η κοιτίδα ενός από τους λίγους μεγάλους πολιτισμούς που αναπτύχθηκαν στην καρδιά της ίδιας της Ασίας».
Πρώτοι οι Πέρσες έκαναν γνωστή σε όλο τον κόσμο την ύπαρξη του επίγειου παραδείσου κυρίως μέσω με των επιβλητικών κήπων, με αποκορύφωμα τους Κήπους της Βαβυλώνας, ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου.
Ο πλούτος της Μεσοποταμίας είχε εν πολλοίς να κάνει με την αξιοθαύμαστη εκ μέρους των Περσών ανάπτυξη των τεχνικών της άρδευσης που εφαρμόστηκε, για πρώτη φορά, σε ερημικές περιοχές του υψιπέδου, μεταφέροντας νερό από πολύ μακρινές αποστάσεις (η περσική επινόηση αφορούσε στις υδρομαστευτικές στοές, γνωστές ως Κανάτ, που αναπτύχθηκαν και τελειοποιήθηκαν από τον 10ο έως τον 8ο αιώνα).
Γνωστή είναι και η επίδραση των περσικών ποιητικών κειμένων αλλά και των θρησκευτικών αντιλήψεων που έκαναν τους ανθρώπους της Ευρώπης και τον Νίτσε να γράψουν το Τάδε έφη Ζαρατούστρα, ξεδιπλώνοντας την καταλυτική επίδραση που άσκησε ο ζωροαστρισμός, η θρησκεία των αρχαίων Περσών, στο σύνολο της σύγχρονης σκέψης.
Θεός του ζωροαστρικού σύμπαντος, το οποίο μοιράζεται στο καλό πνεύμα (Σπέντα Μαϊνιού) και στο κακό (Άνγκρα Μαϊνιού) είναι ο Ωρομάσδης, ο οποίος υποτίθεται πως έδινε την εντολή στον Βασιλέα των Βασιλέων, Σαχανσάχ, και στους Αχαιμενίδες.
Ακόμα και σήμερα, αν αναλύσει κανείς βιβλία επιστημονικής φαντασίας, μέχρι και το Star Wars, θα δει αναφορές στις παλιές ζωροαστρικές θεωρίες. Κλείνουμε την παρένθεση για τον Περσικό Πολτισμό με μια συγκλονιστική υπενθύμιση
Σάββατο 28 Ιουνίου 2025
Πέμπτη 26 Ιουνίου 2025
Ο εποικισμός της ελληνικής επαρχίας
Της Ευγενίας Σαρηγιαννίδη*
«Των οικιών ημών εμπιπραμένων ημείς άδομεν»
Θουκυδίδης
Ήδη πριν από πέντε περίπου χρόνια σε προφορική δήλωσή της η κ. Ντόρα Μπακογιάννη μας είχε πληροφορήσει για το σχέδιο εποικισμού της ελληνικής υπαίθρου και για το ενδεχόμενο εγκατάστασης μεταναστών (από τους οποίους οι περισσότεροι έχουν εισέλθει καταρχάς παράνομα στη χώρα), σε διάφορα χωριά ανά την επικράτεια. Πιο συγκεκριμένα, δήλωνε ότι η πρόταση που η ίδια είχε καταθέσει ήταν « να διαχωριστούν, να επιμεριστούν σε χωριά και να τοποθετηθούν μεταξύ των χωριών που έχουν ανάγκη από χέρια για να μπορούν να βοηθήσουν και να βρουν δουλειά οι άνθρωποι αυτοί και ταυτόχρονα να υπάρχουν σχολεία, ώστε να μπορούν να πηγαίνουν τα παιδιά τους.» Παράλληλα, διευκρίνιζε στη δήλωσή της ότι «κάτι τέτοιο θα ήταν εφικτό να γίνει, διότι η Ύπατη Αρμοστεία και τα διάφορα προγράμματα πληρώνουν στους ανθρώπους σε αυτά τα συγκεκριμένα χωριά νοίκια τα οποία είναι σημαντικά, όταν κατατίθενται στην οικονομική ζωή ενός χωριού.»…
Αυτά είχε ήδη εξαγγείλει από το 2019 η κ. Μπακογιάννη πολύ πριν έρθει το πλήρωμα του χρόνου και με Προεδρικό Διάταγμα στις 15 Απριλίου 2025, αρ. φύλλου 194 της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως θεσπιστεί επίσημα ότι κάθε οικισμός κάτω των 2.000 κατοίκων θα υποδεχθεί προσωρινά (;) 100 μετανάστες. Με Προεδρικό Διάταγμα παρακαλώ(!), τύπου «αποφασίζουμε και διατάζουμε»… Ποια Βουλή; Ποια αντιπολίτευση; Ποια δημοκρατία; Ποιοι νόμοι; Φαίνεται πως η σημερινή κυβέρνηση έχει μπερδέψει το πολίτευμά μας με την Βασιλεία του Λουδοβίκου ΙΔ’ ο οποίος δήλωνε ευθαρσώς πως «το κράτος είμαι εγώ». Αναλόγως και ο «δημοκρατικά εκλεγμένος» Πρωθυπουργός και ο διορισμένος Πρόεδρος της Δημοκρατίας του, «αποφασίσουν και διατάσσουν» πως στην, κατ’ όνομα ελληνική, κατ’ ουσία σατραπεία, της πρώην ελληνικής επικράτειας, ήρθε η ώρα να αλλάξουμε λαό.
Τετάρτη 25 Ιουνίου 2025
Δευτέρα 23 Ιουνίου 2025
Σήμερα, το μόνο κράτος στην περιοχή που διαθέτει πυρηνικά όπλα είναι το Ισραήλ και τώρα, μαζί με τις Ηνωμένες Πολιτείες, βομβαρδίζει το Ιράν, το οποίο δεν διαθέτει πυρηνικά όπλα
Μαρία Ζαχάροβα:
Κυριακή 22 Ιουνίου 2025
Πώς οι ΗΠΑ διέσχισαν τον μισό πλανήτη για να χτυπήσουν το Ιράν
Η 22α Ιουνίου 2025 θα καταγραφεί ως ιστορική ημέρα
στην παγκόσμια γεωπολιτική σκηνή, καθώς, τις πρώτες πρωινές ώρες, οι ΗΠΑ
προχώρησαν σε συντονισμένη στρατιωτική επίθεση κατά τριών πυρηνικών
εγκαταστάσεων του Ιράν σε Φορντό, Νατάνζ και Ισφαχάν, προκαλώντας παγκόσμια
ανησυχία και αναδιατάσσοντας το σκηνικό στη Μέση Ανατολή.
Η επιχείρηση ξεκίνησε στις 2:30 π.μ. τοπική ώρα Ιράν
και εκτελέστηκε με την δέουσα μυστικότητα και ακρίβεια. Η εγκατάσταση του
Φορντό, το υπόγειο πυρηνικό συγκρότημα που βρίσκεται σε βάθος έως και 90
μέτρων, χτυπήθηκε από έξι βομβαρδιστικά B-2 τα οποία έριξαν συνολικά 12 βόμβες
τύπου GBU-57, γνωστές και ως Massive Ordnance Penetrator, ειδικά σχεδιασμένες
για να διαπερνούν οχυρωμένους υπόγειους στόχους. Ταυτόχρονα, αμερικανικά
υποβρύχια εκτόξευσαν 30 πυραύλους τύπου Tomahawk εναντίον των εγκαταστάσεων της
Νατάνζ και του Ισφαχάν, ενώ επιπλέον δύο βόμβες τύπου GBU-57 αφέθηκαν στο
Natanz από ένα ακόμη B-2.
Από τη βάση της Guam στον Ειρηνικό,
απογειώθηκαν τα αμερικανικά B‑2 Spirit, εφοδιασμένα με τις εξειδικευμένες
διατρητικές βόμβες GBU‑57 MOP, με το Guam να επιλέγεται, διότι προσφέρει
επιχειρησιακή αυτονομία στις ΗΠΑ, σε αντίθεση με τη βάση Diego Garcia στον
Ινδικό Ωκεανό, η οποία ανήκει στο Ηνωμένο Βασίλειο και απαιτεί επίσημη έγκριση
για κάθε στρατιωτική χρήση. Η απόσταση μεταξύ Guam και Ιράν υπερβαίνει τα 9.300
χιλιόμετρα και αντιστοιχεί σε περίπου 12 ώρες πτήσης χωρίς στάση. Για να
καλύψουν αυτή τη διαδρομή, τα B‑2 συνοδεύτηκαν από αεροσκάφη εναέριου
ανεφοδιασμού KC‑46 Pegasus / KC‑135 Stratotanker, τα οποία παρείχαν καύσιμα σε
τουλάχιστον δύο σημεία πάνω από τον Ειρηνικό Ωκεανό.
Το γεγονός ότι τα B‑2 εκτέλεσαν αποστολή στρατηγικού πλήγματος μεγάλης ακτίνας χωρίς ενδιάμεση προσγείωση, απογειούμενα από τη βάση του Guam, πλήττοντας στόχους εντός του Ιράν και επιστρέφοντας απευθείας στη βάση τους, κατατάσσει την επιχείρηση τεχνικά στις πλέον απαιτητικές, που έχουν εκτελεστεί σε πραγματικές συνθήκες. Ο συνδυασμός συνεχούς ανεφοδιασμού, μεγάλης απόστασης και αποφυγής εντοπισμού από εχθρικά ραντάρ καθιστά την αποστολή μοναδική σε πολυπλοκότητα και ρίσκο.
Δευτέρα 16 Ιουνίου 2025
Από την «μαφία της ξαπλώστρας» στην λαϊκή απαξίωση του δημόσιου πλούτου
Της Ευγενίας Σαρηγιαννίδη*
«Στο περιγιάλι το κρυφό κι άσπρο σαν περιστέρι,
Διψάσαμε το μεσημέρι, μα το νερό γλυφό.»
Γιώργος Σεφέρης
Μύρισε καλοκαιράκι… Ήρθε και το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος για να το πιστοποιήσει και τυπικά και οι «Αθηναίοι», όσοι δεν μπόρεσαν να φύγουν σε μακρινούς προορισμούς, έτρεξαν να συνωστισθούν στις παραλίες της Αττικής, εγκαινιάζοντας για φέτος μαζικά το γνωστό μας πλέον… staycation. Επέδειξαν, όπως και πέρυσι, μια ιδιαίτερη προτίμηση για την «Αθηναϊκή Ριβιέρα», περιφρονώντας κάπως τις παραλίες του Αγίου Αντρέα, της Λούτσας, της Ραφήνας, που πριν από κάποια χρόνια κατείχαν πρώτη θέση στις πιο δημοφιλείς επιλογές τους. Αλλά έτσι είναι οι μόδες… έρχονται και παρέρχονται…
Τι άφησαν πίσω τους; Βεβαίως, τα παράγωγα του πολιτισμού και της αισθητικής τους: Βουνά από σκουπίδια, που τα έπαιρνε ο αέρας και τα πέταγε στη θάλασσα, γόπες, σπασμένα μπουκάλια από μπύρες, χάρτινα κυπελάκια του καφέ, μαζί με τα χάρτινα καλαμάκια τους (γιατί είμαστε και οικολόγοι) και διάφορα άλλα παρόμοια που μπορεί κανείς να δει στις επισυναπτόμενες φωτογραφίες ως μια μικρή ένδειξη του τι αφήνουν πίσω τους τα «μπάνια του λαού» στις ελεύθερες παραλίες…
Παράλληλα, όπως διαβάσαμε σε δημοσίευμα στον ιστότοπο newsprime[1] που καταγγέλλει την «μαφία της ξαπλώστρας» ειδικά στην «Αθηναϊκή Ριβιέρα»: «Η εικόνα των παραλιών θυμίζει ιδιωτικά θέρετρα υψηλών προδιαγραφών. Σε γνωστό ξενοδοχειακό συγκρότημα στο Καβούρι, η ενοικίαση μιας ξαπλώστρας και ομπρέλας αγγίζει τα 320 ευρώ. Αντίστοιχα, στη Γλυφάδα, το κόστος φτάνει τα 140 ευρώ για δύο ξαπλώστρες και ομπρέλα, ενώ οι απαιτήσεις του καταστήματος περιλαμβάνουν ακόμη και dress code, με τον όρο “beach casual” να επιβάλλεται ακόμη και για μια απλή επίσκεψη στην ακτή. Για μία τετραμελή οικογένεια, το κόστος ενός απλού μπάνιου ξεπερνά τα 100 ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί σε σημαντικό μέρος του βασικού μισθού. Η ελεύθερη πρόσβαση δυσχεραίνεται, είτε λόγω φυσικής παρεμπόδισης, είτε λόγω του οικονομικού αποκλεισμού που επιβάλλουν οι υψηλές τιμές. Η μόνη εναλλακτική για τους πολίτες είναι οι ελεύθερες ή χαμηλού κόστους παραλίες. Ακόμη κι εκεί όμως, όπως στη Βουλιαγμένη, η τιμή εισόδου φτάνει τα 15 ευρώ το άτομο, χωρίς ουσιαστικές παροχές. Από τις πρώτες πρωινές ώρες, οι επισκέπτες σπεύδουν με ομπρέλες και καρέκλες για να εξασφαλίσουν μία σκιά κάτω από δέντρο ή βράχο. Η θάλασσα παραμένει τυπικά δημόσιο αγαθό, αλλά η πρόσβαση σε αυτή μοιάζει όλο και περισσότερο με προνόμιο για λίγους. Η τάση ιδιωτικοποίησης των παραλιών, η πλήρης εμπορευματοποίηση του φυσικού τοπίου και η αδιαφάνεια των συναλλαγών συνθέτουν ένα σκηνικό διαρκούς υποβάθμισης του δημόσιου χώρου.»