Σκέψεις για την πολιτισμική ανασυγκρότηση της χώρας

Του Bασίλη Καραποστόλη, καθηγητή φιλοσοφίας ΕΚΠΑ από το Άρδην τ. 112

Θα σας εκθέσω μερικές σκέψεις μου σχετικά με το πολιτισμικό απόθεμα της χώρας μας και τις δημιουργικές δυνάμεις που μας απομένουν μετά την καταστροφική κρίση που έπληξε τον τόπο και ακόμη διαρκεί. Ήδη με τη χρησιμοποίηση του όρου απόθεμα ξεπροβάλλει δυσοίωνο ένα πρόβλημα. Ένα απόθεμα πόρων, αξιών και δυνάμεων για να λειτουργεί πραγματικά ως τέτοιο προϋποθέτει ότι υπάρχει μια θέληση και μια ανάγκη ανθρώπινη που προσφεύγει σ’ αυτό και ζητά ενίσχυση. Πρέπει να υπάρχει από τη μεριά εκείνου ο οποίος δοκιμάζεται μια κίνηση συνειδητή προς τις διαθέσιμες εφεδρείες, ώστε αυτές οι εφεδρείες να δράσουν τονωτικά.

Κι εδώ ακριβώς προβάλλει η δυσκολία: είναι μια από τις κύριες συνέπειες των κρίσεων –που ποτέ δεν περιορίζονται στον οικονομικό τομέα– να παραλύει η θέληση, πιο συγκεκριμένα, να τραυματίζεται η ικανότητα των πληγέντων να επιλέγουν. Τι τους χρειάζεται πιο πολύ; Τι είναι πρωτεύον και τι δευτερεύον; Τι να αφήσουν στην άκρη και τι να επιδιώξουν με επιμονή; Όλα αυτά μοιάζουν περίπου μάταια. Σε μια πτώχευση εκείνο ακριβώς που κυριαρχεί είναι η εντύπωση πως σχεδόν εκλείπουν τα περιθώρια επιλογών: ό,τι έχεις να κάνεις το ορίζουν οι περιστάσεις και πίσω από τις περιστάσεις διακρίνεται εύκολα η βούληση κάποιων άλλων, αυτών που έχουν τη δύναμη να επωφεληθούν εις βάρος σου.

H "ανθρωπιστικη βοηθεια" των ΗΠΑ στη Βενεζουελα...

Ανάρτηση από: http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com

Και εγένετο... «Γέφυρα» με υπογραφές Μπουτάρη, Μπίστη, Λιάκου και Ρεπούση

Στόχος της πρωτοβουλίας είναι να υπάρξουν πρωτοβουλίες διαλόγου στην Κεντροαριστερά - «Επείγει η συγκρότηση ισχυρού προοδευτικού πόλου»

Πάνω από 100 πολίτες από διάφορους κοινωνικούς χώρους στηρίζουν την πρωτοβουλία «Γέφυρα» που στόχο έχει τη σύγκλιση των προοδευτικών δυνάμεων και τη συγκρότηση ενός ισχυρού προοδευτικού πόλου «ικανού να φράξει το δρόμο στις συντηρητικές πολιτικές και να πραγματοποιήσει τις μεταρρυθμιστικές τομές που έχει ανάγκη η χώρα».

Οι μετέχοντες στο εγχείρημα μιλούν για αναγκαία υπέρβαση που πρέπει να γίνει για μια προοδευτική διακυβέρνηση, «γιατί στον διεθνή ορίζοντα αλλά και στην ίδια την Ευρώπη, αναδύονται απειλές που θέτουν σε κίνδυνο δημοκρατικές και κοινωνικές κατακτήσεις δεκαετιών».

Ανάμεσα στους υπογράφοντες το κείμενο είναι ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Γιάννης Μπουτάρης, ο Νίκος Μουζέλης, ο Αντώνης Λιάκος, ο Νίκος Μπίστης, η Μαρία Ρεπούση, ο Σπύρος Δανέλλης και ο Σωτήρης Βαλντέν.

Παρόντες στην εκδήλωση ήταν υπουργοί και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ. Μεταξύ άλλων, στην εκδήλωση παρευρέθηκαν ο πρόεδρος της Βουλής, Νίκος Βούτσης, καθώς και οι Δημήτρης Τζανακόπουλος, Πάνος Σκουρλέτης, Αλέξης Χαρίτσης, Τασία Χριστοδουλοπούλου, Χριστόφορος Βερναρδάκης, Κώστας Ζαχαριάδης, Νίκος Φίλης. 

Τα είδαμε όλα

Ανάρτηση από: http://tsiolakis.blogspot.com

Ευτύχης Μπιτσάκης: Μόνη λύση τα κόμματα να είναι δημοκρατικά

Στις ιστορικές συνθήκες της εργατικής τάξης και την αλλοτρίωση της από τον καπιταλισμό αναφέρθηκε κατά την ομιλία του ο ομότιμος καθηγητής Φιλοσοφίας, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων Ευτύχης Μπιτσάκης.

«Η ιστορία είναι πεδίο δυνατοτήτων μπορεί να γίνει και μπορεί να μην γίνει, η εξέλιξη της ιστορίας είναι συνάρτηση όχι μόνο των αντικειμενικών παραγόντων αλλά και των υποκειμενικών» σημείωσε.

Ο κ. Μπιτσάκης αναφέρθηκε στους λόγους για τους οποίους κατέρρευσε η Σοβιετική Ένωση και έκανε λόγο για βασική αντίθεση ανάμεσα στην πραγματικότητα και αυτό που πήγε να γίνει.

«Πρέπει να δούμε πως η ανάπτυξη του καπιταλισμού οδηγεί σε μια αλλοτρίωση και αποξένωση της κοινωνίας, Πρέπει να δούμε σε ποιες συνθήκες ζει δουλεύει υπάρχει δημιουργεί πολιτισμό εάν δημιουργεί πολιτισμό η εργατική τάξη» ανέφερε ακόμη.

Ο κ. Μπιτσάκης σημείωσε επίσης πως «η ανθρώπινη ουσία καθορίζεται από το σύνολο των κοινωνικών του σχέσεων. Ο εργάτης είναι έξω από την κουλτούρα, δεν μπορεί αυτόματα να αποκτήσει συνείδηση του ρόλου του».

Στρατής Μυριβήλης: Αν σώζεται ακόμα δυνατό το ελληνικό έθνος, το χρωστάμε στον αγράμματο λαό

«Ίσως όταν όλοι μπορέσουν να δουν την ομορφιά της ζωής,
ίσως τότες όλος ο κόσμος θα γίνει πρώτα καλός και κατόπι ευτυχισμένος.»

Ο Στρατής Μυριβήλης, φιλολογικό ψευδώνυμο του Μιχαήλ Σταματόπουλου, ήταν ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες πεζογράφους.

Πήρε το ψευδώνυμό του, από το βουνό Μιριβίλι, στην πλαγιά του οποίου βρίσκεται η γενέτειρά του και ήταν ένας από τους σημαντικότερους πεζογράφους μας, που ανήκει στην γενιά του 30, εκείνην «που πολέμησε για την ανόρθωση του ελληνισμού κατά τους βαλκανικούς πολέμους, που παρακολούθησε με πόνο την Μικρασιατική Καταστροφή και την κατάρρευση της Μεγάλης Ιδέας».

Η αντιπολεμική θεματολογία, το λυρικό και ποιητικό ύφος, η καλοδουλεμένη γλώσσα ενός μεγάλου τεχνίτη του λόγου, κατατάσσουν τον Μυριβήλη ανάμεσα στους μεγάλους συγγραφείς μας.

Η αγάπη για τη ζωή, για τον άνθρωπο και το φυσικό του περιβάλλον δεσπόζουν σε όλο το έργο του.

Ο Μυριβήλης ήταν ο συγγραφέας κλασικών αριστουργημάτων όπως «Η ζωή εν τάφω» η οποία αποτέλεσε τη ληξιαρχική πράξη γέννησης ενός κορυφαίου λογοτέχνη και πρόκειται για ένα έργο βαθύτατα αντιμιλιταριστικό, αντάξιο των αντίστοιχων της ευρωπαϊκής και παγκόσμιας λογοτεχνίας.

"Τίποτα δεν θα είναι πια το ίδιο στη Γαλλία"

Του Δημήτρη Κωσταντακόπουλου

Είτε μιλάς με τους πιο σοβαρούς από τους εκπροσώπους της αστικής Γαλλίας, είτε παρακολουθείς τις λαϊκές διαδηλώσεις των Κίτρινων Γιλέκων, μία είναι η αναλογία και η σύγκριση που κυριαρχεί, εμμέσως πλην σαφώς, σε όλες τις συζητήσεις αλλά επίσης στα συνθήματα και τα τραγούδια των διαδηλωτών εδώ στη Γαλλία, κατά το τρίμηνο που συνεχίζει, απτόητο παρά την σχετική και αναπόφευκτη κόπωση, το πρωτότυπο κίνημα που συγκλονίζει τις γαλλικές αγροτικές και περιαστικές περιοχές, αρκετές επαρχιακές πόλεις, αλλά και επιχειρεί τώρα να διεισδύσει στα «Προάστια», προπύργια της γαλλικής εργατικής τάξης. 

 

Η σύγκριση που γίνεται με χίλιους δυο τρόπους, ηθελημένα ή αθέλητα, είναι κυρίως με τη μεγάλη Γαλλική Επανάσταση του 1789 (η οποία, θυμίζουμε, ενέπνευσε σε μεγάλο βαθμό και την ελληνική του 1821, το σχέδιο δημιουργίας του νεώτερου ελληνικού κράτους). 

 

Το φάντασμά της μοιάζει να έχει στοιχειώσει τώρα τους Γάλλους και τη χώρα τους. Είτε θέλουν να ξορκίσουν το ιστορικό παράδειγμα, είτε να εμπνευσθούν από αυτό, δεν ξέρω πώς γίνεται, αλλά τελικά εκεί καταλήγουν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, και οι κυβερνητικοί και οι εξεγερμένοι! 

Για την συμφωνία των Πρεσπών : οι πελεκάνοι, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο ιμπεριαλισμός

Του Δημήτρη Μπελαντή  

1.Πρέσπες : Η διεθνής δυτική ιμπεριαλιστική   πίεση στο ελληνικό κράτος και οι αιτίες της 

Η Συμφωνία των Πρεσπών συνδέεται στενά και μονοσήμαντα με την ενίσχυση του ΝΑΤΟ στα Δυτικά Βαλκάνια και έχει ορισθεί ως απαραίτητη προϋπόθεση για την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. ως  τώρα, Η Ελλάδα, αρχικά,  δεν συμφωνούσε στην διαδικασία αυτήν , θέτοντας ως βέτο για την ένταξη στους διεθνείς αυτούς οργανισμούς το ζήτημα του ονόματος και  της εθνικότητας και υπηκοότητας  της ΠΓΔΜ ( ήδη ονομασθείσας επίσημα ως  «Βόρεια Μακεδονία») .  Η   σύσκεψη  των Υπουργών Εξωτερικών και ηγετών του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι το 2008 δεν είχε καταφέρει να ξεπεράσει αυτό το εμπόδιο. Προφανώς, η  μακροχρόνια αντίθεση αυτή της Ελλάδας δεν αφορούσε την ένταξη στο ΝΑΤΟ αλλά την εθνική/εθνοτική διαφορά.    

  Όλη η σχετική πίεση από τα δυτικά κέντρα εξουσίας  ( τα κέντρα εξουσίας του δυτικού ιμπεριαλισμού) για την σύναψη της Συμφωνίας και την κύρωση αυτής από τα αντίστοιχα κοινοβούλια της Ελλάδας και της ΠΓΔΜ  είχε ως αποκλειστικό κίνητρο την ένταξη της ΠΓΔΜ στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ, κυρίως το ΝΑΤΟ. Χωρίς αυτό το ζήτημα να εκκρεμεί , καμία πίεση δεν θα είχε ασκηθεί πάνω στις δύο χώρες για την επίλυση της μακροχρόνιας  εθνικής ή εθνοτικής διαφοράς σχετικά με το όνομα.  Ήδη, και στο Βουκουρέστι το 2008, αυτό ήταν το μοναδικό και αποκλειστικό ζήτημα, ήταν και τότε  το  βασικό διεθνές  κίνητρο της ηγεσίας του ΝΑΤΟ  για την  άμεση «επίλυση» της διαφοράς μεταξύ των δύο χωρών. Βεβαίως, στο διεθνές πλαίσιο, το ελληνικό κράτος αντιμετώπιζε, πριν από την Συμφωνία των Πρεσπών,  την αναγνώριση της ΠΓΔΜ ως  «Δημοκρατίας της Μακεδονίας»  από πάνω από 140 κράτη διεθνώς, και μάλιστα με τον κίνδυνο αυτά να αυξηθούν και άλλο σε περίπτωση άρνησής της.  Αυτό, όμως, δεν αναιρεί το γεγονός ότι , χωρίς την τώρα συναίνεση της ελληνικής πλευράς και άρση του βέτο εκ μέρους της , η ΠΓΔΜ δεν θα μπορούσε να γίνει  κράτος-μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ , τουλάχιστον όχι το αμέσως επόμενο διάστημα, όχι εύκολα  και όχι χωρίς μεγάλες συγκρούσεις και επιπλοκές.  Συνεπώς, η αλλαγή πολιτικής στην Ελλάδα ήταν κρίσιμη και σημαντική  και ως εξ αυτού οι συνεχείς πολιτικές και διπλωματικές πιέσεις στην Ελλάδα επί χρόνια.  Τίποτε δεν είναι τυχαίο. 

Η λειτουργία των τραπεζών

Του Βασίλη Βιλιάρδου

Γίνεται προσπάθεια να συγκαλυφθεί η δολοφονία της Ελλάδας, όπως με το ότι ζούσαμε πάνω από τις δυνατότητες μας, πως είχαμε ελλείμματα που έπρεπε να ισοσκελισθούν, ότι τα δάνεια έχουν σχέση με τις καταθέσεις κοκ. – επειδή η Τρόικα φοβάται την αποκάλυψη του εγκλήματος και την αγωγή αποζημίωσης εκ μέρους της χώρας μας.

Επικαιρότητα

Στην Ελλάδα ασχολούμαστε δυστυχώς με οτιδήποτε άλλο, εκτός από σοβαρά ζητήματα – από τρόπους που θα μπορούσαν να εμπλουτίσουν τις γνώσεις μας, καθώς επίσης να μας οδηγήσουν στην έξοδο από την κρίση. Ειδικά όσον αφορά τις τράπεζες και το δανεισμό της πραγματικής οικονομίας, επιμένουμε στο ότι δεν έχουν χρήματα για να στηρίξουν τις επιχειρήσεις – όταν έχουμε αναφέρει δεκάδες φορές πως οι τράπεζες δημιουργούν χρήματα από το πουθενά, με την παροχή δανείων (ανάλυση).

Σε πολλές άλλες χώρες δεν συμβαίνει βέβαια το ίδιο – όπως στο παράδειγμα των φοιτητών του Πανεπιστημίου του Μάαστριχτ (UCM), στο οποίο η πρωτοβουλία «PINE UCM» (Pluralism IN Economics), απεύθυνε δημόσια επιστολή στους καθηγητές οικονομικών, «κατηγορώντας» τους πως τους διδάσκουν λάθος ύλη, όσον αφορά τη λειτουργία των τραπεζών (πηγή).

Το όνειδος των Πρεσπών, οι χρήσιμες κινηματικές υπηρεσίες και οι «Νταλάρες των Εξαρχείων»

...Δημιουργούν για τους λόγους αυτούς, με κάθε επισημότητα, μια νέα πολιτισμική ταυτότητα, η οποία πλέον αναγνωρίζεται κι από το Ελλαδικό κράτος, αυτή του «Μακεδόνα» ...

...Κι όπως συμβαίνει πάντοτε, αυτοί που «θα πληρώσουν το μάρμαρο» θα είναι οι εξουσιαζόμενοι, τόσο στα καθ’ ημάς, όσο και στη Βαρδαρία. Είτε πρέπει να αλλοτριωθούν μέσα από οικονομικά ανταλλάγματα .....είτε να κατασταλούν αγρίως... Όλα τα εξουσιαστικά «εργαλεία», ειδικά όσα μπορούν να παρουσιαστούν ως «αυθόρμητα», «στο όνομα της αυτοδιάθεσης των μειονοτήτων και του ανθρωπισμού», θα είναι, για άλλη μια φορά, ιδιαιτέρως χρήσιμα...

...Για πες μας, αν θέλεις, κύριε Θ. Παπακωνσταντίνου, οι Ιταλοί αναρχικοί, αν και διεθνιστές, των αρχών του 20ου αιώνα, που τόσο εξυμνείς στο ειλικρινώς εξαίρετο άσμα σου Ο Σαν Μικέλε έχει έναν Κόκορα, δεν είχαν πατρίδα; Ήταν απάτριδες; Δεν θεωρούσαν εαυτούς Ιταλούς; Είχαν παραδόσει ως μίασμα την πολιτισμική τους ταυτότητα στους κρατιστές ή, αντιθέτως, το να την διατηρήσουν αυτούσια υπήρξε κομμάτι του κοινωνικού τους αγώνα; Μήπως δεν έχεις καταλάβει εσύ κάτι ορθά; Ή μήπως οι αφελείς δεν έχουν αντιληφθεί ότι κάποιοι «Νταλάρες» των ημερών μας, πάνω από το ατομικό τους οικονομικό κέρδος δεν βάζουν τίποτα και κανέναν;"...

ΟΛΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ:

Το όνειδος των Πρεσπών, οι χρήσιμες κινηματικές υπηρεσίες και οι «Νταλάρες των Εξαρχείων»

Δημοσιεύθηκε στην αναρχική εφημερίδα ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, φ. 190, Φεβρουάριος 2019

Πώς; Είσαι αντίθετος με τη συμφωνία των Πρεσπών; Σοβαρολογείς τώρα; Δεν χειροκροτείς, δεν ζητωκραυγάζεις για αυτή την κολοσσιαία νίκη του διεθνισμού, του ΝΑΤΟ, της ΕΕ και των λοιπών υπερκρατικών ομοούσιων παραφυάδων τους; Ε, είσαι «φασίστας»! Είσαι «φασισταριό του κέρατα, ταγματασφαλίτης, γκεσταπίτης, στέλεχος των Ες-Ες» κι ολίγα σου λέγω! Σε παρακαλώ, μην προσπαθείς να δικαιολογηθείς, δεν θέλω να ακούσω κουβέντα. Όποιος δεν συμφωνεί με την κυβέρνηση, δεν συμφωνεί και με την «πραγματικότητα». Τόσο απλό είναι. Ασφαλώς και κάνω πνεύμα…

Η σιωπή των αμνών για τις τράπεζες…

Το editorial του Δρόμου που κυκλοφορεί

Μεγάλη φασαρία προκάλεσε η συνομιλία Πολάκη – Στουρνάρα. Γνωρίζουμε όλοι τον ρόλο και το ποιόν του κ. Πολάκη. Χοντράνθρωπος, μαζικός προβοκάτορας, με ειδικό ρόλο να αποπροσανατολίζει, στρέφοντας από τα κεντρικά ζητήματα αλλού την πολιτική ατζέντα. Άλτερ έγκο του Τσίπρα, προχώρησε στο γνωστό τηλεφώνημα σε μια απόπειρα να εντάξει την πίεση προς τον Στουρνάρα στο παιχνίδι που παίζει ο πρωθυπουργός για τα κόκκινα δάνεια.

«Μαγνητοφωνώ, δεν μαγνητοφωνώ». «Επιβεβαιώνω όσα λέχθηκαν και δημοσιεύτηκαν» στο… έγκυρο Documento. Φασαρία για τα 100 χιλιάρικα καταναλωτικό από την «τράπεζα του ΣΥΡΙΖΑ», την Attica Bank. Η οποία, παρεμπιπτόντως, έχει επικεφαλής τον γνωστό άνθρωπο διεθνών οργανισμών και τραπεζών Ρουμελιώτη που πρόσφατα έπαιξε μπουνιές με άλλο στέλεχος της τράπεζας για ένα δάνειο. Γνωστές είναι κι οι πλάγιες κριτικές των «53» του ΣΥΡΙΖΑ μέσω της ΕφΣυν, αλλά και η εκμετάλλευση που φυσικά επιχείρησε η Ν.Δ.

Ενώ αυτά κυρίως απασχόλησαν, από όλους «ξέφυγε» μια μικρή λεπτομέρεια. Την εκστόμισε ο διοικητής της Τράπεζας «της Ελλάδας» κ. Στουρνάρας. Φαίνεται μάλλον φυσιολογική για τους συστημικούς υποστηρικτές της κανονικότητας των μνημονίων και της ευρωκρατίας.

Μητσοτάκης: ο δανειακότερος

Εκτός από «καταλληλότερος», σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όπως φαίνεται από τη λίστα των δανείων των πολιτικών, είναι και ο δανειακότερος !

Τα μνημονιακά δάνεια της Ελλάδας

Ανάλυση των δανειακών συμβάσεων της χώρας την περίοδο των μνημονίων ανά κυβέρνηση.

Πλήθος δανείων σύναψαν οι ελληνικές κυβερνήσεις από τους θεσμούς στην τελευταία 8ετία, με αποτέλεσμα το συνολικό ύψος των δανείων από τον μηχανισμό στήριξης να φτάνει σήμερα στο εντυπωσιακό ποσό των 288,6 δισ. ευρώ και να αποτελούν το 83% του συνολικού δημοσίου χρέους της χώρας. 

Όπως προκύπτει από στοιχεία του ΟΔΔΗΧ και του ESM και τον πίνακα που δημοσιεύουμε στο τέλος του κειμένου στην πρώτη θέση με τα περισσότερα δάνεια βρίσκεται η κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά & Ευάγγελου Βενιζέλου και ακολουθούν κατά σειρά ύψους, η κυβέρνηση του Λουκά Παπαδήμου, η Κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Αρχικά στην πρώτη φάση του προγράμματος δανείστηκε 52,9 δις. ευρώ, από τις χώρες της Ευρωζώνης, τα γνωστά διακρατικά δάνεια.

Κατόπιν οι Ευρωπαίοι συγκρότησαν τον EFSF από τον οποίο η Ελλάδα δανείστηκε ποσό ύψους 141,8 δις. ευρώ, ποσό από το οποίο επιστράφηκαν 10,9 δις. ευρώ, τον Φεβρουάριο του 2015, οπότε ο καθαρός δανεισμός από τον EFSF διαμορφώθηκε σε 130,9 δισ. ευρώ, μέχρι και το καλοκαίρι του 2014.

Μία μικρή πλην προειδοποιητική επέκταση των Κατεχομένων

Του Κώστα Βενιζέλου

Οι τουρκικές κατοχικές δυνάμεις προωθήθηκαν στην περιοχή των Στροβιλιών πριν περίπου δέκα ημέρες, αυξάνοντας το έδαφος που κατέχουν και εγκλωβίζοντας σ’ αυτό κι άλλους Ελληνοκύπριους. Πρόκειται για επιβολή νέων τετελεσμένων επί του εδάφους. Συνιστά μια ενέργεια που «εμπλουτίζει» τους τρόπους προώθησης και επιβολής τετελεσμένων από τουρκικής πλευράς.

Η κίνηση αυτή γίνεται την ώρα που απειλούνται τουρκικά τετελεσμένα στη θάλασσα και δείχνει να αποτελεί προειδοποιητική βολή τις παραμονές εξελίξεων τόσο στα ενεργειακά όσο -ενδεχομένως- και στο Κυπριακό. Όπως έγραψε ο «Φιλελεύθερος» το περασμένο Σάββατο (Ανδρούλα Ταραμουντά) οι Τούρκοι «απέκλεισαν με βαρέλια, κάγκελα και αλυσίδες την περιοχή στην οποία διαμένουν τρεις οικογένειες σε τρεις κατοικίες».

Πρόκειται για περιοχή που συνορεύει με τις βρετανικές βάσεις, αλλά είναι έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας. Σημειώνεται συναφώς πως το 2000 ο τουρκικός κατοχικός στρατός είχε προβεί στην πρώτη κίνηση στα Στροβίλια με προώθηση δυνάμεων. Ο οικισμός, ωστόσο, δεν είχε επηρεαστεί. Τώρα, έχουν περιλάβει τα σπίτια στην κατεχόμενη περιοχή και υποδείχθηκε στους κατοίκους να ζητούν άδεια για τις μετακινήσεις τους. Σύμφωνα με την τουρκική αξίωση, μόνο με άδεια θα διακινούνται εφεξής προς τις ελεύθερες περιοχές, ενώ στα κατεχόμενα θα λειτουργούν ως «υπήκοοι» του ψευδοκράτους. Μετά, βέβαια, που θα γίνουν οι «αναγκαίες διαδικασίες».

Μακεδονικό, το έσχατο σύνορο της ελληνικής Αριστεράς

Του Γιώργου Καραμπελιά

Όσοι προερχόμαστε από την ελληνική Αριστερά είμαστε υποχρεωμένοι να διατρέξουμε έναν μακρύ και δύσβατο δρόμο για να απελευθερωθούμε από τις ιδεοληψίες και το βάρος λέξεων και ιδεολογημάτων που είχαν καθορίσει τόσο την ιστορική Αριστερά όσο και τον μαρξισμό στην ηγεμονική του εκδοχή. Και αυτό γιατί θα έπρεπε να αποτινάξουμε από πάνω μας ένα διπλό βάρος.

Αρχικώς, το βάρος του μαρξιστικού μονοδιάστατου σύμπαντος –όλες οι αντιθέσεις, άνθρωπος-φύση, ανθρώπινη φύση-κοινωνία, άνδρας-γυναίκα, εθνικές και εθνοτικές ταυτότητες κλπ κλπ, ανάγονται τελικώς σε μία και μοναδική αντίθεση, την ταξική και αποτελούν απλώς υποπαράγωγά της.

Ως Έλληνες αριστεροί, επικαθοριζόμενοι από την κυρίαρχη στην ελληνική Αριστερά κομμουνιστική παράδοση, θα έπρεπε να απαλλαγούμε από μια βαθιά ριζωμένη προκατάληψη απέναντι στον Ελληνισμό και το ελληνικό έθνος. Προκατάληψη που δεν σφράγισε μόνο τη σκέψη των ιδρυτών της κομμουνιστικής Αριστεράς (Μαρξ, Ένγκελς και Λένιν) αλλά και την ελληνική μαρξιστική και κομμουνιστική παράδοση.

Μια παράδοση που οικοδομήθηκε, από τους Βαλκανικούς Πολέμους και εφεξής, σε ευθεία αντιπαράθεση, τόσο με τους αγώνες του ελληνικού έθνους για την εθνική-κρατική του ολοκλήρωση, αλλά και με τα ίδια τα στοιχεία που συγκροτούν την ελληνική εθνική ιδιοπροσωπία.

Αντίστροφη μέτρηση χωρίς εκτόξευση Πολιτικές ανακατατάξεις σε ανατιναγμένο τοπίο

Του Ρούντι Ρινάλντι

Το 2019 θα είναι χρονιά πολιτικών ανακατατάξεων, κυρίως εντός του πολιτικού συστήματος. Χωρίς όμως αυτές να τροποποιούν τα ποιοτικά στοιχεία που έχουν εμπεδωθεί μέσα από μια δεκάχρονη πορεία «κατάδυσης». Κι αυτό, παρά τις περί του αντιθέτου διακηρύξεις όσων κυβέρνησαν ή πρόκειται να κυβερνήσουν. Βρισκόμαστε εν μέσω μιας περίεργης προεκλογικής περιόδου. Ενώ έχει αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για τον Μάιο (ορισμένοι μετράνε μέρες, περίπου 100) και μια «οργιώδης» δραστηριότητα είναι σε εξέλιξη, ο «πύραυλος» δεν θα απογειωθεί. Η Ελλάδα θα κινείται σε μια «ολιγότερη» κλίμακα, τα ρήγματα θα μεγαλώνουν, θα πολλαπλασιαστούν οι κίνδυνοι και ο βαθμός κοινωνικής διάλυσης. Κοινώς, «όλα καλά» για τα διεθνή κέντρα και τους μνημονιακούς υποτακτικούς εσωτερικά. Στην ουσία, ο πολιτικός κόσμος υπηρετεί το σχέδιο «λιγότερη Ελλάδα», κι ας μπήκαμε στον κατάλογο των χωρών που έχουν εκτοξεύσει τον δικό τους δορυφόρο…

Προεκλογική δραστηριότητα…

«Δράση» πρώτη. Εκτέλεση όλων των «συμβολαίων» που έχει αναλάβει η κυβέρνηση Τσίπρα απέναντι σε όσους την στήριξαν ως τώρα. Πρώτα απ’ όλα, κλείσιμο των εκκρεμοτήτων σε όλο το μήκος των συνόρων και της ευρύτερης περιοχής. Κι αν δεν κλείσουν, να έχουν δρομολογηθεί ώστε να δημιουργούν όλες τις απαιτούμενες προϋποθέσεις. Μακεδονικό, ελληνοτουρκικές σχέσεις, αλβανικό, Κυπριακό: Η κυβέρνηση έκανε ότι ακριβώς ήθελαν ΗΠΑ, Ε.Ε. και ΝΑΤΟ. Η Ν.Δ. δεν έκανε τίποτα, αφού βολευόταν να τα ψηφίσει ο ΣΥΡΙΖΑ παρά αυτή. Το ξεπούλημα της Μακεδονίας είναι ενδεικτικό: «Ψήφισέ το εσύ, το αποδέχομαι μετά εγώ» (Ν.Δ.), «μεγάλη επιτυχία γιατί έκλεισε ένα μέτωπο» (ΣΥΡΙΖΑ). Τόσο στα ελληνοτουρκικά όσο και στο Κυπριακό, δεν έχουν σχεδόν καμία διαφορά. Για το ταξίδι Τσίπρα στην Τουρκία, υπήρξαν τελείως ανεπαίσθητες κριτικές. Ενώ είναι σίγουρο πως στις 3 ώρες που συνομίλησαν μόνοι τους, επιβεβαιώθηκαν όροι «φινλανδοποίησης» απέναντι στην Άγκυρα. Για το Κυπριακό δεν λέγεται κουβέντα, ενώ φαίνεται ότι μαγειρεύεται λύση που θα ευνοεί την τουρκική πλευρά. Φυσικά, στα συμβόλαια συμπεριλαμβάνονται το επείγον ξεφόρτωμα των κόκκινων δανείων και η εκποίηση «φιλέτων» μέσω ΤΑΙΠΕΔ.

ΠΑΣΟΚοΣΥΡΙΖΑ

Βίοι παράλληλοι μιας εθνομηδενιστικής απάτης

Του Στάθη Σταυρόπουλου

Ποιο ήταν το πρώτο βήμα στη «μεγάλη πορεία» του εθνοαποδομητισμού (στο εξής εθνομηδενισμός) στην Ελλάδα; Ήταν η θεωρία για την ασυνέχεια της ελληνικής γλώσσας, η οποία, όμως, εγκαταλείφθηκε νωρίς (παρότι εκδηλώθηκε λυσσαλέα), διότι δεν μπορούσε να απαντήσει στο στοιχειώδες ερώτημα: «Ποια μέρα, ποια βδομάδα, ποιον μήνα, ποιο έτος, ποιον αιώνα έπαψε να ομιλείται ή να γράφεται η ελληνική γλώσσα στη λόγια ή δημώδη μορφή της στην κυρίως Ελλάδα ή στις ευρύτερες περιοχές που περιείχαν Ελληνισμό;».

Αν όμως το πρώτο βήμα εγκαταλείφθηκε νωρίς, το δεύτερο βήμα, η περίφημη «ασυνέχεια του ελληνικού έθνους» (παρότι βλακώδης θεωρία όσο και εκείνη για την ασυνέχεια της γλώσσας) περπάτησε και περπατάει ακόμα. Βασικό σόφισμα των εθνομηδενιστών είναι η πρωθύστερη χρήση της έννοιας του έθνους (που στη διαχρονία του έχει διαφορετικούς πολιτικούς προσδιορισμούς) και η ταύτισή της με τις εθνικές διεργασίες της νεώτερης μόνον εποχής.

Παρουσιάζουν με αξιοπερίεργη «αυθεντία» το έθνος συνυφασμένο με την εποχή μετά τον Διαφωτισμό, ταυτισμένο σχεδόν με τα αστικά κράτη, ή τις νεώτερες πολυεθνικές αυτοκρατορίες. Παραγνωρίζουν, όμως, τις προγενέστερες μορφές του έθνους. Μορφές για τις οποίες, αν καταδεχόταν να επιχειρηματολογήσει κανείς θα ήταν το ίδιο βλάκας, όσο ορισμένοι εκ των εθνομηδενιστών, όταν έφθασαν να ισχυρίζονται ότι η Επανάσταση του 1821 γέννησε το ελληνικό έθνος. Προφανώς την Επανάσταση αυτή την έκαναν Πετσενέγοι!

Άβουλα ανθρωπάκια είσαστε σύντροφοι

Του Γιώργου Παπαδόπουλου-Τετράδη

Επειδή τις τελευταίες μέρες διαφημίζονται διάφορα στελέχη του κυβερνώντος κόμματος ότι τους έπιασε η ιδεολογική ευαισθησία και αντέδρασαν στην υπουργοποίηση δύο πασόκων του Γιώργου, καλό θα ήταν να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους. Για να μη λογίζονται οι δειλοί για γενναίοι και οι τυχοδιώκτες για ιδεολόγοι.

Πρωταγωνιστές στην αντιπασοκική επίθεση κατά της πασοκικής επιλογής του πρωθυπουργού εμφανίζονται στελέχη της περίφημης ομάδας των «53», ο βουλευτή κ Γ Κυρίτσης, ο πρώην υπουργός κ Π Κουρουμπλής και άλλοι. Και δεν είναι η πρώτη φορά.

Η ομάδα των «53», που πωλείται ως εσωκομματική αντιπολίτευση, έχει στα σπλάχνα της τον υπουργό Οικονομίας, που φέρνει, ψηφίζει και εφαρμόζει εδώ και 3,5 χρόνια την πολιτική λιτότητας της Γερμανίας στους Έλληνες πολίτες.

Έχουμε δεί κατά καιρούς αριστερούλικες θεωρητικολογίες από τους «53», μερικές με κριτική διάθεση στην κυβέρνηση και αρκετές με μύδρους γιατί οι υπουργοί δεν καταδέχονται να ενημερώνουν τα κομματικά στελέχη για τα σχεδιαζόμενα και για τα πεπραγμένα.

Ο Φασισμός και η ακροδεξιά στην Ευρώπη, τότε και τώρα

Συνέντευξη με τον Λάμπρο Φλιτούρη

Η χρήση της λέξης φασισμός σήμερα, θα λέγαμε πως γίνεται κάπως αλόγιστα. Φασίστας μπορεί να είναι σήμερα, κάποιος που συμπεριφέρεται αυταρχικά, κάποιος που διαφωνεί με την δική μας άποψη, ή κάποιος που μας διαγράφει στο facebook.  Θα μπορούσαμε να δώσουμε επιστημονικά έναν ορισμό στον όρο «φασισμός»;

Στον όρο «φασισμός» φυσικά μπορούμε να δώσουμε έναν ορισμό επιστημονικά με βάση την ιστορία, την πολιτική επιστήμη ή την κοινωνιολογία. Ο φασισμός, αν θέλουμε να το πάρουμε ιστορικά, διακρίνεται στον ιστορικό φασισμό, στο πολιτικό αυτό σύστημα που εδραιώθηκε στην Ιταλία ανάμεσα στο 1922 και στο 1943 ή το 1945 με μία προέκταση, αν συνυπολογίσουμε και τα τελευταία χρόνια της Δημοκρατίας του Σαλό. Δεν σημαίνει πως η χρήση που κάνουμε σήμερα των λέξεων «φασισμός» και «φασίστας» ανταποκρίνεται στην ιστορική εμπειρία του φασισμού. Φασίστας, ο οπαδός δηλαδή του φασιστικού κόμματος και των αυταρχικών, ολοκληρωτικών καθεστώτων που αναδύθηκαν στην Ευρώπη του μεσοπολέμου, ήταν κατά βάση ένα πρόσωπο το οποίο φέρει ίσως χαρακτηριστικά όμοια με  αυτά που αποδίδουμε σε κάποιον που σήμερα τον χαρακτηρίζουμε ως φασίστα.

Αταξίες

Ανάρτηση από: https://www.efsyn.gr

Οι φοιτητές που έγιναν υπουργοί και πρωθυπουργοί – Εκπληκτικές εικόνες από τις παρέες που έφτασαν στην εξουσία

 Η παρέα του Αλέξη Τσίπρα έχει πλέον... υπουργοποιηθεί, με εξαίρεση τον Νίκο Καρανίκα ο οποίος πάντως είναι ισχυρό χαρτί στο Μαξίμου. Κουτεντάκης, Τζανακόπουλος, Χατζηγεωργίου, Ηλιόπουλος κ.λπ. η φοιτητοπαρέα του πρωθυπουργού είναι μαζί του και στα δύσκολα. Αλλά κι άλλοι νέοι τότε θα συλλογίζονται τώρα «που 'σαι νιότη που 'λεγες πως θα γινόμουν άλλος…

Του Βασίλη Σ. Κανέλλη

Μια φωτογραφία χίλιες λέξεις λένε οι Κινέζοι και στην περίπτωση των παρεών του ΣΥΡΙΖΑ αυτές οι φωτογραφίες έχουν ιστορική και παιδευτική αξία. Διότι μπορεί ο Αλέξης Τσίπρας να κάνει διευρύνσεις και να «κλέβει» τα πολιτικά… ρετάλια πολιτικών χώρων, από την Κεντροαριστερά μέχρι δεξιά της Δεξιάς, όμως, τις παρέες του δεν τις ξεχνά με τίποτε.

Και καλά κάνει άλλωστε μιας και από τις παρέες της φοιτητικής ζωής του κατά κύριο λόγο έχει δημιουργήσει το… τάγμα των «Τσιπροφυλάκων» που είναι μαζί τους στα δύσκολα και σ’ αυτά που θα αντιμετωπίσει στο μέλλον. Οι «κολλητοί» εκτιμά ότι θα τον βοηθήσουν ακόμη κι όταν δεν θα είναι στην εξουσία, γι’ αυτό και τους αξιοποιεί.

Βεβαίως από την εν λόγω φωτογραφία απουσιάζει ο Νίκος Παππάς με τον οποίο επίσης γνωρίζονται χρόνια και έχουν πορευτεί μέχρι τις πόρτες της εξουσίας. 

Ανοίγουν κερκόπορτες για την τουρκική διείσδυση στη Θράκη

Του Κώστα Καραϊσκου

Αν η κυβέρνηση με τη Συμφωνία των Πρεσπών έβλαψε τα εθνικά μας συμφέροντα στο ζήτημα των Σκοπίων, στη Θράκη η ανατροπή του στάτους κβο δεν θα έρθει με θεαματικές αποφάσεις που θα ξεσηκώσουν ογκώδη συλλαλητήρια. Μικρές καθημερινές υποχωρήσεις, δυσδιάκριτες ακόμη και από τους άμεσα ενδιαφερόμενους, ανοίγουν τον δρόμο για μία εδραίωση των τουρκικών συμφερόντων στην περιοχή. Νόμιμα και ήσυχα. Σημειώνουμε μια επικίνδυνη αλληλουχία κυβερνητικών αποφάσεων που υποσκάπτουν την εθνική μας κυριαρχία ύπουλα και συστηματικά.

Πρώτα ήρθε το άδειασμα των νόμιμων μουφτήδων τον Αύγουστο του 2018 και η αντικατάστασή τους με τοποτηρητές. Ασχέτως των προσώπων που επιλέχθηκαν, το αποτέλεσμα ήταν να φύγει από τη μέση ο Μέτσο Τζεμαλή, μουφτής Κομοτηνής, που επί τρισήμιση δεκαετίες στήριζε ευπρόσωπα τη χώρα μας σε κάθε ισλαμικό φόρουμ, κόντρα στις λυσσαλέες τουρκικές επιθέσεις. Ταυτόχρονα διαλύθηκε κυριολεκτικά όλο το σύστημα που με τόσο κόπο στήθηκε στη Ροδόπη: μια λειτουργική μουφτεία, ένα δημοφιλές ιεροσπουδαστήριο, ένας πυρήνας ιεροδιδασκάλων σε ρόλο κατηχητή κτλ.

2019: Πωλούνται (χαρίζονται)… λιμάνια, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, ΕΛΠΕ, ΔΕΠΑ και … Θερμοπύλες!!!

Για ξεπούλημα, με τη συναίνεση και της ΝΔ, ΚΙΝΑΛ, ΠΟΤΑΜΙ, οδεύουν μέσα στους επόμενους μήνες ΕΛΠΕ, κρατικά ακίνητα και μαρίνες Ρόδου και Μυκόνου, ενώ «τρέχουν» οι διαδικασίες και για την Εγνατία Οδό, το «Ελ. Βενιζέλος» και τη ΔΕΠΑ. Στο αναθεωρημένο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα Αξιοποίησης του ΤΑΙΠΕΔ που εγκρίθηκε στις 15 Φεβρουαρίου από το ΚΥΣΟΙΠ και δημοσιεύθηκε σε ΦΕΚ περιλαμβάνονται 24 «δράσεις» ιδιωτικοποιήσεων, για τα εξής περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου:

• 1. Ελληνικό
• 2. 10 Οργανισμοί Λιμένος
• 3. ΕΕΣΣΤΥ (ROSCO)
• 4. Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών Α E (ΔΑΑ)
• 5. Μαρίνες
• 6. Εγνατία Οδός
• 7. Ελληνικά Πετρέλαια (ΕΛΠΕ)
• 8. Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ)
• 9. Εταιρεία Ύδρευσης και Αποχέτευσης Θεσσαλονίκης (ΕΥΑΘ)
• 10. Εταιρεία Ύδρευσης και Αποχέτευσης Πρωτεύουσας (ΕΥΔΑΠ)
• 11. Δημόσια Επιχείρηση Αερίου (ΔΕΠΑ)
• 12. Υπόγεια Αποθήκη Φυσικού Αερίου στη Ν. Καβάλα
• 13. Ακίνητα Αφάντου Ρόδου
• 14. Ακίνητα σε Ηλεκτρονικές Δημοπρασίες vii και viii
• 15. Ακίνητο Castello bibelli Κέρκυρας
• 16. Γηπεδική έκταση στο Δήμο Μαρκοπούλου
• 17. Ακίνητο ΞΕΝΙΑ και Ιαματική Κύθνου
• 18. Ακίνητο λουτρόπολης Καμμένων Βούρλων
• 19. Ακίνητο camping Καμμένων Βούρλων
• 20. Ακίνητο Θερμοπυλών
• 21. Ακίνητο στις Γούρνες Ηρακλείου
• 22. Ακίνητο πρώην κυριότητας ΕΡΤ στην Περαία Θεσσαλονίκης
• 23. Πρώην εργοστασιακοί χώροι έργου ζεύξης Ρίου- Αντιρρίου ΑΒΚ 314
• 24. Πρώην ακίνητο EOMMEX, στις οδούς Κορύζη και Θράκης, στον Ταύρο (Δήμος Ταύρου- Μοσχάτου).

Πιο δεξιά αυτή η «Αριστερά» πεθαίνει – (και μάλλον για ‘κει πάει)…

Του Στάθη

Ο Χριστιανοκοινωνιστής (ένα - δυο κλικ πιο αριστερά από Εθνικοσοσιαλιστής) πρωθυπουργός της Βαβαρίας κ. Μάρκους Σέντερ βράβευσε τους Τσίπρα - Ζάεφ! Όταν τα γεράκια βραβεύουν τους μπούφους. Τους χρήσιμους μπούφους.

Όχι σαν τον μπουφοΠολάκη που πήγε και δανείστηκε 100.000 ευρώ καταναλωτικό! Τι θα καταναλώνει ο άνθρωπος (σχήμα λόγου), τον άμπακο;

Πάντως, διακριβώσαμε πόσο αποτιμάται το ηθικό πλεονέκτημα της πρώτης φορά εν τοιαύταις αμαρτίαις περιπεσούσης «αριστεράς»: 100.000 ευρώ για έναν τύπο που πριν να γίνει βουλευτής (7.000 ευρώ μηνιαίως) έβγαζε κατά δήλωσίν του δύο και τρείς φορές παραπάνω (14.000 - 21.000 ευρώ μηνιαίως) ως χειρουργός στην… ελεύθερη αγορά χειρουργών! – αν είναι έτσι ας τα βρει ο εισαγγελέας ή η Εφορία (Δίωξη Οικονομικού Εγκλήματος).

Όμως, όπως και να ‘χει αυτή είναι η μικρότερη ζημιά που έχει κάνει ο Εξολοθρευτής της Γρίπης, ο κ. Πολάκης. Η χειρότερη ζημιά που κάνει είναι ο διαρκής συμψηφισμός των έργων του με κάθε είδους προγενέστερη παθολογία (εσύ άρπαξες πέντε – εγώ βούτηξα μόνον τέσσερα) και αυτή η διαρκής εξίσωση προς τα κάτω.

Η Σία του εθνομηδενισμού επιστρέφει δριμύτερη στο ΥΠΕΞ

Της Νεφέλης Λυγερού 

Να λοιπόν που κανένα όνειρο δεν είναι άπιαστο! Η Σία Αναγνωστοπούλου επανέρχεται στο υπουργείο Εξωτερικών ως αναπληρώτρια υπουργός, αρμόδια για τις ευρωπαϊκές υποθέσεις. Η θεωρούμενη ιέρεια του εθνομηδενισμού έχει γράψει τη δική της ιστορία. Το καλοκαίρι του 2015, μέσα από την προσωπική της σελίδα στο Facebook είχε δηλώσει σε υψηλούς τόνους: «Δεν θέλω πια αυτή την Ευρώπη! Δεν θέλω αυτή την Ευρώπη που θεωρεί ότι όποιος δεν συμφωνεί με τις ‘Μεγάλες Δυνάμεις’ πρέπει να ταπεινωθεί. Δεν θέλω πια αυτή την πραξικοπηματική Ευρώπη».

Μερικές ημέρες μετά, η βουλευτής Αχαΐας είχε ορκιστεί αναπληρώτρια υπουργός Εξωτερικών για ευρωπαϊκές υποθέσεις. Σ’ αυτή τη θέση που επανήλθε τώρα, είχε καθίσει πολύ λίγο. Μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015 είχε μετακινηθεί ως αναπληρώτρια υπουργός στο Παιδείας. Από εκεί είχε απομακρυνθεί το Νοέμβριο του 2016, αλλά, όπως αποδείχθηκε, το υπουργιλίκι δεν είχε τελειώσει για τη Σία.

Όταν οι μαθητές θεωρούν ότι όσα μαθαίνουν στο σχολείο είναι άχρηστα για τη ζωή τους

Του Δημήτρη Τσιριγώτη

Όσοι είναι εκπαιδευτικοί σίγουρα θα έχουν βρεθεί αντιμέτωποι με ερωτήσεις μαθητών που αφορούν την χρησιμότητα των γνώσεων που παίρνουν από τα μαθήματα του σχολείου. Παραδείγματα τέτοιων ερωτήσεων είναι τα εξής: «που θα μου χρειαστούν τα μαθηματικά στη ζωή μου κύριε;» ή «εγώ κυρία θέλω να ακολουθήσω θετική κατεύθυνση, που θα μου χρησιμέψουν τα αρχαία και η λογοτεχνία;» ή ακόμα ακόμα «εγώ κύριε πιστεύω ότι το σχολείο είναι εντελώς άχρηστο και δεν μαθαίνουμε στην πραγματικότητα τίποτα». Αυτές οι απόψεις των μαθητών είναι αρκετά δύσκολο να αλλάξουν, μπορεί να στριμώξουν τους εκπαιδευτικούς οι οποίοι στην προσπάθειά τους να υπερασπιστούν την χρησιμότητα των μαθημάτων ενδέχεται να αυτοπαγιδευθούν και να προκαλέσουν το αντίθετο αποτέλεσμα.    

 Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Και τα φτωχά επίσης

Πρώτα από όλα ας δούμε μερικά από τα συνηθισμένα λάθη που κάνουν οι εκπαιδευτικοί στην προσπάθειά τους να επιχειρηματολογήσουν υπέρ της χρησιμότητας των σχολικών γνώσεων. Ας πάρουμε για παράδειγμα την χρησιμότητα των μαθηματικών τα οποία παρεμπιπτόντως είναι από τους «βασικούς κατηγορούμενους». Ένα κρίσιμο λάθος που κάνει ο εκπαιδευτικός, στην προσπάθειά του να υπερασπιστεί τα μαθηματικά, είναι ότι αρχίζει να αραδιάζει έναν κατάλογο με εφαρμογές των μαθηματικών στις επιστήμες, στην έρευνα, στην τεχνολογία και στις καθημερινές συναλλαγές των πολιτών( εκπτώσεις, αυξήσεις, υπολογισμού εφορίας κ.α). Αν το κάνει αυτό ο εκπαιδευτικός σύντομα θα βρεθεί σε πολύ δύσκολη θέση όταν ο μαθητής θα πάρει ξανά τον λόγο και θα ρωτήσει: «κύριε εγώ που δεν θέλω να ασχοληθώ με επιστήμες που περιέχουν μαθηματικά γιατί θα πρέπει να τα μάθω;» ή «που θα μου χρησιμέψει το πυθαγόρειο θεώρημα στη ζωή μου;». Άρα το πρώτο λάθος του εκπαιδευτικού είναι ότι λέει πολλά. Το δεύτερο λάθος είναι ότι αυτά που λέει το πιθανότερο είναι ότι τα ξέρουν ήδη οι μαθητές. 

Ο Παπανδρέου «αποθεώνει» τη Συμφωνία των Πρεσπών

Του Νίκου Φωτόπουλου

Υμνοι του Γιώργου Παπανδρέου από το βήμα του 1ου Περιφερειακού Φόρουμ της Θεσσαλονίκης για τη Συμφωνία των Πρεσπών, που πάντως τόνισε ότι «πρέπει να απεμπλακεί από κάθε προεκλογική πολιτική εκμετάλλευση». Στην πόλη βρέθηκε για την τριήμερη εκδήλωση και η υπουργός Δικαιοσύνης της Βόρειας Μακεδονίας Ρενάτα Ντέσκοσκα που κατήγγειλε διαδικτυακό πόλεμο με fake news στη χώρα της, διασπείροντας εθνικισμό, φόβο και διαίρεση.

Η Ρενάτα Ντέσκοσκα, που βρέθηκε στο 1ο Thessaloniki Regional Forum στο δημαρχείο της Θεσσαλονίκης, είναι η πρώτη υπουργός της γειτονικής χώρας η οποία επισκέπτεται την Ελλάδα ως κυβερνητικό στέλεχος της Βόρειας Μακεδονίας. Μιλώντας στο φόρουμ που έχει στόχο την κατανόηση και τη συνεργασία στα Βαλκάνια, αποκάλυψε ότι «πριν φτάσουμε στη συμφωνία, τον Σεπτέμβριο κάναμε το δημοψήφισμα και οι πολίτες αντιμετώπισαν τεράστιο πρόβλημα, ένα μεγάλο μποϊκοτάζ από αυτούς που ήταν αντίθετοι» καθώς, σύμφωνα με την ίδια, «εκατοντάδες ψεύτικοι λογαριασμοί σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης έσπειραν τον εθνικισμό, τον φόβο, τη διαίρεση».

Σε δηλώσεις της στο περιθώριο της διοργάνωσης, πρόσθεσε ότι η Συμφωνία των Πρεσπών ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στις σχέσεις της Ελλάδας με τη χώρα της. «Το γεγονός ότι οι δύο πρωθυπουργοί, Ζάεφ και Τσίπρας, έλαβαν στο περιθώριο της Διάσκεψης για την Ασφάλεια, στο Μόναχο, το βραβείο Ewald von Kleist από τη γερμανική κυβέρνηση δείχνει ότι αυτή η συμφωνία υποστηρίζεται και από τις άλλες δυτικές χώρες», κατέληξε.

Ανασχηματισμός

Ανάρτηση από: ARKAS -The Original Page

Υπάρχουν πολλά που συμβαίνουν μεταξύ των ΗΠΑ και της Βενεζουέλας που δεν πρόκειται να σου αποκαλύψουν τα συστημικά media...

Ανάρτηση από: ΑΝΤΙ- ΥΛΗ

Πολιτικοί γυρολόγοι

Ανάρτηση από: http://tsiolakis.blogspot.com

151 βουλευτές διορθώνουν το κράτος που προέκυψε το 1821 – Ο πραγματικός διάλογος

Τσίπρας: Έχει έρθει, λοιπόν, ο καιρός ώστε να κατοχυρωθεί ρητά στο Σύνταγμα η θρησκευτική ουδετερότητα του ελληνικού κράτους.

Σβίγκου: Διαψεύστηκαν όσοι, είτε λόγω λανθασμένης πληροφόρησης, είτε από σκοπιμότητα, βιάστηκαν να πανηγυρίσουν για τη δήθεν απόρριψη της αναθεώρησης του άρθρου 3. Η κατοχύρωση της θρησκευτικής ουδετερότητας του κράτους είναι ένα αναγκαίο βήμα προόδου κι ένα ώριμο κοινωνικό αίτημα.

Αγορές και Τριώδιο

Ανάρτηση από: https://i-kyr.gr

Γαλλία – Βενεζουέλα: Ναι στον αγώνα των λαών για Εθνική Κυριαρχία

Το σκηνικό που έχει στηθεί για άλλη μια φορά από τους ντόπιους και ξένους δημοσιο-κάφρους είναι αρκετά σύνηθες. Η ξεδιάντροπη υποκρισία των υποστηρικτών της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης (δηλαδή των ανοιχτών και απελευθερωμένων αγορών), όπως και τα δύο μέτρα και δύο σταθμά της Υπερεθνικής Ελίτ (Υ/Ε) και ιδιαίτερα του μιντιακού της τμήματος, έκαναν την εμφάνισή τους για άλλη μία φορά. Τώρα σειρά είχε η Γαλλία και η Βενεζουέλα.

Έτσι, από τη μία μεριά έχουμε τις πολύμηνες, μαζικές και αιματηρές (εξαιτίας της συγνής κρατικής βίας) διαδηλώσεις των «Κίτρινων Γιλέκων» κατά του κύριου πολιτικού εκπροσώπου της Υ/Ε, του πρότερα πολιτικά άγνωστου Εμμανουέλ Μακρόν, ο οποίος επιλέχτηκε από τις ίδιες ελίτ ανάμεσα στους τραπεζίτες της Ρόθτσαϊλντ και επιβλήθηκε ενάντια στο μαζικό ρεύμα που εκπροσωπούσε το λαϊκό κίνημα για εθνική και οικονομική κυριαρχία στη Γαλλία. Η ουσιαστική αιτία για την εκλογική επιβολή του Μακρόν ήταν ότι το λαϊκό αυτό κίνημα προδόθηκε από τους πολιτικάντηδες Λεπέν και Μελανσόν που προσπάθησαν να το εκμεταλλευτούν κομματικά, με αποτέλεσμα τη διάσπαση της λαϊκής ψήφου προς τέρψιν του εκλεκτού της Υ/Ε. Αντί δηλαδή οι δυνάμεις κατά της παγκοσμιοποίησης, της ΕΕ και της Ευρωχούντας των Βρυξελλών που εκπροσωπεί την παγκοσμιοποίηση στον  ευρωπαϊκό χώρο, να συνενωθούν σε ευρύ Λαϊκό Μέτωπο κατά της Νέας Διεθνούς Τάξης (ΝΔΤ) και της  Υπερεθνικής Ελίτ, έπαιζαν τις  ξεπερασμένες πια πολιτικές μάχες για το ποιος είναι πιο «αριστερός» ή πιο «δεξιός» αντίστοιχα, παρόλο που οι όροι Δεξιά και Αριστερά δεν έχουν πια κανένα νόημα όταν προσπερνούν το κρίσιμο θέμα της εποχής μας: τη Νέα Διεθνή Τάξη της Νεοφιλελεύθερης Παγκοσμιοποίησης και την οργάνωση του αγώνα εναντίον της Υ/Ε.

Νοτιότερα των συνόρων (2009), του Oliver Stone.

-36:58

HD

(Απόσπασμα 37 λεπτών. Κανονική διάρκεια 78 λεπτά)

Τι γίνεται νοτιότερα των συνόρων των ΗΠΑ; Γιατί τόσο μίσος και προπαγάνδα για τον Ούγκο Τσάβες;
Αναζητώντας μια απάντηση γι΄αυτά τα ερωτήματα, ο Όλιβερ Στόουν αποφάσισε να γυρίσει το 2009 την ταινία - ντοκιμαντέρ «South of the border» (νοκοτιότερα των συνόρων) εστιάζοντας στο «φαινόμενο Τσάβες», του οποίου η σκέψη του και μόνο τόσο πολύ ταράζει τις ΗΠΑ. Πλησιάζοντας τον πολιτικό όσο και τον άνθρωπο, ο Στόουν προσπαθεί να αποδείξει πόσο παραπληροφορημένοι για τον Chavez είναι οι Αμερικανοί από τα μεγάλα αμερικανικά κανάλια, όπως Fox News και CNN, τα οποία έχουν κηρύξει ανελέητο τηλεοπτικό πόλεμο εναντίον του ίδιου και της πολιτικής κατάστασης στη χώρα του. Ο Στόουν στη Βενεζουέλα βλέπει μια πραγματικότητα πολύ διαφορετική, πολύ καλύτερη. Ενας λαός που προσπαθεί να ξεφύγει από την αμερικανική πολιτική επιρροή που τον καταδυναστεύει. Ενας λαος που διεκδικει το δικαίωμα του να διαχειρίζεται τους φυσικούς του πόρους, χωρίς να παρεμβαίνουν αμερικανικά συμφέροντα και πολυεθνικές εταιρείες. Και όλα αυτά, πολεμώντας ταυτόχρονα τη «λάσπη» που δέχεται ο αγώνας τους από τα αμερικανικά ΜΜΕ...