30 Απρίλη 1945: Η Κόκκινη Σημαία της Νίκης υψώνεται στο Ράιχσταγκ!

Ήταν και ώρα 21.50 όταν ο επιλοχίας Μ. Α. Φ. Γιεγκόροφ και ο λοχίας Μ. Β. Καντάρια του σοβιετικού στρατού έστησαν την κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο, τη Σημαία της Νίκης, πάνω από τον κεντρικό Τρούλο του Ράιχσταγκ. Αμέσως μετά, ο διοικητής της 3ης στρατιάς κρούσης στρατηγός Β. Ι. Κουζνετσόφ, που παρακολουθούσε προσωπικά την ιστορική μάχη κατάληψης του Ράιχσταγκ, πήρε στο τηλέφωνο το κέντρο διοίκησης και ανακοίνωσε στο στρατάρχη Ζούκοφ: «Στο Ράιχσταγκ κυματίζει η κόκκινη σημαία! Ζήτω, σύντροφε στρατάρχη!».

Αντρικές δουλειές

Του Νίκου Θεοδοσόπουλου

«Τράβα μωρή να πλύνεις κάνα πιάτο» και άλλες ιστορίες από το cockpit — ιστορίες με γυναίκες πιλότους.

Ανάρτηση από: https://dimartblog.com

Follow the money… To editorial του Δρόμου που κυκλοφορεί

To editorial του Δρόμου που κυκλοφορεί

Ο ακαδημαϊκός Σταμάτης Κριμιζής, άντεξε ένα μήνα στη θέση του προέδρου του νεοσύστατου Διαστημικού Οργανισμού που δημιούργησε ο ταλαντούχος κύριος… Νίκο Παππάς. Στην επιστολή παραίτησής του, αναφέρει τη διάσημη φράση «Follow the money», η οποία έγινε γνωστή στην υπόθεση του Watergate στις ΗΠΑ. Για να βρεις ποιος κρύβεται πίσω από το σκάνδαλο, «ακολούθησε το χρήμα» και θα καταλάβεις.

Ο Στ. Κριμιζής αναφέρεται και σε κάποια προγράμματα μερικών δεκάδων εκατομμυρίων, τα οποία κάποια τρωκτικά είχαν βάλει στο μάτι για λογαριασμό ημέτερων, συγγενών και φίλων. Λίγες μέρες πριν, είχε εξαναγκαστεί να αποσυρθεί από τη διαδικασία επιλογής και διορισμού διοικητή στον ΕΦΚΑ, ο κύριος Μαρίνος που λέγεται ότι έδινε σε συνεταίρο του σε άλλη εταιρεία απευθείας δουλειές από τον φορέα στον οποίο μετείχε.

Οπαδός του «Ελληνοτουρκισμού» ο Βαρουφάκης – Θέλει να καταργηθούν τα σύνορα Ελλάδας-Τουρκίας

Ο Γιάνης Βαρουφάκης συμμετείχε σε φιλοευρωπαϊκή διαδήλωση στη Ρώμη με αίτημα «για μία καλύτερη Ευρώπη», στο περιθώριο των εορτασμών της 60ης επετείου από την υπογραφή της Συνθήκης της Ρώμης.

Η τουρκική εφημερίδα Vatan παραθέτει δηλώσεις του Γιάνη Βαρουφάκη, ο οποίος φέρεται να είπε από την Ρώμη, ότι θέλει να δει τα σύνορα της Ελλάδας με την Τουρκία να καταργούνται και τις δύο χώρες να έρχονται όσο το δυνατόν πιο κοντά, καθώς έχουν κοινά συμφέροντα.
Ο Γιάνης Βαρουφάκης, σύμφωνα πάντα με την τουρκική εφημερίδα, φέρεται να δήλωσε επίσης ότι πρέπει να εκδημοκρατιστεί τόσο η Τουρκία όσο και η ΕΕ και οι δύο να συναντηθούν σε μία δημοκρατική ένωση, μία πανευρωπαϊκή δημοκρατία, στην οποία θα είναι μέλος και η Τουρκία.
Το «καλό» για τον Γιάνη Βαρουφάκη είναι ότι βρίσκεται στον δικό του παράλληλο κόσμο και το διασκεδάζει. Το εάν κάποιοι τον παίρνουν σοβαρά, «κακό του κεφαλιού τους» που λέει κι ο λαός.
Να σημειώσουμε ότι η δήλωση Βαρουφάκη δεν αποτελεί κάποια ακόμα καινοφανή ιδέα του, είναι μια παλιά «πρόταση» που ξεπεράστηκε από την ιστορία και τα γεγονότα. Είναι ο λεγόμενος «Ελληνοτουρκισμός».

Κουκίδης Κώστας 27 Απριλίου 1941

Πολλαπλή κανονικότητα: στο όνομα της αγάπης για το παιδί…

drawing of a happy gay couple and adopted child

Του Αθανάσιου Γκότοβου*

Πάει καιρός τώρα που προβληματίζομαι σοβαρά αν έχει κάποιο νόημα να δημοσιοποιεί κανείς επιστημονικά επιχειρήματα γύρω από ζητήματα που απασχολούν την κοινή γνώμη, όπως π. χ. αυτό της τεκνοθεσίας από ομοφυλόφιλα (ή ομόφυλα, επί το πολιτικά ορθότερο) ζευγάρια. Για τους εξής, τουλάχιστον, λόγους:

Πρώτον, οι πλειοψηφίες στη Βουλή – αυτοί που καλούνται να υπερψηφίσουν το συγκεκριμένο νομοσχέδιο – είναι σταθερά στοχοπροσηλωμένες στην υπερψήφισή του, όχι κατ’ ανάγκην επειδή όσοι τις συγκροτούν πιστεύουν στις διατάξεις του νομοσχεδίου, αλλά για μια σειρά από άλλους λόγους, πραγματιστικούς. Κανένα επιστημονικό ή άλλο επιχείρημα δεν συγκινεί ποτέ ένα στοχοπροσηλωμένο άτομο. Δεν υπάρχουν περιθώρια για αναστοχασμούς και αυτοκριτικές, παρά μόνο σε ρητορικό επίπεδο. Όταν έρθει η ώρα να στηριχθεί η κυβερνητική πρόταση, σταματούν οι αναστοχασμοί και οι δεύτερες σκέψεις. Το θέατρο δίνει τη θέση του στον πρακτικό ρεαλισμό.

Ας σώσουμε ότι σώζεται

Της Λίλας Μήτσουρα

Ένα κράτος για να στηρίζεται στα δικά του πόδια, να μπορεί να προστατεύσει τον εαυτό του πρέπει να έχει την κυριότητα, να του ανήκουν δηλαδή βρε παιδί τρεις κολώνες στήριξης της κρατικής οικίας.

Η χώρα στηρίζεται σε τρεις πυλώνες 

Φως νερό τηλέφωνο. 

Τέλος! 

Τι έχει η χώρα μας από αυτά τα τρία? Αιωρείται στο κενό πλέον. 

Ξεπουλήθηκαν όσο όσο, σε τιμή ευκαιρίας 

Και αναρωτιέμαι, σε τι διαφέρει το ξεπούλημα από ροζ αριστερούς με αυτό το ξεπούλημα από τους μπλε δεξιούς? 

Το οποίο μπλε ξεπούλημα δεν έγινε ποτέ!!! Όχι γιατί ήταν καλοί πατριώτες φυσικά,αλλά από φόβο και σιγουριά ότι έχει βρεθεί άλλος για να κάνει την βρώμικη δουλειά και έτσι αυτοί θα βγουν αλώβητοι από όλο αυτό. 

Και αφού οι γιαλαντζί αριστεροί διαπόμπευσαν την αριστερά παγκοσμίως, ξεπούλησαν την πατρίδα τους με χαμόγελο και ασυνειδησία. 

Αποστολή: καταστρέψτε την οικογένεια

Του Δημήτρη Νατσιού

Το παρόν κείμενο δημοσιεύτηκε πριν από επτά χρόνια. Τώρα που οι μαγαρισιές και η ασέλγεια γίνονται νόμος- «Δεν μπορούμε για λόγους ισότητας και συνταγματικότητας να εξαιρέσουμε τα ομόφυλα ζευγάρια από την αναδοχή» δηλώνει ένα πτώμα υπουργικό –και παρακολουθούμε την μετατροπή της πατρίδας μας, σε Σόδομα και Γόμορα, τον πλήρη εξευτελισμό του θεοϊδρυτου θεσμού της οικογένειας, καλό είναι να θυμηθούμε τι γράφουν τα σχολικά βιβλία γι’ αυτήν. ‘Όπως τόσα χρόνια συμβαίνει με την γενοκτόνο μας Τουρκιά, που τα κοπροκάναλα, μας την παρουσιάζουν τάχα και «νοικοκύρη λαό», τον ίδιο λαό που έσφαζε χιλιάδες Κύπριους πριν από 40 χρόνια, κατά παρόμοιο τρόπο, και το τρισάθλιο υπουργείο Παιδείας, μαγαρίζει, με τα βλάσφημα και καρκινογόνα «πνευματικώς» βιβλία και προγράμματά του, τα παιδιά σας ΕΛΛΗΝΕΣ. Ας ακούσουμε τι μας κανοναρχεί το αθάνατο ’21 και ας πράξει ο καθείς κατά την συνείδησή του.

«Όταν μου πειράξουν την πατρίδα και τη θρησκεία μου, θα μιλήσω, θα’ νεργήσω κι’ ό,τι θέλουν ας μου κάνουν»
Στρατηγός Μακρυγιάννης

Κάποτε πλησίασε τον τροπαιούχο νομπελίστα μας ποιητή Γιώργο Σεφέρη, ένας ξένος διαπρεπής συνομιλητής, «πειράζων αυτόν και λέγων»: «Μα πιστεύετε σοβαρά ότι είστε πραγματικά απόγονοι του Λεωνίδα και του Θεμιστοκλή;». Απαντά ο Σεφέρης: «Όχι, είμαστε απόγονοι μονάχα της μάνας μας, που μας μίλησε Ελληνικά, που προσευχήθηκε ελληνικά, που μας νανούρισε με παραμύθια για τον Οδυσσέα, τον Ηρακλή, τον Λεωνίδα και τον Παπαφλέσσα, και ένιωσε την ψυχή της να βουρκώνει την Μεγάλη Παρασκευή, μπροστά στο ξόδι του νεκρού Θεανθρώπου».

ΔΕΗ…λασία και αρπαγή!

Του Παναγιώτη Θεοδωρόπουλου

Οι ενεργειακές υποδομές και ο ορυκτός πλούτος κάθε χώρας θα έπρεπε να αποτελούν τον κινητήριο μοχλό για την ανάπτυξη και την ευημερία του λαού της. Όμως στην καπιταλιστική Ελλάδα των μνημονίων, των ευρωενωσιακών κανόνων και των επιταγών των δανειστών, συντελείται άλλο ένα «πείραμα», το οποίο θα μπορούσε να τιτλοφορείται για λόγους συντομίας αλλά και περιεκτικότητας ως: «Διάλυση και Αρπαγή»!

Το 3ο μνημόνιο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, σε συνέχεια των δύο προηγούμενων ήρθε να τεμαχίσει και στη συνέχεια να ξεπουλήσει με συνοπτικές διαδικασίες το μεγαλύτερο τμήμα των ενεργειακών υποδομών της χώρας.

Σε αυτή την κατεύθυνση, σήμερα Τετάρτη 25 Απριλίου, 150 βουλευτές των ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, με συνοπτικές διαδικασίες υπερψήφισαν την πώληση των λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ καθώς και τα δικαιώματά εξόρυξης του λιγνίτη της χώρας.

Η πόρτα της εξόδου!

Χάπατα, τα χάπια μου

Του Στάθη

Κάτι λέει ο Τσίπρας γύρω στις 11.00 το πρωί.

  Αμέσως η ΕΡΤ μεταδίδει τι είπε ο Τσίπρας (ρεπορτάζ) και στη συνέχεια μεταδίδει και τον ίδιο τον Τσίπρα να τα λέει.

  Στη συνέχεια στο μεσημβρινό δελτίο ειδήσεων η ΕΡΤ μεταδίδει τι είπε ο Τσίπρας (ρεπορτάζ) και στο καπάκι μεταδίδει και τον ίδιο τον Τσίπρα να τα λέει.

  Αμέσως μετά το δελτίο ειδήσεων της ΕΡΤ, στην καλύτερη εκπομπή της καλύτερης κυβέρνησης τα τελευταία 150 χρόνια, επαναλαμβάνεται τι είπε ο Τσίπρας (ρεπορτάζ) και στο καπάκι προβάλλεται ο ίδιος να το λέει. Πάλι! Επιπροσθέτως,

  έτσι για ποικιλία, όσα είπε ο Τσίπρας σχολιάζονται και εγκωμιάζονται με τη δέουσα διεισδυτικότητα κι εμβρίθεια.

  Αμέσως μετά την καλύτερη εκπομπή της καλύτερης κυβέρνησης όλων των εποχών, όλα τα παραπάνω επαναλαμβάνονται στο απογευματινό δελτίο.

Προς αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό

Επιχειρείται να στηθεί νέος διπολισμός ενόψει αλλεπάλληλων εκλογών

Του Ρούντι Ρινάλντι

ις τελευταίες μέρες, μόλις ο Ερντογάν ανήγγειλε τις εκλογές, το ελληνικό πολιτικό σύστημα και τα ΜΜΕ έκαναν άλλη μια προσπάθεια επιστροφής στην «κανονικότητα»: οικονομία, ΔΝΤ, χρέος, φορολογικές δηλώσεις, έξοδος από τα μνημόνια, μνημονιακή παρακολούθηση και άλλα αυτού του μήκους κύματος. Η αλήθεια είναι ότι από την ημέρα που ο Τσίπρας μίλησε για «παράθυρο ευκαιρίας» ώστε να προωθήσει την αμερικάνικη «παραγγελιά» για την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ με συνοπτικές διαδικασίες, δηλαδή από τις γιορτές των Χριστουγέννων μέχρι σήμερα, δεν έχει περάσει ούτε μία μέρα που τα εθνικά ζητήματα να μην προκαλούσαν αμηχανία, πονοκεφάλους, προβλήματα σε ολόκληρο τον πολιτικό κόσμο. Το πεδίο της «εξόδου» ή της «μεταμνημονιακής παρακολούθησης» (κυβέρνηση) και της «τήρησης των δεσμεύσεων της χώρας» με άλλη πολιτική (αξιωματική αντιπολίτευση) είναι ιδιαιτέρως βολικό, ιδίως όταν είναι «χωρίς πεζοδρόμιο».

...με LEASING

23 Απριλίου 2003

Του Αλέκου Μιχαηλίδη

Στις 23 Απριλίου 2003 οι Ελληνοκύπριοι τίθεντο αντιμέτωποι με μια ιστορική ανατροπή. Θα ξεκινούσε μια υπεράνθρωπη προσπάθεια να αλλάξει η ουσία του Κυπριακού και να μετατραπεί από πρόβλημα εισβολής και κατοχής σε ζήτημα ανθρώπινων σχέσεων. Θα ξεκινούσε μια επιχείρηση ωραιοποίησης της κατοχής και μερίδα των Κυπρίων, πρόσφυγες και μη, θα άρχιζαν να συνηθίζουν και να συμβιβάζονται με το μεταλλαγμένο στάτους κβο. Το στάτους κβο των οδοφραγμάτων, τα οποία θα μετατρέπονταν σε «σύνο...ρα» ή χώροι αντάμωσης, παρόλο τον παραλογισμό των διαβατηρίων, της ψευδοαστυνομίας και της ίδιας της κατοχής. Θα ξεκινούσε έκτοτε μια ασφυκτική και περίεργη προσπάθεια (κομμάτων, ανθρώπων, οργανώσεων, πρεσβειών) να μεταβάλουν το πρόβλημα σε πρόβλημα μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Με έναν αισχρό, μάλιστα, τρόπο σύμφωνα με τον οποίον οι νέοι Ελληνοκύπριοι όφειλαν να κάνουν φιλίες με τους νέους Τουρκοκύπριους και οι πιο ηλικιωμένοι να ανταμώσουν σε χοροεσπερίδες, γκαλά και τσάγια κυριών με το έτσι θέλω.

TV Σανός

Ανακοίνωση ΜΕΚΕΑ: Η Ελλάδα κινδυνεύει να γίνει παρανάλωμα του πυρός με τις πληθυνόμενες αμερικανικές βάσεις που την μετατρέπουν σε ακίνητο αεροπλανοφόρο των εγκληματιών του ΝΑΤΟ

Αγώνας τώρα με λαϊκό ξεσηκωμό παντού για να σταματήσουν άμεσα τα σχέδια Αμερικανών και ντόπιων «αριστερών» δωσίλογων.

Ο 6ος στόλος στη Σύρο (Μάρτιος 2018)

Έλληνα, Ελληνίδα,
Είναι γεγονός ότι η Ελλάδα μας εκτός από το ότι μετατράπηκε τα τελευταία χρόνια σε Οικονομικό και Πολιτικό Προτεκτοράτο της Υπερεθνικής Ελίτ (Υ/Ε) και της ΕΕ, μετατρέπεται ταχύτατα και σε στρατιωτική βάση του ΝΑΤΟ. Στην κυριολεξία μετατρέπεται σε ένα ακίνητο αεροπλανοφόρο των ΗΠΑ και των άλλων δυτικών «συμμάχων» μας, από άκρη σε άκρη του ελληνικού εδάφους.
Αυτή η εξέλιξη βέβαια δεν είναι αναπάντεχη, αφού είναι αποτέλεσμα της απώλειας κάθε Εθνικής και Οικονομικής Κυριαρχίας που είχαμε μέχρι πρότινος με την συνεργασία βέβαια των δωσιλογικών «κυβερνήσεων» των τελευταίων χρόνων, με αποκορύφωμα την ελεεινότερη «κυβέρνηση» της «πρώτη φορά αριστεράς», δηλαδή των «αριστερών» εγκληματιών απατεώνων που ολοκληρώνουν την ιστορικό έγκλημα της μετατροπής της χώρας και σε στρατιωτικό, εκτός από πολιτικο-οικονομικό, προτεκτοράτο της Υ/Ε.
Ιδιαίτερα σήμερα που κινδυνεύει ολόκληρος ο πλανήτης να μετατραπεί σε παρανάλωμα πυρός, όχι βέβαια,  όπως εντελώς αποπροσανατολιστικά λέει η «Αριστερά» μας (από το ΚΚΕ μέχρι την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΛΑΕ κλπ.) για χάρη ενός «ενδο-ιμπεριαλιστικού πολέμου» (αλήθεια ποιους ιμπεριαλιστικούς πολέμους έκανε η Ρωσία, μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ;). Εάν δεν ξέραμε ότι η «Αριστερά» μας προσπαθεί ακόμη να ερμηνεύσει κάθε παρόμοια σύγκρουση της Υ/Ε με τους εχθρούς της σαν ενδο-ιμπεριαλιστική αντίθεση, (επειδή προφανώς έχει μείνει ακόμη στην υπεραιωνόβια  Λενινιστική θεωρία του Ιμπεριαλισμού), θα λέγαμε ότι μετέχει στον αποπροσανατολισμό των ανθρώπων του Σόρος που όταν δεν μπορούν να στρέψουν τους σκεπτόμενους πολίτες ανοικτά υπέρ της Νατοϊκής εκστρατείας ενάντια σε κάθε χώρα που παλεύει για την εθνική και οικονομική κυριαρχία τότε γίνονται … ειρηνιστές  ώστε να αποτρέψουν την ανάπτυξη ενός παγκόσμιου κινήματος κατά της Υ/Ε και των πολέμων της. Έτσι και η «Αριστερά» μετατρέπεται τώρα σε ένα ανώδυνο …φιλειρηνικό κίνημα κατά των ιμπεριαλισμών γενικά και αόριστα, χωρίς να παίρνει θέση  για το τι διακυβεύεται στη Μέση Ανατολή με την οργανωμένη επίθεση της Υπερεθνικής και της Σιωνιστικής ελίτ με στόχο τη συντριβή κάθε λαού που παλεύει ακόμη για την εθνική και οικονομική του κυριαρχία στη Μέση Ανατολή, αλλά και παντού.

Kαταρρέει η Σκευωρία των Χημικών της Συρίας

Το Μεγαλύτερο Κανάλι Ειδήσεων της Γερμανίας: «Πιθανότατα Πλαστή Επίθεση Χημικών στη Συρία». Νομική επιτροπή της γερμανικής βουλής καταδικάζει τον συμμαχικό βομβαρδισμό.

Zero Hedge 21-4-18

Παλαιός ανταποκριτής ειδησεογραφικού προγράμματος του κρατικού γερμανικού καναλιού ZDF heute συγκλόνισε το ευρωπαϊκό ακροατήριό του κατά την διάρκεια ανταπόκρισής του από επιτόπια ανταπόκριση στη Συρία με μιαν ευθεία και έντιμη περιγραφή των διαπιστώσεων της έρευνάς του για τα συμβάντα στην Ντούμα.

Ο βετεράνος ρεπόρτερ Uli Gack, «ανέκρινε» πολλούς αυτόπτες μάρτυρες της υποτιθέμενης χημικής επίθεσης της 7ης Απριλίου και έκλεισε τις καταθέσεις τους με το συμπέρασμα: «Η χημική επίθεση στην Ντούμα ήταν πιθανότατα σκηνοθετημένη, πάρα πολλοί άνθρωποι εδώ μοιάζουν πολύ πεπεισμένοι.»

Προκύπτει ότι όλοι οι Σύροι κάτοικοι της περιοχής που συνάντησε ο Γερμανός απεσταλμένος ρεπόρτερ διέψευσαν αμέσως τον ευρύτατα διαδεδομένο ισχυρισμό ότι η συριακή κυβέρνηση είχε βομβαρδίσει με χημικά αμάχους πολίτες, ισχυρισμό που οι ΗΠΑ, η Βρετανία, η Γαλλία και το Ισραήλ χρησιμοποίησαν σαν πρόσχημα για να εξαπολύσουν επίθεση πυραύλων στην Δαμασκό.

Γιγαντώνεται η εθνική αναταραχή στην ΕΕ

Του Κώστα Λαπαβίτσα

Επιστροφή του εθνικού στοιχείου

Ακόμη και οι πιο αδιαπραγμάτευτοι ευρωπαϊστές έχουν αρχίσει σταδιακά να αντιλαμβάνονται ότι η ΕΕ βρίσκεται στο μέσο μιας πρωτοφανούς κρίσης που ξεδιπλώνεται σταθερά. Αυτό που συμβαίνει είναι η επιστροφή του εθνικού στοιχείου.

Τα παραδείγματα είναι πλήθος. Το βρετανικό δημοψήφισμα του 2016 ήταν κεραυνός που έδειξε ότι τα λαϊκά στρώματα της Βρετανίας θέλουν την έξοδο από την ΕΕ και μπορούν να την επιβάλλουν εκλογικά. Το κύριο αίτημα ήταν η ανάκτηση του εθνικού ελέγχου, ιδιαίτερα απέναντι στην ελεύθερη διακίνηση της εργασίας, όπως αυτή προωθείται εντός της ΕΕ. 

Η εκλογή Μακρόν στη Γαλλία το 2017, με την ήττα της ακροδεξιάς Λε Πεν, φάνηκε να αντιστρέφει τα πράγματα, αλλά το θαύμα κράτησε ελάχιστα. Οι μεγαλόστομες διακηρύξεις του νέου προέδρου για περισσότερη ευρωπαϊκή ενοποίηση έχουν βρει ελάχιστη ανταπόκριση εκεί που μετράει, δηλαδή στη Γερμανία. Στις γερμανικές εκλογές του 2017 ο μεγάλος κερδισμένος ήταν η άκρα Δεξιά, που δεν είναι μεν ανοιχτά κατά της ΕΕ, αλλά απορρίπτει τα ιδεολογήματα περί ενοποίησης και επιδιώκει τον έλεγχο της μετανάστευσης. 

Υπήρχε και αριστερό «Κλικ»

Του Δημήτρη Μπούσπουρα

Διαβάζω σχόλια για τον Πέτρο Κωστόπουλο που δήλωσε ότι τα life style περιοδικά του, «ξεβλάχεψαν» πολλούς Έλληνες που έψαχναν την Ευρώπη.

Θυμίζω όμως ότι πριν από τον Κωστόπουλο υπήρχε μια κίνηση που κατέληξε παρόμοια. Το περιοδικό Σχολιαστής εκδίδονταν από στελέχη της Β´ Πανελλαδικής, της διάσπασης δηλαδή του ΚΚΕ εσωτερικού, είχε μεγάλο σχήμα και γυαλιστερό εξώφυλλο με εντυπωσιακές φωτογραφίες. Στην πραγματικότητα ήταν το πρώτο περιοδικό life style στην Ελλάδα. Ένα λαϊφστάιλ της αριστεράς ίσως. Αυτής που κατέληξε ως χαβιαροαριστερά ή αριστερά των σαλονιών και των συμβούλων ή αλλιώς η αριστερά των δικαιωμάτων που δεν έχει καμία σχέση με την μεγάλη πλειοψηφία του λαού.

Στην Β´ Πανελλαδική υπήρχαν πολύ αξιόλογα άτομα όπως π.χ. ο Τάκης Υπέρμαχος που έτυχε να γνωρίσουμε αλλά πέθανε νωρίς, οι περισσότεροι όμως ήταν έτοιμοι να μπουν στο σύστημα γνωρίζοντας τον χειρισμό των μαζών και της νεολαίας. Πολλά από αυτά τα στελέχη συνεργάστηκαν με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. ως σύμβουλοι και διευθυντές, έγιναν καθηγητές ή δημοσιογράφοι, άλλοι φτιάξανε μπαρ, ντισκοτέκ ή επιχειρήσεις επικοινωνίας και διαμόρφωσαν ένα κλίμα διαφορετικό στην Ελλάδα του ´80 και του ´90.

Το κύριο χαρακτηριστικό, που ταίριαξε με τον Σχολιαστή, ήταν μία διάχυτη ξενοιασιά στην νεολαία της δεκαετίας του ´80 συνδυαζόμενη με τον χαβαλέ που αντικατέστησε την αγωνιστικότητα και την αριστερή «ποζεριά» της προηγούμενης περιόδου, με τα στρατιωτικά αμπέχονα και τις ινδικές φούστες. Στον Σχολιαστή υπήρχαν κείμενα που αναφέρονται σε κάποια ρεύματα στην Ελλάδα αλλά στρέφονταν κυρίως προς την Ευρώπη με Αλτουσέρ και άλλους διανοούμενους της εσπερίας.

Παγκοσμιοποίηση, λαϊκισμός και Αριστερά

Ορισμένες σκέψεις με αφορμή τις πρόσφατες εκλογές στην Ιταλία

Του Κάρλο Φορμέντι

εκλογή του Μακρόν στη Γαλλία, και η επάνοδος της Μεγάλης Συμμαχίας CDU-SPD στη Γερμανία, δημιούργησαν στις φιλελεύθερες ελίτ την ψευδαίσθηση πως το κύμα του λαϊκισμού εκτονώθηκε πλέον. Αλλά το αποτέλεσμα των ιταλικών εκλογών αποδεικνύει πως το κύμα παραμένει και απειλεί να συμπαρασύρει τα παλιά κόμματα της κεντροαριστεράς και της κεντροδεξιάς, καθώς και τους θεσμούς της Ε.Ε. Το άθροισμα των ψήφων του Κινήματος 5 Αστέρων και της Λέγκας, ξεπέρασε το 50%, αποκαλύπτοντας πως οι μισοί Ιταλοί ψηφοφόροι είναι ευρωσκεπτικιστές και δεν πιστεύουν στα αφηγήματα περί τέλους της κρίσης και πλεονεκτημάτων της παγκοσμιοποίησης.

Τέσσερα ερωτήματα

Ας προσπαθήσουμε να κατανοήσουμε: 1) Ποιες είναι οι κοινωνικές ρίζες του λαϊκισμού, 2) Ποιες είναι οι διαφορές ανάμεσα στα δύο μεγαλύτερα ρεύματα που κινούνται στο εσωτερικό του, 3) Για ποιο λόγο ο κόσμος αδιαφορεί παντελώς για τα κόμματα της Αριστεράς, 4) Γιατί (προς το παρόν) το κατεστημένο φαίνεται ότι αντέχει και τι θα συμβεί όταν αυτό δεν θα τα καταφέρνει πλέον.

Πανηγυρίζουμε το υπερπλεόνασμα που επιτυγχάνεται με μικρότερο ΑΕΠ και με ίδιο ποσοστό χρέους από αυτό πριν το 3ο μνημόνιο!

Του Βασίλη Πολυχρόνη  

Σύμφωνα με τα στοιχεία της ίδιας της ΕΛΣΤΑΤ, το ΑΕΠ της χώρας σε απόλυτους αριθμούς είναι σήμερα μικρότερο από το ΑΕΠ του 2014 (ναι, των Σαμαροβενιζέλων): περίπου 179 δις ευρώ το 2014, περίπου 178 δις το 2017! Το δε ποσοστό του χρέους ανερχόταν το 2014 σε 178,9% και σήμερα ανέρχεται σε 178,6%, δηλαδή σχεδόν το ίδιο!

Αν δε δεν ήταν το καταστροφικό βαρουφάκειο "ξύσιμο" των αποθεματικών των κρατικών φορέων,όπου πληρώναμε τις δόσεις στο ΔΝΤ σαν… μπρούκληδες ενόσω "διαπραγματευόμασταν" (8 δις ευρώ αποθεματικών πήγαν στα ταμεία των δανειστών εκείνη την εποχή,λεφτά που θα μπορούσαν να στηρίξουν την ελληνική κοινωνία και την ανάπτυξη της αν είχαμε αρνηθεί την πληρωμή του χρέους κι είχαμε προχωρήσει στη διαγραφή του), το ποσοστό χρέους προς το ΑΕΠ θα ήταν ακόμα μεγαλύτερο!

Περνάει γρήγορα ο χρόνος...

Ανάρτηση από: http://kostas-cartoonist.blogspot.gr

Μνημόνια με βαρκούλες που αρμενίζουν…

Βλέποντας αυτή την εικόνα του Γιώργου Παπανδρέου (ΓΑΠ) εξοργίζεσαι και βάζεις τα γέλια μαζί… 

Είναι και οι βαρκούλες που αρμενίζουν την ώρα που… έσωζε τη χώρα. 

Τι φταίνε κι αυτές που το επιτελείο του ΓΑΠ επέλεξε το Καστελόριζο και τα συγκεκριμένα πλάνα, για να ξεκινήσει τη διαδικασία των μνημονίων…  

Ήταν οκτώ ολόκληρα χρόνια πριν, στις 23 Απριλίου του 2010.

Ακολούθησε το μνημόνιο με υπογραφή Σαμαρά και στη συνέχεια το μνημόνιο με υπογραφή Τσίπρα. Τους καταγράφουμε μαζί, για να τους θυμόμαστε μαζί. Και οι τρεις δήλωσαν και δηλώνουν πως δεν μπορούσαν να κάνουν αλλιώς. Και οι τρεις μας λένε πως μας έσωσαν από τον γκρεμό και μας κράτησαν στην «αγία» Ευρωπαϊκή Ένωση.

H «ιερή αναρχία» της πολιτικής θεολογίας και η Αριστερά

Του Θανάση Ν. Παπαθανασίου

Δρ. Θεολογίας, αρχισυντάκτης του περιοδικού «Σύναξη»,

Διδάσκων (ΕΔΙΠ) στην Ανώτατη Εκκλησιαστική Ακαδημία Αθήνας.

Το 2008, τη χρονιά που σημάδεψε το ξέσπασμα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και σήμανε την επέλαση του Νεοφιλελευθερισμού, ο Ραφαέλε Σιμόνε [Raffaele Simone] δημοσίευσε το βιβλίο του «Το μειλίχιο τέρας. Γιατί η Δύση δεν πηγαίνει προς τα αριστερά» («Il Mostro Mite: Perché l’ Occidente non va a sinistra»). [1] Ο Σιμόνε έθεσε ένα καίριο ερώτημα, το οποίο συνεχίζει να είναι εξαιρετικά επίκαιρο σήμερα: Η αναζωογονημένη Δεξιά φαίνεται να γοητεύει τη Δύση, εμφανιζόμενη ανελέητα ρεαλιστική και ταιριαστή με την ανθρώπινη φύση, η οποία διψά για δύναμη και απεριόριστη ατομική κυριαρχία. Η Αριστερά εμφανίζεται όχι μόνο να έχει χάσει τη δυναμική της, αλλά και να διέρχεται μια σοβαρή κρίση ταυτότητας. Πολλά από τα παραδοσιακά της συνθήματα φαίνονται σήμερα εξωπραγματικά, αν όχι εντελώς επιζήμια για την πρόοδο και την ανάπτυξη. Πριν από μερικές δεκαετίες, η Αριστερά απολάμβανε ένα συντριπτικό ηθικό πλεονέκτημα: αποκήρυττε την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, απέρριπτε μια προδήλως σάπια παγκόσμια τάξη και αξίωνε έναν δίκαιο κόσμο, όπου κάθε άνθρωπος θα μπορούσε να αναπτύξει την πλήρη ανθρωποσύνη του ελεύθερος από τα δεσμά της αλλοτρίωσης, τα οποία επέβαλλε ένα διεφθαρμένο σύστημα. Τώρα όμως τα πράγματα είναι εντελώς διαφορετικά. Το αξίωμα του αυτοπεριορισμού χάριν της αλληλεγγύης, μαζί με την παραχώρηση προτεραιότητας στο κοινωνικό, σήμερα φαντάζει σκέτη τρέλα. Η Αριστερά επικρίνεται άγρια ως «αφύσικη», αφού αντιτίθεται σε αυτό που παρουσιάζεται ως η ατμομηχανή της επιτυχίας: στον εγωισμό! Ο «ταλαντούχος εγωιστής» (δηλαδή το άτομο το οποίο είναι προικισμένο από τη φύση, έχει επίγνωση των χαρισμάτων του και γι’ αυτό απαιτεί προνομιακές αμοιβές) ισχυρίζεται ότι η ανισότητα ωφελεί την οικονομική αποδοτικότητα.[2]

Τι θέλει η Τουρκία στο Αιγαίο

Αφού πολλοί Έλληνες προτιμούν να βάζουν το κεφάλι βαθιά στην άμμο σχετικά με τις επιδιώξεις της Τουρκίας, ας διαβάσουν τουλάχιστον μια Τουρκάλα που τα γράφει ξεκάθαρα.

Της Uzay Bulut 

Η Τουρκία παρενοχλεί την Ελλάδα εδώ και καιρό. Πριν λίγες ημέρες τουρκικά μαχητικά παρενόχλησαν το ελικόπτερο που μετέφερε τον Έλληνα πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα και τον Έλληνα αρχηγό ΓΕΕΘΑ ναύαρχο Αποστολάκη καθώς πετούσε από τη Ρω προς τη Ρόδο. Με την παράνομη κατάληψη της βόρειας Κύπρου το 1974 και του Αφρίν τον Μάρτιο –χωρίς καμία διεθνή αντίδραση– η Τουρκία νιώθει ότι παίζει χωρίς αντίπαλο και είναι αποφασισμένη να συνεχίσει με στόχο, αυτή τη φορά, το Αιγαίο.

Μια ακόμα τουρκική πρόκληση σημειώθηκε πρόσφατα όταν τρεις νεαροί Έλληνες θέλοντας να τιμήσουν έναν νεκρό πιλότο ύψωσαν την ελληνική σημαία σε ελληνικές νησίδες στο Αιγαίο. Σύμφωνα με τα τουρκικά ΜΜΕ η Τουρκία απαίτησε από την Ελλάδα την απομάκρυνση των σημαιών και κατόπιν την απομάκρυνε με επιχείρηση των ειδικών δυνάμεων της Ακτοφυλακής από τη νησίδα Μικρός Ανθρωποφάγος.

«Μην κάνετε επικίνδυνα βήματα. Ίσως οι στρατιώτες μας προκαλέσουν κάποιοι ατύχημα», είχε δηλώσει ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών. Πολλά τουρκικά ΜΜΕ ανακοίνωσαν με υπερηφάνεια την επιχείρηση λες και η Τουρκία κέρδισε κάποια ένδοξη μάχη ή κατέκτησε εδάφη. Τα ελληνικά ΜΜΕ πάντως ανέφεραν πως σύμφωνα με μαρτυρίες και οι πέντε σημαίες που υψώθηκαν είναι στη θέση τους.

Εποχή «τεράτων», αλλά και προσφοράς

Το editorial του Δρόμου που κυκλοφορεί

Η αναγγελία πρόωρων εκλογών από τον Ερντογάν και τον σύμμαχό του Μπαχτσελί, έδωσε τροφή για νέο γύρο σεναρίων σχετικά με τις στοχεύσεις της Άγκυρας. Θα χαλαρώσει η ένταση, θα διαρκέσει 66 μέρες ως τις κάλπες, θα χρησιμοποιηθεί ρητορικά για προεκλογικούς λόγους, ή θα κλιμακωθεί αμέσως μετά; Επομένως, προσωρινά, μπορούμε να χαλαρώσουμε;

Πρόκειται, βεβαίως, για αποπροσανατολιστική συζήτηση. Τα ανάγει όλα σε τακτικές κινήσεις της στιγμής και αδιαφορεί για τη στρατηγική του τούρκικου επεκτατισμού που έχει διαμορφώσει τους καλύτερους όρους για την προώθηση των διεκδικήσεών του σε Θράκη, Αιγαίο και Κύπρο.

Μισό αιώνα μετά το Μάη του ‘68, η Γαλλία συγκλονίζεται από μεγάλους εργατικούς και φοιτητικούς αγώνες!

Του Γιώργου Μητραλιά

Tο γεγονός ότι τα ΜΜΕ μας μιλάνε για τη Γαλλία μόνον όταν πρόκειται να εκθειάσουν τον πρόεδρό της και τους πυραύλους -ή τις φρεγάτες- του δεν σημαίνει και ότι δεν συμβαίνει στη χώρα του το παραμικρό άξιο λόγου. Συμβαίνει μάλιστα το διαμετρικά αντίθετο. Εδώ και βδομάδες, αυτή η μεγάλη ευρωπαϊκή χώρα σαρώνεται από ένα συνεχώς ογκούμενο απεργιακό κύμα που συνδυαζόμενο με την εμφάνιση ενός όλο και πιο διευρυνόμενου ριζοσπαστικού φοιτητικού κινήματος, δείχνει να τερματίζει 15 χρόνια αδυναμίας της γαλλικής κοινωνίας να αντισταθεί στο νεοφιλελευθερισμό.

Όμως, δεν πρόκειται μόνο για αυτό. Επειδή ο κ. Μακρόν έχει βάλει τον πήχη των φιλοδοξιών του πάρα πολύ ψηλά και επειδή έχει επιλέξει -κατά το πρότυπο της Θάτσερ- να κάνει τα πάντα για να συντρίψει κάθε κοινωνική αντίσταση (1) για τις επόμενες αρκετές δεκαετίες, το αμέσως προσεχές μέλλον είναι ανοικτό σε κάθε πρόβλεψη: Τα πάντα είναι πιθανά και δυνατά, το χειρότερο αλλά και το καλύτερο τόσο για τον κ. Μακρόν και τους δικούς του όσο και για τους μισθωτούς, τη νεολαία και τους λοιπούς καταφρονεμένους της Γαλλίας που προσβλέπουν σε ένα Μάη του 2018 αντάξιο εκείνου που συγκλόνισε πριν από μισό αιώνα ολάκερο τον κόσμο!…

21η Απριλίου 1967: Μισό αιώνα μετά, από τον αυταρχισμό στον μηδενισμό

Του Γιώργου Καραμπελιά

Σε αυτό το κείμενο δεν σκοπεύω να ανατρέξω για χιλιοστή φορά στις καταστροφές που επισώρευσε η δικτατορία του 1967 στην ελληνική κοινωνία και το ελληνικό έθνος, με την αιματηρή καταστολή του Πολυτεχνείου, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης – εξορίας, την φίμωση της πολιτιστικής και της πολιτιστικής ζωής, προπαντός την εθνική καταστροφή της Κύπρου, αλλά θα αποπειραθώ να περιγράψω σε αδρές γραμμές κάποιες ευρύτερες επιπτώσεις που είχε η παρουσία της στη διαμόρφωση της κοινωνικής και ιδεολογικοπολιτικής πραγματικότητας της χώρας.

Μετασχηματίζοντας την ελληνική κοινωνία

Η στρατιωτική δικτατορία, παρ’ όλη τη χυδαιότητά και τον πρωτογονισμό της, δεν αποτέλεσε απλώς μια «βλακεία», έστω και αν στη συνέχεια πληρώθηκε ακριβά από τους πρωτεργάτες της. Και όμως τα 7 1/2 χρόνια της δικτατορίας συνέτριψαν το φοβερό λαϊκό κίνημα του ’65 που βρισκόταν σε εξέλι­ξη και όταν ήρθε η μεταπολίτευση τα πράγματα ήταν πια διαφορετικά. Κάτω από τη χούντα και τον «γύψο» της είχε διαμορφωθεί μια νέα φυσιογνωμίατου ελληνικού λαού, μια φυσιο­γνωμία ατομισμού, καταναλωτισμού, μια φυσιογνω­μία «φίλαθλου».

Αυτό το καταπληκτικό λαϊκό κίνημα και η πολιτιστική άνθηση της δεκαετίας του 1960 (με τον Θεοδωράκη, τον Σαββόπουλο, τον Τσίρκα, τον Αναγνωστάκη, τον νέο ελληνικό κινηματογράφο)  είχε εξαφανιστεί για πάντα. Οι αδάμαστοι οικοδόμοι του 1965, είχαν μεταβληθεί σε «υψηλόμισθους» κα­ταναλωτές σκυλάδικων και τα μικροϊδιοκτητικά εαμογενή λαϊ­κά στρώματα, είχαν μεταβληθεί σε καταναλωτικούς μικροαστούς, χωρίς πολιτικά και πολιτιστικά ενδιαφέροντα. Η γενιά του 60, η τελευταία μεγάλη «γενιά» του νεώτερου ελληνισμού, μετά την γενιά του 30 και την Αντίσταση,θα σκορπίσει σε όλα τα σημεία του ορίζοντα και θα έχει να διαλέξει ανάμεσα στην υποταγή στη χούντα, τη Γυάρο, τη φυγή στο Παρίσι και…τις υποτροφίες του Ιδρύματος Φορντ. Το ίδιο και οι φοιτητές, που το 1963-67 παρουσίαζαν παρόμοια αμφισβητησιακά χα­ρακτηριστικά με τους ομολόγους τους της δυτικής Ευρώπης· περνώντας μέσα από τις συμπληγάδες της χού­ντας και του αντιχουντικού αγώνα, θα μετακινηθούν μετά τη μεταπο­λίτευση προς την ΚΝΕ, και θα μεταβλη­θούν σε «χρυσή νεολαία» του μεταπολιτευτικού καθεστώτος. Αυτή η φοβερή λαϊκή διαθεσιμότητα της δεκαετίας του 1960 χάθηκε για πάντα.

Celebrating 70 years of Israel in Gaza

Ανάρτηση από: https://twitter.com/jodigraphics15

Τζέιμς Πέτρας: «Με τη σημερινή ηγεσία των ΗΠΑ, οτιδήποτε είναι πιθανό»

Συνέντευξη στον Ερρίκο Φινάλη
Ενώ πυκνώνουν τα στίγματα της παρουσίας δυνάμεων των ΗΠΑ, της Ρωσίας κ.ά. στο χάρτη της Μεσογείου, η αρχική ανταλλαγή ακραίων απειλών μεταξύ Τραμπ και Μόσχας έδωσε τη θέση της σε πιο «μετρημένες» εκφράσεις. Μετά το ρωσικό βέτο στην καταδίκη από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ της Συρίας, την οποία η Δύση κατηγορεί για την επίθεση με χημικά όπλα στην Ντούμα, όλες οι πλευρές εξετάζουν το τι μπορούν να κάνουν και πώς θα απαντήσει το αντίπαλο στρατόπεδο. ΗΠΑ, Βρετανία και Γαλλία διαβουλεύονται τις επόμενες κινήσεις τους, η Γερμανία και η Ιταλία δηλώνουν ότι δεν θα συμμετάσχουν σε τυχόν δυτικό πλήγμα κατά της Συρίας, ο Ερντογάν καταδικάζει το «έγκλημα του συριακού καθεστώτος στην Ντούμα» αλλά ταυτόχρονα επικοινωνεί τηλεφωνικά με Τραμπ και Πούτιν και καλεί σε αυτοσυγκράτηση…
Η Ρωσία από την πλευρά της μιλά για προβοκάτσια μιας μη κατονομαζόμενης δύναμης «που πρωτοστατεί στην αντιρωσική υστερία», και συγκαλεί το Σ.Α. του ΟΗΕ ώστε να αποτρέψει έναν «παράνομο» βομβαρδισμό της Συρίας από τις δυτικές δυνάμεις, προειδοποιώντας για μια ακόμη φορά ότι αν χτυπηθεί θα απαντήσει εξίσου σθεναρά. Και, χωρίς να συζητιέται ανοιχτά, όλοι κοιτούν προσεκτικά τις ιρανικές αντιδράσεις στο βομβαρδισμό συριακών και φιλοϊρανικών δυνάμεων από το Ισραήλ, καθώς μια απευθείας αντιπαράθεσή του με την Τεχεράνη μπορεί να προκαλέσει ανεξέλεγκτες και αλυσιδωτές αντιδράσεις. Την ίδια στιγμή βέβαια συνεχίζεται ο εμφύλιος στο εσωτερικό του βορειοαμερικανικού κατεστημένου, με τον Τραμπ να απειλείται με εκδίωξη – όχι λόγω της τυχοδιωκτικής εξωτερικής πολιτικής του αλλά με «εργαλείο» σκάνδαλα τρίτης διαλογής.
Για όλα αυτά συζητήσαμε με τον ελληνικής καταγωγής Αμερικανό καθηγητή και συγγραφέα Τζέιμς Πέτρας, που όπως πάντα παρακολουθεί στενά όχι μόνο τις εσωτερικές εξελίξεις στις ΗΠΑ, αλλά και τη διαρκώς τροποποιούμενη διεθνή κατάσταση. Οι απαντήσεις του φωτίζουν αντιφατικά γεγονότα που συνθέτουν το παζλ της ενδοσυστημικής ρήξης στις ΗΠΑ, τα προβλήματα άλλων δυτικών δυνάμεων, τη ρωσική αντίδραση και το πώς όλα αυτά επηρεάζουν την ευρύτερη περιοχή της Ν.Α. Μεσογείου. Ο Τζέιμς Πέτρας τελικά κρούει τον κώδωνα του κινδύνου ενός πυρηνικού πολέμου που μπορεί να ξεκινήσει από «εσφαλμένες εκτιμήσεις», και καταλήγει σε ένα συμπέρασμα με γενική ισχύ: «Η αδυναμία ενθαρρύνει την επίθεση, ενώ η αντίσταση δημιουργεί ένα πιο λογικό περιβάλλον».

"Μοτέρ" πάμε!!

Ανάρτηση από:  http://kostas-cartoonist.blogspot.gr

Σκέψεις για την μαύρη επέτειο...

Του Αχιλλέα Ομήρου

ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΥΡΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΑΝ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ, ΤΟΝ ΛΑΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ, ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ. ΟΣΟΙ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΕΝΑ ΛΟΓΟ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΟΥΝ ΤΗΝ ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ, ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΠΡΩΤΟΣΤΑΤΗΣΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΑΣ ΚΑΘΙΣΟΥΝ ΣΤΟΝ ΣΒΕΡΚΟ ΚΑΙ ΠΟΥ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΣΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΟΥ – ΑΝΟΙΞΑΝ ΔΗΛΑΔΗ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΜΑΣ ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΙΑΣ – ΑΥΤΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΜΙΛΑΝΕ ΚΑΙ ΝΑ ΠΡΟΣΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΑΤΡΙΩΤΕΣ.

Τα σημάδια για τον ερχομό μιας βαθύτερης εκτροπής από αυτήν που είχε συμβεί το 1965 ήταν ολοφάνερα για όποιον δεν ήθελε να διαβάζει και να ερμηνεύει σωστά. Χωρίς ψευδαισθήσεις. Γιατί ψευδαισθήσεις, εφησυχασμό και παραπλάνηση του λαού πρόσφεραν όλοι τους. Ο Ανδρέας που έλεγε στη Λάρισα – δυο ημέρες νωρίτερα – ότι το 1967 δεν είναι 1936, κι όταν αν γίνει προσπάθεια επιβολής δικτατορίας θα ξεσηκωθεί ο κόσμος, οι καμπάνες θα σημάνουν συναγερμό ή μήπως η ΑΥΓΗ το πρωί που τα τανκς κυλούσαν ήδη στους δρόμους με πηχυαίο τίτλο μας εξηγούσε ποιοι ήταν οι πέντε λόγοι που δεν θα γίνει δικτατορία.

Το τηλέφωνο του σπιτιού χτύπησε πολύ νωρίς και μας σήκωσε από το κρεβάτι. Το σήκωσε ο μακαρίτης πατέρας μου και τον άκουσα να λέει «τι; πότε, Δικτατορία;». Στην άλλη άκρη ένας γκαρδιακός φίλος και σύντροφος – από το 1957 μέχρι τώρα, εδώ λίγο παρακάτω στο fb θα τον βρείτε: ο Δημήτρης Κουτσομητόπουλος - φρόντισε να μας ειδοποιήσει για το πώς τελικά «η δημοκρατία νίκησε», όπως μας διαβεβαιώνανε οι ηγέτες της αριστεράς μας ότι θα γίνει.

21η Απριλίου… και Κύπρος

Εκθεση ΟΟΣΑ, διορισμοί εκπαιδευτικών... και το άλλο μωρέ με τον Τοτό το θυμάσαι;

Του Χρήστου Κάτσικα

«Ένα μήλο λαχταριστό απ' έξω / μα σάπιο στην καρδιά: / Ω, πόσο όμορφη στην όψη φαντάζει η / απάτη!»

(Σαίξπηρ, «Ο έμπορος της Βενετίας»).

Την Πέμπτη 19 Απριλίου 2018, παρουσιάστηκε η έκθεση του ΟΟΣΑ με τίτλο «Εκπαίδευση για ένα Λαμπρό Μέλλον στην Ελλάδα» στο Υπουργείο Παιδείας (αίθουσα Γαλάτεια Σαράντη).

Από ένα μέρος των ΜΜΕ προβλήθηκε ιδιαίτερα ότι στην Έκθεση του ο ΟΟΣΑ, ο φιλεύσπλαχνος αυτός οργανισμός, αγωνιά για την «αυξανόμενη εξάρτηση της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης από τους αναπληρωτές, γεγονός που προκαλεί προβλήματα στο εκπαιδευτικό σύστημα».

Βεβαίως, οι «εμπειρογνώμονες» του ΟΟΣΑ ξεχνάνε να μας πουν ότι με τις παρεμβάσεις που έχουν προτείνει και έχουν υλοποιηθεί τα προηγούμενα χρόνια (συγχωνεύσεις σχολείων, αυξημένος αριθμός μαθητών ανά τμήμα, αύξηση ωραρίου εκπαιδευτικών, αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης, κατάργηση και αποψίλωση υποστηρικτικών εκπαιδευτικών δομών, κόψιμο μαθημάτων και μείωση ωρών ωρολογίου προγράμματος, κατάργηση του μειωμένου ωραρίου στα εργαστήρια φυσικών επιστημών και πληροφορικής, ξεχείλωμα ειδικοτήτων, συμπίεση τμημάτων ΕΠΑΛ, μείωση γεννήσεων λόγω των μνημονιακών μέτρων, μισθός πρωτοδιόριστου μόνιμου στα 600 ευρώ και άλλα πολλά) είναι πολύ πιθανόν, ιδιαίτερα στη δευτεροβάθμια γενική εκπαίδευση, τα κενά σε 1-2 χρόνια να μην ξεπερνούν τις μερικές εκατοντάδες όταν μέσα στην οκταετία από τα Γυμνάσια, Λύκεια και ΕΠΑΛ έχουν συνταξιοδοτηθεί περίπου 20.000 καθηγητές ενώ με τις παρεμβάσεις του Υπουργείου Παιδείας την περίοδο 2011 - 2017 χάθηκαν από το εκπαιδευτικό τοπίο τουλάχιστον 10.000 επιπλέον οργανικές θέσεις!

Εκπαίδευση: «Απαγορεύεται το συνομπρελίζεσθαι, το μινιφουστοφορείν και το οφρυοβλεφαρογράφειν»

Η αλήθεια είναι ότι κατά μία έννοια η χούντα κατόρθωσε να διευρύνει τον κύκλο των «εκπαιδευτικών» δραστηριοτήτων των μαθητών. Κουβαλούσε τους μαθητές από εδώ και από εκεί, σε εκδηλώσεις φανφάρας 

Του Χρήστου Κάτσικα

Πρώτο μέλημα της δικτατορίας ήταν να επιβάλει «σιδερένιο» έλεγχο μέσω εγκάθετων διοικήσεων σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, ξεκινώντας από τις διώξεις των «μιασμάτων», «μη νομιμοφρόνων» και υπόπτων για «αντεθνική» δράση εκπαιδευτικών. Παράλληλα, «αναδιοργάνωσε» την εκπαίδευση με τον αναγκαστικό νόμο 129/67 και τον νόμο 651/70, τα οποία ήταν και τα δύο βασικά διατάγματα, με τα οποία πορεύτηκε η εκπαίδευση κατά τη διάρκεια της επταετίας.

Με τον ν. 129/1967 καταργείται το υφιστάμενο διοικητικό καθεστώς και ανοίγει ο δρόμος για διώξεις εκπαιδευτικών. Η χούντα απέλυσε μεμιάς περίπου 260 εκπαιδευτικούς. «Μη νομιμόφρων θεωρείται ο υπάλληλος όστις εμφορείται υπό κομμουνιστικών ή αντεθνικών ιδεών ή προπαγανδίζει υπέρ αυτών ή καθ’ οιονδήποτε τρόπον συνεργεί εις την διάδοσιν αυτών ή εξαίρει ταύτας ή έχει καθ’ οιονδήποτε τρόπον επαφήν ή συνεννόησιν μετά των οπαδών των ιδεών τούτων ή στρέφεται κατά του κρατούντος πολιτειακού καθεστώτος ή των βασικών θεσμών αυτού ή ακολουθεί αντεθνικά ή κομμουνιστικά συνθήματα (…) ή παροτρύνει ή συνηγορεί υπέρ τοιαύτης στάσεως και συναθροίσεως ή μετέχει δημοσίας συναθροίσεως προς διατάραξιν της δημοσίας τάξεως ή εκτελεί πράξεις προβλεπομένας υπό του νόμου 375/1936 (κατασκοπία)».

Χωρίς λόγια

Ανάρτηση από: https://twitter.com/jodigraphics15

Τα ομόφυλα ζευγάρια να υιοθετούν ομοφυλόφιλα παιδιά

Του πιτσιρίκου

Σε μια προσπάθεια να συμβάλω στον πολιτισμένο δημόσιο διάλογο για το δικαίωμα της υιοθεσίας παιδιών και από ομόφυλα ζευγάρια, θέλω να προτείνω τα ομόφυλα ζευγάρια να υιοθετούν ομοφυλόφιλα παιδιά.

Νομίζω πως με αυτόν το τρόπο θα πάψουν οι αντιδράσεις από εκείνους τους Έλληνες που φοβούνται πως τα ομόφυλα ζευγάρια θα διαφθείρουν τα ορφανά Ελληνόπουλα και θα τα οδηγήσουν στον δρόμο της αμαρτίας και της ακολασίας.

Αν τα ομόφυλα ζευγάρια υιοθετήσουν ένα ομοφυλόφιλο παιδί, δεν θα υπάρχει κίνδυνος να το διαφθείρουν και να γίνει κάνα πoυσταριό ή καμιά τζιβιτζιλού.

Κάποιοι θα αναρωτηθούν πώς θα ξέρουμε αν ένα παιδί είναι ομοφυλόφιλο.

Αν δεις τον Γιαννάκη να παίζει με τις κούκλες ή να φοράει τα φουστανάκια των κοριτσιών στο ορφανοτροφείο, καταλαβαίνεις πως το πάει για ντιγκιντάγκας.

Και αν η Αννούλα παίζει ποδόσφαιρο ή ακούει έντεχνο, θα καταλάβεις πώς πάει για πλακομoυνού.

Η γέτης με αδένες (@ρχίδι@ στην καθομιλούμενη) επέστρεψε το μετάλλιο της Λεγεώνας της Τιμής!

Το λιοντάρι της Συρίας, ο πρόεδρος Άσαντ επέστρεψε μέσω της Ρουμανικής πρεσβείας στη Δαμασκό (εκπροσωπεί συμφέροντα και της Γαλλίας, η οποία έχει διακόψει διπλωματικές σχέσεις με τη Συρία όπως η αποικία Ελλάδα) το μετάλλιο της Λεγεώνας της Τιμής, που του είχε απονείμει ο Ζακ Σιράκ το 2001.

«Ριζοσπαστική αριστερά»... “Radical chic” στην υπηρεσία του ιμπεριαλισμού...

Του Νίκου Κλειτσίκα

«Έχουμε την ελευθερία της σκέψης.

Τώρα χρειαζόμαστε τη σκέψη.»

Καρλ Κράους

«Ριζοσπαστική αριστερά»... κοσμοπολίτες επαναστάτες, επαναστατημένοι αστοί, διανοούμενοι των σαλονιών, δικαιωματικοί, αντιεθνικιστές κι "αντιφασίστες.
Ποιοι τέλος πάντων είναι οι επονομαζόμενοι “Radical chic”, το ισχυρό όπλο του ιμπεριαλισμού;
Ο όρος “Radical chic” σχηματίζεται από την αγγλική λέξη “radical” – “ριζοσπαστικό” με την έννοια της ακτιβίστικης έντασης και των πολιτικών στόχων – κι από τη γαλλική “chic”, “εκλεπτυσμένο”. Το Oxford Dictionaryπροσδιορίζει πως πρόκειται για «επίδειξη», μέσα στη μόδα, με ιδέες και οράματα «ριζοσπαστικά κι αριστερά».

Η μόδα του ριζοσπαστισμού
Υποδεικνύει: αυτόν ή αυτούς που για τη μόδα ή την εξυπηρέτηση τους διακηρύσσουν κι επαγγέλλονται αντικομφορμιστικές ιδέες και ριζοσπαστικές πολιτικές τάσεις με ελευθεριακό περιεχόμενο, που συγκινούν.

Εμμονές, ιδεοληψίες, χόμπυ, συμπεριφορές των “Radical chic”

Μορφωμένοι σε γνωστά ιδρύματα κυρίως ιδιωτικά, αναμφισβήτητα εύποροι (εργολάβοι, πανεπιστημιακοί, επιχειρηματίες).

Αγνωστικιστές που αναζητούν τη δική τους πνευματικότητα μέσα από ένα μακρύ ταξίδι, για παράδειγμα στην Ινδία.

Συνέπεια...

Η Χαμένη Τιμή της Δημοσιογραφίας

Της Φωτεινής Μαστρογιάννη

Η εικόνα των δημοσιογράφων, ειδικά στην χώρα μας, είναι αρνητική.  Το «Αλήτες, ρουφιάνοι, δημοσιογράφοι» παραμένει επίκαιρο στη συνείδηση μεγάλου μέρους του κοινού. Η εμπιστοσύνη έχει χαθεί.

Για πολλούς, οι  δημοσιογράφοι λειτουργούν ως γραμματείς ιδιωτικών συμφερόντων και πολιτικών με σκοπό την απλή αναπαραγωγή ειδήσεων (για ανάλυση και δημοσιογραφία γνώμης ούτε λόγος). Η απόσταση μεταξύ δημοσιογράφων και αναγνωστών/θεατών/ακροατών είναι τεράστια ειδικά στην περίπτωση των διάσημων πανελλαδικά δημοσιογράφων που με τα υψηλά τους εισοδήματα δεν έχουν καμία σχέση με τον κοινό πολίτη και δεν μπορούν, όπως είναι φυσικό,  να τον καταλάβουν. Λόγω θέσης  και εισοδημάτων ταυτίζονται με την πολιτική και οικονομική ελίτ που και αυτή βρίσκεται σε πλήρη διάσταση με τον μέσο άνθρωπο.