Felix Guattari, Μοριακή Επανάσταση, εκδόσεις Κομμούνα/Αντιπαραθέσεις.
Κείμενο-Χέσιμο, σε ευρωκομμουνιστές και σοσιαλδημοκράτες, του Felix Guattari, γραμμένο τον Ιούλιο του 1977, πριν από τις βουλευτικές εκλογές που οδήγησαν στην ήττα της ''αριστεράς''. Αφιερωμένο σε όσους επιεικώς γελοίους θέλουν να δικαιολογήσουν τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ''θεωρητικά'' με βάση τους...Deleuze-Guattari. Δημοσιεύουμε εκτεταμένα αποσπάσματα του κειμένου.
Ο Guattari ζει την εξέλιξη της καπιταλιστικής κρίσης του 1970, την ανάδυση των νέων οικονομικών και κρατικών δομών του ολοκληρωτικού καπιταλισμού, και διατυπώνει το αίτημα της κομμουνιστικής επαναθεμελίωσης. Βλέποντας το παλιό να πεθαίνει και το νέο να πασχίζει να γεννηθεί, ο Felix Guattari, όπως και ο Gilles Deleuze, υπήρξαν γνήσια τέκνα της ιστορικής αναγκαιότητας επαναθεμελίωσης του κομμουνιστικού δρόμου.
ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ: ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ
Δεν παύουν να αναφέρονται στο πρόγραμμά τους. Αλλά για να επιχειρήσουν να φθάσουν στην εξουσία, οι γάλλοι σοσιαλιστές και κομμουνιστές στηρίζονται μάλλον πάνω στην εμπιστοσύνη που εμπνέουν σε όλο και πλατύτερα στρώματα του πληθυσμού, καθώς και στην όλο και πιο συστηματική χρησιμοποίηση των μαζικών μέσων ενημέρωσης. Ωστόσο οι παλιές μέθοδοι φαίνεται να έχουν διατηρηθεί. Μερικοί σύμβουλοι, με μεγάλη επιρροή στο ''περιβάλλον'' του Francois Miterrand επαναλαμβάνουν το παλιό μοτίβο: "Στην αρχή μας χρειάζεται ένα ισχυρό κόμμα, μας χρειάζεται μάλιστα ένα ισχυρό Κράτος, για να δημιουργηθούν στη συνέχεια οι όροι ανάπτυξης ενός αυτοδιαχειριστικού κινήματος...'' (!!!)
Κείμενο-Χέσιμο, σε ευρωκομμουνιστές και σοσιαλδημοκράτες, του Felix Guattari, γραμμένο τον Ιούλιο του 1977, πριν από τις βουλευτικές εκλογές που οδήγησαν στην ήττα της ''αριστεράς''. Αφιερωμένο σε όσους επιεικώς γελοίους θέλουν να δικαιολογήσουν τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ''θεωρητικά'' με βάση τους...Deleuze-Guattari. Δημοσιεύουμε εκτεταμένα αποσπάσματα του κειμένου.
Ο Guattari ζει την εξέλιξη της καπιταλιστικής κρίσης του 1970, την ανάδυση των νέων οικονομικών και κρατικών δομών του ολοκληρωτικού καπιταλισμού, και διατυπώνει το αίτημα της κομμουνιστικής επαναθεμελίωσης. Βλέποντας το παλιό να πεθαίνει και το νέο να πασχίζει να γεννηθεί, ο Felix Guattari, όπως και ο Gilles Deleuze, υπήρξαν γνήσια τέκνα της ιστορικής αναγκαιότητας επαναθεμελίωσης του κομμουνιστικού δρόμου.
ΠΡΩΤΟ ΜΕΡΟΣ: ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ
Δεν παύουν να αναφέρονται στο πρόγραμμά τους. Αλλά για να επιχειρήσουν να φθάσουν στην εξουσία, οι γάλλοι σοσιαλιστές και κομμουνιστές στηρίζονται μάλλον πάνω στην εμπιστοσύνη που εμπνέουν σε όλο και πλατύτερα στρώματα του πληθυσμού, καθώς και στην όλο και πιο συστηματική χρησιμοποίηση των μαζικών μέσων ενημέρωσης. Ωστόσο οι παλιές μέθοδοι φαίνεται να έχουν διατηρηθεί. Μερικοί σύμβουλοι, με μεγάλη επιρροή στο ''περιβάλλον'' του Francois Miterrand επαναλαμβάνουν το παλιό μοτίβο: "Στην αρχή μας χρειάζεται ένα ισχυρό κόμμα, μας χρειάζεται μάλιστα ένα ισχυρό Κράτος, για να δημιουργηθούν στη συνέχεια οι όροι ανάπτυξης ενός αυτοδιαχειριστικού κινήματος...'' (!!!)