Με οριακή νίκη (50,9% έναντι 49,1%) ο Λουίς Ινάσιου Λούλα ντα Σίλβα εκλέχθηκε νέος πρόεδρος της Βραζιλίας

 

Μέλος της Μαρξιστικής Εργατικής Ένωσης Φινλανδίας στο TPP: «Η Βαλτική Θάλασσα γίνεται η εσωτερική λίμνη του ΝΑΤΟ»

Ο Δημήτρης Μιζάρας από τη Μαρξιστική Εργατική Ένωση Φινλανδίας, μιλάει στον Παναγιώτη Παπαδομανωλάκη, στο TPP, για τις αιτίες και τις συνέπειες της ένταξης της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ

Συνέντευξη στον Παναγιώτη Παπαδομανωλάκη

Η Μαρξιστική Εργατική Ένωση (MTL) είναι μια πολιτική οργάνωση που ιδρύθηκε το 2000, διακηρύσσοντας τον στόχο τη μετάβαση σε μια σοσιαλιστική κοινωνία. Η συνέντευξη με τον Δημήτρη Μιζάρα, μέλος της MTL, πραγματοποιήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου και τη δημοσιεύουμε σε συνέχεια της έρευνάς του TPP, για τους πολεμικούς σχεδιασμούς πίσω από την ένταξη των δύο σκανδιναβικών κρατών στην ευρωατλαντική συμμαχία.

Ενδεικτική του κλίματος, που διαμορφώνει η πολεμική προπαγάνδα του ΝΑΤΟ είναι πρόσφατη δημοσκόπηση, που δημοσιεύθηκε την Κυριακή από την εφημερίδα Helsingin Sanomat, σύμφωνα με την οποία το 90% των ερωτηθέντων λέει ότι η Φινλανδία δεν μπορεί να εξομαλύνει τις σχέσεις με τη Ρωσία όσο ο πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν παραμένει στην εξουσία, ενώ το 50% θεωρεί του ίδιους τους Ρώσους πολίτες σε ένα βαθμό «υπεύθυνους» για τον πόλεμο στην Ουκρανία. Μάλιστα, το 84% των ερωτηθέντων δήλωσε ότι ο μόνος τρόπος για να τερματιστεί ο πόλεμος στην Ουκρανία είναι να «διώξουν τα ρωσικά στρατεύματα από τη χώρα», με σχεδόν το 80% να θεωρεί ότι η Ουκρανία πρέπει να λάβει βαρύτερα όπλα για να το κάνει. Λίγο περισσότεροι από τους μισούς ερωτηθέντες είπαν ότι η ένταξη της Ουκρανίας στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ θα πρέπει να γίνει γρήγορα.

«Μυστικές διαπραγματεύσεις μεταξύ ΝΑΤΟ και Σουηδίας-Φινλανδίας άρχισαν να γίνονται από το φθινόπωρο του περασμένου χρόνου».

Ο κ. Μιζάρας ανέπτυξε το πρόσφατο ιστορικό των ενταξιακών συνομιλιών: «Η αίτηση των δύο τελευταίων, μέχρι στιγμής ανένταχτων στη συμμαχία, Σκανδιναβικών χωρών δρομολογήθηκε μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία και κατατέθηκε οριστικά στη σύνοδο του ΝΑΤΟ τον προηγούμενο Ιούνιο στην Ισπανία. Στην πραγματικότητα αυτό προετοιμαζόταν από πολύ πιο πριν. Για χρόνια η Φινλανδία είχε ειδικές σχέσεις συνεργασίας (partnership) με το ΝΑΤΟ, κάτι που επέτρεπε στο ΝΑΤΟ να κάνει γυμνάσια στη χώρα κατά μήκος των συνόρων με τη Ρωσία, αλλά και στη θάλασσα ή τον αέρα. Η Φινλανδία επίσης συμμετείχε στις δυνάμεις κατοχής στο Αφγανιστάν. Για πολλές δεκαετίες μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο η αντίθεση του λαού σε μια ένταξη ήταν συντριπτική, γύρω στο 80% του πληθυσμού.

Η μόνη φωτογραφία με το χέρι στη δική του τσέπη

 

...το καλό της παράταξης

Λαϊκισμός και Εξουσία

Του Γεράσιμου Δεληβοριά

Τόμας Φράνκ: «Λαός χωρίς εξουσία Μια σύντομη ιστορία του αντιλαϊκισμού» Εκδόσεις «Εκκρεμές». Μετάφραση: Αντώνης Γαλανάκης. Πρόλογος: Γιάννης Σταυρακάκης

--------------------

Δεκέμβριος 1990. Στον κινηματογράφο «Λουϊζα» είναι συγκεντρωμένοι γονείς και κηδεμόνες μαθητών Λυκείων και Γυμνασίων του Δήμου Βύρωνα, ύστερα από πρόσκληση της Δημοτικής Αρχής, για να συζητήσουν πάνω στο πρόβλημα που δημιούργησαν οι ανόητες επιλογές του τότε υπουργού της Παιδείας. Επιλογές που ξεσήκωσαν τους μαθητές, οδήγησαν στην μεγαλύτερη αναστάτωση στον χώρο της Παιδείας από το 1974, με καταλήψεις σχολείων, διαδηλώσεις και ταραχές. Παρόντες και δύο Σύμβουλοι από το Υπ. Παιδείας.

 Καθώς η συζήτηση γενικεύεται και αγγίζει και την κατάσταση της Μέσης εκπαίδευσης, ένας εκπρόσωπος συλλόγου γονέων, απευθυνόμενος στους Συμβούλους λεέι: «Δώστε στους συλλόγους γονέων τα χρήματα που αναλογούν από τον προϋπολογισμό για κάθε σχολείο και να είστε σίγουρος πως εμείς, ο σύλλογος θα φτιάξουμε ένα σχολείο που να ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της εποχής, θα προάγει την μόρφωση και την καλλιέργεια των παιδιών μας».

 Η απάντηση του κ. Συμβούλου ήταν: «Λαϊκίζεται κύριε...»

 Ο «λαϊκισμός» σαν ορισμός και σαν πρακτική, γεννήθηκε στις ΗΠΑ, την πατρίδα του Τόμας Φράνκ τον Μάϊο του 1891. Εμπνευστές του ονόματος ήταν κυρίως οργισμένοι αγρότες στο Κάνσας και σε άλλες πολιτείες που αναζητούσαν μια καινούργια πολιτική έκφραση, καθώς το παρηκμασμένο δικομματικό πολιτικό σύστημα τους κρατούσε στο περιθώριο και την οικονομική μιζέρια. Σύνθημα τους ήταν τα λόγια του Τζέφερσον: «Ίσα δικαιώματα για όλους, ειδικά προνόμια για κανέναν». Πρόθεση τους ήταν να επαναφέρουν «μια κυβέρνηση του Λαού, από τον Λαό, για τον Λαό» γιαυτό και το καινούργιο κόμμα το βάφτισαν Λαϊκό και τους εαυτούς τους «λαϊκιστές».

Η κρίση...

Το χρηματιστήριο του… μανάβη

Να γιατί πληρώνουμε πανάκριβο το ηλεκτρικό ρεύμα.

Σκέψου να πάει κάποιος στο μανάβη για να αγοράσει από ένα κιλό διάφορα φρούτα και λαχανικά. Ας βάλουμε ενδεικτικές τιμές, πατάτες (τιμή 1€/κιλό), αγγούρια (τιμή 1€/κιλό) , ντομάτες (τιμή 1€/κιλό) , καρότα (τιμή 1€/κιλό) , πεπόνι (τιμή 1€/κιλό) , πιπεριές (τιμή 1€/κιλό) , φράουλες (τιμή 10€/κιλό) και αβοκάντο (τιμή 10€/κιλό) .

Αγοράζει ένα κιλό από όλα. Ο μανάβης για τον απλό κόσμο που γνωρίζει απλή αριθμητική θα χρέωνε: 1+1+1+1+1+1+1+10+11 = 27€. Και ο πελάτης του θα θεωρούσε φυσιολογικό να πλήρωνε 27€.

Πόσο λάθος κάνουν: Η σωστή χρέωση είναι 80€. Η κοινοτική οδηγία υποχρεώνει τον μανάβη να τα χρεώσει όλα στην τιμή της φράουλας.

Πως είπατε; Είναι κλεψιά; Κι όμως, αυτό γίνεται στην αγορά ενέργειας.

Μαζεύονται οι παραγωγοί ρεύματος και δίνουν τιμές για την επόμενη ημέρα, βασισμένοι στα μοντέλα πρόβλεψης που διαθέτουν, κατανάλωσης, καιρικών συνθηκών, κλπ.

Αφού αποκλείσουν την πιο ακριβή τιμή για να αποφύγουν ( και καλά ) την κερδοσκοπία, χρεώνουν όλο το ρεύμα στην αμέσως δεύτερη υψηλότερη τιμή, άσχετα αν το κόστος είναι πολύ μικρότερο. Τα αγγούρια, τις πατάτες,κλπ, τα πληρώνεις για φράουλες!

Η μεγάλη κρίση της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης ξεκίνησε: οι πολυεθνικές ή οι λαοί;

Του Τάκη Φωτόπουλου

Μια σειρά από γεγονότα τις τελευταίες εβδομάδες έκανε φανερό το γεγονός ότι η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση έχει εισέλθει σε μια τελική κρίση, η οποία θα κρίνει το ίδιο το μέλλον της. Ένα μέλλον που δεν θα κριθεί, όπως άλλωστε πάντοτε στην Ιστορία, από «οικολογικές κρίσεις και άλλα παραμύθια» (που καλλιεργεί η ίδια η Υπερεθνική Ελίτ), αλλά από τους ίδιους παράγοντες που έκριναν την Ιστορία του ανθρώπινου γένους από τότε που οργανώθηκε σε κοινωνίες, οι οποίες, κατά κανόνα, εξασφάλιζαν τη διαιώνιση των προνομίων (κάθε είδους) των ολίγων, έναντι της συντριπτικής πλειοψηφίας των πολλών. Οι τιμητικές και σπάνιες ιστορικές εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα, με την Αθηναϊκή δημοκρατία, παρά τα προβληματικά στοιχεία της (αφού περιελάμβανε μόνο τους άρρενες Αθηναίους πολίτες) να είναι ίσως το σημαντικότερο.

Τα προνόμια αυτά των ολίγων στη σημερινή καπιταλιστική κοινωνία και ιδιαίτερα στη σημερινή φάση της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης είναι βασικά οικονομικά, ανεξάρτητα αν οι κοινωνίες αυτές αυτοαποκαλούνται κομμουνιστικές (π.χ. Κίνα). Στον βαθμό δηλαδή που μια κοινωνία σαν την κινεζική είναι πλήρως ενσωματωμένη στη Νέα Διεθνή Τάξη της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, με ανοικτές και βασικά ελεύθερες αγορές στο ξένο κεφάλαιο, είναι ανεκτή από την Υπερεθνική Ελίτ (Υ/Ε — δηλαδή τις ελίτ που κυβερνούν τις μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις, οι οποίες ουσιαστικά διαφεντεύουν το παγκόσμιο εμπόριο και επενδύσεις–την κινητήρια δύναμη της σημερινής Νέας Διεθνούς Τάξης), από αυτή τη στιγμή, θεωρείται ενσωματωμένη στη ΝΔΤ. Γι’ αυτό άλλωστε και η μόνη βασική πολιτική διαφορά που χωρίζει το “κομμουνιστικό” καθεστώς της Κίνας από την Υπερεθνική Ελίτ αφορά την τύχη της Ταϊβάν. Ένα σαφώς πολιτικό δηλαδή θέμα.

Η ανακοίνωση του Τούρκου προέδρου Ερντογάν ότι θέλει να δημιουργήσει έναν κόμβο φυσικού αερίου στην Τουρκία σε συμφωνία με τη Μόσχα δεν είναι απλώς μια εμπορική πρόταση... 22 Οκτωβρίου 2022

Του Γιώργου Παπαγιαννόπουλου

Συνεχίζει η γειτονική Τουρκία το γνωστό της παιχνίδι, του “επιτήδειου ουδέτερου”. Τώρα φιλοδοξεί να γίνει ο κόμβος μεταξύ της Ρωσίας και της Ευρωπαϊκής ηπείρου, όσον αφορά το φυσικό αέριο. Προκύπτει αυτονόητα το ερώτημα: Φυσικό Αέριο ναι, αλλά από ποιον; Και κυρίως σε ποια γεωπολιτική τιμή, σε ποιό νόμισμα; Η ανακοίνωση του Τούρκου προέδρου Ερντογάν ότι θέλει να δημιουργήσει έναν κόμβο φυσικού αερίου στην Τουρκία σε συμφωνία με τη Μόσχα δεν είναι μια εμπορική πρόταση όπως οποιαδήποτε άλλη, αφού τουλάχιστον δύο στοιχεία πρέπει να κυκλωθούν με “κόκκινο” μελάνι: ποιος θα μπορούσε να αποδειχθεί άλλον ένα παίκτη εντός του ευρωμεσογειακού χώρου και κυρίως τι θα συνέβαινε με τις ισορροπίες στην Ανατολική Μεσόγειο.

Χωρίς να ξεχνάμε ότι ο Λίβυος υπουργός Πετρελαίου είπε πρόσφατα ότι αξιολογεί την δυνατότητα κατασκευής ενός νέου αγωγού φυσικού αερίου προς την Ιταλία, η Λιβύη είναι ένα πρώτο σημείο παρατήρησης / ερμηνείας του προβλήματος: αφορά το πρόβλημα διακίνησης, δεν αποτελεί μια μαγική λύση στο ενεργειακό πρόβλημα. Ο Ερντογάν υπέγραψε συμφωνία σχετικά με την αποκλειστική οικονομική ζώνη με την Τρίπολη που παραβιάζει τους φυσικούς νόμους της γεωγραφίας, επειδή χαράσσει μια κάθετη γραμμή στη μέση του “mare nostrum ad excludedum”. “Ξεχνώντας” δηλαδή ότι παρεμβάλλονται τα θαλάσσια όρια νότια της Κρήτης ,που δεν είναι απλώς ελληνικό νησί, Χώρας κράτους μέλους της ΕΕ (και του ΝΑΤΟ). Η χαλαρότητα με την οποία οι Βρυξέλλες χειρίστηκαν το υπογραμμένο νέο Τουρκο-Λιβυκό Μνημόνιο θα μπορούσε να είναι προάγγελος άλλων προβλημάτων σε ολόκληρη την περιοχή.

Η «Φωλιά των Λιονταριών» βρίσκεται στην Παλαιστίνη

Οι νεαροί Παλαιστίνιοι άφησαν τις σφεντόνες και έπιασαν τα όπλα. Δεν κάνουν άλλο υπομονή. Δοκιμάζουν τις δικές τους δυνάμεις για αξιοπρέπεια και λευτεριά.

Της Ηλιάνας Τεβουνά

Την περασμένη Κυριακή μέλη του ισραηλινού υπουργικού συμβουλίου, μεταξύ των οποίων ο πρωθυπουργός Γιαίρ Λαπίντ, ο υπουργός Άμυνας Μπένι Γκαντς, ο αρχηγός του στρατού και οι επικεφαλής της Mossad και των ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών «εσωτερικής ασφάλειας», Shin Bet, πραγματοποίησαν έκτακτη σύσκεψη. Σύμφωνα με πληροφορίες του ισραηλινού Channel 12 και της εφημερίδας The Times of Israel, η σύσκεψη αφορούσε ένα ασυνήθιστο θέμα:  «Τη φωλιά των λιονταριών».

Πρόκειται για μία νέα οργάνωση μερικών δεκάδων νεαρών Παλαιστίνιων που γεννήθηκαν λίγο πριν, ή λίγο μετά, την δεύτερη Ιντιφάντα (Εξέγερση) του 2002, οι οποίοι αποφάσισαν τον περασμένο Αύγουστο να πάρουν τα όπλα και την τύχη στα χέρια τους, ταράζοντας τα λιμνάζοντα νερά στη Δυτική Όχθη.

Η Ρωσική πολεμική στρατηγική, η αμερικανοποίηση του Νεοέλληνα και ο κρετινισμός της παραίτησης/ιδιώτευσης

Του Ηλία Παπαναστασίου

 

Η παρέλαση «επαϊόντων», «στρατιωτικών αναλυτών», «αποστράτων ειδικών» και γενικώς κάθε είδους ειδικών της συμφοράς τους τελευταίους οκτώ περίπου μήνες του Ρωσο/Αμερικανικού πολέμου – γιατί περί αυτού πρόκειται– προσπαθεί εναγωνίως να μας πείσει πως η Ρωσία είτε «ηττάται» είτε «δυσκολεύεται» είτε πως «δεν θα τα καταφέρει και μάλλον θα ανατραπεί ο Πούτιν(!)». Φυσικά, κατά πλειοψηφία των όποιων «αναλυτών» ειδικότερα στα τηλεοπτικά μέσα, γιατί – ευτυχώς – υπάρχει και μια μειοψηφία, που και λογική συγκρότηση έχει και ικανότητα ορθολογικής ανάλυσης ώστε να καταλαβαίνει πως η αλήθεια είναι τελείως διαφορετική. Ας επικεντρωθούμε σε τρία σημεία:

 

 

 

 

(α) Η Ρωσία ονόμασε τη στρατιωτική επέμβαση στην Ουκρανία «Ειδική στρατιωτική επιχείρηση» όχι τυχαία. Από την αρχή διέθεσε πολύ λιγότερες στρατιωτικές δυνάμεις από τους Ουκρανούς. Οι Ρώσοι – μέχρι την κήρυξη της τελευταίας μερικής επιστράτευσης διέθεταν 100–120.000 στρατό εναντίον 600–700. 000 Ουκρανών και πολεμούσαν 1 Ρώσος εναντίον 7 Ουκρανών. 

 

 

 

 

(β) Παρόλες τις κατά πολύ μικρότερες στρατιωτικές της δυνάμεις η Ρωσία ήδη από τους πρώτους 2 το πολύ μήνες κατάφερε να καταλάβει περίπου το 25% της Ουκρανίας και η οποία είναι, ας το θυμόμαστε, η μεγαλύτερη χώρα της Ευρώπης μετά τη Ρωσία. Η Ουκρανία έχει έκταση 606.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων και οι Ρώσοι έχουν ήδη καταλάβει 122.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα, όσο δηλαδή η έκταση της Ελλάδας σε ποσοστό 95%. Πριν λοιπόν βγάλει κάποιος συμπεράσματα, ας αναλογιστεί τα απλά αριθμητικά μεγέθη. Ακόμη και τα εδάφη που ανακατέλαβαν οι Ουκρανοί είναι ελάχιστα – όχι περισσότερο από το 2% ή 3% των ήδη καταληφθέντων από τον Ρωσικό Στρατό.

Ρε τι ψηφίζουν οι μ@λ@κες...

Κυρανάκης: Δεν μειώνουμε τον ΦΠΑ «πχ» στα μακαρόνια γιατί οι πλούσιοι καταναλώνουν περισσότερα (video)

Τουλάχιστον άστοχο το παράδειγμα του βουλευτή της ΝΔ

Ξανά στο προσκήνιο βρίσκεται ο βουλευτής της ΝΔ, Κωνσταντίνος Κυρανάκης, με μία νέα δήλωση σχετικά με την επιμονή της κυβέρνησης να μην μειώνει τον ΦΠΑ σε βασικά είδη διατροφής.

Ο κ. Κυρανάκης φαίνεται να πήρε τη σκυτάλη από τον υπουργό Ανάπτυξης, Άδωνι Γεωργιάδη, ο οποίος είχε δηλώσει σε αντίστοιχο πνεύμα ότι «η κυβέρνηση δεν μειώνει τον ΕΦΚ στα καύσιμα γιατί θα ευνοηθούν όσοι έχουν Καγιέν», αλλά και τον Θόδωρο Σκυλακάκη που είπε πως με την μείωση των φόρων θα ευνοηθούν μόνο οι πλούσιοι διότι οι φτωχοί δεν έχουν ΙΧ.

Ο νεαρός βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας επιχειρώντας να δώσει ένα παράδειγμα που θα ενισχύσει τα επιχειρήματα του είπε χαρακτηριστικά: «Ο πλούσιος και ο φτωχός, δεν μου αρέσουν αυτές οι λέξεις αλλά ας τις χρησιμοποιήσω για την οικονομία της συζήτησης, έχουν διαφορά στην κατανάλωση.

Δηλαδή τι συμβαίνει εδώ; Θα πληρώσουν τον ίδιο φόρο στα μακαρόνια, όμως ένας πλούσιος που έχει περισσότερα χρήματα θα καταναλώσει και περισσότερο. Άρα η μεγαλύτερη κατανάλωση, τα περισσότερα πακέτα μακαρόνια, να το πω έτσι, αποδίδουν παραπάνω ΦΠΑ στα κρατικά ταμεία από τα οποία επιλέγει η κυβέρνηση να ενισχύσει τους αδύναμους και τη μεσαία τάξη».

Το μήνυμα της Θύρας 21 για τα όσα έχουν έρθει στο φως τον τελευταίο καιρό

Μια κοινωνία θρηνεί

αρμόδιοι δίχως ήθος

κ' οι βιαστές ελεύθεροι 

ανάμεσα στο πλήθος

θύρα 21

Στη θύρα των οργανωμένων ανέβηκαν δύο πανό που σχολιάζουν τα όσα φρικτά μαθαίνουμε το τελευταίο διάστημα και την αδυναμία της δικαιοσύνης να προστατέψει τα θύματα

Το δικό τους κοινωνικό σχόλιο έκαναν οι οργανωμένοι οπαδοί της ΑΕΚ αναφορικά με τα όσα φρικτά έχουν έρθει στο φως στο τελευταίο διάστημα. «Μια κοινωνία μου θρηνεί, αρμόδιοι δίχως ήθος. Και οι βιαστές ελεύθεροι ανάμεσα στο πλήθος» έγραφαν τα δύο πανό που σηκώθηκαν στην Θύρα 21. Οι οπαδοί της ΑΕΚ ήθελαν έτσι να στείλουν το δικό τους μήνυμα και να καυτηριάσουν το γεγονός ότι η δικαιοσύνη δεν μπορεί να προστατέψει τα θύματα.

ΚΙΝΑ: Ατζέντα ισχύος…

Η Κίνα δεν είναι απλώς μια μεγάλη δύναμη με όρους τυπικής γεωπολιτικής αποτίμησης του ειδικού της βάρους και του μεγέθους της. Είναι η δύναμη εκείνη που απειλεί πλέον σοβαρά να παραγκωνίσει οριστικά τις ΗΠΑ από την πλανητική πρωτοκαθεδρία…

Του Κυριάκου Κυριακόπουλου

Δεν πρόκειται για μια διαδικασία διεκπεραιωτική κατά την οποία η σκυτάλη απλώς αλλάζει χέρια μεταξύ επίδοξων πρωταγωνιστών, αλλά για κάτι πολύ ευρύτερο που τροποποιεί ολοκληρωτικά τους όρους που διέπουν την ισορροπία ισχύος στον πλανήτη, αλλά και ευρύτερα τους κανόνες του παιχνιδιού σε έναν κόσμο εξόχως ανταγωνιστικό και όπως δείχνουν τα πράγματα πλήρως απορυθμισμένο.

Ήταν λοιπόν απολύτως αναμενόμενο, στο 20^ο Συνέδριο του ΚΚΚ, το οποίο ουσιαστικά συμπίπτει με την συμπλήρωση και των 100 χρόνων από την ίδρυσή του, η εναρκτήρια ομιλία του Κινέζου ηγέτη να αποπνεύσει τον δυναμισμό μιας αποφασισμένης υπερδύναμης που ξέρει πολύ καλά τι ζητά και να μην αναλωθεί σε ιδεοληπτικές και ατελεύτητες φλυαρίες. Έτσι και έγινε…

Παράδοση....

Επιδόματα

Τα επιδόματα είναι σαν να σπας αυτά τα σακουλάκια με τις φούσκες. Είναι μια χαρά όταν το κάνεις εσύ, αλλά όταν το κάνει άλλος σου σπάει τα νεύρα. Η κυβέρνηση έχει πολύ εχθρική σχέση με τα επιδόματα, εκτός όταν τα δίνει η ίδια, από την τσέπη του Κυριάκου Μητσοτάκη, οπότε είναι δείγμα απαράμιλλης γενναιοδωρίας. Δείτε μαζεμένα όλα τα επιδόματα που έχετε πάρει τη χρονιά που πέρασε και σκεφτείτε ποιος άλλος σας έχει αγαπήσει ποτέ όσο ο Κυριάκος Μητσοτάκης.  

Το ΙΡΑΝ και ο πληροφοριακός ζόφος της αυτοκρατορίας

Του Νίκου  Μωραΐτη

Μία ειλικρινής απορία

Αναρωτιόμαστε, τίποτα δεν έχει μείνει ως διδάγματα της πρόσφατης ιστορίας στο κομμουνιστικό κίνημα; Έπειτα από τόσες πορτοκαλί επαναστάσεις, τόσα δυτικά πραξικοπήματα μέρα μεσημέρι, τέτοια αποκάλυψη των δικτύων χρηματοδοτήσεων – μκο – στρατολογήσεων προθύμων, τι έχει μείνει πίσω ως παρακαταθήκη για την αξιολόγηση των «αυθόρμητων» εξεγέρσεων στο εξωτερικό για τις οποίες μαθαίνουμε κυρίως μέσω της ευγενικής χορηγίας των ΜΜΕ μας;

Εντάξει, ακούμε πολλά για την λίστα Πέτσα, κανείς όμως δεν μιλάει για το εμφανές εμπάργκο των εναλλακτικών απόψεων στη γεωπολιτική της διάσταση. Είναι γνώρισμα ενός ιδιότυπου ρατσισμού, λιγότερο χοντροκομμένου – περισσότερο εκλεπτυσμένου να αντιμετωπίζονται οι επίσημες απόψεις των κρατών που δεν εντάσσονται στο δυτικό κανόνα, ως άνευ λογικής, παράλογες. Πιο παλιά θα έλεγαν ότι η δύση διέπεται από κάποια βιολογική ανωτερότητα, ενώ τώρα δεν σταματάνε να λιβανίζουν από το πρωί μέχρι το βράδυ τον κόσμο με τις θεωρίες ότι τα κράτη της ανατολής είναι δικτατορικά, ανελεύθερα και σκοταδιστικά.

Αυτές οι γενικές εντυπώσεις χρειάζονται και τα απαραίτητα γεγονότα για να ενδυναμωθούν. Χρειάζονται ιρακινά όπλα μαζικής καταστροφής, θερμοκοιτίδες στο Κουβέιτ, χημικά όπλα στη Γκούτα για να δημιουργήσουν μία τόσο μεγάλη αηδία στους Δυτικούς ώστε -πλάι στην οικονομική εξαγορά της συνείδησης τους- να επιτρέψουν στρατιωτικές επεμβάσεις, αεροπορικούς αποκλεισμούς και πραξικοπήματα

Άλλο ένα κυβερνητικό ψέμα: ΌΧΙ, στις 7/10/2022 ΔΕΝ κάλυψε "πράσινη ενέργεια" το 100% του ηλεκτρισμού !

Στις 11/10/2022 ο πρωθυπουργός-Πινόκιο το διέπραξε, για ακόμα μια φορά: ανέβασε στο τουίτερ πως στις 7/10/2022 οι δήθεν "Α"ΠΕ "για πρώτη φορά", "κάλυψαν όλες τις ανάγκες της Ελλάδας επί 5 ώρες". Ουδέν ψευδέστερο! Πλήρης διαστρέβλωση της πραγματικότητας! Κι η μύτη του μεγάλωσε ακόμα περισσότερο, αλλά ποιος έχασε την τσίπα, για να τη βρει ο αρχι-Πινόκιο; 

Αυτή πάντως τη φορά πριν το Μητσοτάκη φέρεται να βγήκε και να το ισχυρίστηκε πρώτος ο ΑΔΜΗΕ, που προσδιόρισε τις 5 ώρες στο διάστημα 11:00-16:00, οπότε από εκεί προέκυψε το αρχικό ψέμα. Αλλά μια ματιά στο τι συνέβαινε στη Ελλάδα την Παρασκευή 7/10/2022 είναι εντελώς χαρακτηριστική για το πώς μας φλομώνουν στο παραμύθι, προκειμένου να υπηρετήσουν το σαθρό αφήγημα των δήθεν "Α"ΠΕ, ένα αφήγημα που δημιουργήθηκε για ακόμα μια λεηλασία των πολλών απ' τους λίγους.

Καταρχήν στις 6/10/2022 μας προέκυψε απαγορευτικό απόπλου απ' τα λιμάνια Πειραιά, Ραφήνας & Λαυρίου για τις 6 και 7/10/2022 και αυτό επειδή επικρατούσαν πολύ ισχυροί άνεμοι. Σύμφωνα με την Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία (ΕΜΥ), "οι άνεμοι στο Αιγαίο πνέουν σήμερα από βόρειες διευθύνσεις 6 με 8 και τοπικά έως 9 μποφόρ". Όταν φυσά από 7 μποφόρ και πάνω έχουμε απαγορευτικό απόπλου και ακριβώς τότε και μόνο τότε τα αιολικά παράγουν στην ονομαστική τους ισχύ. Μόνο που τότε "εγχέουν" πολύ ρεύμα στο δίκτυο κι ο ΑΔΜΗΕ δεν ξέρει τι να το κάνει, αλλά αυτό φυσικά δεν μας το λέει κανείς.

H παράνοια του αντι-ρωσισμού οδηγεί σε Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο – Η Ελλάδα είναι χαμένη

Του Ηλία Παπαναστασίου

Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών μας προξενούν όχι μόνο φόβο αλλά κυριολεκτικά τρόμο παρατηρώντας με το αμέριστο σιγοντάρισμα των Αμερικανο/Νατοϊκών, την πορεία των γεγονότων διεθνώς να οδηγείται στο κατώφλι ενός πυρηνικού Αρμαγεδδώνα. Συγκεκριμένα:

 

 

 

 

Η ανατίναξη της Ρωσικής γέφυρας στη Κριμαία και η οποία κόστισε 4 δις ευρώ, είναι ένα άμεσο, τρανταχτό παράδειγμα της προβοκατόρικης τακτικής που ακολουθούν οι Αμερικανοί, οι Βρετανοί ορντινάντσες τους και συνολικά το ΝΑΤΟ. Χτυπούν εδάφη της Ρωσίας μέσω των Ουκρανών, ανατινάζουν γέφυρα μέσω των Βρετανών πρακτόρων όπως αποκαλύπτεται, δολοφονούν την κόρη του Αλεξάντερ Ντούγκιν μέσα στη Μόσχα, σκοτώνουν αμάχους Ρώσους πολίτες στην Ουκρανία ή βασανίζουν φρικτά αιχμαλώτους και συλληφθέντες και μετά παριστάνουν τον «Κινέζο»! Κάνουν πως δεν ξέρουν τίποτα, παριστάνουν τον ανήξερο ή – το χειρότερο όλων! - ρίχνουν το βάρος στους Ρώσους μιλώντας για «προβοκάτσια» των Ρώσων και «εγκλήματα» του Ρωσικού Στρατού! Δεν νομίζουμε πως παρουσιάστηκε στη διεθνή πολιτική πιο αηδιαστικά ελεεινή πολιτική, μεγαλύτερη ανηθικότητα και ξεδιαντροπιά! Αν και είναι γνωστή η Γκεμπελική τακτική των Χιτλερικών που εφαρμόζουν οι Αμερικανο/Ευρωπαίοι και ειδικότερα το «ηθικό κατακάθι» τους που είναι οι Αγγλοσάξονες, σήμερα πλέον έχει πάρει τα χαρακτηριστικά και τα συμπτώματα μαζικής ψυχικής νόσου, είναι δηλαδή χαρακτηριστικά ανθρώπων παρανοϊκών, ψυχωτικών και σχιζοφρενών που με τα καμώματά τους οδηγούν την ανθρωπότητα κατευθείαν στον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο! 

 

 

Διαφθορά και Εξουσία

Του Γεράσιμου Δεληβοριά

Βουίζουν τα τα δίκτυα και τα καφενεία από αντιμαχίες για τις φωτογραφικές αγκαλίτσες του παιδοβιαστή με ισχυρούς παράγοντες της σημερινής εξουσίας.

 Όμως είναι πολύ πιθανό, πως οι γέφυρες του  παιδοβιαστή είχαν κι άλλες απολήξεις, σε άλλες πιθανές εξουσίες που περιμένουν την σειρά τους.  Κι αν δεν είναι ο ίδιος, υπάρχουν άλλοι το ίδιοι αισχροί που καμαρώσαμε σε φωτογραφικές πόζες με αριστερούς, κεντροαριστερούς, κεντρώους και κεντροδεξιούς εξουσιαστές. Ώστε να επαληθεύεται συνεχώς το ρηθέν:

Δεν μπορεί είναι η απάντηση...

Σόιμπλε

Ξεκίνησε το «πανηγύρι»: Σύγκρουση Μακρόν – εργατών

Το «εξεγερσιακό» δυναμικό της σημερινής ευρωπαϊκής κατάστασης, μοιάζει να αρχίζει να υλοποιείται.

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Σε προηγούμενο άρθρο μας αναφερθήκαμε στο «εξεγερσιακό» δυναμικό της σημερινής ευρωπαϊκής κατάστασης. Πριν αλέκτορα φωνήσαι τρις, μοιάζει να αρχίζει να υλοποιείται, με την όξυνση της σύγκρουσης ανάμεσα στην κυβέρνηση του Εμανουέλ Μακρόν και τους απεργούς στην πετροχημική βιομηχανία της Γαλλίας.

Η Γαλλίδα πρωθυπουργός Ελιζαμπέτ Μπορν ανακοίνωσε χτες ότι ξεκινά τη διαδικασία «επιστράτευσης» (requisition) των απεργών εργαζομένων στην Exxon και απείλησε να κάνει το ίδιο με αυτούς της Total, παρά τις επικρίσεις που δέχεται για το αμφίβολης νομιμότητας μέτρο. Οι εργαζόμενοι της γαλλικής πετροχημικής βιομηχανίας έχουν κατέβει σε κυλιόμενη απεργία διαρκείας ζητώντας μισθολογικές αυξήσεις 10% και θέσπιση τιμαριθμικής αναπροσαρμογής. Η απεργία επεκτείνεται και σε πολλά βενζινάδικα.

Η κυβέρνηση επικαλείται την ανάγκη να υπάρξει κανονικός εφοδιασμός σε καύσιμα και κάνει δηλώσεις εναντίον της «κουλτούρας των απεργιών». (Συγκρατείστε το γιατί η ελληνική κυβέρνηση κάνει συνήθως εισαγωγή όρων και μέτρων από τη Γαλλία). Την απασχολεί όμως και κάτι άλλο. Μήπως οι απεργιακές κινητοποιήσεις επεκταθούν σε όλη τη χώρα, με δεδομένο το πρόβλημα των εργαζομένων που βλέπουν τον πληθωρισμό να τρώει τους μισθούς τους.

Ο φαύλος κύκλος τιμών και μισθών σε περίοδο πληθωρισμού

Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη

Ο πληθωρισμός, μετά από 40 χρόνια, μέσα στα οποία είχαν λησμονηθεί τα δεινά του, επανέκαμψε στην υφήλιο, ως συνέπεια της άνετης νομισματικής πολιτικής, που ακολουθήθηκε κατά την πανδημία, ως συνέπεια των πολλαπλών δυσχερειών στην παγκόσμια αλυσίδα προσφοράς, αλλά και ως συνέπεια του πολέμου στην Ουκρανία, που οδήγησε σε κακές και επικίνδυνες αποφάσεις, σχετικά με το μέγα θέμα της ενέργειας.

Παρότι υπάρχουν αρκετές μορφές πληθωρισμού, ανάλογα με τις αιτίες που τον προκαλούν, το κοινό τους χαρακτηριστικό είναι η συνεχής άνοδος του γενικού επιπέδου των τιμών αγαθών και υπηρεσιών, όχι όμως στο ίδιο ποσοστό. Δηλαδή, όταν στην Ελλάδα ανακοινώνεται πρόσφατα ότι o πληθωρισμός τρέχει με 11.5%, ορισμένα αγαθά και ορισμένες υπηρεσίες θα εμφανίσουν αύξηση μεγαλύτερη ή μικρότερη από αυτό το ποσοστό. Ο πληθωρισμός μειώνει, γενικώς, τους πραγματικούς μισθούς (την αγοραστική δύναμη των ονομαστικών μισθών) και ευνοεί τα κέρδη, αυξάνοντας έτσι τις ήδη υφιστάμενες ανισότητες κατανομής τους εισοδήματος.

Η εξήγηση αυτής της δυσμενούς εξέλιξης για τους μισθωτούς βρίσκεται στη βασική διαφορά που διακρίνει αυτά τα δύο εισοδήματα. Το κέρδος των επιχειρηματιών ακολουθεί χωρίς καθυστέρηση τις αυξήσεις των τιμών, ενώ αντιθέτως οι μισθοί, έστω και στην καλύτερη των περιπτώσεων, που αυξάνουν μετά από κάθε άνοδο των γενικού επιπέδου τιμών, υπάρχει συνεχώς καθυστέρηση έναντι αυτών των αυξήσεων.

Ειδικά σε περιόδους πληθωρισμού είναι απαραίτητη η διάκριση ανάμεσα στον ονομαστικό και τον πραγματικό μισθό. Ο ονομαστικός μισθός είναι το σύνολο των νομισματικών μονάδων, με τις οποίες έχουν συμφωνήσει, εργοδότης και εργαζόμενος, να αμείβεται η μισθωτή εργασία.

Ζαραλίκος για 53χρονο μαστροπό: «Του Λιγνάδη ήτανε ντουζάκι και εδώ έχει μπει και η πρόπλυση»

Ο Χριστόφορος Ζαραλίκος σχολιάζει με τον δικό του αιχμηρό τρόπο τα όσα είπε ο Σταύρος Μπαλάσκας  σχετικά με την υπόθεση του βιασμού της 12χρονης στον Κολωνό.

Ο κωμικός έκανε λόγο για ξέπλυμα του παιδοβιαστή ενώ αναφέρθηκε και στην υπόθεση του Δημήτρη Λιγνάδη. Από τα βέλη του δεν γλίτωσαν ούτε οι δημοσιογράφοι του ΣΚΑΙ που μαζί με τον Μπαλάσκα ξεκίνησαν «το ξέπλυμα» όπως συγκεκριμένα ανέφερε.

«Άθλιο θεατρικό είναι αυτό το βίντεο που είδατε. Ο Μπαλάσκας ξεπλένει την οικογένεια του δράστη κανονικότατα. Κοινωνική επιφάνεια, καλοί άνθρωποι, ένα καλό παιδί νομίζω είναι ο γιος τους. Οι δημοσιογράφοι… «α, έχει παιδί; Εδώ όμως γιατί παίζουν θεατρικό κάνοντας ότι δεν ξέρουν τον συνάδελφό τους; Και ξέρετε γιατί τον ξέρουν; Γιατί όλως τυχαίως, ο δράστης ή ο κατηγορούμενος τέλος πάντων, είχε συνδεθεί κατά την περίοδο της πανδημίας με το ίδιο κανάλι δύο φορές. Δεν βρήκατε άλλο μαγαζί ρε παιδιά;

Τα sites κοιτάξτε τι γράφουν για το κορίτσι… ένα παιδί 12 ετών πήγε σε πελάτη;… Κοιτάξτε ξέπλυμα. Του Λιγνάδη ήτανε ντουσάκι, εδώ έχει μπει κι η πρόπλυση».

Απολύθηκε λόγω θανάτου

Της Adriana Siapca

Το όνομά του ήταν Σεμπάστιαν Γκαλάσι, ήταν 26 ετών και δούλευε στη Φλωρεντία ως διανομέας για την Glovo. Με αυτόν τον τρόπο πλήρωνε τις σπουδές του στο web graphics. Το βράδυ φορούσε τα φτωχικά του ρούχα, όπως οι σκλάβοι, και με το ποδήλατό του προσπαθούσε να τρέξει όσο πιο γρήγορα γινόταν για να νικήσει τους χρόνους του αλγόριθμου και αγνοήσει τον πόνο μιας επισφαλούς κατάστασης που ενώνει χιλιάδες άντρες και γυναίκες.

Το βράδυ της 2ας Οκτωβρίου καθυστέρησε σε μια παράδοση και η Glovo τον απέλυσε αμέσως.

Δεν ήξεραν ότι ο Σεμπάστιαν είχε πεθάνει στο νοσοκομείο Careggi αφού είχε τροχαίο με ένα SUV με το ποδήλατό του. Δεν ήξεραν ότι οι αλυσίδες της πολυεθνικής είχαν έναν ακόμη νεκρό που προσπαθούσε να ανταποκριθεί στους χρόνους παράδοσης που υπαγορεύονταν από έναν αλγόριθμο που δεν σέβεται κανέναν.

Πόση βρωμιά και μπόχα να αντέξουμε...

Πόση σαπίλα και κτηνωδία να ξεπεράσουμε...
Είναι αυτοί... οι καλοί κύριοι της καλής κοινωνίας... πάνε στην εκκλησία...κάνουν μακριούς σταυρούς... λωβιάζουν τα ιερά και τα όσια...
Είναι αυτοί... που βρίσκονται διαρκώς στη σωστή πλευρά της ιστορίας... είναι οι νικητές... είναι οι απόγονοι των πιο μαύρων σελίδων αυτού του τόπου...είναι τα εγγόνια των ταγματασφαλιτών... των δοσίλογων...
Είναι αυτοί... που τρώνε δημόσιο χρήμα και πλουτίζουν... έχουν υψηλές γνωριμίες και μπαίνουν στα σαλόνια των ισχυρών...
Είναι αυτοί... τα πιο άθλια υποκείμενα αυτού του πλανήτη... βιάζουν παιδιά... τα εξωθούν στην πορνεία για να τα κονομάνε και για να ικανοποιούν τα βίτσια ισχυρών...
Είναι οι βρωμεροί αρουραίοι της πλάσης...
Η φάκα τους πιάνει καμιά φορά και τότε αποκαλύπτεται η εγκληματική και ζοφερή τους δράση...

Δεν ξεχνάμε το #Λιγνάδη

«Προσαρμογή, ελαστικότητα, ανθεκτικότητα» Μπορούμε να κάνουμε μια διάγνωση για την κατάσταση της κοινωνίας;

Του Ρούντι Ρινάλντι

Τα κυβερνητικά επιτελεία και οι διεθνείς οργανισμοί επαναλαμβάνουν μια λέξη που τείνει να γίνει σύνθημα. Η λέξη στις αγγλοσαξονικές γλώσσες, όπως και στις λατινογενείς, είναι résilience, resiliency, resilienza. Ο όρος προέρχεται από τον χώρο της φυσικής, και μ’ αυτόν αποδίδουν την ανθεκτικότητα, την ευλυγισία, την ελαστικότητα, την προσαρμοστικότητα, την επαναφορά σε προτεραία θέση μετά από πίεση, ορισμένων μετάλλων. Πρόκειται για την ιδιότητα ορισμένων μετάλλων να είναι ελατά και όλκιμα (Ελατό είναι ένα μέταλλο που αλλάζει μορφή και σχήμα χωρίς να σπάσει αν του ασκηθεί δύναμη. Όλκιμο είναι ένα υλικό που μπορεί να τεντώνεται χωρίς να καταστραφεί).

Η ερμηνεία του όρου σε λεξικά τονίζεται ως η ικανότητα ενός υλικού να απορροφήσει ένα κτύπημα χωρίς να σπάσει. Χρησιμοποιείται όμως και στην ψυχολογία, για να υποδηλωθεί η ικανότητα ενός προσώπου να αντιμετωπίσει και να ξεπεράσει ένα τραυματικό συμβάν ή μια περίοδο μεγάλης δυσκολίας. Τώρα εφαρμόζεται και στην «κοινωνική μηχανική», δηλαδή στα μέτρα προσαρμογής και συμπίεσης των κοινωνιών μέσω προγραμμάτων τύπου μνημονίων, ή στη συμπίεση που ασκείται με την εφαρμογή σε πολύ εκτεταμένες περιοχές και για μεγάλο διάστημα «καταστάσεων έκτακτης ανάγκης». Το άτομο και η κοινωνία πρέπει να αποκτήσουν «προσαρμογή, ελαστικότητα, ανθεκτικότητα».

Καθοδική κοινωνική κινητικότητα και αντίστροφος προστατευτισμός: Το σύγχρονο οικονομικό πρόταγμα της παρακμάζουσας Δύσεως

Του Βασίλειου Χρ. Μπούτου

Στις Η.Π.Α, το κεϋνσιανής καταγωγής μετριοπαθώς φιλελεύθερο μοντέλο οργάνωσης της οικονομίας σφραγίσθηκε ιστορικώς με το παράσημο του πραγματικού κοινωνικού αγαθού της λεγομένης ανοδικής κοινωνικής κινητικότητας (upward social mobility), δηλ. της δυνατότητας του ατόμου να ανέλθει τα επίπεδα της κοινωνικοοικονομικής διαστρωμάτωσης χάρις στην ικανότητα, την εργατικότητα, τον μόχθο και την επιμέλεια που θα επεδείκνυε κατά το στάδιο της εκπαίδευσης όσο, βεβαίως, και της επαγγελματικής του πορείας.

       Ως αποτέλεσμα, κατά την περίοδο της υψηλής μεταπολεμικής ανάπτυξης και, πιθανότατα, εν όψει αφ’ ενός μεν της σοφίας που είχε κληροδοτήσει η τραγωδία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου αφ’ ετέρου δε του ανταγωνισμού με το σοσιαλιστικό μοντέλο εν όψει του εν εξελίξει τότε Ψυχρού Πολέμου, συντελέσθηκε η λεγομένη «Μεγάλη Συμπίεση», δηλ. η απομείωση της κοινωνικοοικονομικής ανισότητας σε τέτοιο βαθμό, ώστε να εδραιωθεί για τους περισσοτέρους Αμερικανούς η αίσθηση ότι πλέον ανήκαν στην μεσαία τάξη.

       Ωστόσο, το εν λόγω αγαθό της ανοδικής κοινωνικής κινητικότητας, ήδη από τα μέσα της δεκαετίας του ‘70 και ιδίως την άνοδο τον Ρόναλντ Ρήγκαν στον προεδρικό θώκο και την έκτοτε επικράτηση και στο πολιτικό πεδίο της μονεταριστικής Σχολής του Σικάγο με προεξάρχοντα τον Μίλτον Φρίντμαν, τον θεωρητικό ηγέτη του Νεοφιλευθερισμού, βαίνει, όπως έχουν καταδείξει έγκριτες σχετικές μελέτες (βλ. ενδεικτικώς Τζόζεφ Στίγκλιτζ, Το τίμημα της ανισότητας, εκδ. Παπαδόπουλος), διαρκώς όσο και δραστικώς συρρικνούμενο.

       Άλλωστε, η οικονομική μεγέθυνση αντικατοπτρίζει πραγματική κοινωνική ευημερία, υπό την προϋπόθεση ότι κατανέμεται ουσιαστικώς -έστω δε και ανισομερώς- μεταξύ των διαφόρων κοινωνικοοικονομικών στρωμάτων. Χαρακτηριστικό είναι, ότι, κατά την περίοδο του μεταπολεμικού δυτικού καπιταλισμού, τα πλέον ευκατάστατα στρώματα καρπώνονταν μεγαλύτερο μεν μέρος της «πίτας» από τους υπολοίπους –σημαντικά, ωστόσο, μικρότερο από εκείνο της σημερινής, νεοφιλεύθερης κυριαρχίας τους-, όμως, ταυτόχρονα, ανελάμβαναν -θεωρητικώς τουλάχιστον- την ευθύνη της ενίσχυσης της ανάπτυξης, μέσω της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας, της καταβολής αξιοπρεπών μισθών και της διαμόρφωσης ενός πλαισίου εργασιακής ασφάλειας κλπ..

«Επιφανής, με καλή οικογένεια»: Σάλος για τις δηλώσεις Μπαλάσκα για τον 53χρονο παιδοβιαστή (video)

Σάλο έχει προκαλέσει εκ νέου με δηλώσεις του ο Σταύρος Μπαλάσκας, αυτή τη φορά με επίκεντρο την αναφορά του στην υπόθεση του βιασμού της 12χρονης στα Σεπόλια.

Αρχικά, ο συνδικαλιστής αστυνομικός μιλώντας στον Σκάι επιχείρησε να παρουσιάσει τον 53χρονο παιδοβιαστή ως “επιφανή πολίτη, με μια απίστευτη, κοινωνικά άρτια και καλή οικογένεια”.

Πρόσθεσε ότι πως “έχει έναν γιο, πολύ καλό παιδί εξ όσων γνωρίζω, και μια σύζυγο, πολύ καλή κυρία, επιφανής κι αυτή”.

Σε ερώτηση δε σχετικά με την απόπειρα της συζύγου να καλύψει την υπόθεση, ο Σταύρος Μπαλάσκας υποστήριξε ότι “εμείς δεν μπορούμε να της προσάψουμε κάτι”. “Ελέγχονται όλοι...” πρόσθεσε. 

Η απάτη των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας: Είναι πανάκριβες, πιο επιβλαβείς για το περιβάλλον και όταν τις χρειάζεσαι, απλώς δεν τις έχεις

Το παράδοξο σχετικά με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι ότι όταν αναπτύσσονται σε κλίμακα, στην πραγματικότητα κάνουν την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας πιο ακριβή

Τον μύθο πως οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειες είναι μία φθηνή και καθαρή πηγή ενέργειας καταρρίπτει ειδικός σε θέματα οικολογίας.

Ο Michael Shellenberger περιβαλλοντολόγος και ιδρυτής της Environmental Progress, σημειώνει ότι ένας από τους «πιο παραπλανητικούς τρόπους» με τους οποίους οι «προωθητές ανανεώσιμων πηγών ενέργειας πωλούν την τεχνολογία τους» είναι ο ισχυρισμός πως η ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από την αιολική και την ηλιακή είναι φθηνότερη.

Το παράδοξο σχετικά με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας είναι ότι όταν αναπτύσσονται σε κλίμακα, στην πραγματικότητα κάνουν την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας πιο ακριβή, είπε ο Shellenberger στο CPAC Australia στο Σίδνεϊ, όπως γράφει o ιστότοπος Epoch Times.

«Υπάρχουν βασικά δύο λόγοι», σημείωσε «απαιτούνται περισσότερα μηχανήματα, περισσότερες εφεδρικές γεννήτριες ενέργειας, περισσότερα συστήματα μετάδοσης και περισσότεροι άνθρωποι για να διαχειριστούν το χάος ενός ηλεκτρικού δικτύου με μεγάλη ποσότητα αναξιόπιστης ενέργειας που εξαρτάται από τις καιρικές συνθήκες».

Κομπραδόροι και ραντιέρηδες

Του Νίκου Ντάσιου

Σ’ όλη την μεταπολίτευση όσοι ασχοληθήκαμε με τα κοινά, συναντούσαμε μια άποψη αριστερής προελεύσεως κατά την οποία η ελληνοτουρκική σύγκρουση είναι μια τεχνητή αντιπαράθεση που χρησιμοποιείται από τις πολεμικές βιομηχανίες για ν’ αυξάνουν τις πωλήσεις όπλων, καθώς κι ότι οι πολεμικές συγκρούσεις αποτελούν αστικές διενέξεις για τα συμφέροντα τους που δεν αφορούν τους λαούς, οι οποίοι δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν. Αυτός που ανέτρεψε αυτά τα αφηγήματα είναι ο Ερντογάν, ο οποίος με την ρητορική του σταδιακά μας θύμισε ότι οι πόλεμοι Ελλάδας-Τουρκίας ξεκινούν από το Μάτζικερτ –πολύ πριν την εδραίωση του καπιταλισμού-, ότι ο τουρκικός λαός κανένα πρόβλημα δεν έχει να ζει και να εκμεταλλεύεται περιουσιακά στοιχεία Ελλήνων που κατακτήθηκαν στην Μικρά Ασία, στον Πόντο και στην Κύπρο κι ότι σε αντίθεση με τον Ελληνισμό, στην Τουρκία την απόλυτη εξουσία διαχρονικά είχε ο στρατός και το Κράτος που διατηρείται δια της κατακτήσεως.

Όπως άλλωστε κατέδειξαν σημαντικοί Έλληνες διανοούμενοι, από τον Ψυρούκη έως τον Κονδύλη και τον Γιώργο Καραμπελιά, η ελληνική αστική τάξη, διεθνοποιημένη και εξαρτημένη, ήθελε πάντα τον κατευνασμό βλέποντας την Τουρκία ως πληθυσμιακό μέγεθος που της επέτρεπε ν’ αυξάνει τα κέρδη από τις πωλήσεις και δεν θα είχε πρόβλημα εθνικής υποχώρησης προκειμένου να τα διατηρήσει.

Υπάρχει ένα βρώμικο μυστικό κρυμμένο σε κάθε ανεμογεννήτρια

Του Ian Daniel

"Υπάρχει ένα βρώμικο μυστικό κρυμμένο σε κάθε ανεμογεννήτρια. Μπορεί να μετατρέπουν τον κινούμενο αέρα καθαρά και αποτελεσματικά σε ηλεκτρική ενέργεια, αλλά λίγοι γνωρίζουν πολλά για το από τι αποτελούνται. Μεγάλο μέρος του υλικού μέσα στις ανεμογεννήτριες είναι προϊόν βάναυσων καταπατήσεων στον φυσικό μας κόσμο.

Κάθε μονάδα απαιτεί τσιμέντο, άμμο, χάλυβα, ψευδάργυρο και αλουμίνιο. Και τόνοι χαλκού: για τη γεννήτρια, για το κιβώτιο ταχυτήτων, για το σταθμό μετασχηματιστή και για τα ατελείωτα σκέλη του καλωδίου. Περίπου 67 τόνοι χαλκού μπορούν να βρεθούν σε έναν υπεράκτιο στρόβιλο μεσαίου μεγέθους. Για την εξαγωγή αυτής της ποσότητας χαλκού, οι ανθρακωρύχοι πρέπει να μετακινήσουν σχεδόν 50.000 τόνους χώματος και βράχων, περίπου πέντε φορές όσο το βάρος του Πύργου του Άιφελ. Το μετάλλευμα τεμαχίζεται, αλέθεται, ποτίζεται και ξεπλένεται. Η ουσία: πολλή φύση καταστράφεται για λίγη "πράσινη" δύναμη....