Καλή Ανάσταση και καλό Πάσχα!

Νίνα Σιμόν: Η σοσιαλίστρια που τραγουδούσε για την ισότητα και έσπαγε τα στερεότυπα!

Ποτέ δεν μιλήσαμε για άντρες ή ρούχα. Αλλά πάντα για τον Μαρξ, τον Λένιν και την επανάσταση – πραγματικές συζητήσεις για κορίτσια». – Νίνα Σιμόν

Η δήλωση της Nina Simone ότι δεν συζητά για μόδα αλλά για «Μαρξ, Λένιν και επανάσταση» αποτυπώνει την κοσμοθεωρία της Simone. Αυτή η συζήτηση για τα κορίτσια έλαβε χώρα με τη φίλη της και θεατρική συγγραφέα Lorraine Hansberry – μια συζήτηση μεταξύ δύο μαύρων γυναικών που, όπως λέει η Simone, δεν αφορούσε άνδρες ή ρούχα, αλλά για τη δημιουργική δουλειά που παρήγαγαν και πώς έβλεπαν τον ρόλο της. στην απελευθέρωση της κοινότητάς τους.

Αναφερόμενη στο αυτοβιογραφικό έργο του Hansberry Young, Gifted and Black , η Simone έγραψε αργότερα ένα τραγούδι με τον ίδιο τίτλο ως φόρο τιμής στον φίλο και σύντροφό της μετά τον θάνατο του Hansberry από καρκίνο στο πάγκρεας. Οι μαύρες γυναίκες έχουν τη δύναμη να εμπνέουν ακριβώς λόγω των στερεοτύπων που καλούνται να αντιμετωπίζουν.

Η Nina Simone αναφέρεται συχνά ως ακτιβίστρια για τα πολιτικά δικαιώματα, και ήταν. Αλλά το κίνημα για τα πολιτικά δικαιώματα περιλάμβανε πολλές διαφορετικές πολιτικές απόψεις σχετικά με το πώς έμοιαζε η απελευθέρωση. Κάποιοι όπως το NAACP ήθελαν φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις που επικρίθηκαν επειδή ήταν μόνο ωφέλιμες για την αφροαμερικανική μεσαία τάξη. Οι μαύροι εθνικιστές αναζήτησαν οικονομική ανεξαρτησία και ένα νέο μαύρο κράτος ξεχωριστό από τη ρατσιστική λευκή Αμερική, αν και ήταν αναμφισβήτητα ασαφές πώς θα έμοιαζε αυτό το νέο κράτος πέρα ​​από μια μαύρη εκδοχή του καπιταλισμού. Ως εκ τούτου, δεν ανέφεραν όλοι οι ακτιβιστές των πολιτικών δικαιωμάτων τον Μαρξ ή τον Λένιν ως παράδειγμα συνομιλιών που είχαν με φίλους.

Θυμάμαι και προσέχω...

Ο λαϊκιστής...

Να πώς η τραγωδία του ηλεκτρικού μίγματος καταλήγει στους φουσκωμένους λογαριασμούς.

Το ιστολόγιο τα γράφει απ' το 2013 κι η 1η ανάρτηση παραμένει διαχρονικά επίκαιρη και προφητική. Και ήδη το Νοέμβριο του 2019 σας είχα πει πως το 2022 "Λιγνίτης, θα λέτε και θα κλαίτε!". Οι ολοένα και πιο φουσκωμένοι λογαριασμοί που έρχονται αποδεικνύουν πώς τίποτα δεν είναι τυχαίο: η ακρίβεια είναι αποτέλεσμα της συγκεκριμένης ενεργειακής πολιτικής, που για χρόνια ακολούθησαν Πασοκ-ΝΔ-Σύριζα. Η τωρινή και ήδη υπ' ατμόν κυβέρνηση  φρόντισε να δώσει τη χαριστική βολή με την άρον-άρον απολιγνιτοποίηση, με τον πρωθυπουργό να δηλώνει ξεδιάντροπα πως θα ωφεληθούν Γερμανικές εταιρείες.

Κι ενώ όλοι προσπαθούν να αποκωδικοποιήσουν τη ρήτρα αναπροσαρμογής, ο αναπληρωτής καθηγητής της Σχολής Πολιτικών Μηχανικών Ε.Μ.Π. κ.Νικ. Μαμάσης ανέβασε στο διαδίκτυο μια εξαιρετικά κατατοπιστική παρουσίαση για την τραγωδία του ηλεκτρικού μίγματος και το πώς ο τρόπος λειτουργίας του Χρηματιστηρίου καταλήγει να φουσκώνει τις τιμές για όλους μας, με τους παρόχους απλά να τρίβουν τα χέρια τους από χαρά! Σε κάτι περισσότερο από μισή ώρα θα μάθετε με κάθε λεπτομέρεια το μηχανισμό για το πώς οι πολιτικοί μας οδηγούν και σε νέα εξόντωση, μετά τη χρεοκοπία του 2010. Όλους; Όχι βέβαια, τα λεφτά που φεύγουν απ' τις τσέπες μας καταλήγουν σε τσέπες τρίτων!

Το γεωπολιτικό σχέδιο της ελληνικής ελίτ και εμείς

Του Γιάννη Ραχιώτη

Στο κύριο άρθρο της «Καθημερινής»  της περασμένης Κυριακής  10 Απρίλη 2022 προσδιορίζονται οι στόχοι της χώρας στη σημερινή συγκυρία φυσικά από την οπτική των πολιτικών και οικονομικών ελίτ που εκπροσωπεί. Η συνολική  εικόνα παρουσιάζεται βέβαια δύσκολη όμως εντοπίζει «νέα δεδομένα και πιθανές ευκαιρίες» όπως να μετατραπούμε σε κέντρο διαμετακόμισης αμερικανικών και νατοϊκών στρατευμάτων και οπλισμού προς τα μέτωπα της ανατολικής Ευρώπης, να γίνουμε σταθμός  διακίνησης του αμερικανικού LNG προς τα Βαλκάνια και την Ευρώπη, γενικότερα  να κοιτάξουμε να βγάλουμε καμιά προμήθεια, από όποιο  ενεργειακό σχέδιο προωθούν οι αμερικανοί στην περιοχή.

Πίσω από αυτούς τους «στόχους», είναι διακριτές οι παραδοχές ότι η Ελλάδα δεν χρειάζεται εθνικό σχέδιο ανάπτυξης, αρκεί  να ετεροκαθορίζεται από τον αμερικανικό σχεδιασμό, ότι πρέπει να συμβάλλουμε στη διατήρηση του πολέμου στην ανατολική Ευρώπη όπως επιδιώκουν οι ΗΠΑ, ότι οι βαλκανικές χώρες θα εξαναγκαστούν να αγοράζουν αμερικανικά καύσιμα σε τιμές τουλάχιστον 4-5 φορές ακριβότερες από αυτές της Ρωσίας και της Μέσης Ανατολής.

Πρόκειται για μίζερα, ιδιοτελή σχέδια μιας μεταπρατικής ελίτ που θα είναι ικανοποιημένη αν μας μετατρέψει σε ένα σύγχρονο χάνι, αποκλειστικά για αμερικανική χρήση. Για να πετύχει αυτό τον… υψηλό στόχο γέμισε την Ελλάδα αμερικανικές βάσεις, παραχωρεί τον εναέριο χώρο και τις χερσαίες υποδομές μας για τις πολεμικές επιχειρήσεις του ΝΑΤΟ, συμμετέχει στον εξοπλισμό της Ουκρανίας, έχει μετατρέψει το σύνολο των ΜΜΕ σε χαλκεία φτηνής πολεμικής προπαγάνδας και έδωσε βήμα στους ναζί του τάγματος αζόφ μέσα στο Κοινοβούλιο, κάτι που δεν τόλμησε καμία άλλη  χώρα του ΝΑΤΟ επιβεβαιώνοντας την παλαιά ρήση περί «αθλιέστερου προτεκτοράτου».

Λαμπάδες-viral του φετινού Πάσχα

Γαλλικές προεδρικές εκλογές

Ο Θανάσης Βέγγος και η Χούντα - Καιρός να δεις (Σου είπαν ψέματα πολλά) – Βίντεο

Ο συγκλονιστικός Θανάσης Βέγγος 

Μικρά αποσπάσματα από ταινίες-σταθμούς για τη χούντα του αξέχαστου Θανάση Βέγγου

Επέτειος πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου 1967

Σήμερα να μη ξεχάσουμε να πούμε και χρόνια πολλά στο μισό υπουργικό συμβούλιο του Κούλη...

«Πλην συγκεκριμένων γεγονότων η αντίσταση στη Χούντα ήταν λίγο ως πολύ πλατωνική»

Σε κείμενα του ο Βασίλης Ραφαηλίδης υποστηρίζει ότι η Χούντα επιβίωσε γιατί δεν συνάντησε μαζική και σθεναρή λαϊκή αντίδραση και τελικά έπεσε από τα δικά της τραγικά λάθη και τη σήψη που είχε κυριαρχήσει στο καθεστώς

Η στρατιωτική δικτατορία στην Ελλάδα διήρκησε επτά ολόκληρα χρόνια. Από την 21η Απριλίου 1967 έως την 24η Ιουλίου 1974 σχηματίστηκαν συνολικά τέσσερις δικτατορικές κυβερνήσεις: η Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Κόλλια 1967, η Κυβέρνηση Γεωργίου Παπαδόπουλου 1967, η Κυβέρνηση Σπύρου Μαρκεζίνη 1973 και η Κυβέρνηση Αδαμαντίου Ανδρουτσόπουλου 1973. Εντός της χώρας ο Αντιδικτατορικός αγώνας είχε ως κορυφαίες στιγμές του την απόπειρα δολοφονίας του Παπαδόπουλου το 1968 από τον Αλέκο Παναγούλη, το Κίνημα του Ναυτικού τον Μάιο του 1973 υπό την ηγεσία του Νίκου Παππά και τη φοιτητική Εξέγερση του Πολυτεχνείου, επίσης το 1973. Η Χούντα όμως τελικά κατέρρευσε μετά την τραγωδία της Κύπρου υπό τη... σκιώδη ηγεσία του Δημήτρη Ιωαννίδη.  

Ένα από τα πολλά ερωτήματα που έχει τεθεί για την περίοδο της Δικτατορίας είναι πώς κατάφερε και επιβίωσε για επτά ολόκληρα χρόνια;

Η ιστορία έχει δείξει ότι καμία χούντα δεν μακροημέρευσε χωρίς την υποστήριξη ή έστω την ανοχή από ένα σημαντικό μέρος του πληθυσμού. Αυτό συνέβη στην περίπτωση του Πινοτσέτ (Χιλή) και κάπως έτσι παρέμεινε ισόβιος δικτάτορας της Ισπανίας ο Φράνκο.

Το πραξικόπημα της 21ης Απρίλη 1967

Του Γιώργου Πετρόπουλου

Το πρωί της 21ης Απρίλη οι κάτοικοι της Αθήνας αντίκρισαν ένα σκηνικό πραγματικού τρόμου. Τανκς, στρατιωτικά οχήματα και περιπολίες στρατιωτικών στους δρόμους δεν άφηναν αμφιβολία ότι τη νύχτα που πέρασε είχε «γεννήσει» στη χώρα τη στρατιωτική δικτατορία. Το ραδιόφωνο από πολύ νωρίς μετέδιδε στρατιωτικά εμβατήρια και συνθήματα, που έκαναν λόγο για κάποια... επανάσταση, η οποία είχε κυριαρχήσει στα πολιτικά πράγματα. Στις 6.30 π.μ. μεταδόθηκε ανώνυμη ανακοίνωση, στην οποία αναφερόταν ότι «λόγω της εκρύθμου καταστάσεως από του μεσονυκτίου ο στρατός ανέλαβε την διακυβέρνησιν της χώρας». Λίγο αργότερα μεταδόθηκε και βασιλικό διάταγμα, με το οποίο αναστέλλονταν τα άρθρα 5, 6, 8, 10, 11, 12, 14, 18, 20, 95 και 97 του Συντάγματος περί ατομικών δικαιωμάτων, ελευθεριών κλπ. Τέλος, μεταδόθηκαν ανακοινώσεις για απαγόρευση κυκλοφορίας οχημάτων και πολιτών στους δρόμους της Αθήνας, ανάληψης χρημάτων από τις τράπεζες, για διακοπή των μαθημάτων στα σχολεία, για κλείσιμο του χρηματιστηρίου κ.ο.κ.

Οι πραξικοπηματίες είχαν κινηθεί βάσει σχεδίου από τις 2 π.μ. της 21ης Απρίλη. Γρήγορα κατέλαβαν το Πεντάγωνο, τα βασικά υπουργεία και υπηρεσίες, τις τηλεπικοινωνίες και τους ραδιοσταθμούς. Επίσης συνέλαβαν το νόμιμο πρωθυπουργό Π. Κανελλόπουλο, υπουργούς, πολιτικούς ηγέτες, απλούς πολίτες και, κυρίως, κομμουνιστές και αριστερούς. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, μέχρι τις 30 Απρίλη είχαν συλληφθεί 8.270 άνδρες και γυναίκες, από τους οποίους οι 6.118 εκτοπίστηκαν στη Γυάρο. Σύμφωνα, όμως, με τους υπολογισμούς των πολιτικών κομμάτων και των ξένων δημοσιογράφων, οι συλλήψεις έφτασαν τις 10.000 με 12.000. Αυτούς που συνέλαβε η αστυνομία της Αθήνας τους μετέφεραν στην αρχή, για μερικές μέρες, στον Ιππόδρομο του Φαλήρου. Οσους συνέλαβε η αστυνομία Πειραιά τους μετέφεραν στο Στάδιο Καραϊσκάκη, ενώ οι συλληφθέντες από τα προάστια μεταφέρθηκαν στο γήπεδο της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια.

Επιστημονική δεξιότητα

Ντμίτρι Πολυάνσκι: Η Δύση χρησιμοποιεί την Ουκρανία ως τροφή για κανόνια

Ο πρώτος αναπληρωτής εκπρόσωπος της Ρωσικής Ομοσπονδίας στον ΟΗΕ Ντμίτρι Πολυάνσκι εκφώνησε ομιλία στο Συμβούλιο Ασφαλείας στην οποία κατηγόρησε τις δυτικές χώρες για απάνθρωπη χρήση της Ουκρανίας για τα εμπορικά τους συμφέροντα.

Η Δύση χρειάζεται σήμερα τους Ουκρανούς ως «τροφή κανονιού» στον πόλεμο αντιπροσώπων της με τη Ρωσία, δήλωσε ο Ντμίτρι Πολυάνσκι, Αναπληρωτής Μόνιμος Αντιπρόσωπος της Ρωσικής Ομοσπονδίας στον ΟΗΕ, σε συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας.

"Δεν μπορώ παρά να σημειώσω ότι η ανησυχία των δυτικών συναδέλφων μας για την Ουκρανία και τους Ουκρανούς είναι πολύ οπορτουνιστική και εγωιστική. Σήμερα τους χρειάζεστε μόνο ως "κανονιοτροφή" στον πόλεμο αντιπροσώπων σας με τη Ρωσία "μέχρι και τον τελευταίο Ουκρανό", σημείωσε Ντμίτρι Πολυάνσκι.

Την ίδια στιγμή, οι δυτικές χώρες επωφελούνται από την ουκρανική σύγκρουση , καθώς πωλούν σε εξωφρενικές τιμές στα σκουπίδια του καθεστώτος του Κιέβου που βρίσκονται σε αποθήκες, που παράγονται πριν από δεκαετίες στην ΕΣΣΔ. Και παραγγελίες για νέα όπλα δίνονται στο Ηνωμένο Βασίλειο, τις ΗΠΑ και άλλους «μαχητές για την ειρήνη στην Ουκρανία».

Εξ απαλών Ονύχων (5)

Σάτιρα

Του Ρασκόλνικωφ

* Θρίλερ, μεταξύ των δύο μονομάχων Μακρόν και Λεπέν στον δεύτερο γύρο των Προεδρικών εκλογών στην Γαλλία.
Ο Τρίτος κατά σειράν προτιμήσεως υποψήφιος Πρόεδρος της «Αριστεράς» του πρώτου γύρου των εκλογών κύριος Μελανσόν, συγκέντρωσε το διόλου ευκαταφρόνητο ποσοστό, του 22% των Γάλλων ψηφοφόρων, και αμέσως απεφάνθη: Καμμία ψήφος στην Λεπέν!
Αλλά τότε τί;
Ψήφος στον Μακρόν ή και αποχή, που προφανώς και πάλι εξυπηρετεί τον Μακρόν.
Με αυτόν τον τρόπο αξιοποιεί ο κύριος Μελανσόν το ποσοστό που του απέδωσε ο Γαλλικός Λαός;

Αλλά ποιος αλήθεια είναι ο Μακρόν;

Αυτή την στιγμή, κατατάσσεται στα πιο Μισητά πρόσωπα της Γαλλίας. Έχοντας εξαντλήσει τα πιο ακραία αστυνομικά μέτρα εναντίον του κινήματος των Κίτρινων Γιλέκων με νεκρούς και εκατοντάδες τραυματίες. Με την πιο άγρια καταστολή την περίοδο της πανδημίας του κορωνοϊού. Πιστός υπηρέτης των πιο επιθετικών μερίδων της Αστικής Τάξης. Του άκρατου Νεοφιλελευθερισμού, Υπέρμαχος της Εκστρατείας του ΝΑΤΟ και των Αμερικάνων εναντίον της Ρωσίας και Λάβρος Θιασώτης της Παγκοσμιοποίησης.

Κορονοϊός: Πρώτη η Ελλάδα σε θνησιμότητα στην Ευρώπη και δεύτερη στον κόσμο

Πρώτη σε θανάτους ανά εκατομμύριο από κορονοϊό στην Ευρωπαϊκή Ένωση και δεύτερη στον κόσμο είναι η Ελλάδα, βάσει του κυλιόμενου εβδομαδιαίου μέσου όρου, σύμφωνα με την πλατφόρμα  ourworldindata.org, που συγκεντρώνει από την αρχή της πανδημίας τα επιδημιολογικά δεδομένα.

Στην ΕΕ:

Video ΣΟΚ! «Για αυτή τη σημαία πέθαναν οι γονείς μου κι εσύ την πάτησες. Δεν χρειάζομαι τα τρόφιμα σου»!

Σχολιάζει ο Νίκος Κλειτσίκας 

Σκίτσο ανώνυμου για την ηρωική γιαγιά που οι στρατιώτες
των Ναζί του Κιέβου προσπάθησαν να ταπεινώσουν... πατώντας τη σημαία της ΕΣΣΔ...

Η ηρωική γιαγιά στην Ουκρανία, αρχικά μπέρδεψε τους Ναζί Ουκρανούς στρατιώτες με Ρώσους απελευθερωτές και τους συνάντησε με την κρυμμένη βαθιά στο σεντούκι για 8 ολόκληρα χρόνια κόκκινη σημαία της αντιναζιστικής Νίκης.
Ωστόσο, όταν ο Ουκρανός στρατιώτης πέταξε τη σημαία και την ποδοπάτησε, η γιαγιά κατάλαβε τα πάντα κι επέστρεψε τα τρόφιμα που τόσο είχε ανάγκη μαζί με τον γέροντα της: "Είστε φασίστες"!
- «Για αυτή τη σημαία πέθαναν οι γονείς μου κι εσύ την πάτησες. Δεν χρειάζομαι τα τρόφιμα σου»!
Υποκλινόμαστε!

ΑΓΡΟΦΙΛΙΑ - αγροτική αναγέννηση - νέα αγροτικότητα

Του Γιώργου Ηλ. Τσιτσιμπή

Είναι ένα από τα βιβλία του Μιχάλη Χαραλαμπίδη, του 2002 μάλιστα, εκδόσεις Γόρδιος, το οποίο, δυστυχώς, αποκτά ιδιαίτερη επικαιρότητα. Η επικείμενη επισιτιστική κρίση το κάνει να διαβάζεται, όχι απλά με άλλη ματιά αλλά ως μια ιδιαίτερη πρόταση, έστω και καθυστερημένα, προς τους υπεύθυνους πολιτικούς, συνδικαλιστές και τους ασχολούμενους με τον αγροτικο-κτηνοτροφικό χώρο.

Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης, ένας σύγχρονος πολιτικός φιλόσοφος με όραμα, αποκαθιστά το νόημα των λέξεων, εισάγει νέους όρους και δίνει εμφατικά ιδέες και προτάσεις προς όλους, όσους τουλάχιστον έχουν διάθεση να δουν την πραγματικότητα από μια άλλη εναλλακτική οπτική. Το μοντέλο των ευρωπαϊκών επιδοτήσεων για την «αγρανάπαυση» των χωραφιών και των καλλιεργειών το πληρώνουμε διαρκώς. Όμως, αντί να συνέλθουμε συνεχίζουμε την ίδια πολιτική, αντικαθιστώντας μάλιστα καλλιέργειες με φωτοβολταϊκά!!! Αυτή είναι μία από τις σημερινές στρεβλώσεις.

Σ’ όλο το βιβλίο πλανάται το ερώτημα:

«Γιατί η Ελλάδα να μην είναι από τις πρώτες χώρες εξαγωγής αγροτικών προϊόντων και αντίθετα να είναι μια χώρα εισαγωγής; Γιατί οι κυβερνήσεις, τα κόμματα, οι ευρωβουλευτές δεν υπεράσπισαν τα συμφέροντα του ελληνικού αγροτικού τομέα στους θεσμούς της Ε.Ε.; Είναι γνωστό ότι, αν δεν υπήρχαν ευρωβουλευτές άλλων χωρών, σήμερα θα ήμασταν ακόμη στα νοθευμένα κρασιά. Θα ήμασταν, αντίστοιχα, στα σπορέλαια αφού ο σημερινός ένοικος του Μαξίμου πρότεινε να κόψουμε τις ελιές (εννοεί τον κ. Σημίτη). Οι εκπρόσωποί μας απουσιάζουν από τις μεγάλες μάχες της Μεσογειακής Γεωργίας και κτηνοτροφίας στις Βρυξέλλες».

Στο πόνημά του αποσαφηνίζει όρους, όπως για παράδειγμα αγρότης και γεωργός. Νοηματοδοτεί άλλους, όπως αγροφιλία, νέα αγροτικότητα, προσωποποιημένα προϊόντα, πολιτιστικοποίηση των αγορών, πολυτομεακότητα και πολυκεντρικότητα και κυρίως βάζει στο μεγάλο πλάνο την σύνδεση του χώρου, του χρόνου και του προϊόντος. Συνδυάζει την πολιτιστική κληρονομιά με την διατροφή, σχεδιάζει λεωφόρους σύνδεσης ιστορίας-γαστρονομίας-περιβάλλοντος ως μια νέα σύνθεση οικονομικής δραστηριότητας. Εστιάζει στις Περιφέρειες για τον κεντρικό ρόλο σ’ όλον αυτόν τον σχεδιασμό και τονίζει την αξία της αισθητικής στην συσκευασία του προϊόντος.

Τι είπε ο άνθρωπος που η μόνη δεξιότητα που έχει είναι το επώνυμο του...

Ξεκινάει η σεζόν...

Εξαντλητικός πόλεμος, «πολεμική οικονομία»… Τι θέλουν οι λαοί του κόσμου;

Το editorial του Δρόμου της Αριστεράς που κυκλοφορεί

Ο πρώτος γύρος των προεδρικών εκλογών στην Γαλλία θορύβησε έντονα τις κύριες συστημικές δυνάμεις της κατατεμαχισμένης και υποταγμένης (σε μεγάλο βαθμό) στις ΗΠΑ δυνάμεις της Ευρώπης. Περίπου 55% όσων ψήφισαν αμφισβητούν τις εφαρμοζόμενες πολιτικές, θέλουν μια άλλη πολιτική. Οι φτωχοί, οι νέοι, οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι συσπειρώνονται γύρω από σχηματισμούς όπως της Λεπέν και του Μελανσόν. Οι πλούσιοι βλέπουν τα παραδοσιακά κόμματα να συνθλίβονται, και μόνο ο Μακρόν επιβιώνει. Αλλά θα ιδρώσει πολύ για να κερδίσει στις 24 Απριλίου. Ήδη η προεκλογική περίοδος που απομένει χρωματίζεται από τη στάση απέναντι στον πόλεμο, τη Ρωσία και το ΝΑΤΟ.

Παραμένει επομένως ένα σημαντικό δεδομένο που δεν πρέπει να υποτιμηθεί. Οι λαοί, ή οι μάζες (όπως έλεγαν παλιότερα), μετά από δεκαετίες νεοφιλελευθερισμού και λιτότητας έχουν αποξενωθεί από το πολιτικό σύστημα. Παράλληλα το πολιτικό σύστημα και οι μορφές εκπροσώπησης γνωρίζουν μεγάλες αμφισβητήσεις και αλλαγές. Στην ουσία δεν υπάρχει κανένα «ρεύμα» υποστήριξης και ενθουσιασμού μέσα στους λαούς, στους πολίτες που παίρνουν μέρος στις εκλογικές διαδικασίες. Δεν υπάρχει ένα «ρεύμα» αισιοδοξίας και αλλαγής, ούτε ένα ρεύμα υποστήριξης των διαγγελμάτων όσων κυβερνούν.

Τώρα όμως, μετά τις αναδιαρθρώσεις και τη διαχείριση που επέβαλαν η Ε.Ε. και οι κυβερνήσεις της Ευρώπης, περνάμε στην εποχή του εξαντλητικού πολέμου και στην περίοδο της πολεμικής οικονομίας. Ο πόλεμος στην Ουκρανία –που συμπληρώνει δύο μήνες– αποκτά νέα χαρακτηριστικά: απλώνεται, παίρνουν πιο ενεργά μέρος σε αυτόν δυτικές δυνάμεις, η Ρωσία μετά τις πρώτες επιτυχίες στα πεδία των μαχών μετρά απώλειες. Γενικά, δυναμώνει η αίσθηση ότι η σύρραξη θα παραταθεί σχεδιασμένα από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους, με στόχο την αποδυνάμωση της Ρωσίας μέσω ενός εξαντλητικού πολέμου. Οι κυρώσεις –και από τις δύο πλευρές– δυναμώνουν τα στοιχεία της «πολεμικής οικονομίας» (ακρίβεια, πληθωρισμό, έλλειψη βασικών αγαθών, βάθεμα της ενεργειακής κρίσης, στρατιωτικοποίηση-εξοπλισμούς). Φυσικά η νέα στρατοπέδευση πλήττει ανοιχτά την πληροφόρηση, την αλήθεια, και χτυπά ευθέως τα δημοκρατικά δικαιώματα.

«Λευτεριά - Δικαίωση, Πόντος, Κύπρος, Αρμενία, όχι άλλη Γενοκτονία»

  Του Γιώργου Τασιόπουλου

Έγινε η πορεία μνήμης για τα 107 χρόνια από τη Γενοκτονία των Αρμενίων και την εισβολή στο Αρτσάχ.

Την αρμενική γενοκτονία ο ελληνικός λαός πολύ σωστά την θεωρεί ενιαία με αυτή του Πόντου, της Μ. Ασίας, των Ασσυρίων.

Έχουν την υπογραφή του ίδιου σφαγέα. Είναι τα εγκλήματα του παντουρκισμού εις βάρος του Αρμενικού Έθνους, αλλά και κατά του Ελληνισμού.

Εγκλήματα που συνεχίζονται σήμερα στην Κύπρο, στη Συρία, στο Κουρδιστάν, στο Ιράκ και με την εισβολή Αζέρων-Τούρκων στο Αρτσάχ. Εγκλήματα που δεν θα τα τολμούσαν οι νεο-Οθωμανοί αν δεν είχαν την ανοχή των δυτικών συμμάχων.

«Λευτεριά - Δικαίωση, Πόντος, Κύπρος, Αρμενία, όχι άλλη Γενοκτονία», «Το αίμα κυλάει, δικαίωση ζητάει», «Τούρκοι φασίστες γενοκτόνοι» και «Λευτεριά στην Αρμενία», ήταν μερικά από τα συνθήματα που ακούγονταν κατά τη διάρκεια της πορείας, ενώ δεν έλειψαν αναφορές στο Αρτσάχ και στον πρόσφατο πόλεμο που έγινε εκεί.

Δυστυχώς στην εισβολή των Αζερότουρκων στο Αρτσάχ (Ναγκόρνο Καραμπάχ) δεν υπήρξε καμία ένδειξη αλληλεγγύης από τους ευαίσθητους που υποκριτικά ολοφύρονται στους τηλεοπτικούς δέκτες μας ολημερίς για την εισβολή στην Ουκρανία. Δεν εστάλη στρατιωτική βοήθεια!

Α ν ε ρ υ θ ρ ί α σ τ α!

Του Γιώργου Τασιόπουλου

Κόβουν δρόμο προς τη Δύση παραχωρώντας εθνική κυριαρχία!

Μιλώντας στη Βουλή ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Παναγιωτόπουλος... εκτίμησε πως "δεν είναι η καλύτερη εποχή να λες πράγματα εναντίον της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ", αφού, όπως διευκρίνισε, "οι σύμμαχοι θέλουν να εξασφαλίσουν ότι η Τουρκία παραμένει προσδεμένη στο ΝΑΤΟ"». 

Δεν διανοείται η ομάδα εξουσίας του τόπου να απαιτήσει το ανάλογο της συμπαράστασης για την Ουκρανία στην Κύπρο. 

Θυμάμαι μια συνέντευξη του Στέλιου Ράμφου στο Γ. Καραμπελιά (Άρδην τ. 18, Μάρτιος – Απρίλιος 1999) Έλεγε ανάμεσα σε άλλα:

"..Αυτή τη στιγμή έχουμε ζωτική ανάγκη, συνειδητοποιώντας θεμελιώδη προβλήματα του ιστορικού μας εαυτού, να κάνουμε τις καλύτερες δυνατές επιλογές. Είναι τόσο μπροστά οι δυτικές κοινωνίες, ά­στε ματαίως θα κυνηγούμε τον χρόνο. Σημασία έχει να κόψουμε δρόμο. Αυτό είναι το μυστικό... Στην ιστορία η πρόοδος είναι πάντοτε κόψιμο δρόμου και δέσιμο χρόνου".

Τελικά ο Στέλιος Ράμφος βρήκε πολλούς οπαδούς αρκετά χρόνια αργότερα. Μερικοί τον είχαν αρνητικά σχολιάσει τότε. Σήμερα προσδεδεμένοι στην παρακμιακή ομάδα εξουσίας και στις επιλογές της, επαναλαμβάνουν συνεχώς ότι η μόνη λύση είναι η υποταγή. Προϋπόθεση ο εκσυγχρονισμός - εκδυτικισμός, η ταύτιση με τα συμφέροντα της Δύσης ακόμη και όταν επιβάλλουν απεμπόληση εθνικής κυριαρχίας.

Ιστορικά και με συνέπεια...

Ούτε με το ΝΑΤΟ

Ούτε με... το ΝΑΤΟ

Η συντριπτική νίκη Όρμπαν και ο ακήρυχτος πόλεμος στην ΕΕ

«Θα θυμόμαστε αυτή τη νίκη μέχρι το τέλος της ζωής μας, γιατί έπρεπε να παλέψουμε ενάντια σε ένα τεράστιο πλήθος αντιπάλων: την τοπική αριστερή πτέρυγα, τη διεθνή αριστερή πτέρυγα, τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών, όλα τα χρήματα και τους θεσμούς της αυτοκρατορίας του Σόρος, τα διεθνή μέσα μαζικής ενημέρωσης, και τον Ουκρανό πρόεδρος επίσης. Ποτέ δεν είχαμε τόσους πολλούς αντιπάλους ταυτόχρονα.»

– Ο Βίκτορ Όρμπαν στην ομιλία του αμέσως μετά τον εκλογικό θρίαμβο της 3^ης του Απρίλη.

Η συντριπτική νίκη Όρμπαν και ο ακήρυχτος πόλεμος στην ΕΕ 

Οι εθνικές εκλογές της Ουγγαρίας πριν μερικές εβδομάδες ανέδειξαν, σαφώς, με συντριπτική πλειοψηφία νικητή για 4^η φορά τον Βίκτορ Όρμπαν και τον πολιτικό σχηματισμό του Fidesz (Φίντες). Σπάνια έχει συναντήσει κανείς σε εθνικές εκλογές σε χώρα της Ευρώπης να τίθενται συμπυκνωμένα και ταυτόχρονα τόσα πολλά βασικά ζητήματα –και μάλιστα ρητά–, τα οποία, στη συγκεκριμένη περίπτωση, καθορίζουν το μέλλον του Ουγγρικού λαού και της χώρας. Τα διλήμματα αυτά διατυπώθηκαν καθαρά τόσο από τον ηγέτη του Fidesz, όσο και από την ενωμένη αντιπολίτευση έξι κομμάτων που προσπάθησε ανεπιτυχώς να σπάσει την λαϊκή πλειοψηφία και κυριαρχία υπό τον Βίκτορ Όρμπαν.

Όπως ο ίδιος το έθεσε προεκλογικά,οι εκλογές στην Ουγγαρία είναι ζήτημα «ειρήνης ή πολέμου», λέγοντας ότι η ήττα του θα είχε ως αποτέλεσμα μεγαλύτερη στρατιωτική υποστήριξη για την Ουκρανία.«Εάν η αριστερά κερδίσει τις εκλογές της Κυριακής, οι αποστολές όπλων στην Ουκρανία θα ξεκινήσουν αμέσως… Γι’ αυτό λέω ότι το διακύβευμα στις εκλογές είναι πλέον η ειρήνη ή ο πόλεμος. Η αριστερά αποτελεί σοβαρό κίνδυνο για την ειρήνη, ενώ το Fidesz αποτελεί εγγύηση», τόνισε ο Όρμπαν.

Φυσικά, όταν μιλούσε για την Αριστερά εννοούσε όλες τις τάσεις τις φιλοευρωπαϊκής παγκοσμιοποιητικής «αριστεράς», «σοσιαλιστών» κ.λπ., που συνασπίστηκαν με τα άλλα (φιλελεύθερα-συντηρητικά ως …ακροδεξιά!) φιλοδυτικά κόμματα, μήπως και καταφέρουν να τον ρίξουν και εμπλέξουν την Ουγγαρία στον πόλεμο, στο πλευρό της Υπερεθνικής Ελίτ (Υ/Ε). Ο Peter Marki-Zay (Πίτερ Μάρκι-Ζάι), ηγέτης του αντιπολιτευόμενου συνασπισμού, κατηγόρησε τον Όρμπαν για «προδοσία» του ΝΑΤΟ και της ΕΕ υιοθετώντας μια φιλορωσική στάση που συνδέεται με τη στενή του σχέση με τον Πρόεδρο Πούτιν. Όπως διατύπωσε το δίλημμα από τη μεριά του, «ο Όρμπαν πρόδωσε την Ουγγαρία, πρόδωσε την Ευρωπαϊκή Ένωση, πρόδωσε το ΝΑΤΟ, πρόδωσε όλους εμάς», είπε ο Marki-Zay. «Δεν μπορεί να είναι για πάντα η μαριονέτα του Πούτιν. Πρέπει να ταχθεί με την Ευρώπη και πρέπει να ταχθεί με το ΝΑΤΟ». Και όπως το έθεσε ξεκάθαρα, το διακύβευμα αυτών των εκλογών είναι «ή με τη Δύση ή με την Ανατολή».

Επιχείρηση Παραπλανητική Σημαία: Δολοφονίες αμάχων στην Μπούχα και στο Κραματόρσκ – Χημικά στη Μαριούπολη – Τα fake news των νεοναζί (VIDEO)

Στις σελίδες του προπαγανδιστικού πολέμου των δυτικών μέσων ενημέρωσης κυριαρχούν οι ισχυρισμοί για σφαγή αμάχων στην Μπούχα και στο Καρματόρσκ και για χημικά στη Μαριούπολη.

*

Οι καταγγελίες για ρωσικά εγκλήματα πολέμου στην Ουκρανία

Τάγμα AZOV. (Πηγή φωτό: https://uk.glbnews.com)

*

Μετάφραση με την προσθήκη βίντεο, tweet και φωτό
Μπάμπης Ζαφειράτος – Μποτίλια Στον Άνεμο

Από την ιστοσελίδα του
Marxist-Leninist Party of Canada, 7/4/2022

*

Η Ρωσία κατηγορείται για τη διάπραξη εγκλημάτων πολέμου και ο Καναδάς, οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ένωση ανακοινώνουν όλο και περισσότερες κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Γίνονται επίσης εκκλήσεις για στρατιωτική επέμβαση μαζί με αιτήματα για αποπομπή της Ρωσίας από διεθνείς κ.λπ.

Η αλληλουχία των γεγονότων δείχνει αυτό που ονομάζεται επιχείρηση παραπλανητική σημαία [ΣτΜ: από τους πειρατές που σήκωναν μια φιλική ή ψεύτικη σημαία, για να παρασύρουν τα εμπορικά πλοία· κοινώς προβοκάτσια] που οργανώνεται με σκοπό να συγκαλύψει την πραγματική πηγή ευθύνης και να την αποδώσει αλλού.

Για παράδειγμα, όταν οι ουκρανικές δυνάμεις ανέλαβαν τον έλεγχο της Μπούχα στις 2 Απριλίου, το Associated Press (AP) και το Time Magazine δεν έκαναν καθόλου λόγο για σφαγή στις αναφορές τους ή στις συνομιλίες τους με τους ντόπιους. 

Θάνατος ο μελλοθάνατος

Μια προσπάθεια χριστιανικής ματιάς

στον Θάνατο την Ανάσταση και την Ελπίδα

Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου «Θάνατος ο μελλοθάνατος» του Θανάση Ν. Παπαθανασίου που μόλις κυκλοφόρησε

Οι σοφοί...

Νέo δώρο Κεραμέως στα κολλέγια - Διορισμοί στην Ειδική Αγωγή μεταπτυχιακών από το ΑΚΜΗ-METROPOLITAN COLLEGE

Της Φωτεινής Λαμπρίδου

Σε κατάσταση συναγερμού βρίσκονται οι εκπαιδευτικοί, μετά τη νέα απόφαση της υπ. Παιδείας Νίκης Κεραμέως να ανοίξει την κερκόπορτα εξίσωσης επαγγελματικών δικαιωμάτων αποφοίτων Κολλεγίων με εκείνα των αποφοίτων δημοσίων πανεπιστημίων και στην Εκπαίδευση.

Συγκεκριμένα, με απόφαση που δημοσιεύει το tvxs, δικαίωμα διορισμού στην Ειδική Εκπαίδευση θα έχουν από εδώ και στο εξής οι απόφοιτοι μεταπτυχιακού προγράμματος  στην Ειδική Αγωγή από το AKMH - METROPOLITAN COLLEGE.

Το tvxs μίλησε με τον κ. Νεκτάριο Κορδή, μέλος του ΔΣ της ΟΛΜΕ, ο οποίος ήταν καθοδόν προς το υπουργείο όπου μεταξύ άλλων θα συζητήσει αντιπροσωπεία της ΟΛΜΕ και το συγκεκριμένο θέμα.

«Μέχρι τώρα, οι συνάφειες αυτές αφορούσαν άλλους κλάδους όπως οι μηχανικοί. Τώρα η υπουργός ανοίγει την κερκόπορτα και στην Εκπαίδευση, διευκολύνοντας το κάθε κολέγιο που θέλει να αυξήσει την πελατεία του προσφέροντας στους αποφοίτους του τη δυνατότητα εργασίας στα σχολεία» λέει ο Ν. Κορδής προσθέτοντας πως «Το επόμενο βήμα θα είναι να προσλαμβάνονται φιλόλογοι και μαθηματικοί από τα κολέγια!»

Ι. Μπασιάς: Έστω κι αργά έρευνες για υδρογονάνθρακες, αρκεί να το εννοούν

Κιντάνα: Πως η Λατινική Αμερική θα βιώσει τη δεύτερη φάση του Ψυχρού Πολέμου

«Η πολιτική των Βορειοαμερικάνων στη Λατινική Αμερική θα προκαλέσει ένα "κυνήγι μαγισσών στην περιοχή", στο οποίο η Ουάσινγκτον θα πει [πως κάποιοι] "Είτε είναι με τη Δύση, το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ, είτε είναι εναντίον μας". Σε αυτό το πλαίσιο, οι κυβερνήσεις που επιλέγουν την ουδετερότητα όσον αφορά αυτή τη σύγκρουση θα θεωρηθούν φιλο-Ρωσικές και θα υποβληθούν στον εκβιασμό, τον εκφοβισμό και τις πιέσεις των ΗΠΑ». Ο υπουργός προεδρίας του Έβο, Χουάν Ραμόν Κιντάνα, για το ΝΑΤΟ και το Ουκρανικό.

Ο Έβο Μοράλες παρακολουθεί την ομιλία

Ο πρώην υπουργός Προεδρίας της Βολιβίας, Χουάν Ραμόν Κιντάνα, μίλησε για το ΝΑΤΟ, αναλύοντας την τρέχουσα σύγκρουση [στην Ουκρανία] στις έξι Ομοσπονδίες του αγροτικού συνδικάτου Τροπικός της Κοτσαμπάμπα (Tropico de Cochabamba) και τα μέλη αγροτικής κοινότητας της Κοτσαμπάμπα, Lauca Ñ, μετά από αίτημα του Έβο Μοράλες. Η 75λεπτη ομιλία δόθηκε σε μια σειρά παρουσιάσεων με αφορμή την έκδοση ενός καινούριου βιβλίου, με τίτλο “Επιχείρηση Διάσωσης του Έβο” (Evo Operación Rescate) που έγραψε ο δημοσιογράφος, οικονομολόγος και Διευθυντής του Λατινοαμερικάνικου Στρατηγικού Κέντρου Γεωπολιτικής (CELAG), Αλφρέντο Σεράνο.

Ο Έβο, που ηγείται ως Πρόεδρος της ένωσης των έξι Ομοσπονδιών καθώς και του Κινήματος Προς το Σοσιαλισμό (Movimiento Al Socialismo, MAS) πρότεινε τη διεξαγωγή εσωτερικών εργαστηριακών σεμιναρίων σχετικά με την ιστορία του ΝΑΤΟ για την εμβάθυνση της κατανόησης εκ μέρους των αγροτών που, όπως και η υπόλοιπη Λατινική Αμερική, θα επηρεαστούν αναπόφευκτα από τη σύγκρουση [στην Ουκρανία]. 

Βέλγιο και Φινλανδία ξεχνούν τα αιολικά και βασίζουν την ηλεκτροπαραγωγή στις αξιόπιστες ΜΗ "Α"ΠΕ!

Το Βέλγιο ανακοίνωσε πρόσφατα ως θα επεκτείνει για άλλα 10 χρόνια τη ζωή των πυρηνικών αντιδραστήρων Tihange 3 (1.038 MW, στη φωτογραφία) και Doel 4 (1.039 MW), οι οποίοι ήταν προγραμματισμένοι να τεθούν εκτός λειτουργίας το 2025.

Ωστόσο, μόλις προ 5ετίας, το φθινόπωρο του 2017, οι Γερμανοί στο γειτονικό Άαχεν διαδήλωναν ενάντια στα πυρηνικά του Βελγίου και ο τοπικός Δήμος μοίραζε δωρεάν στους κατοίκους χάπια ιωδίνης, τα οποία υποτίθεται πως προστατεύουν από καρκίνο σε περίπτωση έκλυσης ραδιενέργειας.

Μετά τη Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, την απειλή πλήρους διακοπής της ροής Ρωσικού αερίου προς την ΕΕ αν οι "μη φιλικές" χώρες δεν πληρώσουν το αέριο σε ρούβλια και τον πλήρη ατλαντικό προσανατολισμό μιας κυβέρνησης που έχει ως Υπουργό Εξωτερικών μια απόφοιτη του Σχολείου Νέων Ηγετών του Νταβός, (τάξη του 2020), να δούμε αν θα ξαναδιαδηλώσει κανείς στο Άαχεν ενάντια στα Βελγικά πυρηνικά.

Ληστεία

Μα πώς έιναι δυνατον να αποκλείστηκε η Bayern...

Η αιτία 

Σχετικά με τις προσπάθειες των δυτικών να διασώσουν τους αποκλεισμένους νεο-ναζί

Του Κωστή Μηλολιδάκη

Εδώ και πάνω από μήνα η Ρωσία ανοίγει καθημερινά ανθρωπιστικούς διαδρόμους για εκκένωση των αμάχων σε περιοχές με σοβαρότατο ανθρωπιστικό πρόβλημα (Μαριούπολη, Χάρκοβο, κα). Στη μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων τα νεο-ναζιστικά συντάγματα δεν επιτρέπουν την έξοδο στους αμάχους, ακόμα και πυροβολώντας τους, προκειμένου να τους κρατήσουν μαζί τους ώστε να τους χρησιμοποιούν ως ανθρώπινες ασπίδες[i]. Υπάρχουν εκατοντάδες μαρτυρίες για την τακτική των Ουκρανών να οχυρώνουν και να βάλλουν από σχολεία, νοσοκομεία και διαμερίσματα κατοίκων[ii]. Η λογική είναι προφανής: Αν έλειπαν οι άμαχοι, οι Ρώσοι θα τους είχαν διαλύσει σε ελάχιστο χρόνο χρησιμοποιώντας βαριά όπλα και επίσης ελαχιστοποιώντας τις δικές τους απώλειες. Αυτή είναι και η λογική του χτυπήματος των αμάχων στον σιδηροδρομικό σταθμό του Κραματόρσκ: Μην τολμήσετε να φύγετε!

Τώρα όμως εμφανίστηκαν διάφοροι δυτικοί, πρόεδροι και καγκελάριοι, και ζητούν να επιβλέψουν οι ίδιοι την έξοδο των αμάχων. Ως και ο Δένδιας ετοιμαζόταν να πάει στην Μαριούπολη μαζί με Γάλλους και Τούρκους για να ανοίξουν “ανθρωπιστικό διάδρομο”. Αλλά δεν είναι πολύ πιο απλό και εύκολο  να διατάξουν το Κίεβο να επιτρέψει τη διέλευση των αμάχων από την εμπόλεμη ζώνη και να απαγορεύσει (αν το μπορεί φυσικά) στους νεο-ναζί, που υποτίθεται ότι αποτελούν κανονικά σώματα του Ουκρανικού στρατού, να τους πυροβολούν;

Το επιβεβλημένο «ανήκομεν»

Του Χρήστου Γιανναρά

Για τη σοφία των αρχαίων Ελλήνων, η έρις (έριδα, φιλονικία, διένεξη, διαφωνία, ρήξη, διάσταση, διχοστασία) δεν είναι σύμπτωμα συμπεριφοράς. Eίναι οντότητα: θεά, αδελφή του Αρη, θεού του πολέμου. Και ο πόλεμος, «πάντων μεν πατήρ εστι, πάντων δε βασιλεύς. Και τους μεν θεούς έδειξε (τους ανέδειξε – κατέδειξε θεούς), τους δε ανθρώπους, τους μεν δούλους εποίησε, τους δε ελευθέρους» – o πόλεμος αναδείχνει τη διαφορά δούλων και ελεύθερων ανθρώπων.

Σε αντίθεση με τις παραπάνω ρήσεις, συμπερασματικές της εμπειρίας – σοφίας των Ελλήνων, οι άνθρωποι όλων των εποχών μοιάζουμε μάλλον αγκιστρωμένοι στη βεβαιότητα ότι ο πόλεμος είναι «μέγα κακό και πρώτο» (για να παραλλάξω τον Σολωμό). Απειλεί ο πόλεμος τη βιολογική μας επιβίωση, μπολιάζει την ύπαρξή μας με τον τρόμο του πιθανότατου θανάτου, τον πανικό της ενδεχόμενης στέρησης στέγης και τροφής, αγαπητικής συνύπαρξης και φιλίας. Τίποτα δεν έχει σίγουρη προοπτική με τον πόλεμο, τίποτα δεν είναι σταθερό και ασφαλές, ούτε η αρτιμέλεια, η υγεία, ο ήρεμος βίος, ούτε η επαγγελματική επιτυχία, οι κοινωνικές διακρίσεις («ο έπαινος του δήμου και των σοφιστών, τα δύσκολα και τ’ ανεκτίμητα εύγε, η αγορά, το θέατρο, οι στέφανοι»). Όλα τα απειλεί ο πόλεμος, τα καθιστά επισφαλή και αβέβαια.

Χωρίς εξαίρεση, κάθε πόλεμος σαρκώνει ένα αναπάντητο «γιατί». Πηγή – αιτία και μέτρο της απορίας είναι η οδύνη και ο τρόμος, που συνοδεύει κάθε απειλή πολέμου. Και είναι τρόμος ή απειλή, κυρίως ή μόνο όταν προϋπάρχει εμπειρία πολέμου – εμπειρία από την «πρώτη γραμμή» και τα χαρακώματα ή από το μακελειό με τους βομβαρδισμούς στα μετόπισθεν. Το «γιατί» αίρεται μόνο στους πολέμους για λύτρωση από τη σκλαβιά.

Συλλογική Αγωγή Ενέργειας: Πώς θα συμμετέχετε στην αγωγή - Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε

Το φαινόμενο των υπέρογκων χρεώσεων από παρόχους ηλεκτρικής ενέργειας με εκμετάλλευση του όρου της ρήτρας αναπροσαρμογής οδήγησε το ΙΝΚΑ σε προετοιμασία και υλοποίηση Συλλογικής Αγωγής, προκειμένου οι καταναλωτές να έχουν στην διάθεσή τους ένα ενιαίο και σωστά δομημένο νομικό εργαλείο για να προασπίσουν τα δικαιώματά τους. Και παρακάτω ακολουθούν ερωτήσεις και απατνήσεις σχετικά με το πώς θα συμμετέχετε στην αγωγή, αλλά και όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε σχετικά με την διαδικασία.

Η διαδικασία μέσω της οποίας κάποιος μπορεί να ενταχθεί στην Συλλογική Αγωγή Ενέργειας περιγράφεται αναλυτικά στην σχετική σελίδα του Ινστιτούτου Καταναλωτών. Σε αυτήν περιγράφονται αναλυτικά τα τρία βήματα που πρέπει να ακολουθήσει ο καταναλωτής, οι προϋποθέσεις ένταξης, τα σχετικά έγγραφα και σειρά άλλων λεπτομερειών.

Χρήσιμες ερωτήσεις και απαντήσεις

• Τι είναι η Συλλογική Αγωγή και τι ζητά;

Συλλογική αγωγή ονομάζεται στο Νόμο (Ν.2251/1994 για την προστασία των καταναλωτών), το ύψιστο ένδικο βοήθημα που παρέχεται στις Ενώσεις Καταναλωτών και στους καταναλωτές. Δεν έχει καμία σχέση με την ατομική αγωγή (όπου ενάγων είναι ένα πρόσωπο) ή την ομαδική αγωγή (όπου ενάγοντες είναι μια ομάδα προσώπων).Η συλλογική αγωγή ασκείται για την προστασία των συλλογικών καταναλωτικών συμφερόντων, που αντανακλούν και στα ατομικά συμφέροντα απεριορίστου αριθμού καταναλωτών, απροσδιορίστων και αταυτοποιήτων. Ερευνητέα καθίσταται αποκλειστικώς η βλάβη των συλλογικών καταναλωτικών συμφερόντων από την προσβαλλομένη ως παράνομη συμπεριφορά των προμηθευτών.

Η δουλειά είναι δουλεία, η εργασία είναι χαρά!

Της Μαρίας Σκαμπαρδώνη

Ποτέ δε μου άρεσε η λέξη δουλειά, διότι αυτή προέρχεται γραμματικά από τη δουλεία. Αντίθετα, προτιμώ την λέξη εργασία και θα σας αναλύσω τους λόγους.

Μισώ τη λέξη δουλειά, ποτέ μου δεν την είδα με συμπάθεια. Ποτέ μου δεν την χρησιμοποίησα. Ποτέ δεν ανήκα στους ανθρώπους οι οποίοι «ήθελαν να βρουν δουλειά».

Όποτε ακούω εκφράσεις «δουλίτσα να υπάρχει», «μία δουλίτσα να έχεις και να περνάς», «βρες και εσύ μία δουλίτσα», θέλω να κρεμαστώ. Όπως ο Καμύ που βρισκόταν σε δίλημμα αν πρέπει να αυτοκτονήσει ή να φτιάξει καφέ.

Όλη αυτή η στάση ζωής που αποκρύπτει μία μίζερη αντιμετώπιση της υπαρξιακής πραγματικότητας, ένα «ίτσα» που σε καθηλώνει μόνο στο λίγο, στο ανικανοποίητο, στο να περνάνε οι ημέρες της ζωής απλά για να πληρώνεις και να βρίσκεσαι περισσότερο χρεωμένος.

Ποτέ δε μου άρεσε η λέξη δουλειά, διότι αυτή προέρχεται γραμματικά από τη δουλεία. Αυτός που δουλεύει, παραδέχεται πως είναι δούλος, πως βρίσκεται υποχείριο σε έναν εργοδότη και εκτελεί τις εντολές του. Η δουλειά είναι δουλεία, επειδή εξαναγκάζεσαι να ασχολείσαι με αυτή, επειδή έχεις ανάγκη την επιβίωση και όχι επειδή αυτή είναι πραγματική πηγή χαράς, δημιουργικότητας και ευτυχίας. Δεν μπορείς όμως να την αποφύγεις, αφού η σύγχρονη ζωή κυριαρχείται από αυτή.