Δημοσιοποιήθηκαν χθες τα αποτελέσματα της έρευνας «Οι άστεγοι στην Ελλάδα του 2012» που διεξήγαγε η ΜΚΟ Κλίμακα (περισσότερα βλέπε εδώ). Η έρευνα πραγματοποιήθηκε κατά το διάστημα από τον Σεπτέμβριο του 2011 μέχρι τον Φεβρουάριο του 2012 στο στην Αθήνα, και περιλάμβανε δείγμα 214 αστέγων.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, παρατηρείται έντονη μεταβολή της ηλικιακής σύνθεσης, καθώς ένα 80% είναι άτομα παραγωγικής ηλικίας, κάτι που δεν συνέβαινε παλαιότερα. Σ’ ένα ποσοστό 60,7% ανήκουν στις ηλικίες μεταξύ 41-55, ενώ ένα άλλο 24.40% είναι μεταξύ 26 και 40.
Το 64.8% των ερωτηθέντων, είναι άστεγοι για λιγότερο από δύο χρόνια, δηλαδή ζουν στους δρόμους από τα τέλη του 2010. Σε ό,τι αφορά στην εθνολογική τους σύνθεση, ένα 89.7% είναι Έλληνες, ενώ μόνον ένα 10,3% αλλοδαποί –σε αντίθεση με την παραφιλολογία που συναντούμε συνήθως σε αρκετά από τα ΜΜΕ.
Άλλο πεδίο όπου παρατηρούνται ραγδαίες μεταβολές, έχει να κάνει με την πρότερη επαγελματική τους δραστηριότητα και το μορφωτικό τους επίπεδο: Ένας στους πέντε έχει ανώτερο ή ανώτατο μορφωτικό επίπεδο, και άλλα 40% έχουν τελειώσει το Λύκειο. Σε ό,τι αφορά στην πρότερη εργασία τους, ένα 24.8% εργάζονταν σε τεχνικά επαγγέλματα ή/και στον κατασκευαστικό τομέα, το 22% ήταν ιδιωτικοί υπάλληλοι, το 18% ελεύθεροι επαγγελματίες και το 16% εργάζονταν στον τουριστικό τομέα.
Τα στοιχεία που σοκάρουν, και δείχνουν το πόσο έχει μεταβληθεί το κλίμα μέσα στην ελληνική κοινωνία, έχουν να κάνουν με την οικογενειακή κατάσταση. Έτσι, το 33% είναι διαχευγμένοι και το 47.2% έχουν παιδιά. Το 63,5% των οικογενειών τους είναι ενήμερες για την κατάσταση, ωστόσο ένα 67,5% δηλώνει ότι αυτές είναι εχθρικές ή αδιάφορες ως προς την κατάστασή τους. Τέλος, ένα 45,2% δηλώνει ότι δεν έχει κανένα φίλο.
Τα στοιχεία μαρτυρούν την ύπαρξη ενός ολοένα και διογκούμενου στρώματος νεόπτωχων εντός της ελληνικής κοινωνίας, η ανάπτυξη του οποίου τροφοδοτείται ακριβώς από τον φαύλο κύκλο της κρίσης και των εγκληματικών πολιτικών που υιοθετούνται τάχα για την αντιμετώπισή της. Το ακραία περιθωριοποιημένο κομμάτι αυτών των στρωμάτων, εκείνο που είχε τους πιο κατεστραμμένους οικογενειακούς δεσμούς και ατύχησε στις επαγγελματικές τους επιλογές, είναι πλέον πολύ εύκολο να καταλήξει στους δρόμους –παρά τη μεσοστρωματική του προέλευση. Εδώ φαίνεται και η έκταση της καταστροφής των παραδοσιακών δομών αλληλεγγύης της κοινωνίας μας, καθώς τα ποσοστά των αστέγων που δηλώνουν αδιαφορία της οικογένειάς τους είναι τεράστια, και θυμίζουν αντίστοιχα των «ψυχρών» προτεσταντικών βορειοευρωπαϊκών κοινωνιών.
Η έκταση και η ένταση του φαινομένου, τέλος, αποκαλύπτει το μέγεθος της κοινωνικής καταστροφής η οποία έχει συντελεστεί στη χώρα μας υπό την ακραία λιτότητα, και το καθεστώς των αναδιαρθρώσεων που έχουν επιβληθεί στη χώρα μας. Οι «νεο-άστεγοι» όπως πολύ χαρακτηριστικά αποκαλούνται, απόβλητα παιδιά της «αποικίας χρέους» των ξένων δανειστών και των εν Ελλάδι Μερκελιστών, είναι κάποιοι από εμάς…
Ανάρτηση από : http://ardin-rixi.gr
