Η σημερινή εικόνα θα μπορούσε τηλεγραφικά να περιγραφεί, ως: δικτατορία των "αγορών", επικυριαρχία μιας διεθνούς οικονομικής ολιγαρχίας, πολλαπλασιασμός της κοινωνικής αδικίας και ανισότητας, απαξίωση της εργασίας και του Κοινωνικού κράτους
Του Γιώργου ΠαπαγιαννόπουλουΌπως έχω επισημάνει κι΄άλλη φορά, τα τελευταία χρόνια έχουμε μια “στροφή” του εκκρεμούς προς τα Δεξιά. Για έναν προσεχτικό παρατηρητή, αυτό συμβαίνει τόσο στην σύνολη Δύση, όσο και στην Χώρα μας. (Δέστε για παράδειγμα πόσες πολιτικές κινήσεις/ σχηματισμοί υπάρχουν αυτή την στιγμή στα ΔΕΞΙΑ της παραδοσιακής/ νεο-φιλελεύθερης δεξιάς “Νέας Δημοκρατίας”).
Την περίοδο των Επαναστάσεων, από την Γαλλική έως αυτή των Μπολσεβίκων στην μετέπειτα ΕΣΣΔ, είχαμε μια Ριζοσπαστικοποίηση προς τα Αριστερά. Παράλληλα δηλαδή με το ισχύον από τότε συμπέρασμα ότι “η Επανάσταση τρώει τα παιδιά της”, είχαμε το πέρασμα από τους Γιρονδίνους στους Ιακωβίνους, (Γαλλική Επανάσταση), από τους Μενσεβίκους στους Μπολσεβίκους (στην Οκτωβριανή). Τώρα, η Ριζοσπαστικοποίηση γίνεται προς τα Δεξιά: (όλο και) λιγότερη ¨Κοινωνία”, όλο και περισσότερη (ασύδοτη) “αγορά”.
Υπερπροστασία των Ελίτ, δήθεν “ελευθερίες επιλογής” για την μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων και ανέργων με υποβάθμιση του θεμελιωμένου μετά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο “Κοινωνικού κράτους” σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ήπειρο. Η σημερινή εικόνα θα μπορούσε τηλεγραφικά να περιγραφεί, ως: δικτατορία των “αγορών”, επικυριαρχία μιας διεθνούς οικονομικής ολιγαρχίας, πολλαπλασιασμός της κοινωνικής αδικίας και ανισότητας, απαξίωση της εργασίας και του Κοινωνικού κράτους. Υπολειτουργία της (κολοβής) Δημοκρατίας, περιορισμός της Λαϊκής Κυριαρχίας, υποβάθμιση της Εθνικής Ανεξαρτησίας και Κυριαρχίας των Κρατών. Εναντίωση στα Ταυτοτικά στοιχεία του κάθε Λαού/ Έθνους.Υπερπροστασία των Ελίτ, δήθεν “ελευθερίες επιλογής” για την μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων και ανέργων με υποβάθμιση του θεμελιωμένου μετά τον Β΄Παγκόσμιο Πόλεμο “Κοινωνικού κράτους” σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ήπειρο. Η σημερινή εικόνα θα μπορούσε τηλεγραφικά να περιγραφεί, ως: δικτατορία των “αγορών”, επικυριαρχία μιας διεθνούς οικονομικής ολιγαρχίας, πολλαπλασιασμός της κοινωνικής αδικίας και ανισότητας, απαξίωση της εργασίας και του Κοινωνικού κράτους. Υπολειτουργία της (κολοβής) Δημοκρατίας, περιορισμός της Λαϊκής Κυριαρχίας, υποβάθμιση της Εθνικής Ανεξαρτησίας και Κυριαρχίας των Κρατών. Εναντίωση στα Ταυτοτικά στοιχεία του κάθε Λαού/ Έθνους.
Εδώ έχουμε το εξής αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό: της ΤΑΥΤΙΣΗΣ δύο πλευρών που είναι φαινομενικά “αντίθετες”: η μεν άκρα δεξιά να χρησιμοποιεί τα Ταυτοτικά στοιχεία ως πρόσχημα για την ύπαρξη της- χωρίς να μπαίνει στον κόπο να μας απαντήσει καν σε ποιο σημείο ΕΝΑΝΤΙΩΝΕΤΑΙ στο σύστημα της Παγκοσμιοποίησης που ΔΙΑΛΥΕΙ ακριβώς την έννοια των Ταυτοτήτων,, η δε επίσημη Αριστερά να τα υποβαθμίζει πλήρως στο όνομα ενός παγκοσμιοποιημένου “Δικαιωματισμού”- με κατάληξη: ο καθένας μόνος του, με ένα barcode…).
Να που στις μέρες μας, η φράση “Δεξιότερα Κουροπάτκιν” παίρνει (κι) άλλο νόημα από αυτό που είχε κατά την διάρκεια του Ρωσο-Ιαπωνικού πολέμου του 1904.
*Μέλος της “Πολιτικής Πρωτοβουλίας”
