«Το σκάνδαλο διαφθοράς φαίνεται
να επιβεβαιώνει την παλιά προκατάληψη, ότι οι Βρυξέλλες είναι ένας τόπος, όπου
η γραφειοκρατία διαρκώς πολλαπλασιάζεται και το ένα χέρι νίβει το άλλο» γράφει ο γερμανικός Τύπος
για το πολύκροτο σκάνδαλο Κατάρ-Gate, φοβούμενος πως ο “λαϊκισμός” του Ούγγρου
ηγέτη Βίκτορ Όρμπαν και των ομοϊδεατών του
(Μαρίν Λεπέν, Μελόνι) θα δικαιωθεί από τις εξελίξεις.
Θα
αποπειραθώ να απορρίψω τα δυτικά ταμπού, που εμποδίζουν τη διαμόρφωση
ορθολογικής άποψης για το εξαιρετικά σοβαρό αυτό θέμα. Καταρχήν, είναι
απαραίτητο να τεθεί το ερώτημα του τι σημαίνει και τι περιλαμβάνει ο σύγχρονος
“λαϊκισμός”. Ορθότερα τι τελικώς πρεσβεύουν τα “λαϊκίστικα” κόμματα. Και τούτο
διότι η πάγια τακτική των αντίπαλων παραδοσιακών πολιτικών κομμάτων είναι να
εκλαμβάνουν ως δεδομένο, αλλά και γενικότερα ως αποδεκτό, το γεγονός ότι το
σύνολο των επιλογών αυτών των κομμάτων είναι αρνητικό και κατακριτέο. Συνεπώς,
επισύρει την ανάγκη απόρριψής τους. Η ονομασία, που εσκεμμένα δόθηκε σ’ αυτά τα
κόμματα (“λαϊκίστικα”) από τους παραδοσιακούς πολιτικούς ακριβώς σε αυτό
απέβλεπε.
Η κριτική, λοιπόν, που πηγάζει και ενθαρρύνεται από τα παραδοσιακά πολιτικά κόμματα, εναντίον των “λαϊκίστικων” κομμάτων, τα εμφανίζει, συλλήβδην, σαν φασιστικά, ρατσιστικά, αντισημιτικά και ακραίως εθνικιστικά. Αυτή όμως η εκδοχή, χρειάζεται να ερευνηθεί με μεγαλύτερη σοβαρότητα, δεδομένου ότι οι “λαϊκιστές”, σε μικρό διάστημα από την εμφάνισή τους, επεκτείνονται σταθερά στην Ευρώπη και όχι μόνο. Στην Ιταλία δε, έχουν εκλέξει πρωθυπουργό.
Πολύ πριν την κρίση του πληθωρισμού που προέκυψε με τον πόλεμο στην Ουκρανία, είχε προηγηθεί η αποτυχία των μεγαλεπήβολων σχεδίων του Γάλλου προέδρου Μακρόν για την μεταρρύθμιση της ΕΕ, τα οποία είχαν γίνει δεκτά με ψυχρότητα, όχι μόνο από τους συμπατριώτες του, αλλά και από την τότε Γερμανίδα καγκελάριο. Αν κρίνει κανείς τις επιτυχίες των “λαϊκίστικων” κομμάτων, οι εξαγγελίες “θέλουμε να σώσουμε την Ευρώπη, η οποία δεν έχει καμία σχέση με γραφειοκράτες, τραπεζίτες και χρηματιστές“. Εξαγγελίες που προφανώς και θα βρουν περαιτέρω πρόσφορο έδαφος, έπειτα από το αποκρουστικό σκάνδαλο χρηματισμού που αποκαλύφθηκε στην Ευρωβουλή, το οποίο αποτελεί την κορυφή του παγόβουνου.Η συνέχεια: ΕΔΩ
