Αν σε λένε Ιωάννα, χρωστάς 15.000 και έχεις ένα σπίτι στο παίρνουν. Αν σε λένε Μητσοτάκη, χρωστάς 1.000.000 και έχεις 18 ακίνητα, κυβερνάς την Ελλάδα

Αν είσαι στέλεχος ή βουλευτής της ΝΔ, μέλος της συμμορίας των αρίστων, ιδρύεις εταιρεία, δανείζεσαι με ευνοϊκούς όρους ένα εκατομμύριο, αγοράζεις σε σκανδαλώδη τιμή κόκκινα δάνεια και αρχίζεις να πετάς τον κόσμο έξω από τα σπίτια του.

Αν είσαι η ΝΔ και χρωστάς στις τράπεζες 390 εκατομμύρια, δεν πληρώνεις ούτε καν τους τόκους (έστω και αν σου έχουν ρυθμίσει τα δάνειά σου με ευνοϊκότατους όρους), οπότε το χρέος συνεχίζει να αυξάνεται, αλλά δεν τρέχει τίποτα, κυβερνάς την Ελλάδα. 

Αν είσαι κολλητός της εξουσίας, άνθρωπος της ΝΔ και του Μητσοτάκη, με κουμπαριές σε υπουργεία και κολλητηλίκια σε τράπεζες, παίρνεις ευνοϊκά δάνεια χωρίς υποθήκη και άρα χωρίς προσωπικό ρίσκο.

Αν είσαι εφοπλιστής ή επιχειρηματίας με τα σωστά κονέ, παίρνεις δάνεια στο όνομα της εταιρείας σου, τα κάνεις πολυτελή προσωπικό βίο, βαράς πτώχευση την ώρα που διασκεδάζεις με τους κολλητούς στο Ντουμπάι, και η τράπεζα κουρεύει το 90% και πλέον όσων χρωστά η εταιρεία χωρίς να αγγίζει την προσωπική σου περιουσία.   

Διαβάστε....και κλάψτε για τό ΠΟΟΟΟΟΣΟ ακριβά πληρώνουμε την απόλυτη υποτέλειά μας!

Σχετικά με το βιβλίο του Μανώλη Κοττάκη: 

Οι απόρρητοι φάκελοι Καραμανλή,    Εκδόσεις Λιβάνη 2021

(δημοσιεύτηκε  στη Δημοκρατία στις 19.11.2022)

Της Μαρίας Νεγρεπόντη-Δελιβάνη

Το νέο βιβλίο του Μανώλη Κοττάκη, με θέμα τους απόρρητους φακέλους των διώξεων εναντίον του  Κώστα Καραμανλή, και όχι μόνο,  είναι σημαντικό. Και τούτο όχι μόνο χάρη στην αριστοτεχνική γραφή του συντάκτη του, αλλά ακόμη και κυρίως  λόγω των αποκαλύψεών του, που έρχονται συντεταγμένες για πρώτη φορά στη δημοσιότητα.  Πρόκειται για    χείμαρρο  πληροφοριών, με κοινό παρονομαστή τους  το  δράμα της απόλυτης υποτέλειας της πατρίδας μας,  που δυστυχώς διαρκεί  για  200 χρόνια, μετά την Επανάσταση του 1821. Το ενδιαφέρον  του ανά χείρας βιβλίου, εξάλλου, έγκειται ακόμη και στα άμεσα όσο και έμμεσα διδάγματα  που προσφέρει στους Έλληνες πολίτες όσο και πολιτικούς, μέσα από τις εμπειρίες του παρελθόντος, 

Πρόκειται για τους  πολυάριθμους, πολυσύνθετους, απόκρυφους, απειλητικούς, υποτιμητικούς και βέβαια, εγκληματικούς παράγοντες, που έδρασαν επί της πρωθυπουργίας του Κώστα Καραμανλή  και που οδήγησαν στην απόφασή του να αποστασιοποιηθεί   από την ενεργό  πολιτική. Η σύνοψη  όλων αυτών των υπόγειων ευρημάτων οδηγούν  στη διαπίστωση ότι ο Κώστας Καραμανλής  τιμωρήθηκε επειδή τόλμησε να θέσει  τα εθνικά μας συμφέροντα, επάνω από τα διεθνή, ή ορθότερα, στη συγκεκριμένη περίπτωση, επάνω από τα τότε αμερικάνικα συμφέροντα. 

Ορυκτά καύσιμα: Αλλαγή στρατηγικής ή επικοινωνιακή τακτική;

Του Νίκου Ιγγλέση

Σε μια μεγάλη κυβίστηση (κοινώς κωλοτούμπα) προχωράει το τελευταίο χρονικό διάστημα η «πράσινη» κυβέρνηση του Κ. Μητσοτάκη. Τα λιγνιτικά εργοστάσια της ΔΕΗ αρχίζουν σιγά-σιγά να επαναλειτουργούν (ευτυχώς δεν πρόλαβαν να τα κάνουν σκραπ) και προχωρούν ορισμένες σεισμικές έρευνες για τον εντοπισμό κοιτασμάτων υδρογονανθράκων. «Ανάγκα και θεοί πείθονται». Η εκτίναξη των τιμών των καυσίμων, η ενεργειακή ανασφάλεια και τα τεράστια ποσά που είναι αναγκασμένος να εκταμιεύει ο προϋπολογισμός για διάφορα επιδόματα οδηγούν σε αναθεώρηση του παραπλανητικού αφηγήματος της «κλιματικής κρίσης».

Τώρα αν πρόκειται για πραγματική αναθεώρηση ή επικοινωνιακή τακτική για να διασκεδαστούν η λαϊκή δυσαρέσκεια από τον υψηλό πληθωρισμό και να καλλιεργηθούν ελπίδες εν όψει των προσεχών εκλογών θα το δούμε στην πορεία. Πάντως υπάρχουν ελάχιστες προσδοκίες αν κρίνουμε από τις θέσεις των κομμάτων του κυρίαρχου πολιτικού συστήματος στο αφήγημα της «πράσινης μετάβασης».

Αφού χάθηκε τουλάχιστον μια δεκαετία για την αξιοποίηση των εγχώριων πηγών ενέργειας, η σημερινή Κυβέρνηση έφτασε μέχρι το σημείο να απαγορεύσει την εξαγωγή καυσόξυλων. Παράλληλα όμως εξακολουθεί να επιδοτεί, με δανεικά χρήματα, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα – ποδήλατα, τις ηλεκτρικές οικιακές συσκευές κ.α., όλα εισαγόμενα. Δεν είναι εύκολο να παραδεχτείς ένα τεράστιο λάθος, όταν αυτό έχει και μεγάλο πολιτικό κόστος.

Νοέμβρης 1973 vs Νοέμβρης 2022

Tελικά δεν «ήρθαν οι κομμουνιστές να μας πάρουν τα σπίτια» – Μπούκαραν τα (νόμιμα) «κοράκια» της «αγοράς»

Κάποτε έλεγαν ότι «θα έρθουν οι κομμουνιστές να μας πάρουν τα σπίτια», αναπαράγοντας τις πιο άθλιες (και γελοίες) μορφές αντικομμουνισμού...

Του Γεράσιμου Χολέβα

Κάποτε έλεγαν ότι «θα έρθουν οι κομμουνιστές να μας πάρουν τα σπίτια», αναπαράγοντας τις πιο άθλιες (και γελοίες) μορφές αντικομμουνισμού.

Τα χρόνια πέρασαν. Τα σπίτια που μένουμε «ανήκουν» στις τράπεζες, είτε λόγω στεγαστικών δανείων με ληστρικά επιτόκια, είτε λόγω χρεών (ελάχιστων χρεών μπροστά στα «δανεικά» των διάφορων Πάτσηδων).

Πέρασε κι άλλο ο καιρός και ήρθαν τα funds (στα οποία οι τράπεζες πουλούν τα δάνεια) και οι διαχειριστικές των funds που κάνουν τα παζάρια, για μην χάσεις το σπίτι σου. Παράλληλα, εμφανίστηκαν και κάτι αρπακτικές εταιρείες που αγοράζουν σπίτια σε πλειστηριασμούς για ένα κομμάτι ψωμί.  

Πάνω από 17.620 ακίνητα βγήκαν μόνο το πρώτο εξάμηνο του 2022 σε πλειστηριασμό, με τα 4.190 από αυτά μάλιστα, το 1/3 δηλαδή, να «ευδοκιμούν» και τα σπίτια να αλλάζουν χέρια.

Όλα τα παραπάνω είναι νόμιμα. Έχουν ψηφιστεί από τις κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις, χωρίς ντροπή, χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα. 

Το Ελληνικό οικονομικό Βατερλό (2009-2022)

Του Κώστα Παπουλή

Είναι αδιανόητα πράγματα αυτά που ακούγονται από την παρέα Μητσοτάκη, και τα ΜΜΕ, σε σχέση με την οικονομική πραγματικότητα που βιώνει η χώρα και ο λαός της. Μια γκεμπελική προπαγάνδα, περί βελτίωσης κλπ της γενικής οικονομικής κατάστασης.… Αλλά και στο σύνολό του, ο κοινοβουλευτικός πολιτικός κόσμος, αρνείται να κάνει μια ουσιαστική δημόσια συζήτηση για την ελληνική τραγωδία…

Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ σε μονάδες αγοραστικής δύναμης σε συνδυασμό με το εξωτερικό χρέος, είναι σημαντικοί δείκτες για να ψηλαφίσει κανείς την εικόνα μιας οικονομίας.

Α) ΚΑΤΑ ΚΕΦΑΛΗΝ ΑΕΠ ΣΕ ΜΟΝΑΔΕΣ ΑΓΟΡΑΣΤΙΚΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ: Όπως βλέπουμε στον παρακάτω πίνακα (1) η Ελλάδα, από 14^η στην Ε.Ε. σε δείκτη κατά κεφαλήν ΑΕΠ σε ΜΑΔ, με 95,3% του Μ.Ο. της Ε.Ε. το 2009, βυθίστηκε στην26η και προτελευταία θέση με 64,6% του Μ.Ο το 2021.

Βλέπουμε ότι άλλες περιφερειακές χώρες, π.χ. (οι Βαλκανικές), Ρουμανία, Βουλγαρία, Κροατία, Σλοβενία, αλλά και (μη Βαλκανικές) Πολωνία, Ουγγαρία, Τσεχία, Λιθουανία, Λετονία, Εσθονία κ.α. βελτίωσαν σημαντικά την θέση τους τόσο στην κατάταξη, αλλά κύρια στην προσέγγιση τους με τον Μ.Ο, της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Αντίθετα σε χώρες όπως η Κύπρος, η Ιταλία, η Ισπανία, η Πορτογαλία, είχαμε σημαντική επιδείνωση της θέση τους, χωρίς όμως να πλησιάζουν την ελληνική καταστροφή. Φαίνεται καθαρά ότι μεγάλες οικονομίες όπως η Ιταλία και η Ισπανία δεν τα καταφέρνουν με το ευρώ. Η δε επιδείνωση της θέσης της Γαλλίας σε σχέση με τον Μ.Ο. της Ε.Ε. είναι σχετικά μικρή.

Όταν έχεις τέτοιους καταφερτζήδες "φιλέλληνες", τι τους θες τους Σκοπιανούς πελάτες;

Στα μέσα Ιουλίου η ανάρτηση έθετε σαφές ερώτημα: ΑΗΣ Μελίτης, 11/7/2022: ολοκληρώθηκε το έγκλημα στα ΕλληνοΣκοπιανά σύνορα ή θα έχει και συνέχεια; Η απάντηση μας ήρθε την περασμένη εβδομάδα απ' το Σκρέκα και ναι, υπάρχει συνέχεια, όπως θα δείτε πιο κάτω.

Η αφορμή για το ερώτημα ήταν η απόφαση του Σκρέκα (ΑΔΑ 6Κ3Ζ4653Π8-ΜΔΨ) να κηρύξει έκπτωτη την εταιρεία που επί 86 συναπτά έτη εκμεταλλεύεται το λιγνιτωρυχείο Αχλάδας Φλώρινας, δίπλα στα ΕλληνοΣκοπιανά σύνορα. Κλείσιμο του λιγνιτωρυχείου θα σήμαινε πως ο ΑΗΣ Μελίτης, η πιο σύγχρονη λιγνιτική μονάδα της χώρας, θα συνέχιζε να έχει σκοπίμως προβλήματα τροφοδοσίας για 15ο συνεχόμενο έτος.

Η απόφαση έκπτωσης έλεγε πως "η εταιρεία ΛΙΓΝΙΤΩΡΥΧΕΙΑ ΑΧΛΑΔΑΣ Α.Ε. δεν έχει προβεί σε πληρωμή, εντός των προβλεπόμενων από τη σύμβαση προθεσμιών, ούτε σε οικονομική ρύθμιση των κάτωθι βεβαιωμένων ταμειακώς, εις βάρος της, μισθωμάτων του δημόσιου λιγνιτωρυχείου Αχλάδας: α) Πάγια β’ εξάμηνο 2018 β) Πάγια β’ εξάμηνο 2019 γ) Αναλογικά έτους 2019 δ) Πάγια α’ εξάμηνο 2020 ε) Πάγια β’ εξάμηνο 2020, Επιπροσθέτως, δεν έχει πληρωθεί μέρος των αναλογικών 2017 και των παγίων α’ εξαμήνου 2019." Επιπλέον, "ότι η εταιρεία «ΛΙΓΝΙΤΩΡΥΧΕΙΑ ΑΧΛΑΔΑΣ Α.Ε.» έχει απωλέσει τη ρύθμιση των οφειλών της, που αφορά σε μισθώματα και είχαν υπαχθεί στη ρύθμιση του αρ. 75 του ν. 4821/2021, λόγω μη καταβολής δόσεων."

Με τεράστια έκπληξη ωστόσο μάθαμε το Σεπτέμβριο πως, με συμφωνία σε επίπεδο πρωθυπουργού, αυτή η εταιρεία, που σύμφωνα με το ΥΠΕΝ δεν πληρώνει μισθώματα και δεν δίνει στον ΑΗΣ Μελίτης τις συμφωνημένες ποσότητες, θα δίνει λίγο πάνω από 80 χιλ. τόνους λιγνίτη κάθε μήνα στους Σκοπιανούς! Για να τον καίνε στις δικές τους μονάδες, ακριβώς απέναντι απ' τον ΑΗΣ Μελίτης και να μας επιστρέφουν τα καυσαέρια! Για να παράγουν αυτοί φθηνό ρεύμα κι εμείς να καίμε το πανάκριβο φυσικό αέριο.

Ούτε...

203 ημέρες μετά την έναρξη του ΡωσοΝΑΤΟικού πολέμου

Του Γιάννη Ραχιώτη

(Ενα άρθρο που δημοσίευσα στο Militaire στις 14.9.22, οι εκτιμήσεις του οποίου δυστυχώς φαίνεται να επιβεβαιώνονται)

Οι ΗΠΑ, με την ιδιότητα του ηγέτη της  Δύσης, έκαναν  από νωρίς σαφές τι επιδιώκουν στην Ουκρανία: Την καταστροφή της Ρωσίας σαν ανεξάρτητο ισχυρό κράτος, όχι απλά τη στρατιωτική της ήττα. Το επανέλαβαν  πρόσφατα με το στόμα του Ουκρανού υπουργού εξωτερικών.  Αλλωστε, αυτή διαχρονικά είναι η πάγια επιδίωξή τους για τους αντιπάλους τους. Το μεγάλο τους πλεονέκτημα είναι η ιδεολογική συσπείρωση όχι μόνο της δικής τους ελίτ αλλά ολόκληρης της Δύσης σε μια   κεντρική επιδίωξη, ένα μονοπολικό κόσμο υπό την ηγεσία τους, με εργαλεία επιβολής –στις μέρες μας- το νεοφιλελευθερισμό και τη  νεοαποικιοκρατία.

Η Ρωσία και οι σύμμαχοί  της στο χώρο της πρώην ΕΣΣΔ  είχαν και εν μέρει εξακολουθούν να έχουν  αυταπάτες για τους στόχους της Δύσης. Είναι χαρακτηριστικό ανώριμων – άπειρων  πολιτικών συστημάτων να πιστεύουν ότι γι’ αυτούς η Δύση  θα κάνει εξαίρεση, δεν θα συμπεριφερθεί όπως στους υπόλοιπους.  Αυτές οι αυταπάτες μέχρι τώρα τους έχουν στοιχίσει πολύ αίμα, αποσταθεροποίηση και οικονομικές καταστρoφές. Στη διάρκεια αυτής της σύγκρουσης εκ των πραγμάτων άρχισαν να ξεπερνιούνται. Η Ρωσία και η Λευκορωσία και λιγότερο το Καζαχστάν φαίνεται να στρέφονται οριστικά σε Ευρασιατική κατεύθυνση. Η μεγάλη υποστήριξη που δέχεται  η Ρωσία από την Κίνα, την Ινδία και γενικότερα από αυτό που σήμερα ονομάζεται «παγκόσμιος νότος» είναι σίγουρο ότι έπαιξε το ρόλο της.

Ανασκόπηση S09E10: ΜΟΥΝΤΙΑΛ 2022

Το Μουντιάλ της ντροπής...

Πώς το «πλήθος» γίνεται «λαός»

Του Γιώργου Ηλ. Τσιτσιμπή

Το «πλήθος» γίνεται «λαός» όταν σταματά να γκρινιάζει και αρχίζει να διαμαρτύρεται και να διεκδικεί.

Είναι αλήθεια πως υπάρχουν έννοιες που γειτνιάζουν, αλλά δεν ταυτίζονται. Έννοιες, που βαρύνονται με ουσιώδεις ποιοτικές διαφορές. Το «πλήθος», για παράδειγμα, είναι ένα αριθμητικό σύνολο πραγμάτων ή όντων, ένα συνονθύλευμα, ενώ «λαός» είναι το σύνολο ανθρώπων μιας οργανωμένης κοινωνίας, από την οποία προέρχονται οι πολίτες. Αυτή η διαφορά του αριθμητικού συνόλου και του συνειδητοποιημένου συνόλου, είναι που ανάγει την έννοια του λαού σε ανώτερο επίπεδο

Ένα τέτοιο φαινόμενο είχαμε, κατά την γνώμη μας, στην τελευταία απεργιακή συγκέντρωση. Μαζική και διεκδικητική, έδειχνε μια διάθεση που είχαμε καιρό να δούμε.

Έξυπνη η επιλογή, όσων είχαν την ευθύνη της συγκέντρωσης, να αφήσουν τους εγωισμούς και να προτάξουν τον από κοινού αγώνα στα κοινά προβλήματα, βάζοντας μπροστά τα σωματεία. Τι πιο όμορφη ποικιλομορφία, να βλέπεις συλλόγους εργαζομένων, με τα πανό τους και τα συνθήματά τους, να βαδίζουν μαζί ξεπερνώντας τις ιδεολογικές τους διαφορές χωρίς όμως να τις απεμπολούν. Δε είναι όλοι ίδιοι και το ξέρουμε, αλλά αυτή η ενότητα στην πράξη στέλνει ελπιδοφόρο μήνυμα στην κοινωνία. Φαίνεται πως ο κόσμος αντιλαμβάνεται και ανταποκρίνεται, όταν βλέπει κινήσεις που προσπαθούν να αναδείξουν συλλογικά τα προβλήματα. Γι’ αυτό, ίσως, και είχαμε πλατείες γεμάτες, εν αντιθέσει με άλλες φορές που το κάθε «κομματικό μαγαζί» έπιανε κι από μια άκρη, δημιουργώντας τρεις και τέσσερις διαφορετικές συγκεντρώσεις.

Τιμή στους πεσόντες του Πολυτεχνείου

Οι αξέχαστες δηλώσεις στελεχών της Νέας Δημοκρατίας για τη Χούντα και το Πολυτεχνείο

Οι νεκροί του Πολυτεχνείου

Του Νίκου Μπογιόπουλου

Όταν ρωτούσαν τον Γκέμπελς για την εξολόθρευση των Εβραίων, απαντούσε:

«Αδύνατον, αν συνέβαινε κάτι τέτοιο θα το γνώριζα»!

Επομένως τίποτα το πρωτότυπο από τα ναζιστικά αποβράσματα της Χρυσής Αυγής, που ως απόγονοι των ταγματασφαλιτών, ως επίγονοι του φασίστα Μεταξά και ως υπερασπιστές της χούντας των συνταγματαρχών, ισχυρίζονται πως δεν υπήρξαν νεκροί στο Πολυτεχνείο και πως οι νεκροί του Πολυτεχνείου είναι «μύθος».
*
Προφανώς «η Γη γυρίζει»...

Αλλά αυτό το «προφανές» κάποιες φορές δεν αρκεί. Υπάρχουν ιστορικές στιγμές που πρέπει να επαναβεβαιώνεται ακόμα και το αυτονόητο. Οτι δηλαδή «η Γη γυρίζει». Μια τέτοια στιγμή είναι όταν ο φασισμός επιδιώκει να φυλακίσει τη «Γη», την Ιστορία και το μυαλό των ανθρώπων στο βάλτο του.
*
Δεν θα αναφερθούμε στους 88 εκ των δολοφονημένων από τη χούντα που μνημονεύονται στην επέτειο του Πολυτεχνείου. Ούτε σε προσωπικές μαρτυρίες (πλην αυτής που αφορά στον δολοφόνο Ντερτιλή). Ούτε στους (πιστοποιημένα) 1.103 τραυματίες των γεγονότων του Πολυτεχνείου.
*
Θα σταθούμε μόνο στο κομμάτι της ιστορικής έρευνας του «Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών» με τίτλο «Τεκμηριώνοντας τα γεγονότα του Νοεμβρίου 1973» που αφορά στους νεκρούς του Πολυτεχνείου κατά τη διάρκεια της εξέγερσης και αμέσως μετά την καταστολή της.

Σύμφωνα με τα τεκμήρια, από τη χούντα κατά την εξέγερση του Πολυτεχνείου δολοφονήθηκαν δεκάδες άνθρωποι. Να μερικές χαρακτηριστικές περιπτώσεις:

Όλοι ενωμένοι στον αγώνα για τη Δημοκρατία και την Εθνική Ανεξαρτησία

H πάλη εναντίον του ιμπεριαλισμού των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ για παγκόσμια ηγεμονία είναι το πιο σημαντικό καθήκον των προοδευτικών δυνάμεων!

4 Νοεμβρίου 2022

Δήλωση συμμετεχόντων στην 22η Διεθνή Συνάντηση των Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων στην Αβάνα, 28-29 Οκτωβρίου 2022.

Η γενική κρίση του καπιταλισμού επιδεινώνεται ραγδαία μπροστά στα μάτια των λαών του κόσμου. Ο ιμπεριαλισμός γίνεται όλο και πιο επικίνδυνος για την ανθρωπότητα, καθώς δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις αυξανόμενες αντιφάσεις. Καταφεύγει όλο και περισσότερο σε μεγάλες προκλήσεις και συγκρούσεις. Οι ενέργειές του απειλούν με νέο παγκόσμιο πόλεμο και χρήση ατομικών όπλων.

Πρακτικά, ο πόλεμος ως ένοπλη πάλη μεταξύ τάξεων, εθνών ή κρατών διεξάγεται από το 2014, όταν ξεκίνησε η τιμωρητική επιχείρηση των ναζί του Κιέβου εναντίον του πληθυσμού του Ντονμπάς. Άνθρωποι δολοφονήθηκαν επειδή ήθελαν να μιλούν τη μητρική τους ρωσική γλώσσα, αρνήθηκαν να αναγνωρίσουν τους συνεργάτες του Χίτλερ με τους Ναζί ως ήρωες, δεν συμφώνησαν να γκρεμίσουν τα σοβιετικά μνημεία και δεν ήθελαν να διακόψουν τους δεσμούς με τη Ρωσία.

Τα παραμύθια του Ναστραντίν Χότζα, οι λογαριασμοί για το ρεύμα κι ο παραμυθατζής Σκρέκας

Όπως μας λέει η wikipedia, ο Νασρεντίν Χότζα ή γνωστότερος ελληνικά ως Ναστραντίν Χότζας, (Nasruddin ή Nasreddin Hodja, το όνομα σημαίνει "Η δόξα της Πίστης" στα Αραβικά), ήταν ένας δημοφιλής κεντρικός ήρωας μύθων, παροιμιών, ανεκδότων που κυκλοφορούσαν ευρύτατα σε όλες τις κοινωνικές τάξεις της Μέσης Ανατολής, συμπεριλαμβανόμενης και της Τουρκίας. Ο Ναστραντίν Χότζας παρουσιάζεται ως οπλισμένος με φιλοσοφική εγκαρτέρηση στις αντιξοότητες της ζωής, πάντοτε ετοιμόλογος με ελευθερία εκφράσεων και τα παραμύθια του κυκλοφορούν ευρύτατα σε πολλές γλώσσες. 

Τα παραμύθια του Χότζα δεν θα μπορούσαν παρά να έχουν βεβαίως εμπνεύσει την κυβέρνηση των Πινόκιο κι ο Σκρέκας είναι γνωστός παραμυθατζής, καθώς εδώ και μήνες προσπαθεί να κάνει το μαύρο-άσπρο, βλέποντας διαρκώς "μειωμένους" τους λογαριασμούς ρεύματος. Καλεσμένος στις 15/11/2022 σε γνωστό ραδιόφωνο προπαγάνδας, έδωσε ξανά ρέστα, πως "η Ελλάδα έχει από τις πιο φθηνές τιμές λιανικής ρεύματος στην Ευρώπη. Σημείωσε δε ότι οι λογαριασμοί είναι αισθητά μειωμένοι."

Κλιματική Αλλαγή: Ψάξτε στον Ήλιο, όχι στην Γκρέτα και στους βανδαλιστές

Του Αντώνη Φώσκολου

Ακούμε και διαβάζουμε συνεχώς για την ανθρωπογενή υπερθέρμανση της Γης (Κλιματική Αλλαγή) που θα οδηγήσει τον πλανήτη σε ανείπωτες καταστροφές. Πλέον, για τους ακτιβιστές-ζηλωτές της συγκεκριμένης θεωρίας, “υπεύθυνοι” είναι ο… Βαν Γκονγκ, ο Μονέ και ο Κλιμτ! Φτάσαμε να δούμε να βανδαλίζονται έργα τέχνης σε μουσεία, υπό το απίστευτο σύνθημα “όταν βιώνουμε την Κλιματική Αλλαγή, τί πειράζει ένας πουρές σε έναν πίνακα;”!

Όλη αυτή η φιλολογία ξεκίνησε από προβλέψεις επιστημόνων που εργάζονται στον ΟΗΕ, οι μελέτες των οποίων στηρίζονται σε μαθηματικά μοντέλα, τα οποία σχεδόν κανείς δεν γνωρίζει και σχεδόν κανείς δεν ξέρει ποιοι είναι οι συντελεστές που χρησιμοποιούνται στις εξισώσεις. Πίστευε και μη ερεύνα!

Αυτό το μοντέλο, λοιπόν, μας έλεγε ότι η στάθμη της θάλασσας θα ανέβει κατά επτά μέτρα, επειδή θα λιώσουν οι πάγοι στον Βόρειο και Νότιο Πόλο το πολύ μέχρι το 2014. Ο πρώην αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Αλ Γκορ είχε βραβευτεί μάλιστα με το Νόμπελ για τη συμβολή του στη θεωρία της ανθρωπογενούς Κλιματικής Αλλαγής. Πριν την αντιπροεδρία εργαζόταν ως δημοσιογράφος, έχοντας καλύψει τον πόλεμο του Βιετνάμ. Η παιδεία του δεν έχει καμία σχέση με το φαινόμενο της Κλιματικής Αλλαγής. Μέχρι σήμερα ούτε η στάθμη της θάλασσας ανέβηκε, ούτε οι πάγοι έχουν λιώσει.

Πολιτική Πρωτοβουλία: Ανακοίνωση για την ΕΞΕΓΕΡΣΗ του ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ- 17η ΝΟΕΜΒΡΗ

 
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ για την ΕΞΕΓΕΡΣΗ του ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ- 17η ΝΟΕΜΒΡΗ

1. Συμπληρώνονται 49 χρόνια από την αντιδικτατορική εξέγερση του Πολυτεχνείου η οποία υπήρξε η κορύφωση του αντιδικτατορικού-αντιστασιακού κινήματος. 49 χρόνια μετά, ο Αγώνας για Εθνική Ανεξαρτησία- Λαϊκή Κυριαρχία- Κοινωνική Δικαιοσύνη- Δημοκρατία, παραμένει επίκαιρος.

2. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου ήλθε ως απάντηση στην προσπάθεια της Χούντας να νομιμοποιηθεί πολιτικά το 1973, μέσω καταρχήν ενός διαβλητού δημοψηφίσματος και της λεγόμενης φιλελευθεροποίησης και κατόπιν αναθέτοντας την Πρωθυπουργία στον παλαιό πολιτικό Σπύρο Μαρκεζίνη. Η προσπάθεια απέτυχε. Σε αντιδιαστολή, εκείνη την περίοδο το αντιδικτατορικό κίνημα διογκώθηκε και μαζικοποιήθηκε..

3. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβριο του 1973 που ξεκίνησε με φοιτητική κατάληψη του ιστορικού κτηρίου με αιτήματα φοιτητικά, γρήγορα εξελίχθηκε σε παλλαϊκή και πανεθνική εξέγερση, με διαδηλώσεις και αντιδικτατορικές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας σε όλη τη χώρα, και στη συνέχεια στο εξωτερικό σε όλες τις χώρες όπου ζούσαν Έλληνες,με κεντρικό αίτημα την παραίτηση της Χούντας και την αποκατάσταση των δημοκρατικών ελευθεριών.Η καταστολή της εξέγερσης από δυνάμεις του στρατού- που άφησε πίσω της 24 καταγεγραμμένους νεκρούς- και η επαναφορά του στρατιωτικού νόμου, ήταν η αρχή του τέλους για την δικτατορία, η κατάρρευση της οποίας θα συντελεσθεί παράλληλα με την Κυπριακή τραγωδία (πραξικόπημα κατά του Μακαρίου, τουρκική εισβολή και κατοχή του 37% της Κυπριακής Δημοκρατίας).

Πολυτεχνείο 17 Νοέμβρη 2022

Η Τούμπα σε στιγμές έμπνευσης

«Κάνε ανασχηματισμό Βαγγέλη Μαρινάκη και βάλε για πρωθυπουργό τον Λεμονή τον Τάκη»

Τα νούμερα ντροπής του Μουντιάλ του Κατάρ

Χιλιάδες νεκροί εργάτες, ανύπαρκτα εργατικά δικαιώματα, απάνθρωπες συνθήκες και συγκάλυψη

Την Κυριακή 20 Νοεμβρίου στο στάδιο Αλ Μπαΐτ στο Κατάρ θα γραφτεί ιστορία. Θα κάνει πρεμιέρα το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου που θα γίνει χειμώνα. Πιθανότατα από άποψη εγκαταστάσεων θα ήταν το πιο πολυτελές στην ιστορία των Μουντιάλ. Για να συμβεί όμως κάτι τέτοιο το καθεστώς του Κατάρ εκμεταλλεύτηκε χιλιάδες μετανάστες. Τα εργατικά δυστυχήματα ήταν σχεδόν καθημερινό φαινόμενο και οι συνθήκες εργασίας άθλιες. Τα νούμερα της ντροπής του Μουντιάλ του Κατάρ δίνουν την εικόνα.

200 δισ. δολάρια

Αυτό είναι το υπέρογκο ποσό που ξόδεψε το Κατάρ για να διοργανώσει το Παγκόσμιο Κύπελλο. Αξίζει να αναφέρουμε ότι η Ρωσία το 2018 ξόδεψε 11 δισεκατομμύρια για να διοργανώσει το δικό της Μουντιάλ.

0

Αυτός είναι ο αριθμός των όρων και των προϋποθέσεων που έθεσε η FIFA στο Κατάρ αναφορικά με τα εργασιακά δικαιώματα και την ασφάλεια των εργατών. Η Παγκόσμια Ομοσπονδία δεν πίεσε σε τίποτα την αραβική χώρα που λειτούργησε χωρίς κανόνες.

3

Αυτό είναι ο επίσημος αριθμός θανάτων εργατών κατά τις εργασίες προετοιμασίας του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Αυτόν αναφέρει επισήμως το Κατάρ και αυτόν έχει αποδεχθεί ο πρόεδρος της FIFA, Τζιάνι Ινφαντίνιο. Η Ανώτατη Επιτροπή του Μουντιάλ υποστηρίζει ότι καταγράφηκαν επιπλέον 36 θάνατοι εργατών αλλά από φυσικά αίτια.

«Παρακρατικό» βρετανικό δίκτυο στην Ουκρανία (με ελληνική ανάμειξη;)

Φως στις «παρακρατικές» βρετανικές δραστηριότητες στην Ουκρανία ρίχνουν έγγραφα που απεκάλυψε ο έγκυρος αμερικανικός ιστότοπος, The Grayzone

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Φως στις «παρακρατικές» βρετανικές δραστηριότητες στην Ουκρανία ρίχνουν έγγραφα που απεκάλυψε ο έγκυρος αμερικανικός ιστότοπος, από τους καλύτερα ενημερωμένους και περισσότερους κριτικούς, The Grayzone.

Σκοπός αυτών των δραστηριοτήτων δεν είναι μόνο να πληγούν ρωσικοί στόχοι στην Κριμαία, δηλαδή βαθιά πίσω από τις ρωσικές γραμμές, αλλά και να καταστεί αδύνατη μια ειρηνική διευθέτηση στην Ουκρανία και να κλιμακωθεί η σύγκρουση ΝΑΤΟ και Ρωσίας.

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι δραστηριότητες αυτές περιλαμβάνουν εκπαίδευση σε πράξεις σαμποτάζ και τρομοκρατίας, που άρχισε στην Ουκρανία, στη συνέχεια όμως μεταφέρθηκε, για λόγους μυστικότητας, στην Ελλάδα και την Πολωνία.

Οι δραστηριότητες αυτές δεν πραγματοποιούνται επίσημα από το βρετανικό κράτος και τις υπηρεσίες του, αλλά από ιδιωτικές εταιρείες αποστράτων των βρετανικών ενόπλων δυνάμεων και των μυστικών υπηρεσιών που δρουν σε στενή «συνάφεια» με το βρετανικό κράτος, για αυτό και χρησιμοποιήσαμε τον όρο «παρακρατικές».

Κύρια δραστηριότητα του παρακρατικού αυτού μηχανισμού, σύμφωνα πάντα με το Grayzone, είναι η εκπαίδευση σε πράξεις αναγνώρισης, δολιοφθοράς, τρομοκρατίας και δολοφονιών, ώστε οι εκπαιδευόμενοι να δράσουν μετά στην Κριμαία, πολύ πίσω από τις ρωσικές γραμμές, για λογαριασμό των ουκρανικών υπηρεσιών πληροφοριών.

Το βρετανικό δίκτυο δρα κατόπιν συμφωνίας με το τμήμα Οδησσού των ουκρανικών μυστικών υπηρεσιών, την επίσημη συμφωνία με το οποίο φέρνει στη δημοσιότητα το αμερικανικό δημοσίευμα. Το γεγονός βέβαια ότι οι Βρετανοί δεν συμφώνησαν κεντρικά με τις ουκρανικές μυστικές υπηρεσίες, αλλά με ένα παράρτημά τους εγείρει ορισμένα σημαντικά ερωτήματα.

Όλοι μαζί...

Ο πραγματικός φασισμός σήμερα είναι ο παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός

Του Τάκη Φωτόπουλου

Ανάλυση στα Γεγονότα

Η εκκένωση της Χερσώνας από τις ρωσικές δυνάμεις ήταν μια εξευτελιστική ήττα της Ρωσίας των παγκοσμιοποιητών του Πούτιν, στα χέρια της φασιστικής ουκρανικής κλίκας την οποία υποστηρίζει σύσσωμο το ΝΑΤΟ, με πρωτοπαλίκαρα, βέβαια, και τη δική μας πολιτική κλίκα (Μητσοτάκης και Σία στην κυβέρνηση, ή την αντιπολίτευση)! Και η ήττα, μεν, αυτή μπορεί να αποδειχθεί στο μέλλον μόνον προσωρινή, εάν βέβαια συνεχιστεί ο πόλεμος και η Ρωσία — με την ευκαιρία του φιάσκου που υφίσταται στην Ουκρανία και της ουσιαστικής απομόνωσης που τής επιβάλλει ο παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός — δημιουργήσει, με τις πελώριες παραγωγικές δυνατότητες που διαθέτει, ένα πραγματικό έθνος-κράτος και ρίξει πολύ σημαντικότερες δυνάμεις στη μάχη. Η ουσιαστική, άλλωστε, απομόνωση της Ρωσίας από τον παγκοσμιοποιημένο καπιταλισμό επιβάλλει αυτή τη λύση ως τη μόνη ορθολογική. Παρόμοια εξέλιξη όμως που προϋποθέτει ριζικές αλλαγές στην ίδια τη Ρωσία δεν είναι καθόλου σίγουρη τη στιγμή αυτή. Το μέλλον επομένως είναι εντελώς ακαθόριστο.

Όπως είχα προβλέψει από τη στήλη αυτή, σήμερα συντελέστηκε ο μεγαλύτερος ίσως στρατιωτικός εξευτελισμός της Ρωσίας στην Ιστορία της, με την εκκένωση της ΜΟΝΗΣ σημαντικής ουκρανικής πόλης που είχαν καταλάβει! Οι θριαμβευτικοί αλαλαγμοί σε όλο τον δυτικό τύπο — δηλαδή τον παγκοσμιοποιημένο τύπο πια, αφού οι Αμερικανοί που ελέγχουν την Υπερεθνική Ελίτ (Υ/Ε), ελέγχουν πια και τα παγκόσμια ΜΜΕ — είναι χαρακτηριστικοί.

Παγκόσμια ημέρα αφέλειας

«Είσαι ο Μέσι της πολιτικής»

Στρατής Τσίρκας...

Θέλουν τη Ελλάδα πόρνη να τους ανοίγει τα σκέλια στην ποδιά της Ακρόπολης να προμηθεύει μισοτιμής το ρίγος της αμαρτίας στις μαραγκιασμένες από τον πουριτανισμό ψυχές τους.

Μας θέλουν γκαρσόνια ταβερνιάρηδες μαστροπούς βαρκάρηδες επιβήτορες καμπαρετζήδες μπουζουξήδες χασισέμπορους αχ αμαν αμαν και συρτάκι αμε και Ζόρμπα δη Γκρηκ κι αυτοί ν’αρμέγουν τον τόπο το κρασί το λάδι τα πορτοκάλια τις ντομάτες τα ροδάκινα το βαμπάκι τα μάρμαρα το βωξίτη το λιγνίτη τα μεταλλεύματα και τον ιδρώτα του κόσμου.

Κοίτα που καταντήσαμε κάθε πολιτικός και κόκκινο φαναράκι στην πόρτα του και τ’όνομά του φωτισμένο σε ταμπελίτσα πλάι στο κουδούνι. Λουιζ Κλάρα Ρόζα Ντολόρες.

Ενημέρωση από το διεθνές τμήμα της Κ. Ε. του ΚΕΚΡ για την 22η Διεθνής συνάντηση των κομμουνιστών και εργατικών κομμάτων

Η ομιλία του ηγέτη του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ουκρανίας, Πέτρο Σιμονένκο, ήταν για ευνόητους λόγους εξαιρετικά συναισθηματικά φορτισμένη. Δήλωσε ανοικτά και ευθέως στους συμμετέχοντες στη συνάντηση και υπογράμμισε ότι το σημερινό καθεστώς του Κιέβου είναι φασιστικό. Αυτό ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο για διάφορους δύσπιστους. Δεν επέκρινε μόνο τη γραμμή που επιβλήθηκε στο παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα από τους θιασώτες των «ίσων αποστάσεων» και της αφηρημένης εναντίωσης στον πόλεμο (ρωσ. «нетвойнистов»), με κύριους υπέρμαχους τους Έλληνες συντρόφους, αλλά εξέφρασε και την έκπληξή του για το γεγονός ότι η γραμμή αυτή καταστρώθηκε από έναν στενό κύκλο κομμάτων και παρασκηνιακά, και μάλιστα «κεκλεισμένων των θυρών», χωρίς προηγουμένως να ληφθούν υπόψη οι απόψεις και οι εκτιμήσεις των κομμουνιστικών κομμάτων της Ουκρανίας και της Ρωσίας. Εάν είχε προηγηθεί σχετική διαβούλευση, ίσως θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί ορισμένες λανθασμένες θέσεις.

Πρέπει να σημειώσουμε ότι η συντροφική κριτική που ασκήθηκε προκάλεσε την έντονη αντίδραση του εκπροσώπου του ΚΚΕ. Εκείνος άρχισε να διεκδικεί για τον εαυτό του εκ νέου το λόγο, όχι μόνο παραβιάζοντας τον κανονισμό που ισχύει εδώ και πολλά χρόνια, αλλά επιδεικνύοντας επιπλέον έλλειψη σεβασμού προς τον προεδρεύοντα, καθώς ενεπλάκη σε δημόσιο διαπληκτισμό με αυτόν, αλλά και προς τον εκπρόσωπο του ΚΕΚΡ, ο οποίος είχε ήδη αναγγελθεί ως επόμενος ομιλητής και στεκόταν στο βήμα. Παρ’ όλα αυτά, ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ έλαβε και πάλι το λόγο. Ομιλώντας στο τέλος της συνεδρίασης της ολομέλειας, ο σύντροφος αυτός υπενθύμισε ότι οι αρχές της Ουκρανίας έθεσαν τους ηγέτες του ΚΚΕ στη λίστα των «τρομοκρατών» για τη θέση τους (ωστόσο, λησμόνησε να αναφέρει ότι στη λίστα αυτή περιλαμβάνονται και οι ηγέτες των κομμάτων εκείνων τα οποία ο ίδιος αντιμάχεται, ενώ τα μέλη του Κ.Κ. Ουκρανίας υποβάλλονται επιπλέον σε βασανιστήρια και σε φυσική εξόντωση), αποκαλώντας την κριτική που ασκήθηκε στο ΚΚΕ απαράδεκτη. Κατά τη γνώμη αυτού του συντρόφου, όπως φαίνεται, υπάρχουν κάποιοι αυτόκλητοι κάτοχοι της αλήθειας, των οποίων η ετυμηγορία δεν επιδέχεται κριτική. Είναι πολύ κρίμα που ένα κόμμα το οποίο σεβόμαστε, ένα κόμμα με αναμφισβήτητη συνεισφορά, σε ό,τι αφορά τις εκτιμήσεις του για τα γεγονότα στην Ουκρανία, δεν επέδειξε μόνο πολιτικά κοντόφθαλμη στάση, αλλά επιπλέον διολίσθησε την οδό της απαγόρευσης της δημόσιας κριτικής των λανθασμένων, κατά την άποψή μας, εκτιμήσεών του.

Τα ντοκουμέντα που δείχνουν πώς μια συμφωνία “γκρίζαρε” τα Ίμια κι όχι μόνο

Του Κώστα Βενιζέλου

Την περασμένη Δευτέρα, παρουσιάσθηκε στη Δημοσιογραφική Εστία, στη Λευκωσία, το βιβλίο των δημοσιογράφων, Μιχάλη Ιγνατίου και Νίκου Μελέτη, με τίτλο «Η συμφωνία που ”γκρίζαρε” το Αιγαίο – Από τα Ίμια στη Μαδρίτη», που κυκλοφορεί από την εκδόσεις «Πεδίο». Πρόκειται για μια ακόμη μεγάλη ερευνητική προσπάθεια των δύο καλών συναδέλφων, η οποία φέρνει στο φως όλα τα απόρρητα τηλεγραφήματα των Αμερικανών, που από την επομένη του επεισοδίου των Ιμίων (Ιανουάριος 1996) άρχισαν να εργάζονται πυρετωδώς προκειμένου να υπάρξει συμφωνία.

Μια συμφωνία, η οποία θα περιόριζε το ενδεχόμενο νέας κρίσης και πιθανόν θα οδηγούσε σε μια πολεμική σύγκρουση  Ελλάδος και Τουρκίας, καταστροφική για τα αμερικανικά και νατοϊκά συμφέροντα στην περιοχή. Τα έγγραφα επιβεβαιώνουν αυτό που μπορεί να υποψιαζόμαστε όλοι, αλλά δεν μπορούσαμε να τεκμηριώσουμε. Και πολύ περισσότερα. Οι Αμερικανοί, για άλλη μια φορά, δεν στράφηκαν προς την επιθετική δύναμη, την ταραχοποιό, την κατοχική Τουρκία, αλλά επιχείρησαν να επιτευχθεί μια συμφωνία, αυτή της Μαδρίτης, στην οποία η Ελλάδα αποδέχθηκε και αναγνώρισε τα «νόμιμα και ζωτικά δικαιώματα» της Τουρκίας στο Αιγαίο. Η Ελλάδα, λίγους μήνες μετά το επεισόδιο των Ιμίων, δεσμεύθηκε για την αποφυγή  «μονομερών ενεργειών». Τι σημαίνει αυτό; Μεταξύ άλλων, η μη άσκηση του  κυριαρχικού δικαιώματος επέκτασης των χωρικών υδάτων στα 12 ν.μ.

Ο Ρωσο/ΝΑΤΟϊκός πόλεμος που ανατρέπει την παγκόσμια Γεωστρατηγική, η Ελλάδα που χάνει, oι BRICS που αυξάνονται και ο άξονας Ρωσίας/Κίνας που κερδίζει

Του Ηλία Παπαναστασίου

Ένα καίριο ερώτημα που πλανάται εδώ και 9 περίπου μήνες μετά τις 24 Φεβρουαρίου – ημερομηνία έναρξης του Ρωσο/ΝΑΤΟϊκού πολέμου – είναι κατά πόσον η χώρα μας κερδίζει, χάνει ή απλώς «διατηρεί τις ισορροπίες» στον περιφερειακό και παγκόσμιο γεωστρατηγικό χάρτη συμφερόντων.   

Καταρχήν, γνωρίζουμε πως μερική ή απόλυτη εξισορρόπηση συμφερόντων είναι εξαιρετικά δύσκολο, αν όχι αδύνατο να υπάρξει «την σήμερον ημέρα» εν μέσω ενός αληθινού Αρμαγεδδώνα εκπληκτικών εξελίξεων και απρόσμενων αλλαγών. Συνεπώς αυτό που απομένει είναι είτε η βελτίωση είτε η επιδείνωση της θέσης της χώρας μας. 

Η σημερινή Κυβέρνηση της Δεξιάς – ή «Κεντροδεξιάς» όπως αρέσκεται να αυτοαποκαλείται – εδώ και 3,5 χρόνια που κυβερνά «έσφιξε» σε βαθμό ανήκουστο και πρωτόγνωρο τις σχέσεις της χώρας μας όχι γενικά με την λεγομένη «Δύση» αλλά ειδικότερα με τις ΗΠΑ, μετατρέποντας την χώρα μας σε 51^η Πολιτεία των ΗΠΑ και απόλυτα εξαρτημένη των Αμερικάνικων συμφερόντων. Η Ελλάδα πλέον έχει μετατραπεί από «χώρα» σε «χώρο», η εδαφική της επικράτεια έχει μεταμορφωθεί σε μια τεράστια Αμερικανική βάση με ό,τι αυτό συνεπάγεται, καθιστώντας τοιουτοτρόπως τα μεγάλα αστικά κέντρα της χώρας σε στόχο των Ρωσικών πυραύλων. Όσον αφορά δε την αμυντική της επάρκεια, η χώρα «εγκαινιάζοντας» ένα στρατιωτικό πρόγραμμα–μαμούθ που πλησιάζει τα 14 δις και παρόλες τις «επικοινωνιακές» φανφάρες του Υπουργού Άμυνας και του Πρωθυπουργού, ο σύγχρονος οπλισμός δεν παύει να είναι 100% εισαγόμενος χωρίς ταυτόχρονα να γίνει καμμιά ουσιαστική προσπάθεια για αναβάθμιση των εγχώριων Αμυντικών Βιομηχανιών και γενικότερα της εγχώριας, ελληνικής παραγωγής πολεμικού υλικού, όπως πετυχημένα και αποτελεσματικά κάνει η Τουρκία εδώ και πολλά χρόνια. 

Κ. Γκιλλουί: Η επιστροφή των «καθημερινών ανθρώπων»

Συνέντευξη του Κριστόφ Γκιλλουί* στην επιθεώρηση LeNef, δημοσιεύτηκε στο νΛΕ τ. 23

Η παρακάτω συνέντευξη του Christophe Guilluy, επ’ αφορμής του νέου του βιβλίου Η εποχή των καθημερινών ανθρώπων, δημοσιεύτηκε στον διαδικτυακό ιστότοπο thepostil (www.thepostil.com/the-rise-of-ordinary-people) στις 1 Φεβρουαρίου 2021. Πρώτη δημοσίευση στην επιθεώρηση LeNef -(lanef.net/2020/12/31/le-retour-des-gens-ordinaires – 31 Δεκεμβρίου 2020).

LeNef: Τι είναι αυτό που φέρνει τους «καθημερινούς ανθρώπους» πίσω στο προσκήνιο;

Κριστόφ Γκιλλουί: Δουλεύω πάνω στο ζήτημα των «ρωγμών» εντός της γαλλικής κοινωνίας εδώ και 20 χρόνια και αυτό που με εξέπληξε ήταν η εμφάνιση ενός νέου φαινομένου, ιδιαίτερα δε με το κύμα του λαϊκισμού στη Δύση. Αυτό αποτελεί έργο άσημων ανθρώπων, οι οποίοι δεν εκπροσωπούν ένα τμήμα της κοινωνίας – αλλά αντιθέτως αποτελούν την πλειονότητα του πληθυσμού, ως εκ τούτου και η ιδέα περί «καθημερινών ανθρώπων».

Μια κοινωνική ανασύνθεση και ανασχηματισμός «από τα κάτω» λαμβάνει χώρα. Στη Γαλλία το παράδειγμα των «Κίτρινων Γιλέκων» είναι αξιοσημείωτο. Δεν έχουμε να κάνουμε με μια συγκεκριμένη κατηγορία ανθρώπων, αλλά με ολόκληρο τον πληθυσμό, αυτόν που κερδίζει λιγότερα από 2000 ευρώ τον μήνα. Αυτοί είναι εργάτες, αγρότες, ελεύθεροι επαγγελματίες, ιδιωτικοί και δημόσιοι υπάλληλοι, νέοι, γέροι, άνδρες και γυναίκες. Με λίγα λόγια, το εντελώς αντίθετο της αποσύνθεσης του κοινωνικού ιστού για την οποία συνεχώς μας μιλάνε και η οποία απορρέει από ένα τεχνοκρατικό ή ακόμη και «διαφημιστικό» όραμα.

Αυτοί οι «καθημερινοί άνθρωποι» είναι «αόρατοι» από τη δεκαετία του 1980, εξοστρακισμένοι, και παρόλα αυτά, ανασυγκροτήθηκαν σε ένα παντοδύναμο και συμπαγές κίνημα, το οποίο προσπερνάει τη σφαίρα της πολιτικής και επεκτείνεται στην κουλτούρα· για παράδειγμα, στο πεδίο της λογοτεχνίας έχουμε το μυθιστόρημα Και τα παιδιά τους μετά από αυτούς του Νικολά Ματιέ, που κέρδισε το βραβείο Γκονκούρ.

Αυτό εννοώ όταν κάνω λόγο για ενδυνάμωση αυτών των πληθυσμών. Είμαστε μάρτυρες ενός συγκεκριμένου κινήματος ανασυγκρότησης από τα κάτω των ανθρώπων που ήταν προηγουμένως «αόρατοι» και που τώρα έχουν καταστεί απαραίτητοι. Και αυτό μπορεί να παρατηρηθεί παντού, στη Γαλλία αλλά και στη Μεγάλη Βρετανία (με το Brexit), στις Η.Π.Α. (με την περίπτωση Τραμπ) κ.λπ.

Συγκρουσιακά και συνεργατικά

Το editorial του Δρόμου της Αριστεράς που κυκλοφορεί

Πολιτικός επιστήμονας αναφερόμενος στον «πολυπολικό κόσμο» τόνισε ότι σε αυτόν παρουσιάζονται συγκρουσιακά και συνεργατικά χαρακτηριστικά. Τα πρώτα επειδή ο ανταγωνισμός και η αναδιάταξη ισχύος σε παγκόσμια κλίμακα τροφοδοτούν έντονες συγκρουσιακές διαδικασίες (έως και γενικούς πολέμους), τα δε συνεργατικά χαρακτηριστικά προκύπτουν από τη διασύνδεση και αλληλεξάρτηση που δημιουργείται από μια ενιαία παγκόσμια αγορά και τις συνδυασμένες καπιταλιστικές οικονομίες, που ωθούν σε μεγαλύτερη συνεργασία, συνεννόηση και αλληλεξάρτηση – έτσι ώστε να μην οδηγούν τα συγκρουσιακά χαρακτηριστικά στα έσχατα όριά τους. Από τις δύο αυτές καταστάσεις, η κύρια φαίνεται να είναι η συγκρουσιακή.

Έχοντας αυτά τα χαρακτηριστικά υπόψη μας, οι τελευταίες μέρες σημαδεύονται από το αποτέλεσμα των ενδιάμεσων εκλογών στις ΗΠΑ, που δείχνουν μια βαθιά διχασμένη χώρα, όπου ο κύριος βραχίονας που κυβερνά πανηγυρίζει γιατί γνώρισε μια «ήπια» ήττα, ενώ σχεδιάζει ένα νέο επιθετικό στρατιωτικό δόγμα για την επόμενη δεκαετία. Ο άλλος ανταγωνιστής, η Κίνα που δηλώνει ότι «ο κόσμος έχει ανάγκη την Κίνα και η Κίνα έχει ανάγκη τον κόσμο», ετοιμάζεται και αυτή για μια μεγάλη αναμέτρηση, και ο πρόεδρος Σι φωτογραφίζεται με στρατιωτική στολή παραλλαγής. Όσον αφορά τη Ρωσία, μοιάζει να μην προχωρά ο πόλεμος που ξεκίνησε ως εύκολος περίπατος, δεν φαίνεται να ελέγχει τις 4 επαρχίες που προσάρτησε μονομερώς, και σχεδιάζει μια μερική υποχώρηση στη Χερσώνα. Η Ευρώπη παραπαίει σε μια μεγάλη κρίση και η Γερμανία αναζητά έναν αυτόνομο βηματισμό, όπως δείχνει το ταξίδι του Σολτς στην Κίνα με μια μεγάλη κουστωδία Γερμανών επιχειρηματιών. Παράλληλα οι τριγμοί στην παγκόσμια οικονομία (και σε αυτήν περιλαμβάνονται και η Κίνα και η Ρωσία) αυξάνονται, και μόλις πρόσφατα είχαμε ένα κραχ των κρυπτονομισμάτων…

Παρέμβαση του ηγέτη του Κ. Κ. Ουκρανίας στην 22η Διεθνή Συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων

Ο πρώτος γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ουκρανίας, Πιότρ Σιμονένκο, έκανε την πρώτη εμφανισή του από την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, καθιστώντας τις Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ υπεύθυνους για τη σημερινή σύρραξη.

Πρόκειται για την πρώτη δημόσια ομιλία του ηγέτη του Κ. Κ. Ουκρανίας από την έναρξη του πολέμου, η οποία πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της 22ης Διεθνή Συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων, στην Αβάνα της Κούβας, τον Οκτώβριο του 2022. Οι πολιτικές δραστηριότητες του κόμματος είχαν πρακτικά ανασταλεί με δικαστική απόφαση ήδη από το 2015, κατ’ εφαρμογή των νόμων αποκομμουνιστοποίησης, όπως και του Κομμουνιστικού Κόμματος Ουκρανίας (ανανεωμένου), του Κομμουνιστικού Κόμματος των εργατών και των αγροτών και άλλων. Αφού άσκησε έφεση, το Κ. Κ. Ουκρανίας τέθηκε de jure εκτός νόμου τον Μάιο του 2022, ενώ στο μεταξύ είχε τεθεί εκτός νόμου η πλειοψηφία των κομμάτων της αντιπολίτευσης, με μεγαλύτερο την Πλατφόρμα – Για τη Ζωή.

Πριν μερικές μέρες, το Υπουργείο Δικαιοσύνης της Ουκρανίας ενέκρινε κατάλογο με τα περιουσιακά στοιχεία του Κομμουνιστικού Κόμματος, τα οποία πρόκειται να κατασχεθούν.

Ακολουθεί μεταφρασμένη η παρέμβαση του πρώτου γραμματέα του Κ. Κ. Ουκρανίας, Πιότρ Σιμονένκο*: 

Αγαπητοί σύντροφοι!

Καλωσορίζω θερμά τους συμμετέχοντες στην 22η Διεθνή Συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών Κομμάτων εκ μέρους του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ουκρανίας. Του κόμματος που έχει απαγορευτεί παράνομα στη χώρα μου, όπου οι σύντροφοί μας και οι ομοϊδεάτες μας υφίστανται πολιτικές διώξεις, συλλήψεις και φυσική βία από την πλευρά του ηγεμονεύοντος νεοναζιστικού-ολιγαρχικού καθεστώτος, ενός καθεστώτος που στην ουσία είναι αντιδραστικό και φασιστικό.

Όχι άλλες 24ωρες απεργίες, Βασικό Εισόδημα για όλους μέχρι να ωριμάσουν οι συνθήκες

Του πιτσιρίκου

Μια ακόμα 24ωρη απεργία, μια ακόμα διαδήλωση κατά της ακρίβειας, χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Την επόμενη μέρα, η ακρίβεια είναι ακόμα εκεί, όπως και όλα αυτά που συνθλίβουν καθημερινά χιλιάδες ανθρώπους.

Οι 24ωρες απεργίες γίνονται εδώ και χρόνια από συνήθεια, συμμετέχουν σε αυτές αυτοί που δεν κινδυνεύουν να χάσουν την δουλειά τους -οι υπόλοιποι εργάζονται- και, βέβαια, οι άνεργοι, οι άστεγοι και όλοι οι άλλοι παρίες της κοινωνίας παρακολουθούν αμήχανοι. 

Την ημέρα της απεργίας λέγονται και γράφονται διάφορα ηρωικά για τον ενωμένο λαό, για ποτάμι λαού, για αλληλεγγύη και άλλα τέτοια που δεν έχουν κανένα απολύτως νόημα και κανένα αποτέλεσμα. 

Δεν είναι τυχαίο ότι οι απεργίες διαφημίζονται εδώ και χρόνια από την τηλεόραση, ανάμεσα σε προϊόντα πολυεθνικών. Σε λίγο, για να μαζέψουν κόσμο, θα κληρώνουν και αυτοκίνητα στην απεργιακή διαδήλωση.

Επίσης, δεν είναι τυχαίο πως κανείς δεν θέλει απεργία διαρκείας -αν θυμάστε, πριν από 11 χρόνια στο Σύνταγμα, το σύνθημα ήταν “Απεργία διαρκείας”-, ενώ κανείς δεν λέει λέξη για στάση πληρωμών.

Όχι, θέλουν μια ακίνδυνη 24ωρη απεργία.

Δεν έχει σχέση...

Ανάρτηση από: https://tvxs.gr/