Ο χαφιές Κοκκινιώτης Μπαρτάνης διακρίνει τον Αποστόλη Χατζηβασιλείου, λοχαγό του ΕΛΑΣ: "Τα σέβη μου λοχαγέ"...

73 χρόνια από το Μπλόκο της Κοκκινιάς – 17 Αυγούστου 1944

Ο χαφιές Κοκκινιώτης Μπαρτάνης διακρίνει τον Αποστόλη Χατζηβασιλείου, λοχαγό του ΕΛΑΣ: "Τα σέβη μου λοχαγέ", δίνει το "παράγγελμα". Τα ανθρωπόμορφα τέρατα ορμούν πάνω του και με την ξιφολόγχη του βγάζουν το μάτι, του σχίζουν τα μάγουλα και τον περιφέρουν ανάμεσα στους πατριώτες, χτυπώντας τον και ζητώντας του να προδώσει. Ο Καπετάνιος όμως βρίσκει τη δύναμη και φωνάζει: "Πατριώτες, ψηλά το κεφάλι σας. Μη φοβάστε. Δεν πρόκειται να προδώσω κανέναν".

Eλαστικές μορφές εργασίας και μισθοί - σμπαράλια «βασιλεύουν» στη ζούγκλα της αγοράς εργασίας

Κυριαρχία των ελαστικών μορφών εργασίας στο σύνολο των προσλήψεων, σημαντική άνοδος της μερικής απασχόλησης στο σύνολο της απασχόλησης, πολύ χαμηλά μεροκάματα, μείωση του εργατικού δυναμικού και συνολικά του ικανού προς εργασία πληθυσμού είναι ορισμένα από τα βασικά χαρακτηριστικά της αγοράς εργασίας στην Ελλάδα, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια.

Η διαπίστωση αυτή προκύπτει από τα στοιχεία που δίνονται από το σύστημα «Εργάνη» του υπουργείου Εργασίας, του ΙΚΑ και μετέπειτα του ΕΦΚΑ, και της Ελληνικής Στατιστικής Υπηρεσίας (ΕΛΣΤΑΤ).

Σύμφωνα με αναλυτικό δημοσίευμα του Ριζοσπάστη, η ίδια η καπιταλιστική κρίση αποτέλεσε τον καταλύτη για την επιτάχυνση της εφαρμογής πολιτικών που τσακίζουν την πλήρη απασχόληση και το σταθερό χρόνο εργασίας. Τα μέτρα που λήφθηκαν τα τελευταία χρόνια προστέθηκαν σε αυτά που είχαν εφαρμοστεί προ κρίσης και στο σύνολό τους «ήρθαν για να μείνουν» με γνώμονα την εξυπηρέτηση των αναγκών του κεφαλαίου, τη στήριξη και ανάκαμψη της κερδοφορίας του. Γι' αυτό και η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ δεν πείραξε ούτε «τρίχα» από τα μέτρα που έλαβαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ, αντιθέτως εμπλουτίζει το αντεργατικό οπλοστάσιο με νέα μέτρα (Ασφαλιστικό, Εργασιακά, συνδικαλιστική δράση κ.ά.).

Δικαιωματα

Ανάρτηση από: http://i-kyr.gr

Έτσι έδιωξαν την τελευταία κάτοικο της Αμμοχώστου τo 1974

Ένα ιστορικό βίντεο ντοκουμέντο με την αποχώρηση της τελευταίας κατοίκου της Αμμοχώστου τον Αύγουστο του 1974 ανέβασε στο διαδίκτυο ο χρήστης Τάσος Δημητριάδης.
Στο συγκλονιστικό βίντεο φαίνονται άνθρωποι του ΟΗΕ να προσπαθούν να πείσουν την ηλικιωμένη να εγκαταλείψει το σπίτι της. Εκείνη αρχικά δείχνει να μην θέλει να αποχωρήσει ωστόσο στο τέλος καταφέρνουν να την μεταπείσουν. Αφού μαζεύουν ορισμένα σταφύλια από την αυλή του σπιτιού την οδηγούν προς το αυτοκίνητο. Με πόνο ψυχής στα μάτια, εκείνη μαζεύει τα λιγοστά υπάρχοντά της, κάνει τον σταυρό της και αφήνει για πάντα την αγαπημένη της πόλη.

Σε βλέπω

Της Φωτεινής Μαστρογιάννη

«Σε μια εποχή καθολικής εξαπάτησης, το να λες την αλήθεια είναι μία επαναστατική πράξη»

 

Τζωρτζ  Οργουελ

Η παγκόσμια διακυβέρνηση και η παγκόσμια επιτήρηση των πολιτών όλου του πλανήτη αναφέρονται τακτικά στα εναλλακτικά μέσα αλλά αγνοούνται πλήρως από τα συστημικά. Όταν, δε, γίνεται αναφορά από κάποιον σε αυτά, αποκτά την ταμπέλα του συνωμοσιολόγου και κατ’επέκταση του γραφικού, συμπεριφορά αρκετά ενδεικτική του πνευματικού απομονωτισμού της ελληνικής κοινωνίας.

 

Μεγάλο μέρος της ελληνικής διανόησης δεν αναφέρεται σε αυτά είτε από άγνοια είτε από προσήλωση στον οικονομισμό που κυριαρχεί σε όλες τις συζητήσεις είτε από φόβο να μην θεωρηθούν «συνωμοσιολόγοι» - άλλωστε στη χώρα μας η καταστολή της πρωτοτυπίας και της διανοητικής ελευθερίας είναι σύνηθες φαινόμενο. 

Σανό στα ζώα

Ανάρτηση: από https://www.facebook.com

Η Αγία Κιουρά των εξορίστων

εκεί όπου ο «Μυστικός Δείπνος» ήταν η τραπεζαρία του στρατοπέδου

 

"Το πιο σύγχρονο εκκλησιαστικό μνημείο του νησιού είναι η εκκλησία Αγία Ματρώνα-Κιουρά, πίσω από τον κόλπο του Παρθενίου, λίγο πιο κάτω από το αεροδρόμιο. Εδώ οι εξόριστοι της περιόδου της Χούντας είχαν τη δική τους εκκλησιά, μια εκκλησιά διαφορετική: Ένα ξεχασμένο ερημοκλήσι σε μικρή απόσταση από το στρατόπεδο δίπλα στη θάλασσα, που το 'δερναν ο αέρας κι η βροχή το χειμώνα και το 'ψηνε ο ήλιος το καλοκαίρι.

Η Αγία Ματρώνα, σύμφωνα με τη θρησκευτική παράδοση ήτανε μια αρχοντοπούλα της Χίου που πριν 550 περίπου χρόνια έφυγε κρυφά από τους δικούς της και έγινε μοναχή. Αγία Κιουρά την ονόμασαν οι κάτοικοι της Λέρου (παραφθορά της κυράς) και έτσι την ξέρουνε όλοι πάνω στο νησί. Μέσα στο εκκλησάκι σώζεται και η εικόνα της που σύμφωνα με την παράδοση έχει φιλοτεχνηθεί κι αυτή στη Χίο. Οι εικόνες ξεφεύγουν από την κλασική ορθόδοξη αισθητική. Ο Χριστός είναι θυμωμένος σε μια από τις τοιχογραφίες που έφτιαξαν οι εξόριστοι πολιτικοί κρατούμενοι και τα συναισθήματα που σου προξενεί η διαφορετική αυτή αγιογράφηση του ναού είναι ανάμεικτα.

Tα 10+1 πρόσωπα του φιλελέ

Του Χρήστου Ξανθάκη*

Αγαπητές αναγνώστριες και αγαπητοί αναγνώστες, το ξέρετε το βαθύ αίσθημά μου για τους φιλελέδες. Οχι τους φιλελεύθερους, προς Θεού, μην τα μπλέκουμε τα πράγματα. Οι φιλελεύθεροι είναι άξιοι θαυμασμού σε αρκετές περιπτώσεις. Και άξιοι εμπιστοσύνης επίσης. Οι φιλελέδες, από την άλλη, δεν είναι να τους εμπιστέυεσαι ούτε την πιπίλα του μωρού. Τόσο άθλιοι και τόσο τριτοκλασάτοι..
Και επειδή είναι καλοκαιράκι, ήρθε η ώρα να σπάσουμε και λίγο πλάκα με την πάρτη τους. Απολαύστε υπεύθυνα..

1) Σανοφιλελές
Πρόκειται για τον Φιλελέ που καταπίνει αμάσητο ό,τι κι αν του σερβίρουν τα φιλελέδικα ΜΜΕ. Ακόμη κι αν η αρχική προέλευσή του είναι το «Βατράχι», ακόμη κι αν του κάνει πλάκα ολόκληρο το ίντερνετ.
2) Χιπστεροφιλελές
Είναι η περίπτωση εκείνη του Φιλελέ που αντιμετωπίζει «υπεράνω» την πραγματικότητα και ξεφωνίζει όσους και όσες μιλάνε για κάτι δίχως να κατέχουν τουλάχιστον τρία διδακτορικά επί του θέματος. Αγαπημένη του έκφραση: «Εντάξει ρε φίλε, αλλά έχεις διαβάσει τη δικογραφία;»

Κρίση

Ανάρτηση από: https://www.facebook.com 

Μόνο οι κυβερνήσεις μπορούν να περιορίσουν την παλίρροια του τουρισμού που σαρώνει τον κόσμο (Elizabeth Becker)

Σχόλιο: Τόσο το παρόν άρθρο που αναδημοσιεύουμε όσο και το άρθρο για την μετανάστευση που δημοσιεύσαμε χθες αναφέρονται σε δύο φαινόμενα (μετανάστευση/ανεξέλεγκτος τουρισμός) που αποτελούν βασικά προβλήματα που δημιουργεί η παγκοσμιοποίηση και η κατάργηση κάθε εθνικής και οικονομικής κυριαρχίας, που έχει όχι μόνο οικονομικές αλλά και πολιτιστικές, πέρα βέβαια από τις πολιτικές συνέπειες.

Επιπλέον, και τα δύο θέματα είναι άκρως επίκαιρα, αφού όσον αφορά το μεταναστευτικό οι “πάτρωνες” μας στην ΕΕ ετοιμάζονται να μας στείλουν χιλιάδες ακόμα μετανάστες (γι’ αυτό και η ΕΡΤ καθιέρωσε μέχρι και δελτίο ειδήσεων για μετανάστες – πανευρωπαΐκή αποκλειστικότητα !) ενώ όσον αφορά το τουρισμό ο άθλιος Τσίπρας και η κουστωδία του βγαίνουν συνεχώς και τονίζουν ότι ο τουρισμός θα μας “σώζει”, ενώ βέβαια ο τουρισμός (ποιοτικός όμως, που σέβεται τις τοπικές κοινωνίες και τη φύση και όχι τα καραβάνια των μεθυσμένων “all-inclusive” ή τον πολυτελή τουρισμό για τις ελίτ και τα λίγα προνομιούχα στρώματα, χάρη στα οποία καταστρέφονται τα τοπία και η φύση σε ειδυλλιακά σημεία της χώρας) θα έπρεπε να είναι συμπληρωματικός σε μια αυτοδύναμη οικονομία. 

«Όσοι με τον Χάρο γίναν φίλοι, με τσιγάρο φεύγουνε στα χείλη»

Ο ηρωικός υπερασπιστής της Κύπρου που οι Τούρκοι εισβολείς τον συνέλαβαν και του πρόσφεραν τσιγάρο. Η αλήθεια πίσω από την φωτογραφία με τον 23χρονο Γιάννη Παπαγιάννη, αποκαλύφθηκε μετά από 35 χρόνια...

Στις 14 Αυγούστου του 1974 οι  τούρκοι εισβολείς της Κύπρου εκτέλεσαν 18 άοπλους αιχμαλώτους πολέμου και τους έριξαν μέσα σε ένα πηγάδι στο Τζιάος της επαρχίας Αμμόχωστου. 

Ο 23χρονος Ιωάννης Παπαγιάννη έφθασε στην Κύπρο στις 17 Ιουλίου από την Αγγλία όπου σπούδαζε, μέσω Ελλάδος, για να καταταχθεί στην Εθνική Φρουρά και να υπερασπιστεί το νησί του από την τουρκική εισβολή. Πολέμησε στην επαρχία Αμμοχώστου και όπως μπορεί κανείς να συμπεράνει έπεσε αιχμάλωτος των Τούρκων. Μαζί του ήταν άλλοι 18 συμπολεμιστές του. 

Η Ρωσία περιορίζει την εξάρτηση από το αμερικανικό δολάριο και τα αμερικανικά συστήματα πληρωμών ως απάντηση στις κυρώσεις

Σχόλιο: Ακόμα και αν θέλουν οι γλύφτες παγκοσμιοποιητές της Ρωσικής ελίτ να ενσωματώσουν ακόμη περισσότερο τη Ρωσία στη Νέα Διεθνή Τάξη ΔΕΝ μπορούν, γιατί θα έπρεπε η χώρα να παραδοθεί και πολιτικο-στρατιωτικά στην Υπερεθνική Ελίτ. Σήμερα επιβάλλουν άγριες κυρώσεις (για τη Κριμέα, Συρία κ.λπ.) με αποτέλεσμα να σπρώχνουν τους Ρώσους ακόμη περισσότερο στην οικονομική αυτοδυναμία και την εθνική κυριαρχία. Διαβάστε το άρθρο αυτό. Η ανάλυση του ΜΕΚΕΑ αποδεικνύεται σωστή.

Η Ρωσία περιορίζει την εξάρτηση από το αμερικανικό δολάριο και τα αμερικανικά συστήματα πληρωμών ως απάντηση στις κυρώσεις

RT (07 Αυγ 2017)
Η ρωσική κυβέρνηση θα εντείνει τις προσπάθειες της για να μειώσει την εξάρτηση της χώρας από τα συστήματα πληρωμών των ΗΠΑ και το δολάριο ως νόμισμα διακανονισμού, δήλωσε τη Δευτέρα ο υφυπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Ριάμπκοφ, όπως ανέφερε το RIA Novosti.
«Θα επιταχύνουμε, φυσικά, το έργο της υποκατάστασης των εισαγωγών, θα μειώσουμε την εξάρτηση από τα συστήματα πληρωμών των ΗΠΑ, το δολάριο ως νόμισμα διακανονισμού και ούτω καθεξής. Αποτελεί ζήτημα ζωτικής σημασίας», δήλωσε ο Ryabkov.
«Οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν τον κυρίαρχο ρόλο τους στο νομισματικό και χρηματοπιστωτικό σύστημα για να ασκήσουν πίεση στις ξένες επιχειρήσεις, συμπεριλαμβανομένων των ρωσικών εταιρειών», πρόσθεσε ο υφυπουργός.
Αφού η Ουάσιγκτον επέβαλε κυρώσεις στη Μόσχα το 2014, το διεθνές σύστημα πληρωμών της MasterCard σταμάτησε να εξυπηρετεί πελάτες επτά ρωσικών τραπεζών χωρίς προειδοποίηση.

Γιατί σκότωσαν τον Καντάφι – “Μια ιστορία που πρέπει να διαβάσετε”

Ο Καντάφι εθνικοποίησε αποθέματα πετρελαίου του έθνους και τα έσοδα χρησιμοποιούνται για την κατασκευή σχολείων, πανεπιστημίων, νοσοκομείων, και άλλες υποδομές.

Τα χρήματα από τα πετρελαϊκά έσοδα της Λιβύης έχουν κατατεθεί στον τραπεζικό λογαριασμό του κάθε πολίτη.

Έθεσε το ποσοστό μόρφωσης από 20% σε 83%

Έχτισε ένα από τα καλύτερα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης στον «Τρίτο Κόσμο».

Όλοι οι άνθρωποι έχουν πρόσβαση σε γιατρούς, νοσοκομεία, κλινικές και σε φάρμακα χωρίς χρέωση.

Εάν χρειαστεί να γίνει μια χειρουργική επέμβαση που δεν είναι διαθέσιμη στη Λιβύη, η χρηματοδότηση παρέχεται για τη χειρουργική επέμβαση στο εξωτερικό.

Το βαρύ τίμημα της αλήθειας

Του Άρη Οικονόμου

Θα μπορούσε πράγματι να ισχυριστεί κανείς πως δεν υπάρχει κανένας άλλος λαός στον πλανήτη σαν τους Έλληνες – όχι όμως σε σχέση με τις ικανότητες και τον πολιτισμό τους, αλλά με κριτήριο την απίστευτη ανοησία και τις ενοχές τους.  

«Τα ανθρώπινα όντα έχουν το «προνόμιο» να είναι υποχρεωμένα να υπομένουν ένα ακόμη φορτίο, σε σχέση με τις υπόλοιπες μορφές ζωής – ένα πλεόνασμα βασάνων που δημιουργούνται καθημερινά από μία ομάδα ατόμων, μέσα στο ίδιο το ανθρώπινο είδος: από τους ηλιθίους» (πηγή).

Άποψη

Ο κ. Παπανδρέου είπε κατά πολλούς την αλήθεια, δηλώνοντας πως οι Έλληνες είναι φοροφυγάδες και διεφθαρμένοι – όπως ακριβώς ο κ. Πάγκαλος, όταν ανέφερε πως όλοι μαζί τα φάγαμε. Ο κ. Παπακωνσταντίνου είπε την αλήθεια όταν ανακοίνωσε πως το έλλειμμα της Ελλάδας ήταν υψηλότερο – εισπράττοντας από τον πρόεδρο της Κομισιόν το γνωστό «The game is over» και τρομοκρατώντας τις χρηματαγορές που έσπευσαν αμέσως να επενδύσουν στα κερδοσκοπικά CDS με τη «βοήθεια» της ΤτΕ. Ο κ. Βενιζέλος είπε την αλήθεια ισχυριζόμενος πως το PSI ήταν ευεργετικό για την Ελλάδα – παρά το ότι μέσω αυτού χάθηκε η εθνική μας κυριαρχία, υποθηκεύθηκε η χώρα στο διηνεκές, έπαψε να υπάρχει η δυνατότητα μετατροπής του χρέους σε δραχμές, χρεοκόπησαν οι τράπεζες και μηδενίστηκαν τα διαπραγματευτικά μας χαρτιά.

Σκουριές – Θεσσαλονίκη: ένας καρκίνος δρόμος…

Οι «Σκουριές» είναι το Μεγάλο Κακό που αρνούμαστε να ακούσουμε, να δούμε και να σκεφτούμε, ελπίζοντας ότι δεν συμβαίνει. Οι υπηρεσίες δημόσιας υγείας σωπαίνουν, οι ιατρικοί σύλλογοι δεν μιλάνε, ούτε οι ιατρικές σχολές λένε κάτι και τα ΜΜΕ αποσιωπούν το τι συμβαίνει εκεί. Η εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική ωστόσο προετοιμάζεται και πολύ σύντομα θα είναι πραγματικότητα. Υπάρχουν ήδη σημαντικές επιπτώσεις στο περιβάλλον από το παλιό, μικρό, υπόγειο μεταλλείο στο Μαντέμ Λάκκο – Μαύρες Πέτρες, που βγάζει μόλυβδο και ψευδάργυρο. Μαζί με το νέο μεγάλης κλίμακας επιφανειακό μεταλλείο στις Σκουριές και την τεράστια υπόγεια επέκταση του μεταλλείου στην Ολυμπιάδα, θα αποτελέσουν μια τεράστιου μεγέθους επέμβαση στο ζωτικό μας χώρο.Η εξόρυξη προχωρά και εμείς οδεύουμε κουφοί, τυφλοί και αμέτοχοι, χωρίς αντίσταση, σε ένα μέλλον με βαριά ρύπανση και υποβαθμισμένη ποιότητα ζωής. Η ιατρική έρευνα μιλάει για αυξημένη νοσηρότητα και θνησιμότητα. Όσοι ακόμα υποστηρίζουν την «επένδυση» ως καλό για τον τόπο, αν εξαιρέσουμε τους εργαζόμενους, που πιθανόν τους κινεί η απελπισία που δημιούργησε η κρίση, είναι ή τραγικά αφελείς ή πληρωμένοι.

Φοίνικες έμποροι κι Έλληνες γλεντζέδες – Η επινόηση της γραφής

Του Sanejoker

ἔπεα πτερόεντα

Verba volant, scripta manent (Τα λόγια πετάνε, τα γραπτά μένουν)

Qui scribit, bis legit. (Όποιος γράφει, διαβάζει δυο φορές.)

 

~~

Τη σύγχρονη εποχή, ειδικά στον δυτικό κόσμο, σχεδόν όλοι οι άνθρωποι είναι εγγράμματοι. Η γραφή (και η ανάγνωση) θεωρούνται ικανότητες δεδομένες για όλους. Και υπάρχει η (ψευδής όπως θα δούμε) πεποίθηση ότι η επινόηση της γραφής ήταν of the people, by the people, for the people.

Όμως είναι πλέον εξακριβωμένο ότι πριν γίνει ΚΑΙ όργανο της ποίησης, της φαντασίας, της ψυχαγωγίας, της επιστήμης, η “κυριότερη λειτουργία της αρχαίας γραφής ήταν να διευκολύνει την υποδούλωση άλλων ανθρώπινων όντων”.

 

Αυτή η έκφραση ανήκει στον ανθρωπολόγο Claude Levi–Strauss, ο οποίος αναφέρει και μια σχετική ιστορία απ’ τα ταξίδια του, κάτι σαν παραβολή (μόνο που είναι αληθινή)

~~

Ο Λεβιστρός βρέθηκε στον Αμαζόνιο κι έζησε αρκετό καιρό με φυλές που δεν είχαν ξανασυνασυναντήσει Ευρωπαίους. Όπως είναι φυσικό κατέγραφε τα πάντα στο σημειωματάριο του.

Ο αρχηγός κάποιας φυλής τον ρώτησε τι ακριβώς έκανε μ’ εκείνο το κομμάτι ξύλο (το μολύβι) και γιατί έφτιαχνε εκείνα τα σχέδια. Ο Λεβιστρός του εξήγησε τι είναι η γραφή. Ο αρχηγός εντυπωσιάστηκε και του ζήτησε ένα κομμάτι χαρτί κι ένα μολύβι. Έπειτα φώναξε όλα τα μέλη της φυλής και μπροστά στα έκπληκτα μάτια, στ’ ανοιχτά στόματα, ξεκίνησε να γράφει κι εκείνος, μ’ όλη τη σοβαρότητα που ταιριάζει σ’ έναν αρχηγό.

Χάος!

Ανάρτηση από: http://i-kyr.gr

Ρόλος και όρια της Αριστεράς στη μεταπολίτευση (1974-2010)

Του Ρούντι Ρινάλντι
 
Ορισμένοι μελετητές, θέλοντας να αναλύσουν την τυπολογία του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα μετά τη μεταπολίτευση, κάνουν λόγο για «τριπολικό κομματικό σύστημα με δικομματική δυναμική αντιπαράθεσης», για «τρικομματισμό με διπολική δυναμική» ή και για «απόλυτο πολωμένο τρικομματισμό». Ο τρίτος παράγοντας, το «τρίτο πρόσωπο», είναι φυσικά η Αριστερά.
Στα χρόνια της μεταπολίτευσης, ο δικομματισμός κυριάρχησε, συγκεντρώνοντας ποσοστά της τάξης του 80% του εκλογικού σώματος. Πάντα όμως υπήρχε ένας ακόμα πόλος, συμπληρωματικός προς το μεταπολιτευτικό σύστημα, εκφραζόμενος από τις δυνάμεις που αναφέρονταν στην Αριστερά.
Οι προσεγγίσεις που προαναφέραμε, όμως, δεν είναι οι μόνες. Αρκετοί άλλοι αναλυτές θεωρούν τον ρόλο της Αριστεράς κατά την περίοδο 1974-2010 περιθωριακό ή μη ουσιαστικό, παρουσιάζοντάς την περίπου σαν έναν «φτωχό συγγενή» στο πολιτικό σκηνικό.

Η ελληνική τέλεια καταιγίδα

Του Ιάκωβου Ιωάννου

Η χώρα μας είναι ίσως η μοναδική στην ιστορία που βίωσε μία συντονισμένη κρίση δημοσίου χρέους, ελλειμμάτων, χρηματιστηρίου, ακινήτων και τραπεζών – τα οδυνηρά αποτελέσματα της οποίας θα διαρκέσουν για πάρα πολλά χρόνια.

Άποψη

Αρκετοί θεωρούν ότι, οι οικονομικές κρίσεις είναι το αποτέλεσμα χρηματιστηριακών κραχ – κάτι που δεν ισχύει, αφού ακόμη και για την κρίση της δεκαετίας του 1930, γνωστή ως Μεγάλη Ύφεση, οι τραπεζικές αναταράξεις του 1931 ήταν σημαντικότερες από το κραχ του 1929, όπως επίσης το 1987. Ως εκ τούτου, η κρίση των ενυπόθηκων δανείων χαμηλής εξασφάλισης του 2007 στις Η.Π.Α. ήταν πολύ πιο καταστροφική, από το κραχ των εταιρειών διαδικτύου του 2000 (φούσκα dotcom) – επειδή προκάλεσε μία τραπεζική κρίση, αφού τα ενυπόθηκα δάνεια είναι άμεσα συνδεδεμένα με τις τράπεζες.

Με την αποχώρηση της EL DORADO (Καναδικός Χρυσός) χάνονται χιλιάδες θέσεις εργασίας...

Ανάρτηση από: http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.gr

Γιατί κάθε πραγματικός χριστιανός οφείλει αναγκαστικά να είναι αναρχικός

Έχετε αναλογιστεί ποτέ ότι ενδεχομένως ο Ιησούς – ως συνέπεια της προδοσίας του από τον Ιούδα για 30 αργύρια – να υπήρξε το πρώτο μεγάλο θύμα του πολιτικο-οικονομικού συμπλέγματος συμφερόντων ενός πρώιμης μορφής καπιταλισμού;

Αναλογιστήκατε ποτέ μήπως ο Ιησούς υπήρξε ο πρώτος πραγματικός αναρχικός και ότι ο αληθινός χριστιανός οφείλει να μελετά τα Ευαγγέλια το ίδιο κατανυκτικά με τα «ευαγγέλια» του Μπακούνιν, του Κροπότκιν, του Προυντόν και του Μαλατέστα;

«Καθ' όλα βάσιμη υπόθεση» είναι η απάντηση του ελληνo-γαλλικής καταγωγής πολιτικού επιστήμονα και συγγραφέα Αλέξανδρου Χριστογιαννόπουλου του οποίου η εξαιρετική και σοβαρότατη μελέτη με τίτλο «Christian Anarchism – A political commentary on the gospel» («Χριστιανικός Αναρχισμός – Ένα πολιτικό σχόλιο πάνω στα Ευαγγέλια») εξετάζει εις βάθος τις 

κοινωνικοπολιτικές προεκτάσεις και επιπλοκές της διδασκαλίας του Ιησού.

Σαν σήμερα δολοφονείται ο Εθνομάρτυρας Τάσος Ισαάκ – Απελευθέρωση, η μόνη λύση.

ΑΝΘΕ ΜΟΥ, ΠΟΥ ΜΑΡΑΘΗΚΕΣ… ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ, Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ.

Από την Σοφία Τ.
Το χρονικό της δολοφονικής πράξης και η «μαύρη» επέτειος

Σαν σήμερα, 11/08/1996, οι Τούρκοι σκότωσαν τον ήρωα Τάσο Ισαάκ. Γκρίζοι Λύκοι και μέλη των κατοχικών δυνάμεων κτυπούσαν άνανδρα και λυσσασμένα τον Τάσο Ισσάκ, μέχρι να αφήσει την τελευταία του πνοή. Μοτοσικλετιστές και άλλοι διαδηλωτές βρέθηκαν αντιμέτωποι με τους ένοπλες στρατιώτες της κατοχικής δύναμης αλλά και την παρακρατική ομάδα των Γκρίζων Λύκων. O Tάσος Iσαάκ, στην προσπάθεια του να βοηθήσει έναν άλλον Eλληνοκύπριο, τον οποίο κτυπούσαν με μανία οι Tούρκοι, δέχθηκε επίθεση και έπεσε στο χώμα. Γύρω του μαζεύτηκαν μεγάλος αριθμός Τούρκων άρχισαν να τον κτυπούν επανειλημμένα με πέτρες, ρόπαλα, λοστούς.

ΝΑΤΟ ΟΧΙ – ΕΝΩΣΙΣ ΝΑΙ

Του Γιώργου Τάττη

 

ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ΤΟΥ ΚΑΦΕΝΕ (ΣΤΙΣ ΟΧΘΕΣ ΤΟΥ ΣΕΡΡΑΧΗ)

 

Το καφενείο πλέον έχει ετοιμαστεί πλήρως. Πήρα τρεις χωρκανούς και πετάξαμε εκ των προτέρων «αυκά πας στους τοίχους», για να μην έρθουν οι λογιών λογιών υποψήφιοι και μας πουν μετά «Εμείς τα λέγαμε, δεν μας ακούγατε», πάντα σε μια προσπάθεια να πλανέψουν ακόμη περισσότερο τον πλανεμένο κοσμάκη. Ο οποίος κοσμάκης δεν είναι τίποτε άλλο από τον υποκινητή της μοίρας του. Και δεν θέλει να ακούσει αλήθειες, θέλει χάιδεμα στα αυτιά. Θέλει να βγει από την κρίση, χωρίς να ανασυντάξει την προβληματική οικονομία του, χωρίς να αναγκαστεί να παραγάγει. Τοιουτοτρόπως, θέλει να λύσει το Κυπριακό, χωρίς να διεκδικήσει τη σωτηρία του.

Ο εθισμός στα social media δεν είναι καθόλου τυχαίος

Στις 9 Φεβρουαρίου του 2009 το Facebook εισήγαγε το πασίγνωστο πλέον κουμπί του Like. Αρχικά το κουμπί ήταν ένα αθώο πραγματάκι, χωρίς να έχει σκοπό να κρατήσει σε ομηρία το μυαλό του χρήστη ως σύστημα προσωπικής διαδικτυακής επιβράβευσης. 

 

"Η βασική μου πρόθεση ήταν να κάνω την θετική ενέργεια το βασικό μονοπάτι", δήλωσε στο αμερικανικό Vice ο Τζάστιν Ρόζεσταϊν, ένας εκ των τεσσάρων σχεδιαστών του κουμπιού. "Νομίζω ότι πέτυχα το σκοπό μου, όμως δημιούργησα και ένα σωρό αθέλητες αρνητικές επιπτώσεις. 

Με δυο λόγια, παρά ήταν επιτυχημένο". Σήμερα, οι περισσότεροι από εμάς καταλήγουμε στα social media, όπως το Snapchat, το Instagram, το Facebook και το Twitter με ένα και μόνο σκοπό: Σε κάποιον μπορεί να αρέσει αυτό που κάνω. 

Aυτή η διαρκής ανάγκη επιβεβαίωσης, την οποία βιώνουν δισεκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη, είναι που μαγνητίζει το κοινό σε αυτές τις πλατφόρμες με τρόπο που κανείς δεν είχε φανταστεί το 2009. Το ίδιο, όμως, και τα έσοδα των εταιρειών στις οποίες ανήκουν.

Ο όρος "οικονομία της προσοχής" είναι σχετικά καινούριος. Περιγράφει την προσφορά και τη ζήτηση της προσοχής που δέχεται και δίνει κάποιος, αποτελώντας το μοναδικό προϊόν που εμπορεύεται στο internet. Το μοντέλο είναι απλό: Όσο μεγαλύτερο ενδιαφέρον τραβά μια πλατφόρμα, τόσο πιο αποτελεσματικός γίνεται ο διαφημιστικός της χώρος και συνεπώς χρεώνει περισσότερο. 

Εθνολαϊκισμός: η ιδεολογική ρομφαία της ολιγαρχίας

Του Γιώργου Κοντογιώργη

Είναι κοινός τόπος πλέον πως οι παραδοσιακές ιδεολογίες έχουν εκπληρώσει τον προορισμό τους και έχουν περιέλθει στα αζήτητα της ιστορίας. Το έχω δείξει αυτό εδώ και πάρα πολλά χρόνια και εξηγώ το γιατί στο τελευταίο μου βιβλίο που σκιαγράφησε σε ανύποπτη στιγμή την πολιτική πορεία του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία (Η Συριζαία Αριστερά ως Νέα Δεξιά). Αυτό έχει ως συνέπεια τα κόμματα να έχουν μεταβληθεί άρδην σε «ιδιωτικές εταιρίες», ή για να είμαι πιο επιεικής «σε εταιρίες ιδιοποίησης του δημοσίου χώρου».

Ειδικότερα στην Ελλάδα, από την πρώτη στιγμή της Βαυαροκρατίας το κομματικό σύστημα από φορέας διαμεσολάβησης συμφερόντων και τροφοδότης με πολιτικό προσωπικό της εξουσίας μεταβλήθηκε σε πολιτικό σύστημα.
Ίππευσε στο πολιτικό σύστημα, το ιδιοποιήθηκε και δι’ αυτού λειτούργησε ως επικαρπωτής του κράτους και δυνάστης της κοινωνίας. Γι’ αυτό και έχω ορίσει το ελληνικό πολιτικό σύστημα ως δυναστική κομματοκρατία.

Ποιος πραγματικά είναι ο ηγέτης της αντιπολίτευσης στη Βενεζουέλα

Του Άρη Χατζηστεφάνου

Ένα νέο ήρωα έχουν ανακαλύψει τα τελευταία χρόνια τα μέσα ενημέρωσης στις ΗΠΑ στο πρόσωπο του ηγέτη της αντιπολίτευσης στη Βενεζουέλα, Λεοπόλντο Λόπεζ.

Ενώ όμως τα διεθνή μέσα ενημέρωσης εστίασαν την προσοχή τους στο γεγονός ότι τέθηκε σε κατ’οίκον περιορισμό, κατηγορούμενος για την παρακίνηση βίαιων επεισοδίων στις πρόσφατες εκλογές που στοίχισαν τη ζωή τουλάχιστον δέκα ανθρώπων, ελάχιστοι ασχολήθηκαν με το παρελθόν του.

Γεννημένος στο εύπορο προάστιο Τσακάο του Καράκας – του οποίου αργότερα έγινε δήμαρχος – ο Λόπεζ είναι γόνος δυναστείας πολιτικών της Βενεζουέλας, η οποία φτάνει μέχρι τον πρώτο πρόεδρο της χώρας Κριστομπαλ Μεντόζα.

Ο ίδιος εξηγούσε σε δημοσιογράφους ότι ανήκει στο 1% των κατοίκων της χώρας που απέκτησαν υψηλή μόρφωση για να βοηθήσουν, όπως λέει, τη Βενεζουέλα.

Επτά χρόνια μνημόνια

Του Βασίλη Βιλιάρδου

Το μόνο που απομένει σήμερα, είναι η αναμονή του ξυπνήματος του ζωώδους ενστίκτου της αυτοσυντήρησης – όταν οι εξαθλιωμένοι Πολίτες, καθώς επίσης αυτοί που θα εξαθλιωθούν στη συνέχεια παραμένοντας χρεωμένοι παρά το ότι θα χάσουν τα σπίτια τους, υπερβούν το κρίσιμο μέγεθος και καταστούν πλειοψηφία.

Άποψη

Με την ανάλυση μας «το εκ προμελέτης έγκλημα των μνημονίων» είχαμε αναφερθεί στην περίοδο 2010 έως 2014 – τεκμηριώνοντας πως η Ελλάδα ήταν το θύμα μίας απίστευτης καταστροφής, μοναδικής στην παγκόσμια ιστορία σε περιόδους ειρήνης. Δεν θελήσαμε βέβαια να συνδέσουμε την κατάρρευση της χώρας με κάποιο πολιτικό κόμμα – αφού όλα είχαν τη δική τους μερίδα ευθύνης, με την έννοια της ενδοτικότητας, καθώς επίσης της δουλοπρεπούς εφαρμογής της πολιτικής των δανειστών. Ήταν δε σωστή η θέση μας, αφού αποδείχθηκε πως το επόμενο κόμμα, το οποίο προήλθε σε κάποιο βαθμό από τις πλατείες διαμαρτυρίας και στελεχώθηκε από τη σοσιαλιστική παράταξη, έκανε τα ίδια – ενώ το οποιοδήποτε μελλοντικό είμαστε σίγουροι πως επίσης δεν θα διαφοροποιηθεί.

Ναγκασάκι 9 Αυγούστου 1945...

Ανάρτηση από: http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.gr

Κάτω τα χέρια από τη Βενεζουέλα

Ανάρτηση από: http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.gr

Καιρός για μια σκληρότερη γραμμή στη μεταναστευτική κρίση (Clare Foges)

Σχόλιο: Τόσο το παρών άρθρο που αναδημοσιεύουμε όσο και το άρθρο για τον μαζικό τουρισμό που θα δημοσιεύσουμε αύριο αναφέρονται σε δύο φαινόμενα (μετανάστευση/ανεξέλεγκτος τουρισμός) που αποτελούν βασικά προβλήματα που δημιουργεί η παγκοσμιοποίηση και η κατάργηση κάθε εθνικής και οικονομικής κυριαρχίας που έχει όχι μόνο οικονομικές αλλά και πολιτιστικές, πέρα βέβαια από τις πολιτικές συνέπειες.

Επιπλέον και τα δύο θέματα είναι άκρως επίκαιρα αφού όσον αφορά το μεταναστευτικό οι “πατρώνες” μας στην ΕΕ ετοιμάζονται να μας στείλουν χιλιάδες ακόμα μετανάστες (γιαυτό και η ΕΡΤ καθιέρωσε μέχρι και δελτίο ειδήσεων για μετανάστες – πανευρωπαική αποκλειστικότητα !) ενώ όσον αφορά το τουρισμό ο άθλιος Τσίπρας και η κουστωδία του βγαίνουν συνεχώς και τονίζουν ότι ο τουρισμός θα μας “σώζει” ενώ βέβαια ο τουρισμός (ποιοτικός όμως που σέβεται τις τοπικές κοινωνίες και την φύση και όχι τα καραβάνια των μεθυσμένων all inclusive) θα έπρεπε να είναι συμπληρωματικός σε μια αυτοδύναμη οικονομία.
Σήμερα το μεταναστευτικό αποτελεί για την χώρα μας ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα και η λύση είναι η ακριβώς αντίθετη από αυτή που προωθούν οι γκαουλαιντερ της κυβέρνησης. Σήμερα αποκαλύπτεται σε όλο της το μεγαλείο η εγκληματική σπείρα των επιστατών της αποικιοκρατίας που “κυβερνά” την χώρα, εφόσον αποδέχονται και άλλους επιπλέον πρόσφυγες από τη Γερμανία, όπως δήλωσε (με το εκπληκτικής υποτέλειας επιχείρημα “Θα δεχθούμε πρόσφυγες από τη Γερμανία για να μην βγούμε από την ΕΕ!”) ο επικίνδυνος για την δημόσια ασφάλεια Μουζάλας που …δένει τα κορδόνια των αφεντικών μας.
Περιτό να τονίσουμε ότι το παρών άρθρο για την μετανάστευση που δημοσιεύτηκε στους συστημικούς Times του Λονδίνου αν είχε γραφτεί από έλληνα δημοσιογράφο θα είχε χαρακτηριστεί συλλήβδην από όλους τους υπαλλήλους εν Ελλάδα της υπερεθνικής ελίτ ως φασιστικό, ρατσιστικό κλπ.

«ΗΠΑ και ExxonMobil κήρυξαν πόλεμο στον Μαδούρο»…

«Η αυτοκρατορία και οι υποτακτικοί της δεν δραστηριοποιούνται λόγω της δημοκρατίας και των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Αυτό είναι απάτη. Το πετρέλαιο θέλουν» γράφει ο ακτιβιστής δημοσιογράφος Ντέιβιντ Πιρ σε εκτενές άρθρο του στην ιστοσελίδα Counterpunch σχετικά με τις αιτίες που έφεραν τη Βενεζουέλα στη σημερινή κατάσταση.
Μεταξύ άλλων, αναφέρεται στις επιχειρηματικές κινήσεις του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Ρεξ Τίλερσον. «Ο Τϊλερσον ήταν στην ExxonMobil πάνω από 40 χρόνια και βρέθηκε στη δυσάρεστη θέση να βλέπει τον Τσάβες και τον Μαδούρο να εθνικοποιούν επιχειρηματικές δραστηριότητες της ExxonMobil αξίας 10 δισ. δολαρίων. Ακονίζει λοιπόν το σπαθί του για να αντεπιτεθεί Λίγο μετά την παραίτησή του από τη θέση του επικεφαλής της εταιρείας, ερευνητές της ExxonMobil βρήκαν μία από τις μεγαλύτερες παράκτιες πηγές πετρελαίου και φυσικού αερίου του κόσμου. Η θαλάσσια περιοχή όπου βρέθηκε το κοίτασμα διεκδικείται από τη Βενεζουέλα, αλλά η ExxonMobil ισχυρίζεται ότι τα νερά ανήκουν στη γείτονα της Βενεζουέλας, τη Γουιάνα» επισημαίνει ο Πιρ.

Οι άριστοι μαθητές των δανειστών

Ανάρτηση από: http://geromorias.blogspot.gr

Η μεγαλύτερη φούσκα όλων των εποχών

Του Άρη Οικονόμου

 

Για κάποιο λόγο που ακόμη δεν έχει ερμηνευθεί, αν και φαίνεται πως έχει σχέση με το συνεχώς μεγαλύτερο τύπωμα χρημάτων εκ μέρους των κεντρικών τραπεζών για την αντιμετώπιση του εκάστοτε κραχ, η κάθε επόμενη φούσκα που δημιουργείται στα χρηματιστήρια είναι μεγαλύτερη από την προηγούμενη – οπότε οι κεντρικές τράπεζες, μη γνωρίζοντας κάτι άλλο, αυξάνουν αμέσως μετά ακόμη περισσότερο τη ρευστότητα.

Σήμερα πάντως βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μία πραγματικά γιγαντιαία φούσκα, πολύ μεγαλύτερη από αυτές του 2007 και του 2000 – εύλογα θα έλεγε κανείς, αφού οι κεντρικές τράπεζες έχουν τυπώσει σχεδόν 14 τρις $ μετά το 2008, τα οποία έχουν σχεδόν στο σύνολο τους κατευθυνθεί στα χρηματιστήρια, καθώς επίσης στα ακίνητα. Η Fed έχει βέβαια σταματήσει να τυπώνει, δηλώνοντας πως θα ξεκινήσει την «αναρρόφηση» της υπερβάλλουσας ρευστότητας σύντομα – μη ακολουθούμενη όμως από τις άλλες μεγάλες κεντρικές τράπεζες που συνεχίζουν το «παιχνίδι».

Ο Μαραντόνα στηρίζει Μαδούρο: «Είμαστε Τσαβίστας μέχρι θανάτου»

Tη στήριξή του στον πρόεδρο της Βενεζουέλας, Νικολάς Μαδούρο, εκφράζει ανοιχτά ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα, μέσω facebook.
Όπως γράφει ο θρύλος του παγκοσμίου ποδοσφαίρου:
Είμαστε… Τσαβίστας μέχρι θανάτου. Και όταν ο Μαδούρο διατάζει, ντύνομαι σαν στρατιώτης για μια ελεύθερη Βενεζουέλα για να παλέψω απέναντι στον ιμπεριαλισμό και σε όσους θέλουν να μας πάρουν τις σημαίες, που είναι το πιο ιερό πράγμα που έχουμε.
Ζήτω ο Τσάβες!!!
Ζήτω ο Μαδούρο!!!
Ζήτω η επανάσταση!!!
Ζήτω οι αληθινοί Βενεζουελάνοι, όχι αυτοί που ενδιαφέρονται και αναμειγνύονται με τη δεξιά.
Ντιέγκο και Ρόσιο».

Η δολοφονία του νεαρού Γιωτή από τα πυρά των Εγγλέζων. Ανέβηκε στο βουνό μετά από προδοσία και πέθανε πάνω στη μάχη. Στην τσέπη του φύλαγε ένα κλαδί ελιάς

Στις 22 Οκτωβρίου 1958, μία από τις τελευταίες επιχειρήσεις της ΕΟΚΑ θα στοίχιζαν τη ζωή σε ακόμα έναν νεαρό αγωνιστή της. Ο Γιωτής όπως τον φώναζαν οι φίλοι ή Ονήσιλος όπως ήταν γνωστός στην οργάνωση, πέφτει νεκρός από τα πυρά των βρετανικών αρχών. Στην τσέπη του βρήκαν ένα κλαδί ελιάς. Για την ειρήνη, όπως είχε πει.

Η προδοσία και το αντάρτικο

Ο Παναγιώτης Τουμάζου, καταγόταν από το Κάτω Βαρώσι και ως μαθητής είχε ενταχθεί στον αγώνα της ΕΟΚΑ μοιράζοντας προκηρύξεις ή γράφοντας συνθήματα στους τοίχους.
Τον Δεκέμβριο του ΄55, παίρνει μέρος σε βομβιστική επίθεση εναντίον βρετανικού οχήματος.
Λίγους μήνες μετά με εντολή της Οργάνωσης επιτέθηκε μαζί με ένα συναγωνιστή του εναντίον Τούρκου πράκτορα των Άγγλων.
Οι αρχές ανακαλύπτουν την ταυτοτητά του, μάλλον μετά από προδοσία και για να συνεχίσει τη δράση του, κατέφυγε στα βουνά, όπου γίνεται μέλος της αντάρτικης ομάδας Σολέας.

Από το Τορίνο στον Βύρωνα - και στην αιωνιότητα!

Του Θανάση Ν. Παπαθανασίου
Δρ. Θεολογίας, εκπαιδευτικός
 

Ένας Ιταλός αντιφασίστας στην ελληνική αντίσταση

Στις 16 Απριλίου 1919 η οικογένεια Μπαραβάλλε στο Τορίνο της Ιταλίας απέκτησε ένα αγοράκι. Του έδωσαν το όνομα Μαρτσέλλο (Μάρκελλος). Προφανώς γλυκά όνειρα θα είχαν για τον γιο τους, ο πατέρας Στέφανος και η μητέρα του, της οποίας δεν έχουμε το όνομα[1].Όμως το παιδί γεννήθηκε σε ξεχωριστούς καιρούς, από εκείνους που απαιτούν, το κλειδί της ελευθερίας να είναι καμωμένο από αίμα. Όταν ο Μαρτσέλλο Μπαραβάλλε γινόταν 3,5 ετών, ο Μουσολίνι (μάλλον: ο φασισμός που από καιρό δυνάμωνε) κατελάμβανε την εξουσία στη Ρώμη.

Το 1940, με την εισβολή της φασιστικής Ιταλίας στην Ελλάδα, ο Μαρτσέλλο ήταν 21 ετών. Δεν ξέρουμε πότε στρατεύθηκε, παρά μόνο ότι κατά την κατοχή υπηρετούσε ως λοχίας στην ιταλική Φρουρά της Ταξιαρχίας Διοίκησης Δυτικού Τομέα, της Στρατιωτικής Αεροπορικής Διοίκησης της Ελλάδας. Στις 8 Αυγούστου 1943 η Ιταλία συνθηκολόγησε με τους συμμάχους, και ο στρατός της διαλύθηκε. Κάποια στελέχη του παραδόθηκαν στους Γερμανούς, άλλοι προσπάθησαν να διαφύγουν, και άλλοι, με αντιφασιστικά και αντιναζιστικά αισθήματα, προσχώρησαν στο ελληνικό αντάρτικο, συχνά μαζί με τον οπλισμό τους [2]. Ο Μπαραβάλλε ήταν ανάμεσα στους τρίτους.

Πάση θυσία Ευρώ !!!!!!

Του Active Citizen Cris

Όταν κάποιοι το 2010 ψέλλιζαν ότι η χώρα πρέπει να πάει σε εθνικό νόμισμα
Οι άνθρωποι του συστήματος απειλούσαν ότι :
Θα υπάρξει υποτίμηση του νομίσματος 60-70 %
Η ανεργία θα εκτοξευτεί πάνω από 30%
Δεν θα υπάρχουν φάρμακα
Δεν θα έχουμε καύσιμα
Ξένοι και ντόπιοι, που έχουν τα ευρώπουλα τους έξω, θα εξαγοράζουν τα πάντα σε τιμές ευκαιρίας ( κοψοχρονιά )
Οι νέοι θα φύγουν από τη χώρα για να μπορέσουν να επιβιώσουν
Οι επιχειρήσεις θα φύγουν από τη χώρα.

Κι όμως, τα ράσα κάνουν τον παπά!

Της Φωτεινής Μαστρογιάννη

Τα χρώματα χρησιμοποιούνται τόσο στο μάρκετινγκ προϊόντων όσο και στο πολιτικό μάρκετινγκ για τον επηρεασμό των καταναλωτών και των ψηφοφόρων αντίστοιχα. Το επιστημονικό αυτό πεδίο καλείται ψυχολογία των χρωμάτων και  ο Γκαίτε ήταν ο πρώτος που αναφέρθηκε σε αυτό με την θεωρία του για τα χρώματα σύμφωνα με την οποία το χρώμα επιδρά άμεσα στην ανθρώπινη ψυχή. Θεωρούσε θετικά χρώματα που δημιουργούν χαρούμενη διάθεση και ενέργεια το κίτρινο, το πορτοκαλί την ώχρα και το βαθύ κόκκινο ενώ το μπλε, το ανοικτό και σκούρο μωβ προκαλούσαν μία μελαγχολική διάθεση.

 

Σε γενικές γραμμές, εάν και υπάρχουν κάποιες διαφορές στο πως ο κάθε πολιτισμός αντιλαμβάνεται τα χρώματα, το κόκκινο σχετίζεται με τη δύναμη, την αποφασιστικότητα και το πάθος και είναι το χρώμα που τραβά περισσότερο την προσοχή. Το πορτοκαλί δείχνει δημιουργικότητα, επιτυχία και ενθουσιασμό, το κίτρινο συνδέεται με τη χαρά και τη διάνοια και τραβά και αυτό την προσοχή γι’αυτό και τα ταξί είναι κίτρινα ενώ το πράσινο σχετίζεται με την αρμονία, την ασφάλεια, και την πίστη και θεωρείται ότι έχει ηρεμιστικές ιδιότητες.  Το μωβ συμβολίζει τον πλούτο, την αριστοκρατικότητα, τη σοφία και την ανεξαρτησία, το λευκό την αγνότητα ενώ το μαύρο συμβολίζει τη δύναμη, το φόβο, την εξουσία αλλά και την κομψότητα.

Τῆς πατρίδας μου ἡ σημαία…

Του Δημήτρη Νατσιού

 

Πριν από 5 περίπου χρόνια έγραψα κάτι για τις παρελάσεις και την σημαία. Τώρα που τούτοι οι καντιποτένιοι αλλάζουν το σύστημα επιλογής σημαιοφόρων στο Δημοτικό, προφανώς για να παραδώσουν την σημαία σε μωαμεθανούς και να ρίξουν την χαριστική βολή στο τελευταίο υγιές κίνητρο για μελέτη, κάποτε μιλούσαμε για ευγενή άμιλλα των μαθητών, αποσπώ κάποιες παραγράφους από εκείνο το άρθρο:

Οἱ παρελάσεις τῶν  ἐθνικῶν ἐπετείων τὰ τελευταῖα χρόνια ἔγιναν πεδίο διχογνωμιῶν καὶ ἰδεολογικῆς τριβῆς. Ὡς συνήθως ἡ κρατικοδίκαιη, ἀριστεροφανὴς ἱστοριογραφία -τὸ νεοταξικὸ κηφηναριό- καὶ ἡ λοιπὴ προοδομανὴς συνοδοιπορία, ἀμφισβητεῖ:

Πρῶτον: τὴν ἱστορικότητα τῶν παρελάσεωνΔεύτερον: Τὴν χρησιμότητα τῶν παρελάσεων, τὶς ὁποῖες θεωροῦν μεταξικὸ κατάλοιπο καί, ἑπομένως, εἶναι ἐθνικιστικὴ ἐκδήλωση.

Τρίτον: Τὸ ζήτημα τῆς σημαίας. Πρέπει ἢ ὄχι νὰ τὴν φέρουν καὶ ἀλλοδαποὶ μαθητές;

Ὡς πρὸς τὴν ἱστορικότητα τῶν παρελάσεων. Μία ἐλάχιστη νύξη στὴν «προϊστορία» τοῦ θεσμοῦ. Στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα οἱ παρελάσεις γίνονταν σὲ διάφορες γιορτὲς πρὸς τιμὴν θεοτήτων. Στὰ Παναθήναια, γιὰ παράδειγμα, ἐν ἐπισήμῳ πομπῇ, παρελαύνουσα «ἡ πόλις», συνόδευε τὸ πέπλο καὶ τὸ ἔθετε ἐπὶ τοῦ ξοάνου τῆς θεᾶς Ἀθηνᾶς-«τοῦ ἀρχαίου ἔδους»-στὸν Παρθενώνα. Στὴν πομπὴ ἔπαιρναν μέρος καὶ στρατιωτικοί: ὁπλίτες, ἁρματοδρόμοι καὶ ἱππεῖς, οἱ ὁποῖοι ἔκαναν ἐπιδεικτικὴ παρέλαση, ὅπως αὐτὸ διαπιστώνεται καὶ ἀπὸ τὴν ἀριστουργηματικὴ ζωφόρο τοῦ Φειδία. Στὸ Βυζάντιο εἴχαμε τοὺς θριάμβους. Θρίαμβος ὀνομαζόταν ἡ μεγαλοπρεπὴς ὑποδοχὴ τῶν νικητῶν αὐτοκρατόρων ἢ στρατηγῶν, κατόπιν περιφανοῦς νίκης. Κατὰ τὸν «θρίαμβο», παρήλαυνε ὁ τροπαιοῦχος στρατός, ἀκολουθούμενος ἀπὸ τοὺς δορυάλωτους, αἰχμαλώτους ἐχθροὺς καὶ τὰ λάφυρα.

Στις ήρεμες θάλασσες των αγορών

Ανάρτηση από: http://kostas-cartoonist.blogspot.gr/2017

Άνθρωποι και σκουπίδια

Του Γιώργου Πλειού

Πριν από πολλά χρόνια εκείνοι που αποτελούσαν αυτό που σήμερα λέμε «εργαζόμενοι» ή «εργατική τάξη», ακόμα κι αν δεν ήταν αγρότες, δούλευαν δέκα ή και δώδεκα ώρες τη μέρα με αντάλλαγμα τα στοιχειώδη μέσα επιβίωσης – τροφή, κατάλυμα, και μερικά ακόμα πράγματα- για τους ίδιους και τις οικογένειές τους. Καμιά φορά, ειδικά σε δύσκολες εποχές (κρίση, πόλεμος κ.ά.), το αντάλλαγμα δεν έφτανε ούτε για τα στοιχειώδη γι’ αυτό δούλευαν από κοντά και οι οικογένειές τους. Τις ίδιες ώρες, χωρίς καμιά διάκριση παρά μόνο στην αμοιβή. Συνήθως ήταν χαμηλότερη για γυναίκες και παιδιά με το επιχείρημα ότι λόγω σωματικής διάπλασης δεν μπορούσαν να είναι τόσο παραγωγικοί όσο οι άνδρες.

 

Ο καιρός πέρασε και οι εποχές άλλαξαν. Το αντάλλαγμα έφτανε για κάτι παραπάνω από τα στοιχειώδη: ένα καλλίτερο σπίτι, καλλίτερα και περισσότερα ρούχα, κάποιες διακοπές, κάποια έστω κοντινά ταξίδια,  καλλίτερη περίθαλψη, περισσότερη πληρωτή διασκέδαση, τα παιδιά πήγαιναν πια στο υποχρεωτικό σχολείο, οι γέροντες μπορούσαν να απολαύσουν λίγα χρόνια ξενοιασιάς έστω και με μια χαμηλή σύνταξη, και κάποια ακόμα πράγματα. 

Δεν το λέω, ακόμα!

Του Κώστα Γιαννιώτη
«Να δημιουργηθεί Πανεπιστημιακή Αστυνομία»! 

Μη βιάζεστε να μου πετάξετε πέτρες!
Δεν το λέω εγώ!
Είναι δήλωση –πρόταση- του... «κομμουνιστή» Χρυσόγονου!

Και δεν ακούστηκε τσιμουδιά! Βουβάθηκαν ακόμα και οι λαλίστατοι της «κυβέρνησης» και της «αντιπολίτευσης»!
Μούγκα!

Και δεν κουνήθηκε φύλλο!
Ούτε αυτό... «της συκής» που φορούν μπροστά τους, για να μη φαίνεται η γύμνια τους!
Με αφορμή την απεργία των εργαζομένων στην καθαριότητα, ξαναζωντάνεψε το περιβόητο μεταξικό... συνδικαλιστικό της Ασφάλειας.

Ο πλάγιος φόρος τραπεζικών συναλλαγών

Του Αλέξη Ζακυνθινού

Η προμήθεια που εισπράττουν οι τράπεζες μέσω των POS, μοιάζει πράγματι με μία ακόμη πλάγια και κρυφή φορολόγηση των Ελλήνων – των μικρομεσαίων εταιριών ουσιαστικά, καθώς επίσης των ελευθέρων επαγγελματιών που έχουν επωμισθεί το μεγαλύτερο βάρος της πολιτικής των μνημονίων.

Άποψη

Η είδηση σχετικά με το εξώδικο που απέστειλε ένας ελεύθερος επαγγελματίας της Καλαμάτας στην εφορία της περιοχής του (πηγή: Θάρρος News), μη αποδεχόμενος να εγκαταστήσει μηχάνημα POS στην επιχείρηση του, έχει ασφαλώς ιδιαίτερο ενδιαφέρον ακόμη και αν δεν είναι αληθινή – αφού στηρίζεται στα δικαιώματα του που απορρέουν από το Σύνταγμα, το οποίο ελάχιστοι Πολίτες της χώρας γνωρίζουν. Δυστυχώς παρά το ότι πρόκειται ουσιαστικά για το κοινωνικό συμβόλαιο που έχει συναφθεί μεταξύ αυτών και του κράτους – το οποίο ασφαλώς οφείλει να τηρείται απαρέγκλιτα. Το εξώδικο αυτό αναφέρει τα εξής:

Θεόδωρος Ι. Ζιάκας : Ο σύχγρονος Μηδενισμός

Ο Θεόδωρος Ι. Ζιάκας και ο Νίκος Μαυρίδης συζητούν για τον Μηδενισμό, τα αδιέξοδα και τις εξόδους διαφυγής του σύγχρονου κόσμου. Επίκεντρο της συζήτησης είναι η γενεαλογία του μηδενισμού με γνώμονα την σύγκρουση ανάμεσα στον ατομικισμό και το κοινωνείν.

Θρίαμβος!!!

Ανάρτηση από: http://geromorias.blogspot.gr

...σε αυτή την γαμωχώρα που ζούμε

Του Χριστόφορου Τριαντάφυλλου

Εγώ με τον Διαλεκτικό Υλισμό είμαι τσακωμένος αλλά αυτό που ξέρω και ζω από την αρχή της οικονομικής κρίσης, είναι πως σε αυτή την γαμωχώρα που ζούμε...

1. Εδώ και 7 χρόνια έχουν δολοφονηθεί δεκάδες συνάνθρωποι μας και οι αυτοκτονίες έχουν αυξηθεί κατά 30%

2. Εκατοντάδες χιλιάδες έχουν περιέλθει σε απόγνωση αφού πρώτα χάσανε τις δουλειές τους και τις περιουσίες τους

3. Εργατικά κεκτημένα ισοπεδώθηκαν και η σκλαβοποίηση των εργαζομένων ολοένα και αυξάνει

4. Ο Εθνικός μας πλούτος ξεπουλιέται, χωρίς καμία ουσιαστική αντίδραση.

5. Υπάρχει απεμπόληση της Εθνικής Κυριαρχίας, πράγμα που σημαίνει ΚΑΤΟΧΗ

6. Εξαιτίας τις Κατοχής, όλες οι αποφάσεις για την λειτουργία της χώρας παίρνονται από έξω, χωρίς ο λαός να έχει καμία εξουσία

Ιταλικά Cayenne. Από που προέρχεται η βία της Γένοβα 2001 …

Του Alexik*

Κάποιος ζογκλέρ του λόγου, δεκάδες χρόνια πριν, έγραψε» τον έπαινο της έλλειψης της μνήμης». Έμοιαζαν σχεδόν επαναστατικά λόγια, γιατί κατέγραφαν την διάρρηξη της ιστορικής συνέχειας του εργατικού κινήματος του χίλια οκτακόσια-εννιακόσια και μας καλούσαν να κοιτάξουμε το μέλλον δίχως το εμπόδιο των διανοητικών σχημάτων του παρελθόντος. Έτσι φαίνονταν.

Αντιθέτως ήταν ένας λόγος  αφοπλιστικός, συνεργός, ευνοϊκός προς την εξουσία. Η οποία, αντιθέτως, διατηρεί προσεκτικά “μνήμη” όλου εκείνου που συνέβη στο παρελθόν, ειδικότερα στο μέτωπο του κοινωνικού και πολιτικού αγώνα. Το κάνει με τα αρχεία, με τους πολιτιστικούς θεσμούς όπως και με τους κατασταλτικούς, το κάνει με τις σχολές της αστυνομίας, τα “πανεπιστήμια” για μυστικές υπηρεσίες, με ιεράρχες ικανούς να αντιμετωπίσουν τις εκκολαπτόμενες υποκειμενικότητες που φέρουν ανθεκτική εμπειρία, το κάνει “επιστημονικά” διότι έχει καθαριστεί από κάθε χαρακτηριστικό υποκειμενικό ή ποιοτικό. Με τον έλεγχο κάθε καινούργιας τεχνολογίας που εφαρμόζεται στην καταχώρηση του κάθε μεμονωμένου πολίτη, από την κούνια μέχρι τον τάφο (τα social network βρίσκονται εκεί και γι αυτό).

Αυτό το δοκίμιο του Alexik, που δημοσιεύτηκε τις προηγούμενες ημέρες από την Carmilla, ανακατασκευάζει το νήμα που συνδέει τις κατασταλτικές πρακτικές που προέκυψαν σχεδόν “ξαφνικά” – δυσανάλογες και σκανδαλώδεις-κατάφωρες σε σχέση με το ποσοστό  “επαναστατικότητας” του κινήματος No Global – κατά την διάρκεια της Γένοβα Genova 2001. Πάγιες πρακτικές που συστάθηκαν από την μοναρχία της Σαβοΐας , αναπτύχθηκαν σε φασιστικό έλεγχο από την φασιστικήOvra, κληρονομήθηκαν δίχως εκκαθαρίσεις – ούτε καν “πολιτιστικές” – από την Δημοκρατία που γεννήθηκε από την Αντίσταση και εφαρμόζονται σήμερα, ακριβώς, από τις απεριόριστες δυνατότητες που παρέχει η τεχνολογία της πληροφορικής, social network και big data. Όλα εργαλεία “τεχνικά-επιστημονικά” των οποίων η κοινωνική λειτουργία δεν είναι από μόνη της θετική ή αρνητική, αλλά “εξαρτάται” – μαρξιανικά – από την χρήση τους. Δηλαδή από τον τύπο του υποκειμένου το οποίο τα χρησιμοποιεί και από τον τύπο των στόχων που θέλει να πραγματοποιήσει.

Η αναπαράσταση του Alexik είναι παραδειγματική για εκείνο που συμβαίνει όταν ένα  “κίνημα που γεννιέται” – δίχως δομές, ιεραρχίες, μνήμη, ανεξάρτητους θεσμούς, όραμα, στρατηγική, τακτική – πηγαίνει να αντιμετωπίσει μιαν εξουσία που κατέχει όλο εκείνο που λείπει στον αντίπαλο. “Έφθασαν στη Genova τον ιούλιο του 2001 νομίζοντας πως έφτανε η δύναμη των αριθμών για να αντιπαρατεθεί σε εκείνη των δυνατών, ή ότι για ακόμη μια φορά επρόκειτο για την προσομοίωση μιας σύγκρουσης.
Οι περισσότεροι ήταν επιλήσμονες ή δεν είχαν συνειδητοποιήσει εκείνο που είχε αντιμετωπίσει, γύρω στα 20 χρόνια νωρίτερα, η τελευταία γενιά που είχε προσπαθήσει σοβαρά να ανατρέψει τους κανόνες τους παιχνιδιού”.

«Άριστα»

Του Simple Man 

Εξετάσεις να δίνεις από την ώρα που γεννιέσαι. Ο σκοπός είναι να είσαι άριστος, σε όλα. Ποτέ η βαθμολογία σου να μην είναι κάτω του τέλειου. Να κοκορευόμαστε όλοι για το σπλάχνο που φτιάξαμε σε μία νύχτα ηδονής. Να μην πάει χαμένη η ηδονή αλλά ούτε και η νύχτα. Να βγαίνεις στο δρόμο με τα εύσημα ενός συστήματος που οι πατεράδες σου το μίσησαν, αν και άριστοι κι αυτοί. 

Έτσι πάει η δικιά μας ιστορία. Να αγωνίζεσαι σε ένα στάδιο που θέλεις να το εξαφανίσεις, να βάζεις το παιδί σου να αγωνίζεται σε ένα πεδίο μάχης που εσύ πρώτος αναθεμάτισες όταν πέρασες από εκεί. 

Σε όλα άριστος. Έτσι μπράβο. Να αποδεικνύεις ότι το φαΐ που τρως, το κρεβάτι που κοιμάσαι και η μπάλα που παίζεις, σου αξίζουν. Τι νομίζεις; Ένα αλισβερίσι είναι η ζωή, για να έχεις πρέπει να δίνεις. Και εφόσον δεν μπορείς να το ανταποδώσεις με χρήμα κάντο αριστεύοντας. Κάνε με περήφανο και το δωράκι θα σου το έχω έτοιμο χρονιάρες μέρες.