Ανάρτηση από: http://kostas-cartoonist.blogspot.gr
Τετάρτη, 28 Ιουνίου 2017
Κατά τ’ άλλα, κίνδυνος για τη Δημοκρατία είναι η ακροαριστερή βία
«Η Ελλάδα φοβάται την αναβίωση της ακροαριστερής βίας» εκτιμά ο αρθρογράφος της εφημερίδας Politico, φιλοξενώντας δηλώσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη που κάνει λόγο για «κίνδυνο για τη δημοκρατία». Πιο συγκεκριμένα, ο πρόεδρος της ΝΔ (κι «εν αναμονή πρωθυπουργός» σύμφωνα με πολλούς αναλυτές) υποστηρίζει ότι η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στην Ευρώπη που έχει εσωτερική τρομοκρατία, προερχόμενη από την άκρα αριστερά». Προχωρώντας μάλιστα ένα βήμα παρακάτω, διατυπώνει με περίσσια σιγουριά τον ισχυρισμό ότι «τα τελευταία χρόνια η βία προέρχεται αποκλειστικά από την αριστερά».
Δεν αξίζει να σταθεί κανείς μόνο στη σκόπιμη αποσιώπηση της εγκληματικής δράσης της Χρυσής Αυγής, δεκάδες στελέχη της οποίας εξακολουθούν να είναι υπόδικοι για δολοφονίες, άγριους ξυλοδαρμούς κι άλλες υποθέσεις του κοινού ποινικού δικαίου. Άλλωστε, στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχουν αποδείξει πως αξιολογούν πολύ διαφορετικά τη βία που μπορεί ενδεχομένως να δει κανείς πέριξ της πλατείας Εξαρχείων σε σχέση με τα όσα έχουν συμβεί στον Άγιο Παντελεήμονα, το Ωραιόκαστρο ή οπουδήποτε αλλού.
Ξανά, έκοντες-άκοντες, σε μια ακόμη «διαδικασία επίλυσης» του Κυπριακού
Ξανά, έκοντες-άκοντες, σε μια ακόμη «διαδικασία επίλυσης» του Κυπριακού
Παρέδωσε ο κ. Άιντε την Τετάρτη στην Ελληνοκυπριακή πλευρά το «κοινό έγγραφο» για την Ασφάλεια και Εγγυήσεις που περιλαμβάνει 7 σημεία. Εν συνεχεία την Πέμπτη θα το παραδώσει στους Τουρκοκυπρίους. Υπολογίζει δε -προκειμένου να κρατήσει στο Κρανς Μοντανά της Ελβετίας τους υπουργούς εξωτερικών των Εγγυητριών Δυνάμεων και να συντηρήσει την Διάσκεψη, να φέρει στις 30 Ιουνίου τον ΓΓ του ΟΗΕ κ.Γκουτιέρες για να ενημερωθεί για την πρόοδο των συνομιλιών και να επιχειρηθεί παρουσία του, συνολική σύνοψη των συγκλίσεων. Την ίδια μέρα αναμένεται να φθάσει στο ελβετικό θέρετρο και η Ύπατη εκπρόσωπος της Ε.Ε. κ. Μονγκερινι.
Για το έγγραφο αυτό, ο κ. Άιντε δήλωσε ότι δεν περιλαμβάνει «ιδέες του ΟΗΕ» αλλά προετοιμάζει τις «ιδέες» που έχουν παρουσιάσει τα μέρη και θα συμβάλλει στο να έχουν δομημένη μορφή και να διευκολυνθεί η συζήτηση. Ο ίδιος πάντως παραδέχθηκε ότι οι «θέσεις εκκίνησης» όλων των πλευρών είναι πολύ διαφορετικές σε αυτό το Κεφάλαιο των Εγγυήσεων και Ασφάλειας.
Πατριώτης ή εθνομηδενιστής ;
Ένα ιδεολογικό και πολιτικό σχήμα που, δυστυχώς, είχε καταστεί κυρίαρχο τα τελευταία είκοσι-τριάντα χρόνια στην Ελλάδα, έρχεται να καταρρεύσει παταγωδώς με τη διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.Στο παρελθόν, στην ελληνική παράδοση, μέχρι και την περίοδο του «πατριωτικού» ΠΑΣΟΚ και του Ανδρέα Παπανδρέου της δεκαετίας του ’80, η κοινωνική ευαισθησία ήταν πάντα συναρτημένη με τον πατριωτισμό και την προάσπιση των εθνικών συμφερόντων – τουλάχιστον από την… Επανάσταση του ’21 και μετά.
Πιο πρόσφατα, στην Κατοχή, το ΕΑΜ εξέφρασε ακριβώς αυτή τη σύνθεση των
παραμέτρων της ελληνικής ιδιοπροσωπίας: Κοινωνική δικαιοσύνη και ελεύθερη πατρίδα ήταν οι δύο βασικοί πυλώνες της ιδεολογίας του.Επιγενέστερα, ακόμα και η Ένωση Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου θα συνδυάζει την κοινωνική πολιτική με την προάσπιση των εθνικών συμφερόντων στο Kυπριακό.
Καταργεί χιλιάδες πρόστιμα και όλες τις φορολογικές λίστες το ΣτΕ
Του Παναγιώτη Στάθη
Στο χρονοντούλαπο της ιστορίας τοποθετεί η ελληνική Δικαιοσύνη, με ομόφωνη απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου Επικρατείας, όλες τις πομπώδεις εξαγγελίες περί αποκάλυψης τεράστιων πόρων μέσα από το κυνήγι των αποκαλούμενων φορολογικών λιστών (Λαγκάρντ κλπ). Το Ανώτατο Δικαστήριο επιβεβαίωσε τις πάμπολλες αποφάσεις τμημάτων του αλλά και κατωτέρων δικαστηρίων τα οποία είχαν κρίνει ότι είναι αντισυνταγματικές οι συνεχείς παρατάσεις παραγραφής των φορολογικών αξιώσεων του Δημοσίου σε υποθέσεις φοροδιαφυγής στις οποίες προχώρησαν όλες οι κυβερνήσεις από το 2010 και μετά. Η οριστική κρίση της Ολομέλειας του ΣτΕ που περιγράφεται στην πολυσέλιδη υπ’ αριθμόν 1738/2017 απόφαση της, "παραγράφει" ουσιαστικά δεκάδες φορολογικά πρόστιμα τα οποία έχουν επιβληθεί με βάση ελέγχους οι οποίοι στηρίζονται στις περίφημες λίστες καταθετών εξωτερικού, ενώ σημαίνει και το καμπανάκι "λήξης" για τους αναδρομικούς φοροελέγχους σε βάθος χρόνου. Ουσιαστικά δε δίνει εντολή στις φορολογικές αρχές –επιβεβαιώνοντας την άποψη οικονομικών και δικαστικών παραγόντων- να εστιάσουν την τρέχουσα φοροδιαφυγή, καθώς η παρελθούσα θεωρείται-εν πολλοίς- χαμένος χρόνος.
Περί του καλού και του κακού
Του Πάνου Πολυζωίδη
Τίποτε δεν είναι τόσο απλό όσο θα ήθελαν ορισμένοι να μας το παρουσιάσουν. Η εμπλοκή του ονόματος κορυφαίου υπουργού και αρχηγού κόμματος στις έρευνες για σοβαρότατη ποινική υπόθεση και η καταγγελλόμενη στοχοποίηση εκ μέρους του διακεκριμένου επιχειρηματία δηλητηριάζουν μία ήδη επιβαρυμένη δημόσια ζωή. Πάνος Καμμένος και Βαγγέλης Μαρινάκης συγκρούονται ανοικτά πλέον και το εύκολο είναι να διαγνώσουμε την αμοιβαία προσωπική τους αντιπάθεια. Μόνο που αυτό αποκαλύπτει μόνο μία πτυχή της υπόθεσης...
Κατ' αρχάς, κάποιες παραδοχές υπό την αίρεσιν των οποίων θα πρέπει να επιχειρήσουμε οποιαδήποτε ανάλυση.
• Οι συνομιλίες του αξιωματικού του Λιμενικού με τον κατάδικο Μάκη Γιαννουσάκη που βγήκαν στη δημοσιότητα έχουν υποστεί επεξεργασία, είναι υλικό μονταρισμένο, άρα πιθανόν να μην αποδίδουν το πλήρες νόημα των λεγομένων από τους δύο συνομιλητές.
• Το υλικό είναι παρανόμως κτηθέν, άρα δεν μπορεί να αξιοποιηθεί δικονομικά.
• Η δημοσίευση των συνομιλιών έγινε από ΜΜΕ φιλικά προς το Βαγγέλη Μαρινάκη, τον επιχειρηματία ο οποίος φέρεται θιγόμενος από τα αναφερόμενα στις υποκλοπές, δεδομένου πως εμφανίζεται θύμα επιχείρησης ενοχοποίησης. Αυτό δεν ακυρώνει αυτομάτως τις καταγγελίες, αλλά θα πρέπει να ληφθεί υπ' όψιν στη διαδικασία του ελέγχου της βασιμότητάς τους, καθώς και της αξιολόγησης του επιλογής του χρόνου δημοσίευσής τους.
Η φαντασίωση στην εξουσία…|
Το αποικιακό καθεστώς ονειρεύεται πως αποκτά «ανεξάρτητο ρόλο»
Η συστηματική διαστροφή της πραγματικότητας, με τα ιδιαίτερα αριστερά χαρακτηριστικά της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, δηλαδή τη χρήση του συστηματικού ψέματος και της προπαγάνδας έχει την τιμητική της με το κλείσιμο της 2ης αξιολόγησης που φόρτωσε ακόμα πιο ισχυρά νεοαποικιακά δεσμά τη χώρα και την κοινωνία.
Όποιος καταγγείλει με σθένος το γεγονός αυτό, κατηγορείται ως φίλος της Ν.Δ. που θέλει να παλινορθωθεί το καθεστώς της δεξιάς στην χώρα. Τόσο απλά. Όπως το πάλαι ποτέ σύνθημα της ΚΝΕ «ο αντικομμουνισμός δεν θα περάσει» όποτε γίνονταν κριτική στα καθεστώτα του «υπαρκτού σοσιαλισμού». Γιατί και τότε οι επικριτές κατηγορούντο ότι ψεύδονται γιατί ο σοσιαλισμός προχωρούσε κατά κύματα και οι εργαζόμενοι ήσαν ευχαριστημένοι. Ποιος έλεγε ψέματα τότε; Και ποιος ψεύδεται ασύστολα σήμερα; Η συστηματική χρήση του ψέματος και η εύκολη σπίλωση και συκοφαντία κάθε άλλης άποψης είναι ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, εγγεγραμμένο στο χώρο της αριστεράς.
Μέσα στο μπάχαλο της διαπλοκής βουλιάζει το βαπόρι της παραλλαγής!...
Ο μεγάλος, πραγματικά
αυθεντικός δημοσιογράφος Μάριο Mοντιάνο, μου έμαθε
να ξεκινώ το διάβασμα των ελληνικών εφημερίδων από την "Εστία" για να περάσω
μετά στον "Ριζοσπάστη" και τις υπόλοιπες. Τότε, πριν από περισσότερα από τριάντα
χρόνια δεν ήξερα την "φιλοσοφία" αυτής της ρουτίνας. Αργότερα, ωστόσο, κατάλαβα
και μου έγινε συνήθεια της καθημερινής ζωής μου. Ήταν ζήτημα κουλτούρας στη
δημοσιογραφική τάξη πραγμάτων για τον σχηματισμό μιας πλουραλιστικής και
απροκατάληπτης πολιτικής γνώμης. Απαραίτητο εφόδιο για να κτίσεις τον δικό σου
(προσωρινό) κόσμο των ειδήσεων και αξιολογήσεων στη συνέχεια της καθημερινότητας
σου.
Σήμερα, ωστόσο, ξεκινώντας
όπως πάντα από την "Εστία" δεν χρειάστηκε να πάω παρακάτω. Καταδήλωνε στο
πρωτοσέλιδό της, όλα όσα υποδηλώνονταν και σε κάποιες περιπτώσεις προδηλώνονταν
στις υπόλοιπες εφημερίδες στο "πολιτικό σώμα": "Η νέα διαπλοκή «όζει» πιο πολύ
από τα σκουπίδια! Κυβέρνησις, κόμματα, υπουργοί, επιχειρηματίες έχουν πατήσει
«κόκκινη γραμμή»".
Μάλιστα, αναγνώστη μου,
περί αυτού ακριβώς πρόκειται και δεν χρειάζεται να σημειώσω τίποτε περισσότερο
για να περιγράψω την πραγματικότητα! Όπως ξέρεις, ποτέ δεν έχω γράψει κάτι που
θα το βρείς αλλού και σε άλλον,
ασχέτως αν συμφωνώ. Διάβασέ το στον άλλον! Διάβασε το πρωτοσέλιδο άρθρο (26
Ιουνίου 2017) της "Εστίας", το οποίο περιγράφει τη σημερινή πραγματικότητα χωρίς
χρώματα και αρώματα! Ναι, "όζει" και η
δυσοσμία δεν καλύπτεται ούτε από το πιο
ακριβό γαλλικό άρωμα!
Τρίτη, 27 Ιουνίου 2017
Το λάθος που επαναλαμβάνεται δεν είναι λάθος
- Οι πραγματικά άνεργοι είναι 2.000.000(*).
- 3 εκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση στην Δημόσια Υγεία.
- 1 εκατομμύριο καρκινοπαθείς και σοβαρά άρρωστοι δεν μπορούν να αγοράσουν τα φάρμακά τους.
- 600 χιλιάδες παιδιά υποσιτίζονται.
- Τουλάχιστον 40 χιλιάδες άνθρωποι είναι άστεγοι.
- Χιλιάδες πλειστηριασμοί σπιτιών πραγματοποιούνται.
- 300 χιλιάδες νοικυριά ζουν χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα.
- Άγνωστος αριθμός οικογενειών αφήνει τα παιδιά τους σε ιδρύματα επειδή δεν μπορεί να τους προσφέρει τροφή.
- Η βρεφική θνησιμότητα έχει αυξηθεί κατά 43%.
- Οι γεννήσεις ελλιποβαρών βρεφών έχουν αυξηθεί κατά 19%.
- Δύο άνθρωποι αυτοκτονούν κάθε μέρα.
- Τα εθνικά ζητήματα έχουν πάρει τον δρόμο της καταστροφής.
Κυπριακό: Νέο εγχειρίδιο, η Γιάλτα και ο Άιντε
Ο Έσπεν Μπαρθ Άιντε διετέλεσε και υπουργός Εξωτερικών της Νορβηγίας και οι συνεργάτες του έχουν προφανώς διαβάσει πολλά εγχειρίδια που αφορούν την «επίλυση» διαφορών. Θέλοντας προφανώς να πρωτοτυπήσουν, αποφάσισαν να προτείνουν όπως η κατοχική δύναμη, η χώρα που προκάλεσε την εισβολή, την κατοχή, το πρόβλημα, να επιτηρεί την εφαρμογή της συμφωνίας. Είναι ως η ναζιστική Γερμανία να ήταν μέρος της εφαρμογής των συμφωνηθέντων της Γιάλτας, που διαμόρφωσαν/καθόρισαν τη μεταπολεμική περίοδο στην Ευρώπη και τον κόσμο.
Οι… πονηρές αναφορές στο έγγραφο Άιντε, οι πολλές «δεξιοτεχνικές» διατυπώσεις διά της ασάφειας αφήνουν τις πολλές ερμηνείες να καθησυχάζουν τους εκ προθέσεως ευκολόπιστους, ενώ επιβεβαιώνουν την αποτυχία του εγχειρήματος.
Ο κ. Άιντε κάνει λόγο στο έγγραφο για αντικατάσταση του υφιστάμενου συστήματος εγγυήσεων με την υπογραφή μιας νέας συνθήκης εφαρμογής (treaty of implementation). Μια ιδέα που φέρει την Τουρκία εγγυητή της εφαρμογής της συμφωνίας και εισαγάγει –όχι για πρώτη φορά– τη μέθοδο των τεσσάρων πενών. Να υπογράψουν, δηλαδή, οι τρεις εγγυήτριες και μαζί, ως σιαμαίοι, οι δύο ηγέτες. Τούτο είχε αναφερθεί και κατά την πρώτη Διάσκεψη της Γενεύης. Οι δυο ηγέτες-διαπραγματευτές θα προσέλθουν στην υπογραφή και, αυθαιρέτως και παράνομα, θα αυτοανακηρυχθούν σε συμπροέδροι ενός μορφώματος που και από αυτή την πράξη θα είναι αποτέλεσμα παρθενογένεσης. Από τη μια, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ως ηγέτης της μιας «πλευράς» και, από την άλλη, ο κατοχικός ηγέτης ως ηγέτης της άλλης «πλευράς», ο οποίος με την ανοχή των εκάστοτε ηγεσιών της χώρας μας αναβαθμιζόταν σε ισότιμο εταίρο. Κοντολογίς, εάν υπογράψουν τη Συνθήκη οι δύο… σιαμαίοι, ο μεν πρώτος θα εκπροσωπεί την επικράτεια που καλύπτουν οι ελεύθερες περιοχές και ο δεύτερος τα κατεχόμενα. Η παρθενογένεση τού πάλαι ποτέ εμπνευστή της κατάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας, λόρδου Χάνεϊ, θα είναι το όχημα που θα οδηγήσει στη «νέα κατάσταση πραγμάτων».
Αργυρώνητη δημοσιογραφική πορνεία...
Τα μεγάλα πνεύματα
Την επίθεση στον αγώνα των εργαζομένων στους ΟΤΑ κλιμακώνουν τα αστικά επιτελεία, δείχνοντας την απέχθεια που τρέφει το σύστημα στους εργατικούς αγώνες, αλλά και στο αίτημα για μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα. Μάλιστα, ορισμένα συγκροτήματα του Τύπου έχουν αναλάβει εργολαβικά τη... συκοφάντηση των απεργιακών και άλλων κινητοποιήσεων των εργαζομένων στην καθαριότητα, με τοεπιχείρημα ότι πλήττεται ο τουρισμός, άρα και ο στόχος για ανάκαμψη της οικονομίας.
Δυο δήμαρχοι δυο διαφορετικές πολιτικές. - Η Πάτρα έχει δήμαρχο, η Θεσσαλονίκη έχει επιχειρηματία
1) Δήμαρχος Θεσσαλονίκης:
Πριν δυο χρόνια είχε γίνει κατεπείγουσα προκαταρκτική έρευνα από τον εισαγγελέα διαφθοράς Θεσσαλονίκης, Αχιλλέα Ζήση, για τους διαγωνισμούς της διεύθυνσης ανακύκλωσης και διαχείρισης αστικών απορριμμάτων του δήμου Θεσσαλονίκης, όπου, προέκυψαν σοβαρές εμπλοκές. «Να σημειωθεί ότι ο πρώτος διαγωνισμός, προϋπολογισμού 240.000 ευρώ, αφορούσε την επισκευή 961 κάδων απορριμμάτων, ενώ ο δεύτερος, προϋπολογισμού 224.721 ευρώ, την επισκευή κοντέινερ μεταφοράς απορριμμάτων σε εξωτερικά συνεργεία». Πηγή
Δυο χρόνια μετά ο δήμαρχος αναθέτει σε ιδιώτη την αποκομιδή των απορριμμάτων για 192.000 ευρώ. Προφανώς για τους επιχειρηματίες «λεφτά υπάρχουν» όχι όμως για τους συμβασιούχους.
Αλήθεια τον νόμο τον ξέρει;
Δευτέρα, 26 Ιουνίου 2017
Η Ναόμι Κλάιν και το μάνατζμεντ της επώνυμης κουλτούρας …
Του Θανάση Μπαντέ
Η Ναόμι Κλάιν στο βιβλίο της «No Logo» καθιστά σαφές ότι οι προσπάθειες των εταιρειών να επιβάλλουν την επωνυμία τους ως μόδα για την προώθηση προϊόντων δεν αφορούν τις τελευταίες μόνο δεκαετίες: «Στα τέλη της δεκαετίας του 1940, είχε δημιουργηθεί ήδη η επίγνωση ότι τα εμπορικά επωνύμια δεν ήταν απλώς κάποιες μασκότ, κάποιες πιασάρικες λέξεις ή μια εικόνα τυπωμένη πάνω στην ετικέτα του προϊόντος μιας εταιρείας. Οι εταιρείες στο σύνολό τους μπορούσαν ν’ αποκτήσουν μια επώνυμη ταυτότητα ή μια “εταιρική συνείδηση” όπως ονομάστηκε αυτή η εφήμερη ιδιότητα εκείνη την εποχή». (σελ. 38).
Η αντίληψη αυτή έμελλε να απογειώσει την έννοια της επιθετικότητας στη διαφήμιση φέρνοντας μια πραγματική επανάσταση: «Και καθώς η εν λόγω ιδέα αναπτυσσόταν, οι διαφημιστές έπαψαν να βλέπουν τους εαυτούς τους σαν απλούς πωλητές, και άρχισαν να τους θεωρούν “φιλοσόφους – βασιλείς μιας εμπορικής κουλτούρας”, για να χρησιμοποιήσω τα λόγια του κριτικού διαφημίσεων Ράνταλ Ρόθμπεργκ. Η αναζήτηση του αληθινού νοήματος των επωνυμίων – ή αλλιώς της “ουσίας τους” όπως συχνά λέγεται – απομάκρυνε σταδιακά τις εταιρείες από τα μεμονωμένα προϊόντα και τα χαρακτηριστικά τους και τις κατεύθυνε προς μια ψυχολογική/ανθρωπολογική εξέταση της σημασίας των επωνυμίων στην κουλτούρα και τη ζωή των ανθρώπων. Κι αυτό θεωρήθηκε αποφασιστικής σπουδαιότητας, εφόσον οι εταιρείες μπορεί να κατασκευάζουν προϊόντα, οι καταναλωτές όμως αγοράζουν επωνύμια (“ονόματα”). (σελ. 38).
Όσο όμως οι εισπράξεις συνδέονταν με την παραγωγή και την πώληση των προϊόντων, η κατασκευή του επωνυμίου δε θα μπορούσε παρά να είναι μια απαραίτητη συμπληρωματική διαδικασία που θα ενίσχυε τη διείσδυση του προϊόντος στις προτιμήσεις των καταναλωτών. Η μετατροπή του προϊόντος σε επωνύμιο δε θα μπορούσε να γίνει από τη μια μέρα στην άλλη: «Χρειάστηκαν πολλές δεκαετίες μέχρις ότου ο κόσμος των κατασκευαστών να προσαρμοστεί σ’ αυτή την αλλαγή. Παρέμενε προσκολλημένος στην ιδέα ότι κύρια εργασία του ήταν η παραγωγή και ότι η επωνυμιοποίηση των προϊόντων ήταν απλώς μια σημαντική προσθήκη». (σελ. 38).
Η Ναόμι Κλάιν στο βιβλίο της «No Logo» καθιστά σαφές ότι οι προσπάθειες των εταιρειών να επιβάλλουν την επωνυμία τους ως μόδα για την προώθηση προϊόντων δεν αφορούν τις τελευταίες μόνο δεκαετίες: «Στα τέλη της δεκαετίας του 1940, είχε δημιουργηθεί ήδη η επίγνωση ότι τα εμπορικά επωνύμια δεν ήταν απλώς κάποιες μασκότ, κάποιες πιασάρικες λέξεις ή μια εικόνα τυπωμένη πάνω στην ετικέτα του προϊόντος μιας εταιρείας. Οι εταιρείες στο σύνολό τους μπορούσαν ν’ αποκτήσουν μια επώνυμη ταυτότητα ή μια “εταιρική συνείδηση” όπως ονομάστηκε αυτή η εφήμερη ιδιότητα εκείνη την εποχή». (σελ. 38).
Η αντίληψη αυτή έμελλε να απογειώσει την έννοια της επιθετικότητας στη διαφήμιση φέρνοντας μια πραγματική επανάσταση: «Και καθώς η εν λόγω ιδέα αναπτυσσόταν, οι διαφημιστές έπαψαν να βλέπουν τους εαυτούς τους σαν απλούς πωλητές, και άρχισαν να τους θεωρούν “φιλοσόφους – βασιλείς μιας εμπορικής κουλτούρας”, για να χρησιμοποιήσω τα λόγια του κριτικού διαφημίσεων Ράνταλ Ρόθμπεργκ. Η αναζήτηση του αληθινού νοήματος των επωνυμίων – ή αλλιώς της “ουσίας τους” όπως συχνά λέγεται – απομάκρυνε σταδιακά τις εταιρείες από τα μεμονωμένα προϊόντα και τα χαρακτηριστικά τους και τις κατεύθυνε προς μια ψυχολογική/ανθρωπολογική εξέταση της σημασίας των επωνυμίων στην κουλτούρα και τη ζωή των ανθρώπων. Κι αυτό θεωρήθηκε αποφασιστικής σπουδαιότητας, εφόσον οι εταιρείες μπορεί να κατασκευάζουν προϊόντα, οι καταναλωτές όμως αγοράζουν επωνύμια (“ονόματα”). (σελ. 38).
Όσο όμως οι εισπράξεις συνδέονταν με την παραγωγή και την πώληση των προϊόντων, η κατασκευή του επωνυμίου δε θα μπορούσε παρά να είναι μια απαραίτητη συμπληρωματική διαδικασία που θα ενίσχυε τη διείσδυση του προϊόντος στις προτιμήσεις των καταναλωτών. Η μετατροπή του προϊόντος σε επωνύμιο δε θα μπορούσε να γίνει από τη μια μέρα στην άλλη: «Χρειάστηκαν πολλές δεκαετίες μέχρις ότου ο κόσμος των κατασκευαστών να προσαρμοστεί σ’ αυτή την αλλαγή. Παρέμενε προσκολλημένος στην ιδέα ότι κύρια εργασία του ήταν η παραγωγή και ότι η επωνυμιοποίηση των προϊόντων ήταν απλώς μια σημαντική προσθήκη». (σελ. 38).
Οι εταιρείες στο σύνολό τους μπορούσαν ν’ αποκτήσουν μια επώνυμη ταυτότητα ή μια “εταιρική συνείδηση” όπως ονομάστηκε αυτή η εφήμερη ιδιότητα εκείνη την εποχή
Δυο τόνοι διαπλοκής στα αμπάρια του Noor1
Η υπόθεση Noor1 παίρνει απρόβλεπτες διαστάσεις, όμως πέρα από όσα συμβαίνουν στο προσκήνιο υπάρχει και η αθέατη πλευρά: Η διαπλοκή των media, εξώδικα, η πολιτική προστασία. Και στη μέση ορισμένα σημαίνοντα πρόσωπα.
Των Άντα Ψαρρά και Κώστα Ζαφειρόπουλου
«Τα βάζω με όλους και με όλα. Ηδη κινδυνεύω, θέλετε να πω ονόματα για να κινδυνεύσω περισσότερο. Δεν μπορώ να πω ονόματα εδώ, τα έχω πει εκεί που πρέπει. Επρεπε, για να πιστέψουν οι άνθρωποι που ήταν από πίσω ότι δεν θα μιλήσω. Δεν είμαι αθώος, αλλά ούτε και ο εγκέφαλος» («Εφ.Συν.», 18/1/2015, απολογία Γιαννουσάκη).
Το κλασικό νομικό αξίωμα «ένοχος ένοχον ου ποιεί» παραβιάζει για δεύτερη φορά ο ισοβίτης Μάκης Γιαννουσάκης στην υπόθεση του πλοίου με τους δύο τόνους ηρωίνης. Ομως το αξίωμα αυτό έχει ήδη ανατραπεί από τη σύγχρονη έννομη τάξη που καταφεύγει στο καθεστώς προστατευόμενων μαρτύρων παρέχοντας ελαφρυντικά αλλά ακόμα και ασυλία στις βαριές περιπτώσεις εγκληματικών οργανώσεων.
«Τα βάζω με όλους και με όλα. Ηδη κινδυνεύω, θέλετε να πω ονόματα για να κινδυνεύσω περισσότερο. Δεν μπορώ να πω ονόματα εδώ, τα έχω πει εκεί που πρέπει. Επρεπε, για να πιστέψουν οι άνθρωποι που ήταν από πίσω ότι δεν θα μιλήσω. Δεν είμαι αθώος, αλλά ούτε και ο εγκέφαλος» («Εφ.Συν.», 18/1/2015, απολογία Γιαννουσάκη).
Το κλασικό νομικό αξίωμα «ένοχος ένοχον ου ποιεί» παραβιάζει για δεύτερη φορά ο ισοβίτης Μάκης Γιαννουσάκης στην υπόθεση του πλοίου με τους δύο τόνους ηρωίνης. Ομως το αξίωμα αυτό έχει ήδη ανατραπεί από τη σύγχρονη έννομη τάξη που καταφεύγει στο καθεστώς προστατευόμενων μαρτύρων παρέχοντας ελαφρυντικά αλλά ακόμα και ασυλία στις βαριές περιπτώσεις εγκληματικών οργανώσεων.
Μια υπέροχη ιστορία για τον Γκάντι και τον αλαζονικό καθηγητή του στο Λονδίνο...!!!!
Όταν
ο Γκάντι μελετούσε νομικά στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, είχε έναν καθηγητή του
οποίου το επίθετο ήταν Mr. Peters και ο οποίος δεν τον συμπαθούσε καθόλου.
Κάποια
μέρα, ο Mr. Peters κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού γεύματός του καθόταν στο εστιατόριο
του Πανεπιστημίου όταν ο Γκάντι ήρθε με τον δίσκο του και κάθισε δίπλα του.
Σοβαρά
ενοχλημένος ο υπερόπτης καθηγητής είπε στον Γκάντι:
«Κύριε
Γκάντι, δε γνωρίζετε ότι ένα γουρούνι και ένα περιστέρι δεν κάθονται μαζί κατά τη
διάρκεια του φαγητού τους;» και η απάντηση του Γκάντι ήταν:
«Μην
ενοχλείστε, κ. καθηγητά, θα πετάξω παραπέρα» και λέγοντας αυτά πήγε και κάθισε σ'
ένα άλλο τραπέζι.
Πράσινος
από τα νεύρα του ο Mr. Peters θέλησε να πάρει τη ρεβάνς στις επόμενες εξετάσεις
αλλά ο φοιτητής του απάντησε ορθότατα σε όλες τις ερωτήσεις του.
Τότε
ο Mr. Peters του έθεσε την παρακάτω ερώτηση:
«Κύριε
Γκάντι, τι θα κάνατε αν περπατώντας στον δρόμο βρίσκατε ένα πακέτο γεμάτο σοφία
και ένα άλλο γεμάτο λεφτά; Ποιο από τα δύο θα παίρνατε;»
Χωρίς
να το πολυσκεφτεί ο Γκάντι του απάντησε: «Σίγουρα το πακέτο με τα χρήματα.»
Τότε
ο Mr. Peters μ' ένα χαμόγελο γεμάτο ειρωνεία του είπε: «Αν ήμουν στη θέση σας θα
έπαιρνα αυτό με τη σοφία, δε νομίζετε;» και ο Γκάντι του απάντησε με απάθεια: «Ο
καθένας παίρνει αυτό που του λείπει.»
Κυριακή, 25 Ιουνίου 2017
Με τους σκουπιδιάρηδες ή με τα σκουπίδια;
O αγώνας που δίνουν οι συμβασιούχοι είναι αγώνας όλων μας.
Ενάντια στην πολιτική που αντιμετωπίζει τον άνθρωπο σαν σκουπίδι. Που ρίχνει τα εργασιακά δικαιώματά του στα σκουπίδια. Αυτή η πολιτική είναι που έχει γεμίσει με σκουπίδια τους δρόμους.
Η πολιτική που κόβει μισθούς, που κόβει συντάξεις, που έχει θρυμματίσει την ελπίδα, που έχει κόψει το γέλιο, είναι η ίδια πολιτική που τώρα θέλει να μας κόψει και την ανάσα από τη μπόχα των σκουπιδιών.
Η μετατροπή του δικαιώματος στη δουλειά σε εργαλείο ψηφοθηρίας, η ομηρεία των σύγχρονων μισθωτών σκλάβων στα σκλαβοπάζαρα του ιδιώτη ή «δημόσιου» εργοδότη, η μισή ζωή της ημιαπασχόλησης, η υπαγωγή της μόνιμης και διαρκούς ανάγκης της επιβίωσης σε καθεστώς «ορισμένου χρόνου» δουλείας, μας αφορά όλους.
Τσίπρας: Οταν οι "γκάνγκστερ" έγιναν "αξιόπιστοι εταίροι"
Απόλυτα ικανοποιημένος για την κατάληξη που είχαν οι διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με τους «εταίρους», παρουσιάζεται ο Α. Τσίπρας σε συνέντευξη που έδωσε στην κυριακάτικη εφημερίδα «Νέα Σελίδα»,
«Επίσης, βρίσκει την ευκαιρία να επισημάνει τα "κέρδη" για την Ελλάδα σε αυτόν τον τελευταίο γύρο διαπραγματεύσεων: "Το σημαντικότερο όμως είναι ότι χάρη στη δική μας διαπραγματευτική στάση επιτεύχθηκε μια καλύτερη συμφωνία, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά στα αντίμετρα, τη ρήτρα ανάπτυξης για την αποπληρωμή του χρέους, την ίδρυση Αναπτυξιακής Τράπεζας, τη σαφή δέσμευση για στήριξη της Ελλάδας για την έξοδό της στις αγορές…"», διαβάζουμε στο left.gr ότι δήλωσε στην συνέντευξη του ο πρωθυπουργός.
«Επίσης, βρίσκει την ευκαιρία να επισημάνει τα "κέρδη" για την Ελλάδα σε αυτόν τον τελευταίο γύρο διαπραγματεύσεων: "Το σημαντικότερο όμως είναι ότι χάρη στη δική μας διαπραγματευτική στάση επιτεύχθηκε μια καλύτερη συμφωνία, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά στα αντίμετρα, τη ρήτρα ανάπτυξης για την αποπληρωμή του χρέους, την ίδρυση Αναπτυξιακής Τράπεζας, τη σαφή δέσμευση για στήριξη της Ελλάδας για την έξοδό της στις αγορές…"», διαβάζουμε στο left.gr ότι δήλωσε στην συνέντευξη του ο πρωθυπουργός.
Μετά απ’ αυτό δεν αντισταθήκαμε στον πειρασμό και ανατρέξουμε στο αρχείο μας.
Ας σας φρεσκάρουμε λίγο την μνήμη σας να σας θυμίσουμε τι έλεγε για τους «εταίρους» ο Α. Τσίπρας στις 21/3/2013: «Κατά την άποψη μου δεν είναι ανίκανοι. Είναι γκάνγκστερ. Είναι κυνικοί και είναι αποφασισμένοι να προχωρήσουν σε μια πολιτική αποικιοποίησης του Ευρωπαϊκού Νότου».
Άνοιγμα Τσίπρα προς ΠΑΣΟΚ για «προοδευτική διακυβέρνηση μετά τα μνημόνια»
Σε άνοιγμα προς τον χώρο της Δημοκρατικής Συμπαράταξης για την προοπτική «προοδευτικής διακυβέρνησης μετά τα μνημόνια» προχωρεί ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, σε συνέντευξή του σε κυριακάτικη εφημερίδα.
Μεγάλο μέρος της συνέντευξης στη «Νέα Σελίδα» καταλαμβάνεται από τον διάλογο τον οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ επιδιώκει να ανοίξει με τα κόμματα του «ευρύτερου πασοκογενούς τόξου», με τον Αλέξη Τσίπρα να επισημαίνει ότι «θα χαιρόμασταν ειλικρινά εάν το ΠΑΣΟΚ έβρισκε ξανά τον προοδευτικό του προσανατολισμό, αλλά και το κουράγιο να ανοίξει έναν ειλικρινή και χωρίς προκαταλήψεις διάλογο με την κυβερνώσα Αριστερά, τον ΣΥΡΙΖΑ, για την προοπτική της προοδευτικής διακυβέρνησης μετά το τέλος των μνημονίων.
Σάββατο, 24 Ιουνίου 2017
...κι έτσι, οι ύαινες ουρλιάζουν
Ο ελληνικός λαός πεθαίνει. Η ανεργία, ο υποσιτισμός, η πείνα, η αρρώστια, οι αυτοκτονίες αυξάνονται και πληθύνονται και όλα φαίνονται ότι δεν έχουν τέλος. Το προσδόκιμο ζωής μειώθηκε κατά 2, τουλάχιστον, χρόνια. Η ανεργία και τα επακόλουθά της μαστίζουν. Όσοι εργαζόμενοι έχουν απομείνει δουλεύουν κάτω από συνθήκες σκλαβιάς και ο μισθός τους φθάνει μόνο για να φάνε ένα πιάτο χυλό και να δουλέψουν άλλη μια μέρα, μέχρι να απομυζηθεί και ο τελευταίος μυς, ο τελευταίος ιστός, η τελευταία σταγόνα αίματος. Όσοι προσπαθήσουν να επιζήσουν πουλώντας χόρτα και κρεμμύδια, αντιμετωπίζουν την αστυνομία, τα δικαστήρια, τα εξοντωτικά πρόστιμα και τη φυλακή.
Οι συλλήψεις γίνονται ανάλογα με τη όρεξη του τελευταίου χωροφύλακα και δικαστήρια δικάζουν σύμφωνα με παραγγελίες και τις διαθέσεις τους. Αποδεδειγμένα δολοφόνοι κυκλοφορούν ελεύθεροι, χλευάζοντας τα θύματά τους και αποδεδειγμένα αθώοι φυλακίζονται για δεκαετίες. Ακόμα και οι στοιχειώδεις νόμοι έχουν καταργηθεί.
Χρέος και Εμπαιγμός - Οι Δίδυμοι Πύργοι της Ελλάδας
Ιδού, λοιπόν, η Ευρώπη απόκτησε εκ νέου αυτοκράτορα, Μακρόν ο Α΄, ίσως το πιστεύει, έχει τουλάχιστον τον αέρα. Η Τουρκία με τον Ερντογάν βρήκε τον Σουλτάνο της, έχτισε και ανάκτορο. Μόνο τον Πούτιν αποφεύγουν να τον πουν Τσάρο αφού η υποψία και μόνο μιας αυτοκρατορικής Ρωσίας προκαλεί ανατριχίλες πανικού. Οι Δυτικοί βαδίζουν προς τα πίσω, όχι από ρομαντική νοσταλγία. Αλλά επειδή σε εποχή κρίσης θυμούνται ότι έγιναν ισχυροί ληστεύοντας τους άλλους, αρχίζοντας από τους Αγίους Τόπους, μετά την Πόλη το 1204, τις αποικίες έως πρόσφατα. Τώρα τρώνε τις σάρκες τους, τρώνε τους πιο αδύναμους εταίρους τους και ετοιμάζονται να αλληλοφαγωθούν μεταξύ τους, όπως το έκαναν τόσες φορές στο παρελθόν, πχ με τον εκατονταετή Πόλεμο, τον τριακονταετή, με δυο Παγκόσμιους Πολέμους και συζητάμε για τον Τρίτο.
Δεν είναι κανονικό, ούτε στην πιο ακραία περίπτωση, να εκλέγεται Πρόεδρος με μόλις το 15% του πληθυσμού και αυτό να θεωρείται θρίαμβος, από τους κόλακες. Η τυπική νομιμότητα δεν εξασφαλίζει τη νομιμοποίηση της κυβέρνησης στη συνείδηση του κόσμου, τη συγκατάθεση, έστω την ανοχή του. Όταν το Σύστημα δολοφονεί τη Δημοκρατία, οι «τρομοκράτες» περισσεύουν. Η Γαλλία δεν εξέλεξε αυτοκράτορα ούτε Πρόεδρο αλλά αχυράνθρωπο του χρήματος.
Οι ελίτ στη Δύση έχουν στρατηγική δεκαετιών. Αλλά τείνουν, όλο και πιο ξετσίπωτα, να σκέπτονται και να κινούνται όπως η παλιά αριστοκρατία, σε κλειστά, αδιαπέραστα κυκλώματα, τύπου Λέσχης Μπίλντεμπεργκ. Στόχος, να ρυθμίζουν τις διεθνείς υποθέσεις με τις αριστοκρατίες άλλων χωρών, σύγχρονη Ιερά Συμμαχία. Ο κόσμος, «κρέας για τα κανόνια», μάζα αδρανής, περιφρονητέα. Οι εκλογές λεπτομέρεια, ενίοτε ενοχλητική. Η ευκολία με την οποία έβαλαν τον Μακρόν στο θρόνο τους ενθαρρύνει. Η ευχέρεια αντικατάστασης των φθαρμένων υπαλλήλων τύπου Ολάντ, (βλ Γ.Α. Παπανδρέου, Παπαδήμος, Σαμαράς, Τσίπρας, πεταλούδες εφήμερες) τους δικαιώνει. Η επιτυχία τους κάνει ολότελα τυφλούς. Αδιαφορούν αν ο Μακρόν είναι τελείως εκτεθειμένος στο αδηφάγο πλήθος, σκέπτονται ήδη τον επόμενο.
Είναι αξιοθρήνητο να ξοδεύεις τη ζωή / Es miserable gastar la vida
"Έχουμε σκαρφιστεί ένα βουνό από περισσή κατανάλωση.
Πρέπει να πετάμε, να ζούμε αγοράζοντας και πετώντας, και τελικά αυτό που ξοδεύουμε είναι χρόνος ζωής.
Δεν τους φτάνουν τα μνημονια και η σφαγή των συνταξιούχων. Θέλουν να καταστρέψουν την Κύπρο
ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ: ΚΑΤΑΛΥΟΥΝ ΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΗ ΓΕΝΕΥΗ
Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Η επικείμενη σύγκλιση της Διάσκεψης της Γενεύης συνιστά βαρύτατο έγκλημα κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας. Υφαρπάσσει την ύψιστη συντακτική εξουσία που έχει μόνο ο κυπριακός λαός και κανείς άλλος, αποδίδοντάς την σε διάσκεψη όπου συμμετέχουν τρία ξένα κράτη.
Δεν είναι μόνο παράνομη, είναι και παράλογη. Καλούνται Βρετανία και Τουρκία, δύο κράτη με αιώνες βλέψεων στο νησί, που υποκίνησαν τη διαμάχη Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, διεξήγαγαν αιματηρούς πολέμους εναντίον της Κύπρου, να συμβάλλουν στη λύση του προβλήματος που δημιούργησαν. Μόνο να αποτελειώσουν την Κύπρο μπορούν αυτοί.
Αθήνα και Λευκωσία δεν έδωσαν καμιά πειστική εξήγηση γιατί απεδέχθησαν μια τουρκική πρόταση που αρνούνταν όλες οι μέχρι τώρα ελληνικές και κυπριακές κυβερνήσεις. Εκ των πραγμάτων, μόνη δυνατή εξήγηση είναι ότι το ζήτησαν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους, επειγόμενες να πάρουν τον έλεγχο της Κύπρου και γνωρίζοντας ότι οι “λύσεις” τους δεν περνούν σε δημοψήφισμα.
Σύμφωνα με τις πιο βασικές από τις παγκόσμια αναγνωρισμένες αρχές του Δικαίου, μόνο οι ίδιοι οι Κύπριοι δικαιούνται να καθορίσουν το συνταγματικό και το διεθνές καθεστώς της Κύπρου. Η συμμετοχή Ελλάδας και Κύπρου στη Διάσκεψη συνιστά αναγνώριση του λόγου τρίτων κρατών επί της Κύπρου.
Ορθώς, ο πρύτανης των Ελλήνων συνταγματολόγων Γιώργος Κασιμάτης, αποκαλεί τη Διάσκεψη παράνομη και αντίθετη με το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, χαρακτηρίζοντας τα αποτελέσματά της άκυρα.
Είναι θέμα δημοκρατίας
Στο προηγούμενο σημείωμα απαντώντας στο σλόγκαν είναι «θέμα παιδείας» του Pride, ισχυριστήκαμε ότι το πρώτο θέμα παιδείας στην χώρα είναι να κατανοήσουμε ότι μας καταντούν αποικία, μας το λένε καθαρά, αλλά εμείς δεν θέλουμε να το πιστέψουμε.
Παράλληλα, με όσα γίνονται στον τόπο αυτό υπάρχει και ένα τεράστιο θέμα δημοκρατίας. Ένα τεράστιο κενό, ένα τεράστιο έλλειμμα δημοκρατίας.
Κανείς δεν γνωρίζει επακριβώς τι περιλαμβάνει η νέα συμφωνία. Καμιά ενημέρωση, κανένα επίσημο κείμενο. Μόνο δηλώσεις και διαγγέλματα. Άντε, θα γίνει μια συζήτηση για την πορεία της οικονομίας για να ικανοποιηθεί και η αντιπολίτευση (που υπάρχει μόνο στις δημοσκοπήσεις, αφού χαίρεται όλα τα μέτρα να τα παίρνει ο Τσίπρας και απλά αυτή να τον διαδεχθεί κάποια στιγμή). Το ζήτησε η αντιπολίτευση; Το κάνουμε, μόνο μην πέσουμε πάνω στο Survivor…
Διαμορφωτές Κοινής Γνώμης
Οικονομολόγος, καθ. ΜΒΑ, συγγραφέας
«Και είναι γνωστό πόσοι μηχανισμοί δρουν επάνω μας από τη νηπιακή ηλικία ως τα γεράματα, για να επιβάλουν σ’όλες τις όψεις της ζωής, σ’όλες τις λεπτομέρειες των ανθρώπινων σχέσεων το κυρίαρχο μοντέλο των αξιών της κοινωνίας, δηλαδή το μοντέλο της κυρίαρχης τάξης, να εμπήξουν τον τύπο της στη δομή του ασυνειδήτου και να εγκαταστήσουν μέσα μας, μιαν αυτόματη λειτουργία, το «Υπερ-Εγώ» που θα ρυθμίζεται όπως το θέλουν οι απ’έξω και όπως τους συμφέρει»
Μανόλης Λαμπρίδης
Ο οικογενειακός και κοινωνικός περίγυρος ασκεί επίδραση στον άνθρωπο, ωστόσο κάποια άτομα (που δεν ανήκουν απαραίτητα στον περίγυρό μας ούτε είναι αυτό που αποκαλούμε «διασημότητες») ασκούν μεγαλύτερη επιρροή και πολλές φορές θεωρείται ότι η δύναμη της πειθούς τους είναι τόσο ισχυρή ώστε μπορεί να διαμορφώνει την κοινή γνώμη.
Σε γενικές γραμμές, οι άνθρωποι που έχουν επιρροή, κατηγοριοποιούνται σε τρεις τύπους: είναι αυτοί που γνωρίζουν ποιο είναι το καλύτερο προϊόν και θέλουν να μοιραστούν με άλλους την πληροφορία. Ο δεύτερος τύπος είναι αυτοί που έχουν καλές διασυνδέσεις και βρίσκουν δουλειά σε άλλους αλλά και κλείνουν εύκολα δουλειές λόγω των διασυνδέσεών τους «δουλειές». Είναι αυτοί που κάνουν «χάρες» τις οποίες «εξαργυρώνουν» όταν χρειασθούν κάτι. Τέλος είναι οι πωλητές οι οποίοι έχουν τα χρήματα ως κίνητρο, χρήματα που προκύπτουν από την επίτευξη κάποιας πώλησης.
ΚΟΥΡΑΓΙΟ !!! 113 προαπαιτούμενα ακόμα και άλλες δύο αξιολογήσεις ...
- Την υλοποίηση 113 προαπαιτούμενων, έως και το β’ τρίμηνο του 2018, καλείται να κάνει πράξη η κυβέρνηση, όπως προκύπτει από την έκθεση συμμόρφωσης της Κομισιόν που εκδόθηκε μετά την ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης του τρίτου προγράμματος, που παρουσιάζει σήμερα η «Ναυτεμπορική».
Μεταξύ των παρεμβάσεων που πρέπει να υλοποιηθούν, ώστε να ολοκληρωθεί επιτυχώς το πρόγραμμα, είναι η ευθυγράμμιση των αντικειμενικών αξιών με τις τιμές αγοράς έως τον Δεκέμβριο, οι νέες αλλαγές στο καθεστώς του ΦΠΑ,η αλλαγή στον συνδικαλιστικό νόμο ώστε οι απεργίες να προκηρύσσονται με το 50% των μελών των σωματείων, πλήρης ανατροπή του χάρτη των κοινωνικών επιδομάτων, καθώς και το άνοιγμα όσων επαγγελμάτων παραμένουν ακόμη κλειστά.
Στον τομέα της Υγείας, καθιερώνεται ο οικογενειακός γιατρός έως τον Δεκέμβριο του 2017 και αναθεωρείται το πλαίσιο ελέγχου των δαπανών του ΕΟΠΥΥ.
Επίσης, αυξάνονται οι ώρες διδασκαλίας για τους δασκάλους και τους καθηγητές, αλλάζουν οι όροι χορήγησης των αναπηρικών και των οικογενειακών επιδομάτων, ενώ ορίζονται οι όροι και οι προϋποθέσεις για την κινητικότητα στο Δημόσιο, καθώς και την επιλογή προϊσταμένων.
Ακόμη, εντός του Ιουλίου θα πρέπει να λήξει οριστικά το θέμα με τις χρεώσεις της ΔΕΗ για τις Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας (ΥΚΩ).
Παρασκευή, 23 Ιουνίου 2017
Κανένας δεν πρόκειται να διασώσει τα ακίνητά του όσο φόρο και να πληρώνει
Όπως είχε εγκλωβιστεί ο κόσμος στο χρηματιστήριο και δεν μπορούσε να βγει γιατί θα έχανε χρήματα, μέχρι που τα έχασε όλα, έτσι και τώρα, ο κόσμος εγκλωβίστηκε στα ακίνητα επενδύοντας μεγάλα ποσά, τα οποία ακίνητα όμως τώρα έχουν χάσει τεχνητά τις αξίες τους.
Έτσι έρχεται το κράτος, κατ' επιταγή των δανειστών και φορολογεί τους εγκλωβισμένους στα ακίνητα, οι οποίοι προσπαθούν απεγνωσμένα να πληρώσουν χαράτσια από ανύπαρκτα έσοδα, για να διασώσουν τα ακίνητα.
Υπάρχουν φιλελεύθεροι στην Ελλάδα;
Το υπαρξιακό ερώτημα του τίτλου δεν αναφέρεται στους νεοφιλελεύθερους, δηλαδή τους φερόμενους ως λάτρεις της αγοράς, οι οποίοι κυριαρχούν παγκοσμίως. Το είδος αφθονεί και εν Ελλάδι. Στην πραγματικότητα οι νεοφιλελεύθεροι δεν είναι παρά μασκαρεμένοι κρατιστές που απλώς επιδιώκουν να χρησιμοποιήσουν το κράτος προς όφελός τους. Είναι στ’ αλήθεια φιλελεύθερες οι ελληνικές τράπεζες που επιβιώνουν (και αποσπούν μεγάλα κέρδη) καθαρά και μόνο χάρη στην κρατική στήριξη;
Ή μήπως είναι στ’ αλήθεια φιλελεύθερος ο κ. Μητσοτάκης; Από πότε; Δεν χρειάζεται καν να αναφερθούμε στον εδραιωμένο πελατειακό χαρακτήρα της ΝΔ και τις προσβάσεις της στο δημόσιο. Αρκεί να παρατηρήσουμε ότι ο κ. Μητσοτάκης ασπάζεται τις ίδιες μνημονιακές πολιτικές με τον κ. Τσίπρα. Προτείνει μόνο διαφορετική κατανομή των φορολογικών βαρών, μιλώντας κυρίως για απολύσεις μεγάλου αριθμού δημοσίων υπαλλήλων; Πέραν του ότι η πρόταση είναι πολιτικά αυτοκτονική, σε τι ακριβώς συνίσταται ο φιλελευθερισμός της; Παραδοσιακή ταξική πολιτική είναι που στοχεύει στη μετάθεση των βαρών των μνημονίων ανάμεσα στα κοινωνικά στρώματα.
Πως λοιπόν θα φαίνονταν οι πραγματικοί φιλελεύθεροι στην Ελλάδα σήμερα; Απαντώ με τρία παραδείγματα εν συντομία.
Το Διζωνικό Έκτρωμα και τα Παιδιά του Κόσμου
Με την ευκαιρία της ημέρας των προσφύγων από ένα προσφυγόπουλο της Κύπρου…
Η προσφυγιά με χάραξε. Σφυρηλάτησε την προσωπικότητα μου από πολύ νωρίς. Η εμπειρία καθόρισε σε τεράστιο βαθμό τον τρόπο με τον οποίο βλέπω τον κόσμο. Λειτούργησε σαν ένα λογισμικό πρόγραμμα το οποίο χαράκτηκε στον εσωτερικό μου «σκληρό δίσκο» το οποίο επαναπρογραμμάτισε ολόκληρο τον οργανισμό μου. Η προσφυγιά και ο ελληνικός πολιτισμός μου ήταν και είναι δύο κύρια οχήματα με τα οποία προσμετρώ την πραγματικότητα. Και η δική μου Οδός και Τρόπος.
Ως έφηβος δεν είχα ιδέα τι ήθελα να γίνω. Ακόμη και αυτό το καθόρισε η προσφυγιά και η οικονομική ένδεια των γονιών μου. Έγινα δάσκαλος διότι ήταν η μοναδική σπουδή την οποία θα μπορούσα να ακολουθήσω χωρίς να επιβαρυνθούν. Η δουλειά ταίριασε με τον χαρακτήρα μου και έγινε η δεύτερη μου φύση. Είμαι δάσκαλος στη μισή μου ζωή. Έλληνας, πρόσφυγας, δάσκαλος… Με ό,τι κουβαλεί η κάθε λέξη χωριστά και όλες μαζί. Και με κοινή συνισταμένη και συζευκτική Δύναμη την λέξη που χαλά το τέρας: Άνθρωπος!
«Μια τσογλανοπαρέα που κάνει κριτική»…
Στον δίσκο «Ο Αριστοφάνης Που Γύρισε Από Τα Θυμαράκια», που πολλοί (και το blog μαζί) θεωρούν ως την κορυφαία δουλειά του Διονύση Σαββόπουλου [πριν ο ίδιος τελικά θεωρήσει σωστό να ξεφτιλίσει στα γεράματά του την νεανική του ορμή και επαναστατικότητα, γενόμενος στα στερνά δεκανίκι κι ακόλουθος
του συστήματος (είναι πολλά τα λεφτά Νιόνιο)],
..στην "Παράβαση" της κωμωδίας ( αφού όλος ο δίσκος δεν είναι παρά η μουσική επένδυση για τους Αχαρνής του Αριστοφάνη ) ο εμπνευσμένος καταπληκτικός του στίχος κάπου λέει:
"..Ποιος μας γηροκομεί, τη σήμερον ημέρα
ψηστιέρα καρβουνιέρα, μούσα Δεκεμβριανή;
Πολέμησα καιρό σε όλα τα πεδία
και με τυφλή μανία, ξέσκιζα τον εχθρό.
Τώρα με χειρουργεί, μια αλλήθωρη νεολαία
μια τσογλανοπαρέα που κάνει κριτική.."
Αυτό, ακριβώς αυτό, μιά τσογλανοπαρέα που έκανε κριτική, μας κυβερνάει σήμερα.
Πέμπτη, 22 Ιουνίου 2017
Τίτλοι τέλους στην τραγωδία
Οι επιβάτες του Τιτανικού δεν πίστευαν πως θα βυθιστεί, ακόμη και όταν ήταν πια ξεκάθαρο – ενώ, όταν επιτέλους ξύπνησαν και το κατάλαβαν, προσπάθησαν εναγωνίως να σωθούν πατώντας ο ένας επάνω στον άλλο, αλλά ήταν πλέον πολύ αργά για τους περισσότερους.
«Στις 10 Απριλίου του 2014 η Ελλάδα προέβη στην έκδοση 5ετούς ομολόγου ονομαστικής αξίας 3 δις €, με το επιτόκιο του να διαμορφώνεται στο 4,95%. «Οι διεθνείς αγορές εκφράζουν με τον πιο αδιαμφισβήτητο τρόπο την εμπιστοσύνη τους στην ελληνική οικονομία» είχε δηλώσει τότε ο κ. Σαμαράς υποστηρίζοντας ότι, «η επιτυχία του δανεισμού σηματοδοτεί την εμπιστοσύνη των αγορών στο μέλλον της Ελλάδας, γιατί σε αυτό το μέλλον επενδύουν. Την εμπιστοσύνη τους στην ικανότητα της χώρας να βγει από την κρίση και μάλιστα νωρίτερα από ότι πολλοί πίστευαν ως πρόσφατα».
Ανάλυση
Τον Αύγουστο του 2018 τελειώνει η τρίτη δανειακή σύμβαση, η οποία δεν έχει καμία σχέση με τα μνημόνια που θα συνεχιστούν, έως ότου η Ελλάδα ανακυκλώσει (προφανώς δεν θα εξοφλήσει) μέσω των αγορών το 75% των δανείων που έλαβε από την Τρόικα –διασώζοντας ακούσια το χρηματοπιστωτικό σύστημα του πλανήτη (ανάλυση).
Υπόκλιση στη Μέρκελ;
Η εφτάψυχη Γερμανίδα καγκελάριος παραμένει αδιαμφισβήτητος ηγεμόνας της γερμανικής πολιτικής
Του Βασίλη Στοϊλόπουλου από την Ρήξη φ. 134
Μοιάζει παράδοξο, σχεδόν ακατανόητο και για πολλούς αξιοθαύμαστο φαινόμενο! Κάθε λανθασμένη πολιτική της απόφαση, κάθε χαρακτηριστική της αναβλητικότητα και αναποφασιστικότητα και κάθε μια από τις ανεπανάληπτες «κυβιστήσεις» της, της βγαίνουν τελικά σε καλό! Πολλοί μάλιστα υποκλίνονται με σεβασμό μπροστά στο εξαιρετικό ταλέντο της, γιατί, όπως διατείνονται, στην περίπτωση της πολιτικής της κυριαρχίας –σε Γερμανία και Ευρώπη– δεν πρόκειται απλώς για «τέχνη πολιτικής», αλλά και για «τέχνη ισχύος»!
Εδώ και μερικές εβδομάδες, η καγκελάριος Μέρκελ βρίσκεται ξανά σε επιβλητικά ύψη δημοφιλίας (όπως και το κόμμα της), όταν, λίγους μήνες πριν, τότε που οι Χριστιανοδημοκράτες έχαναν πανηγυρικά τη μια μετά την άλλη εκλογική αναμέτρηση σε ομόσπονδα κρατίδια, πολλοί προμήνυαν τον σίγουρο πολιτικό της θάνατο. Όντας χωρίς αντίπαλο, μετά την αποκάλυψη της φούσκας Σουλτς, και σίγουρη για την ισοφάριση του ρεκόρ διακυβέρνησης του μέντορά της, Χέλμουτ Κολ, η Γερμανίδα καγκελάριος προετοιμάζεται τώρα με άνεση και εξ αποστάσεως για την τέταρτη κατάληψη της καγκελαρίας. Η βεβαιότητα ότι δεν υπάρχει καμία εναλλακτική απέναντι στην πολιτική της του «όλα βαίνουν καλώς» είναι κυρίαρχη στον γερμανικό λαό και κανείς δεν αναμένει ν’ αλλάξει μέχρι τις εκλογές του Σεπτεμβρίου.
Αν αυτή είναι "αριστερά"... τότε τι είναι ο Κούλης και τα χρυσαύγουλα;
Ανάρτηση από: http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.gr
Διαδηλωτές προπηλάκισαν και πήραν στο κυνήγι τον Πατούλη (video)
Δεκάδες διαδηλωτών πήραν στο κυνήγι τον δήμαρχο Αμαρουσίου και πρόεδρο της ΚΕΔΕ Γιώργο Πατούλη και άλλα μέλη της Ένωσης, ενώ η πορεία των συμβασιούχων των δήμων περνούσε έξω από το υπουργείο Εργασίας.
Οι διαδηλωτές τον προπηλάκισαν, του πέταξαν νερά και τον αποδοκίμασαν έντονα, με αποτέλεσμα να αποχωρήσει εσπευσμένα από το χώρο μαζί με τα υπόλοιπα μέλη της ΚΕΔΕ, ενώ αναβλήθηκε η προγραμματισμένη συνάντηση με τον Πάνο Σκουρλέτη.
Τελικά ο κ. Πατούλης φυγαδεύθηκε στο υπουργείο Εργασίας.
Η κόρη του αρχιΝαζί που εκτέλεσε τον δολοφόνο του Τσε Γκεβάρα
Βολιβιανή ζούγκλα, χωριό Λα Ιγκέρα, πρόποδες Άνδεων, ξημέρωμα 9ης Οκτωβρίου 1967
Ο συνταγματάρχης του βολιβιανού στρατού Ρομπέρτο Κιντανίλια Περέιρα είχε κάθε λόγο να πετάει στα σύννεφα από χαρά. Ίσιωσε με τον δείκτη και τον αντίχειρά του το λεπτό, φροντισμένο μαύρο μουστάκι του και προέταξε το σαγόνι του, ώστε να μη φαίνεται το προγούλι του. Στη συνέχεια πλησίασε τον λιγομίλητο άνδρα με τα πολιτικά ρούχα, τον οποίο φώναζε Φέλιξ Ροντρίγκες και που γνώριζε ότι ήταν υψηλόβαθμο στέλεχος της CIA. Με στόμφο του ανακοίνωσε: «Σενιόρ, μέσα στο σχολείο βρίσκεται αιχμάλωτος, έπειτα από καταδίωξη και μάχη με τις δυνάμεις μας, ο νούμερο ένα επικίνδυνος εχθρός των χωρών μας. Ακολουθήστε με, παρακαλώ».
Τετάρτη, 21 Ιουνίου 2017
Τι περικόπτεται σήμερα;
Πριν από τις γερμανικές εκλογές. Μετά από τις γερμανικές εκλογές. Τι επιτρέπεται να συζητηθεί πριν από τις γερμανικές εκλογές - ποιο ευρωπαϊκό θέμα επιτρέπεται, ποιο απαγορεύεται; Τι
δεν μπορεί η κυρία Μέρκελ να πει τώρα, απ’ όσα θα κάνει μετά;
Αυτή είναι η δημοκρατία έτσι όπως εξελίσσεται στις χώρες της Ενωσης - τι κρύβουμε πριν από τις εκλογές, τι φανερώνεται μετά. Αυτό, βεβαίως, είναι ένα παλιό σύμπτωμα της αστικής δημοκρατίας σε εθνική βάση - τώρα όμως εμπλουτίζεται από τη Γερμανική Επικυριαρχία.
Η Γαλλία παραπατάει, η Ιταλία κλονίζεται, η Ελλάδα πνίγεται, αλλά όλα αυτά πρέπει να γίνονται στο τέμπο των γερμανικών εκλογών. Οσο για τον κοσμάκη; αυτός πρέπει να βαδίζει στην οδό της μετανοίας για τις αμαρτίες του - φέρ’ ειπείν για το κατηραμένο χρέος! Μπορεί το χρέος
της Κίνας να αγγίζει το 257% του ΑΕΠ της αχανούς χώρας, μπορεί το χρέος των ΗΠΑ να ’ναι περίπου παραπλήσιο, μπορεί το χρέος που κυκλοφορεί στον πλανήτη να ’ναι της τάξεως των 220 τρισ. (!!!), αλλά
αν δεν κόψουν τη σύνταξη του γέροντα και τον μισθό του εργαζομένου ο κ. Σαμαράς και ο Τσίπρας, θα πέσει ο τρούλος του Ράιχσταγκ να το πλακώσει. Σαν τ’ αρνιά μάς πάνε στον επόμενο πόλεμο και ώσπου να φθάσουμε, καθ’ οδόν, θα μας σφάζουν.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)