«Χρειάζεται σταθερότητα και όχι οργισμένες καταγγελίες δεκαπενταμελούς. Ορισμένοι αρνούνται να μεγαλώσουν», ανέφερε ο κ. Αντώνης Σαμαράς από το βήμα του ΣΕΤΕ. Και πραγματικά έχει δίκιο ο Σαμαράς. Ορισμένοι είναι έτσι ακριβώς. Αρνούνται να μεγαλώσουν κι έτσι μπορούν να σηκώσουν το χέρι τους ψηλά σε γροθιά, σαν τον Μανώλη Γλέζο, αντίθετα με κάποιους άλλους που ανεξαρτήτως ηλικίας έχουν ακαμψία στους ώμους και τα χέρια τους φτάνουν μόνο μέχρι το ύψος του… χειροκροτήματος.
Έχει δίκιο ο Σαμαράς. Ορισμένοι αρνούνται να μεγαλώσουν. Κάποιοι άλλοι όμως γεννήθηκαν γέροι. Με βλέμμα θολό. Στυφοί. Είναι αυτοί που μονίμως λένε «τι καλά που ήταν στη Χούντα». Και με την πρώτη ευκαιρία φτιάχνουν τη δική τους Χούντα. Επειδή τους κουράζουν οι δημοκρατικές διαδικασίες. Επειδή βαριούνται να συζητούν. Ή αδυνατούν να συζητήσουν.
Έχει δίκιο ο Σαμαράς. Ορισμένοι αρνούνται να μεγαλώσουν. Κάποιοι άλλοι πάλι, γέρασαν στα νιάτα τους από το φόβο και το μίσος τους για το διαφορετικό. Σιχαίνονται τους κομμουνιστές, αηδιάζουν με τους αριστερούς, φοβούνται όσους έχουν μακριά μαλλιά γελάνε δυνατά και μπορούν να ονειρεύονται με χρώματα.
Έχει δίκιο ο Σαμαράς. Ορισμένοι αρνούνται να μεγαλώσουν. Κάποιοι άλλοι πάλι, γέρασαν τόσο νωρίς που έπαθαν ολόσωμη αγκύλωση από τότε που κατάλαβαν τον κόσμο και πήραν τη διαβεβαίωση του μπαμπά ότι μια έδρα στη Βουλή πάντα θα τους περιμένει. Κι έτσι, απλώς περίμεναν. Κι έγιναν σαν κόκκαλα έτοιμα να σπάσουν ανά πάσα στιγμή.
Έχει δίκιο ο Σαμαράς. Ορισμένοι αρνούνται να μεγαλώσουν. Άλλοι πάλι, γέρασαν τόσο γρήγορα που απέκτησαν πρεσβυωπία υψίστου βαθμού και δε μπορούσαν να διαβάσουν βιβλία που μιλούσαν για ελευθερία, ζωή, αγώνες και αξιοπρέπεια. Είχαν μάτια μόνο για όποιο κείμενο υμνούσε τον καπιταλισμό, τη λαμογιά, το κέρδος και την ιδιωτικοποίηση των πάντων.
Έχει δίκιο ο Σαμαράς. Ορισμένοι αρνούνται να μεγαλώσουν. Αντιθέτως, κάποιοι άλλοι γέρασαν τόσο πολύ που κουφάθηκαν κι έχουν αυτιά μόνο για τα δικά τους λόγια. Και μιλάνε ασταμάτητα. Και λένε ασυναρτησίες. Και αυτοθαυμάζονται. Και κλέβουν. Και αρπάζουν ανενόχλητοι από τη συνείδησή τους. Γιατί ως κουφοί στα λόγια των άλλων, δεν ακούν τα «κλέφτες, αλήτες, βρωμιάρηδες» που τους φωνάζουν.
Έχει δίκιο ο Σαμαράς. Ορισμένοι αρνούνται να μεγαλώσουν. Και είναι κατακριτέοι επειδή δε φοράνε γραβάτα στον ύπνο τους, δεν κάνουν λαμπρές δεξιώσεις στους γάμους τους, δε μοιράζουν ακριβές μπομπονιέρες στα βαφτίσια των παιδιών τους. Ενώ αντίθετα, αυτοί που γεννήθηκαν γέροι και ντύνονταν από παιδιά σαν μικρομέγαλα, όταν αρχίσουν να κάνουν φαλάκρα, βάζουν μπριγιαντίνη στις πουτσότριχες επειδή δεν αντέχουν δίχως χωρίστρα σε αυτή τη ζωή.
Έχει δίκιο ο Σαμαράς. Ορισμένοι αρνούνται να μεγαλώσουν. Και κάποιοι άλλοι γεννήθηκαν τόσο γερασμένοι που βάφτισαν «Σωτηρία» την Υποταγή. Και απαιτούν να είναι όλοι υποταγμένοι. Βάφτισαν «Σταθερότητα» το Ξεπούλημα. Βάφτισαν «Ιδανικό» τη Μέρκελ. Βάφτισαν «Ησυχία» τον Θάνατο, βάφτισαν «Τάξη» τον Πλούτο των ελάχιστων, βάφτισαν «Ασφάλεια» την Αποδοχή της Μοίρας.
Έχει δίκιο ο Σαμαράς. Ορισμένοι αρνούνται να μεγαλώσουν και θυμίζουν δεκαπεντεμελές. Αν, λοιπόν, το δίλλημα είναι ηλικιακής αντίληψης τότε χίλιες φορές με το δεκαπενταμελές, γιατί μπορεί να μας πάει καμιά εκδρομούλα και να γλιτώσουμε από τη μπόχα εκείνων που γεννήθηκαν γέροι. Άλλωστε, τι χειρότερο μπορεί να μας συμβεί;
Ανάρτηση από: http://kartesios.com
