Να αντέξεις είναι το ζητούμενο μη το ξεχνάς.
Πολύμηνη καραντίνα, καταπίεση σε όλους τους τομείς, για να ανοίξει ο τουρισμός. Απέδωσε λάθος όμως. Ανεξέλεγκτη οργή, θυμός, επιθετικότητα. Η λογική στο απόσπασμα. Ο πόλεμος συνεχίζεται όμως. Καθημερινή σφυρηλάτηση, σε ότι έχει μείνει όρθιο, έως ότου παραδοθείς άνευ όρων στη τρέλα, στην οργή, στην καταπάτηση κάθε ορίου.
Και η καλοπληρωμένη τηλεόραση, με χρήματα που θα έπρεπε να πάνε στην οχύρωση της υγείας, λανσάρει λάθος πρότυπα ομορφιάς και ψεύτικα παιχνίδια επιβίωσης, μισές αλήθειες, κατασκευασμένα ψέμματα, για να πανικοβληθούμε, για να ξεχάσουμε τον δικό μας αγώνα πραγματικής επιβίωσης και να μπορούν άκοπα να μας χειριστούν. Να χάσουμε το μυαλό μας ψάχνοντας λογική στο παράλογο.
Όλα αφιερωμένα στο βωμό του κέρδους, κέρδος για λίγους όμως, παίζοντας με το μυαλό μας. Και αν γυρίσεις λίγο γύρω και μυρίσεις, μυρίζει θάνατος. Θάνατος αξιών, ανθρωπιάς, παιδιών που δέχτηκαν εκφοβισμό, γιατί δεν ακουλουθούσαν τα λάθος πρότυπα ομορφιάς. Γιατί για το χαβιάρι και την ακριβή σαμπάνια των ολίγων, η εμφάνιση και μόνο, γίνεται αστείο και χαβαλές που παίρνει ζωές δεκατετράχρονων. Στέλνει στα ψυχιατρεία και μετά στις ρόδες αυτοκινήτων αθώες ψυχούλες. Και με το μυαλό κουρκούτι, καταδικάζουμε ως άλλοι τέλειοι θεοί.
Να αντέξεις το θανατικό γύρω σου. Να αντέξει η λογική σου, το μυαλό σου και το συναίσθημα σου. Να αντέξεις να πονάς. Αυτό θα πει επιβίωση.
Φόνοι, βιασμοί, αυτοκτονίες, εγκεφαλικά, εμφράγματα, άστεγοι, πείνα, νομοσχέδια σκλαβιάς. Γιατί όλα αυτά; Για να γλυτώσεις από έναν ιό φονικό. Είπαν...
Δολοφόνοι πολλοί, βρέθηκαν ξαφνικά, ή εντέχνως κατασκευάστηκαν, υπόγεια, σε ένα αέναο αγώνα εξουσίας. Μόνο που ξεπέρασε τα όρια εδώ και καιρό και αφηνιασμένο άλογο η εξουσία παίρνει ζωές. Κυριολεκτικά παίρνει ζωές αθώων πλασμάτων.
Να σταματήσεις να ζεις για να ζήσεις. Να ζήσεις, τρελός, βιασμένος σωματικά και ψυχικά, φυλακισμένος, στον δρόμο, άνεργος και ό,τι άλλο. Αυτό το λένε ζωή. Ζωή εγκλωβισμένη, μασκοφορεμένη, απόλυτα ελεγχόμενη από αυτούς που δεν τους νοιάζει αν θα τρελαθείς ή αν πεθάνεις, αρκεί να ανοίξει ο τουρισμός. Μετράμε απώλειες για τον τουρισμό.
Μετράμε απουσίες γιατί κάποιοι που διαλαλούν ότι νοιάζονται για την υγεία μας,μας σκοτώνουν, αργά και σταθερά σε μικρές δόσεις. Επειδή μας νοιάζονται. Χαμένες ψυχές μες στα σκοτάδια τους σκορπούν τον θάνατο αφειδώς. Και μεις θεατές ανίσχυροι, παλεύουμε να μείνουμε όρθιοι. Με το μυαλό βραχυκυκλωμένο, ανάμεσα στο λάθος και στο σωστό, ανάμεσα στη ζωή και στο θάνατο, ανάμεσα στην αντοχή και την αυτοκτονία, ανάμεσα στο δάκρυ πόνου και στο δάκρυ του νευρικού γέλιου. Κάπου υπάρχει η έξοδος κινδύνου, πρέπει να την βρούμε. Είτε όλοι μαζί, είτε ο καθένας μόνος του. Και αν κάποιος γελάει και αν κάποιος αστειεύεται και αν κάποιος χορεύει και άλλοι τρεις λαλούν, είναι που ψάχνουν την δική τους έξοδο κινδύνου.
Και αν εσύ την βρεις και γω ακόμα ψάχνω μη με προσπεράσεις, δείξε μου και μένα τον δρόμο, μπορεί να χάθηκα.
Μην προσπερνάς αδιάφορα κανέναν άνθρωπο. Δεν ξέρεις με ποιους δαίμονες παλεύει. Μπορεί ένα ειλικρινές φιλικό χαμόγελο να σώσει κάποιον. Να σώσει εσένα από τον χαμό. Γέλα, χόρεψε, αγκάλιασε, τραγούδα δυνατά, ερωτεύσου, κάνε έρωτα, κάνε ό,τι δίνει ζωή, στο μυαλό και στη ζωή. Αγάπα τον εαυτό σου, για να αγαπήσεις και τον διπλανό σου. Βγες βόλτα, περπάτα, διάβασε, άκου μουσική, βρες παρέα, μίλα, μη κρύβεσαι. Δίχως ενοχές...
Ας μη προσπερνάμε τη ζωή γιατί θα μας προσπεράσει και αυτή.
Ας μη νεκρώσουμε το συναίσθημα, για να αποφύγουμε τον πόνο, γιατί θα μας αποφύγει και η χαρά.
Και ναι είναι αναμενόμενο να φοβάσαι, αρκεί να μην επιτρέπεις στον φόβο να σε καθηλώνει προστατεύοντας μια ζωή που δεν ζεις.
Μη ζεις κοιτώντας καχύποπτα τον διπλανό σου, σαν να είναι ένας μελλοντικός δολοφόνος.
Ο φόβος μας, ο πανικός μας, ο μόνιμος θρήνος μας, θρέφει την εξουσιομανία τους.
Όπως το αίμα που τραβά τον καρχαρία.
Η αδιαφορία σκοτώνει, το τεντωμένο δάχτυλο που κρίνει δίχως να γνωρίζει, σκοτώνει,το ειρωνικό χαμόγελο γιατί κάτι δεν ταιριάζει στην δική μας οπτική σκοτώνει.
Ο χαβαλές για το "φαίνεσθαι" σκοτώνει.
Να αντέξεις είναι το ζητούμενο, για να καταφέρουμε να ξαναβρεθούμε, ζωντανοί, υγιείς, όρθιοι με τις λιγότερες απώλειες.
Να αντέξεις, να αντέξω, να αντέξουμε να μείνουμε άνθρωποι.
Και όταν τελειώσει τούτος ο περίεργος πόλεμος, τον λες και τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, ίσως καταλάβουμε...
Ανάρτηση από: https://sioualtec.blogspot.com/
