Τη δεκαετία 1956-1965 στην Ελλάδα καταγράφηκαν 1,545 εκατομμύρια γεννήσεις. Τη δεκαετία 2016-2025 αναμένονται 835.000 γεννήσεις, λίγο περισσότερες από τις μισές.
Ο δείκτης γονιμότητας θα περιοριστεί σε λιγότερα από 1,5 παιδιά ανά γυναίκα.
Τα σημερινά ζευγάρια γίνονται γονείς σε μεγαλύτερη ηλικία και κάνουν λιγότερα παιδιά σε σχέση με ό,τι συνέβαινε σε προηγούμενες δεκαετίες.
Ο κανόνας όμως είναι πως η μείωση του πληθυσμού καθώς και η γήρανσή του είναι σε μεγάλο βαθμό συνυφασμένη με μειωμένες οικονομικές επιδόσεις.
Είναι σαφές πως ένα σχέδιο εξόδου από την κρίση για την Ελλάδα θα πρέπει να περιλαμβάνει και πολιτικές για την αντιμετώπιση
του δημογραφικού.
Το ζητούμενο για ένα σοβαρό κράτος που απειλείται με εξαφάνιση ως έθνος σε λίγες δεκαετίες, θα ήταν μια πολιτική διευκόλυνσης και ενίσχυσης εκείνων των γυναικών και των ζευγαριών που επιθυμούν να φέρουν στον κόσμο ένα παιδί και μάλιστα σε νεαρότερη ηλικία.
Όμως, όπως φαίνεται στον στατιστικό πίνακα, το ελληνικό κράτος, όπου η ανεργία είναι η μεγαλύτερη στην Ε.Ε. στους νέους, είναι το πλέον ανάλγητο και η βασικότερη αιτία για τη δημογραφική κατάρρευση της χώρας.
Αν δεν σχεδιαστεί μια νέα οικογενειακή πολιτική για τη χώρα μας υπάρχει ο κίνδυνος η κατάρρευση λόγω της αύξησης του μέσου όρου ηλικίας να έχει άμεσες και αλυσιδωτές αρνητικές επιπτώσεις.
Η "γεροντοκρατία" καθιστά τους νέους de facto παραμελημένη μειονότητα. Ως αντίδραση, οι νέοι επιλέγουν την εξέγερση - καλό θα ήταν αλλά δεν φαίνεται - ή την μετανάστευση, με αποτέλεσμα να αυξάνει ακόμη περισσότερο το ποσοστό του γηρασμένου πληθυσμού.
Βέβαια, με την κατάλληλη κοινωνική πολιτική είναι δυνατόν να επηρεαστεί η δημογραφική συμπεριφορά, για την ώρα η κομματοκρατία, η τραπεζοκρατία και η θεόστραβη "δικαιοσύνη" αποφάσισαν να πάρουν με συνοπτικές διαδικασίες τα σπίτια 700.000 οικογενειών!
Ανάρτηση από: https://geromorias.blogspot.com/
