Λοιπόν ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η εκπαίδευση των κρατουμένων είναι νομικά κατοχυρωμένη αρκετά χρόνια τώρα. Άλλωστε, όπως έχει δείξει η διεθνής ερευνητική εμπειρία, η εκπαίδευση έχει θετική επίδραση στις ζωές τους. Το γενικό πλαίσιο για την Εκπαίδευση στις Φυλακές ορίστηκε από το κείμενο Συστάσεις του Συμβουλίου της Ευρώπης Νο R (89) 12. Σε αυτό αναφέρεται χαρακτηριστικά:
«Όλοι οι κρατούμενοι πρέπει να έχουν ίδια πρόσβαση στην εκπαίδευση. Κάθε δυνατή προσπάθεια θα πρέπει να καταβάλλεται στην ενθάρρυνση των κρατουμένων ως προς την ενεργή συμμετοχή τους σε εκπαιδευτικές διαδικασίες. Οι κρατούμενοι να μπορούν να συμμετέχουν σε εκπαιδευτικές διαδικασίες εκτός φυλακής».
Προσαρμοζόμενο στις ευρωπαϊκές επιταγές, το ελληνικό κράτος εξέδωσε το 1999 νέοΣωφρονιστικό Κώδικα (ΦΕΚ Α’ 291/24.12.1999), ο οποίος αναφέρεται στην εκπαίδευση των κρατουμένων και μάλιστα ορίζει ρητά ότι ο στόχος της είναι η «απόκτηση ή συμπλήρωση της εκπαίδευσης όλων των βαθμίδων, καθώς η επαγγελματική κατάρτισή τους». Μάλιστα επισημαίνεται ότι «η πρωτοβάθμια εκπαίδευση είναι υποχρεωτική για τους νεαρούς κρατουμένους», για αυτό προβλέπεται η δημιουργία μονοθέσιων δημοτικών σχολείων εντός των σωφρονιστικών καταστημάτων, ενώ «όσοι έχουν συμπληρώσει την πρωτοβάθμια εκπαίδευση μπορούν να συνεχίσουν τις σπουδές στη δευτεροβάθμια». Σε αυτό το πλαίσιο, λειτούργησε Γυμνάσιο και Λύκειο στο Ειδικό Κατάστημα Κράτησης Νέων Αυλώνα (ΕΚΚΝΑ), στο οποίο έχουν φοιτήσει περίπου 300 νέοι ηλικίας 15 έως 21 ετών, όλοι κρατούμενοι των φυλακών ανηλίκων Αυλώνα. Μάλιστα η φοίτηση στο σχολείο προσμετρά στη μείωση της ποινής.
Ο Σωφρονιστικός Κώδικας επιτρέπει και τη συνέχιση των σπουδών «στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με εκπαιδευτικές άδειες, σύμφωνα με το άρθρο 58 του παρόντος». Οι εκπαιδευτικές άδειες «χορηγούνται για τη φοίτηση των κρατουμένων σε σχολές όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης», λήγουν με την ολοκλήρωση της φοίτησης του κρατουμένου, ενώ μπορούν να ανακληθούν με απόφαση του αρμόδιου οργάνου, ύστερα από εισήγηση του κοινωνικού λειτουργού ή του εγκληματολόγου, αν ο αδειούχος τιμωρηθεί για πειθαρχικά παραπτώματα ή κάνει κακή χρήση της άδειας π.χ. πλημμελής παρακολούθηση ή η κακή επίδοση στις σπουδές του. Μάλιστα προβλέπεται οι κρατούμενοι που κάνουν χρήση εκπαιδευτικής άδειας να επιδοτούνται για την κάλυψη, τουλάχιστον, των απολύτως αναγκαίων εξόδων τους τους.[i]
Όταν οι νόμοι γίνονται κουρελόχαρτα
Όλα τα παραπάνω ισχύουν στα χαρτιά, τι γίνεται όμως στην πράξη; Η απεργία πείναςπου ξεκίνησε οι κρατούμενοι Ηρακλής Κωστάρης και Νίκος Ρωμανός (από τις 28/10 ο πρώτος και 10/11 ο δεύτερος) με αίτημα τη χορήγηση εκπαιδευτικών αδειών για την παρακολούθηση των μαθημάτων των σχολών που έχουν περάσει, κάνει καταφανή την παραβίαση της «νομιμότητας και της ισότητας στη μεταχείριση των κρατουμένων, του σεβασμού των δικαιωμάτων των κρατουμένων που τους αναγνωρίζει ο νόμος και η έννομη προστασία τους», που υποτίθεται ότι το υπουργείο Δικαιοσύνης προασπίζει, όπως αναφέρει στο site του.
Γιατί οι δύο κρατούμενοι αναγκάστηκαν να χρησιμοποιούσουν αυτό το έσχατο μέσο διαμαρτυρίας (με βαρύτατες επιπτώσεις για την υγεία τους) για να διεκδικήσουν το αυτονόητο και νομοθετικά κατοχυρωμένο δικαίωμα τους; Ας δούμε τις δύο περιπτώσεις ξεχωριστά: Ο Νίκος Ρωμανός, αναρχικός και καταδικασθέντας για τη ληστεία στο Βελβεντό, έδωσε πανελλήνιες εξετάσεις μέσα από τη φυλακή την περασμένη άνοιξη και πέρασε σε μια πανεπιστημιακή σχολή (ΤΕΙ Αθήνας, στο Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων -Τμήμα Υγείας). Ήταν ένας από τους τέσσερις επιτυχόντες μαθητές του Λυκείου του Ειδικού Καταστήματος Κράτησης Νέων Αυλώνα (ΕΚΚΝΑ). Μάλιστα η πολιτεία θέλησε να επιβραβεύσει την επιτυχία τους: Ο Υπουργός Δικαιοσύνης, Αθανασίου, επισκέφτηκε το ΕΚΚΝΑ προκειμένου να απονείμει επαίνους και χρηματικά έπαθλα των 500 ευρώ στους τέσσερις. Ο Ν. Ρωμανός αρνήθηκε τη βράβευση, αναφέροντας ότι αν «προχωρούσε στη συγκεκριμένη ενέργεια θα ερχόταν σε αντίθεση με τις αξίες που πρεσβεύει».
Από την πλευρά του ο υπουργός Δικαιοσύνης, σε μια στιγμή …μεγαλοθυμίας, ανέφερε: «Η πολιτεία δεν κάνει διακρίσεις στα θέματα σπουδών. Είναι αξιέπαινος που ακολούθησε τις συμβουλές των δασκάλων του και εργάστηκε σκληρά για να πετύχει την εισαγωγή του σε σχολή της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης». Μάλιστα ο υπουργός διαβεβαίωσε για τη συνεχή στήριξή των κρατουμένων φοιτητών κατά τη διάρκεια των σπουδών τους, ενώ δεσμεύθηκε ότι θα πραγματοποιηθούν οι απαραίτητες μεταγραφές για να παρακολουθούν δια ζώσης τα μαθήματά τους. Αλλά και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας στη συνάντηση που είχε με τους τρεις επιτυχόντες (ο Ν. Ρωμανός δεν παρέστη), υποσχέθηκε ότι θα προσπαθήσει να τους βοηθήσει με τις δυσκολίες που αφορούν στις σπουδές τους.
Αυτά συνέβησαν στα τέλη Σεπτέμβριου, εγείροντας μάλιστα κάποιες ειρωνικές αντιδράσεις, καθώς η μεταχείριση των 4 συλληφθέντων του Βελβεντού δεν ήταν πάντα τόσο … ευσπλαχνική (θυμίζουμε το βασανισμό τους και τις φωτοσοπαρισμένες φωτογραφίες που διέρρευσε η αστυνομία, αλλά και το κατασκευασμένο κατηγορητήριο που τους φορτώθηκε εμπλέκοντας τους με ομάδες ένοπλης ατομικής βίας, κατηγορητήριο που κατέπεσε στο δικαστήριο). Πριν όμως ο αλέκτωρ λαλήσει τρεις, οι υποσχέσεις του υπουργού και του προέδρου της Δημοκρατίας αποδείχθηκαν κενό γράμμα. Αν και ο Ν. Ρωμανός μεταφέρθηκε από τις φυλακές Μαλανδρίνου στον Κορυδαλλό, κατόπιν αίτησης του στο αρμόδιο Συμβούλιο Φυλακών, προκειμένου να παρακολουθεί τα μαθήματά του στο ΤΕΙ, οι αιτήσεις του για εκπαιδευτικές άδειες «έχουν καταλήξει στα αζήτητα», όπως αναφέρει σε επιστολή του. Γεγονός που τον οδήγησε να διεκδικήσει «αυτό το αίτημα με οδόφραγμα το σώμα μου».
Αφού λοιπόν για ένα περίπου μήνα έκαναν τον… κινέζο, την Τετάρτη 19/11 –και ενώ ο Ν. Ρωμανός ήταν στην 9η μέρα απεργίας πείνας– το Συμβούλιο Φυλακών που αποτελείται από τον εισαγγελέα Νικόλαο Ποιμενίδη, τη διευθύντρια Χαραλαμπία Κουτσομιχάλη, καθώς και την κοινωνική λειτουργό, αποφάσισε την απόρριψη του αιτήματος του. Η αιτιολογία ήταν ότι ο ειδικός εφέτης ανακριτής Ευτύχης Νικόπουλος είχε γνωμοδοτήσει αρνητικά. «Πρόκειται για τον ίδιο άνθρωπο που τόσο καιρό δήλωνε αναρμόδιος για να αποφασίσει πάνω στο ζήτημα ωστόσο τώρα έστειλε εσπευσμένα έγγραφο στο Συμβούλιο, δηλώνοντας ότι το αίτημα για χορήγηση αδειών απορρίπτεται με δική του απόφαση» αναφέρει η Πρωτοβουλία για τα δικαιώματα των κρατουμένων.
Δεν είναι περίεργο ότι εν μια νυκτί οι άλλοτε …μη αρμόδιοι αναλαμβάνουν δράση; Ποιων τους σχεδιασμούς εξυπηρετούν; Δεν θα έπρεπε στις αποφάσεις τους να ληφθεί υπόψη η υγεία του απεργού πείνας, ο οποίος παρά την απόρριψη του αιτήματος του διαμήνυσε ότι θα συνεχίσει;
Καμία νομική δικαιολογία – καμία εξήγηση και σε Ηρακλή Κωστάρη
Σε ό,τι αφορά τον Ηρακλή Κωστάρη, καταδικασθέντα για την υπόθεση της 17Ν, όπως ο ίδιος υποστήριξε σε συνέντευξη του στο ρ/σ Κόκκινο, τα τελευταία 4 χρόνια έχει λάβει 20 κανονικές άδειες, ενώ εδώ και 2,5 χρόνια έβγαινε καθημερινά με εκπαιδευτικές άδειες για τη φοίτηση στο Τμήμα Ηλεκτρονικών του ΤΕΙ Πειραιά. Ωστόσο από τον Ιανουάριο, μετά την απόδραση Χ. Ξηρού, η χορήγηση αδειών σταμάτησε απότομα, χωρίς κάποιον προφανή λόγο. Αν και δεν έχει παραβιάσει στο ελάχιστο τους όρους των αδειών και δεν έχει κάνει κάποιο πειθαρχικό παράπτωμα (λόγοι οι οποίοι θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε αναστολή της εκπαιδευτικής άδειας) ωστόσο εδώ και 10 μήνες αρνούνται να του δώσουν τις εν λόγω άδειες, ενώ απαξιούν να απαντήσουν στις δεκάδες (20 τον αριθμό) αιτήσεις που έχει κάνει.
Ακόμη και με το νέο νόμο-έκτρωμα για τις φυλακές τύπου Γ΄ (ο οποίος δεν έχει εφαρμοστεί ακόμα), νόμο που διαχωρίζει τους κρατούμενους και κόβει τις άδειες όσων έχουν εμπλοκή σε «υποθέσεις τρομοκρατίας»,ο Ηρακλής Κωστάρης δικαιούται αδειών(!!), καθώς διάταξη του νόμου προβλέπει ότι «όσοι έχουν πάρει 3 εκπαιδευτικές άδειες μέχρι τώρα και έχουν τηρήσει όλους τους όρους εξαιρούνται από το νόμο». Για «άνωθεν πολιτική παρέμβαση», έκανε λόγο ο Η. Κωστάρης, ο οποίος υποστήριξε ότι «κατέφυγα στην απεργία πείνας, σε αυτό το ύστατο μέσο, για να κερδίσω αυτά που μου αναλογούν καθώς δεν τηρούν ούτε τους νόμους τους».
Πολιτική ρεβανισμού
Αξίζει να επισημανθεί ότι το πρόβλημα με τη χορήγηση των εκπαιδευτικών αδειών δεν είναι καινούργιο. Δεν είναι τυχαίο ότι ένα από τα αιτήματα των κρατουμένων στις κινητοποιήσεις που πραγματοποίησαν το 2008 ήταν: «Να χορηγούνται εκπαιδευτικές άδειες, σε όλους τους κρατούμενους, που πληρούν τα κριτήρια και τις προϋποθέσεις για σπουδές εκτός φυλακών και για όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης και τεχνικής επαγγελματικής κατάρτισης». Ενώ και η Πρωτοβουλία για τα δικαιώματα των κρατουμένων τόνιζε ότι «Παρά τις παραγράφους του σωφρονιστικού κώδικα το μέτρο δε τηρείται».
Αλλά ας μην πάμε μακριά, ακόμα και η αποστροφή στη φετινή ομιλία του Πέτρου Δαμιανού, διευθυντή του Γυμνασίου-Λυκείου ΕΚΚΝΑ, «με την ευχή η πολιτεία να ενισχύσει την προσπάθειά τους παρέχοντας τις ειδικές άδειες που χρειάζονται προκειμένου να συνεχίσουν απρόσκοπτα τις ανώτερες σπουδές τους κάνοντας μια καινούρια αρχή στη ζωή τους», δείχνει ότι η νομική κατοχύρωση απέχει από την εφαρμογή της, για αυτό και όσοι είναι μέσα στα πράγματα αναγκάζονται να επιστρατεύσουν ακόμη και ευχολόγια… Άλλωστε ένας ακόμη από τους επιτυχόντες του ΕΚΚΝΑ, εκτός του Ν. Ρωμανού, στερείται το δικαίωμα στις εκπαιδευτικές άδειες, όπως καταγγέλλουν σε επιστολή τους οι εκπαιδευτικοί του συλλόγου διδασκόντων του ΕΚΚΝΑ.
Εν ολίγοις οι εκπαιδευτικές άδειες αν και είναι νομοθετικά κατοχυρωμένο δικαίωμα, μιας υποτιθέμενα ευνομούμενης πολιτείας, καταλήγουν να γίνονται «προνόμιο» που η εκάστοτε κυβέρνηση άλλοτε το αποδίδει και άλλοτε όχι. Προφανώς για τη κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, οι πολιτικοί κρατούμενοι Ν. Ρωμανός και Η. Κωστάρης δεν είναι της …αρεσκείας της και για αυτό καταφεύγει σε μια λογική διακριτικής μεταχείρισης και εν τέλει τιμωρίας, καταπατώντας κάθε έννοια νομιμότητας.
Είναι πλέον φανερό. Η πρακτική της κυβέρνησης, που βάζει σε κίνδυνο τις ζωές δύο ανθρώπων για ένα αυτονόητο δικαίωμα, το δικαίωμα στην εκπαίδευση, εμπνέεται από τη συλλογιστική ότι οι πολιτικοί κρατούμενοι πρέπει να υφίσταται μια δεύτερη συμπληρωματική τιμωρία, πέραν αυτής που ορίζει ο νόμος, όπως άλλωστε διατράνωσε και ο νόμος για τις φυλακές τύπου Γ’ που ψήφισαν.
Το ζήτημα είναι αν η ελληνική κοινωνία θα ανεχτεί αυτή την πολιτική ρεβανσισμού και εξόντωσης…
Όταν οι νόμοι γίνονται κουρελόχαρτα
Όλα τα παραπάνω ισχύουν στα χαρτιά, τι γίνεται όμως στην πράξη; Η απεργία πείναςπου ξεκίνησε οι κρατούμενοι Ηρακλής Κωστάρης και Νίκος Ρωμανός (από τις 28/10 ο πρώτος και 10/11 ο δεύτερος) με αίτημα τη χορήγηση εκπαιδευτικών αδειών για την παρακολούθηση των μαθημάτων των σχολών που έχουν περάσει, κάνει καταφανή την παραβίαση της «νομιμότητας και της ισότητας στη μεταχείριση των κρατουμένων, του σεβασμού των δικαιωμάτων των κρατουμένων που τους αναγνωρίζει ο νόμος και η έννομη προστασία τους», που υποτίθεται ότι το υπουργείο Δικαιοσύνης προασπίζει, όπως αναφέρει στο site του.
Γιατί οι δύο κρατούμενοι αναγκάστηκαν να χρησιμοποιούσουν αυτό το έσχατο μέσο διαμαρτυρίας (με βαρύτατες επιπτώσεις για την υγεία τους) για να διεκδικήσουν το αυτονόητο και νομοθετικά κατοχυρωμένο δικαίωμα τους; Ας δούμε τις δύο περιπτώσεις ξεχωριστά: Ο Νίκος Ρωμανός, αναρχικός και καταδικασθέντας για τη ληστεία στο Βελβεντό, έδωσε πανελλήνιες εξετάσεις μέσα από τη φυλακή την περασμένη άνοιξη και πέρασε σε μια πανεπιστημιακή σχολή (ΤΕΙ Αθήνας, στο Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων -Τμήμα Υγείας). Ήταν ένας από τους τέσσερις επιτυχόντες μαθητές του Λυκείου του Ειδικού Καταστήματος Κράτησης Νέων Αυλώνα (ΕΚΚΝΑ). Μάλιστα η πολιτεία θέλησε να επιβραβεύσει την επιτυχία τους: Ο Υπουργός Δικαιοσύνης, Αθανασίου, επισκέφτηκε το ΕΚΚΝΑ προκειμένου να απονείμει επαίνους και χρηματικά έπαθλα των 500 ευρώ στους τέσσερις. Ο Ν. Ρωμανός αρνήθηκε τη βράβευση, αναφέροντας ότι αν «προχωρούσε στη συγκεκριμένη ενέργεια θα ερχόταν σε αντίθεση με τις αξίες που πρεσβεύει».
Από την πλευρά του ο υπουργός Δικαιοσύνης, σε μια στιγμή …μεγαλοθυμίας, ανέφερε: «Η πολιτεία δεν κάνει διακρίσεις στα θέματα σπουδών. Είναι αξιέπαινος που ακολούθησε τις συμβουλές των δασκάλων του και εργάστηκε σκληρά για να πετύχει την εισαγωγή του σε σχολή της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης». Μάλιστα ο υπουργός διαβεβαίωσε για τη συνεχή στήριξή των κρατουμένων φοιτητών κατά τη διάρκεια των σπουδών τους, ενώ δεσμεύθηκε ότι θα πραγματοποιηθούν οι απαραίτητες μεταγραφές για να παρακολουθούν δια ζώσης τα μαθήματά τους. Αλλά και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κάρολος Παπούλιας στη συνάντηση που είχε με τους τρεις επιτυχόντες (ο Ν. Ρωμανός δεν παρέστη), υποσχέθηκε ότι θα προσπαθήσει να τους βοηθήσει με τις δυσκολίες που αφορούν στις σπουδές τους.
Αυτά συνέβησαν στα τέλη Σεπτέμβριου, εγείροντας μάλιστα κάποιες ειρωνικές αντιδράσεις, καθώς η μεταχείριση των 4 συλληφθέντων του Βελβεντού δεν ήταν πάντα τόσο … ευσπλαχνική (θυμίζουμε το βασανισμό τους και τις φωτοσοπαρισμένες φωτογραφίες που διέρρευσε η αστυνομία, αλλά και το κατασκευασμένο κατηγορητήριο που τους φορτώθηκε εμπλέκοντας τους με ομάδες ένοπλης ατομικής βίας, κατηγορητήριο που κατέπεσε στο δικαστήριο). Πριν όμως ο αλέκτωρ λαλήσει τρεις, οι υποσχέσεις του υπουργού και του προέδρου της Δημοκρατίας αποδείχθηκαν κενό γράμμα. Αν και ο Ν. Ρωμανός μεταφέρθηκε από τις φυλακές Μαλανδρίνου στον Κορυδαλλό, κατόπιν αίτησης του στο αρμόδιο Συμβούλιο Φυλακών, προκειμένου να παρακολουθεί τα μαθήματά του στο ΤΕΙ, οι αιτήσεις του για εκπαιδευτικές άδειες «έχουν καταλήξει στα αζήτητα», όπως αναφέρει σε επιστολή του. Γεγονός που τον οδήγησε να διεκδικήσει «αυτό το αίτημα με οδόφραγμα το σώμα μου».
Αφού λοιπόν για ένα περίπου μήνα έκαναν τον… κινέζο, την Τετάρτη 19/11 –και ενώ ο Ν. Ρωμανός ήταν στην 9η μέρα απεργίας πείνας– το Συμβούλιο Φυλακών που αποτελείται από τον εισαγγελέα Νικόλαο Ποιμενίδη, τη διευθύντρια Χαραλαμπία Κουτσομιχάλη, καθώς και την κοινωνική λειτουργό, αποφάσισε την απόρριψη του αιτήματος του. Η αιτιολογία ήταν ότι ο ειδικός εφέτης ανακριτής Ευτύχης Νικόπουλος είχε γνωμοδοτήσει αρνητικά. «Πρόκειται για τον ίδιο άνθρωπο που τόσο καιρό δήλωνε αναρμόδιος για να αποφασίσει πάνω στο ζήτημα ωστόσο τώρα έστειλε εσπευσμένα έγγραφο στο Συμβούλιο, δηλώνοντας ότι το αίτημα για χορήγηση αδειών απορρίπτεται με δική του απόφαση» αναφέρει η Πρωτοβουλία για τα δικαιώματα των κρατουμένων.
Δεν είναι περίεργο ότι εν μια νυκτί οι άλλοτε …μη αρμόδιοι αναλαμβάνουν δράση; Ποιων τους σχεδιασμούς εξυπηρετούν; Δεν θα έπρεπε στις αποφάσεις τους να ληφθεί υπόψη η υγεία του απεργού πείνας, ο οποίος παρά την απόρριψη του αιτήματος του διαμήνυσε ότι θα συνεχίσει;
Καμία νομική δικαιολογία – καμία εξήγηση και σε Ηρακλή Κωστάρη
Σε ό,τι αφορά τον Ηρακλή Κωστάρη, καταδικασθέντα για την υπόθεση της 17Ν, όπως ο ίδιος υποστήριξε σε συνέντευξη του στο ρ/σ Κόκκινο, τα τελευταία 4 χρόνια έχει λάβει 20 κανονικές άδειες, ενώ εδώ και 2,5 χρόνια έβγαινε καθημερινά με εκπαιδευτικές άδειες για τη φοίτηση στο Τμήμα Ηλεκτρονικών του ΤΕΙ Πειραιά. Ωστόσο από τον Ιανουάριο, μετά την απόδραση Χ. Ξηρού, η χορήγηση αδειών σταμάτησε απότομα, χωρίς κάποιον προφανή λόγο. Αν και δεν έχει παραβιάσει στο ελάχιστο τους όρους των αδειών και δεν έχει κάνει κάποιο πειθαρχικό παράπτωμα (λόγοι οι οποίοι θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε αναστολή της εκπαιδευτικής άδειας) ωστόσο εδώ και 10 μήνες αρνούνται να του δώσουν τις εν λόγω άδειες, ενώ απαξιούν να απαντήσουν στις δεκάδες (20 τον αριθμό) αιτήσεις που έχει κάνει.
Ακόμη και με το νέο νόμο-έκτρωμα για τις φυλακές τύπου Γ΄ (ο οποίος δεν έχει εφαρμοστεί ακόμα), νόμο που διαχωρίζει τους κρατούμενους και κόβει τις άδειες όσων έχουν εμπλοκή σε «υποθέσεις τρομοκρατίας»,ο Ηρακλής Κωστάρης δικαιούται αδειών(!!), καθώς διάταξη του νόμου προβλέπει ότι «όσοι έχουν πάρει 3 εκπαιδευτικές άδειες μέχρι τώρα και έχουν τηρήσει όλους τους όρους εξαιρούνται από το νόμο». Για «άνωθεν πολιτική παρέμβαση», έκανε λόγο ο Η. Κωστάρης, ο οποίος υποστήριξε ότι «κατέφυγα στην απεργία πείνας, σε αυτό το ύστατο μέσο, για να κερδίσω αυτά που μου αναλογούν καθώς δεν τηρούν ούτε τους νόμους τους».
Αξίζει να επισημανθεί ότι το πρόβλημα με τη χορήγηση των εκπαιδευτικών αδειών δεν είναι καινούργιο. Δεν είναι τυχαίο ότι ένα από τα αιτήματα των κρατουμένων στις κινητοποιήσεις που πραγματοποίησαν το 2008 ήταν: «Να χορηγούνται εκπαιδευτικές άδειες, σε όλους τους κρατούμενους, που πληρούν τα κριτήρια και τις προϋποθέσεις για σπουδές εκτός φυλακών και για όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης και τεχνικής επαγγελματικής κατάρτισης». Ενώ και η Πρωτοβουλία για τα δικαιώματα των κρατουμένων τόνιζε ότι «Παρά τις παραγράφους του σωφρονιστικού κώδικα το μέτρο δε τηρείται».
Αλλά ας μην πάμε μακριά, ακόμα και η αποστροφή στη φετινή ομιλία του Πέτρου Δαμιανού, διευθυντή του Γυμνασίου-Λυκείου ΕΚΚΝΑ, «με την ευχή η πολιτεία να ενισχύσει την προσπάθειά τους παρέχοντας τις ειδικές άδειες που χρειάζονται προκειμένου να συνεχίσουν απρόσκοπτα τις ανώτερες σπουδές τους κάνοντας μια καινούρια αρχή στη ζωή τους», δείχνει ότι η νομική κατοχύρωση απέχει από την εφαρμογή της, για αυτό και όσοι είναι μέσα στα πράγματα αναγκάζονται να επιστρατεύσουν ακόμη και ευχολόγια… Άλλωστε ένας ακόμη από τους επιτυχόντες του ΕΚΚΝΑ, εκτός του Ν. Ρωμανού, στερείται το δικαίωμα στις εκπαιδευτικές άδειες, όπως καταγγέλλουν σε επιστολή τους οι εκπαιδευτικοί του συλλόγου διδασκόντων του ΕΚΚΝΑ.
Εν ολίγοις οι εκπαιδευτικές άδειες αν και είναι νομοθετικά κατοχυρωμένο δικαίωμα, μιας υποτιθέμενα ευνομούμενης πολιτείας, καταλήγουν να γίνονται «προνόμιο» που η εκάστοτε κυβέρνηση άλλοτε το αποδίδει και άλλοτε όχι. Προφανώς για τη κυβέρνηση Σαμαρά – Βενιζέλου, οι πολιτικοί κρατούμενοι Ν. Ρωμανός και Η. Κωστάρης δεν είναι της …αρεσκείας της και για αυτό καταφεύγει σε μια λογική διακριτικής μεταχείρισης και εν τέλει τιμωρίας, καταπατώντας κάθε έννοια νομιμότητας.
Είναι πλέον φανερό. Η πρακτική της κυβέρνησης, που βάζει σε κίνδυνο τις ζωές δύο ανθρώπων για ένα αυτονόητο δικαίωμα, το δικαίωμα στην εκπαίδευση, εμπνέεται από τη συλλογιστική ότι οι πολιτικοί κρατούμενοι πρέπει να υφίσταται μια δεύτερη συμπληρωματική τιμωρία, πέραν αυτής που ορίζει ο νόμος, όπως άλλωστε διατράνωσε και ο νόμος για τις φυλακές τύπου Γ’ που ψήφισαν.
Το ζήτημα είναι αν η ελληνική κοινωνία θα ανεχτεί αυτή την πολιτική ρεβανσισμού και εξόντωσης…
[i] Ε. Ρηγούτσου, Συμβουλευτική κρατουμένων, υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, Αθήνα, Ιανουάριος 2005, σελ. 16
*****
*****
*Ακούστε εδώ τις δηλώσεις του πατέρα του Νίκου Ρωμανού για την απεργία πείνας:
* Υπογράψτε και εσείς για την άμεση χορήγηση των εκπαιδευτικων αδειών του Ν.Ρωμανού σε αυτή την διεύθυνση.
****
Ανάρτηση από:http://www.toperiodiko.gr
