Με ένα δικό του άρθρο στην ιστοσελίδα hellasjournal.com σχολιάζει την ομιλία του Αλέξη Τσίπρα για την Προοδευτική Συμμαχία το Σάββατο που μας πέρασε, ο δημοσιογράφος και χρόνια ανταποκριτής στις ΗΠΑ Μιχάλης Ιγνατίου.
Με τίτλο «Μόνο ο Αλέξης μπορούσε: Πως εξευτέλισε «εθνομηδενιστές», πολιτικάντηδες, «πατριώτες», ο γνωστός δημοσιογράφος γράφει για την «προοδευτική συμμαχία» επισημαίνοντας ότι «ο Πρωθυπουργός απολαμβάνει να ταπεινώνει αυτούς που του πάνε κόντρα. Και μπορεί να βρει κανείς την απόδειξη, σε όλους αυτούς που μάζεψε στον ΣΥΡΙΖΑ το τελευταίο διάστημα. Υπάρχει μεγαλύτερο ρεζιλίκι για ένα άνθρωπο -οι πολιτικοί τελικά δεν είναι(!)- να γλύφει εκεί που έφτυνε; Υπάρχει μεγαλύτερη ταπείνωση από το να κάνεις θριαμβευτικές δηλώσεις για ένα ηγέτη που μέχρι χθες καθύβριζες; Σ’ αυτό το θέμα, μου είπε ο ψυχολόγος, ο Αλέξης Τσίπρας μοιάζει πράγματι στον Ανδρέα Παπανδρέου…»
Το άρθρο του Μιχάλη Ιγνατίου
Παρακολούθησα, όπως φαντάζομαι και χιλιάδες συμπατριώτες την ομιλία του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα σε ένα γήπεδο στο Γαλάτσι, και άκουσα με προσοχή όσα είπε ανακοινώνοντας τη Μεγάλη Προοδευτική Συμμαχία, που φαντάζομαι θα αντικαταστήσει σύντομα τον παλαιομοδίτικο και γεμάτο αμαρτίες ΣΥΡΙΖΑ.
Τα λόγια πέταξαν και έφυγαν. Στο μυαλό μου έμειναν τα πρόσωπα που παρακολουθούσαν την πρωθυπουργική ομιλία, όχι τα λόγια του Πρωθυπουργού, διότι αυτά που έδειχνε η τηλεόραση έβγαζαν μάτια. Είδαμε να παρελαύνουν οι πιο άθλιοι εκπρόσωποι του εθνομηδενισμού και να κάθονται δίπλα-δίπλα με τους πιο ανυπόληπτους γυρολόγους της πολιτικής και κάποιους που αντιπροσωπεύουν το λεγόμενο «πατριωτικό μέτωπο».
Και ο πιο καλόπιστος άνθρωπος θα μπορούσε να αναρωτηθεί: Τι συνδέει όλο αυτό το συνοθύλευμα ιδεολογιών και ανθρώπων, που έχουν στο παρελθόν καθυβρίσει με σκαιότατους χαρακτηρισμούς τον Αλέξη Τσίπρα.
Και δεν αναφέρομαι μόνο σε αυτά τα ανθρωπάκια της ΔΗΜΑΡ, που συνεργάστηκαν με το ΠΑΣΟΚ και τον Κώστα Σημίτη, με τη Δεξιά και τον Αντώνη Σαμαρά, ξανά με το ΠΑΣΟΚ και τον Ευάγγελο Βενιζέλο, με το ΚΙΝΑΛ και τη Φώφη Γεννηματά και τώρα με τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα. Έσπασαν όλα τα ρεκόρ για μία καρέκλα και ένα μισθό.
Το γεγονός ότι ο λαός τους καταψήφισε στις εκλογές του 2015 - πήραν κάτω από 0,50% -, ομιλεί από μόνο του. Είναι απορίας άξιο γιατί τους μάζεψε ο Αλέξης Τσίπρας.
Προφανώς, όπως και ο Ανδρέας Παπανδρέου, αγαλλιάζεται η ψυχή του όταν ταπεινώνει τους αντιπάλους του. Διότι ψήφους δεν θα του φέρουν, αντίθετα θα διώξουν πολίτες, που δεν ανέχονται τα καραγκιοζιλίκια του κάθε καρεκλοκένταυρου Θεοχαρόπουλου.
Μίλησε ο Αλέξης στην ομιλία του για τους «απατεώνες της πολιτικής». Τον χειρότερο όλων τον μάζεψε στον ΣΥΡΙΖΑ… Αναφέρομαι, λοιπόν, και στους λεγόμενους οπαδούς του «πατριωτικού» ΠΑΣΟΚ ή του «πατριωτικού μετώπου», οι οποίοι βρέθηκαν στη δυσάρεστη θέση να κάθονται δίπλα-δίπλα με τους «εθνομηδενιστές», οι οποίοι μέχρι πρόσφατα τους αποκαλούσαν «χρυσαυγίτες».
Αυτοί βρίσκονται στη χειρότερη θέση… Σκεπτόμενοι ότι όλοι αυτοί έβαλαν πλάτη στα εθνικά θέματα, αναρωτήθηκα πως μπόρεσαν να συναγελάζονται με όσους πιστεύουν ότι ο πολίτης του κόσμου υπερισχύει αυτού που πιστεύει στην Πατρίδα. Στην ίδια δυσάρεστη θέση βρέθηκαν και οι φίλοι του πρώην υπουργού Εξωτερικών Νίκου Κοτζιά, οι οποίοι δεινοπάθησαν από το «εθνομηδενιστικό» μπλόγκ και τους χρυσαυγίτες και στο τέλος είδαν τα στελέχη τους να εκδιώχνονται από την κυβέρνηση για χάρη του συνεταίρου Πάνου Καμμένου, ο οποίος έκανε τον Αλέξη πρωθυπουργό για να εισπράξει και αυτός την απαξίωση.
Διότι, κατά τα ψέματα: αν ο πρόεδρος των ΑΝΕΛ δεν έκανε εκείνο το τεράστιο βήμα τον Ιανουάριο του 2015, δεν υπήρχε περίπτωση να γίνει πρωθυπουργός ο Αλέξης Τσίπρας. Αλλά η ιστορία γράφεται τελικά στις …ταβέρνες και στη βάση των συμφερόντων που ισοπεδώνουν ιδεολογίες και αρχές.
Είχα ακούσει ότι όταν μερικές φορές γινόταν εκτός εαυτού ο Καμμένος και απειλούσε να τα κάνει όλα λίμπα, έσπευδε μεσάνυχτα στο σπίτι του σύσσωμη η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ για να τον καλμάρει. Αλλά την έπαθε και αυτός, όπως τόσοι άλλοι.
Ο Αλέξης Τσίπρας είναι τελικά ένας «μάστερ» της ελληνικής πολιτικής σκηνής και δεν ξέρω τι λέτε εσείς, αλλά κάνει πλάκα σε ένα πολιτικό σύστημα χωρίς να τσαλακώνεται. Βεβαίως, να μην λέω μεγάλες κουβέντες, διότι έχουμε μπροστά μας τις εκλογές και οι πολίτες θα τον κρίνουν.
Έχω την αίσθηση πως θα τον κρίνουν πολύ αυστηρά, και για τα Μνημόνια, και για τη Συμφωνία των Πρεσπών, η οποία τελικά αποδεικνύεται πως είναι εις βάρος των εθνικών μας συμφερόντων. Είπε κάποιος ανόητος ότι τα Σκόπια έγιναν ελληνικό κρατίδιο και γέλασε και το παρδαλό κατσίκι. Ο σκοπιανός εθνικισμός είναι χειρότερος και από αυτόν που αντιπροσωπεύει η ναζιστική Χρυσή Αυγή… Η οποία -με την ευκαιρία- χαϊδεύεται από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι δυνατόν να είναι κυβέρνηση η Αριστερά και να μην βρίσκονται στη φυλακή αυτοί που σκότωσαν τον Παύλο Φύσσα; Στο θέμα αυτό πρέπει να επανέλθουμε διότι οι φίλοι μας οι Συριζαίοι, νομίζοντας ότι θα κόψουν ψήφους από τη Νέα Δημοκρατία κάνουν τα στραβά μάτια και αφήνουν στο απυρόβλητο τους οπαδούς των ναζί, η ηγεσία των οποίων περιλαμβάνει και αποβράσματα της κοινωνίας. Εντάξει, καταλαβαίνω ότι η πολιτική είναι μία βρώμικη δουλειά, αλλά πως μπορεί να κοιμάται τα βράδια ο πρωθυπουργός όταν οι δολοφόνοι οπαδού του κόμματος του απολαμβάνουν την ελευθερία τους! Επί ΣΥΡΙΖΑ όχι επί της καταραμένης Δεξιάς, η οποία τους κυνήγησε όσο κανείς.
Επιστρέφοντας εκεί που ξεκινήσαμε και προσπαθώντας να αναλύσω την αψυχολόγητη απόφαση του αρχηγού της ΣΥΡΙΖΑ, να βάλει στο ίδιο σακί όλο αυτό τον πολιτικό αχταρμά και τις ιδεολογίες που συγκρούονται μεταξύ τους κατέφυγα σε ένα φίλο μου ψυχολόγο, ο οποίος έχει λύσεις για όλα τα προβλήματα.
Δεν ξέρω αν θα συμφωνήσω μαζί του, διότι μου έδωσε μία απλουστευμένη απάντηση. Ισχυρίστηκε, λοιπόν, ότι ο Πρωθυπουργός απολαμβάνει να ταπεινώνει αυτούς που του πάνε κόντρα. Και μπορεί να βρει κανείς την απόδειξη, σε όλους αυτούς που μάζεψε στον ΣΥΡΙΖΑ το τελευταίο διάστημα.
Υπάρχει μεγαλύτερο ρεζιλίκι για ένα άνθρωπο -οι πολιτικοί τελικά δεν είναι(!)- να γλύφει εκεί που έφτυνε; Υπάρχει μεγαλύτερη ταπείνωση από το να κάνεις θριαμβευτικές δηλώσεις για ένα ηγέτη που μέχρι χθες καθύβριζες; Σ’ αυτό το θέμα, μου είπε ο ψυχολόγος, ο Αλέξης Τσίπρας μοιάζει πράγματι στον Ανδρέα Παπανδρέου…
Όμως, θα πρέπει να σκεφθεί ο πρωθυπουργός πόσοι από αυτούς τους ταπεινωμένους γυρολόγους θα μείνουν μαζί του και στην περίπτωση που στις 26 Μαΐου χάσει τις εκλογές.
Νομίζω θα ψάχνει ώμο για να βάλει το κεφάλι του και δεν θα βρίσκει. Με αυτά και εκείνα, πάντως, πρέπει να του αναγνωρίσω πως μόνο αυτός θα εξευτέλιζε, ικανοποιώντας το λαϊκό αίσθημα, τους «εθνομηδενιστές», τους γυρολόγους της πολιτικής και τους «πατριώτες»… Τους έκανε χαρτί υγείας και τους πέταξε στην τουαλέτα…
Ανάρτηση από: https://geromorias.blogspot.com
