«Με αυτά τα
δεδομένα, για να κερδηθεί η σχολική χρονιά ίσως θα πρέπει να μιλάμε για γενική
και καθολική επανάληψή της. Η άλλη εναλλακτική είναι το υπουργείο με τους
φορείς του, να σχεδιάσουν σχολαστικά και εις βάθος τα απαραίτητα
αντισταθμιστικά μέτρα» - Γράφει ο Γιώργος Ηλ. Τσιτσιμπής
Όλοι
μιλάνε για μια δύσκολη, κουτσουρεμένη, προβληματική, σίγουρα περίεργη σχολική
χρονιά. Μια
χρονιά, που παρόλο το φιλότιμο των αβοήθητων εκπαιδευτικών, βαίνει προς το
τέλος της, όχι όμως και της ολοκλήρωσής της. Μάλιστα, προέρχεται από μια
δύσκολη περσινή χρονιά.
Τις
δυσκολίες της τηλεκπαίδευσης-τηλεπικοινωνίας τις καταλαβαίνουμε όλοι,
εκπαιδευτικοί-μαθητές-γονείς,
Το θέμα μας δεν είναι να αναδείξουμε το ανεπαρκές της, αλλά την ανεπάρκεια
κατάκτησης των στόχων του αναλυτικού προγράμματος, λόγω των ιδιαίτερων
συνθηκών. Πόσο έτοιμα μπορούν να θεωρηθούν τα παιδιά μας για την
μαθησιακή τους συνέχεια;
Κυρίως για τις μικρές ηλικίες και ιδίως για την μετάβαση σε άλλη βαθμίδα, όπως από το νηπιαγωγείο στο δημοτικό και από κει στο γυμνάσιο κλπ., σε ποια κατάσταση είναι οι μαθητές; Πόσο έτοιμοι είναι να ανέβουν επίπεδο; Δεν μιλάμε για αυτούς που έχουν τα μορφωτικά εφόδια και την οικογενειακή στήριξη, αλλά για τους άλλους, που δεν έχουν ικανοποιητικό υποστηρικτικό οικογενειακό περιβάλλον, που έχουν μαθησιακές δυσκολίες, που είτε λόγω αδυναμίας είτε αδιαφορίας δεν παρακολουθούσαν καν τηλεκπαίδευση, που διέθεταν μόνο κινητό τηλέφωνο αν το είχαν και αυτό, που, που, που… Πόσα πρωτάκια κατάκτησαν την πρώτη ανάγνωση και γραφή ή τις βασικές μαθηματικές έννοιες για να ανταπεξέλθουν απρόσκοπτα στις άλλες τάξεις; Πώς έγινε η πολυαισθητηριακή προσέγγιση στην ψηφιακή τάξη; Ας είμαστε ειλικρινείς. Η φετινή χρονιά είναι μάλλον χαμένη για έναν μεγάλο αριθμό μαθητών.
Σε μια διαδικτυακή εκδήλωση της «Εκπαιδευτικής Λέσχης» στις 24-4-21 με θέμα: «πανδημία και εκπαίδευση», ο δάσκαλος Βασίλης Μακρής ανέφερε χαρακτηριστικά ότι από τις 30 εβδομάδες που θα έπρεπε να είχαν λειτουργήσει τα σχολεία μέχρι τότε (εκτός των γιορτινών διακοπών), τις 18 ήταν κλειστά και τις 12 ανοιχτά. Στη διάρκεια μάλιστα των κλειστών σχολείων με την τηλεκπαίδευση, εξήγησε με πολύ γλαφυρό αλλά ουσιαστικό λόγο, ότι στα 100 παιδιά ήταν σαν τα 10 να μην έμπαιναν καν στο προαύλιο του σχολείου, τα 15 να παρακολουθούσαν από το παράθυρο, τα 30 να ακούγανε μόνο και τα υπόλοιπα 45 να προσπαθούσαν να ανταποκριθούν. Κι αν αυτό είναι μια ποσοτική στατιστική προσέγγιση, τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα, αν μιλήσουμε για ποιοτική ανάλυση των δεδομένωνΜε
αυτά τα δεδομένα, για να κερδηθεί η σχολική χρονιά ίσως θα πρέπει να μιλάμε για
γενική και καθολική επανάληψή της. Αλλά ποιος γονιός, ακόμα και εκπαιδευτικός,
μπορεί να πάρει μια τέτοια απόφαση, όσο σωστή και αν είναι; Παρόλο που
επικεντρωνόμαστε στο δημοτικό, ο προβληματισμός ισχύει για όλους τους μαθητές,
όλων των βαθμίδων. Αντικειμενικά, αυτοί που πλήττονται περισσότερο, σε
ένα τέτοιο ενδεχόμενο, είναι οι της Γ΄ λυκείου. Σε όλους τους άλλους, μάλλον
καλό θα έκανε. Είναι όμως μια δύσκολη και περίπλοκη απόφαση. Πάντως,
αξίζει να εξεταστεί με προσοχή από τους καθ΄ ύλην αρμόδιους, αφού δεν υπάρχουν
εύκολες και καθαρές λύσεις, όλες έχουν θετικά και αρνητικά.
Η
άλλη εναλλακτική είναι
το Υπουργείο με
τους φορείς του, να σχεδιάσουν σχολαστικά και εις βάθος τα απαραίτητα
αντισταθμιστικά μέτρα. Ένας πολύ καλός και σφιχτός προγραμματισμός, με πολύ
καλά ενισχυμένες όλες τις υποστηρικτικές δομές, διορισμοί και επάρκεια
εκπαιδευτικών, γενναία περικοπή της ύλης και πρόβλεψη πολλών επαναλήψεων για να
δοθεί η ευκαιρία της εμπέδωσης και εξάσκησης όλων των μαθησιακών στόχων που
κακοδιδάχτηκαν την περίοδο της αποχής των παιδιών από το φυσικό τους χώρο, την
αίθουσα διδασκαλίας. Προς Θεού, να μην συμβιβαστούμε με την παρακμή που
παραφυλάει. Η εμπειρία της Ν. Ορλεάνης με τον τυφώνα «Κατρίνα» μας δείχνει ότι
χρειάστηκαν δύο χρόνια για να επανέλθει μια στοιχειώδης μόνο ροή στην
εκπαιδευτική κανονικότητα.
Προλαβαίνουν
να αντιδράσουν, για να μην έχουμε μια χαμένη γενιά, αν εκμεταλλευτούν σωστά το
χρόνο προετοιμασίας της νέας σχολικής χρονιάς, που όλοι ευχόμαστε να είναι
φυσιολογική.
